ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ~ με σύμμαχο και εχθρό την ασπιρίνη

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis 

Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε την ασπιρίνη; Όλοι. 

Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε τα καλά και κακά αποτελέσματα της ασπιρίνης; Κανένας.

Όταν μιλάω για «καλά αποτελέσματα» δεν εννοώ μόνο την παροδική ανακούφιση από πόνους, όπως ο πονοκέφαλος, αλλά για άλλα πολύ σημαντικότερα. Οι πιο... ψαγμένοι ίσως γνωρίζουν ότι η καθημερινή λήψη χαμηλής δοσολογίας ασπιρίνης βελτιώνει την καρδιακή υγεία. Μέσα σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν τα αποτελέσματα μιας μεγάλης αμερικανικής έρευνας, σύμφωνα με την οποία η ασπιρίνη μειώνει και τον κίνδυνο θανάτου από διάφορες μορφές καρκίνου.

Τα στοιχεία ,που παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας για την Έρευνα του Καρκίνου στην Ουάσινγκτον, αφορούν περισσότερους από 130.000 ανθρώπους που είχαν τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση για 32 χρόνια. Οι συμμετέχοντες είχαν ερωτηθεί για την χρήση ασπιρίνης στην αρχή, και έπειτα κάθε δύο χρόνια.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, περίπου 13.000 άτομα έχασαν τη μάχη με τον καρκίνο τα επόμενα χρόνια, αλλά ο κίνδυνος θανάτου ήταν μικρότερος για όσους έκαναν τακτική χρήση ασπιρίνης. Η μεγαλύτερη διαφορά παρατηρήθηκε στον καρκίνο του παχέος εντέρου, με τους χρήστες ασπιρίνης να έχουν 30% μικρότερο κίνδυνο θανάτου από τη νόσο. Επίσης, οι γυναίκες που έπαιρναν ασπιρίνη είχαν 11% μικρότερο κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού, ενώ οι άνδρες 23% λιγότερες πιθανότητες θανάτου από καρκίνο του προστάτη και 14% μικρότερο κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του πνεύμονα.

Βέβαια, οι επιστήμονες ισχυρίζονται πως η χρήση ασπιρίνης σε καθημερινή βάση πρέπει να γίνεται μόνο από ανθρώπους με ιστορικό καρδιοπάθειας ή εγκεφαλικού επεισοδίου, αφού στους απόλυτα υγιείς ανθρώπους δεν λειτουργεί προληπτικά ενάντια στο καρκίνο ή σε οτιδήποτε άλλο, αλλά μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως γαστρεντερικές αιμορραγίες ή αιμορραγικά εγκεφαλικά επεισόδια.+el. gk. 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ όταν το αυτονόητο μοιάζει... παρά φύσιν

χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis

Ο σημερινός προβληματισμός είναι κατά κάποιο τρόπο απάντηση στον Προβληματισμό Πέμπτης του συνεργάτη Γιάννη Σπυριδάκη. Έχω έρθει πολλές φορές σε σύγκρουση με ανθρώπους που είχαν συγκεκριμένη άποψη για την ομοφυλοφιλία, και θέλω να ξεκαθαρίσω πως η συγκεκριμένη ανάρτηση δεν είναι μια προσπάθεια να αλλάξω κανενός τη γνώμη, αλλά μια ανάρτηση βασισμένη σε... γεγονότα.

Κι εδώ θα χρησιμοποιήσω κάποιες προτάσεις του κύριου Σπυριδάκη.
«...αναφέρω ότι θεωρώ παρά φύσιν τους ομοφυλόφιλους και οτιδήποτε άλλο δεν είναι φυσιολογικά συμβατικό». Όπως έχω ξαναπεί, διαπαιδαγωγούμαστε στο τι είναι φυσιολογικό ή όχι, και αποδοκιμάζουμε η καταδικάζουμε την οποιαδήποτε απόκλιση από αυτό, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουμε ιδέα περί τίνος πρόκειται.Οπότε, ζούμε και μεγαλώνουμε σε μία κοινωνία όπου είναι πολύ σημαντικό να είμαστε «φυσιολογικοί». Κάτω από μία τέτοιου είδους πίεση, δεν είναι περίεργο να θέλει κάποιος να είναι οπωσδήποτε «φυσιολογικός» και να τρέμει στην ιδέα να στιγματισθεί και να απομονωθεί ποικιλοτρόπως από μια κοινωνία που αποδοκιμάζει έως και απορρίπτει οτιδήποτε το διαφορετικό. Δυστυχώς, όμως, για όλους τους υπόλοιπους, κυκλοφορούν πολλοί ανάμεσα μας με τέτοιες ιδέες που δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τα αυτονόητα.

«...τείνω να πιστεύω πως η σεξουαλικότητα του ανθρώπου είναι μια ανάγκη ή πράξη καθαρά ζωώδης...», και παρακάτω:«...έχετε δει πουθενά ζώα να κάνουν σεξ; Αν ναι, έχετε δει πουθενά ομοφυλόφιλα ζώα; Προφανώς όχι...». Συμφωνώ στο ότι η σεξουαλικότητα ανήκει στα ζωώδη μας ένστικτα, ξεκάθαρα. Όμως η αλήθεια είναι πως η ομοφυλοφιλία στο ζωικό βασίλειο είναι κάτι πολύ διαδεδομένο. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες έχουν καταγράψει περισσότερα από 450 είδη ζώων τα οποία εμπλέκονται σε ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές πράξεις. Άρα, αν η ανθρώπινη σεξουαλικότητα απορρέει από τα ζωώδη μας ένστικτα, και αν μεγάλο μέρος των ζωικών ειδών επιδίδονται σε ομοφυλοφιλικές πράξεις, θα μπορούσαμε να πούμε πως η ομοφυλοφιλία είναι κάτι που υπάρχει στη φύση, είναι κάτι φυσικό (αλλά δεν θα το πούμε γιατί θα φάμε λογοκρισία).

Όσο για την συγκεκριμένη αθλήτρια, κακώς έγινε θέμα. Το αν πριν από την τωρινή της εμφάνιση ήταν άντρας δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν, πόσο μάλλον αν δεν επηρεάζει αυτό που κάνει. Και μιας και αναφέρθηκα στα φύλα, να συμπληρώσω εδώ πως το 80% των ανθρώπων που χρησιμοποιούν τις λέξεις «ομοφυλόφιλοι», «παρά φύσιν» και τα σχετικά, αναφέρονται σε άντρες! Γιατί, όντας οπτικά πλάσματα, αηδιάζουν στην εικόνα δύο αντρών που φιλιούνται ή κάνουν σεξ, σε αντίθεση με την παρόμοια εικόνα δύο γυναικών. Ερεθιστικό, ε;

Και επειδή ο καθένας μπορεί να λέει το μακρύ του και το κοντό του για τέτοια θέματα, καλό είναι να μένουμε στην ουσία. Έχει συνειδητοποιήσει κανείς πως αυτοί οι άνθρωποι παλεύουν καθημερινά για πράγματα που εμάς μας φαίνονται αυτονόητα, όπως το να μπορούν να αποκτήσουν παιδιά ή να έχουν μια δουλειά από την οποία δεν θα απολυθούν όταν αποκαλυφθούν οι προτιμήσεις τους; Το έχει καταλάβει κανείς αυτό; Συνέλθετε! +el. gk. 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ οι πρακτικές δυσκολίες της ομοφυλοφιλίας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Μου συμβαίνει συχνά τελευταία. Ή εγώ είμαι πολύ παλαιών αρχών ή κάνω παρέα με πολύ... προχωρημένα άτομα. Εν συντομία λοιπόν αναφέρω ότι θεωρώ παρά φύσιν τους ομοφυλόφιλους και οτιδήποτε άλλο δεν είναι φυσιολογικά συμβατικό.

Ξέρετε... τείνω να πιστεύω πως η σεξουαλικότητα του ανθρώπου είναι μία ανάγκη ή πράξη καθαρά ζωώδης. Οι αγκαλιές και τα φιλιά ανάγονται σε εντελώς διαφορετικές ανάγκες που είναι αυτές των συναισθημάτων. Με την ερωτική συνεύρεση όμως, καμία συναισθηματική σου ανάγκη δεν καλύπτεις. Απλά εκτονώνεις την βιολογική σου ανάγκη και συγχωρέστε με που θα γίνω τόσο ωμός, όμως είναι σα να πηγαίνεις για κατούρημα. Τίποτα περισσότερο. Και πριν πέσετε με βιολογικά όπλα να με σκοτώσετε, διερωτηθείτε μαζί μου: έχετε δει πουθενά ζώα να κάνουν σεξ; Αν ναι, έχετε δει πουθενά ομοφυλόφιλα ζώα; Προφανώς όχι. Διότι η ομοφυλοφιλία δεν βρίσκεται στην βιολογική υπόσταση του ανθρώπου, αλλά στην συναισθηματική ή και την εγκεφαλική.

Γιατί αποφάσισα να γίνω τόσο κακός σήμερα;

Μα... γιατί όλη αυτή η μόδα με την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ανθρώπων αυτών θα είχε και παρατράγουδα. Τι νομίζετε; Εγώ ας πούμε, ξέρω ήδη έναν ψυχολόγο που στην ιστοσελίδα του διαφημίζει πως έχει ειδίκευση στον τρόπο που ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι μπορεί να αναθρέψει αρμονικά ένα παιδί!

Ξεροκαταπίνω και φτάνω επιτέλους στην αφορμή του σημερινού προβληματισμού που δεν είναι παρά μία... παίκτρια της πετοσφαίρισης, 32 χρονών στο πρωτάθλημα της Ιταλίας, την Τίφανι Περέιρα ντε Αμπρέου. Δηλαδή αυτή:

Το πρόβλημα είναι ότι η εν λόγω παίκτρια -γεννημένος στην Βραζιλία- ήταν ο Ροντρίγκο, παίκτης του πρωταθλήματος πετοσφαίρισης του Βελγίου. Τι ακολούθησε; Αλλαγή φύλλου και αλλαγή πρωταθλήματος και χώρας!

