ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το show στο λεωφορείο του ΟΑΣΘ ήρθε για να μας θυμίσει ποιοι είμαστε...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Το λεωφορείο του ΟΑΣΘ για λίγα λεπτά θύμισε θέατρο, στο σανίδι του οποίου παιζόταν έργο τόσο παράλογο, που θα 'κανε τον Ιονέσκο να νιώσει μειονεκτικά. Ελεγκτής να στριμώχνει και να τραβάει επιβάτιδα για να την κρατήσει στο λεωφορείο κι εκείνη να προσπαθεί να βγει από το παράθυρο ουρλιάζοντας... Ιδού η σκηνή για όσους δεν την έχουν δει:

Τα πράγματα, τουλάχιστον κατ' εμέ, είναι σχετικά απλά. Ακόμη κι αν η κοπέλα δεν είχε εισιτήριο (για τον Α ή Β λόγο, ιδεολογικό, οικονομικό, οποιασδήποτε φύσης, δεν μας αφορά) μπορούσε να της κοπεί απλά το πρόστιμο, σύμφωνα με το νόμο, και να τελειώσει εκεί το θέμα. Κι αν δεν έδινε τα στοιχεία της, θα μπορούσε να ακολουθηθεί η ορισμένη διαδικασία χωρίς κανείς να απλώσει το χέρι του πάνω της εκμεταλλευόμενος τη θέση του, χωρίς να χρειαστεί να την στριμώξει ο ελεγκτής για να μην φύγει, χωρίς να αναγκαστεί να σκαρφαλώσει στο παράθυρο κι έπειτα να την τραβάνε μέσα... Η συμπεριφορά αυτή ήταν λάθος όχι μόνο για την διατήρηση των τύπων, αλλά και από ανθρώπινη πλευρά.

Κι αυτό φυσικά το περιστατικό προστίθεται στη λίστα με τα στοιχεία για το που έχουμε φτάσει ως κοινωνία. Το ίδιο το συμβάν αλλά και οι παραφυάδες του. Μια βόλτα στα σχόλια του βίντεο αρκεί για να πάρετε μία ιδέα για το πόσο γρήγορα μπορούμε να διχαστούμε, να πολωθούμε, να πάρουμε μία θέση και να την υποστηρίξουμε περιπαθώς μόνο κ μόνο γιατί δεν μπορούμε να ακούσουμε και να καταλάβουμε τι μας λέει ο άλλος, είμαστε πλέον ανίκανοι να συζητήσουμε...! Κι αν αυτός ο διχασμός είναι μέρος αδιάσπαστο της ιστορικής μας ταυτότητας, τι γίνεται με την οργή; Την οργή που είναι ολοφάνερη και πλέον δεν σιγοβράζει, έχει ξεχειλίσει. Έχουμε περάσει, περνάμε και θα περάσουμε πολλά... Και καμία αφορμή για κριτική και στηλίτευση του κράτους και του συστήματος που μας έφερε ως εδώ δεν πάει χαμένη. Όμως άραγε ακούει κανείς; Ή πολιτικοί και πολίτες (το κράτος είμαστε εμείς...) εθελοτυφλούν, και πάντα φταίει κάποιος άλλος, κάτι άλλο;

Δεν ξέρω αν μία έκκληση να σκεφτούμε και να αλλάξουμε θα ήταν χρήσιμη. Αν θα είχε αποτέλεσμα ή θα έμοιαζε ειρωνεία μέσα στους απογοητευτικούς καιρούς που ζούμε ή θα σας έκανε να αναγουλιάσετε από το πόσο τετριμμένο θα έμοιαζε κάτι τέτοιο. Γι' αυτό θα προτιμήσω να κλείσω με μία ευχή: επιβιώστε στους χαλεπούς καιρούς... κι αρχίστε να ονειρεύεστε και να εργάζεστε για τους καλύτερους. Για να ξεκινήσουμε σιγά σιγά να τους δίνουμε σάρκα και οστά. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το φιάσκο της ελληνικής τηλεόρασης που δεν μας αρέσει

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Λοιπόν. Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα. Σε λίγη ώρα από τώρα (το κείμενο γράφεται λίγο πριν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα) θα γνωρίζουμε ποια τέσσερα τηλεοπτικά δίκτυα θα μπορούν να εκπέμπουν ελεύθερα πανελλαδικά στην περιβόητη και πολύπαθη ελληνική τηλεόραση.

Ξέρετε, αυτήν που όλοι γουστάρουμε να βρίζουμε και να κατηγορούμε, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας πως οι δικές μας προτιμήσεις και οι δικές μας επιλογές την διαμόρφωσαν έτσι. Γιατί... ποτέ κανένας Φώσκολος δεν θα έκανε δεύτερη σειρά αν δεν είχε πετύχει η πρώτη του. Ποτέ κανένα λατινοαμερικάνικο σήριαλ δεν θα ερχόταν για δεύτερη φορά αν δεν είχε αγαπηθεί η πρώτη του. Ποτέ κανένα reality δεν θα βλέπαμε σαν συνέχεια αν δεν είχε πετύχει το πρώτο και προφανώς δεν θα βλέπαμε ποτέ δεύτερη και τρίτη τούρκικη σειρά αν δεν είχε γίνει χαμός στην πρώτη. Άρα; Ποιοι φταίνε για την ποιότητα της ελληνικής τηλεόρασης;

