ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ εσύ, γιατί θα επέστρεφες στο χωριό σου;

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Τα τελευταία χρόνια, πάντα τέτοιες μέρες, μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα από τα παιδικά μου χρόνια που ταξιδεύω με τους γονείς μου στο χωριό, λίγο μετά το πέρας της σχολικής χρονιάς. Τότε, είχα συνδυάσει το καλοκαίρι με αυτό το ταξίδι, και μου ήταν αδιανόητο οι διακοπές μου να περιελάμβάναν κάτι διαφορετικό. Μεγαλώνοντας, άρχισε να γίνεται αντικείμενο σχολιασμού και συζήτησης στις παρέες, το πώς θα ήταν αν θα ζούσαμε εξ ολοκλήρου στον (επαρχιακό) τόπο καταγωγής μας και, κυρίως, το τι θα στερούμασταν συγκριτικά με τις μεγάλες πόλεις. Γενικά, η πλειοψηφία της νεολαίας ήταν "κατά" αυτού του ενδεχομένου για προφανείς λόγους. Πλέον, θα μπορούσα να το δω σαν μια επιλογή που αμυδρά θα αχνοφαινόταν στο μακρινό μέλλον, την "επιστροφή στο χωριό", και σήμερα θα ήθελα να την σχολιάσω. Ποιά θα ήταν τα "υπέρ" και τα "κατά" μιας τέτοιας επιλογής και τι "εμπόδια-προβλήματα" θα μπορούσε να συναντήσει κάποιος; Είναι κάτι που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί και σε μια ηλικία που θεωρείτε παραγωγικά ενεργός και (σχετικά) νέος; Για να δούμε μερικά από αυτά...

Τα πρώτο πράγμα το οποίο θα έβλεπε κανείς σαν πιθανό "στοπ", θα ήταν μάλλον η εγκλιμάτιση σε ένα περιβάλλον, το οποίο δεν μπορεί να σου παρέχει όλες τις ανέσεις και επιλογές της "Μεγάλης Πόλης". Το δεύτερό, ίσως να αφορούσε τις ευκαιρίες εργασίας και γενικά των πιθανών πηγών εσόδων που θα ήταν διαθέσιμες. Το τρίτο, θα είχε να κάνει με τον κόσμο (και όταν λέω κόσμο εννοώ κοινωνικό-οικογενειακό κύκλο) που θα άφηνε πίσω. Το τελευταίο όμως, και ίσως πιο βασικό, θα σχετιζόταν με τα άτομα που θα συναντούσε εκεί. Πώς θα τον αντιμετώπιζαν; Θα ήταν θετική ή αρνητική η αντιμετώπιση τους; Θα γινόταν αποδεκτός ή θα παρέμενε στο περιθώριο; Θα χαρακτηριζόταν ως "αποτυχία στην πόλη" η επιστροφή του αυτή; Θα υπήρξε υποστήριξη του τοπικού πληθυσμού σε αυτό το νέο του ξεκίνημα; Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο για τους ανθρώπους της επαρχίας να παρουσιάζουν μια τοπικιστική και, ορισμένες φορές, "ξενοφοβική" συμπεριφορά προς εκείνους που κάνουν αυτό το βήμα και δεν είναι λίγοι αυτοί που το έχουν αντιμετωπίσει. Πολλές φορές, τουλάχιστον για ένα χρονικό διάστημα το οποίο διαφέρει ανά περίπτωση, το "νεοεισαχθέν" άτομο αντιμετωπίζεται με καχυποψία από τον τοπικό πληθυσμό και περνάει μια περίοδο κρίσεως.



Στην άλλη πλευρά, βλέπουμε όλα εκείνα τα οποία μπορεί να προσφέρει η επιστροφή αυτή, τα οποία είναι, ομολογουμένως, αρκετά δελεαστικά. Αρχικά, καλύτερη ποιότητα ζωής από άποψη υγείας. Καλύτερη και φυσικότερη ποιότητα διατροφικών -και μη- προϊόντων, υγιέστερο κλίμα από άποψη περιβάλλοντος, πιο "ήρεμοι ρυθμοί" και έναν γενικά έναν βίο πιο κοντά στην φύση, όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί και προγραμματιστεί για εμάς. Όλα αυτά, μας πηγαίνουν στο επόμενο υπέρ, και συμβάλλουν στην δημιουργία μιας καταλληλότερης βάσης για την δημιουργία μιας οικογένειας, η οποία απαρτίζεται από παιδιά. Ποιός άλλωστε δεν έχει λατρέψει και λησμονήσει να παίζει στις πλατείες και στην εξοχή όπως έκανε μικρός, και δεν θα ήθελε το ίδιο και για το παιδί του; Τέλος, δεν θα έπρεπε να ξεχάσουμε να αναφέρουμε και το γεγονός ότι το να ζεις στην επαρχία και στον τόπο προέλευσης σου, είναι και ζήτημα διαιώνισης παράδοσης αλλά και κουλτούρας, οι οποίες, δυστυχώς, γίνονται όλο και πιο ευάλωτες στην αλλοίωση με το πέρασμα των χρόνων. Και αυτοί είναι μονάχα λόγοι οι οποίοι είναι αυτή την στιγμή στο μυαλό μου.

Λοιπόν; Επιλογή ή λύση ανάγκης; Υποχρέωση ή ενδεχόμενο; Καλό ή κακό; Αναπάντεχη τροπή ή φυσική εξέλιξη; Μεγάλο βήμα ή αναμενόμενη κατάληξη; Όπως καταλάβατε, σας πετάω το μπαλάκι...  

Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ο φελπς, ο καρχαρίας, ο άρτος και τα θεάματα...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

"Η μητέρα των μαχών". Ο 23 φορές χρυσός ολυμπιονίκης με τα χρώματα της Αμερικής στην κολύμβηση Μάικλ Φέλπς, ένας αθλητής των ρεκόρ και των προκλήσεων, πρόκειται να αντιμετωπίσει στην ανοιχτή θάλασσα έναν... κυρίαρχό της. Έναν καρχαρία. Το event, το οποίο θα καλυφθεί από το Discovery Channel, ανακοίνωσε ο ίδιος ο αθλητής στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, ενώ για περισσότερες λεπτομέρειες θα αναγκαστούμε όλοι να κάνουμε λίγες μέρες υπομονή.

Η πρώτη αντίδραση, τουλάχιστον για την πλειοψηφία, είναι ο εντυπωσιασμός και ο θαυμασμός για αυτόν τον άνθρωπο που αξιώνει να τα βάλει με ένα απ΄ τα πιο δυνατά πλάσματα της θάλασσας και να βγει νικητής. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για εκκωφαντικό δείγμα της έμφυτης αλαζονείας του ανθρώπινου είδους που θεωρεί ότι μπορεί να επιβληθεί ολοκληρωτικά στη φύση... Εν έτει 2017 και φαίνεται πως είμαστε πιο χαμένοι στους κόλπους της από ποτέ. Αναζητάμε το ρόλο μας μέσα της μανιωδώς, πάντα όμως με λάθος τρόπο, και πάντα διεκδικώντας τον τίτλο του κυρίαρχου.

Ενεργοποιώντας λίγο τα κριτικά μας φίλτρα όμως σε σχέση μ' αυτόν τον αξιοπερίεργο αγώνα, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε "γιατί;". Γιατί ένας από τους πλέον διακεκριμένους αθλητές της ιστορίας παίρνει μία τέτοια απόφαση, που μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση το κύρος του; Γιατί κάπου, κάποιος θεώρησε ότι αυτή είναι μία αξιόλογη ιδέα που πρέπει να προωθηθεί; Έχουμε μάλλον απύθμενη ανάγκη να καταναλώσουμε ως κοινωνία, να καθίσουμε παθητικά και να απολαύσουμε ένα ακραίο (αλλά, ας μη γελιόμαστε, κενό από άποψη ποιότητας περιεχομένου) θέαμα για να ανεβάσει την αδρεναλίνη μας -μπας και θυμηθούμε πως είναι-, και υπάρχουν πάρα, μα πάρα πολλοί άνθρωποι εκεί έξω πρόθυμοι να μας "ταΐσουν" ό,τι ακριβώς ζητάει ο οργανισμός μας, για να γεμίσουν την τσέπη τους. Διαχρονικό ιστορικό φαινόμενο, με πιο κραυγαλέο παράδειγμα -ποιο άλλο;- το Κολοσσαίο.

Μήπως όμως σήμερα, τη στιγμή αυτή ακριβώς που διαβάζετε αυτές τις αράδες, είμαστε πιο πεινασμένοι για "άρτο και θεάματα" από ποτέ; Απ' τα reality shows που όσο πιο σκληρά είναι τόσο πιο πολύ σαρώνουν μέχρι την εμμονή με τα social media, σ' όλη αυτή την έκταση κινηθείτε για να βρείτε την απάντηση. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ δείξε μου τι φοράς να σου πω ποιος είσαι

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Για τη σημασία της χειραψίας θα μπορούσαν να γραφτούν τόμοι. Ξεχνιέται τις τελευταίες δεκαετίες και πολύ περισσότερο, όπως έχει πει η Ελένη Βλάχου για τους καλούς τρόπους συμπεριφοράς, όταν "οι εποχές είναι τυραννισμενες".