Κάποια στιγμή όμως η πραγματικη ταυτότητα της Τίφανι μαθεύτηκε η ιδιαίτερη αθλητικότητα και αλτικότητα της άρχισαν να γίνονται προκλητικές και πλέον όχι μόνο υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην ομάδα και στο πρωτάθλημα το ίδιο από τις ενστάσεις άλλων ομάδων, αλλά τίθεται εν αμφιβόλω και  η συμμετοχή της αθλήτριας στους Ολυμπιακούς Αγώνες με την γυναικεία ομάδα της Βραζιλίας, κάτι που έως τώρα φάνταζε δεδομένο!

Εγώ τώρα, δεν είπα τίποτα... Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Ο προβληματισμός τέθηκε. Τα συμπεράσματα και τα σχόλια δικά σας...  +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ η παραγωγικότητα, οι "παραγωγοί" και τα... παράγωγα του εργασιακού στίβου

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Στις μέρες μας ένα θέμα το οποίο τίθεται συχνά υπό συζήτηση είναι αυτό της παραγωγικότητας -ή μη- των σύγχρονων και εκμοντερνισμένων υπαλλήλων. Οι ειδικοί κατηγοριοποιούν αυτόν τον όρο της "αποδοτικότητας" με βάση τα αποτελέσματα της εργασίας της εκάστοτε ανθρώπινης μονάδας και υποστηρίζουν, παράλληλα, πως για να επιτευχθεί το μέγιστο και βέλτιστο αυτής, ο εργαζόμενος χρειάζεται να διακατέχεται από μια αίσθηση ισορροπίας και αρμονίας κατά την διάρκεια των ωρών απασχόλησης. Εμείς όμως ειδικοί δεν είμαστε, οπότε θα ήταν συνετό να προβληματιστούμε σε ένα διαφορετικό επίπεδο.


Τι είναι αυτό που ζητάει ο σημερινός (και φυσικά τυχερός) εργαζόμενος έτσι ώστε να είναι πιο αποδοτικός και πιο παραγωγικός; Τι χρειάζεται ο μέσος υπάλληλος εν έτη 2017 έτσι ώστε να φέρει εις πέρας τα καθημερινά επαγγελματικά του καθήκοντα; Πώς μπορεί να πετύχει τους στόχους του αλλά και να θέσει νέους και πιο υψηλούς; Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσα να ξεκινήσω να γράφω ακατάπαυστα για τα "πρέπει και τα μη" που θα έπρεπε να τηρούνται σε ένα εργασιακό περιβάλλον έτσι ώστε να επιτευχθούν τα παραπάνω, χωρίς εν τέλει να βγάλω κάποιο λογικό συμπέρασμα ή να δώσω μια ουσιαστική απάντηση, γι'αυτό θα αποφύγω την πολλή θεωρία και θα επικεντρωθώ στις συνθήκες που επικρατούν στον ελληνικό εργασιακό τομέα. Ας είμαστε ρεαλιστές λοιπόν. 

Ζούμε σε μια χώρα που ο εργοδότης απαιτεί να δουλεύεις μία, δύο, τρεις ή και τέσσερις ώρες παραπάνω από το "κανονικό". Για την ακρίβεια, τις περισσότερες φορές σε στραβοκοιτάνε και σε σχολιάζουν αν τύχει κάποια φορά να φύγεις "στην ώρα σου". Το πιο πιθανό επίσης, είναι ότι για τις προαναφερθείσες επιπλέον ώρες εργασίας, μάλλον, δεν θα πληρωθείς ποτέ. Ζούμε ακόμα σε μια χώρα που οι μισθοί έχουν μειωθεί τόσο πολύ, που πλέον θεωρείσαι τυχερός αν μέσα από αυτόν μπορείς να καλύψεις τα προσωπικά σου έξοδα, πόσο μάλλον αυτά μιας οικογένειας (και γενικά περισσότερων ατόμων). Το μεγάλο ποσοστό ανεργίας και η τεράστια ζήτηση εργασίας έχει -δυστυχώς- οδηγήσει την εκμετάλλευση σε πολύ υψηλά επίπεδα. Ζούμε τέλος σε μια χώρα όπου πλέον οι περισσότεροι είναι διατεθειμένοι να κάνουν οποιαδήποτε δουλειά ή εργασία ανεξαρτήτως σπουδών, έτσι ώστε να... τα βγάλουν πέρα. Αυτό έχει κάνει και τις απαιτήσεις, για θέσεις χωρίς ιδιαίτερα ειδικές γνώσεις, να έχουν πλέον πολύ υψηλά κριτήρια επιλογής υποψηφίων. Και η λίστα, που αναπόφευκτα ξεκινήσαμε να κάνουμε, συνεχίζεται...

Ας επιστρέψουμε όμως μετά από όλα αυτά στο αρχικό αντικείμενο σχολιασμού το οποίο είναι η παραγωγικότητα του σύγχρονου εργαζόμενου και πως αυτή μπορεί να επιτευχθεί στο μέγιστο. Φαντάζει λίγο άπιαστη μήπως; Από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει; Από που να το πιάσει; Μα απ'τα "κέρατα" φυσικά...

Εις το επανιδείν...     +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το φαινόμενο "survivor"

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Καθόλου τυχαία η επιλογή της λέξης "φαινόμενο" στον τίτλο. Η δεκαετία άλλαξε από την πρώτη φορά που το είδαμε στην Ελλάδα, η απήχηση του "Survivor" όμως παρέμεινε αμείωτη, για να μην πω ότι τράβηξε και την ανιούσα. Και η μεγάλη του επιτυχία ξέρετε, δεν είναι τα 60άρια στους πίνακες τηλεθέασης. Είναι όλος ο ντόρος που έχει προκαλέσει: θετικά ή αρνητικά, όλοι το σχολιάζουν, κι αυτό του προσδίδει αξία. Τα βίντεο που το αφορούν κατακλύζουν τις "τάσεις" στο youtube. Τα διάφορα site και blog ανεβάζουν κάθε 5 λεπτά ειδήσεις σχετικές μ' αυτό και τα κλικ πέφτουν "στρέιτ θρου" που θα 'λεγε κι ο Ζαμπέτας. 

Πολλοί το κατακρίνουν ως πρόγραμμα χαμηλής ποιότητας. 3 ώρες κάθε βράδυ χαμένες απ' τη ζωή σου για να δεις ανθρώπους να μάχονται σε αγωνίσματα τύπου "το κάστρο του Τακέσι" για ένα παστέλι; Και στο μεσοδιάστημα ίντριγκα και αλληλοθάψιμο μέχρι τελικής πτώσης; Τσουχτερά σχόλια γίνονται επαναλαμβανόμενα για τον μέσο τηλεθεατή, με χαρακτηριστικότερα αυτά που αφορούν το επίπεδό του αλλά και τη λογική της κλειδαρότρυπας που επικρατεί στην κοινωνία μας. Εδώ, θα μου επιτρέψετε να διαφοροποιηθώ ελαφρώς με ένα "ναι μεν, αλλά": προσωπικά, μπορώ να δικαιολογήσω το κοινό. Προφανώς και δεν θεωρώ ότι πρόκειται για ένα ποιοτικό πρόγραμμα. Αλλά θεωρώ ότι αυτό το διακρίνει και το μεγαλύτερο ποσοστό των φανατικών του. Από που πηγάζει η επιτυχία λοιπόν; Οι εποχές που διανύουμε είναι από αρκετά ως αφόρητα δύσκολες και είναι αναμενόμενη μια στροφή στο πιο εύπεπτο, το πιο απλό, εκείνο που θα ξεκουράσει και θα αδειάσει έστω και λίγες ώρες το γεμάτο προβλήματα μυαλό.  Δεν είναι ο σωστός τρόπος αποφόρτισης, είναι όμως ο πιο εύκολος.

Βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της εξάπλωσης. Αφενός, το "survivor" θα κρατήσει μέχρι τον Ιούνιο, οπότε υπάρχει χρόνος για κλιμάκωση του παροξυσμού. Αφετέρου, ο ΑΝΤ1 έχει ήδη κλείσει την "Φάρμα" (ναι ξέρω, τί σας θύμισα τώρα!) για την επόμενη σεζόν. Και για κάποιον ανεξήγητο λόγο, οσμίζομαι ότι δεν θα είναι το μόνο ριάλιτι που θα παίξει τη σεζόν 2017-2018. Ο ΣΚΑΙ άνοιξε τον χορό της ολικής επαναφοράς στα 00's και όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί θα μπουν σ' αυτόν μετά μεγάλης προθυμίας. Μέχρι να περάσει και πάλι η μόδα, να κορεστεί το τηλεοπτικό κοινό- όσο απέμεινε (έτσι δεν γίνεται πάντα;). Μέχρι τότε, υπομονή.  +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ δώστε μου χρόνο να σκεφτώ (part 1)

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Οι άντρες του '50 έπαιρναν μεγάλες αποφάσεις. Φόρτωναν τα υπάρχοντά τους σε καρό, μεγάλες βαλίτσες. Αν αγαπούσαν ένα κορίτσι, το έπαιρναν μαζί τους στην ''Αστόρια'' και έκαναν κάμποσα πανέξυπνα παιδιά, που τα έφερνε ο ''Θεός'' και δεν ήταν διόλου απίθανο να γίνουν περίτρανοι γερουσιαστές. Ώσπου να πραγματοποιηθούν όλα αυτά, οι φτωχοί μετανάστες δεν πήγαιναν σε ψαροταβέρνες.

Οι αναποφάσιστοι άνθρωποι, προέκυψαν τη στιγμή που απέκτησαν λεφτά για να τρώνε καραβιδόψιχα.

Αν δεν αποφασίζεις, έχεις χάσει κάποιο πολύ σημαντικό κριτήριο.

Από τις σοβαρές αποφάσεις της ζωής πρέπει να εξαιρείς τις αγορές. Οι αγορές, δίνουν την ψευδαίσθηση της ωριμότητας.

Είναι παυσίπονο για όλα, για την κρίση ηλικίας. Λες: ''Μεγάλωσα μάλλον, γιατί βρήκα επιτέλους το οροφοδιαμέρισμα των ονείρων μου!''

Φαντάζεσαι τον εαυτό σου με ένα πορτοκαλί κεραμίδι πάνω από το κεφάλι, που θα σε γεμίσει με μπόλικη σιγουριά και την υποχρέωση να είσαι συνεπής στο ισόβιο δάνειο. Για να μην ψυχοπλακωθείς, δίνεις στον εαυτό σου διάφορες εναλλακτικές: ''Το πουλάω άμα θέλω. Το νοικιάζω μωρέ...''

Στα υπόλοιπα ενδεχομένως να εξακολουθείς να είσαι κουλουβάχατα. Η τύχη σπανίως ευνοεί τους αναποφάσιστους...

Σ' τη φέρνει κανονικά όπως τη φέρνει στους ''αμετανόητους'' εργένηδες. Πάνω στο άνθος της ηλικίας τους, τους κάθεται στο σβέρκο η πιο αποφασισμένη γκόμενα με την πιο αποφασισμένη εγκυμοσύνη.

Πας στο γάμο και σκέφτεσαι ευχή για να τους φτιάξεις τη διάθεση: ''Πήρες το καλύτερο κορίτσι, ΒΡΕ!'' +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

εικονικοί προβληματισμοί @EuropeUnion και στο μπέρδεμα των υπογραφών

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Ξέρετε τι έλεγαν οι παππούδες μας, ε; Αυτήν την υπογραφή και που την βάζεις...

Όταν τελικά δεν το 'χουν με μια σωστή υπογραφή πως αφήνουμε να μας...; +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ~ ποιο πάθος σου θα νικήσεις;

Μαζευτήκαμε στο  +yannidakis
και προσπαθήσαμε να φτάσουμε στα όρια μας. Λένε πως η νηστεία είναι η εγκράτεια και η τιθάσευση κάποιου πάθους ή αγαπημένης συνήθειας. Εσείς ποια αγαπημένη σας θυσία θα ήσασταν διατεθειμένοι ​​να θυσιάσετε για έναν απώτερο σκοπό;

ο Γιάννης Σπυριδάκης
Κάθε χρόνο επιλέγω να... δοκιμαστώ σε μία από τις αγαπημένες μου συνήθειες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την χρονιά που επέλεξα να μην ακούσω μουσική για 40 μέρες. Για όσους με ξέρετε προσωπικά, θα γνωρίζετε τι ακριβώς πήγα κι έκανα στον εαυτό μου! Πολλοί με κατηγορούν για αυτήν μου τη συνήθεια, όμως είναι υπέροχο να ξέρεις ότι μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου ακόμα και στις πιο ανεξέλεγκτες επιθυμίες του! +Yanni Spiridakis 

ο Niko Spiridakis
Η νηστεία είναι μια ιδανική ευκαιρία να συμμορφώσουμε τις κακές μας συνήθειες και να κάνουμε ένα γενικό καθαρισμό του οργανισμού μας αλλά πέρα από αυτού δεν είναι αυτό που καθορίζει την θέρμη μας για τη θρησκεία. Περισσότερο από κάθε άλλο είναι καλό να επανεξετάσουμε τη συμπεριφορά μας απέναντι στον συνάνθρωπο και το περιβάλλον μας γενικά. Σεβασμός προς τους άλλους αλλά και αυτοσεβασμός είναι κάτι που γενικά ξεχνάμε στην καθημερινή ζωή και είναι αυτό που πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς να βελτιώνουμε. Αν το σκεφτούμε καλά δεν είναι και τόσο μεγάλη θυσία. +Niko Spiridakis 

ο Βασίλης Αναστασιάδης

Εξαρτάται από τον ανώτερο σκοπό. Επειδή, για εμένα, η νηστεία είναι μια καλή ευκαιρία για να προσέξω λίγο περισσότερο τον εαυτό μου, ίσως σκεφτόμουν να περιορίσω το αλκοόλ και το παχυντικό φαγητό. +Vassilis Anastasiadis 

η Ελένη Γκιόκα

Εγώ δεν νηστεύω ποτέ. Το θεωρώ περιττό, και όλη αυτή η υποτιθέμενη ιδεολογία που βρίσκεται πίσω από τη νηστεία δεν μου αρέσει καθόλου. Τα πάθη και οι συνήθειες είναι δύο βασικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά και δεν βρίσκω το λόγο να προσπαθούμε να τα απαρνηθούμε εφόσον πάλι σε αυτά θα καταλήξουμε. +el. gk.

η Ελίνα Ιωάννου
Δεν είναι τόσο συνήθεια, όσο απαραίτητη ανάγκη και καθημερινή δραστηριότητα... Αλλά νομίζω ότι θα μπορούσα για κάποιο διάστημα να θυσιάσω την κοινωνική ζωή. Με προσωρινό σκοπό την ηρεμία και σίγαση άλλων φωνών και απώτερο σκοπό μια βαθύτερη ενδοσκόπηση και αναθεώρηση αξιών. +Elina Ioannou

η Κωνσταντίνα Τσιακαλάκη
Μετά από αρκετή σκέψη και προβληματισμό, νομίζω πως θα δώσω στο γενικό αυτό ερώτημα μια ειλικρινή αλλά εξίσου γενική απάντηση: θα έκανα ναι μια μεγάλη θυσία, με  προϋπόθεση πρώτον να έχω το αντίστοιχο αντίκρυσμα απ'το σκοπό και δεύτερον να μην αναιρούνται από την κατάσταση ηθικές και εν γένει αξίες. +Kωνσταντίνα Πορφυρού

ο Βαγγέλης Επισκόπου
Η νηστεία είναι όντως αυτό που περιγράφει το ερώτημα αυτού του μήνα, δηλαδή: η θυσία μιας αγαπημένης συνήθειας (του φαγητού!). το οποίο όμως δεν θυσιάζω μιας και "χαζονηστεύω" γενικά χωρίς πολλές... περικοπές. Αν έπρεπε να διαλέξω μια άλλη να αποχωριστώ, αυτή θα ήταν το κάπνισμα... μάλλον. +Vaggelis Episkopou

η Έλενα Αλεφαντινού
Για να επιτύχει κάποιος έναν σκοπό χρειάζονται πάντα κάποιες θυσίες... +Elena Alefantinou 

Και τώρα σειρά σας:

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΦΟΥ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ & ΨΗΦΙΣΕΤΕ!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ η ορθοδοξία και πάλι υπό διωγμό

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Δυστυχώς και πάλιν εντός ολίγου, απ’ ότι πληροφορούμεθα, θα έχουμε νέα αντιπαράθεση, μεταξύ Κυβέρνησης και Εκκλησίας.

-Από ότι κυοφορείται εντός των προσεχών εβδομάδων στις προτάσεις της παρούσης Κυβέρνησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος, προτείνονται σε γενικές γραμμές μεταξύ άλλων, η κατάργηση του αυτοκέφαλου της Εκκλησίας, ο θρησκευτικός ρόλος αυτής και προβλέπει επίσης την διαγραφή του Ιησού Χριστού από το Σύνταγμα. Επίσης καθιερώνεται στις προτάσεις, υποχρεωτικός ο πολιτικός όρκος στις ορκωμοσίες των αιρετών του πολιτεύματος, δικαστών και λοιπών λειτουργών του Κράτους.

Δηλαδή η Κυβέρνηση αυτή, προτείνει! η Ελληνική πολιτεία να είναι θρησκευτικά ουδέτερη και να διαγραφεί από το Ελληνικό Σύνταγμα το Άρθρο 3, που ορίζει: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, που γνωρίζει κεφαλή της, Τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με την Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και με κάθε άλλη ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού…».

- Αυτές οι νέες επιθέσεις στα βάθρα της ορθοδοξίας, δεν είναι βέβαια μόνο επιδιώξεις της σημερινής Κυβέρνησης, αλλά και άλλων προοδευτικών Κυβερνήσεων του παρελθόντος, επηρεασμένες από την αριστερή μηδενιστική διανόηση, είχαν απωλέσει και εκείνες, τις αρχές και τις αξίες, επάνω στις οποίες οργανώθηκαν, ως εθνικό και πατριωτικό πολιτικό κόμμα..

- Ενθυμείται ο Ελληνικός λαός την προσπάθεια και το πείσμα ελαχίστων αυτοαποκαλουμένων προοδευτικών κύκλων του πρόσφατου παρελθόντος, για την εξάλειψη του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, προς εξυπηρέτηση δήθεν κάποιων μειονοτήτων. Με την πρωτάκουστη δημοκρατική δήλωση του ανεκδιήγητου τότε Υπουργού (26-6-2000) ότι: «και 9 εκατομμύρια υπογραφές να φέρουν, θα υποστηρίξουμε τον ένα που δεν υπέγραψε».

- Πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είπε μία μεγάλη αλήθεια και έχουν σημασία τα λόγια αυτού του ιεράρχη, διότι είναι χαμηλών τόνων: «Έχουμε και πρέπει να έχουμε Ελληνοχριστιανική παιδεία. Όχι διότι το επιβάλλει το Σύνταγμα των Ελλήνων, αλλά διότι αυτή είναι η βούληση του Ελληνικού Λαού στην συντριπτική πλειοψηφία του».

- Γνωρίζουμε από την Ιστορία μας, πόσο άρρηκτα είναι συνδεδεμένα, ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία. Επίσης γνωρίζουμε πολύ καλά, πόσο συνέβαλε η εκκλησία μας, στην αναγέννηση του Ελληνικού έθνους και στην διατήρηση της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας των Ελλήνων. Όσοι δεν γνωρίζουν καλόν θα είναι να διαβάσουν ιστορία, όχι μόνο τα εξώφυλλα.

- Όταν ο Απόστολος Παύλος ήρθε στην Ελλάδα και δίδαξε στο ανήσυχο πνεύμα των Ελλήνων τον Χριστιανισμό εξέφρασε, αυτό που από μόνοι τους επιθυμούσαν οι Έλληνες, να οριστικοποιήσουν τον θάνατο των παλαιών θεών και να εγκολπωθούν την ύπαρξη του ΕΝΟΣ, μοναδικού και αληθινού Θεού. Το Χριστιανικό στοιχείο αναμείχθηκε με το Ελληνικό, που βρισκόταν τους τελευταίους προχριστιανικούς αιώνες σε παρακμή και έψαχνε για μία νέα ταυτότητα.

Ο Καρπός της ζωογόνου αυτής ένωσης εδημιούργησε έναν πολιτισμό που συνεχίζεται μέχρι σήμερα και καλείται Ελληνοχριστιανικός Πολιτισμός. Ενώθηκε λοιπόν η αρχαιοελληνική σοφία του αρίστου και τελείου με την χριστιανική του εναρέτου και της αγάπης. Ο Ε. Παπανούτσος ο παρεξηγημένος αυτός παιδαγωγός και φιλόσοφος ομιλών στην Βουλή των Ελλήνων, ολίγον προ του θανάτου του, διακήρυξε ότι, η ορθοδοξία και ο Ελληνισμός είναι μαζί ζυμωμένα. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι όσοι Έλληνες δεν είναι Χριστιανοί δεν είναι Έλληνες αντιθέτως μπορεί και ετερόδοξος Έλλην να είναι καλύτερος από έναν ορθόδοξο.

- Ο Τέως Υπουργός των  ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, ο σύγχρονος Μέτερνιχ της Ευρώπης, ομιλών το 1994 στην Ουάσιγκτον, μεταξύ άλλων είπε (Σεπτ. 1994): «Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες: Εννοώ δηλαδή να του πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να του εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα να αναπτυχθεί, να διακριθεί και να επικρατήσει στα Βαλκάνια και την ανατολική Μεσόγειο»! ...Άρα! γινόμαστε άθελά μας όργανα των Ανθελλήνων της παγκοσμιοποίησης.

- Αφού λοιπόν από τα ανωτέρω στοιχειώδη παραδείγματα εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα ότι η ταύτισις του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, αποτελεί θετικό και ωφέλιμο στοιχείο και κεντρικό άξονα πολιτιστικής, κοινωνικής και εθνικής κυρίως συνοχής, εγείρεται το ερώτημα: Πώς πρέπει να ενεργήσουμε; Να κατεδαφίσουμε, να αποσυνδεθούμε και να διαλύσουμε αυτόν τον εθνικό δεσμό, που αποδεικνύει την εθνική μας ταυτότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πολιτισμού μας; Ή αντιθέτως να ενισχύσουμε να τονώσουμε και να ενθαρρύνουμε τον υπάρχοντα αυτόν δεσμόν μεταξύ Ορθοδοξίας και Ελληνισμού;

- Σήμερα! Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι Πολιτικές μας ηγεσίες πρέπει προσέξουν διότι! Μέσα στις δύσκολες ώρες που περνάμε καθημερινά, το άτομο αναπτύσσεται λανθασμένα και γίνεται ένα ξεπερασμένο γρανάζι του απρόσωπου συστήματος που κανείς δεν ελέγχει. Ένας ολοκληρωμένος αντιανθρωπισμός που συνθέτει και αντικειμενικοποιεί τον άνθρωπο, βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι υπάρχοντες υγιείς τύποι που υπηρετούν το καλό των πολλών, θεωρούνται ξεπερασμένοι ή συνθλίβονται από τους παθολογικούς που υπηρετούν τα συμφέροντα των ολίγων.

- Πρέπει λοιπόν ο Έλληνας να επανέλθει και να παραμείνει στις ρίζες του εάν θέλει να έχει μέλλον, στη γεμάτη αγάπη και πίστη θρησκεία του που επεξετάθηκε όχι γιατί καταπιέζει, αλλά το αντίθετο, γιατί στην ανθρώπινη ελευθερία, αντέτεινε πάντοτε τη θεία, την απόλυτη Ελευθερία.

- Το θλιβερό για την σημερινή Κυβέρνηση είναι, ότι! ενώ αδυνατεί να επιλύσει τα άμεσα και επιβιώσεως προβλήματα της χώρας μας, μετά παρρησίας προβαίνει σε παρόμοιες πράξεις κατά αυτής της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

- Εάν αυτά που κυκλοφορούν, είναι στις προθέσεις της σημερινής Κυβέρνησης, τότε! Κατά την γνώμη μου η Κυβέρνηση αυτή, είναι πλέον επικίνδυνη για το μέλλον του Ελληνικού Έθνους.

«Ποτέ δεν σταθεροποιήθηκε μία Δημοκρατία όταν εναντιώθηκε στους πόθους του λαού. Η προσήλωση στην λατρεία της Θεότητος της Δημοκρατίας είναι η εγγύηση του μεγαλείου των Δημοκρατών. Η περιφρόνηση όμως της Θρησκείας είναι η αιτία και η πιο θετική της καταστροφή, διότι δεν υπάρχει ο φόβος του υπερτάτου όντος» (ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ ΝΙΚΟΛΟ)

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής Σ. Σ. Ε.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

σχόλιο της εβδομάδας με θέμα την Βρετανία για #brexit #LondonAttack ή #ScotRef διαλέξτε εσείς!

Η ΕΙΔΗΣΗ
Το Λονδίνο ενεργοποίησε το άρθρο 50 της Συνθήκης της ΕΕ. Συγκεκριμένα αυτό σημαίνει ότι ξεκινούν επισήμως οι συζητήσεις για την έξοδο από την ΕΕ. Σύμφωνα με τη Συνθήκη το διάστημα επίτευξης συμφωνίας μπορεί να διαρκέσει για δύο χρόνια.
Ωστόσο...
Διπλή επίθεση σημειώθηκε την Τετάρτη το απόγευμα έξω από το κτήριο που στεγάζει το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου και στην γέφυρα του Ουέστμινστερ στο Λονδίνο, με αποτέλεσμα οι βρετανικές αρχές να κηρύξουν συναγερμό στο σημείο. 3 νεκροί ο απολογισμός.
Και τελικά...
Το τοπικό κοινοβούλιο της Σκωτίας αποφάσισε, κατά πλειοψηφία, να στηρίξει την πρόταση της πρωθυπουργού, Νίκολα Στέρτζεον, για τη διεξαγωγή δεύτερου δημοψηφίσματος, με στόχο την ανεξαρτητοποίηση της περιοχής από το Ηνωμένο Βασίλειο.
ΤΟ HASHTAG
#brexit
#LondonAttack 
#ScotRef
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
Όπως γίνεται φανερό... Η Βρετανία δέχτηκε τρία εντελώς διαφορετικά πλήγματα μέσα σε μία εβδομάδα. Αρχικά δέχτηκε ένα τρομοκρατικό χτύπημα που -αν μπορώ να το πω έτσι- ευτυχώς, δεν είχε εκατόμβες θυμάτων όπως έχουμε συνηθίσει(;) πλέον στην Ευρώπη. Και με διαφορά ωρών, έπληξε η ίδια τον εαυτό της, καθώς επέλεξε να πατήσει το κουμπί του Brexit με δεκάδες επιχειρήσεις να αναζητούν την επόμενη έδρα τους, αλλά και εργαζομένους να προσπαθούν να βγάλουν και διαβατήριο από χώρα της Ε.Ε. για ευνόητους λόγους. Και το κερασάκι της τούρτας ήταν φυσικά η αντίδραση της Σκωτίας, του συμμάχου που επιλέγει να απομακρυνθεί υπό τον κίνδυνο των συνεπειών του Brexit.
Τι άλλο βρε Γηραιά Αλβιώνα;
+Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ #HASHTAG ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ~ ο jack ο... "αντεροβγάλτης"

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας

χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Όλοι τον έχουμε ακουστά. Είναι αναμφίβολα η πιο ξακουστή και διαχρονική (στα όρια του cult θα λέγαμε) μορφή στα χρονικά του εγκλήματος. Έγινε ταινία, σειρά, όπερα, βιντεοπαιχνίδι, βιβλίο και μιούζικαλ! Ποιος είναι όμως αυτός ο άνδρας, που λίγο πριν την αυγή του 20ου αι., τα βράδια έβγαινε σεργιάνι στους υγρούς δρόμους του Λονδίνου, θέριζε ιερόδουλες, και έμελλε να μείνει στην ιστορία με το chic προσωνύμιο... "Jack, ο αντεροβγάλτης;"

 Η αλήθεια είναι πως μέχρι πολύ πρόσφατα, και συγκεκριμένα πριν 3 περίπου χρόνια, βρισκόμασταν όλοι σε πλήρη άγνοια, μέσα στο χάος των υπόπτων (πάνω από 100 άτομα είχε ανακρίνει η αστυνομία!). Η πάροδος του χρόνου και η μετατροπή του Jack σε θρύλο, με τις όποιες αυθαιρεσίες συνεπάγεται η αναπαραγωγή και η διάδοσή του, δεν βοήθησαν ιδιαίτερα την κατάσταση. Τη λύση για μία ακόμη φορά έδωσε η επιστήμη, και συγκεκριμένα ο Dr Jari Louhelaine, συγκρίνοντας το DNA που είχε βρεθεί σε εσάρπα θύματος με εκείνο των απογόνων των 6 βασικών υπόπτων. Το αποτέλεσμα; Ο άνδρας που σκόρπισε φόβο και θάνατο, ήταν ένας Πολωνός κομμωτής, ο Aaron Kosminski, o οποίος εκείνη την περίοδο διένυε το 23ο έτος της ζωής του.

Ο χρόνος που έχει περάσει, οι συνθήκες της εποχής και η οργιάζουσα φαντασία των ανθρώπων δεν μας έχει επιτρέψει ακόμα να βγάλουμε κάποιο βέβαιο συμπέρασμα για το πόσους φόνους είχε διαπράξει. Τα πέντε βέβαια θύματά του ήταν: η Μαίρη Αν Πόλυ Νίκολς τον Αύγουστο του 1888, η Άνι Τσάπμαν, η Ελίζαμπεθ Στράιντ, η Κάθριν Ήντοους τον Σεπτέμβριο του 1888 και Μαίρη Τζέιν Κέλλυ τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. Με μία σύντομη ματιά: όλες γυναίκες, όλες ιερόδουλες, όλοι οι φόνοι ξημερώματα σε δημόσιους χώρους. Φαίνεται πως ακολουθούσε συγκεκριμένο "τελετουργικό" στη δράση του: κομμένος λαιμός, ακρωτηριασμένο σώμα, αφαίρεση οργάνων στα 3 απ' τα 5 θύματα, δίχως να κατέχει ούτε "τις τυπικές γνώσεις ενός χασάπη", όπως θα αναφέρει χαρακτηριστικά ο Dr Bond, χειρουργός της αστυνομίας.

