Καληνωρίσματα. Πολύ συχνά οι άνθρωποι ακολουθούν μία προδιαγεγραμμένη πορεία στη ζωή τους. Καθόλου πρωτότυπο, καθόλου ενδιαφέρον σίγουρα, όμως είναι η αλήθεια. Η αλήθεια της ρουτίνας, του προγράμματος, της τυπικής ζωής ενός μέσου ανθρώπου της Δύσης. Ξέρετε… ενηλικιώνομαι, σπουδάζω, βρίσκω δουλειά, παντρεύομαι, κάνω παιδιά και πάνω-κάτω αυτό είναι.
Δεν είναι πολλοί αυτοί που διαφέρουν από το παραπάνω μοτίβο. Άλλοι 
το πραγματοποιούν με διαφορετική σειρά και άλλοι με μερικές παραλλαγές στο τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν όμως κάποιες στιγμές, σε κάποια φάση στη ζωή του ανθρώπου που ένα απρόοπτο συμβάν, μια ανατρεπτική εξέλιξη δίνει το έναυσμα για μια επανεκκίνηση στην ζωή μας. Ένας θάνατος, ένας χωρισμός, μια αποτυχία. Οι αιτίες υποβόσκουν πάντοτε μέσα στον άνθρωπο και κατακαίνε την καθημερινότητα και την ψυχολογία του και όταν η αφορμή έρθει, τότε η μεγάλη απόφαση είναι έτοιμη να εφαρμοστεί. Τι επιπτώσεις όμως μπορεί να έχει στ’ αλήθεια αυτή η απόφαση;
Μια αλλαγή σελίδας, μπορεί να σημαίνει μια μετακόμιση σε μιαν άλλη πόλη ή χώρα. Ένα νέο εργασιακό ξεκίνημα ή ακόμα και το τέλος μιας ταλαιπωρημένης σχέσης. Νέα όνειρα, νέος τρόπος σκέψης, μία αναγέννηση που επιδρά τόσο θετικά στην ψυχολογία του ανθρώπου που είναι ικανή να συμπαρασύρει οποιαδήποτε αρνητικά κατάλοιπα του παρελθόντος. Συνήθως όταν οι άνθρωποι καρπώνονται μια δεύτερη ευκαιρία πετυχαίνουν. Ίσως όχι το ιδανικό, όμως αυτή τη φορά τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό των ονείρων τους και των πόρων τους να τα πραγματοποιήσουν.
Από την άλλη μεριά, υπάρχουν οι περιπτώσεις ανθρώπων που είτε ηθελημένα είτε εξαιτίας κάποιου γεγονότος, αλλάζουν μεν τη ζωή τους, όμως αυτή τη φορά αποτυγχάνουν σε αυτή. Ας σκεφτούμε έναν απρόσμενο χωρισμό που είναι ικανός να διαλύσει την ψυχολογία του ανθρώπου. Μέσα από τα κομμάτια του εκείνος πρέπει να προσπαθήσει να επανακτήσει την χαμένη του αξιοπρέπεια και την χαμένη του αυτοπεποίθηση για να επανέλθει στον στίβο της ζωής. Μια αρνητική αλλαγή μπορεί να προέρχεται από μια λανθασμένη επιλογή. Φανταστείτε τον σύζυγο που παράτησε την οικογένειά του για να ζήσει με την νεαρότερη ερωμένη του, όταν όμως τα λεφτά του περιορίστηκαν (κοινώς του τα έφαγε), σταμάτησε το ειδυλλιακό σκηνικό και τότε άρχισε να αναπολεί τις οικογενειακές του στιγμές. Πολύ αργά.
Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα. Μια ριζική αλλαγή στη ζωή του ανθρώπου πάντοτε θα διακατέχεται από ρίσκο. Μια ζαριά που όσο κι αν την ζυγίσεις μπορεί να αναταράξει τις ασφαλείς ισορροπίες που για χρόνια κοπίασες να χτίσεις και ξαφνικά “μπαμ” , όλα αλλάζουν. Καλή ζωή!
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΜΕ ΕΠΩΝΥΜΟ ή ΑΝΩΝΥΜΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΑΤΕ ή ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ :[
Είναι σαν τιμωρία κάθε μέρα που ζεις και να κάνεις τα ίδια ακριβώς πράγματα να ξυπνάς την ίδια ώρα να προλαβαίνεις μην αργήσεις στην δουλειά σου να προλαβαίνεις την καθημερινότητα σου τον αργό θάνατο θα έλεγα, και να μην κάνεις μικρές ανατροπές σε όλα αυτά που σε μπουκώνουν σιγά σιγά ..Αλλά καλά στημένο πια το κόλπο δεν έχει επανάστασης και ανταρσίες όλοι στο μαντρί ναι ..Δύσκολα αλλάζεις τώρα πια σελίδα χαμένο το παιχνίδι για πολλούς απο εμάς μόνο εντύπωση κάνη ο γδούπος που κάνεις όταν πέφτεις στην άβυσσο σου τωρα πια ..
ΑπάντησηΔιαγραφή:[ Δημητρης..gr
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ποιητικό ακούστηκε αυτό Δημήτρη, καμιά φορά όμως η ρουτίνα μας βοηθά να παραμένουμε σε μια τάξη ασφάλειας που σε τελική ανάλυση οι ίδιοι έχουμε ανάγκη :[
δεν θέλω άλλο να πω τάξη ασφαλείας χμ...
ΑπάντησηΔιαγραφήθεατές θα έλεγα σε ολα αυτά που κάνουν για μας χωρίς εμάς εε?
Μας τα έκοψαν απο την ρίζα.. μας καθάρισαν όλα στημένα ναι άλλα κόλπα ειναι πλέον μακριά απο την δική μου φαντασία ..χτίζουν ανθρώπους και τους ενεργοποιεί το σύστημα οταν κρήνη πως πρέπει να και εσύ λες αυτός που έβαζε το σώμα του μπροστά ??? και αλλα πολλά ,οπως λενε πολλοί τι μας ραντίζουν γαμώτο καθε μέρα ...χαμογέλα δεν αλλάζει τίποτα αλλά μέσα απο την στάχτη όλα είναι πιθανά και αυτο φοβούνται ναι..
Ίσως ο έρωτας είναι αυτός που μας κάνει και τα βλέπουμε όλα αλλιώς. Ίσως αυτος μας ανανεώνει περισσότερο μέσα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεδομένου της οικονομικής κατάστασης και μπλα, μπλα, μπλα... μια δουλεια. Αλλά τι χαρά να σου δώσει ο μισθός σου εκει που έχει φτάσει;
Μάλλον ο έρωτας! Αυτός θα μας κάνει να τα δούμε όλα διαφορετικά! Μήπως να ερωτευθούμε όλοι μπας και τη δούμε αλλιώς;
:[ patroula
ΑπάντησηΔιαγραφήαν και οι τρίτες μου είναι συνήθως αφιερωμένες σε πιο συναισθηματικά ζητήματα, ο ίδιος δεν μπορώ να αφεθώ.
Ο έρωτας είναι πάντοτε προσωρινός. Δεν δέχομαι καμία εξαίρεση ή αντίρρηση επ' αυτού. Το χρήμα πάλι, όπως και ο έρωτας, απαιτεί καλή διαχείριση, αλλά μπορεί να παραμείνει.
Δεν υπονοώ πως επιλέγω κάτι από τα δύο, αλλά μάλλον απαντάω στο σχόλιο σου :[