Στη χειραψία σφίγγεις το δεξί χέρι με δύναμη, όχι χλιαρά λες και το χέρι είναι μαραμένο μαρούλι. Με αυτό τον τρόπο δείχνεις ότι δε φοβάσαι να παρουσιαστείς μπροστά σε κάποιον.

Χαριτολογώντας θα πω ότι ένας Έλληνας νεοαριστερός κάτι τέτοια τα αντιπαθεί σφόδρα γιατί τα θεωρεί "κουραφέξαλα". Γενικά, με ενοχλεί να βλέπω καλοντυμένους και  μοσχομυριστους ανθρώπους μόνο τα βράδια του Σαββάτου. Παρατηρώ, πως υπάρχει κάποιου είδους απροθυμία για περιποίηση όταν πρόκειται να πάμε στη δουλειά μας. Μάλλον γιατί οι απολαβές είναι λίγες.

Πιστεύω ότι με μια καθώς πρέπει εμφάνιση κερδίζει πολλά κάποιος. Αποκτά άλλο κύρος κι ενδεχομένως μια μεγαλύτερη σιγουριά για τον εαυτό του. Η ενδυματολογία μας έχει κάποιους κώδικες που αποκαλύπτουν σε ένα μεγάλο ποσοστό τι χαρακτήρες είμαστε.

Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι την επιλογή ντυσίματος του Τσίπρα... ξέρετε, που το παίζει "δήθεν" και δε φορά γραβάτα.  Φανταζόμουν τις προάλλες τον Τσίπρα να φορά γραβάτα και να ομολογεί -όπως έκανε πρόσφατα- ότι τα φουσκωμένα τιμολόγια της ΔΕΗ οφείλονται στη φετινή βαρυχειμωνιά...

Ευτυχώς, ο πρωθυπουργός, όπως και όλοι οι υπόλοιποι καταλάβαμε με πίκρα γιατί δεν πρόκειται να βάλει ποτέ γραβάτα. Το αψεγάδιαστο στυλ δε χωρά παιδικές γελοιότητες. Σαφώς, δε θέλω να πω πως οι γραβατωμένοι υπάγονται σε υψηλότερο level, ίσως όμως η πολιτική να αρκείται στο ρετρό στυλ της, άλλωστε δεν είναι εποχές για σπουδαίες αλλαγές. +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΝΙΟΥ ~ ώρα για αποφάσεις

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα στους φίλους του  +yannidakis! 

Πριν έναν χρόνο, τέτοια εποχή, σας μιλούσα για το ενδιάμεσο. Για το ύποπτο διάστημα παύσης, αδράνειας, το λεγόμενο ως "ανάμεσα σε δύο φάσεις". Ο αποχαιρετισμός του προηγούμενου και η προετοιμασία του επόμενου. Τότε, παρομοιάσαμε το ενδιάμεσο με ένα χωλ, με έναν κοινόχρηστο χώρο μιας πολυκατοικίας και το συνδέσαμε με την ιδέα του Ma, την Ιαπωνική φιλοσοφία που ορίζει το ενδιάμεσο μέσω του χώρου, της τέχνης, μέχρι και μέσω στιγμών της καθημερινής ζωής, όπως είναι η ήρεμη στιγμή του διαλείμματος για μια κούπα τσάι, πριν επιστρέψουμε στην πολυάσχολη ρουτίνα μας. Με απλά λόγια, το συνδέσαμε με την απαραίτητη παύση πριν την επανεκκίνηση.

Σήμερα, έναν χρόνο μετά, ήρθε ο καιρός να μιλήσουμε για το επόμενο βήμα. 

Ώρα λοιπόν για τις επόμενες προτάσεις της ιστορίας μας!

Ο Κρισναμούρτι ξεκινάει το βιβλίο "Η μόνη επανάσταση", δίνοντας μία προσωπική ερμηνεία του διαλογισμού, παραπέμποντας έτσι στην έννοια και τον στόχο του ενδιάμεσου που μας απασχόλησε, ως μέσο «κατανόησης του κόσμου και των δρόμων που ακολουθεί». Ο ίδιος λέει: "Ο διαλογισμός είναι περιπλάνηση μακριά από αυτόν τον κόσμο. Και πρέπει κανείς να ζει μέσα στον κόσμο, αλλά να μην ανήκει καθόλου σε αυτόν τον κόσμο. Τότε ο κόσμος έχει κάποιο νόημα και η ομορφιά του ουρανού και της γης είναι πάντα εκεί. Τότε η αγάπη δεν είναι ευχαρίστηση." Και συνεχίζει, καταλήγοντας σε αυτό που μας απασχολεί: "Από αυτό πηγάζει κάθε δράση που δεν είναι αποτέλεσμα έντασης, αντίφασης, αναζήτησης ικανοποίησης του «εγώ» ή έπαρσης της εξουσίας".

Έχοντας προηγηθεί το περίπλοκο και αμήχανο διάστημα λεγόμενο ως μεταίχμιο, έχουμε πλέον διαμορφώσει μία, αν όχι ξεκάθαρη, σίγουρα λιγότερο θολή εικόνα για τον εαυτό μας. Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι όντως κάθε δράση που συνεπάγεται της απόφασης ή της επιλογής δεν είναι αποτέλεσμα έντασης, αντίφασης, αναζήτησης ικανοποίησης του «εγώ» ή έπαρσης της εξουσίας. Είναι αποτέλεσμα εσωτερικής ηρεμίας, συνομιλίας με το ενδόμυχο «εγώ», αναζήτησης κατεύθυνσης, χτισίματος αυτοπεποίθησης.

Συχνά λένε πως, για να πάρεις μια σωστή απόφαση, θα βοηθούσε να αναλογιστείς προηγούμενες αποφάσεις-κομβικά σημεία της ζωής σου. Να ζυγίσεις τα υπέρ και τα κατά κάθε σημαντικής απόφασης, να σκεφτείς αν υπερίσχυσε η λογική ή το συναίσθημα, να ανακαλέσεις αισθήματα πληρότητας ή μη που επακολούθησαν. Με τι γνώμονα έπραξες τότε; Το αποτέλεσμα σε ικανοποίησε άμεσα, μακροπρόθεσμα ή καθόλου; 

Για εμένα, όλα αυτά δεν έχουν και ιδιαίτερο νόημα, αφού το παρελθόν ανακατεύεται με τη μνήμη και ξεχνάει την αλήθεια. Ξανά σύμφωνα με τον Κρισναμούρτι: "Η αλήθεια δεν βρίσκεται ποτέ στο παρελθόν. Η αλήθεια που έρχεται από το παρελθόν είναι οι στάχτες της μνήμης. Η μνήμη ανήκει στον χρόνο και στις νεκρές στάχτες του χθες δεν υπάρχει αλήθεια. Η αλήθεια είναι κάτι ζωντανό, έξω από το πεδίο του χρόνου".

Δεν είπε κανείς πως μια απόφαση είναι εύκολη υπόθεση. Κουβαλάει άγχος, αμφιταλαντεύσεις και  αμφιβολίες. Τα απρόβλεπτα γεγονότα θα είναι πάντα εκεί για να μας αποπροσανατολίσουν και να μας βάλουν σε ένα λαβύρινθο αμφισβητήσεων και επαναπροσεγγίσεων. Όμως, θα ερχόμαστε συνεχώς αντιμέτωποι με το βάρος μιας απόφασης, μικρή ή μεγάλη, σημαντική ή λιγότερο σημαντική, σίγουρα απαραίτητη για να συμπληρώσει το puzzle της ζωής μας.  

Να θυμάστε πάντα πως κάθε απόφαση, εκτός από τις εκπλήξεις που κρύβει, συνοδεύεται από μία εκκαθάριση. Συνοδεύεται από τη λύτρωση που μόνο το θάρρος για το "επόμενο βήμα" μπορεί να φέρει. +Elina Ioannou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ μερικές φράσεις του διαγγέλματος του ψεύτη κι άθεου πρωθυπουργού με τρόμαξαν...

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Θάνος

Θα παράθέσω όλοκληρη την ανταπόκριση του διαγγέλματος του Τσίπρα όπως την δημοσίευσε το ΑΠΕ-ΜΠΕ για να μην πουν ότι πήραμε απόσπασμα και τον αδικήσαμε...:

Χθες ήταν μετά από πολύ καιρό μια πολύ καλή μέρα για την Ελλάδα, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας στο τηλεοπτικό μήνυμα του, στον απόηχο της συμφωνίας του Eurogroup. 