Σε κάθε περίπτωση, έπρεπε να μπει ένα τέλος στο χάος και οι άδειες να δοθούν. Όμως πως; Πως θα μπορούσε να διασφαλιστεί η διαφάνεια, η δικαιοσύνη και η ελευθερία σε έναν διαγωνισμό που αφορά την ελευθερία του λόγου μιας και μιλάμε για τηλεοπτικά κανάλια;

Η απάντηση σίγουρα δεν ήταν το φιάσκο που διοργάνωσε η παρέα του κυρίου Τσίπρα. Εκατομμυριούχοι εφοπλιστές να μπαίνουν με σακιά και βαλιτσάκια, τυλιγμένες οδοντόβουρτσες και αρκουδάκια ύπνου, παραδίδοντας τα κινητά τους (όπως στο σχολείο κάποτε) για ένα camping με όλες τις ανέσεις! Και ξέρετε κάτι; Δεν με νοιάζει η ταπείνωση που έλαβαν εκείνοι, με ενδιαφέρει η ταπεινωτική εικόνα της διαδικασίας σε μία δημοκρατική χώρα. Γιατί η διαδικασία, κάθε άλλο παρά δημοκρατία θυμίζει.

Και ύστερα μπαίνει το καλύτερο κανάλι; Ωπα! Ποιο; Μα εδώ δεν μιλάμε για το καλύτερο κανάλι, πολύ απλά γιατί το κανάλι δεν έχει σημασία εδώ. Τι; Μιλάμε για τηλεοπτικά κανάλια; Μα δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι το χρήμα. Και ποιος θα δώσει το περισσότερο για να αγοράσει μία άδεια. Δημοπρασία δεν είπαμε; Αντί ο καθένας να παρουσιάσει ένα επιχειρηματικό project που θα αποπνέει οικονομική υγεία και τηλεοπτική ποιότητα, το μόνο κριτήριο είναι το χρήμα. Να λοιπόν γιατί είδαμε μεγιστάνες -άσχετους με τα τηλεοπτικά- να λαμβάνουν μέρος την ίδια ώρα που καναλάρχες με σοβαρή εμπειρία που ίσως θα μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα ενδιαφέρον σχέδιο, έμειναν έξω.

Το φιάσκο λοιπόν ολοκληρώνεται και το αστείο είναι ότι η κυβέρνηση θα τσεπώσει ένα σωρό εκατομμύρια ευρώ για τέσσερις άδειες που ολοένα και χάνουν την αξία τους. Εγώ και μαζί μου περισσότερα από ένα εκατομμύριο νοικοκυριά στην Ελλάδα, είναι ήδη συνδρομητές σε πλατφόρμες συνδρομητικής τηλεόρασης. Προσωπικά, τα κανάλια εκείνα δεν τα έχω παρακολουθήσει για χρόνια και η τάση είναι αυτή. Η απαξίωση των "ελεύθερων" ιδιωτικών έναντι στα ολοένα και πιο πλούσια συνδρομητικά, νομίζω πως δίνει το σύνθημα. Ακούει κανείς;  +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ας πάει και το παλιάμπελο και ο απερίσκεπτος έλληνας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Η αντίστροφη μέτρηση του καλοκαιριού έχει αρχίσει, οι διακοπές τελειώνουν και μαζί η απόδραση από τις σκοτούρες της καθημερινότητας αλλά και της πολιτικής και οικονομικής αστάθειας. Αποφάσισα λοιπόν πως για την περίσταση των ημερών «ταιριάζει γάντι» μια παλιά ιστορία που στο τέλος θα μας δώσει έναυσμα για προβληματισμό, τροφή για σκέψη…  

«Ας πάει και το παλιάμπελο»: Πολλοί θα έχετε ακούσει ή θα έχετε πει αυτή τη λαϊκή ρήση. Η προέλευση αυτής της φράσης, η οποία προέκυψε από μία μουσικοθεατρική παράσταση, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον – για μένα τουλάχιστον – για το λόγο ότι αποκαλύπτει πολλά για τη νοοτροπία του λαού μας – για κάποια ιδιαίτερα γνωρίσματα που παρουσιάζουμε σαν λαός και που ακόμα αναρωτιέμαι για το αν είναι θετικά ή αρνητικά τελικά…

Ας ξεκινήσουμε, όμως, με την ιστορία της φράσης. Πρόκειται, λοιπόν, για μια λαϊκή έκφραση που ανάγεται στην εποχή του Όθωνα. Ειπώθηκε από έναν χωρικό / αγρότη / φουστανελά με τσαρούχια και μουστάκια (όπως θέλετε πείτε τον), ο οποίος την αναφώνησε μετά το τέλος μιας παράστασης στο θέατρο Μπούκουρα – έτσι ονομάζονταν το 1ο θέατρο του νεοσύστατου τότε ελληνικού κράτους. Καθώς, λοιπόν, το ελληνικό κράτος μετρούσε λίγα χρόνια ζωής, η εγχώρια θεατρική ζωή δεν είχε αναπτυχθεί ιδιαιτέρως. Έτσι, τη θεατρική διασκέδαση της χώρας ή μάλλον για να είμαι πιο ακριβής της πρωτεύουσας (Αθήνα) είχαν αναλάβει ευρωπαϊκοί θίασοι, κυρίως Ιταλικοί και Γαλλικοί, οι οποίοι έδιναν παραστάσεις στο θέατρο Μπούκουρα. Περί τα 1840, λοιπόν, στο θέατρο Μπούκουρα τραγουδούσε η Ιταλίδα αοιδός Ρίτα Μπάσσο. Και καθώς στην Ελλαδίτσα μας τότε οι γυναίκες ήταν άκρως περιορισμένες και δη ενδυματολογικά, φανατιστείτε τί γίνονταν όταν εμφανίζονταν επί σκηνής προκλητικά ντυμένες – για τα δεδομένα της εποχής πάντα – ευρωπαίες καλλιτέχνιδες! Το ανδροκρατούμενο φιλοθεάμον κοινό θυσίαζε στα πόδια τους λουλούδια και κοσμήματα κάθε βράδυ – Έλληνες ρε παιδί μου, δεν ξέρω για εσάς εγώ πάντως πολύ διασκεδάζω με αυτά μας τα καμώματα ως λαός!! 

Ένα βράδυ, λοιπόν, ένας κτηματίας της Αττικής που παρακολούθησε την παράσταση της Ρίτα Μπάσσο ενθουσιάστηκε τόσο πολύ, που της έταξε ό,τι πιο πολύτιμο είχε- το αμπέλι του! Λέγοντας τη φράση: «Ας πάει και το παλιάμπελο για χάρη σου» - προφανώς δεν της έδωσε το αμπέλι, αλλά κάποιο πολύτιμο δώρο που κόστισε όσο και το αμπέλι του – πολύ «large» ο τύπος! Το τι έγραψαν οι φυλλάδες της εποχής, το τι σούσουρο και κουτσομπολιό συνέβη στην Αθήνα τις επόμενες μέρες το φαντάζεστε όλοι προφανώς. Και κάπως έτσι έμεινε στην ιστορία αυτή η φράση! Αξιοσημείωτο είναι ότι η ίδια έκφραση αποτέλεσε και τίτλο τραγουδιού που έγινε μάλιστα προσωπική επιτυχία της γνωστής, αγαπημένης και ταλαντούχας ηθοποιού Ρένας Βλαχοπούλου.

Με έναυσμα τους στίχους του τραγουδιού, οι οποίοι σαφώς είναι εμπνευσμένοι από την παραπάνω ιστορία μου προέκυψε ο εξής συσχετισμός: Πόσο πολύ αντιπροσωπεύει αυτή η φράση την ψυχολογία του νεοέλληνα. Την απερισκεψία του, το πάθος του, όπως θέλετε πείτε του. Ο κύριος της ιστορίας μας, τόσο πολύ ευχαριστήθηκε που δεν δίστασε να θυσιάσει ότι πιο πολύτιμο είχε – το μοναδικό του αμπέλι! Απερίσκεπτος; Μπορεί…  Δικό του το αμπέλι, δική του κι απόφαση!

Ως εδώ καλά όλα, αλλά και αυτός ο νεοέλληνας θα πρέπει να μάθει να αναλαμβάνει τις ευθύνες των απερίσκεπτων πράξεών του. Κι εδώ υστερούμε σαν λαός, γιατί; Μα γιατί πάντα φταίνε οι άλλοι!

Τα φιλιά μου! +Elena Alefantinou

Διαβάστε περισσότερα 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ γιατί (δεν) πειράζει που δεν ξεκουράστηκες τον δεκαπενταύγουστο και έχεις ενοχές γι' αυτό

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Θα σας πω ένα μυστικό, αλλά μην το πείτε πουθενά.

Ο τρόπος που ο κόσμος μας κύκλους κάνει, είναι τρομακτικά παράξενος. Πόσο; Να, σα να κάθεσαι το βράδυ και να αγναντεύεις το πέλαγος όταν ξαφνικά κάτι σέρνεται πάνω στο πόδι σου, τόσο πολύ που αφήνεις τα πάντα για να κρυφτείς όπου μπορείς να νιώσεις ασφάλεια (ακόμα κι αν τελικά αυτό το κάτι δεν ήταν παρά ένα κουνούπι ή έστω μια διερχόμενη γάτα).

Το ξέρω ότι μπορεί μόλις να γυρίσατε ή να είσαστε ακόμα σε μία παραλία από αυτές που κάνουν την Ελλάδα μοναδική, στα πλαίσια του... "πρέπει τον 15αύγουστο" όμως αποκλείεται να μην είστε σε αυτό το σκωτσέζικο ντους των πυρκαγιών, των φοιτητών που τρώνε ανθρώπους τους οποίους μόλις σκοτώσανε, κάποιων κωλόγερων που με το σκάφος τους εμβολίζουν θανάσιμα άλλα σκάφη, των αστυνομικών που κυνηγούν ανελέητα τζιχαντιστές ακόμα κι αν το μόνο που βρίσκουν είναι μερικές μαντίλες ή εκείνων που στο πρόσωπο κάποιων μαύρων βλέπουν τον υπέρτατο εχθρό που οφείλουν να πυροβολήσουν. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που η πολιτική έχει περάσει (λόγω των ημερών χαλάρωσης) είτε μιλάμε για το βιαστικό brexit, είτε για το ηρωικό μη-grexit είτε απλά για τον τούρκο δημοκράτη που απέλυσε τους μισούς δημόσιους υπαλλήλους του!

Και κάπου εκεί ανάμεσα, κάποιος αθλητής κερδίζει ένα παλικαρίσιο μετάλλιο ή μέσα από τον τουρισμό μαθαίνουμε για έναν λόγο που ήμαστε περήφανοι σε αυτόν τον ταλαιπωρημένο τόπο. Είναι σαν την θάλασσα που λαχταράς μόλις παρκάρεις το αμάξι έξω απ΄την παραλία, αλλά μέχρι να μπεις στην θάλασσα πρέπει να σου βγει η πίστη για να βρεις ξαπλώστρα και να βγάλεις εγκαύματα στα πόδια ώσπου να βρέξεις τελικά το ασπρουλιάρικο κορμί σου!

Όπως και οι περισσότεροι από εσάς, πέρασα έναν αρκετά καλό Αύγουστο, όμως μην θεωρείτε τον εαυτό σας αχάριστο αν και αυτός σας αφήνει μια πικροξινη γεύση για το αν τελικά πρέπει να αισθάνεστε καλά. Για το αν πρέπει να λέτε παντού γύρω σας πως είστε έτοιμος για τον δύσκολο χειμώνα. Ίσως φταίει η υγεία, ο κόσμος, η ειδησεογραφία, το μπάχαλο γύρω σας ή απλά μια πολύ άσχημη είδηση από το περιβάλλον σας. Μην νιώθετε ενοχές αν μόλις έφυγε ο δεκαπενταύγουστος και εσείς αισθάνεστε... σκατά. Απλά, προβληματιστείτε μαζί μου. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ το βλασταρι της ελπιδας

Λένε πως η καρδιά της Ελλάδας χτυπά μακριά από τα αγαπημένα εδάφη της και πιστεύω κάθε μέρα πως αυτό είναι αλήθεια. Οι εντυπώσεις που μου δίνει ο σημερινός Έλληνας είναι πως έχει πια πάψει να πονάει τον τόπο του, νιώθει πως το ένδοξο παρελθόν είναι πολύ μακριά για να τον αγγίξει πια και μένει εγκλωβισμένος στη μιζέρια και την παρακμή που τον περιτριγυρίζει, ζητώντας συνεχώς να δώσει ευθύνες και να κατακρίνει κάποιους άλλους. Η γκρίνια και το συνεχές παράπονο, το απελπιστικό σύνδρομο που κατακλύζει την ελληνική κοινωνία έχουν γίνει το τραγούδι που έχουν όλοι μάθει να τραγουδούν και να παπαγαλίζουν πρωί και βράδυ. Τώρα βέβαια μπορεί ο κύριος Έλληνας να μου πει πως όντως έτσι έχουν τα πράγματα και δικαιολογείται να συμπεριφέρεται με αυτόν το τρόπο και ως ένα ορισμένο σημείο θα συμφωνήσω μαζί του. Υπάρχει όμως κι ένας καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των καθημερινών προβλημάτων και της αδικίας που μαστίζει τον απλό λαό.

Στην Αμερική λένε πως όταν η ζωή σου δώσει λεμόνια ας κάνεις λεμονάδα, για μας τους Έλληνες θα έλεγα καλύτερα να κάνουμε και λεμονάδα και κανένα αυγολέμονο, ας ρίξουμε και λαδολέμονο στο ψαράκι ή στη μπριζόλα μας. Υπάρχει πάντα τρόπος να αξιοποιείς τα έστω και λίγα που σου δίνονται και να ζεις φτωχικά αλλά με αξιοπρέπεια και περηφάνια. Όλα τα εμπόδια στη ζωή έρχονται για κάτι καλύτερο έλεγαν οι σοφοί πρόγονοί μας κι εμείς φαίνεται ή το έχουμε ξεχάσει ή απλά συνηθίσαμε να μας προσφέρουν το φαΐ στο πιάτο κάτι που μας οδήγησε στην αδράνεια και ουσιαστικά στην τεμπελιά. Ίσως να είναι οδυνηρό να χρειάζεται να ξαναχτίζεις από την αρχή και να προσπαθείς να επιζήσεις κάτω από δυσμενείς και αντίξοες συνθήκες, μα πάντα υπάρχει τρόπος. Και για να μην πηγαίνουμε και πολύ μακριά, ας θυμηθούμε πως ξαναχτίσαμε την Ελλάδα μετά από τον καταστροφικό εμφύλιο και πως σηκώσαμε το κεφάλι ψηλά για να συνεχίσουμε μέσα από τις δικές μας διχόνοιες.

Μπορεί να νομίζουμε πως είμαστε αδικημένοι, πως δεν έχουμε τον έλεγχο της πατρίδας μας και πως τα ινία τα κρατούν άλλοι, μα είναι καιρός να σταθούμε στα πόδια μας και να ξεκινήσουμε να καλυτερεύουμε τη ζωή μας με τα λίγα που έχουμε, βάζοντας τη βάση για ένα καλύτερο μέλλον. Η σημερινή κρίση δεν είναι τα 400 χρόνια της σκλαβιάς, είναι μια περίοδος που μπορούμε να ξεπεράσουμε και να αποδείξουμε πως αυτή η μικρή χώρα που χρόνια είναι έρμαιο των μεγάλων συμφερόντων κατοικείται από ευφυείς, περήφανους και δημιουργικούς ανθρώπους. Αρκετά πια η γκρίνια και η απελπισία, αυτά δεν οδήγησαν ποτέ κανένα στο λυτρωμό. Ας βάλουμε το μυαλό να δουλέψει κι ο καθένας ξεχωριστά και σιγά σιγά όλοι μαζί μπορούμε να βρούμε την αξιοπρέπεια. Η ελπίδα είναι ένα μικρό βλαστάρι στο αφυδατωμένο χώμα του καλοκαιριού, μα με λίγες σταγόνες μπορεί να επιζήσει μέχρι τα πρωτοβρόχια την κάνουν και πάλι να θεριέψει… +Niko Spiridakis

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ η κατάντια του ποδοσφαίρου κρύβεται στην κατάντια της κοινωνίας μας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πριν λίγες μέρες βλέπαμε πέντε ελληνικές ομάδες να αγωνίζονται στο ποδόσφαιρο στα προκριματικά ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Από αυτές οι τέσσερις απέτυχαν στους στόχους τους και την επόμενη μέρα στα πηγαδάκια των φιλάθλων, όλοι απογοητευμένοι και αγανακτισμένοι ξεσπούσαν για την κατάντια του ποδοσφαίρου μας.

Ξέρετε, το ποδόσφαιρο δεν είναι τυχαία το άθλημα του λαού. Δεν λένε τυχαία για αυτό σ' ολόκληρο τον κόσμο, πως είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας της κάθε περιοχής. Με αποκορύφωμα το 2004 το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα μεσουρανούσε. Πρώτοι στην Ευρώπη, σεβαστές πορείες των ομάδων μας στην Ευρώπη και πολλές ακόμα διακρίσεις είτε σε εθνικό, είτε σε συλλογικό, είτε σε ατομικό επίπεδο των αθλητών μας.

Όμως σταδιακά αυτό άλλαξε. Κι αν δεν το είδαμε αμέσως να αλλάζει, αυτό ήταν επειδή εθελοτυφλούσαμε, όπως εδώ και πολλά χρόνια εθελοτυφλούσαμε σαν κοινωνία, μπαλώνοντας τα προβλήματα μας με λάσπη δανεικών χρημάτων και προσωρινής νοοτροπίας νεοπλουτισμού.

Προχθές, ο Παναθηναϊκός (η μόνη ομάδα που προκρίθηκε) έπαιζε με έναν έλληνα ποδοσφαιριστή και αναρωτιέται κανείς: Δώδεκα χρόνια μετά τον θρίαμβο μιας αμιγώς ελληνικής ομάδας, της Εθνικής ομάδας, που είναι οι παίκτες; Που είναι οι ακαδημίες; Που είναι οι υποδομές πάνω στις οποίες χτίζουν οι μεγάλοι και μικροί σύλλογοι;

Η απάντηση είναι άσχετη με το ποδόσφαιρο. Την γνωρίζουμε όλοι μας. Στην Ελλάδα ξεχάσαμε να δημιουργούμε. Παίρναμε έτοιμες λύσεις για να ζήσουμε μια άνετη ζωή. Και όταν το όνειρο τελείωσε, όλοι μείναμε σοκαρισμένοι από μια πραγματικότητα που δεν ξέραμε να διαχειριστούμε. Όπως δεν έχουμε πλέον χρήματα για να αγοράσουμε καλούς ξένους παίκτες στις ομάδες μας, έτσι δεν έχουμε χρήματα για να ζήσουμε στα υψηλά δυτικά πρότυπα που είχαμε συνηθίσει. Κι όταν γυρίσαμε να δούμε τι δικό μας υπάρχει για να δουλέψουμε μ' αυτό, είδαμε μέτριους ποδοσφαιριστές ανίκανους να ανταπεξέλθουν σε υψηλές απαιτήσεις, όπως ακριβώς μέτρια σήμερα είναι τα μέσα που μας έχουν απομείνει για να παράξουμε, να φέρουμε ανάπτυξη και να δώσουμε λύσεις στο αδιέξοδο της κρίσης.

Πότε θα φτιάξει το ποδόσφαιρο; Ας κοιτάξουμε στον καθρέφτη καλύτερα. Όταν η κοινωνία αλλάξει, όταν ο κόσμος μάθει να παράγει και να δημιουργεί και όταν καταφέρει να ξεπληρώσει όλα τα λάθη του παρελθόντος τα οποία κοστίζουν πολύ σε χρήμα και χαμένες γενιές κακής νοοτροπίας, τότε θα δούμε και τις ομάδες μας να ανεβαίνουν ξανά σκαλί-σκαλί σε επίπεδα σεβαστά διεθνώς. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ αύγουστος, ο οδυνηρός μήνας της ελληνικής ιστορίας

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Όσο και να αλλάζουν οι συνθήκες με την πάροδο του χρόνου, πάντα το καλοκαίρι (και μάλιστα ο πιο ώριμος μήνας του, ο Αύγουστος) θα είναι για τον άνθρωπο ένα γόνιμο καταφύγιο ζεστασιάς. Θα κάνει τον άνθρωπο πιο δραστήριο και θα του επιτρέπει να εκμεταλλεύεται τις φυσικές συνθήκες για να εκπονήσει δραστηριότητες που ο χειμώνας του απαγορεύει. Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς που οι θερινοί μήνες φιλοξενούν μερικές από τις σημαντικότερες ιστορικές αναμνήσεις, έτσι δεν είναι; Ωστόσο στην (αιωνίως ιδιάζουσα) ελληνική περίπτωση, οι αποτυπώσεις των παραπάνω οδηγούν μάλλον σε αμηχανία, αφού φαίνεται πως... ο Αύγουστος δεν μας θέλει καθόλου. Τρία μόνο παραδείγματα, αφιερωμένα στους λάτρεις των στατιστικών και των κατατάξεων:

Ο τορπιλισμός της Έλλης
Ανήμερα της μεγάλης χριστιανικής γιορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (1940), στο λιμάνι της Τήνου, όπου συνέρρεαν πλοία επιβατηγά και πολεμικά για τις μεγάλες εορταστικές εκδηλώσεις, έλαβε η Ελλάδα την πρώτη κρούση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με τον τορπιλισμό του καταδρομικού "Έλλη" από το ιταλικό "Ντελφίνο". Χάρη στην ενέργεια, εκτός από τη βύθιση της "Έλλης", σημειώθηκαν τραυματισμοί ενώ χάθηκαν και ανθρώπινες ζωές. Η κυβέρνηση Μεταξά επέλεξε να μην κάνει φανερό τον ιταλικό δάκτυλο πίσω από την επίθεση παρά μόνο μετά την επίσημη ιταλική επίθεση στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1940.

Αττίλας 2
Η απόλυτη αποτυχία της διπλωματικής οδού οδήγησε στη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ή αλλιώς, στον "Αττίλα 2", στις 14 Αυγούστου του 1974. Επρόκειτο και για την πιο καθοριστική φάση, καθώς σε λίγες μέρες, και εν μέσω ωμοτήτων και φρικαλεοτήτων, καταλήφθηκε περίπου το 1/3 του νησιού (το οποίο βρίσκεται ακόμη υπό Τουρκική κατοχή...).

Μικρασιατική Καταστροφή
Οι αρχές του Αυγούστου του 1922 βρίσκουν τον ελληνικό στρατό κουρασμένο και καταπονημένο. Εκεί θα πατήσει ο αντίστοιχος τουρκικός όταν, στις 14 Αυγούστου εξαπολύει τριπλή επίθεση στην αμυντική γραμμή του Αφιόν Καραχισάρ.  Η άτακτη υποχώρηση ξεκινά, συνοδευόμενη από αιχμαλωσίες και βία, για να έρθει λίγες μέρες πριν την εκπνοή του μήνα του τραγικό φινάλε: Η παράδοση της Σμύρνης στις φλόγες (ξέρετε, ο γνωστός "συνωστισμός"*), η εν γένει καταστροφή των πόλεων της Μικράς Ασία, ο πόνος, η φρίκη, το αίμα, η προσφυγιά. Η κατεξοχήν Τραγωδία της σύγχρονης ιστορίας. 

* απάντηση από την πλέον αρμόδια για να ηρεμήσουμε από την σύγχυση εδώ. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ από την νέα ελλάδα στην νέα τουρκία

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Το τελευταίο διάστημα γίνομαστε μάρτυρες ιστορικών αλλαγών ανά τον κόσμο. Τρομοκρατία, πολιτικές αποφάσεις που αλλάζουν τις συμμαχίες μεταξύ των χωρών, δημοψηφίσματα, εκλογές με σαφέστατες δραματικές συνέπειες και φυσικά τα αποτελέσματα οικονομικών αποφάσεων που σιγά-σιγά προσδιορίζουν εκ νέου ολόκληρους λαούς.

Ανάμεσα σ' όλα η Ελλάδα και η τουρκία. Αναρωτιέται κανείς, τι κοινό μπορεί να κρύβουν αυτές οι δύο χώρες; Κι όμως είναι κάτι που ποτέ δεν θα περιμένατε...

Βλέπετε, στην Ελλάδα όλα κατρακυλούν σε μία τσουλήθρα χωρίς τέλος. Οικονομία, νοοτροπία, πολιτισμός, μετανάστευση, εγκληματικότητα, καταστροφή φυσικού περιβάλλοντος, αθλητισμός. Η χώρα μας δοκιμάζεται σε πολλούς τομείς και συνήθως βγαίνει πάντα μετεξεταστέα.

Στην αντίπερα όχθη η τουρκία βρίσκεται σε οικονομική άνθηση. Άνθηση που μεταφράζεται στον αθλητισμό, τις επενδύσεις, την ανάπτυξη, την παραγωγή, την διπλωματία και τελικά στο κύρος της χώρας. Ναι, η τουρκία είναι μία χώρα που κατάφερε να κρύψει το αληθινό πρόσωπο του ισλαμισμού, και της έλλειψης πολιτισμού. Το έκανε έξυπνα και μεθοδικά.

