Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ καλωσορίζουμε την ολλανδική προεδρία στην ευρωπαϊκή ένωση

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 
Στο... εθιμοτυπικό κείμενο του yannidakis, καλωσορίζουμε την εξάμηνη προεδρία της Ολλανδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια προεδρία που δεν έχει ιδιαίτερες διαφορές με την προηγούμενη, μια προεδρία που δεν αλλάζει σε τίποτα τις προτεραιότητες και τις "γραμμές" που τα κεντρικά όργανα καθορίζουν και μια προεδρία η οποία θα έχει έναν ρόλο "γλάστρας" στην Κοινότητα, ακριβώς  όπως και οι προηγούμενες, ενός θεσμικού χαρακτήρα που είναι τόσο άχρηστος που καταντάει γελοίο.

Ακόμα κι έτσι, η Ολλανδία είναι το νέο "αφεντικό" της Ευρώπης κι ενώ αυτό δεν ακούγεται καθόλου θετικό για την Ελλάδα, ας προβληματιστούμε πάνω στις προτεραιότητες της για το προσεχές εξάμηνο. Οι καθόλου φίλοι μας, ολλανδοί λοιπόν, δηλώνουν εργάτες της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Δύο παραμέτρους που αξίζει να σχολιάσουμε ως προς τα περιθώρια προσέγγισης τους.

Μπορεί η Ολλανδία να θέτει τους στόχους της ωστόσο είναι εξαιρετικά αβέβαιο κατά πόσο μπορεί να αποτελέσει και συνιστώσα λύσεων. Για παράδειγμα κρίνω πως θα δοθεί μεγάλη βαρύτητα στην εκμετάλλευση των μεταναστών στον τομέα της ανάπτυξης. Ήδη ακούμε από την Γερμανία πως υπάρχει πεδίο αξιοποίησης τους σε μεγάλο βαθμό και ήδη έχουν γίνει μετρήσεις που δίνουν υψηλά ποσοστά ανάπτυξης από αυτόν τον τομέα. Αυτή η συγκυρία φαντάζει ιδανική αν σκεφτεί κανείς πως δειλά-δειλά οι αριθμοί αρχίζουν να βγαίνουν στους ευρωπαίους οικονομολόγους. Η Ευρώπη επιστρέφει στην ανάπτυξη με αργό ρυθμό που κυρίως επιβραδύνεται από τον -μαντέψτε- νότο! Είναι ένα πολύ διαφορετικό και πονεμένο θέμα το πως αυτή η ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει αξιοποιώντας τους χιλιάδες άνεργους νέους, ειδικευμένους και μη, αλλά αν μπω σε αυτήν την συζήτηση θα κατηγορηθώ για ρατσιστής και σκληρός προς τους πρόσφυγες, οπότε αλλάζουμε γήπεδο προβληματισμού.

Κι έτσι προχωράμε στον επόμενο στόχο της προεδρίας της Ολλανδίας που είναι η απασχόληση. Αλληλένδετες έννοιες με πριν, δε νομίζετε; Οι Ολλανδοί υπόσχονται να εργαστούν προς αυτόν τον τομέα, όμως δεν διευκρινίζουν αν θα δώσουν το αντίστοιχο βάρος στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία που η ανεργία γδέρνει τα θεμέλια της κοινωνίας μας. Αν θέλετε τη γνώμη μου, θα ανακοινώσουν ορισμένα πακέτα απασχόλησης στα πλαίσια των δυνατοτήτων του μέσω των ευρωπαϊκών κονδυλίων, αυτά δεν θα εφαρμοστούν ουδέποτε σε ικανοποιητικό βαθμό στις χώρες που δεν μπορούν να τα απορροφήσουν και οι εμπνευστές τους δε θα ενδιαφερθούν ποτέ για την ανατροφοδοσία της προσπάθειάς τους.

Όλοι συμφωνούν πως αν την περασμένη Άνοιξη το ζήτημα στην Ευρωζώνη ήταν ακόμα η οικονομική κρίση και το καλοκαίρι η μετανάστευση, από τον χειμώνα και για πολύ ακόμα το σοβαρότερο ζήτημα είναι εσωτερικό και αφορά τον ορισμό της έννοιας της ενωμένης Ευρώπης. Οι Άγγλοι κόβουν αργά και σταθερά τα λουριά της δικής τους σχέση με την Κοινότητα και πλέον με αφορμή το προσφυγικό (την τρομοκρατία) αυτό έχει πάρει διαστάσεις ντόμινο! Βέλγιο, Ολλανδία και πολλοί ακόμα δεν τρελαίνονται να ανήκουν στην Ευρώπη.

Για μένα αυτός θα έπρεπε να είναι ο στόχος της Ολλανδίας για αυτό το εξάμηνο. Η διατήρηση της ενότητας στην Κοινότητα. Σε διαφορετική περίπτωση θα είναι οι ρυθμιστές της ευρωπαϊκής διάλυσης! +Yanni Spiridakis

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

2 σχόλια:

  1. Οι Ολλανδοί και οι λοιποί βόρειοι χρειάζονται έναν κατεστραμμένο νότο που θα κάνει μόνο εισαγωγές και θα πουλάει τα προϊόντα του για ένα κομμάτι ψωμί. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που η Γερμανία είναι ο πρώτος εξαγωγέας ελαιολάδου της ΕΕ!
    Και οι βόρειοι δεν χρειάζονται εξειδικευμένο και σπουδαγμένο προσωπικό. Χρειάζονται φοβισμένους και εξαθλιωμένους μετανάστες, που θα δουλεύουν με μεροκάματα πείνας, σε μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας, σε άθλιο εργοστασιακό περιβάλλον ώστε να συνεχίσει η «ευρωπαϊκή ανάπτυξη».
    Και όλως περιέργως ΟΛΕΣ οι ευρωπαϊκές χώρες που έχουν βάλει το χεράκι τους στο μπάχαλο της Μέσης Ανατολής ωφελούνται την ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ από τα κοπάδια των προσφύγων.
    Με έναν παρόμοιο τρόπο θα έρθει και η «ανάπτυξη» της Ελλάδος σε δύο τρία χρόνια. Οι πολυεθνικές θα «κάνουν επενδύσεις» έχοντας πάμφθηνους εργάτες και θα κοκορεύονται επιπλέον ότι τα προϊόντα τους φτιάχτηκαν στην ΕΕ. Και φυσικά για αυτό χρειάζεται μία δεκαετία μειώσεων μισθών και συντάξεων, παράλληλα με τον κοινωνικό και πολιτικό εκφοβισμό της «πτώχευσης».
    Καί στο Ελλαδιστάν καί στην βόρειο Ευρώπη οι σκλάβοι (ντόπιοι και εισαγόμενοι) θα είναι ευχαριστημένοι να δουλεύουν όλη την ημέρα για ένα πιάτο φαγητό, μόνο και μόνο επειδή θα έχουν «ασφάλεια και σταθερότητα».
    Όσο για την ΕΕ θα διαλυθεί στο μέλλον έτσι κι αλλιώς είτε κάνουν είτε δεν κάνουν κάτι οι Ολλανδοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είναι γεγονός πως ότι βλέπουμε σήμερα είναι το μεταβατικό στάδιο μιας νέας πραγματικότητας στην Ευρώπη.
      Γιατί όλα όσα αναφέρεις θα μπορούσα εύκολα να τα δεχτώ στις ΗΠΑ, εδώ όμως θα πρόκρινα την δικαιολογία του πολιτισμού της Ευρώπης, κάτι το οποίο όμως φθίνει συστηματικά ή μάλλον επισκιάζεται από το κέρδος

      Διαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το