«Πήραμε τελικά αυτά που διεκδικούσαμε, αλλά και αυτά που δικαιούμασταν. Και τώρα ανοίγει ο δρόμος για την έξοδο στις αγορές, για το οριστικό τέλος, σε ένα χρόνο από σήμερα, των προγραμμάτων στήριξης και των μνημονίων που τα συνοδεύουν, ανοίγει ο δρόμος για την οριστική έξοδο από την κρίση», σημείωσε. 

«Αισθανόμαστε δικαιωμένοι γιατί πράξαμε ορθά που δεν πήραμε ό,τι μας έδιναν τρεις βδομάδες πριν», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας στο τηλεοπτικό μήνυμα του, στον απόηχο της συμφωνίας του Eurogroup. 

«Αναλάβαμε το ρίσκο, κινητοποιήσαμε τις συμμαχίες μας αλλά και τη κοινή λογική στην Ευρώπη και πήραμε τελικά αυτό που ζητούσαμε: Μια συμφωνία διεξόδου», τόνισε. Πρόσθεσε ότι η πιο σημαντική δέσμευση της απόφασης αφορά τη δέσμευση για οριστικό τέλος των μνημονίων τον Αύγουστο του 2018. 

«Μετά τη χθεσινή εξέλιξη, ανοίγεται μπροστά μας ένας καθαρός δρόμος διεξόδου», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός. 

«Έχω πλήρη επίγνωση των δυσκολιών και των θυσιών του ελληνικού λαού όλα αυτά τα χρόνια. Είναι όμως άλλο να υπομένεις χωρίς αχτίδα φωτός. Και άλλο να βλέπεις μπροστά σου το δρόμο της εξόδου», τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας στο τηλεοπτικό μήνυμα του, στον απόηχο της συμφωνίας του Eurogroup. 

Κατόπιν αυτών, σημείωσε ότι «τώρα δεν είναι η ώρα του εφησυχασμού, της επανάπαυσης αλλά της αποφασιστικότητας», «τώρα είναι η ώρα για να προωθήσουμε τις μεγάλες τομές που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία και κοινωνία». Για να τονίσει: «Το σήμα προς τα έξω, προς τους επενδυτές και τις αγορές για να εμπιστευθούν ξανά την Ελλάδα, έχει ήδη δοθεί και είναι πολύ ισχυρό». «Το σήμα όμως και προς τα μέσα, όμως, πρέπει να είναι ακόμη ισχυρότερο. Ναι μπορούμε. Μπορούμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας με τις δικές μας δυνάμεις,» «να ξανακερδίσουμε την κυριαρχία και το μέλλον μας. Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε», υπογράμμισε. 

(AΠΕ-ΜΠΕ)

Δεν θα σταθώ στα χονδροειδή ψέματα του προδότη Τσίπρα...
Αλλωστε τώρα πια όλοι σχεδόν οι Ελληνες θα πρέπει να το έχουν καταλάβει...
Ο τύπος θέλει να μείνει στην εξουσία "πάση θυσία"... Δηλαδή με κάθε θυσία της Ελλάδος και των Ελλήνων φυσικά...

Θα σταθώ μόνο σε μια φράση που κυριολεκτικά με τρόμαξε...
«τώρα είναι η ώρα για να προωθήσουμε τις μεγάλες τομές που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία και κοινωνία»

Και όταν ένας άθεος και άπατρις μιλάει για "μεγάλες τομές" στην οικονομία και στην κοινωνία, όλοι μας μπορούμε να φανταστούμε από τα όσα έχει κάνει και όσα έχει πει, τι θα είναι αυτές...

Οταν μιλάει για μεγάλες τομές στην οικονομία προφανώς θα εννοεί ότι θα ξεπουλήσει ότιδήποτε άλλο έχει μείνει για ξεπούλημα...
Οπως ακριβώς ξεπούλησε αεροδρόμια, λιμάνια, μαρίνες, επιχειρήσεις, δημόσια περιουσία...
Οπως ακριβώς καθιέρωσε τους πλειστηριασμούς κατοικιών και μάλιστα τους ηλεκτρονικούς για να μην μπορούν να αντιδράσουν οι πολίτες...
Οπως ακριβώς επέβαλλε με το στανιό ηλεκτρονικές κάρτες, προχώρησε σε κατασχέσεις λογαριασμών, έκοψε συντάξεις, τσάκισε τα εργασιακά δικαιώματα και τους μισθούς των εργαζομένων...
Οπως ακριβώς διέλυσε την δημόσια υγεία με θύματα χιλιάδες ασθενείς συμπολίτες μας που ταλαιπωρούνται ή πεθαίνουν περιμένοντας μάταια να γιατρευτούν...
Οπως ακριβώς κατάργησε επιδόματα ανέργων, πολυτέκνων, αναξιοπαθούντων, αναπήρων...
Οπως ακριβώς μείωσε αφορολόγητο, έβαλε υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές στα πάντα με αποτέλεσμα να κλείνουν σωρηδόν εταιρείες και να καταργούν μπλοκάκια οι ελεύθεροι επαγγελματίες...

Ετσι λοιπόν οι "μεγάλες τομές" στην οικονομία που σκέφτεται αυτός και το επιτελείο του ΜΟΝΟ τρόμο προκαλούν σε όλους μας...

Ας έρθουμε όμως στις "μεγάλες τομές" στην κοινωνία...

Θα μας φέρει λοιπόν μεγάλες τομές στην κοινωνία...

Οπως έφερε το Σύμφωνο Συμβίωσης στους ομοφυλόφιλους προς τους οποίους έχει δείξει αληθινά την πιο συνεπή στάση... (τους κάνει όλα τα θελήματα)...
Οπως το ξεπούλημα της ελληνικής ιθαγένειας στους αλλοδαπούς λαθρομετανάστες με συνοπτικές διαδικασίες για να δημιουργηθεί ένας ολόκληρος στρατός συριζαίικων ψηφοφόρων και να αλλοιωθεί ο πληθυσμός της Ελλάδας...
Οπως η ελεύθερη είσοδος των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών στην πατρίδα μας με ουσιαστική κατάργηση των συνόρων μας...
Οπως η διάλυση της Παιδείας μας... με κατάργηση των θρησκευτικών, αλλοίωση της Ιστορίας μας και επιβολή των νεοταξίτικων εντολών προπαγάνδας για διεστραμμένες διαφορετικότητες και πολυπολιτισμούς στα σχολεία μας...
Οπως η γκετοποίηση ολόκληρων περιοχών μέσα στις πόλεις μας από αλλοδαπούς, αναρχικούς ή εγκληματίες...
Οπως το χτίσιμο του ισλαμικού τεμένους...
Οπως οι φασιστικοί αντιρατσιστικοί νόμοι που απαγορεύουν στον κάθε πολίτη την ελευθερία του λόγου...
Οπως η διάλυση του ελληνικού αθλητισμού... (η διαφθορά στο ποδόσφαιρο μεγαλώνει, και σε όλα τα υπόλοιπα αθλήματα αυτοσυντηρούνται οι αθλητές ΜΟΝΟΙ τους)
Οπως η πλήρης εγκατάλειψη της ελληνικής επαρχίας...
Οπως η εκδίωξη χιλιάδων νέων προς το εξωτερικό...
Οπως το άδειασμα των φυλακών με απελευθέρωση χιλιάδων κακοποιών με τον νόμο Παρασκευόπουλου, οι οποίοι άνετα κυκλοφορούν ανάμεσά μας και διαπράττουν συνεχώς νέα εγκλήματα... για να ξανασυλληφθούν και να ξαναφεθούν ελεύθεροι μετά από λίγο...

Αδέρφια ο κατάλογος δεν τελειώνει...
Οσο σκεφτόμαστε θα προσθέτουμε και νέα "όπως"...
Εχουμε να κάνουμε με οργανωμένη προδοσία και αδίστακτους και σιχαμερούς μισέλληνες πολιτικούς...

Οι "μεγάλες τομές" του Τσίπρα μόνο συνέχιση της εθνικής καταστροφής σημαίνουν...
Δυστυχώς στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η αξιωματική αντιπολίτευση η οποία αντί να προβάλλει σθεναρά εθνικό λόγο, απεναντίας πολλά από τα παραπάνω καταστροφικά τα ψήφισε σαν αντιπολίτευση αλλά και σαν προηγούμενη μνημονιακή κυβέρνηση...

Αρα όταν ο Τσίπρας λέει ότι βλέπει "αχτίδα φωτός και διέξοδο" ετοιμάστείτε για το πιο πυκνό σκοτάδι...

Ας ετοιμαστούμε λοιπόν για αγώνα για να περισώσουμε ότι μπορεί να περισωθεί...
Κι ο Θεός να βάλει το χέρι Του...

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΙΟΥΝΙΟΥ ~ ο γιατρός είναι έτοιμος να σας δει

παρουσίαση νέων τεχνολογιών & η χρηστικότητα & συμβολή τους στην καθημερινότητα

Αυτό δεν σημαίνει κατ' ανάγκην ότι θα είναι και άνθρωπος..! Και αυτό, είναι καλό!

Τα τελευταία στατιστικά δείχνουν ότι υπάρχει έλλειψη σε ιατροφαρμακευτικό προσωπικό που, αυτή τη στιγμή, φτάνει τα 7 εκατομμύρια παγκοσμίως. Πολλοί παράγοντες συμβάλουν σε αυτό:

• Ο πληθυσμός της Γης ολοένα και αυξάνει
• Το μέσο προσδόκιμο ζωής αυξάνει με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να ζει περισσότερα χρόνια (και άρα, να χρειάζεται ιατρική περίθαλψη)
• Οι συνθήκες ζωής σε πολλά κράτη χειροτερεύουν
• Το κόστος εκπαίδευσης έχει εκτοξευθεί
• Ο χρόνος εκπαίδευσης είναι μεγάλος

Άρα, όχι μόνο είναι δύσκολο να γίνεις γιατρός αλλά και αυτοί που τελικά γίνονται, δεν αρκούν για να καλύψουν την ζήτηση. Το αποτέλεσμα; Πληρότητα στα νοσοκομεία, κουρασμένο και ταλαιπωρημένο προσωπικό, ταλαιπωρία στους ασθενείς, "βιομηχανοποίηση" της υγείας ώστε να εξυπηρετήσουμε όσους περισσότερους μπορούμε στην διάρκεια της ημέρας, κλπ. Το τελικό αποτέλεσμα; Λάθος διαγνώσεις, λάθη στις επεμβάσεις και θεραπείες και φυσικά, θάνατοι! 

Από την άλλη μεριά, πότε ήταν η τελευταία φορά που πήγατε στο γιατρό για ένα απλό check up; Ή ακόμα και για να ελέγξετε κάποιο σύμπτωμα, που δεν είναι ζωής και θανάτου; Έρευνες στην Αμερική έχουν δείξει ότι 19% λιγότεροι ασθενείς επισκέφτηκαν γιατρούς και νοσοκομεία το 2010 σε σύγκριση με το 2001. Οι λόγοι για αυτή την "αποχή"; Το δυσβάσταχτο κόστος της περίθαλψης, η δυσκολία του να κλείσεις ραντεβού με γιατρό και φυσικά, η έλλειψη χρόνου από μεριάς μας. Η σύγχρονη κοινωνία, με τους ρυθμούς που έχει επιβάλλει, καθιστά απίθανη την όποια σκέψη για την υγεία μας και τον εαυτό μας. Οι περισσότεροι καταλήγουν στον γιατρό όταν τα συμπτώματα είναι πλέον προχωρημένα. Δυστυχώς όμως, η προληπτική ιατρική δεν σώζει μόνο ζωές, αλλά και πορτοφόλια!

Όλα αυτά είναι προβλήματα τα οποία μπορεί να επιλύσει η τεχνολογία με την βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης. Και αυτή τη στιγμή, πολλές εταιρίες δαπανούν μεγάλα ποσά προκειμένου να εισαγάγουν αυτή την καινοτομία στον κλάδο της υγείας. Για παράδειγμα, η μηχανή Deep Mind της, γνωστής σε όλους μας, Google, βοηθάει το Κρατικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας στην έγκαιρη διάγνωση συμπτωμάτων που οδηγούν σε μερική ή ολική τύφλωση, ενώ ο Watson του κολοσσού IBM κάνει μεγάλα βήματα προς την πρόβλεψη, διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου.

Ας δούμε πώς!

Έγκαιρη και ακριβής διάγνωση:

Η πρόληψη και θεραπεία ασθενειών βασίζεται στην σωστή και έγκαιρη διάγνωση των συμπτωμάτων. Παραδοσιακά, ο ανθρώπινος παράγοντας παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτό το κομμάτι. Κάθε γιατρός έχει ένα περιορισμένο φάσμα γνώσης και εμπειρίας και όσο πιο σπάνια είναι η ασθένεια, τόσο πιο δύσκολο είναι να διαγνωστεί. Για αυτό και τα μεγάλα νοσοκομεία και διαγνωστικά κέντρα, έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης το οποίο κάνει χρήση εξειδικευμένων αλγορίθμων για να αναλύσει και να μελετήσει εκατομμύρια δεδομένα και να καταλήξει σε διάγνωση ασθενειών με εκπληκτική ακρίβεια. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι το ποσοστό λάθος διαγνώσεων στην Αμερική κυμαίνεται μεταξύ 10% και 20% και εξ' αυτών, το 30% οδηγεί σε προβλήματα που είτε καταλήγουν σε κάποια μορφή αναπηρίας είτε ακόμα και σε θάνατο. Σε αντίθεση, ο Watson της IBM πρόσφατα διέγνωσε περιστατικό λευχαιμίας σε ασθενή όταν κανένας από τους γιατρούς δεν μπορούσε να φτάσει σε αυτό το συμπέρασμα. Και το καλύτερο; Σε αντίθεση με τον άνθρωπο, οι αλγόριθμοι βελτιώνονται με την ηλικία..!

Προσωπική φροντίδα:

Πολλές φορές, η θεραπεία που παρέχεται στον ασθενή πρέπει να προσαρμοστεί, όχι μόνο στον τύπο της ασθένειας, αλλά και στον ίδιο τον ασθενή. Παράγοντες όπως αλλεργίες, άλλες ασθένειες, η συνολική υγεία του ασθενούς, κλπ. παίζουν μεγάλο ρόλο στην επιλογή του φαρμάκου και της θεραπείας που παρέχεται. Ο Watson της  IBM έχει επιλεχθεί από μεγάλα νοσοκομεία για να βοηθήσει σε αυτό τον τομέα. Αναλύοντας ένα μεγάλο όγκο δεδομένων γύρω από την ασθένεια, τον προσωπικό ιατρικό φάκελο του ασθενούς και άλλα παρόμοια περιστατικά, είναι ικανός να προσαρμόσει θεραπείες για τον καρκίνο σε ατομικό επίπεδο (κάθε θεραπεία διαφέρει από την προηγούμενη/επόμενη).

Ιατρικοί βοηθοί:

Τα παραπάνω παραδείγματα εφαρμόζονται σε νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα, αλλά, η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να βοηθήσει και σε πιο προσωπικό επίπεδο όταν θέλουμε μια απλή διάγνωση για κάποια συμπτώματα που έχουμε. Συνήθως, όταν έχουμε κάποιο σύμπτωμα, η πρώτη μας αντίδραση είναι να πάμε στον γιατρό. Ο γιατρός κάνει κάποιες ερωτήσεις, μας εξετάζει και μας χορηγεί κάποια φάρμακα ή μας παραπέμπει για περαιτέρω εξετάσεις. Πολλοί οργανισμοί υγείας άρχισαν να προσφέρουν εφαρμογές που μπορούν να κάνουν αυτή την "δουλειά" και να ελευθερώσουν χρόνο στους γιατρούς προκειμένου να ασχοληθούν με πιο επείγοντες και κρίσιμες δραστηριότητες. Παραδείγματα τέτοιων εφαρμογών είναι το WebMD, Ada, Dr. AI, Babylon Health. Το WebMD μάλιστα, έχει επικυρωθεί από το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας. Τα πλεονεκτήματα αυτών των εφαρμογών είναι ότι επιτρέπουν στους ασθενείς να λάβουν διαγνώσεις για ιατρικά θέματα από την άνεση του σπιτιού τους (και όχι μόνο), παρέχουν πρόσβαση σε ιατρική βοήθεια σε άτομα που μένουν σε απομακρυσμένες περιοχές ή έχουν κινητικά (ή άλλα) προβλήματα αλλά μειώνουν και δραματικά τον χρόνο αναμονής και διάγνωσης. Οι εφαρμογές μάλιστα είναι αρκετά έξυπνες και μπορούν να ειδοποιήσουν τον ασθενή σε περίπτωση που τα συμπτώματά του χρήζουν άμεσης ιατρικής φροντίδας ή ακόμα και να έρθουν σε επαφή με "πραγματικούς" γιατρούς προκειμένου να βοηθήσουν τους ασθενείς με την διάγνωση του προβλήματός τους.

Φυσικά, όπως με κάθε τεχνολογία και καινοτομία, δεν είναι όλα ρόδινα και καταπληκτικά. Η Τεχνητή Νοημοσύνη κουβαλάει τις δικές της προκλήσεις και μερικές είναι ιδιαίτερα κρίσιμες.

Η ασφάλεια των προσωπικών μας δεδομένων, για παράδειγμα, είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Η Google και η IBM δαπανούν μεγάλα ποσά στην έρευνα και η ασφάλεια είναι ψηλά στην λίστα τους. Μάλιστα, τεχνολογίες κρυπτογράφησης δανεισμένες από το Bitcoin βρίσκονται ήδη σε πιλοτικό στάδιο για τον σκοπό αυτό.

Επίσης, η αρμονική συνύπαρξη "ρομπότ" και ανθρώπων είναι αρκετά κρίσιμη. Ο άνθρωπος θα πρέπει να μάθει να  δουλεύει πλάι-πλάι με την Τεχνητή Νοημοσύνη και να εκμεταλλεύεται τις τεράστιες δυνατότητες που αυτή παρέχει.

Τέλος, η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι μια τεχνολογία που βασίζεται σε δεδομένα προκειμένου να φτάσει σε αποφάσεις και να βελτιώσει τα ποσοστά επιτυχίας της. Μέχρι να φτάσουμε στο σημείο της πλήρους ανεξαρτησίας, οι επιστήμονες θα πρέπει να ελέγχουν και να παρακολουθούν τα αποτελέσματα και τις διαγνώσεις και να μην τις λαμβάνουν σαν δεδομένες και αλάνθαστες.

Έχουμε αναφέρει πολλές φορές μέσα από αυτή την στήλη ότι το μέλλον έρχεται με γοργούς ρυθμούς. Σαφώς και πρέπει να το "αγκαλιάσουμε" και να το αποδεχτούμε, αλλά ταυτόχρονα, θα πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να είμαστε σε εγρήγορση. Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή και η πρόβλεψή μας είναι ότι θα δούμε πολλές και σημαντικές αλλαγές στα επόμενα 15-20 χρόνια. Αλλαγές που θα κάνουν τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας να μοιάζουν με παιδικές ιστοριούλες!

Μείνετε συντονισμένοι...  +Vassilis Anastasiadis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ μωσαϊκό ειδήσεων

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

1. Σεισμός: Πάντα στη χώρα μας καραδοκεί ένας σεισμός. Παρόλα αυτά η οργάνωση μας και ως χώρα και ως πολίτες ατομικά περιορίζεται στην αντιμετώπιση των συνεπειών και όχι στην πρόληψη ώστε να περιορίζονται -όσο γίνεται- οι ζημιές, οι καταστροφές και, κυρίως, τα θύματα. 
2. Eurogroup: Να γελάσω, να κλάψω; Τα νέα πάντως είναι γνωστά: Όπως όλοι έχουμε καταλάβει, ο κ. Τσίπρας παίρνει και θα συνεχίσει να παίρνει μέτρα με τρόπο όμως που δεν οδηγεί σε εξυγίανση, γιατί -εκτός των άλλων- έχει κι έναν κομματικό στρατό να συντηρήσει. Από την άλλη, εκλογές δεν πρόκειται να κάνει αν δεν επιτύχει τη μείωση του χρέους (που διαρκώς διαλαλεί), γιατί κάτι πρέπει να έχει να λέει στον προεκλογικό του αγώνα... πάντως έχω μεγάλη περιέργεια να δω που θα καταλήξει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ... 
3. Πανελλήνιες: οδεύουν προς το τέλος τους, καλή επιτυχία και, κυρίως, καλή τύχη στο αυριανό επιστημονικό και εργατικό δυναμικό της χώρας μας. Δεν είναι παρά πολύς καιρός που πέρασα κι εγώ τα ίδια, ωστόσο, είναι αρκετός για να δώσω μια συμβουλή: το παν είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις. Κι αν δεις πως δεν το αγαπάς ή πως δεν κάνεις γι' αυτό, να έχεις το θάρρος να αλλάζεις δρόμο. Κι αν πάλι οι συγκυρίες δεν σε βοηθούν να έχεις την ψυχραιμία να βρεις την καλύτερη δυνατή λύση.
   
   Αφήνοντας τις φυσικές, πολιτικές και κοινωνικές καταστροφές, να κλείσουμε με κάτι ευχάριστο: χθες έκλεισαν τα 20 χρόνια από την κατάκτηση του ευρωπαϊκού κυπέλλου καλαθοσφαίρισης από την εθνική Ελλάδος το οποίο συνέβαλε καθοριστικά στην αλλαγή του αθλητικού σκηνικού στην χώρα μας καθιστώντας για χρόνια το μπάσκετ το δημοφιλέστερο άθλημα στη χώρα μας. +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ο άνθρωπος που δεν αντέχει άνθρωπο, η αντοχή και η... σχετικότητα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Και ο άνθρωπος έφτιαξε τα ρομπότ. Πολύ χαζά, αλλά έκαναν αυτό για το οποίο δημιουργήθηκαν και οι δημιουργοί ήσαν χαρούμενοι. Αν χάλαγαν νευρίαζαν ή αν διαπίστωναν πως δεν μπορούν να κάνουν περισσότερα απ' αυτά για τα οποία έχουν προγραμματιστεί. Γενικά όμως παρέμεινε ευχαριστημένος με τα ρομπότ.

Δεν μιλάνε, δεν αντιδρούν και πάνω απ' όλα, δεν αλλάζουν συμπεριφορά. Καθόλου περίεργο λοιπόν που διαλέγει τα ρομπότ στην δουλειά του την ίδια ώρα που ο άνθρωπος εκφυλίζεται σαν ον! Βλέπετε... ο άνθρωπος αντιδρά, οδηγείται από την παρόρμηση και το συναίσθημα. Από το πείσμα και το εγωισμό. Έχει έναν σκοπό, αλλά συχνά είναι απώτερος και μυστικός.

Και επειδή ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι αρκετά πολύπλοκος από μόνος του, δεν τολμώ καν να προσεγγίσω το πως αντιδρά σε θέματα που άπτουν του συναισθηματισμού του. Νομίζω πως ήδη ακούγεται αρκετά τρομακτικό... Κι όμως αυτό είναι που κάνει τον άνθρωπο απρόβλεπτο, ενδιαφέρον και τελικά, ξεχωριστό.

Κατά πόσο όμως εμείς -οι ίδιοι οι συνάνθρωποι- μπορούμε να αντέξουμε τον άνθρωπο δίπλα μας; Τον συνάνθρωπο; Τον συνάδελφο, τον συγγενή, τον σύζυγο, τον ανώτερο. Η Ιστορία έχει δείξει πως μάλλον αυτό είναι δύσκολο. Κανείς δεν αντέχει κανέναν, είναι όμως τέτοια η ανάγκη συνεργασίας για την επίτευξη κοινών στόχων που αναγκαστικά ο άνθρωπος μειώνει τις δικές του απαιτήσεις και ελευθερίες προκειμένου να συνυπάρξει ειρηνικά.

Και τότε αναρωτιέσαι αν σε όλο αυτό υπάρχει ένα όριο. Ένα όριο αντοχής. Πρέπει να υπάρχει. Άνθρωποι απολύονται ή παραιτούνται κι άλλοι χωρίζουν ή τολμούν μια παντελή ανανέωση στην σχέση τους. Έννοιες όπως η σταθερά και το δεδομένο, παραλείπονται πλέον γιατί πολύ απλά δεν μιλάμε για ρομπότ που κάνουν ξανά και ξανά την ίδια δουλειά με ακρίβεια βελόνας, αλλά για ανθρώπους. Ο ίδιος ο Αλ. Αϊνστάιν δεν δέχτηκε ποτέ καμία σταθερά στη ζωή του. Μίλησε για σχετικότητα όταν ακόμα θεωρούταν προκλητικός. Προσπάθησε να βασιστεί σε θεωρίες με μεταβλητές σταθερές, ενώ ο ίδιος προσπαθούσε να αποδείξει την... σχετικότητα! Στον χρόνο, στον χώρο και αν έχετε ασχοληθεί με τη ζωή του θα καταλάβετε: σε όλα! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ σχολείο που προετοιμάζει και... (εκ)παιδεύει;

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Μιας και διανύουμε ακόμη περίοδο πανελληνίων εξετάσεων (εάν και εφόσον έχω ενημερωθεί σωστά) και μιας και εχθές παρακολούθησα μια θεατρική παράσταση που είχε ως κεντρική ιδέα και αντικείμενο σχολιασμού την εκπαίδευση, σήμερα θα μιλήσουμε για την παιδεία, το σχολείο και το... σχετικό σύστημα.

Συνειδητοποίησα που λέτε χθες, ότι το σχολείο ανά τους αιώνες, παράγει -ή τουλάχιστον προσπαθεί να παράξει- ένα συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου, χρησιμοποιώντας μια μέθοδο η οποία -κατά το σκεπτικό των αρμοδίων ατόμων- τον προετοιμάζει για την ένταξη του στην κοινωνία που ακολουθεί. Ο συγκεκριμένος τύπος ανθρώπου, ενώ είναι στο σχολείο, ζει και υπάρχει σε ένα περιβάλλον το οποίο πλαισιώνεται από κανονισμούς, ιεραρχίες και κοινωνικές ομάδες. Μέσα σε αυτό, καλείται να λειτουργήσει και να εξελιχθεί. καθώς και εν τέλει να "επιβιώσει". Εν συντομία, το σχολείο αποτελεί μια μικρογραφία της κοινωνίας του εκάστοτε παρόντος. Καλά ως εδώ; Μια χαρά. Φυσική ροή των πραγμάτων θα έλεγε κανείς. Το πρόβλημα όμως εντοπίζεται στις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να το πετύχει αυτό, οι οποίες εάν εξεταστούν, εμφανίζονται επιεικώς προβληματικές.



Σε πρώτο στάδιο, είναι η τεράστια "γνωστική ύλη" που πρέπει να καλυφθεί, μεταφερθεί σε και να αφομοιωθεί από τους μαθητές. Έπειτα, είναι η απώλεια της επιλογής για το τι θέλεις ή μπορείς να μάθεις, καθώς επίσης και το τι υπάρχει διαθέσιμο για να μάθεις. Μετά, συναντάμε τον τρόπο ελέγχου για το γνωστικό επίπεδο που έχεις, μέσω των εξετάσεων και με ότι αυτό συνοδεύεται. Τελευταίο και καλύτερο, είναι η φιγούρα του δασκάλου/καθηγητή και του προφίλ το οποίο καλείται να υιοθετήσει, αλλά και της αντιμετώπισης του προς τους μαθητές. Ανάμεσα σε όλα αυτά, βρίσκονται και τα (συν)αισθήματα φυσικά. Το άγχος για αποτυχία στις εξετάσεις (αλλά και του στίγματος που σε ακολουθεί αν "μείνεις" στην ίδια τάξη), ο ενστερνισμός της άποψης της απόλυτης υπέροχης του εκπαιδευτικού συγκριτικά με τους μαθητές, καθώς και του σκληρού περίγυρου των υπολοίπων μαθητών ο οποίος ούτε "ξεχνάει", ούτε "συγχωρεί". Και πολλά άλλα...

Εκτός των ανωτέρω σημείων, είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι, αν όχι όλοι μας, έχουμε να διηγηθούμε μια ιστορία από τον καιρό του σχολείου που περιγράφει μια εμπειρία κατά την οποία νιώσαμε ότι αδικηθήκαμε, πιεστήκαμε ή υποχρεωθήκαμε να κάνουμε κάτι χωρίς να το θέλουμε. Αντίστοιχα, ίσως υπάρχει και μια παρόμοια ιστορία στην οποία να το κάναμε εμείς σε κάποιον άλλον, και αυτό διότι σιγά σιγά αρχίσαμε να γινόμαστε όλοι ίδιοι. Αυτό, διότι αργά ή γρήγορα αφομοιωθήκαμε από αυτό το σύστημα και γίναμε όπως οι "προηγούμενοι". Διότι και οι δάσκαλοι/καθηγητές ήταν κάποτε μαθητές. Κάτι τέτοιο, θα συμβεί και με τους επόμενους τα επόμενα χρόνια και θα συνεχίσει να γίνεται, λογικά, ες αεί.

Και ορίστε ο σημερινός προβληματισμός: Αν όντως το σχολείο είναι μια μικρογραφία αυτού που ακολουθεί (που μεταξύ μας είναι), φταίει που μας προετοιμάζει κατά τον τρόπο αυτό; Ναι ή όχι, είναι το ίδιο υπαίτιο για την δημιουργία του... μετά;

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ bedtime stories

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Ήταν ένα σοκ για μένα, το ομολογώ. Ήμουν απ' τα παιδιά που λάτρευαν να ακούν και να διαβάζουν τα κλασικά παραμύθια και, τώρα που ενηλικιώθηκα και ενημερώθηκα για το πραγματικό τους περιεχόμενο, αυτό κάπως με μπλόκαρε. Διότι ναι μεν η εκκλησία (και εν γένει, σύσσωμη η κοινωνία με τις δομές της) έκαναν καλά τη δουλειά τους τον 19ο αιώνα αφαιρώντας απ' τις αυθεντικές ιστορίες των αδερφών Γκρίμ και άλλων μεγάλων παραμυθάδων όλο το... σπλάτερ στοιχείο (ναι, κι όμως) και προσθέτοντας νέα, "υγιή" κομμάτια, δεν παύει όμως να μου τριβελίζει το μυαλό το κατά πόσο μπορούν (και αν πρέπει) να "εξαγνιστούν" απόλυτα.

Ξεκινάω με τα παραδείγματα για να μην σας μπερδεύω άλλο. Η "Ωραία Κοιμωμένη", γνωστή σε όλους μας για το αδράχτι που την τρύπησε και την έριξε σε βαθύ ύπνο, στην αυθεντική εκδοχή δεν ξυπνά απ' το φιλί ενός όμορφου πρίγκιπα, αλλά από τη γέννηση των διδύμων παιδιών της, έπειτα από βιασμό της από τον βασιλιά της περιοχής όσο βρισκόταν εν υπνώσει (!). Βέβαια ο βασιλιάς προτίθεται να την παντρευτεί, όμως η βασίλισσα έχει άλλη άποψη. Προσπαθεί να σκοτώσει τα παιδιά του και να του τα δώσει να τα φάει, όμως χάρη στην παρέμβαση ενός καλού μάγειρα αυτά σώζονται, η "Ωραία Κοιμωμένη" και ο βασιλιάς εν τέλει σκοτώνουν τη βασίλισσα και η νέα οικογένεια ζει μαζί και χαρούμενη. Και ζήσαν αυτοί καλά (όσοι γλιτώσανε δηλαδή!) κι εμείς καλύτερα!

Σε ακόμη πιο horror επίπεδα κινείται η "Κοκκινοσκουφίτσα", αφού καλός ξυλοκόπος δεν υπήρχε στην ιστορία (και να υπήρχε θα πέθαινε, επιτρέψτε μου να μαντέψω!), ο λύκος έφαγε τη γιαγιά, ανάγκασε την ηρωίδα να γδυθεί και να ξαπλώσει δίπλα του στο κρεβάτι και μετά την έφαγε και εκείνη... Σε άλλη εκδοχή του παραμυθιού μάλιστα, η μικρή "Κοκκινοσκουφίτσα" εξαναγκάζεται πριν από όλα αυτά και εν αγνοία της να καννιβαλίσει την ίδια της τη γιαγιά.

Στο παραμύθι "Χάνσελ και Γκρέτελ", που ακόμη και σήμερα, στην εξευγενισμένη του μορφή, μοιάζει κάπως περίεργο για παιδική ιστορία, τα παιδιά δεν βρίσκονται στα χέρια μίας κακιάς μάγισσας, αλλά του διαβόλου και της γυναίκας του που θέλουν να τα καρφώσουν πάνω σε ένα τρίποδο παλούκι. Επικό plot twist από τους Αδερφούς Γκρίμ, με τα παιδιά να ξεγελούν τη γυναίκα του διαβόλου, να τη σκοτώνουν εν ψυχρώ κόβοντας της την καρωτίδα και να ξεφεύγουν κλέβοντας παράλληλα και τα χρήματα της!

Η Μικρή Γοργόνα "τρώει κέρατο" από τον πρίγκιπα της κι αυτοκτονεί, η Σταχτοπούτα σκοτώνει τη μητριά της καρφώνοντας της ξύλο κατάστηθα, οι αδερφές της Πεντάμορφης από τη ζήλια τους τη σκοτώνουν στο λουτρό. Νομίζω δεν χρειάζεται να συνεχίσω.

Θα επανέλθω στο ερώτημα της πρώτης παραγράφου. Προφανώς και αυτές οι ιστορίες για να διαβαστούν σε μικρά παιδιά, έπρεπε να υποστούν όλη αυτή την επεξεργασία. Ήταν όμως γραμμένες γι' αυτό το σκοπό; Δεν το νομίζω! Δεν ξέρω ποιο τερτίπι της ιστορίας τις έκανε πνευματικές τροφούς εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως, πάντως αυτές οι ιστορίες γράφτηκαν για ενήλικες. Και κάτω απ' αυτό το πρίσμα, η αλλαγή τους αποτέλεσε παραποίηση ακαλαίσθητη και εσφαλμένη. Δεν μπορούμε βέβαια να λησμονούμε σε τέτοιες περιπτώσεις και τα ήθη κάθε εποχής. Προσωπική μου άποψη είναι πως, για να αποκαταστήσουμε την ιστορική αλήθεια αλλά και τη θέληση των καλλιτεχνών (η οποία φοβάμαι πως καταστρατηγήθηκε ανηλεώς), ήρθε η ώρα να διαβάσουμε τις original εκδοχές, όχι σαν ηθικοδιδακτικές ιστορίες, αλλά σαν διηγήματα φαντασίας.

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ feel free - άσε ήσυχο το παρελθόν

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Οι παρελθοντικές επαναφορές είναι μια διαδικασία δύσκολη κυρίως για την ψυχή μας. Μας ενοχλεί να «σκάνε» μύτη οι ανεπιθύμητοι στη ζωή μας.

Όταν όμως ο ανεπιθύμητος δεν εμφανίζεται ολοζώντανος μπροστά σου αλλά γίνεται εμμονή μέσα στο κεφάλι σου, τι γίνεται; Γιατί το μυαλό μας παίζει παιχνίδια; Είναι η έλλειψη που μας κάνει να επαναφέρουμε στο μυαλό όσους μας πλήγωσαν;

Αυτά είναι ορισμένα ερωτήματα που λίγο - πολύ ταλανίζουν τους περισσότερους από εμάς ωστόσο, οι δυνατές συγκινήσεις, είτε καλές είτε όχι, παραμένουν ανεξίτηλες μέσα μας. Χαράζονται βαθιά και δε λένε να σβηστούν ακόμη κι αν έχουν περάσει πολλά πολλά χρόνια.

Το να θυμόμαστε περιστατικά ευχάριστα, κάθε άλλο παρά κακό είναι. Όταν συμβαίνει  όμως το αντίστροφο και δεν έχουμε καμία λύση για το πώς να ξεφύγουμε από αυτό γινόμαστε εχθροί του εαυτού μας μιας και δεν μπορούμε να ανατρέψουμε τα άσχημα γεγονότα που επαναφέρει.

Κι όμως, ανατρέπονται. Ό,τι γίνεται στο παρελθόν μένει σφραγισμένο εκεί. Δεν υπάρχει γιατί. Δε χρειάζεται να παιδεύετε το μυαλό σας. Xάνετε στιγμές. Αν κοιτάξετε γύρω σας θα δείτε μια κοινωνία απελπισμένη που μόνιμα γκρινιάζει. 

Μην γκρινιάζετε βρε. Σας έχω μερικά tips που βοηθούν ώστε να μην αποτρελαθείτε...

• Αποκτήστε έφεση στη σαβουροπληροφορία για να αποφορτίζεστε. Φοβερή ψυχοθεραπεία και δοκιμασμένη. 
• Aποκτήστε χιούμορ. Δεν είναι πια όλα τόσο σοβαρά.
• Να έχετε δίπλα σας ανθρώπους που σας εκτιμούν γι' αυτό που είστε. Η ειλικρίνεια δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς. 
• Τελευταίο και βασικότερο: αγαπήστε τον εαυτό σας. Ατέλειες στο χαρακτήρα και την εμφάνιση έχουν όλοι. Και τι με αυτό; Όταν δεν αγαπάτε τον εαυτό σας οι γύρω σας, σας βλέπουν πιο υποτιμητικά γιατί ασυναίσθητα αυτό τους περνάτε! 

Kαι τραγουδάκι:

+Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ BATMAN ΙΟΥΝΙΟΥ ~ η διαχρονικότητα ενός ιππότη

ο ελληνικός διαδικτυακός χώρος της "επιστήμης" του Batman

H ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗ

Έχει ενδιαφέρον να ταυτιζόμαστε σήμερα με τον Σκοτεινό Ιππότη και μερικές από τις πιο παλιές του ιστορίες γνωρίζοντας πως η ιστορία του ξεκινάει από το 1939. Άλλα ήθη τότε, άλλες συνήθειες και πρακτικές. Πόλεμος, ανάπτυξη, κρίση, κοινωνικά στερεότυπα. Πολλά άλλαξαν από τότε έως σήμερα.

Ένας ήρωας όμως, ένα σύμβολο, οφείλει να παραμένει διαχρονικός, καθώς δεν ασχολείται με κοινωνικές συνήθειες και τεχνολογίες της εποχής, αλλά με ηθικές αξίες και ιδεολογίες που δεν επηρεάζονται με το πέρασμα του χρόνου. Ο Batman έχει υπάρξει πιστός στις δικές του αξίες χωρίς αλλαγές αυτά τα χρόνια. Σιωπηλός, καθολικός στην δράση του, χωρίς καμία διάθεση κοινωνικότητας. Με φόντο την αυτοθυσία και τον εγωισμό του που πάντα όριζε ως προτεραιότητα τον άλλο, παρέμεινε ο ίδιος.

Γι' αυτό και οι Ιστορίες του Batman δεν τελειώνουν ποτέ. Μπορεί κανείς να τις αναχαράζει ξανά και ξανά χωρίς να θεωρεί το εκάστοτε κοινό άσχετο της οιουδήποτε ιστορίας. Εξάλλου η αποκωδικοποίηση του θρύλου του που επιχείρησα εδώ στο +yannidakis μπορεί να χαρακτηριστεί πλήρης και συνάμα γεμάτη ελλείψεις! Υπάρχουν άλλωστε τόσα ακόμα εκεί έξω για να σχολιάσουμε και να αναλύσουμε. Τόσα με τα οποία μπορούμε να προβληματιστούμε και να ταυτιστούμε. Και πρέπει να το κάνουμε γιατί ας μην ξεχνάμε πως ο Batman είναι άνθρωπος σαν εμάς και την ίδια ώρα... όπως όλοι εμείς, έχει μια πολύ-πολύ σκοτεινή πλευρά που τόσο συχνά τον κυριεύει. Ας μην ξεχάσουμε ποτέ και τη δική μας. Εις το επανιδείν. +Yanni Spiridakis 

---

ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ ΚΙΝΟΥΜΕΝΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

GOTHAM
Είδαμε την εβδομάδα που πέρασε το τελευταίο επεισόδιο του τρίτου κύκλου που προσωπικά απόλαυσα πάρα πολύ. Τα νέα όμως έρχονται από την FOX αφού η σειρά ανανεώθηκε και για 4ο κύκλο που θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την επόμενη σεζόν!

INJUSTICE 2
Δύο ακόμα trailers από το σπουδαίο παιχνίδι που αναμένεται να κάνει ρεκόρ πωλήσεων


BATMAN AND HARLEY QUINN
Με κυκλοφορία την 15η Αυγούστου, επιστρέφει η WB animation αφού κυκλοφορεί μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία με βασικούς πρωταγωνιστές εκτός τον Σκοτεινό Ιππότη, το Nightwing και τις Harley Quinn, Poison Ivy.

JUSTICE LEAGUE
Μια ματιά από τη νέα στολή του Batman

---

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ (COMICS)

Batman comics
Όλα τα βιβλία ή σειρές που αφορούν τον Σκοτεινό Ιππότη

DC Universe: Rebirth

Το τελευταίο λανσάρισμα των ιστοριών που αφορούν το DC Universe

New Graphic Novels and Collections
Συλλεκτικά βιβλία και συλλογές για να ακολουθήσετε

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ το δράμα της ελληνικής παιδείας

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Το Δράμα της παιδείας μας που επικαλούμαι, δεν είναι η εικόνα των φοιτητών ακόμη και μαθητών στους δρόμους της Αθήνας. Το Δράμα της εικόνας δημιουργείται όταν οι οποιεσδήποτε φοιτητικές διαμαρτυρίες, δημιουργούν συνοδοιπορία φοιτητών, πανεπιστημιακών ταγών και κουκουλοφόρων και από την άλλη πλευρά, η αντεθνική, αντιπατριωτική και σκόπιμα ανιστόρητη συμπεριφορά και προσπάθεια αλλοιώσεως και ελαχιστοποιήσεως των Ηρωικών Αγώνων του Έθνους, από τους εκάστοτε συμβούλους του Υπουργείου Παιδείας, που δυστυχώς δεν αφήνουν τίποτε όρθιο.

Οι μόνοι από αυτή την συνοδοιπορία, που έχουν ευαισθησίες και δεν έχουν στους αγώνες τους κίνητρα ιδιοτελή είναι οι φοιτητές. Αλλοίμονο στις κοινωνίες που θα πάψουν να έχουν διαμαρτυρίες, οι εκκολαπτόμενοι αυριανοί των Επιστήμονες. Ενθυμούμαι η εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» στο φύλλο του Σαββάτου (1-7-06), μας υπενθύμιζε τις σοβαρές φοιτητικές διαδηλώσεις του Νοεμβρίου 1903 (16 Νοε. 1903, ημέρα Κυριακή). Αφορμή είχαν αποτελέσει τότε, το ανέβασμα στο Βασιλικό Θέατρο της «ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ», διότι ήταν μεταφρασμένη σε μετριοπαθή δημοτική.

Επομένως, ας αφήσουμε τους νέους μας να ’ναι αυτοί που είναι, με την ζωντάνια, τον ενθουσιασμό, τις ευαισθησίες και τους αγώνες τους, ανεξάρτητα εάν οι λόγοι που τροφοδοτούν τις αντιδράσεις είναι ορθοί ή εσφαλμένοι και ας επισημάνουμε την ουσία του προβλήματος, προτού είναι πολύ αργά.

Είναι πολλά τα αίτια, εδώ και τριάντα και πλέον χρόνια, που έφεραν την παιδεία μας σ’ αυτήν την κατάσταση, τα οποία στην παρούσα στοιχειωδώς επισημαίνω.

ΠΡΩΤΟΝ: Οι ριζοσπαστικές αλλαγές που εισήχθησαν στην παιδεία με τον νόμο πλαίσιο το 1982, όπως η κατάργηση της έδρας στα Πανεπιστήμια, η συμμετοχή των φοιτητών στα όργανα Διοικήσεως κ.λπ. Συμπεραμαρτούσης και της μαγικής λέξεως «εκδημοκρατισμός της ανωτάτης παιδείας», αυτομάτως αποδυναμώθηκε και απομονώθηκε κάθε αντίδραση των τότε και μετέπειτα υγειώς σκεπτομένων Πανεπιστημιακών Κύκλων. Οι πρωτομάστοροι των αλλαγών αυτών έτσι, επέτυχαν χωρίς πλέον να υπάρχει διαμαρτυρία, να εγκλωβιστεί και να αιχμαλωτισθεί η Εθνική μας παιδεία σε κομματικά πλέον προστάγματα.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Στην παιδεία υπήρχε κάποτε Ιεραρχία, Γυμνασιάρχης, Διευθυντής, Γενικός Διευθυντής, Επιθεωρητής, Γενικός Επιθεωρητής κ.λπ. που έχαιραν σεβασμού μακριά από την κομματική σαπίλα και ο κάθε ένας από αυτούς είχε υποχρεώσεις και δικαιώματα. Έως τότε, η εκπαίδευση ήταν αυτοδιοίκητη είχε την Ιεραρχία, χωρίς δυνατότητα κομματικής ή και πολιτικής επέμβασης. Έτσι υπήρχαν προοπτικές στον εκπαιδευτικό Κλάδο, ο πρωτοδιοριζόμενος καθηγητής ή δάσκαλος, με την προσπάθειά του και τις επιδόσεις του, να φθάσει από Γυμνασιάρχης μέχρι Γενικός Επιθεωρητής. Στην συνέχεια και συγκεκριμένα μετά την μεταπολίτευση, ήταν λίαν κατάλληλο το κλίμα, ήλθαν κάποιοι νεοφώτιστοι, αυτοαποκαλούμενοι προοδευτικοί και διέλυσαν αυτόν τον ιστό λειτουργίας της παιδείας. Και! φθάσαμε στο σημείο, τα μεν καθήκοντα του Γυμνασιάρχη να είναι σχεδόν χωρίς δικαιώματα και υποχρεώσεις, χωρίς δυνατότητα και ενδιαφέρον για τον ουσιαστικό Ρόλο του τίτλου του, αλλά απλή Αγγαρεία. Τους δε εκπαιδευτικούς γενικά που είναι  οι πλέον σοβαροί, για το μέλλον ενός έθνους, λειτουργοί της Πατρίδος μας, το άθλιο πολιτικό-κομματικό σύστημα, που αλλοτρίωσε την παιδεία, τους υποβάθμισε από λειτουργούς τους πνεύματος, σε απλούς Δημόσιους Υπαλλήλους, χωρίς ενδιαφέρον και χωρίς προοπτικές για κάτι καλύτερο.

ΤΡΙΤΟΝ: Ο Συνδικαλισμός στην Παιδεία που έφθασε και μέχρι τα Δημοτικά Σχολεία. Οι Μαθητές, όχι αυθόρμητα, αλλά δια των κατευθυνόμενων κινητοποιήσεων από ινστρούχτορες πολιτικών κομμάτων, να προβαίνουν σε κάθε μορφή Παραβάσεων (κλείσιμο Σχολείων, αποχή από τα μαθήματα, συμμετοχή σε άναρχο-πορείες (Δάσκαλοι, μαθητές, αναρχικοί, κουκουλοφόροι, ακόμη και αλλοδαποί), να διεκδικούν τα δικαιώματά των και ν’ απαιτούν την παιδεία όπως αυτοί την θέλουν. Το Ανήθικο στην περίπτωση αυτή είναι, οι Ινστρούχτορες του Κομματικού Συνδικαλισμού στην προσπάθειά των να δημιουργήσουν κομματικό Στρατό και στον χώρο της Παιδείας, εκμεταλλευόμενοι την τόλμη, το θάρρος και την ορμή της νιότης των, τους παρασύρουν σε παράτολμες περιπέτειες, οπωσδήποτε όμως, εις βάρος της Ελληνικής Παιδείας, των ίδιων των μαθητών και κατ’ επέκταση του Ελληνικού Έθνους.

Πρόεδρος της Ο.Λ.Μ.Ε. στο παρελθόν ανέφερε: «…Δεν είναι κακό να κινητοποιούνται τα παιδιά, διότι είναι και μια άσκηση, για να τους προετοιμάζει να γίνουν καλοί και ενεργοί πολίτες…» χωρίς βέβαια να μας πει, πώς με τέτοιες συμπεριφορές γίνονται καλοί και ενεργοί πολίτες, ακόμη να μας πει, εμείς οι παλαιότεροι χωρίς συνδικαλισμό δεν γίναμε καλοί και ενεργοί πολίτες; Δηλαδή! αυτός που έκτισε την πόρτα του Πρύτανη, είναι ο καλός και ενεργός πολίτης που επιθυμεί; Αυτοί που πετάξανε τα σκουπίδια επάνω στο τραπέζι του Πρύτανη, είναι οι καλοί και ενεργοί πολίτες; Αυτοί που δέρνανε τους συμμαθητές των, επειδή ήθελαν να κάνουν μάθημα είναι οι καλοί και ενεργοί πολίτες; Υπάρχουν δυστυχώς χιλιάδες παρόμοια και πολύ χειρότερα δείγματα, που βλέπουν το φως της Δημοσιότητος, από ορισμένους ενεργούς και καλούς πολίτες.

ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Το βασικό όμως πρόβλημα του Ελληνικού Έθνους εις ότι αφορά την παιδεία των νέων μας, είναι αυτό το ίδιο το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Η συγκρότηση του οποίου τα τελευταία 30-40 χρόνια, συμπτωματικά, κακή τη μοίρα ή σκόπιμα, δεν ξέρω, δεν μπορώ να το καταλάβω, όχι μόνο αδυνατεί ν’ ανταπεξέλθει στον ορισμό, στο ρόλο και την αποστολή του Υπουργείου, αλλά αντίθετα καταβάλλει κάθε προσπάθεια αφελληνισμού και αποχριστιανοποίησης της παιδείας. Σήμερα! και με την νέα Κυβέρνηση, η συγκρότηση της νέας Ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και των συμβούλων της δεν έχει ταίρι. Κατά την ταπεινή μου γνώμη και με την αριστερή ιδεοληψία της Κυβέρνησης αυτής, δίδεται πλέον η χαριστική βολή στην Ελληνική Εθνική Παιδεία μας, με την τελευταία μεταρρυθμιστική προσπάθεια των ινστρουχτόρων αυτής.

- Η ευθύνη, κατά την προσωπική μου γνώμη, για την απαξίωση της Ελληνικής Εθνικής μας παιδείας, βαραίνει εξ ολοκλήρου, την Πολιτεία (Υπουργείο Παιδείας), την εκπαιδευτική κοινότητα και τους Συλλόγους γονέων και κηδεμόνων.

Διαβάζοντας τ’ αναγνώσματα των σημερινών μαθητών μας, ενθυμούμαι τα δικά μας, τότε:
- «Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε ψυχές
κι’ ότι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου, μην τ’ αρνηθείς.
Θυσίαστο ως την στερνή πνοή σου…» (ΠΑΛΑΜΑΣ)

 ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΟΥ Η ΣΗΜΑΙΑ
- «Πάντα κι’ όπου σ’ αντικρύζω με λαχτάρα σταματώ
και περήφανα δακρύζω, ταπεινά σε χαιρετώ
Σε θωρώ κι’ αναθαρρεύω και τα χέρια μου κτυπώ
σαν Αγία σε λατρεύω, σαν μητέρα σ’ αγαπώ…» (ΠΟΛΕΜΗΣ)

Οι Δάσκαλοι είχαν στοιχεία να διδάξουν Πατριωτισμό και οι Μαθητές είχαν πρότυπα να μιμηθούν.

- Έλεγε ο ΝΙΤΣΕ: «Ο πιο σίγουρος τρόπος να διαφθείρεις ένα νέο, είναι να τον διδάξεις να εκτιμά περισσότερο αυτούς που σκέπτονται σαν αυτόν, παρά αυτούς που σκέπτονται διαφορετικά…»

- Εάν θέλουμε έστω και σήμερα, νέα γενεά αντάξια της Ιστορίας μας και όχι Βιομηχανία παραγωγής κουκουλοφόρων, τότε πρέπει όλοι μας, πολύ περισσότερο οι εκάστοτε Ηγεσίες της Χώρας, να τηρήσουν την ρήση του ΙΣΟΚΡΑΤΗ από τα βάθη της Ιστορίας που σήμερα είναι τόσο επίκαιρη και αναγκαία: «Να προτρέπουμε τους νέους προς την Αρετή, όχι μόνο με λόγια, αλλά και με παράδειγμα τις Πράξεις μας».

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.

 Διαβάστε περισσότερα.. »