Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΞΕΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ (KOKOMO)

(0:00) Ελούντα, Σαντορίνη, μεχρί την Μυτιλήνη
Στην Μύκονο, στη Κάσο, εκεί θα σε κεράσω
Κέρκυρα, Λευκάδα, θα πάμε για βαρκάδα!

(0:18)Από την Γαύδο ως την Θάσο, θα βρεις ένα μέρος σαν τον Μόχλο όπου θα θες να καταλήξεις, μακριά απ' όλα.

(0:36)Άνθρωποι ξέγνοιαστοι και δροσεροί. Με γνήσιο φαΐ και ατελείωτο ποτό, στο λέω θα το ερωτευτείς όπως το κύμα σκάει στην άμμο της ακτής. Κάτω στον μικρό Μόχλο.

(0:52)Ελούντα, Σαντορίνη, μεχρί την Μυτιλήνη
Στην Μύκονο, στη Κάσο, εκεί θα σε κεράσω
Κέρκυρα, Λευκάδα, θα πάμε για βαρκάδα!
Και πάλι στον Μόχλο, φέρε το άγχος σου αλλά χαιρέτισε το. Εκεί θέλεις να πας, μέχρι τον Μόχλο!

(1:18)Ξέχασε ότι ήξερες και ξύπνα σ' ένα όνειρο.

(1:22)Ας ρεμβάσεις το γαλάζιο, εκεί που ο άνθρωπος νοιώθει τόσο πλήρης που απολαμβάνει στιγμή με τη στιγμή τη μυρωδιά της θάλασσας.
Κάθε βράδυ γλέντι, με φαγητό και ολονύκτιο χορό, ο ιδρώτας θα ανακατεύεται με έρωτα για μένα και για σένα μέσα στο μικρό Μόχλο.

(1:55)Ελούντα, Σαντορίνη, μεχρί την Μυτιλήνη
Στην Μύκονο, στη Κάσο, εκεί θα σε κεράσω
Κέρκυρα, Λευκάδα, θα πάμε για βαρκάδα!
Και πάλι στον Μόχλο, φέρε το άγχος σου αλλά χαιρέτισε το. Εκεί θέλεις να πας μέχρι τον Μόχλο!

(2:20-2:24)Διάλεξε την παραλία, να φτιάξω εγώ "ιστορία"

(2:41)Ο καθένας ξέρει, ένα μέρος σαν τον Μόχλο. Τώρα αν θες να φτάσεις ως εκεί, μακριά απ' όλους, κατέβα στον Μόχλο.

(2:57)Ελούντα, Σαντορίνη, μεχρί την Μυτιλήνη
Στην Μύκονο, στη Κάσο, εκεί θα σε κεράσω
Κέρκυρα, Λευκάδα, θα πάμε για βαρκάδα!
Και πάλι στον Μόχλο, φέρε το άγχος σου αλλά χαιρέτισε το. Εκεί θέλεις να πας, μέχρι τον Μόχλο!

(3:22)Ελούντα, Σαντορίνη, μεχρί την Μυτιλήνη
Στην Μύκονο, στη Κάσο, εκεί θα σε κεράσω
Κέρκυρα, Λευκάδα, θα πάμε για βαρκάδα!
Και πάλι στον Μόχλο, φέρε το άγχος σου αλλά χαιρέτισε το. Εκεί θέλεις να πας μέχρι τον Μόχλο!

1 σχόλιο:

  1. Yannidaki, μου άρεσε πάρα πολύ η διασκευή σου αυτού του πολύ γνωστού τραγουδιού των Beach Boys. Ονειρεμένα τα βράδια στο μικρό Μόχλος, ονειρεμένα και τα πρωινά που η αλμύρα της θάλασσας ακόμα χαϊδεύει ερεθηστικά τα πνευμόνια της θύμησής μου. Εκεί κάποτε μαζί με το ατέλειωτο ποτό, φαΐ και απίθανη παρέα έζησε και μια μεγάλη αγάπη, αυτή που βούλιαξε στα γαλάζια νερά τους Κρητικού πελάγους αλλά για πάντα χάραξε με το σουγιά της αιωνιότητας τη ζωή μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το