Με καταγωγή από φτωχή Εβραϊκή οικογένεια κι έχοντας ζήσει τα πογκρόμ κατά των Εβραίων το 1881 και πιθανότατα σεξουαλική κακοποίηση από τον ίδιο του τον πατέρα σύμφωνα με την DailyMail, κατέληξε σε ψυχιατρική κλινική έπειτα από επίθεση στην ίδια του την αδερφή, όπου και πέθανε σε ηλικία 53 ετών από γάγγραινα.

Εξαιρετικά ενδιαφέρον κομμάτι της υπόθεσης, αλλά και της ψυχοσύνθεσης του Aaron/Jack, αποτελεί το "παιχνίδι" του serial killer με τις αρχές, με τις οποίες διατηρούσε  τακτική... "αλληλογραφία!". Εξαιρετική προσοχή βέβαια απαιτείται στη μελέτη αυτού του σκέλους της υπόθεσης, αφού οι αρχές λάμβαναν πληθώρα γραμμάτων από δήθεν δολοφόνους. Aκολουθεί το πιο γνωστό από αυτά:

Ένα απ' τα γράμματα που θεωρούμε αυθεντικά

“Dear Boss,

I keep on hearing the police have caught me but they wont fix me just yet. I have laughed when they look so clever and talk about being on the right track. That joke about Leather Apron gave me real fits. I am down on whores and I shant quit ripping them till I do get buckled. Grand work the last job was. I gave the lady no time to squeal.

How can they catch me now. I love my work and want to start again. You will soon hear of me with my funny little games. I saved some of the proper red stuff in a ginger beer bottle over the last job to write with but it went thick like glue and I cant use it. Red ink is fit enough I hope ha ha. The next job I do I shall clip the ladys ears off and send to the police officers just for jolly wouldn't you. Keep this letter back till I do a bit more work, then give it out straight.

My knife's so nice and sharp I want to get to work right away if I get a chance.

Good Luck.

Yours truly

Jack the Ripper

Dont mind me giving the trade name. Wasnt good enough to post this before I got all the red ink off my hands curse it No luck yet. They say I'm a doctor now. ha ha”

Συνοπτικά, με τα κενά της και τις ασάφειες της, αυτή είναι η ιστορία του εμβληματικότερου serial killer της μέχρι σήμερα ιστορίας. Ενός ανθρώπου που σόκαρε, προκάλεσε πόνο και οργή, αλλά ταυτόχρονα με αφορμή την πρωτοφανή δράση του προώθησε τη συζήτηση για την ανθρώπινη φύση και ψυχοσύνθεση, η οποία φυσικά και δεν έχει καταλήξει σε κάποιο δογματικό αξίωμα. Γιατί το "ποια είναι τα όρια της ανθρώπινης φύσης;" είναι ένα ερώτημα που πιθανότατα θα ταλανίζει την ιστορία και τη φιλοσοφία στο άπειρο. +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/mistirio-lithike-126-chronia-meta-aftos-itan-o-tzak-o-anterovgaltis

-Mary Ann (Polly) Nichols, 42 ετών δολοφονήθηκε Παρασκευή, 31 Αυγούστου, 1888,στο Μπακς Ρόου,στο Χούάιτ Τσ΄΄απελ. -Annie Chapman, χήρα 47ετών δολοφονήθηκε Σάββατο, 8 Σεπτεμβρίου, 1888,στην πίσω αυλή ενός σπιτιού της Χάντμπερυ Στρητ αριθμός 29. -Elizabeth Stride, 45 ετών δολοφονήθηκε Κυριακή, 30 Σεπτεμβρίου, 1888 στην αυλή ενός σπιτιού της Βέρνερ Στρητ. -Catharine Eddowes, 43 ετών, δολοφονήθηκε Κυριακή, 30 Σεπτεμβρίου, 1888,στην Μιτρ Σκουέαρ, με χρονική διαφορά εύρεσης από το προηγούμενο μιας ώρας. -Mary Jane (Marie Jeanette) Kelly, δολοφονήθηκε Παρασκευή, 9 Νοεμβρίου, 1888...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/mistirio-lithike-126-chronia-meta-aftos-itan-o-tzak-o-anterovgaltis/

Dr Jari Louhelaine...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/mistirio-lithike-126-chronia-meta-aftos-itan-o-tzak-o-anterovgaltis/

Dr Jari Louhelaine...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/mistirio-lithike-126-chronia-meta-aftos-itan-o-tzak-o-anterovgaltis  +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ είναι οι τούρκοι τόσο πολιτικά ανίδεοι ή βλέπουμε τα πρώτα στάδια ενός μεγάλου σχεδίου;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Γράφουμε συχνά για την τουρκία. Το υλικό που έρχεται από τους γείτονες είναι άφθονο και πάντοτε μας προσφέρει έναν ενδιαφέρον προβληματισμό. Ουσιαστικά σήμερα, δεν έχει αλλάξει κάτι τρομακτικό, όμως η επικαιρότητα έβαλε το λιθαράκι της να μας δώσει για σήμερα ένα δίλημμα από το οποίο προκύπτει η εξής ερώτηση: η τουρκία είναι μια πονηρή χώρα που έχει καταστρώσει ένα πανέξυπνο σχέδιο ή είναι τόσο πολιτικά ανισόρροπη που ακολουθεί την πολιτική της πρόκλησης μέχρι να απομονωθεί πλήρως από την πολιτική σκηνή;

Ας μην απαντήσουμε ακόμα. Αυτήν την εβδομάδα συνεχίστηκαν οι αψιμαχίες μεταξύ Ευρώπης και τουρκίας, με την Ολλανδία να απαγορεύει στον Ερντογάν να πραγματοποιήσει συγκέντρωση και εκείνον να αντιδράσει με αναστολή των διπλωματικών σχέσεων με την χώρα των Οράνιε, αλλά και να εξαπολύει επιθέσεις. Την ίδια ώρα η Γερμανία άφησε να διαρρεύσει πως εξετάζει να μεταφέρει την μία από τις δύο στρατιωτικές της βάσεις από την τουρκία σε κάποια άλλη χώρα, όπως η Κύπρος κ.α. Ούτε αυτό "έπεσε κάτω" αφού υπήρξαν νέες επιθέσεις από Ερντογάν και άλλους αξιωματούχους προς την Γερμανία και την Ευρώπη γενικά.

Και επειδή κάθε επίθεση προς την Ευρώπη που... σέβεται τον εαυτό της, έχει μέσα και λίγο Ελλάδα, μείναμε άφωνοι όταν διαβάσαμε πως σε τζαμί της Ξάνθης βρέθηκαν όπλα και πυρομαχικά! Συμβάντα σαν αυτό είναι ότι χειρότερο για την ελληνική ηγεσία αφού το θέμα της τουρκίας είναι μία "καυτή πατάτα". Κανείς δεν θέλει να την αγγίξει, αλλά αν έρθει στα χέρια του ξέρει καλά πως δεν μπορεί να την αγνοήσει. Έτσι, μπορεί ο ιμάμης να έχει συλληφθεί ωστόσο όλοι αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορεί να είναι (μόνο) αυτός ο εγκληματίας.
Και εδώ αρχίζει μια σειρά από ερωτήματα:
~ υπάρχει δράση από συμμορία που βρίσκεται στην περιοχή;
~ κάποιοι υποκινούνται από το μητρικό κράτος της τουρκίας;
~ υπάρχει συνωμοσία που υποκινεί ο Γκιουλέν;
~ ήταν αυτά μόνο μερικά απ' τα όπλα που τούρκοι φυλάσσουν στην χώρα μας εξυπηρετώντας κάποιο ανώτερο εθνικό σχέδιο κατά της Ελλάδας;

Αφήνουμε τις Αρχές να κάνουν την δουλειά τους, αν και επειδή το ζήτημα είναι κρίσιμο πολιτικά και διπλωματικά, γνωρίζουμε ότι η Αστυνομία έχει όρια που δεν της επιτρέπεται να υπερβεί, συνεπώς, προσωπικά δεν περιμένω και πολλά... τουλάχιστον όχι δημόσια.

Κάτι που μας φέρνει στο αρχικό ερώτημα. Ποιο είναι τελικά το σχέδιο της τουρκίας; Ετοιμάζει κάτι πολύ μεγάλο με φυσικό ορμητήριο το εύκολο θύμα που ονομάζεται Ελλάδα ή απλά υποπίπτει σε τόσα πολλά ατοπήματα λόγω πολιτικής ασχετοσύνης και φανατικής ιδεολογίας; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ η ευρώπη αλλάζει δηλαδή όλα θα μείνουν ίδια #EU60

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Η προχθεσινή υπογραφή της Διακήρυξης της Ρώμης από τους "27" της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ένα γεγονός σαν αυτά που θα διδάσκονται στην Ιστορία τα παιδιά μας.

Πόσο όμως ουσιαστικό είναι το κείμενο αυτής; Πριν προχωρήσω σε έναν σύντομο σχολιασμό του για να θέσω τον προβληματισμό της ημέρας, κρίνω σκόπιμο να διαβάσετε όλοι το κείμενο, οπότε το παραθέτω αυτούσιο:
"Η Διακήρυξη της Ρώμης (25 Μαρτίου 2017)

Εμείς, οι ηγέτες των 27 κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ αισθανόμαστε υπερήφανοι για τα επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η οικοδόμηση της ευρωπαϊκής ενότητας αποτελεί ένα τολμηρό και μακρόπνοο σχέδιο. Πριν από εξήντα χρόνια, ανακάμπτοντας από την τραγωδία δύο παγκοσμίων πολέμων, αποφασίσαμε να ενωθούμε και να αναγεννήσουμε από τις στάχτες της την ήπειρό μας. Οικοδομήσαμε μια μοναδική Ένωση με κοινά θεσμικά όργανα και ισχυρές αξίες, μια κοινότητα ειρήνης, ελευθερίας, δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτους δικαίου, μια σημαντική οικονομική δύναμη με ασύγκριτα επίπεδα κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας
Η ευρωπαϊκή ενότητα ξεκίνησε σαν ένα όραμα λίγων και μετουσιώθηκε σε ελπίδα των πολλών.
Και μετά η Ευρώπη έγινε ξανά μία. Σήμερα, είμαστε ενωμένοι και δυνατότεροι, εκατοντάδες
εκατομμύρια ανθρώπων σε όλη την Ευρώπη επωφελούνται από τη ζωή σε μια διευρυμένη Ένωση
που έχει ξεπεράσει τις παλιές διαφορές.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει πρωτοφανείς προκλήσεις, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και
στο εσωτερικό της: περιφερειακές συρράξεις, τρομοκρατία, αυξανόμενες μεταναστευτικές πιέσεις,
προστατευτισμός, κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, Ενωμένοι, είμαστε αποφασισμένοι να
αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις σε έναν ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο και να προσφέρουμε στους
πολίτες μας ασφάλεια, αλλά και νέες ευκαιρίες.

Θα καταστήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρότερη και πιο ανθεκτική, μέσα από ακόμα
μεγαλύτερη ενότητα και αλληλεγγύη μεταξύ μας και μέσα από την τήρηση κοινών κανόνων.
Η ενότητα είναι αναγκαιότητα, αλλά και ελεύθερη επιλογή μας. Το κάθε κράτος μόνο του, θα
είχε περιθωριοποιηθεί από την παγκόσμια δυναμική. Μόνο αν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να
επηρεάσουμε τη δυναμική αυτή και να προστατεύσουμε τα κοινά μας συμφέροντα και αξίες.
Θα προχωρούμε ενωμένοι, με διαφορετικούς ρυθμούς και ένταση όπου χρειάζεται, αλλά πάντα
προς την ίδια κατεύθυνση, όπως έχουμε κάνει και στο παρελθόν, τηρώντας τις Συνθήκες
και διατηρώντας πάντα ανοιχτή την πόρτα σε εκείνους που θα θελήσουν να συμμετάσχουν
αργότερα. Η Ένωσή μας είναι ενιαία και αδιαίρετη.

Στα επόμενα δέκα χρόνια επιθυμούμε μια Ένωση ασφαλή, ευημερούσα, ανταγωνιστική, βιώσιμη
και κοινωνικά υπεύθυνη και με τη βούληση και την ικανότητα να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο
στον πλανήτη και να διαμορφώνει την παγκοσμιοποίηση. Επιθυμούμε μια Ένωση όπου οι πολίτες
της θα έχουν νέες ευκαιρίες για πολιτιστική και κοινωνική ανάπτυξη και οικονομική μεγέθυνση.
Επιθυμούμε μια Ένωση που θα παραμένει ανοικτή στις ευρωπαϊκές χώρες που σέβονται τις αξίες
μας και δεσμεύονται να τις προαγάγουν.

Σε αυτή την εποχή αλλαγών και έχοντας επίγνωση των ανησυχιών των πολιτών μας, δεσμευόμαστε
ως προς το θεματολόγιο της Ρώμης και δηλώνουμε ότι θα καταβάλουμε προσπάθειες για να
υλοποιήσουμε:

1. Μια ασφαλή και προστατευμένη Ευρώπη: μια Ένωση όπου όλοι οι πολίτες θα αισθάνονται
ασφαλείς και θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα, όπου τα εξωτερικά μας σύνορα θα είναι
ασφαλή, εφαρμόζοντας μια αποτελεσματική, υπεύθυνη και βιώσιμη μεταναστευτική πολιτική
που θα σέβεται τα διεθνή πρότυπα· μια Ευρώπη αποφασισμένη να καταπολεμήσει την
τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα.

2. Μια ευημερούσα και βιώσιμη Ευρώπη: μια Ένωση που θα δημιουργεί ανάπτυξη και θέσεις
απασχόλησης· μια Ένωση στην οποία μια ισχυρή, διασυνδεδεμένη και εξελισσόμενη ενιαία
αγορά που θα ενσωματώνει τις τεχνολογικές μετεξελίξεις, και ένα σταθερό και ισχυρότερο
ενιαίο νόμισμα θα διανοίγουν οδούς ανάπτυξης, συνοχής, ανταγωνιστικότητας, καινοτομίας και
συναλλαγών, κατά κύριο δε λόγο για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις· μια Ένωση που θα
προωθεί τη διαρκή και βιώσιμη ανάπτυξη μέσα από επενδύσεις, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις
και θα εργάζεται για την ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης· μια Ένωση
όπου οι οικονομίες θα συγκλίνουν· μια Ένωση όπου ο ενεργειακός εφοδιασμός θα
διασφαλίζεται και θα είναι οικονομικά προσιτός και το περιβάλλον καθαρό και ασφαλές.

3. Μια κοινωνική Ευρώπη: μια Ένωση που θα εδράζεται στη βιώσιμη μεγέθυνση, θα προωθεί την
οικονομική και κοινωνική πρόοδο αλλά και τη συνοχή και τη σύγκλιση, ενώ θα προστατεύει
παράλληλα την ακεραιότητα της εσωτερικής αγοράς· μια Ένωση που θα λαμβάνει υπόψη της
την ποικιλομορφία των εθνικών συστημάτων και τον βασικό ρόλο που διαδραματίζουν οι
κοινωνικοί εταίροι· μια Ένωση που θα προάγει την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών
καθώς και τα δικαιώματα και τις ίσες ευκαιρίες για όλους· μια Ένωση που θα μάχεται την
ανεργία, τις διακρίσεις, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια· μια Ένωση όπου οι νέοι θα
λαμβάνουν την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και κατάρτιση και θα μπορούν να σπουδάζουν
και να αναζητούν εργασία σε όλη την ήπειρο· μια Ένωση που θα διατηρεί την πολιτιστική μας
κληρονομιά και θα προωθεί την πολιτιστική πολυμορφία.

4. Μια ισχυρότερη Ευρώπη στην παγκόσμια σκηνή: μια Ένωση που θα διευρύνει τις υφιστάμενες
εταιρικές σχέσεις, θα οικοδομεί νέες και θα προάγει τη σταθερότητα και την ευημερία στην
άμεση γειτονία της ανατολικά και νότια, αλλά και στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική και
παγκοσμίως· μια Ένωση έτοιμη να αναλάβει περισσότερες ευθύνες και να συνδράμει για τη
δημιουργία μιας περισσότερο ανταγωνιστικής και ολοκληρωμένης αμυντικής βιομηχανίας· μια
Ένωση που θα δεσμεύεται να ενισχύει την κοινή της ασφάλεια και άμυνα, και σε συνεργασία
και συμπληρωματικά με τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου λαμβάνοντας υπόψη τις
εθνικές συνθήκες και τις νομικές δεσμεύσεις· μια Ένωση που θα συμμετέχει ενεργά στα
Ηνωμένα Έθνη και θα προστατεύει ένα πολυμερές σύστημα που θα βασίζεται σε κανόνες, θα
είναι υπερήφανη για τις αξίες της και θα προστατεύει τους πολίτες της, θα προωθεί το ελεύθερο
και δίκαιο εμπόριο καθώς και μια θετική παγκόσμια πολιτική για το κλίμα.

Θα επιδιώξουμε τους στόχους αυτούς πεπεισμένοι ότι το μέλλον της Ευρώπης βρίσκεται στα χέρια
μας και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί το καλύτερο μέσο για την επίτευξη των στόχων μας.

Δεσμευόμαστε ότι θα ακούμε και θα ανταποκρινόμαστε στις ανησυχίες που εκφράζουν οι πολίτες
μας και ότι θα συνεργαζόμαστε με τα εθνικά μας κοινοβούλια. Θα συνεργαζόμαστε στο
αποδοτικότερο κάθε φορά επίπεδο, είτε είναι το ενωσιακό, το εθνικό, το περιφερειακό ή το τοπικό
και με πνεύμα εμπιστοσύνης και καλόπιστης συνεργασίας, μεταξύ των κρατών μελών και μεταξύ
αυτών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Θα
δώσουμε τον απαραίτητο χώρο ελιγμών στα διάφορα επίπεδα ώστε να ενισχυθούν η καινοτομία
και το δυναμικό μεγέθυνσης της Ευρώπης. Επιθυμούμε η Ένωση να είναι μεγάλη στα μεγάλα
ζητήματα και μικρή στα μικρά. Θα προάγουμε μια δημοκρατική, αποτελεσματική και διαφανή
διαδικασία λήψης αποφάσεων και καλύτερα αποτελέσματα.

Εμείς, οι ηγέτες, συνεργαζόμενοι στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και μεταξύ των
θεσμικών μας οργάνων, θα διασφαλίσουμε ότι θα εφαρμοστεί το σημερινό θεματολόγιο ώστε να
αποτελέσει την αυριανή πραγματικότητα. Έχουμε ενωθεί για το καλύτερο. Η Ευρώπη είναι το
κοινό μας μέλλον."

Όπως θα δείτε, έχω σημειώσει με πορτοκαλί χρώμα δυο φράσεις στις οποίες θέλω να σταθώ. Από τη μια γίνεται πλέον σαφές και επίσημα ότι η Ευρώπη προχωράει με διαφορετικό ρυθμό για κάθε μέλος της. Ουσιαστικά γίνεται μια σαφέστατη αναφορά στην Ελλάδα και σε άλλα πιο αδύναμα μέλη που πλέον και επίσημα δεν θα απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα. Το ξέρουμε, το βιώνουμε εδώ και καιρό και πλέον το υπογράψαμε κιόλας, γιατί όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε είναι σωστό.

Γιατί ο κακός μαθητής στην τάξη δεν μπορεί να αναγκάζει τον δάσκαλο να πηγαίνει πίσω στην ύλη στερώντας το δικαίωμα της προόδου από τους καλύτερους μαθητές. Και όπου πρόοδο, μιλάμε για ανάπτυξη. Στην οικονομία, στην βιομηχανία και σε τομείς που έχουμε ήδη μείνει πίσω. Και όχι στον τουρισμό που είναι η καραμέλα της ευημερίας στην Ελλάδα επειδή έτυχε να βρισκόμαστε σε έναν τόπο που προσφέρει πολλές ευκαιρίες τουριστικής ανάπτυξης.

Το δεύτερο που σημείωσα είναι ευημερούσα και βιώσιμη Ευρώπη. Οι λέξεις αυτές ακούγονται σαν καρφί στην καρδιά! Η Ελλάδα βρίσκεται εδώ και χρόνια σε μία κατάσταση που δεν αποσκοπεί στην ανάπτυξη ή τον πλούτο, αλλά απλά, στην βιωσιμότητα! Η ευημερία φυσικά έρχεται πολύ αργότερα. Αν οι "27" μπορούν να δεσμευτούν σε μια βιώσιμη Ευρώπη, τότε ναι, αυτό σημαίνει ότι έχουμε ελπίδες να δουν κοινωνικά και αποτελεσματικά το πρόβλημα μας.

Η Διακήρυξη της Ρώμης είναι μια κόλλα χαρτί που με ενθουσιασμό υπέγραψαν οι ηγέτες της Ευρώπης, συνοδεύοντας την υπογραφή αυτή από χαμόγελα, πόζες στους φωτογράφους και γραφικές δηλώσεις για το μέλλον της Ευρώπης. Αν όμως όντως θα αξίζει να περάσει και στα βιβλία της Ιστορίας θα φανεί από τον τρόπο που τα γραφόμενα της θα εφαρμοστούν. Έως τότε θα είμαστε ακόμα ζωντανοί... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ τελικά... τις πταίει:

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Είναι κάποιες φορές που έχεις τόσο αρνητική διάθεση, που απλά ψάχνεις μια αφορμή για να ξεσπάσεις και να τσακωθείς με τον οποιοδήποτε ο οποίος θα σου δώσει ακόμα και το παραμικρό έναυσμα. Είναι βέβαια και άλλες φορές που η μεγαλοψυχία σου έχει χτυπήσει κόκκινο και δίνεις τόπο στην οργή, αγνοώντας επιδέξια το κάθε ερέθισμα το οποίο φαντάζει "κόκκινο πανί" μπροστά σου. Το ερώτημα όμως είναι, γιατί αυτή η τόσο αρνητική διάθεση, εν έτη 2017, και γιατί να πρέπει να είσαι σε θέση να προσπεράσεις και την αρνητική διάθεση των υπολοίπων ταυτόχρονα;

Σήμερα το πρωί ενώ πήγαινα να πάρω το πρωινό μου από έναν φούρνο κοντά στην δουλειά, λίγο έλειψε να τσακωθώ με μια κυρία για έναν εντελώς χαζό λόγο. Εκείνη παρεξηγήθηκε επειδή ζήτησα κάτι από τον υπάλληλο του φούρνου ενώ ήταν η δική της σειρά και "μου την είπε", εγώ πάλι "στράβωσα" με το "ξινό" και ειρωνικό υφάκι της και της απάντησα αναλόγως. Ευτυχώς ο διαπληκτισμός ήταν σύντομος και δεν ανταλλάξαμε πολλές (ούτε βαριές) κουβέντες, με τον καθένα να τραβάει τον δρόμο του εν τέλει. Προς υπεράσπιση μου, δεν είχα προσέξει ότι ήταν εκεί πριν από εμένα και γενικά δεν είμαι από αυτούς οι οποίοι βιάζονται να εξυπηρετηθούν. Αν δεν μου είχε μιλήσει με τον τρόπο που χρησιμοποίησε, αμέσως θα είχα ζητήσει συγνώμη και θα την άφηνα να εξυπηρετηθεί πρώτη. Συγκεκριμένα, δεν έχω καν πρόβλημα να δώσω την σειρά μου σε κάποιον που θα κάνει το ίδιο.


Ας μην ασχοληθούμε όμως περαιτέρω με το τι θα έκανα εγώ, αλλά ας μιλήσουμε λίγο για το εν λόγω περιστατικό. Δύο άνθρωποι που επηρεασμένοι λίγο από την πρωινή ώρα, λίγο από την έλλειψη καφεΐνης και λίγο από την κακή διάθεση επειδή ίσως ξύπνησαν στραβά, οδηγούνται πολύ εύκολα, όμως λανθασμένα, σε μια παρεξήγηση που κανονικά θα έπρεπε να είναι -το λιγότερο- αδιάφορη. Δεν ξέρω για εσάς, όμως εδώ και αρκετό καιρό (εδώ και χρόνια θα έλεγε κανείς) παρατηρώ μια γκρίνια άνευ προηγούμενου -μέχρι και μιζέρια θα την χαρακτήριζα- η οποία σκοτεινιάζει και μαυρίζει την ατμόσφαιρα σε ανύποπτο χρόνο ανεξαρτήτως μέρους ή συνθηκών. Αναμφίβολα ο κόσμος αντιμετωπίζει δυσκολίες και προβλήματα πάσης φύσεως που τον οδηγούν σε λανθασμένες συμπεριφορές και κακές αντιδράσεις, όμως γιατί πρέπει να ψάχνουμε να ξεσπάσουμε και να μεταφέρουμε την διάθεση μας αυτή και στους υπολοίπους;

Άγνωστο. Η πιο πιθανή απάντηση ίσως βρίσκεται κάπου μεταξύ "μας φταίνε όλα και όλοι ανεξαρτήτως κριτηρίων" και στο "για όλα φταίει το γκαζόν". Η πιο λογική ερώτηση βέβαια είναι μάλλον: "γιατί;"

Εις το επανιδείν...   +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η φετινή μεγάλη παρασκευή, θα 'ναι όντως πολύ μεγάλη...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: ο άνθρωπος που έχει απασχολήσει ιδιαίτερα και το yannidakis γενικά, και αυτή τη στήλη ειδικά, αρκετές φορές, ξαναχτυπά πιο εριστικός από ποτέ! Βλέπετε σήμερα, δεν θα αναφερθούμε μόνο σε ακραίες δηλώσεις, χαμηλές πτήσεις πάνω απ' το Αιγαίο και ονειρώξεις ενός ανθρώπου που αποδεδειγμένα πλέον ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Σήμερα τα πράγματα σοβαρεύουν. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.

Στις 16 του Απρίλη, τη μέρα που εμείς χαρούμενοι θα κατεβάζουμε καφάσια μπύρες και θα γυρίζουμε τις σούβλες μας με μουσικό χαλί κλαρίνα και μπουζούκια, η γειτονική Τουρκία θα βιώνει μία από τις σημαντικότερες μέρες της σύγχρονης ιστορίας της. Μία μέρα που, ας μην εθελοτυφλούμε, θα επηρεάσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και τη δική μας ιστορία. Είναι εκείνη η ημέρα που ο Τουρκικός λαός θα κληθεί να προσέλθει στις κάλπες και να επικυρώσει τη συνταγματική αναθεώρηση του προέδρου Ερντογάν. Κι όπου "συνταγματική αναθεώρηση", εσείς σκεφθείτε πλήρη... "σουλτανοποίηση" του σουλτάνου, ιδιοποίηση της εκτελεστικής εξουσίας του πρωθυπουργού από τον πρόεδρο και παραμονή του Ερντογάν στο... θρόνο του μέχρι 2029! Υπέροχο;

Η προπαγάνδα του... δημοκράτη προέδρου υπέρ του "ναι" στο ερώτημα του δημοψηφίσματος κρατεί καλά όλους αυτούς τους μήνες, με αποκορύφωμα την μεγάλη μουσουλμανική προσευχή που έχει οριστεί για τις 14 Απριλίου. Ημέρα Παρασκευή. Για εμάς, ημέρα Μεγάλη Παρασκευή. Στην Αγία Σοφία (δεν υπάρχει αμφιβολία πλέον, στο παιχνίδι της πρόκλησης είναι ο μεγαλύτερος δεξιοτέχνης!). Τι κάνει λοιπόν ο μαέστρος; Απ' τη μία τονώνει το θρησκευτικό-εθνικό φρόνιμα της μερίδας του λαού που βρίσκεται στην επιρροή του έτσι ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία ότι, την Κυριακή εκείνη, θα συρρεύσουν στα εκλογικά κέντρα για να τον στηρίξουν. Απ' την άλλη μας στέλνει ένα ακόμη σαφές μήνυμα. Σ' εμάς και εν γένει στον χριστιανικό κόσμο.

Βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σωστά; Τι είναι αυτό λοιπόν που "όπλισε" το πληκτρολόγιο μου για τον σημερινό μου προβληματισμό θα αναρωτιέστε. Μα φυσικά, το γεγονός ότι για να υποστηρίξει την αχαρακτήριστη πολιτική του ο Ερντογάν δε διστάζει να χρησιμοποιήσει με φθηνό τρόπο χειραγώγησης που βρωμοκοπάει άγνοια, χωρίς κανέναν σεβασμό, ένα απ' τα μνημεία-σύμβολα του Βυζαντίου, πολιτιστικό σταθμό κι αρχιτεκτονικό θαύμα της εποχής του. Όλα τα χρόνια, οι μελέτες, η ενασχόληση που χρειάστηκε ο άνθρωπος για να αντιληφθεί ότι ο πολιτισμός είναι κάτι που ενώνει τους λαούς κι όχι κάτι που τους χωρίζει, μοιάζουν να ξεθωριάζουν σταδιακά, στο βωμό του σκοπού και του οφέλους. Κι αυτό ειλικρινά, είναι κάτι που με ανατριχιάζει. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ 25η μαρτίου 1821 μηνύματα - διδάγματα - προστάξεις

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης

Στην ωραία αυτή γαλανή γωνία της γης, με τον λαμπρό και ζείδωρο ήλιο της, επί πέντε χιλιάδες (5000) χρόνια, όσα μέχρι σήμερα έχει αριθμήσει η αρχαιολογική σκαπάνη, εγεννήθη, εξετράφη και έζησε η Ελληνική φυλή. Οι Έλληνες είναι αυτόχθονες εις την γην αυτήν.

- Μετά την πτώση της Βασιλεύουσας και την κατάκτηση της υπολοίπου Ελλάδος, το έθνος έχει χάσει εντελώς την πολιτική του ανεξαρτησία και ζει κάτω από τον ζυγό του πιο βάρβαρου αλλόφυλου και αλλόθρησκου Κατακτητή. Κατά την περίοδο αυτή ο Ελληνικός λαός έδειξε αξιοθαύμαστη αντοχή. Συσπειρωμένο στα χρόνια της σκλαβιάς το Ελληνικό Έθνος, γύρω από τους Εθνικούς θεσμούς, την μεγάλη Εκκλησία και τις κοινότητες, με στήριγμα την ορθόδοξη πίστη του και την Εθνική συνείδηση, κατόρθωσε να επιζήσει. Οι διωγμοί, οι σφαγές, ο βίαιος εξισλαμισμός, το παιδομάζωμα για τους γενιτσάρους, δεν μπόρεσαν να επιτύχουν την εξαφάνιση του Ελληνισμού.

- Έτσι! περνούσαν τα χρόνια και οι αιώνες για τους σκλαβωμένους Έλληνες, που ποτέ δεν έπαψαν να πιστεύουν, να ελπίζουν και να αγωνίζονται για την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού. Η πυριτιδαποθήκη που αιώνες σιγοάναβε το φιτίλι της υπομονής και της επιμονής του Έθνους για την απόκτηση της Ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας του, επιτέλους ανατινάχθηκε το πρωινό εκείνο της 25ης  ΜΑΡΤΙΟΥ του 1821, την ημέρα ακριβώς του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

- Κιβωτός του Νώε υπήρξε η εκκλησία στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς, επάνω της στηρίχθηκε το γένος των Ελλήνων και γλίτωσε τον αφανισμό. Αυτή και μόνο κατόρθωσε να εξασφαλίσει την συνέχεια της παράδοσης και κράτησε ζωντανή μέσα στις ψυχές των υποδούλων Ελλήνων την Εθνική τους ταυτότητα. Ο Ιερέας έγινε δάσκαλος και παιδαγωγός και σημαιοφόρος της Εθνικής Ιδέας.
«Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος», προστάζει η προκήρυξη του ΥΨΗΛΑΝΤΗ.
Θα πει ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ το περίφημο «Ο Θεός έδωσε την υπογραφή του για την Ελευθερία της Ελλάδος και δεν την παίρνει πίσω».
- Το 1821 δεν θα είχε γίνει αν είχε αποκοπεί η ψυχή του γένους από την παράδοση και από τις ρίζες:
Τα ονόματα των Καραβιών των Επαναστατών ήταν βγαλμένα από το θρυλικό παρελθόν των Ελλήνων όπως «ΑΡΗΣ», «ΚΙΜΩΝ», «ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ», «ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ», «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ», «ΑΘΗΝΑ», «ΑΦΡΟΔΙΤΗ», κ.λπ.
Ο ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ στα Δολιανά φωνάζει στους Τούρκους: «Σταθείτε Πέρσαι να πολεμήσουμε…», έτσι δρασκελίζει 24 αιώνες Ελληνικής Ιστορίας.
Θα πει ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ: «Πάμε να δούμε τους Έλληνες εις το μέρος όπου κατοικούνε να βρούμε τον γέρο ΣΩΚΡΑΤΗ, τον ΠΛΑΤΩΝΑ, τον ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ, τον Λεβέντη ΛΕΩΝΙΔΑ και να τους ειπούμε, τις χαροποιές ειδήσεις, ότι αναστήθηκαν οι απόγονοί τους».

Μήνυμα που προστάζουν οι ήρωες του 1821: «Προστατέψτε τις παραδόσεις μας, είναι ο ομφάλιος λώρος που μας συνδέει με την ζωοδότρα μήτρα του Ελληνισμού. Κρατείσθε τις ρίζες μας, είναι φυλαχτό για την διατήρηση του Ελληνικού Έθνους». 

- Ας έλθουμε όμως στο δραματικό και εθνοκτόνο δίδαγμα του 1821. Ας μιλήσουμε με θάρρος και τόλμη για την εθνική μας αρρώστια την ΔΙΧΟΝΟΙΑ. Το 1821 για την διχόνοια δεν μιλάει απλώς, δεν διδάσκει απλώς, δεν κραυγάζει απλώς, αλλά αναθεματίζει, μαστιγώνει, εξορκίζει και την χαρακτηρίζει κατάρα κωδικοποιημένη στα χρωμοσώματα και τα γονίδιά μας. Με την έναρξη της επαναστάσεως, στην αρχή όλα πήγαιναν καλά. Οι Επαναστάτες ενωμένοι και μονιασμένοι, νικούσαν συνεχώς τους Τούρκους. Μόλις όμως απομακρύνθηκε κάπως ο κίνδυνος, ξέσπασε η επιδημία και άρχισε η φαγωμάρα.
Λέει ο ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ την άνοιξη του 1825 στον ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ: «Δεν θέλουμε να εννοήσουμε ότι τίποτε δεν εκάμαμε νικήσαντες τους Τούρκους, αν δεν νικήσουμε και σύντομα μάλιστα τα πάθη μας. Διχόνοια να ο μεγάλος εχθρός μας αυτός θα μας φάει…».
«Δολερή» την χαρακτηρίζει ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός στον Εθνικό μας Ύμνο. Την παρουσιάζει να κρατάει ένα σκήπτρο, το σύμβολο της εξουσίας και χαμογελαστά να το υπόσχεται σ’ όλους.
Γράφει ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ: «Τα πολλά εγώ δεν κατόρθωσαν να γίνουν εμείς».
Δυστυχώς! το χειρότερο αποτέλεσμα της διχόνοιας ήταν ότι χρειάστηκε πλέον η επέμβαση των τριών προστάτιδων δυνάμεων στο Ναυαρίνο. Τελικά! η Διχόνοια μας φιλοδώρησε με προστάτες, από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των οποίων δεν έχουμε ακόμη γλυτώσει και πολύ φοβούμαι δεν πρόκειται να γλυτώσουμε.
- Το 1821 ξανάναψε το καντήλι του γένους. Στις μέρες μας όμως η φλόγα του τρεμοσβήνει επικίνδυνα. Άνεμοι και μπουρίνια ολόγυρά μας. Μέσα στα τείχη διακρίνουμε πολλές φορές ανθρώπους τραγικούς, ανερμάτιστους και κενούς, γκρεμίζουν με μανία το παρελθόν, το περιφρονούν, το συντρίβουν και το καταπατούν. Η Νεολαία μας, δημιούργημα δικό μας, ξεκομμένη από την παράδοση, απομακρυσμένη από την χριστιανική πίστη, εκμαυλισμένη από την καταναλωτική κοινωνία, ζει σ’ ένα πνευματικό λήθαργο. Παθαίνει αναφυλαξία όταν ακούει να της μιλάνε για φιλοπατρία, για ιδανικά, για Ελπίδα.
- Όμως! μια ενδόμυχη πίστη μας κάνει να ελπίζουμε, ότι όλα αυτά τα συμπτώματα της φθοράς και της παρακμής δεν είναι παρά επιφανειακά, εποχιακά και επιπόλαια. Ναι! μαραίνονται τα φύλλα στο εθνικό μας δένδρο. Μαραίνονται και μαδάνε επικίνδυνα. Όμως! η ρίζα του αιωνόβιου δένδρου της φυλής, η ψυχή του γένους είναι ικανή, όποτε χρειαστεί, να ανεβάσει νέους ζείδωρους χυμούς και καινούργιες ανθοφόρες δυνάμεις. Αυτή την ρίζα κανένας κατακλυσμός, κανένας ευδαιμονισμός, μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να την χαλάσει. Πιστεύω! ούτε και οι Εθνομηδενιστές της σημερινής προοδευτικής Νομενκλατούρας να την χαλάσουν.
«ΟΧΙ» λοιπόν στον άκρατο ευδαιμονισμό και στην υποδούλωση στα υλιστικά συνθήματα και κελεύσματα της εποχής.
«ΟΧΙ» στον εγωκεντρισμό, στον μηδενισμό και στην ισοπέδωση των πάντων, που μετατρέπουν τον Άνθρωπο σε ευάλωτη μάζα.
«ΟΧΙ» σε κάθε προσπάθεια αποξένωσής μας από την Εθνική και Θρησκευτική μας Παράδοση.
«ΟΧΙ» στους σύγχρονους διανοούμενους της πεντάρας, καλυπτόμενοι πίσω από την ασπίδα του πανεπιστημιακού θώκου, επιχειρούν να διαστρεβλώσουν και να αμφισβητήσουν τα αυτονόητα.
Και! προς παντός «ΟΧΙ» στην απεμπόληση της Ελληνικής εθνικής παιδείας των νέων μας (Τι γαρ φίλτερον ανδρί πατρώας χθόνος. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ).
«ΝΑΙ» στο να είμαστε συνεχώς με το όπλο παρά πόδα και να μη λησμονούμε ότι, δεν έχουμε την πολυτέλεια των άλλων Ευρωπαίων να συνορεύουμε με λαούς μόνο ευρωπαϊκούς.
- Ας ευχηθούμε λοιπόν, με την ευκαιρία της εφετινής επετείου του 1821 και ας ελπίζουμε στα δύσκολα αυτά χρόνια, ιδεολογικής και οικονομικής δοκιμασίας της Πατρίδος μας, να έλθει κάποτε η γενιά εκείνη των Ελλήνων πολιτικών, που θα απαλλάξει τους Έλληνες από την κατάρα της διχόνοιας και θα κάμει το δένδρο του γένους μας να παραμείνει παντοτινά Αειθαλές και Ζείδωρο. 

 Διαβάστε περισσότερα.. »