Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

ψήγματα πνεuματικότητας ~ η εκπλήρωση της προφητείας

αποκωδικοποιώντας τα μηνύματα της θρησκείας προβληματιζόμαστε σε ζητήματα της κοινωνίας

Η Ευαγγελική διήγηση της σημερινής Κυριακής προβάλει τη μορφή ενός ισχυρού στρατιωτικού, Ρωμαίου στην καταγωγή, ειδωλολατρικών καταβολών. Ο άνθρωπος αυτός συναντά τον Ιησού στην Καπερναούμ και Τον παρακαλεί να σπλαχνιστεί και να θεραπεύσει τον βαριά άρρωστο δούλο του, ο οποίος βρισκόταν κατάκοιτος στο σπίτι. Ο Χριστός υπόσχεται να επισκεφθεί το σπίτι του και να τον θεραπεύσει. Τότε συμβαίνει το αναπάντεχο. Ο ειδωλολάτρης εκατόνταρχος επιδεικνύει μοναδική ταπείνωση και πίστη, ενώ δηλώνει ανάξιος να δεχθεί τέτοια τιμή και χάρη από τον Χριστό. Δηλώνει, με πίστη, πως ένας και μόνο λόγος του Ιησού θα ήταν αρκετός για να θεραπεύσει τον άνθρωπό του. Ο Χριστός θαύμασε την πίστη και την ταπείνωση του άνδρα, τις οποίες δε βρήκε ακόμα και μέσα στις τάξεις του Ισραήλ και προφήτευσε ότι θα έρθει καιρός όπου πολλοί ξένοι προς την αληθινή πίστη στον ένα Θεό, πρώην ειδωλολάτρες και εθνικοί, θα κερδίσουν την Βασιλεία του Θεού, ενώ τα τέκνα της Βασιλείας θα εκδιωχθούν στο σκοτάδι. Έτσι επιβράβευσε την πίστη του Εκατόνταρχου, θεραπεύοντας τον δούλο του.

Κατά την συνομιλία Του με τον Ρωμαίο στρατιωτικό ο Κύριος προφήτευσε την εκτροπή του Ισραηλιτικού λαού. Ο λαός του Ισραήλ ευεργετήθηκε από τον Θεό και ευλογήθηκε με την παρουσία και το κήρυγμα των Προφητών και των Δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης. Ήταν ο επίλεκτος εκείνος λαός που οδηγήθηκε στη γη της επαγγελίας και της ελευθερίας και έλαβε τον νόμο του Θεού, μέσω του Μωυσή. Ήταν ο λαός που, στη διάρκεια του ιστορικού του βίου, γαλουχήθηκε αναμένοντας την έλευση του Μεσσία. Του είχαν δοθεί όλες οι ευκαιρίες και οι προϋποθέσεις για να κερδίσει την Βασιλεία του Θεού και να εισέλθει στις τάξεις της Εκκλησίας του Χριστού και τις αρνήθηκε. Αυτό συνέβη γιατί οδηγήθηκε σε πνευματική τύφλωση. Προσέδωσε κοσμικά χαρακτηριστικά στο πρόσωπο του αναμενόμενου Μεσσία. Έγινε υποχείριο μιας διεφθαρμένης δήθεν πνευματικής ηγεσίας, που βίωνε το σκοτάδι της θρησκευτικής υποκρισίας και του επικίνδυνου θρησκευτικού φανατισμού. Κι έτσι, δε κατάφερε να αναγνωρίσει τον Θεό στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και απίστησε.

Κατά την προφητεία του Κυρίου, ήρθαν πολλοί, από την Ανατολή και τη Δύση, τα μέλη της εκκλησίας του Χριστού, που πίστεψαν, ομολόγησαν, γνώρισαν τον Χριστό και απέκτησαν τις προϋποθέσεις να κατακτήσουν τη Βασιλεία του Θεού.

Μόνο που κι εμείς, στην εποχή μας, συχνά επιδεικνύουμε τα χαρακτηριστικά της πνευματικής παρακμής του Ισραηλιτικού λαού της πρώτης εκείνης εποχής. Παρασυρμένοι από τις σειρήνες της κοσμικής ζωής, αποδεχόμαστε το ξέφτισμα των Χριστιανικών μας καταβολών. Υποδουλώνουμε τον εαυτό μας στην θελκτική ζωή της αμαρτίας. Στεκόμαστε αδιάφοροι απέναντι στην συστηματική προσπάθεια αποϊεροποίησης της κοινωνίας και εξοβελισμού του Χριστού στο περιθώριο της ιστορίας. Συμβάλουμε, ηθελημένα ή αθέλητα, στην θρησκειοποίηση της Εκκλησίας, Προσπαθούμε, ανίκανοι να διορθωθούμε, να προσαρμόσουμε τον Χριστό στα μέτρα της δικής μας αδυναμίας, για να αμνηστεύσουμε έτσι, την πτωτική πορεία μας.

Την ίδια στιγμή, όπως και τότε, έρχονται άλλα τέκνα διεκδικώντας θέση στη Βασιλεία του Θεού. Είναι τα νέα μέλη της Εκκλησίας, που προέρχονται από το ιεραποστολικό έργο αφοσιωμένων εργατών του Ευαγγελίου. Η Βασιλεία του Θεού ανήκει και σ’ αυτούς, όπως και σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ιδιαίτερη προσοχή όμως σε εμάς, τους ήδη Χριστιανούς, τους τόσο ευεργετημένους και ευλογημένους από τον Θεό, αν τη χάσουμε, θα μοιάσουμε στα απολεσθέντα τέκνα του Ισραήλ. Το ότι ακούσαμε, γνωρίσαμε και πιστέψαμε, δεν αρκεί για τη σωτηρία μας. Απαιτείται η έμπρακτη εφαρμογή της πίστης, η διαρκής εκκλησιαστικοποίηση της ζωής μας, για να ελκύσει πάνω μας το έλεος του Θεού και ν’ αποτρέψει τον ορατό κίνδυνο της απώλειας.

μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας 
μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας

2 σχόλια:

  1. Οι τελώνες, οι ληστές, οι πόρνες και οι αμαρτωλοί του Ευαγγελίου κερδίζουν τη Βασιλεία του Θεού, γιατί, όταν συναντούν το Χριστό τους γοητεύει, τους αφοπλίζει και τελικά τους σώζει.

    Εμείς, τα μέλη της Εκκλησίας Του, δε βιώνουμε την παρουσία Του στη ζωή μας, επαναπαυόμαστε, όπως οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι και πιστεύουμε ότι θα κληρονομήσουμε τη Βασιλεία του Θεού μόνο και μόνο, επειδή είμαστε κοντά στην Εκκλησία και τελικά πολλοί τη χάνουμε.

    Άρη, ευχαριστούμε πολύ για το άρθρο. Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς αυτή η προφητεία δεν σταμάτησε την εποχή εκείνη. Στις μέρες έχει περισσότερη βαρύτητα διότι γνωρίζουμε τα λάθη των προηγούμενων και αντί να αναζητήσουμε την ουσία απλά στεκόμαστε και αναλύουμε το πρόβλημα επιφανειακά.
    Ευχαριστώ για το εύστοχο σου σχόλιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το