Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Λοιπόν. Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα. Σε λίγη ώρα από τώρα (το κείμενο γράφεται λίγο πριν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα) θα γνωρίζουμε ποια τέσσερα τηλεοπτικά δίκτυα θα μπορούν να εκπέμπουν ελεύθερα πανελλαδικά στην περιβόητη και πολύπαθη ελληνική τηλεόραση.
Ξέρετε, αυτήν που όλοι γουστάρουμε να βρίζουμε και να κατηγορούμε, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας πως οι δικές μας προτιμήσεις και οι δικές μας επιλογές την διαμόρφωσαν έτσι. Γιατί... ποτέ κανένας Φώσκολος δεν θα έκανε δεύτερη σειρά αν δεν είχε πετύχει η πρώτη του. Ποτέ κανένα λατινοαμερικάνικο σήριαλ δεν θα ερχόταν για δεύτερη φορά αν δεν είχε αγαπηθεί η πρώτη του. Ποτέ κανένα reality δεν θα βλέπαμε σαν συνέχεια αν δεν είχε πετύχει το πρώτο και προφανώς δεν θα βλέπαμε ποτέ δεύτερη και τρίτη τούρκικη σειρά αν δεν είχε γίνει χαμός στην πρώτη. Άρα; Ποιοι φταίνε για την ποιότητα της ελληνικής τηλεόρασης;
Σε κάθε περίπτωση, έπρεπε να μπει ένα τέλος στο χάος και οι άδειες να δοθούν. Όμως πως; Πως θα μπορούσε να διασφαλιστεί η διαφάνεια, η δικαιοσύνη και η ελευθερία σε έναν διαγωνισμό που αφορά την ελευθερία του λόγου μιας και μιλάμε για τηλεοπτικά κανάλια;
Η απάντηση σίγουρα δεν ήταν το φιάσκο που διοργάνωσε η παρέα του κυρίου Τσίπρα. Εκατομμυριούχοι εφοπλιστές να μπαίνουν με σακιά και βαλιτσάκια, τυλιγμένες οδοντόβουρτσες και αρκουδάκια ύπνου, παραδίδοντας τα κινητά τους (όπως στο σχολείο κάποτε) για ένα camping με όλες τις ανέσεις! Και ξέρετε κάτι; Δεν με νοιάζει η ταπείνωση που έλαβαν εκείνοι, με ενδιαφέρει η ταπεινωτική εικόνα της διαδικασίας σε μία δημοκρατική χώρα. Γιατί η διαδικασία, κάθε άλλο παρά δημοκρατία θυμίζει.
Και ύστερα μπαίνει το καλύτερο κανάλι; Ωπα! Ποιο; Μα εδώ δεν μιλάμε για το καλύτερο κανάλι, πολύ απλά γιατί το κανάλι δεν έχει σημασία εδώ. Τι; Μιλάμε για τηλεοπτικά κανάλια; Μα δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι το χρήμα. Και ποιος θα δώσει το περισσότερο για να αγοράσει μία άδεια. Δημοπρασία δεν είπαμε; Αντί ο καθένας να παρουσιάσει ένα επιχειρηματικό project που θα αποπνέει οικονομική υγεία και τηλεοπτική ποιότητα, το μόνο κριτήριο είναι το χρήμα. Να λοιπόν γιατί είδαμε μεγιστάνες -άσχετους με τα τηλεοπτικά- να λαμβάνουν μέρος την ίδια ώρα που καναλάρχες με σοβαρή εμπειρία που ίσως θα μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα ενδιαφέρον σχέδιο, έμειναν έξω.
Το φιάσκο λοιπόν ολοκληρώνεται και το αστείο είναι ότι η κυβέρνηση θα τσεπώσει ένα σωρό εκατομμύρια ευρώ για τέσσερις άδειες που ολοένα και χάνουν την αξία τους. Εγώ και μαζί μου περισσότερα από ένα εκατομμύριο νοικοκυριά στην Ελλάδα, είναι ήδη συνδρομητές σε πλατφόρμες συνδρομητικής τηλεόρασης. Προσωπικά, τα κανάλια εκείνα δεν τα έχω παρακολουθήσει για χρόνια και η τάση είναι αυτή. Η απαξίωση των "ελεύθερων" ιδιωτικών έναντι στα ολοένα και πιο πλούσια συνδρομητικά, νομίζω πως δίνει το σύνθημα. Ακούει κανείς; +Yanni Spiridakis
Σε κάθε περίπτωση, έπρεπε να μπει ένα τέλος στο χάος και οι άδειες να δοθούν. Όμως πως; Πως θα μπορούσε να διασφαλιστεί η διαφάνεια, η δικαιοσύνη και η ελευθερία σε έναν διαγωνισμό που αφορά την ελευθερία του λόγου μιας και μιλάμε για τηλεοπτικά κανάλια;
Η απάντηση σίγουρα δεν ήταν το φιάσκο που διοργάνωσε η παρέα του κυρίου Τσίπρα. Εκατομμυριούχοι εφοπλιστές να μπαίνουν με σακιά και βαλιτσάκια, τυλιγμένες οδοντόβουρτσες και αρκουδάκια ύπνου, παραδίδοντας τα κινητά τους (όπως στο σχολείο κάποτε) για ένα camping με όλες τις ανέσεις! Και ξέρετε κάτι; Δεν με νοιάζει η ταπείνωση που έλαβαν εκείνοι, με ενδιαφέρει η ταπεινωτική εικόνα της διαδικασίας σε μία δημοκρατική χώρα. Γιατί η διαδικασία, κάθε άλλο παρά δημοκρατία θυμίζει.
Και ύστερα μπαίνει το καλύτερο κανάλι; Ωπα! Ποιο; Μα εδώ δεν μιλάμε για το καλύτερο κανάλι, πολύ απλά γιατί το κανάλι δεν έχει σημασία εδώ. Τι; Μιλάμε για τηλεοπτικά κανάλια; Μα δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι το χρήμα. Και ποιος θα δώσει το περισσότερο για να αγοράσει μία άδεια. Δημοπρασία δεν είπαμε; Αντί ο καθένας να παρουσιάσει ένα επιχειρηματικό project που θα αποπνέει οικονομική υγεία και τηλεοπτική ποιότητα, το μόνο κριτήριο είναι το χρήμα. Να λοιπόν γιατί είδαμε μεγιστάνες -άσχετους με τα τηλεοπτικά- να λαμβάνουν μέρος την ίδια ώρα που καναλάρχες με σοβαρή εμπειρία που ίσως θα μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα ενδιαφέρον σχέδιο, έμειναν έξω.
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
