yannidakis - ΕΘΝΙΚΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΦΑΝΕΛΑΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 25/02/2010

Καληνωρίσματα. Έχω γράψει σε παλαιότερες αναρτήσεις μου πως ο αθλητισμός είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας και της πολιτικής κάθε χώρας. Δε θα εξηγήσω σήμερα αυτό, αντίθετα θα θέσω ως δεδομένα τα αυτονόητα. Ότι δηλαδή οι αθλητικοί σύλλογοι σήμερα αποτελούν ανώνυμες εταιρείες με επενδυτές και οικονομικά συμφέροντα πέρα από τα αθλητικά ιδεώδη και την υγιή άμυλα. Δεν αρνούμαι τίποτα απ’ όλα αυτά και αναγνωρίζω την ανάγκη οικονομικής επιβίωσης κάθε ομάδας.

Δε θα βρούμε πολλά παραδείγματα σαν της ποδοσφαιρικής ομάδας της ισπανικής Barcelona που το 2000 προχώρησε στην πρωτοποριακή κίνηση να αφαιρέσει κάθε χορηγό από τη φανέλα της ομάδας σε ένδειξη τιμής για τη σπουδαιότητα της ιστορίας της. Μην ανησυχείτε, η ομάδα έχει υπέρογκα έσοδα από άλλους πόρους. Στη συνέχεια τύπωσε το λογότυπο της UNICEF για καθαρά κοινωνικούς λόγους, χωρίς οικονομικές συναλλαγές. Αν σήμερα θα βρείτε ομάδες χωρίς χορηγό στη φανέλα είναι επειδή δε βρίσκουν χορηγό. Εκεί ανησυχήστε, η οικονομική κρίση βλέπετε.

Ο ΟΠΑΠ αποτελεί βασικό χορηγό όχι μόνο σε αμέτρητες ελληνικές ομάδες που φτάνουν τα τοπικά πρωταθλήματα, αλλά και σε ολόκληρες διοργανώσεις. Από την άλλη, μεγάλες πολυεθνικές διαφημίζονται στις πιο… εμπορικές φανέλες της κάθε χώρας. Το Μαρούσι πάλι, αποτελεί ένα οξύμωρο παράδειγμα. Ομάδα καλαθοσφαίρισης που εντυπωσιάζει στην ευρωπαϊκή διοργάνωση που συμμετέχει έχοντας νίκες απέναντι σε πολύ μεγάλες ομάδες, ξαφνικά κέντρισε το ενδιαφέρον όλων. Κι εκεί που δεν είχε χορηγό στη φανέλα, ξαφνικά είδαμε τους αθλητές με το μεγαλοπρεπές “TURKISH AIRLINES”! Στη φανέλα, στο γήπεδο, στην ιστοσελίδα, δίπλα στους μεγάλους χορηγούς. Και ναι λοιπόν, η τουρκική αεροπορία, βασική ανταγωνίστρια των δικών μας μεγάλων εταιρειών διαφημίζεται σε μια ελληνική ομάδα που συμμετέχει σε ολόκληρη την Ευρώπη!

Οι έλληνες τώρα διαφημίζουν τους τούρκους κόντρα στους έλληνες κι όλα στο βωμό του χρήματος που εξ αρχής ξεκαθάρισα πως είναι απαραίτητο στα σωματεία. Αλλά ρε παιδιά; Όχι κι έτσι. Όχι τέτοιο ξεπούλημα μιας ομάδας με έλληνες παίκτες που κατέκτησε κάποτε ευρωπαϊκό τίτλο για λογαριασμό της Ελλάδας. Απόψε παίζει στο Βελιγράδι με την Partizan. Να ευχηθούμε καλή επιτυχία; :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ ΑΡΧΗ ΣΤΑΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΙΚΗ ΦΡΑΓΗ

Καληνωρίσματα. Μια πρόταση-“βόμβα” τάραξε τον αθλητισμό της Κρήτης αλλά και της Ελλάδας γενικότερα. Ο πρόεδρος του Εργοτέλη σε μια συγκινητική ομιλία στα πλαίσια εκδήλωσης του σωματείου, αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση και το πως αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί. Υποστήριξε πως η ιστορία μας δίδαξε πως μόνο ενωμένοι οι έλληνες μπορούν να τα καταφέρουν. Την αρχή μπορεί να κάνει η Κρήτη δημιουργώντας ένα νέο αθλητικό σωματείο από την αρχή που θα αποτελεί τον πρωταγωνιστικό εκφραστή όλων των επαγγελματικών αθλημάτων.

Η πρόταση είναι πρωτοποριακή και αξίζει να την μελετήσουμε. Ο Απόστολος Παπουτσάκης αποτελεί έναν εκ των σοβαρότερων επιχειρηματιών στην Κρήτη κι έτσι ο λόγος του έχει βαρύτητα. Αυτό σημαίνει πως μια τέτοια πρόταση κρύβει κρυφές συνεννοήσεις κι όχι μια ξαφνική ιδέα που… του κατέβηκε απ’ το κεφάλι. Γιατί όμως μια νέα ομάδα κι όχι μια συγχώνευση των μεγαλύτερων ομάδων της Κρήτης, ΟΦΗ και Εργοτέλη; Η απάντηση έρχεται από την ιστορία που δεν έχει ιδιαίτερα ειρηνικά κεφάλαια ανάμεσα στις δύο ομάδες. Όμως και ο κόσμος των κυριότερων ομάδων θα ήταν σίγουρα αρνητικός. Το στοίχημα είναι ακριβώς εκεί. Ο κύριος Παπουτσάκης και όσοι βρίσκονται πίσω απ’ αυτήν την πρόταση ξέρει ότι χρειάζεται το πλήθος των φιλάθλων του ΟΦΗ και σίγουρα μια ομάδα στα πρότυπα του Εργοτέλη με σπουδαία οργάνωση, οικονομική υγεία, άριστες δημόσιες σχέσεις και διακρίσεις στο ευ αγωνίζεσθε. Σε ακόμα πιο πρακτικό επίπεδο δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την απεγνωσμένη ανάγκη του Εργοτέλη για τη δημιουργία αθλητικού κέντρου και γηπέδου, καθώς το Παγκρήτιο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μιας ποδοσφαιρικής ομάδα, την ίδια ώρα που ο ΟΦΗ διαθέτει άρτιες εγκαταστάσεις αθλητικού κέντρου και άπλετο χώρο για την κατασκευή γηπέδου. Μπορεί το σύνολο να συνυπάρξει αρμονικά;

Θα ήθελα να δω την “Κρήτη” όπως λέγεται ότι θα ονομάζεται, με τα χρώματα του κίτρινου και μαύρου με το σήμα το νησί της Μεγαλονήσου όμως όταν μπαίνουμε σε λεπτομέρειες χαλάει στο μυαλό μου το όνειρο. Δεν ξέρω αν οι “άγγλοι” φίλαθλοι του Εργοτέλη μπορούν να μοιραστούν τις κερκίδες με τους φανατικά βίαιους του ΟΦΗ και σε τελική ανάλυση, ως φίλαθλος του Εργοτέλη, αυτό με απασχολεί περισσότερο. Μήπως τελικά οι σύγχρονοι έλληνες δεν είναι ικανοί για ένα νέο ξεκίνημα; :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΕΝΑΣ YANKEE ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Καληνωρίσματα. Έχω ξαναγράψει για το πάθος μου για το baseball. Το μακρινό αυτό άθλημα και τους συμβολισμούς που το συνδέουν με την αγνή παράδοση ως το λιγότερο διεφθαρμένο σύγχρονο άθλημα. Σήμερα όμως το κείμενο αφορά την ιστορικότερη εκπρόσωπο του αθλήματος, τους New York Yankees. Την ομάδα που ανέδειξε θρύλους του παγκόσμιου αθλητισμού και ξεπέρασε τα όρια της χώρας ή του αθλητισμού.

Αφορμή, το 27ο πρωτάθλημα που κατέκτησαν ύστερα από εννιά χρόνια σε μια σειρά τελικών που συγκλόνισε, σε μια περιπετειώδη χρονιά όπου κατατρίφθηκαν πολλές προηγούμενες πρωτιές και δόθηκε το έναυσμα για μια νέα ένδοξη συνέχεια στην δοξασμένη ιστορία. Φέτος, είχα πολλούς λόγους να ξενυχτάω ως το πρωί για να παρακολουθώ τους 177 καθημερινούς αγώνες του πρωταθλήματος με ένα νέο γήπεδο ακριβώς δίπλα από το παλιό Yankee Stadium που φιλοξένησε θρύλους του beaseball. Πρώτος αγώνας εντός, τελευταίος αγώνας πάλι εκεί, στη Νέα Υόρκη.

Είχα την ευκαιρία να μοιραστώ την αγωνία μου με τέσσερις παίκτες που αποτελούν

την σύγχρονη ιστορία της ομάδας όντας πρωταγωνιστές στο τελευταίο πρωτάθλημα, το 2000 που έζησα από κοντά στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ και σήμερα το 2009 να αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ομάδας για τη νέα κατάκτηση φτάνοντας τις προσωπικές πέντε, όλες στην ζεστή οικογένεια με μέλη απ’ όλον τον κόσμο όπου υπάρχει το διάσημο σήμα τους. Μεσ’ τη χρονιά έγινα μάρτυρας πολλών ρεκόρ, είδα τη μισητή Βοστόνη να μην μπορεί να ανταγωνιστεί φέτος και τη Νέα Υόρκη να γίνεται μια μεθυσμένη πολιτεία σαν ένα γνωστό ελληνικό πανηγύρι οπαδών.

Μπορεί να ξέχασα τι σημαίνει ύπνος, μπορεί να μην κατάφερα να βρεθώ στις νέες κερκίδες (λόγω ευχάριστου εμποδίου), όμως έζησα κάθε στιγμή αυτού του νέου θριάμβου και ξέρετε κάτι; Ένοιωσα ότι ο αθλητισμός δεν έχει εθνικά σύνορα. Χρόνια τώρα τραγουδώ τα τραγούδια των Yankees γιατί παρά τον έρωτα με την πατρίδα μου, είμαι ένας yankee, σιγοτραγουδάω με τον Sinatra “New york, New York” and I root for my love team!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis δευτέρας - ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΠΟΥ ΦΥΣΑ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ;

Καληνωρίσματα. Σε μια εκ των μεγαλύτερων διοργανώσεων παγκοσμίως, αυτή του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου που για φέτος διεξήχθη στην Νότιο Αφρική, οι προβολείς έσβησαν. Λίγα ακόμα ρεπορτάζ των δημοσιογράφων που κάνουν τον απολογισμό και όλα θα είναι μερικά στατιστικά νούμερα που θα θυμηθούμε σε τέσσερα χρόνια από τώρα. Κάποιοι χάρηκαν, άλλοι στεναχωρήθηκαν, κάποιοι κέρδισαν φήμη ή χρήματα κι άλλοι έχασαν πολλά λεφτά στον τζόγο.

Και ίσως το ποδόσφαιρο να συνεχίζεται όπως η ζωή, όμως η Νότια Αφρική παραμένει εκεί. Μια χώρα σαράντα εννιά και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων που μετά το απαρτχάιντ προσπάθησε να βρει ισορροπίες ανάμεσα στους φτωχούς μαύρους (79,5% του πληθυσμού) και τους πλούσιους λευκούς (9%) και μάλλον δεν τα κατάφερε. Η Νότια Αφρική στο κομμάτι που κατοικούν ή δραστηριοποιούνται οι λευκοί θυμίζει μια ευημερούσα δυτική χώρα, όμως τα άλλα κομμάτια όπου η μαύρη εξαθλίωση υφίσταται είναι εκεί και δεν μπορείς να τα αγνοήσεις. Το παγκόσμιο κύπελλο όπως πριν από λίγα χρόνια η αντίστοιχη διοργάνωση στο rugby αποτέλεσε μια εξαιρετική ευκαιρία αλλαγών. Ο τουρισμός για πάνω από ένα μήνα αυξήθηκε κατά πολύ. Η χώρα ήταν στο παγκόσμιο επίκεντρο, οι εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν αποτελούν στολίδια για τις εκάστοτε πόλεις. Γήπεδα, πλατείες, δρόμοι, κτίρια, ήταν η αιτία για πτώση της ανεργίας και σε συνδυασμό με την εισροή κεφαλαίων από πολυεθνικές-χορηγούς της FIFA η οικονομική ανάπτυξη της Νοτίου Αφρικής άγγιξε και τα “μαύρα” νοικοκυριά.

Το νέο πρόβλημα της χώρας όμως έρχεται την επόμενη μέρα κι επειδή το’ χουμε ζήσει το παραμύθι εδώ στην Ελλάδα το 2004, προβληματιζόμαστε στο κατά πόσο ικανή θα είναι η Νότια Αφρική στο να εκμεταλλευτεί όλες αυτές τις υποδομές, την κληρονομιά της μεγάλης αυτής διοργάνωσης. Το παρελθόν (της) δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας αφού και στην μεγαλύτερη διάκριση της ενωμένης Νοτίου Αφρικής, την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου rugby, η χώρα δεν κατάφερε να κάνει βήματα προόδου.

Οι προβολείς, ναι, έσβησαν. Ποιός ξέρει αν θα σκουριάσουν; Ακόμα και με τον εκνευριστικό ήχο της βουβουζέλας η Αφρική έδειξε πιο ενωμένη από ποτέ αυτό το καλοκαίρι. Οι αφρικανοί μοιράστηκαν τον ενθουσιασμό τους με την Ευρώπη και τις άλλες Ηπείρους. Ήταν ένα θαυμάσιο επίτευγμα που πολλοί (όπως το 2004 σε εμάς) αμφισβήτησαν πως μπορούν να φέρουν σε πέρας. Τα κατάφεραν. Και εν καιρώ θα φάνει αν θα κερδίσουν από αυτό. Πολιτισμικά, οικονομικά, αναπτυξιακά :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »