Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ο θαυμαστός τρομακτικός κόσμος του απρόοπτου

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Η ζωή μας, είναι μία αλληλουχία από γεγονότα και καταστάσεις. Η εξέλιξη τους καθορίζει την πορεία και την πρόοδο της ζωής μας. Αυτή, συνήθως επηρεάζεται από την παρέμβαση των ανθρώπων που μας περιβάλλουν άμεσα ή έμμεσα. Την γενική ιδέα την πήρατε, την ξέρετε, την βιώνετε.

Πέρα από αυτήν την φιλοσοφική αρμονία, υπάρχει και μια ανεξέλεγκτη ανωμαλία. Πρόκειται για τα απρόοπτα! Ένα απρόοπτο σας έκανε να μην πάτε στην δουλειά σήμερα, ένα άλλο σας ανάγκασε να μην φανείτε συνεπείς στο ραντεβού με την παρέα σας. Ένα απρόοπτο ευθύνεται που ο μισθός δεν έφτασε αυτόν τον μήνα. Η λίστα των απροόπτων είναι τόσο μεγάλη όσο και τα σχέδια (σας) που τελικά δεν πραγματοποιήθηκαν! Ξέρετε, τα απρόοπτα είναι τόσο διαφορετικά και απρόβλεπτα που κυριολεκτικά όσο καλά προετοιμασμένος και να είσαι οικονομικά, ψυχολογικά ή κοινωνικά, απλά δεν μπορείς να... τους κρυφτείς!

Βλέπετε κάποιος ξεκινάει για την δουλειά του και τρακάρει. Ένα απρόοπτο της στιγμής μπορεί να αλλάξει ολόκληρη την ζωή του, όμως είναι και κάποια άλλα λίγο πιο μεσοπρόθεσμα καθώς και όχι αρνητικά, αφού μια ζωή διαλυμένη, μια ζωή χωρίς ελπίδα, μπορεί από ένα απρόοπτο συμβάν ή μια εξέλιξη που δεν είναι κατ' ανάγκη στιγμιαία, να σου αλλάξει την ζωή, να σε σώσει, να σε αναστήσει, να δώσει νόημα ξανά στην ύπαρξή σου. Υπάρχουν παραδείγματα εκεί έξω...

Κι έτσι ξέρεις πως τα απρόοπτα μπορεί να είναι και θετικά. Ευεργετικά. Σε αυτήν την περίπτωση βέβαια υπάρχει και μία ακόμη εκδοχή. Αυτή που η ανθρώπινη αχαριστία -την οποία θεωρώ δεδομένη εξ αρχής- δεν μας αφήνει να δούμε. Πολλοί άνθρωποι έχουν ευνοηθεί από ένα απρόοπτο συμβάν ή μια απρόοπτη παρέμβαση, όμως ελάχιστοι γυρνάνε πίσω για να αναλογιστούν την απρόοπτη εύνοιά τους και να δηλώσουν την ευγνωμοσύνη τους. Σπάνια ευχαριστούν τον άγγελό τους...

Τον σημερινό προβληματισμό δεν μπόρεσε να γράψει η Αναστασία που εξαιτίας ενός ατυχήματος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το πληκτρολόγιο, την ίδια ώρα που ο Γιάννης εξακολουθεί να βρίσκεται στο νοσοκομείο καθώς ένας αδέσποτος σκύλος στην μέση του δρόμου, του στέρησε το δικαίωμα να βρίσκεται στην δουλειά και στην οικογένεια του για πολλούς ακόμα μήνες. Καλό κουράγιο σε αυτούς τους δύο και σε όλους εμάς που συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε κόντρα ή με την βοήθεια των... απροόπτων! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



4 σχόλια:

  1. Βίωσα πολλές φορές τα απρόοπτα. Άλλοτε ευχάριστα, άλλοτε δυσάρεστα. Αλλοτε ασήμαντα και άλλοτε τοσο σημαντικά!!! Πολύ πρόσφατα ένα άσχημο απρόοπτο μου άλλαξε την ζωή, τις συνήθειές μου, την αντίληψη, τη σκέψη, τη ματιά, τη συμπεριφορά...
    Αν το καλοσκεφτούμε όμως... ποσο αδιάφορη και μονότονη θα ήταν η ζωή μας χωρίς απρόοπτα;
    Περαστικά στον Γιάννη και την Αναστασία.
    Την αγάπη μου και τα φιλιά μου σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. συμφωνώ πολύ στο κομμάτι μας αδιάφορης και μονότονης ζωής...
      Ευχαριστώ πολύ Ελένη

      Διαγραφή
  2. προγραμματίζεις...
    κάνεις όνειρα...
    σκέφτεσαι το μέλλον... το μέλλον ???
    και ξαφνικά...
    αυτό το "ξαφνικά" είναι που σου αλλάζει όλη την προγραμματισμένη σου ζωη....
    αυτό το απρόοπτο που κάνει το "μέλλον" και τα "όνειρα" Το τ ί π ο τ α...
    και σκέφτεσαι απλά να ζεις την "στιγμή" γιατί "μέλλον" δεν υπάρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεωργία μου... διαβάζοντας όχι το σχόλιο, αλλά τον τρόπο που το συνέταξες, κατάλαβα πόσο παρόμοιες ζωές ζούμε. Πως όλοι βιώνουμε αντίστοιχα προβλήματα. Παρόμοια "ξαφνικά" και παρόμοιο τρόπο ζωής...

      Διαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το