Όμως παρά τους αντίθετους βίαιους των δύο χωρών, είναι γεγονός πως κατά έναν παράξενο τρόπο Ελλάδα και τουρκία έχουν φτάσει σε ένα σημείο τομής. Είναι το σημείο που φεύγουν από το παλιό και έρχονται στο νέο. Η Ελλάδα ετοιμάζεται να αλλάξει για πρώτη φορά ολοκληρωτικά ταυτότητα, αφού από τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσει η πιο γυμνή οικονομική χρονιά στην σύγχρονη ιστορία της ελληνικής οικογένειας που θα στείλει τα παιδιά της στο σχολείο μαζί με επιπλέον 25.000 προσφυγόπουλα που θα πάρουν και με τον νόμο την θέση τους στα ελληνικά έδρανα, τις ελληνικές πλατείες, τις ελληνικές θέσεις εργασίας. Η Ελλάδα αλλάζει από πολλές πλευρές. Και η επόμενη γενιά θα ζει σε μία Ελλάδα εντελώς άγνωστη σε εμάς που την προλάβαμε με εθνική ταυτότητα και αξιοπρεπές βιωτικό επίπεδο.

Στην αντίπερα όχθη η τουρκία έχει έναν εχθρό και είναι ο ίδιος της ο εαυτός. Η μεγαλύτερη εκκαθάριση στην ιστορία του τουρκικού έθνους με απολύσεις και συλλήψεις δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων είτε πρόκειται για στρατιωτικούς, είτε για εκπαιδευτικούς, είτε για δημοσιογράφους, είτε για υπαλλήλους σε άλλα δημόσια αξιώματα. Τι σημαίνει αυτό; Μα είναι απλό! Ο Ερντογάν αλλάζει για πάντα την τουρκία, αποκτώντας τον απόλυτο έλεγχο της χώρας του και καθιστώντας τον εαυτό του κάτι περισσότερο από σουλτάνο. Κανείς δεν θα μπορεί να τον κρίνει, κανείς δεν θα μπορεί να τον αντικρούσει, μα περισσότερο απ' όλα... οι επόμενες γενιές θα μεγαλώσουν ακριβώς όπως εκείνος το επιθυμεί, διδασκόμενες την ιστορία που εκείνος θέλει να ξέρουν και αποκτώντας την παιδαγώγηση που εκείνος επιθυμεί να αποκτήσουν οι αυριανοί πολίτες του.

Και στις δύο περιπτώσεις, οι επόμενες γενιές θα ζουν σε δύο "διαφορετικά" και αλλοιωμένα κράτη. Και στις δύο περιπτώσεις οι κυβερνήσεις θα έχουν καταφέρει να αλλάξουν ολόκληρη την ροή της ιστορίας στις χώρες τους. Και στις δύο περιπτώσεις το απόλυτο θύμα είναι ο απλός λαός. Αυτός που δεν θα έχει τις ελευθερίες του χθες, αυτός που θα βλέπει να αλλοιώνεται η ταυτότητα και η ελευθερία του μέρα με την ημέρα. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ολυμπιακοί αγώνες 2016: όσα πρέπει να ξέρετε

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Όπως και να το κάνουμε οι Έλληνες συγκινούμαστε ελαφρώς παραπάνω με τους Ολυμπιακούς Αγώνες από τον υπόλοιπο πλανήτη, κατά τον ίδιο τρόπο που συγκινείται μία μητέρα όταν το καμάρι της να χαίρει εκτιμήσεως και αποδοχής. Την Παρασκευή που μας έρχεται ξεκινούν και επίσημα οι Αγώνες του Ρίου, οι πρώτοι της Νοτίου Αμερικής και ίσως οι πιο ιδιαίτεροι των τελευταίων χρόνων.

Οι μασκότ των Αγώνων του 2016

Οι παραμονές τους βρήκαν τη Βραζιλία βυθισμένη σε κρίση. Τον Ιούνιο η χώρα κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης οικονομικής ανάγκης καθώς στα ήδη βεβαρυμμένα οικονομικά της προστέθηκαν τα βάρη των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, η κοινωνία - ο αποδέκτης δηλαδή όλων των κραδασμών- βρίσκεται αναμφίβολα σε έκρυθμη κατάσταση, με τους μισούς Βραζιλιάνους να δηλώνουν σε πρόσφατη έρευνα αντίθετοι στη διεξαγωγή των Αγώνων στη χώρα τους -και το συμβάν με την επίθεση στο λαμπαδηδρόμο να το επιβεβαιώνει, ενώ πονοκέφαλο για όλους, αρχές, πολίτες και επισκέπτες αποτελεί η καλπάζουσα εγκληματικότητα. Χαρακτηριστική είναι η έκκληση του Ριβάλντο, ο οποίος χαρακτηρίζει "ρίσκο για τη ζωή" την επίσκεψη στη Βραζιλία και συμβουλεύει τους φιλάθλους να μείνουν στις πατρίδες τους!

Παρά τις τροχοπέδες αυτές, καταφέρνουμε σήμερα να μιλάμε για τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στη Βραζιλία, οι οποίοι φαίνεται πως θα γράψουν τη δική τους ιστορία χάρη στις ιδιαιτερότητές τους. Στο πρόγραμμα επιστρέφουν τόσο το γκολφ, όσο και το ράγκμπι σέβενς έπειτα από χρόνια απουσία, ενώ για πρώτη φορά στα χρονικά θα διαγωνιστεί μία ομάδα η οποία θα αντιπροσωπεύει τους πρόσφυγες, απαρτιζόμενη από αθλητές με ανάλογα βιώματα (λέτε να ευαισθητοποιηθεί τελικά η παγκόσμια κοινότητα...;).

Όσον αφορά τα καθ' ημάς, είμαι σίγουρη πως οι αθλητές μας θα καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για διάκριση, ακόμη κι αν το κράτος (κι ίσως κι οι φίλαθλοι για να είμαστε ακριβοδίκαιοι) τους έχουν κάπως λησμονήσει. Πιο κοντά στο μετάλλιο φαίνεται να βρίσκονται οι άλτριες Κατερίνα Στεφανίδη και Νικόλ Κυριακοπούλου, ο Λευτέρης Πετρούνιας στη γυμναστική,  καθώς και η ομάδα Πόλο των ανδρών. Ωστόσο σημαντικές ελπίδες για διάκριση υπάρχουν και σε άλλα αθλήματα όπως η κωπηλασία, η σκοποβολή, το τζούντο κτλ. Εμείς δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε στους αθλητές μας καλή επιτυχία. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΙΟΥΛΙΟΥ ~ ο ιησούς των βοτανιών

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis 

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μεγάλο θέμα η νομιμοποίηση της κάνναβης. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι υποστηρίζουν πως η κάνναβη, γνωστή και ως μαριχουάνα, έχει εκπληκτικές ιδιότητες όταν η χρήση της γίνεται για καθαρά ιατρικούς λόγους. Και οι επιστημονικές έρευνες συμφωνούν.

Ο γιατρός Γιώργης Οικονομόπουλος ασχολείται με τις φαρμακευτικές ιδιότητες της κάνναβης από το 1980, και εξηγεί: «Το γεγονός ότι αποκαλώ την κάνναβη "Ιησού των βοτανιών" που “κάνει τους τυφλούς να βλέπουνε, τους παράλυτους να περπατάνε και τους καρκίνους να αυτοκτονούν”, δεν είναι προϊόν δικής μου επινόησης. Είναι προϊόν των ευρημάτων της σύγχρονης επιστημονικής έρευνας, που επιβεβαιώνουν τα ευεργετήματα της μακρόχρονης θεραπευτικής χρήσης της κάνναβης στην ανθρώπινη ιστορία».

Το έλαιο της κάνναβης έχει εδώ και καιρό αναγνωριστεί ως ένα από τα πιο ωφέλιμα συστατικά που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Προερχόμενο από τους σπόρους της κάνναβης, έχει χαρακτηριστεί ως υπερτροφή λόγω του υψηλού περιεχομένου του σε απαραίτητα λιπαρά οξέα και της μοναδικής του αναλογίας σε ωμέγα-3 προς ωμέγα-6 και γάμμα λινολενικό οξύ (GLA). Το έλαιο της κάνναβης περιέχει πάνω από 5% καθαρό GLA, μια πολύ υψηλότερη συγκέντρωση από κάθε άλλο φυτό, υψηλότερη ακόμα και από την σπιρουλίνα. Για χιλιάδες χρόνια το φυτό της κάνναβης έχει χρησιμοποιηθεί σε ελιξίρια και φαρμακευτικά τσάγια λόγω των θεραπευτικών του ιδιοτήτων. Σήμερα, είναι και επιστημονικώς αποδεδειγμένο πως η επίδραση της κάνναβης είναι θαυματουργή στην αντιμετώπιση διαφόρων προβλημάτων υγείας: σκλήρυνση κατά πλάκας, καρκίνος, τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού, αρθρίτιδα, άσθμα, αθηροσκλήρωση, διπολική διαταραχή, μετατραυματικό σύνδρομο, επιληψία, νόσο του parkinson, γλαύκωμα, ημικρανίες, αϋπνίες και αμέτρητες άλλες ασθένειες βασίζονται στην χρήση κάνναβης για τη λύση του προβλήματος. 

Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως το 1990 ανακαλύφθηκε ότι το ανθρώπινο κορμί παράγει κανναβινοειδείς ουσίες, και έτσι ανακαλύφθηκε το Ενδοκανναβινοειδές σύστημα (ECS). Ονομάστηκε έτσι γιατί "ξεκλειδώνει" τους ίδιους υποδοχείς που ξεκλειδώνουν και τα κανναβινοειδή φυτά. Αποδείχθηκε ότι είναι άκρως σημαντικό για τη διατήρηση της ομοιόστασης, δηλαδή της ισορροπίας εσωτερικού και εξωτερικού περιβάλλοντος.

Σε πολιτείες των ΗΠΑ, στην Ισπανία και το Βέλγιο, αλλά και σε άλλες χώρες σταδιακά, η χρήση της κάνναβης νομιμοποιήθηκε και κατάφερε να βοηθήσει πολύ κόσμο που την είχε ανάγκη. Η Ελλάδα γιατί εξακολουθεί να μένει πίσω; Η απάντηση είναι κάτι απλή: στην Ελλάδα κυριαρχεί η προκατάληψη πως η κάνναβη είναι ένα επικίνδυνο ναρκωτικό και τίποτα παραπάνω. Το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι το φάρμακο παράγεται από το φυτό της κάνναβης. Αν παραγόταν από το φυτό της πατάτας, για παράδειγμα, κανείς δεν θα είχε πρόβλημα να το χρησιμοποιεί! +el. gk. 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »