Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Πριν χρόνια η διάρθρωση της κοινωνίας στην Ελλάδα, στηρίχτηκε σε διάφορες πολιτικές που εκδημοκράτισαν ένα κράτος βασανισμένο από χούντα, πόλεμο, κατοχή, σκλαβιά και πάει λέγοντας. Πολιτικές που είχαν πολλά λάθη, όπως για παράδειγμα το πελατειακό κράτος, όμως πάρα τα στραβά και τα κακά, έδωσαν στους πολίτες αυτής της χώρας, τον “αέρα” της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Πίσω από τις πολιτικές αυτές, βρέθηκαν τεράστιες φυσιογνωμίες όπως ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου και ο γιος αυτού, η Μερκούρη, ο Γεννηματάς κ.α. Πολλά χρόνια μετά, όπου η πολιτική είναι απλά διαχείριση, διπλωματία και υπακοή, κάπου στο σήμερα που οι πολιτικές προσωπικότητες θάβονται κάτω από τα λόγια και τα likes στα κοινωνικά δίκτυα, από άνεργους, άεργους, αθλητές και καλλιτέχνες, είναι δύσκολο να ταυτιστεί κανείς είτε με κάποιο πολιτικό κόμμα είτε με κάποιο πολιτικό πρόσωπο.
Και μιας και αναφέρθηκα λίγο παραπάνω στον σπουδαίο και αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά, δεν μπορώ να μην κάνω μία νίξη στην κόρη του, την Φώφη. Μία κυρία που αν και με σημαντική παρουσία στα κομματικά όργανα, ανέλαβε ένα φόρτο που πίστευα πως δεν μπορούσε να σηκώσει. Δεν είχε τα κότσια. Το έβλεπα από τον λόγο της που ήταν ευγενής και ήρεμος, χωρίς τον τόνο και το εκτόπισμα που ένας πρόεδρος κόμματος πρέπει να έχει. Την έβλεπα να μιλάει χωρίς να πείθει, χωρίς να δείχνει διάθεση να τα βάλει με κάποιον προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπούσε.
Όλα, μέχρι εκείνη την στιγμή:
Και μέχρι αυτήν την συνέντευξη:
Ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομα του με το Πα.Σο.Κ. ήταν και εκείνος που το πρόδωσε σαν ένας σύγχρονος Ιούδας. Υπήρξε παρόν στην κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, παρόν και σε αυτή του Κώστα Σημίτη μη μπορώντας όμως να διεκδικήσει τίποτα παραπάνω από ένα Υπουργείο μπρος σε αυτές τις σπουδαίες προσωπικότητες. Κι όταν το κόμμα άλλαξε σελιδα εκείνος θεώρησε πως εξαιτίας τις προϋπηρεσίας του και της εξαίρετης διαχείρισης του λόγου που έχει, θα έπρεπε να του χαριστεί κάποιο αξίωμα κι όταν αυτό δεν συνέβαινε η αλαζονεία του τον οδήγησε στην σπήλευση του ίδιου του κόμματος που επί χρόνια υπηρέτησε, μόνο και μόνο για να καρπωθεί αξιώματα και εξουσία. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έγινε πρόεδρος του κόμματος, αλλά ποτέ κανείς δεν θα το θυμάται γιατί έγινε με τον πιο ατιμωτικό τρόπο. Κι όταν έχασε την θέση που για λίγο κέρδισε, έβαλε σκοπό της πολιτικής ζωής του να δρα παράλληλα στην πολιτική του κόμματος στο οποίο ανήκε απλά εξυπηρετώντας τα μικροπολιτικά του συμφέροντα.
Μέχρι που η Φώφη Γεννηματά γιγαντώθηκε πολιτικά και σαν ένα πολιτικό θηρίο που άντλησε δύναμη από τα ιερά φαντάσματα των προκατόχων της, διαμήνυσε προς πάσα κατεύθυνση πως στο εξής εκείνη αποφασίζει και όποιος θεωρεί τον εαυτό πάνω από τις αρχές του κόμματος θα μείνει πολιτικά άνεργος και πρώτο θύμα δεν ήταν άλλος από τον Βενιζέλο.
Δεν ξέρω αν στις επερχόμενες εκλογές το Κίνημα Αλλαγής θα αυξήσει τα ποσοστά του, αν θα καταφέρει ποτέ να επανέλθει στα ποσοστά που είχαν οι ιδρυτές του Πα.Σο.Κ. ή αν θα καταλήξει σε μία κυβερνητική συμμαχία, αυτό που ξέρω είναι πως η Ελλάδα έχει ανάγκη από πολιτικούς που δεν λογαριάζουν το πολιτικό κόστος και ζουν ή πεθαίνουν υπηρετώντας πιστά τις ιδέες τους. Αυτήν την ειλικρίνεια έχουμε ανάγκη, μακριά από μεγάλα λόγια, κωλοτούμπες και μικροπολιτικές εντυπωσιασμού.
+Yanni Spiridakis
Πίσω από τις πολιτικές αυτές, βρέθηκαν τεράστιες φυσιογνωμίες όπως ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου και ο γιος αυτού, η Μερκούρη, ο Γεννηματάς κ.α. Πολλά χρόνια μετά, όπου η πολιτική είναι απλά διαχείριση, διπλωματία και υπακοή, κάπου στο σήμερα που οι πολιτικές προσωπικότητες θάβονται κάτω από τα λόγια και τα likes στα κοινωνικά δίκτυα, από άνεργους, άεργους, αθλητές και καλλιτέχνες, είναι δύσκολο να ταυτιστεί κανείς είτε με κάποιο πολιτικό κόμμα είτε με κάποιο πολιτικό πρόσωπο.
Και μιας και αναφέρθηκα λίγο παραπάνω στον σπουδαίο και αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά, δεν μπορώ να μην κάνω μία νίξη στην κόρη του, την Φώφη. Μία κυρία που αν και με σημαντική παρουσία στα κομματικά όργανα, ανέλαβε ένα φόρτο που πίστευα πως δεν μπορούσε να σηκώσει. Δεν είχε τα κότσια. Το έβλεπα από τον λόγο της που ήταν ευγενής και ήρεμος, χωρίς τον τόνο και το εκτόπισμα που ένας πρόεδρος κόμματος πρέπει να έχει. Την έβλεπα να μιλάει χωρίς να πείθει, χωρίς να δείχνει διάθεση να τα βάλει με κάποιον προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπούσε.
Όλα, μέχρι εκείνη την στιγμή:
Μέχρι που η Φώφη Γεννηματά γιγαντώθηκε πολιτικά και σαν ένα πολιτικό θηρίο που άντλησε δύναμη από τα ιερά φαντάσματα των προκατόχων της, διαμήνυσε προς πάσα κατεύθυνση πως στο εξής εκείνη αποφασίζει και όποιος θεωρεί τον εαυτό πάνω από τις αρχές του κόμματος θα μείνει πολιτικά άνεργος και πρώτο θύμα δεν ήταν άλλος από τον Βενιζέλο.
Δεν ξέρω αν στις επερχόμενες εκλογές το Κίνημα Αλλαγής θα αυξήσει τα ποσοστά του, αν θα καταφέρει ποτέ να επανέλθει στα ποσοστά που είχαν οι ιδρυτές του Πα.Σο.Κ. ή αν θα καταλήξει σε μία κυβερνητική συμμαχία, αυτό που ξέρω είναι πως η Ελλάδα έχει ανάγκη από πολιτικούς που δεν λογαριάζουν το πολιτικό κόστος και ζουν ή πεθαίνουν υπηρετώντας πιστά τις ιδέες τους. Αυτήν την ειλικρίνεια έχουμε ανάγκη, μακριά από μεγάλα λόγια, κωλοτούμπες και μικροπολιτικές εντυπωσιασμού.
+Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το