Καληνωρίσματα. Οι εποχές που ζούμε είναι δύσκολες. Οι δυσκολίες αυτές εφαρμόζονται σε ένα μεγάλο φάσμα ανθρώπων. Πλουσίων, φτωχών, συζύγων, ερωτευμένων, γονιών, εργατών, γονιών και η λίστα είναι ατελείωτη. Όλοι βιώνουν την κρίση αυτή άμεσα ή έμμεσα με κάποιον τρόπο.
Σε αυτήν την κρίση, επιβιώνουν οι δυνατοί. Η δύναμη είναι σχετική καθώς –ναι- μπορεί να είναι οικονομική, αλλά μπορεί να είναι και ψυχολογική. Κάνω μια μικρή αναδρομή στην πρόσφατη ιστορία της France Telecom στην οποία δεκάδες υπάλληλοι αυτοκτόνησαν και ύστερα σε πολλές περιπτώσεις ελλήνων επιχειρηματιών και μάλιστα εδώ στην Κρήτη, οι οποίοι υπό το βάρος των χρεών, αποφάσισαν να δώσουν ένα τέλος στη ζωή τους.
Πρόκειται για αδύναμους χαρακτήρες και όταν θέλουμε να προσεγγίσουμε θεωρητικά τους αδύναμους χαρακτήρες, τότε η 
συζήτηση φτάνει στους νέους της εποχής μας. Γιατί νέοι; Μα, γιατί είναι άνθρωποι απαίδευτοι, που δεν έχουν ακόμα διαμορφώσει πλήρως τον χαρακτήρα τους. Είναι άνθρωποι που οι αναποδιές της ζωής δεν τους έχουν σκληραγωγήσει ακόμη. Και γιατί της εποχής μας; Προφανώς γιατί στην εποχή μας, οι νέοι είναι πιο ανεξάρτητοι, πιο έξυπνοι αν μου επιτρέπεται, πιο ανήσυχοι και περισσότερο πληροφορημένοι. Αυτό από την πρώτη στιγμή τους κάνει περισσότερο ευαίσθητους σαν χαρακτήρες και κατ’ επέκταση πιο ευαισθητοποιημένους σε περισσότερα ζητήματα που με τη σειρά τους μας μαρτυρούν πως με αυτόν τον τρόπο, αυξάνονται οι πιθανότητες να επηρεαστούν αρνητικά από κάποιο γεγονός.
Δυστυχώς σήμερα γινόμαστε μάρτυρες πολλών αυτοκτονιών από νέους ανθρώπους κάτι το οποίο –έστω και καθυστερημένα- έχει κινητοποιήσει ορισμένες ανθρωπιστικές οργανώσεις που με τη σειρά τους προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τους αδιάφορους γονείς των παιδιών, οι οποίοι ναι μεν φροντίζουν για κάθε υλιστική λεπτομέρεια, βρίσκονται όμως πολύ μακριά από τον ψυχολογικό κόσμο των παιδιών τους.
Καλώς ή κακώς, οι νέοι σήμερα είναι αδύναμοι χαρακτήρες και προσωπικά το εξηγώ όπως παραπάνω. Είναι μεγάλη ευθύνη για όλους μας να προστατεύσουμε το μέλλον αυτού του κόσμου και το οποίο κρύβεται μέσα στα βήματα αυτών των παιδιών. Ναι, ο κόσμος μας είναι πολύ άσχημος, όμως μέσα σε αυτά τα ιδιαίτερα προβληματισμένα παιδιά, κρύβεται η ελπίδα που προφανώς εμείς δεν είχαμε ποτέ όταν ήμασταν στη θέση τους. Ας μην την σβήσουμε. Ας την αναζωπυρώσουμε.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το