ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ όταν το διαφορετικό γίνεται ο εχθρός μας... κι εγώ

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Δεν είναι κακό να παθιάζεσαι με κάτι. Το πάθος μας εκτονώνει, μας κάνει πιο ενδιαφέροντες ανθρώπους, ζωντανεύει το σύνολο. Κι έτσι να μην είναι δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί κάτι άλλο κάποιος που άνοιξε μια τρύπα στην πόρτα με την γροθιά του επειδή έχασε ευκαιρία για γκολ η ομάδα του ή επειδή βρέθηκε ανάμεσα σε δύο άτομα που τον απειλούσαν με μαχαίρι χωρίς να θέλει να κάνει πίσω.

Κι όμως, με το πέρασμα του χρόνου, τις εμπειρίες και τις αλλαγές προτεραιοτήτων, το πάθος σβήνει και δίνει την θέση του στην ιδεολογία, σε μια εμπεριστατωμένη άποψη με επιχειρήματα και αντί το πεδίο μάχης να είναι η πλατεία, ξαφνικά είναι το τραπέζι (του διαλόγου, ντε).

Μέσα σε δύο μέρες λοιπόν έζησα δύο πολύ ενδιαφέροντα περιστατικά που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, με το πρώτο να συμβαίνει σχετικά πρωί, όταν λίγο πιο πάνω από τον χώρο εργασίας μου, ένα αυτοκίνητο είχε σταθμεύσει (με τον οδηγό μέσα) ακριβώς μπροστά από το φανάρι ενώ αυτό ήταν "κόκκινο". Αρχικά υπέθεσα ότι με το που γίνει το φανάρι "πράσινο" θα έχει το φιλότιμο να ξεκινήσει για να ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα αυτοκίνητα που ήθελαν να συνεχίσουν. Αμ δε! Το αμάξι παρέμεινε στην θέση του, εκνευρίζοντας τους οδηγούς που αναγκάστηκαν να στριμωχτούν σε ένα μικρό άνοιγμα του δρόμου για να περάσουν τον δρόμο προλαβαίνοντας το φανάρι, όταν όμως ήρθε η σειρά μου να περάσω, κατέβασα το τζάμι και τον "στόλισα" μια χαρά τον αναίσθητο που προκαλούσε τέτοια αναστάτωση. Όταν δε συναντήθηκαν τα βλέμματα μας, διαπίστωσα πως ήταν... πελάτης μου! Ο προβληματισμός... ετέθη.

Το ίδιο απόγευμα πήγα στο γήπεδο για να παρακολουθήσω τον φιλικό αγώνα καλαθοσφαίρισης ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Ερυθρό Αστέρα (Σερβία). Ολυμπιακός δεν είμαι, όμως όταν μεγάλοι αγώνες διεξάγονται στο Ηράκλειο, φροντίζω να τους τιμάω όταν μπορώ. Στην είσοδο, συνάντησα έναν προσωπικό μου φίλο αστυνομικό ο οποίος είναι Ολυμπιακός για να του κάνω το εξής πείραγμα: "Καλά... θα παίζει η ομάδα σου και εσύ θα είσαι απ' έξω"; Λίγη ώρα μετά κι ενώ ο αγώνας είχε αρχίσει, κάποιος ανόητος άναψε φωτοβολίδα μέσα στο κλειστό η οποία φυσικά προκάλεσε αναστάτωση στον κόσμο λόγω του αέρα. Μαντέψτε... αστυνομικοί πήγαν να ζητήσουν να σβήσει η φωτοβολίδα όμως οι οπαδοί σ' εκείνο το σημείο εξαγριώθηκαν φλερτάροντας με επεισόδια. Τότε περισσότεροι αστυνομικοί έσπευσαν -ανάμεσα στους οποίους και ο φίλος μου- με τον ίδιο να έρχεται μπροστά από έναν δικό του φίλο που βρισκόταν μπροστά στο εξαγριωμένο πλήθος. Αμηχανία. Βήμα πίσω. Και κάπως έτσι το επεισόδιο έληξε. Ο προβληματισμός... ετέθη.

Σκεφτείτε το... όλοι οι άνθρωποι είμαστε χωρισμένοι σε ομάδες. Θρησκεία, έθνος, πολιτική, αθλητική ομάδα και πάει λέγοντας... Όλοι έχουμε λόγους να χωριστούμε, όμως τι θα κερδίζαμε αν θεωρούσαμε την επόμενη ομάδα εχθρική; Τι όφελος θα είχαμε αν απομακρύναμε έναν φίλο μας απλά και μόνο επειδή πιστεύει σε άλλο θεό;

Φανταστείτε δύο φίλους που κάθε Κυριακή συναντιούνται για να πάνε στο γήπεδο έχοντας μάλιστα διπλανές ονομαστικές θέσεις. Κατά τη διάρκεια του αγώνα συζητάνε για τους παίκτες της ομάδας τους και μαζί πανηγυρίζουν τα γκολ της. Το ίδιο απόγευμα, ο ένας από αυτούς που είναι φανατικός μουσουλμάνος, καβαλάει ένα φορτηγό και πέφτει πάνω σε έναν πεζόδρομο σκοτώνοντας καμιά δεκαριά άτομα, ανάμεσα στα οποία και ο φίλος του από το γήπεδο! Την επόμενη Κυριακή άφησαν στην θέση του ένα τριαντάφυλλο ενώ ακριβώς δίπλα του καθόταν ο δολοφόνος του...

Επειδή τα παραδείγματα είναι άπειρα και εγώ δε θέλω να σας κουράσω, απλά σκεφτείτε πως δεν είναι κακό να χωριζόμαστε σε ομάδες. Έτσι, εξυπηρετούμε τον σκοπό της ποικιλομορφίας, της διαφορετικότητας, της δημοκρατίας. Με αυτόν τον τρόπο και ακόμα με τον υγιή ανταγωνισμό  ωθούμαστε προς την πρόοδο και την ανάπτυξη. Όμως ως εκεί. Ας κοιτάξουμε την ομάδα μας και όχι την αντίπαλη. Διότι κάποιο από τα μέλη της, ίσως ανήκει σε μια δική μας άλλη ομάδα και τότε... ο προβληματισμός... ετέθη! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ρούχα πραγματικά καθαρά

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Εξαρτάται πόσο χρόνο διαθέτεις...

Για να κάνεις κάποια πράγματα σωστά, πρέπει να μπορείς να χασομερήσεις, να βρεις δηλαδή ώρα να κλέψεις από κάπου αλλού. Να το πάρεις απόφαση να βρεθεί χρόνος δίχως να προσπαθήσεις, να τον έχεις διαθέσιμο, να στρογγυλοκάθεται κάπου σαν Βούδας και να περιμένει ο χρόνος σου να τον χρησιμοποιήσεις.

Μπορείς να τσεκάρεις σε ποια φάση ζωής βρίσκεσαι από τα πλυμένα σου ρούχα, γιατί η μπουγάδα εξηγεί πόσο χρόνο διαθέτεις για όσα γίνονται και αυτόματα...

Ελέγχεις αν σε προσέχουν ή αν προσέχεις εσύ.

Ως παιδί συνηθίζεις σε μοσχομυρισμένα που αναδίδουν «μανούλα» καθώς τρέχεις γιατί σε κυνηγούν στο διάλειμμα. Κοιμάσαι σε σεντόνια με την ίδια μυρωδιά - το μαλακτικό ρούχων πάντα λειτουργεί προστατευτικά -, παίρνεις μαζί σου αυτή τη μυρωδιά όταν πας φαντάρος, για να την ανακατέψεις με την μπόχα του θαλάμου στο στρατόπεδο.

Την πας ραντεβού με την γκόμενα, την πας γήπεδο, την πας την πρώτη μέρα στη δουλειά. Ιδρώνεις, αλλά τα ρούχα σου μυρίζουν καλύτερα από εσένα, γιατί πάλι η μαμά είχε χρόνο και όρεξη να παραφυλάει πάνω από το πλυντήριο για να ρίξει μαλακτικό.

Επειδή ποτέ δεν ξέρουμε να παραιτούμαστε από τίποτα, αλλά μόνο να ανταλλάσουμε, λέμε πως θα είμαστε εντάξει αν βάζουμε μόνοι μας πλυντήρια επειδή τώρα πια μένουμε σε δικό μας διαμέρισμα. Με ρούχα «τραγανά» σαν φρυγανιές τα καταφέρνουμε. Ενηλικιωνόμαστε με φαγούρα από τα τσαλακώματα. Αν δεν έχεις χρόνο να περιμένεις, να απλώσεις αμέσως μετά το ξέβγαλμα, καταλήγεις να τα απλώνεις όποτε το θυμηθείς... Έχεις τζην ευωδιαστά σαν βρομόνερα λιμανιού και T-shirts με κάτι από βάλτο πόλης... Αν έχεις υπηρέτες, δεν ξέρεις πώς θα μυρίζεις αύριο. Κανέναν δε μέλλει αν θα μυρίζεις «ανθισμένο μάνγκο» ή «φρέσκο κίτρο».

Είναι υπέροχο να βρίσκεις φρεσκοπλυμένα ρούχα, με αγάπη σιδερωμένα που σε περιμένουν να τα φορέσεις... Ίσως κι αυτά να αποτελούν στοιχείο της καθημερινής σου «επιτυχίας». Σου ανεβάζουν το ηθικό και διαπρέπεις όλο χαμόγελο. Η υπέροχη μυρωδιά σου «μαγνητίζει» τα ρουθούνια των διπλανών σου και αυτομάτως γίνεσαι η ευχάριστη νότα στη μέρα τους... Αρκεί η μυρωδιά να οφείλεται στη μαμά! Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ για να μην πάει στον κάλαθο των αχρήστων ξανά η ψήφος μας

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Ηλίας Ευαγγελόπουλος

Ο ελληνικός λαός, στις επόμενες εκλογές θα πρέπει να προσέξει γιατί πάντα το σύστημα εξουσίας φροντίζει να βρίσκει τρόπους να αποσπά ή να αχρηστεύει τις ψήφους των πολιτών. Χωρίς την παραπλάνηση του λαού η εγχώρια πολιτικοοικονομική ελίτ δεν θα μπορούσε να επιβιώσει. Και διαθέτει άφθονα τα μέσα που απαιτούνται για να πετύχει τους στόχους της. Διαμορφωμένη ιδεολογία, άφθονο χρήμα, ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε., και τους κατάλληλους ανθρώπους που ασχολούνται αποκλειστικά για τον σκοπό αυτό. Τα παθήματα του ελληνικού λαού αν και πολλά, φροντίζουν αυτοί που διαφεντεύουν τη χώρα, να μην του γίνονται μαθήματα. Σε αυτό βοηθούν οι έμμισθοι κονδυλοφόροι που διαμορφώνουν την πολιτική ιδεολογία.

Η ιδεολογία είναι το χαλί που στρώνεται για να οδηγήσει τους ισχυρούς στην εξουσία και να τους διατηρήσει στο διηνεκές σ’ αυτήν. Είναι επίσης το κελί που φυλακίζει τον άνθρωπο και από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς υπερήφανος και εγωιστής γιατί είναι χαμηλή η πόρτα του κελιού και πρέπει να είναι κανείς ταπεινός για να σκύψει να το περάσει και να ξεφύγει απ’ αυτό. Όλες οι σύγχρονες ιδεολογίες έχουν τη βάση τους στη διδασκαλία των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων καθώς και στο κήρυγμα του Χριστού. Η σύγχρονη ιδεολογία είναι κατασκευασμένη για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών και είναι το όπλο που διασπά τον λαό σε κομμάτια, τεμαχίζοντας τη δύναμη του και πρώτη στρώνει το δρόμο στους ισχυρούς για την παγκόσμια επικράτησής τους.

Αυτοί πέρα από την κυρίαρχη ιδεολογία, επιτρέπουν να υπάρχει σε μικρό βαθμό και η αντίπαλη αλλά ελεγχόμενη από αυτούς, ιδεολογία για να λειτουργεί όπως  η βαλβίδα ασφαλείας στη χύτρα. Και όταν η αντίπαλη ιδεολογία σχεδιασμένα θα γίνει κυρίαρχη, πάντα αφήνουν ένα μικρό μέρος αυτής απέξω για να παίζει τον ίδιο ρόλο που έπαιξε η προηγούμενη. Ο ΣΥΡΙΖΑ π.χ. έχει αφήσει σήμερα κάποια κομμάτια του στα αριστερά του.

Η Ν.Δ. είχε αφήσει στο παρελθόν κάποια κομμάτια της στα δεξιά της τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν από το σύστημα, το ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου και οι ΑΝ.ΕΛ. στην τωρινή συγκυβέρνηση. Βέβαια δεν πετυχαίνουν όλες οι προσπάθειες όπως λόγου χάριν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Τελεία και πολλές άλλες, σε όλο το πολιτικό φάσμα. Άλλα κόμματα δημιουργούνται απλώς για να αποσπάσουν ένα μέρος της ψήφου προκειμένου να δημιουργηθούν οι κατάλληλες για το σύστημα εξουσίας πολιτικές ισορροπίες. Πέρα από τις διεργασίες που λαμβάνουν σήμερα χώρα στην κεντροαριστερά και που έχουν στόχο την συνεργασία που θα προκύψει την επόμενη μέρα των εκλογών ετοιμάζονται και τα νέα  συστημικά πολιτικά φυντάνια τύπου Νέα Δεξιάς, Ελληνική λύσης, DiEM25 (νέο κόμμα Βαρουφάκη), Πλεύση Ελευθερίας κ.λ.π. που θα φροντίσουν και αυτά με τη σειρά τους το σύστημα εξουσίας να επιβιώσει.

Εδώ που έφτασε η Ελλάδα η σωτηρία της απαιτεί ανθρώπους που θα φανούν άξιοι εμπιστοσύνης. Η εμπιστοσύνη και όχι η ιδεολογία είναι αυτή που θα δείξει στον ελληνικό λαό την ορθή πολιτική επιλογή. Η νέα συνταγματική αναθεώρηση πρόκειται να είναι η τελευταία πράξη της προδοσίας και το οριστικό συμβόλαιο παράδοσης της χώρας. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος στον ελληνικό λαό για άλλα πολιτικά λάθη. Όπως έχω ήδη γράψει σε προηγούμενο άρθρο μου “………oι επόμενες εκλογές στη χώρα θα έχουν εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα. Οδεύοντας προς τις εκλογές δεν θα έχουμε μια αντιπαράθεση ιδεολογιών ή κομμάτων. Θα έχουμε μια πολιτική σύγκρουση των υποταγμένων με τους ανυπότακτους. Αυτών που θα αγωνιστούν υπέρ βωμών και εστιών και αυτών που έχουν ήδη υποταχτεί και παραδώσει την πατρίδα στους ξένους. Μια επιλογή ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο. Αυτό θα είναι το διακύβευμα των εκλογών. Ελευθερία ή θάνατος. …..”  

Οι περιστάσεις απαιτούν στην διακυβέρνηση της χώρας ανθρώπους που έχουν πνευματική συγκρότηση, διαθέτουν ψυχική δύναμη,  έχουν όραμα και τις απαραίτητες τεχνοκρατικές γνώσεις για να το υλοποιήσουν και  που είναι αποφασισμένοι να πέσουν στο πεδίο  της μάχης για τη σωτηρία της πατρίδας μας. Ανθρώπους εμπιστοσύνης. Αυτούς πρέπει να επιλέξουμε.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ BATMAN ~ batman day και στο βάθος harley quinn

ο ελληνικός διαδικτυακός χώρος της "επιστήμης" του Batman

@

Σήμερα είναι η επέτειος του... Batman. Αισίως στα 78 του χρόνια ο Σκοτεινός Ιππότης παραμένει στο προσκήνιο για πολύ διαφορετικούς λόγους. Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να παρατηρώ πως ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί με τον ήρωα με διαφορετικό ανάλογα με την ηλικία, τα ενδιαφέροντα, τον χαρακτήρα του.

Φέτος μάλιστα ο συμβολικός εορτασμός συμπίπτει με την επέτειο των 25 χρόνων από τότε που η Harley Quinn εμφανίστηκε στις ιστορίες του ήρωα. Πρόκειται για μια αντιφατική επέτειο δύο εκ διαμέτρου αντίθετων χαρακτήρων που κατά βάση είναι εχθροί κι όμως... γιορτάζουν μαζί!

Αλήθεια, πέρα από την εμπορικότητα της υπόθεσης και την παιδικότητα της ημέρας, μπορεί κανείς να αντιληφθεί πόσο πραγματικά δύσκολο είναι να συμβιώνουμε στις μέρες μας με έναν άνθρωπο ή μάλλον πρωταγωνιστή της καθημερινότητάς μας; Η απάντηση έχει πολλές εκδοχές, σε τελική ανάλυση όμως η δυσκολία παραμένει και πολλές φορές το να το καταφέρεις κάτι τόσο πολύπλοκο όπως το όχι απλά να συνυπάρξεις αλλά και να γίνεις αποδοτικός, νομίζω πως τελικά είναι αρκετά... ηρωικό!

Άνθρωποι καθημερινά προσπαθούν να κρατήσουν την δουλειά τους μέσα σε ένα ξένο ή και εχθρικό περιβάλλον. Άλλοι αγωνίζονται στο να κρατήσουν το σπίτι τους ανοιχτό σε ένα μέρος που τελικά είναι περισσότερο ξένο για αυτούς παρά το δικό τους σπίτι. Και κάθε μέρα, ο καθένας δίνει μια ηρωική μάχη για να επιβιώσει κόντρα στις καθημερινές αντιξοότητες.

Είμαστε όλοι καθημερινοί Batman παλεύοντας με αμέτρητες Harley Quinn στον δρόμο προς την ηρωική... καταξίωση! Και κάπου εκεί στο βάθος της σκοτεινής διαδρομής, υπάρχει ένα φως, ένα τέλος, ένας άνθρωπος για να μας επιβραβεύσει για όλα όσα εμείς δείξαμε τον ηρωισμό μας όλο το προηγούμενο διάστημα. Υπομονή για εκείνη την ημέρα. Έρχεται!  +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ εσύ θα έβαζες την υπογραφή σου;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Οποιοσδήποτε βρίσκεται αυτήν τη στιγμή ενώπιον αυτού του κειμένου υποθέτω πως αγαπά το διαδίκτυο, τις υπηρεσίες και τις δυνατότητές του, μια από τις βασικότερες των οποίων είναι η ελευθερία της έκφρασης. Και ας μην πάμε μακριά, μελετώντας τα ιστολόγια μέσα από τα οποία μπορεί ο καθένας να εκφράζεται για διάφορα θέματα δίνοντας “βήμα” και στους αναγνώστες του μέσα από τα σχόλια και όλα υπό το πέπλο της ανωνυμίας, άλλοτε χωρίς κανένα διακριτικό κι άλλοτε με ένα παρατσούκλι ή μία κωδική ονομασία.

Μεγάλες ειδησεογραφικές ιστοσελίδες από διάσημες εφημερίδες όπως οι New York Times, οι Washington Post έχουν σταματήσει να δέχονται ανώνυμα σχόλια υποχρεώνοντας τους χρήστες να γράφουν τα ονόματά τους. Νωρίτερα είχαν διαπιστώσει πως πολλά σχόλια ήταν σκληρά, ρατσιστικά ή προσβλητικά και πέρα από κάθε κανόνα δεοντολογίας. Μα, κάτι τέτοιο δεν εξυπηρετεί την ελευθερία του λόγου! Έτσι, μετά την αλλαγή κανονισμών διαπίστωσαν ελάχιστη πτώση στα σχόλια των κειμένων τους ενώ τα οι σχολιαστές χρησιμοποιούσαν καλύτερα επιχειρήματα, περισσότερο πολιτισμένο λεξιλόγιο. Πέτυχαν τον σκοπό τους;

Ναι, τον πέτυχαν. Γιατί είναι αλήθεια πως όταν περιηγείται κανείς ιστολόγια πολιτικού περιεχομένου εκτός από άσεμνες φράσεις μπορεί να διαβάσει και ανυπόστατες κατηγορίες χωρίς καμία βάση που απλά δυναμιτίζουν τον διάλογο που επιχειρεί ο διαχειριστής του blog και δημιουργούν εντυπώσεις του “τζάμπα μάγκα” που δρα μόνο εκ του ασφαλούς. Άλλωστε θεωρώ αδιανόητο για κάποιο χώρο που φιλοδοξεί να έχει χαρακτήρα ενημερωτικό, να παραμένει ανώνυμος. Ο καθένας πρέπει να έχει την ευθύνη της είδησης που δημοσιεύει και ο κάθε επισκέπτης απαιτεί να ενημερώνεται υπεύθυνα και επώνυμα. Ε, λοιπόν ήρθε η ώρα να ξεχωρίσουμε την ελευθερία του λόγου με την ανωνυμία στο διαδίκτυο και την δημοσιογραφία. Εφόσον η ανωνυμία έδρασε ως μέσο διαφυγής του θάρρος της άποψης, είναι πλέον επικίνδυνη. Είναι αυτή μια μικρή επανάσταση που θα εξαπλωθεί;

Γιατί όχι; Καλώ όλους να χρησιμοποιούν το όνομά τους όταν τοποθετούνται σε σοβαρά ζητήματα. Σύντομα ολοένα περισσότεροι διαδικτυακοί τόποι θα χρησιμοποιούν υπογραφές με ονοματεπώνυμο και θα απαιτούν σχόλια παρομοίως. Έτσι, αποφάσισα να σας συστηθώ για να κάνω το δικό μου ξεκίνημα στην μικρή επανάσταση εναντίον της επικίνδυνης ανωνυμίας μετά από τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες. Το όνομά μου, +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ τους μισούς νέους συντηρεί η μαμά όμως μήπως δεν φταίει η κρίση;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Αν και είχα την ευκαιρία να αναφερθώ σε αυτό το θέμα ορισμένες φορές, βρίσκω συχνά-πυκνά την αφορμή να επανέρχομαι. Βλέπετε... μια νέα έρευνα κατέδειξε αυτό που εμείς βιώνουμε καθημερινά. Τους νέους (ηλικίες 18-35) να συντηρούνται σε ποσοστό 48% από τους γονείς τους την ίδια ώρα που η έμμισθη εργασία τους, τους συντηρεί σε ποσοστό 45%.

Για να το πούμε χοντρικά... Οι μισοί από τους νέους μας, δουλεύουν για να ζήσουν και οι άλλοι μισοί (και παραπάνω) περιμένουν τον μισθό και την σύνταξη του μπαμπά και της μαμάς. Η εξοργιστική αυτή κατάσταση δεν δείχνει πόσο καλούς γονείς έχουμε στην Ελλάδα και άχρηστη νεολαία, ούτε πως η κρίση ευθύνεται (καθαρά) γι' αυτό. Η δική μου άποψη λέει πως αυτό για το οποίο φταίει είναι η ιδεολογία μας, η ιδιοσυγκρασία μας και η λάθος πολιτική. 

Γιατί οι μεγάλοι άνθρωποι λοιπόν να έχουν τόσα πολλά ώστε να μπορούν να συντηρούν και τα παιδιά τους; Τι πρόοδο μπορεί να επιφυλάξει αυτό για την κοινωνία μας και για το μέλλον της χώρας; Γιατί να μην παίρνει ο νέος πολύ περισσότερα και να συντηρεί εκείνος τον γονέα του αν χρειάζεται; Γιατί στερούν από τους νέους το δικαίωμα να ελιχθούν, να μην έχουν το οικονομικό βάρος στην προσπάθεια τους να προσφέρουν στην κοινωνία, ακόμα και ως καταναλωτές;

Για λόγους δικαιοσύνης θα πρέπει να εξαιρέσω άμεσα ορισμένους νέους που απλά αρέσκονται να τρώνε το παιδί της μαμάς και να ξυπνούν στις δύο το μεσημέρι μετά την χθεσινή κραιπάλη. Όχι όχι, το 48% της έρευνας δεν είναι, δεν πρέπει να είναι αυτά τα παιδιά! Παιδιά που έχω γνωρίσει, παιδιά που δεν έχουν κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον για τη ζωή. Κρύβονται πίσω απ΄ την δικαιολογία της κρίσης και παίρνουν τηλέφωνο με το ακριβό τους smartphone την μαμά για να μάθουν τι φαγητό έχει το μεσημέρι...

Όμως έχω δει και νέους που μετράνε τα κουκιά ευρώ-ευρώ για να βγάλουν το νοίκι της γκαρσονιέρας που επέλεξαν, για να πληρώνουν το ρεύμα και τις μετακινήσεις τους και να προσπαθούν να κρατούν κάτι στο τέλος για να θυμούνται ότι ζουν και έχουν δικαίωμα στην διασκέδαση. Αυτοί οι νέοι αξίζουν κάθε προσπάθεια και κάθε θυσία. Και το λέω σαν εργοδότης, πως προτιμώ να λειφτώ εγώ κάτι προκειμένου να μην στερήσω λίγα ευρώ που όμως είναι τόσο σημαντικά στην επόμενη μισθοδοσία που θα βγάλω.

Τι γίνεται λοιπόν λάθος; Η απάντηση είναι πολύπλοκη. Αφενός η μονιμότητα στο Δημόσιο όταν δεν υπάρχει αξιολόγηση. Από την άλλη τα προβλήματα διάρθρωσης της ελληνικής αγοράς εργασίας. Ύστερα η ελληνική νοοτροπία και στο τέλος... ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ο συνταξιούχος δικαιούται χρήματα ενώ ένας νέος που μοχθεί για ένα μεροκάματο, όχι... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ (δεν) υπάρχουν πειρασμοί

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Ξεκινάς μια δίαιτα και ξαφνικά σε προσκαλούν για ένα λουκούλλειο γεύμα στο καινούργιο εστιατόριο που άνοιξε σε εκείνο το στενό σε μια γωνία στην γειτονιά σου. Αποφασίζεις να προχωρήσεις στην προσωπική σου ζωή και κατά μια διαολεμένη τύχη σου στέλνει μήνυμα ο πρώην σου. Επιλέγεις να κόψεις το κάπνισμα και να πεις "όχι, δεν θα συνεχίσω να δηλητηριάζω το σώμα μου" και το αμέσως επόμενο διάστημα σου κάνουν δώρο μια καπνοθήκη μαζί με το αγαπημένο σου καπνό και έναν πολύ ιδιαίτερο αναπτήρα με χαραγμένα τα αρχικά σου. Λες στον εαυτό σου ότι δεν πρέπει να συνεχίσει να χαλάει άσκοπα χρήματα από εδώ και από εκεί και ότι ίσως πρέπει να ψάξει την έννοια της λέξης "αποταμίευση" στο λεξικό, όμως όχι μόνο λαμβάνεις μια επιστροφή φόρου από το πουθενά, αλλά συνειδητοποιείς ότι σε λίγο ξεκινούν οι εκπτώσεις. Και κάπου εκεί ο καθένας αφού σιχτιρίζει λίγο με τον είναι του, πιάνει τον εαυτό του να αναρωτιέται το εξής: "θεέ μου, γιατί με δοκιμάζεις;".
Αγόρια και κορίτσια, δεν μας δοκιμάζει κανείς, εμείς τα βλέπουμε όπως θέλουμε και οδηγούμαστε και πάλι στα... ίδια. Την πρόσκληση στο εστιατόριο την αποδεχόμαστε με χαρά, και τρώμε μόνο ότι/όσο "πρέπει".Το μήνυμα του/της πρώην, το αγνοούμε τελείως ή, ακόμα καλύτερα, απαντάμε με ένα ωραιότατο "ευχαριστώ πολύ για το μήνυμα, αλλά δεν ενδιαφέρομαι πλέον. Καλή συνέχεια :)". Το σέτ καπνίσματος που μας κάνανε δώρο το χαρίζουμε σε κάποιον που καπνίζει λέγοντας του: "εγώ δεν θα τα χρειαστώ άλλο. Ελπίζω και για εσένα σύντομα το ίδιο". (Τον αναπτήρα μπορούμε να τον κρατήσουμε). Τα χρήματα που λαμβάνουμε ως "μάνα εξ ουρανού" τα βάζουμε στην άκρη, και από την περίοδο εκπτώσεων αγοράζουμε ότι/αν μας χρειάζεται (κάτι). Τόσο απλά, και τόσο ξεκάθαρα. Σε περίπτωση αδυναμίας πράξης οποιουδήποτε από τα παραπάνω, χρήζει κατανόησης το γεγονός ότι δεν ήμασταν/είμαστε έτοιμοι για οποιοδήποτε από τα προηγούμενα βήματα.
Λυπηρό γεγονός, αλλά πάντα... γεγονός.
Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ο τσίπρας επιβεβαίωσε τον χειρότερο μου φόβο και έρχεται φέτος...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πάντοτε η ομιλία του εκάστοτε πρωθυπουργού στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ήταν βαρύνουσας σημασίας. Αυτό βέβαια ακόμα και στις μέρες μας αποτελεί μια ανόητη ουτοπία, αφού ξέρουμε πολύ καλά πως ουσιαστικά είναι το Βήμα του ψεύδους. Αμέτρητα ψέματα έχουμε ακούσει εδώ και δεκαετίες από αυτές τις ομιλίες και σε αυτές φυσικά χοροστατεί ο σημερινός μας πρωθυπουργός που λίγο πριν γίνει κυβέρνηση μοίρασε ένα σωρό άτοπες υποσχέσεις οι οποίες και τον οδήγησαν στο Μαξίμου.

Φέτος... οι υποσχέσεις ήταν εξίσου σημαντικές με εκείνη την χρονιά. Ακούσαμε για έξοδο από το Μνημόνιο και για επενδύσεις. Το κόμμα που ήθελε να μας βγάλει από το ευρώ και να διώξει όλους τους επενδυτές επειδή "έτσι θα ξεπουλούσαμε την χώρα μας στους ξένους", σήμερα μετατρέπει το Grexit σε Grinvest και αναζητά επενδυτές για να βρει φρέσκο χρήμα.

Ποτέ δεν διαφώνησα με τα θέλω του Αλέξη Τσίπρα. Ήθελε το καλό της χώρας, ήθελε την σωτηρία των κατώτερων στρωμάτων και την κάθαρση -την όποια κάθαρση- το πρόβλημα μου αφορούσε την ομάδα του που πάντοτε έκρινα πως είναι τόσο άσχετη που καταντάει επικίνδυνη για την χώρα. Θυμηθείτε τον Βαρουφάκη με τα πέτσινα μπουφάν σε συναντήσεις ηγετών ή τις άτοπες δηλώσεις βουλευτών στην Υγεία, την Κοινωνία κλπ.

Αυτό που έγραφα από εδώ, ήταν ότι ο Τσίπρας ήθελε αλλά δεν μπορούσε. Και δεν μπορούσε επειδή δεν ήξερε. Και δεν ήξερε επειδή δεν είχε ανθρώπους να τον πλαισιώσουν έτσι ώστε να του μάθουν και να του καλύψουν την αμάθειά του.

Κατά συνέπεια, ούτε σήμερα μπορώ να αφεθώ στα όμορφα λόγια του για έξοδο από το Μνημόνιο και για τρελές επενδύσεις που θα έρθουν και θα αλλάξουν την εικόνα της χώρας με έργα και μείωση  της ανεργίας. Δύο μέρες μετά τις εξαγγελίες, οι εργαζόμενοι στον χώρο της εξόρυξης, υπάλληλοι ενός εκ των μεγαλύτερων επενδυτών μας εδώ, έμειναν στον δρόμο και η σφαλιάρα των εξαγγελιών ήρθε πολύ πριν καν ο χρόνος της ξεθωριάσει.

Θέλω να σταθώ και σε κάτι ακόμα. Η χώρα θα βγει από το Μνημόνιο και θα μπει στις αγορές, αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι έλληνες θα ανασάνουν. Η λιτότητα θα τρώει στο τραπέζι μας και θα κοιμάται στο κρεβάτι μας. Επίσης, δεν μπορώ να ακούω πως η κυβέρνηση Τσίπρα έβγαλε την χώρα από το Μνημόνιο. Η κυβέρνηση Τσίπρα καθυστέρησε την χώρα να βγει από το Μνημόνιο κατά τουλάχιστον ένα χρόνο... Οποιαδήποτε άλλη και να ήταν θα είχε φέρει τα ίδια αποτελέσματα! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ακρίβεια για νεόπτωχους

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Τελευταία, παρατηρώ πως οι εφημερίδες έχουν καταντήσει να είναι σελίδες ατελείωτης πολιτικολογίας. Να μου πεις και πώς αλλιώς να γίνει όταν οι φόροι έχουν καταντήσει να σε κυνηγούν;

Παράλληλα με τους φόρους, οι Έλληνες έχουμε και άλλα προβλήματα που μας έχει δημιουργήσει η μακρόσυρτη φτώχεια και τελικά μας εμποδίζουν με το να ασχοληθούμε με απλά πράγματα... Με χαμηλούς μισθούς αγοράζουμε πανάκριβα κινητά. Παρότι είμαστε κακοπληρωμένοι και έχουμε ενταχθεί στο «κλαμπ» των νεόπτωχων πιστεύουμε πως το κινητό των 500 ευρώ θα μας δώσει λίγο κέφι στη μουντή καθημερινότητά μας. Ας μην έχει μονάδες, το 500 ευρώ κινητό και πάλι είναι σούπερ γιατί σου «λύνει» τα χέρια και σε κάνει λίγο πιο γαμάτο όταν κινείσαι ανάμεσα σε εκείνους που τα 500 ευρώ τα επενδύουν κάπου που δεν είναι άμεσα ορατό σε όλους εμάς.

Πέρα από αυτό είμαστε ένας λαός με τεράστια σύνδρομα κόμπλεξ και μικροψυχίας. Τα αντικείμενα και οι τίτλοι προσδίδουν άλλη αίγλη στο image που θέλουμε να δημιουργήσουμε ήδη από τα παιδικά μας χρόνια. Παραδείγματος χάρη τα ιδιωτικά σχολεία υποτίθεται πως σε βοηθούν να πετύχεις τους εκπαιδευτικούς σου στόχους με την αυστηρότητα που τα διέπει. Τα δημόσια σχολεία είναι πιο δευτεροκλασάτα... «Μας ρήμαξε το δημόσιο άλλωστε τόσα χρόνια», λένε κάποιοι και ως βαθιά νεόπλουτοι που είναι σνομπάρουν κάθε τι στο οποίο μπορεί να έχει πρόσβαση ο καθένας από εμάς.

Η ουσία είναι πως ακόμα κι αν κάτι το χρυσοπληρώσεις (υγεία, παιδεία, gadgets) τίποτα δεν σου εγγυάται 100% επιτυχία, Μπορεί να πέσεις σε λούμπα διότι επαναπαύτηκες στη ματαιοδοξία της πληρωμής. «Πληρώνω και έχω ό,τι θέλω», «όσο πιο ακριβό τόσο πιο καλό». Δεν ισχύει πάντα. Όλα πρέπει να τα μετριάζουμε και να εστιάζουμε στις πραγματικές μας ανάγκες.

Έχει τελειώσει η εποχή της ατέρμονης ψυχαγωγίας και του high society style. Ίσως λίγο απότομα μα, τα δάκρυα δεν ωφέλησαν κανέναν.  Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ η νεοταξίτικη unicef προωθεί και υποστηρίζει την λαθρομετανάστευση στην ελλάδα.... (και λίγες σκέψεις για την νέα τάξη)

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Του Κίμωνα Χαραλάμπους

Τις προσπάθειες της αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα για την ένταξη των μουσουλμανόπουλων προσφύγων/μεταναστών στο σχολείο χαιρετίζει η Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.

Η Unicef υπογραμμίζει ότι η ενσωμάτωση των παιδιών προσφύγων και μεταναστών στα ελληνικά σχολεία έχει μόνο θετικές πλευρές και καθόλου αρνητικές!

Άραγε γιατί τότε θέλουν από το Υπουργείο Παιδείας να σταματήσει η πρωινή προσευχή, η έπαρση της ελληνικής σημαίας και η ανάκρουση του εθνικού ύμνου, να αλλάξουν τα Θρησκευτικά;

Η UNICEF, ωστόσο, για να υποστηρίξει το Υπουργείο Παιδείας στο όλον εγχείρημα, δεσμεύεται να καταστήσει το θεμελιώδες δικαίωμα της εκπαίδευσης πραγματικότητα για κάθε παιδί στη χώρα, συμπεριλαμβανομένων όλων των παιδιών των μουσουλμάνων προσφύγων και μεταναστών.

«Χωρίς εκπαίδευση, μια γενιά παιδιών θα μεγαλώσει στην Ελλάδα χωρίς τις απαραίτητες δεξιότητες ώστε να συμβάλει στη χώρα και την οικονομία αντιμετωπίζοντας αυξημένο κίνδυνο αποκλεισμού. Η εκπαίδευση είναι θεμελιώδες δικαίωμα για κάθε παιδί και η μόνη τους ελπίδα να ξαναχτίσουν το μέλλον τους. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε αυτά τα παιδιά. Απεναντίας, θα πρέπει να τα οδηγήσουμε πίσω στο σχολείο, επιτρέποντάς τους να επικοινωνούν και να συνδιαλέγονται με τα ελληνόπουλα. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ψυχική υγεία και την ψυχοκοινωνική ευημερία των παιδιών προσφύγων και μεταναστών, θα ενεργοποιήσει εκ νέου την αναπτυξιακή τους πορεία και θα επαναφέρει ένα αίσθημα σταθερότητας», αναφέρει ο Λοραν Τσαπουις, συντονιστής της Ομάδας Ανταπόκρισης της UNICEF για το Προσφυγικό και Μεταναστευτικό στην Ελλάδα.

«Χαιρετίζουμε το σχέδιο και τις άοκνες προσπάθειες που καταβάλλει η Ελληνική κυβέρνηση για να καλωσορίσει τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών στο σχολείο», αναφέρει η UNICEF.

«Το Υπουργείο Παιδείας δεσμεύεται να υποδεχθεί στα δημόσια σχολεία, όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες, δημιουργώντας τάξεις υποδοχής για τα παιδιά που διαμένουν σε προσωρινές εγκαταστάσεις καθώς και για εκείνα που ζουν σε αστικές περιοχές.

Η ενσωμάτωση των παιδιών προσφύγων και μεταναστών στα ελληνικά σχολεία έχει μόνο θετικές πλευρές, καθώς τα ελληνόπουλα θα σπουδάζουν σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον, καλλιεργώντας το πνεύμα των πολιτών του κόσμου, της ειρηνικής συνύπαρξης και της συμπόνιας. Είναι μύθος ότι αυτά τα παιδιά εγείρουν θέματα υγείας και υγιεινής και μειώνουν την ποιότητα της εκπαίδευσης στις σχολικές τάξεις. Κανένα παιδί πρόσφυγα και μετανάστη δεν θα επιτρέπεται να εγγραφεί στο σχολείο αν δεν είναι εμβολιασμένο»!

«Ας θυμόμαστε όλοι, ότι είναι όλα τους παιδιά. Κανένα παιδί δεν πρέπει να μείνει χωρίς εκπαίδευση. Η εκπαίδευση των παιδιών θα ωφελήσει όλους μας για τη συνύπαρξη και τη συμβολή στην κοινωνία», καταλήγει ο οργανισμός.

Με άλλα λόγια δημιουργούνται στην Ελλάδα πολυπολιτισμικές τάξεις, με όλο και περισσότερους μουσουλμάνους μαθητές, σε ολοήμερα σχολεία, όπου η εκπαίδευση της Νέας Εποχής θα είναι υποχρεωτική για όλους. Παράλληλα με το «tsiprascare» ούτε θα διανοείται κάποιος γονιός να εκφράσει ενδοιασμούς σε σχέση με τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς!
Ζούμε… μεγάλες στιγμές!

πηγή

ΣΧΟΛΙΟ

Τα επαναλαμβάνουμε συνεχώς αλλά δεν πειράζει...

Ολες οι παγκόσμιες οργανώσεις, ΟΗΕ, Παγκ. Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), UNICEF, UNESCO, η Ευρωπ. Ενωση, το ΝΑΤΟ, όλες οι κοινωνικές, οικονομικές (π.χ. ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, χρηματοπιστωτικοί οίκοι, Τράπεζες κλπ) επιστημονικές και τεχνολογικές οργανώσεις και εταιρείες (π.χ. βραβεία Νόμπελ, επιστημονικές οργανώσεις, μεγάλες πολυεθνικές κλπ) αθλητικές οργανώσεις (π.χ. FIFA, UEFA, FIBA, Formula 1 κλπ) .... όλες οι καλλιτεχνικές διοργανώσεις και εταιρείες (π.χ. Eurovision- το πανηγυράκι της ανωμαλίας, κινηματογράφος και κινηματογραφικές εταιρείες κλπ), διαδικτυακοί κολοσσοί (π.χ. Google, Facebook, Twitter, Yahoo κλπ).... θρησκευτικές (π.χ. Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών κλπ), τα μεγάλα ΜΜΕ και ο παγκόσμιος και πολυεθνικός Τύπος (τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια, οι εφημερίδες, τα περιοδικά, τα ειδησεογραφικά σάιτ κλπ) και γενικά ότι έχει μπροστά την λέξη διεθνές ή Παγκόσμιο να ξέρετε ότι ελέγχεται πλήρως από την Νέα Τάξη πραγμάτων (δηλαδή μυστικές λέσχες και στοές) και προωθεί τον υποκριτικό αντιρατσισμό, τον αντιφασισμό (την ίδια στιγμή που ελέγχονται από τα χειρότερα φασιστόμουτρα της υφηλίου), την πολυπολιτισμικότητα, την ομοφυλοφιλία, την λαθρομετανάστευση (που την ονομάζει ψευδεπίγραφα προσφυγιά), την διαφορετικότητα κλπ... Και πολεμούν με πείσμα ότι εθνικό, πατριωτικό, παραδοσιακό, χριστιανικό (κυρίως ορθόδοξο)....

Ολα όσα υποστηρίζουν τα ονομάζουν προοδευτικά και δημοκρατικά και όσα πολεμούν τα ονομάζουν σκοταδιστικά, φασιστικά και συντηρητικά...

Ολοι αυτοί επιχειρούν να επιβάλλουν την Παγκοσμιοποιήση, την Πανθρησκεία, την αθεϊα, την ομοφυλοφιλία, τον πανσεξουαλισμό, την πολτοποίηση των εθνών και την αλλοτρίωση των ανθρώπων σε πλάσματα χωρίς έθνος, παράδοση και θρησκεία...

Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η παγκόσμια εξουσία και για να το επιτύχουν θέλουν να μην υπάρχει αντίσταση...
Και αντίσταση προβάλλουν ΜΟΝΟ οι άνθρωποι που αγαπούν την πατρίδα τους, τονίζουν και τηρούν τα εθνικά τους έθιμα, αγαπούν την ιστορία της πατρίδας τους και ακολοθούν την πίστη των προγόνων τους....

Ειδικά η Ορθοδοξία είναι θανάσιμος εχθρός της Νέας Τάξης διότι είναι η ΜΟΝΗ και Αληθινή Εκκλησία του Χριστού, η οποία δεν υποτάσσεται σε τίποτα εκτός από τον Θεό...
Αν αυτό συνδυαστεί με τον ανθρωποκεντρικό Ελληνισμό τότε έχουμε τους δύο πανίσχυρους πυλώνες που χάρισαν στον Ελληνισμό μια χιλιόχρονη αυτοκρατορία με πλήθος Αγίους και Ηρωες που αποτελεί μαζί με την αρχαιοελληνική μας ιστορία πολιτισμό και παράδοση την δυνατότερη ρίζα του σύγχρονου Ελληνα...

Αυτά τα εθνικά μας χαρακτηριστικά, το ομόγλωσσο (την δοξασμένη και πιο πλούσια στον κόσμο ελληνική μας γλώσσα), το όμαιμο (την εθνική ομοιογένεια των Ελλήνων), το ομόθρησκο (την κοινή μας Πίστη στον Χριστό) και το ομότροπο (τον ελληνικό τρόπο ζωής με τα κοινά μας ήθη και έθιμα), θέλουν να εξαφανίσουν οι παγκοσμιοποιητές από τις καρδιές μας, πλήττοντας πρωτίστως τα μικρά παιδιά μας που θα αποτελέσουν τους αυριανούς πολίτες της άμοιρης πατρίδας μας....

Ετσι βλέπουμε να εορτάζονται γενέθλια με τραγουδάκια Happy birthday....
Ετσι βλέπουμε να καταργείται η πολύ σημαντικότερη ονομαστική εορτή του Αγίου μας που φέρουμε το όνομά του...
Ετσι βλέπουμε νέους να γονατίζουν με μονόπετρα για να κάνουν πρόταση γάμου στις καλές τους...
Ετσι βλέπουμε να καταργούνται ιστορία και θρησκευτικά και να προωθούνται πληροφορική και θρησκειολογία....
Ετσι βλέπουμε να εορτάζονται αυτές οι γελοίες παγκόσμιες ημέρες.... (δείτε την γελοιότητά τους ΕΔΩ)
Ετσι βλέπουμε την νεολαία μας να γράφει τα λεγόμενα greeklish....
Ετσι βλέπουμε να καθιερώνονται τα ξενόφερτα Colour Day Run, Black Friday και άλλες νεοταξίτικες αηδίες....

Το αθεϊστικό κράτος προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατάει εκτός οικογενείας τα ελληνόπουλα (μακρυά απο τους γονείς που μπορεί και να κουβαλούν άλλα πιστεύω και ιδέες) και εντός του πλήρως ελεγχόμενου σχολικού περιβάλλοντος που δέχεται βομβαρδισμό αλλότριων νεοταξίτικων ιδεών και πλύση εγκεφάλου... Γι αυτό ενισχύει συνεχώς και αυξάνει τα ολοήμερα σχολεία με την πρόφαση της διευκόλυνσης των γονέων...

Η Νέα Τάξη επίσης δεν θέλει τους επικίνδυνους παπούδες και τις γιαγιάδες κοντά στα μικρά ελληνόπουλα, διότι μεταφέρουν την ελληνικότητά τους στα παιδιά...
Να μεταφερθούν λοιπόν ή σε άλλα διαμερίσματα ή σε γηροκομεία και να βγούν από το στενό οικογενειακό περιβάλλον...

Προσπαθούν συνεχώς να αποδομήσουν την εθνική μας ταυτότητα, να αποχριστιανίσουν την νεολαία μας, να ενσωματώσουν εκατομμύρια ξένους, αποδίδοντάς τους ελληνική ιθαγένεια (αποσιωπόντας εντέχνως ότι το μόνο που μπορεί να αποδοθεί σε έναν αλλοδαπό στην Ελλάδα, είναι η υπηκοότητα κι αυτή μόνο μέσα από πολύ σοβαρές και καίριες προϋποθέσεις.... κι όχι η ελληνική ιθαγένεια που είναι κάτι κληρονομικό από Ελληνες γονείς σε ελληνόπουλα).

Αδέρφια,
Ας μείνουμε πιστοί σε ότι Ελληνικό και Ορθόδοξο και προπαντώς ας κρατήσουμε κοντά τα παιδιά μας...
Είναι θέμα εθνικής επιβίωσης....

ΘΑΝΟΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ~ το μεγαλύτερο αστέρι σε φωτογραφία

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Αυτό, είναι το μεγαλύτερο αστέρι που μπορούμε να βγάλουμε φωτογραφία. Απέχει 555 έτη φωτός από εμάς και είναι 883 φορές μεγαλύτερος από τον ήλιο. Καμαρώστε! +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ~ ο εναλλακτικός τουρισμός όλο και πιο "κοντά" μας

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα στους φίλους του +yannidakis! 

Τα τελευταία χρόνια ακούμε ολοένα και περισσότερο για τουρίστες που επισκέφθηκαν την χώρα μας, αλλά που δεν επισκέφθηκαν τα νησιά μας. Αντιθέτως, προτίμησαν να κάνουν πεζοπορία σε έναν από τους πολλούς φυσικούς περιπάτους που διαθέτει το ελληνικό τοπίο ή να «εξερευνήσουν» πολιτιστικούς τόπους ή να συμμετάσχουν ενεργά σε κάποιο φεστιβάλ τέχνης. Με άλλα λόγια, επέλεξαν τον εναλλακτικό τουρισμό έναντι του μαζικού, ένα είδος τουρισμού που επιλέγεται αρκετά συχνά σε μία χώρα, όπου το μοντέλο «ήλιος και θάλασσα» αποτέλεσε για δεκαετίες τη μεγάλη δύναμη του ελληνικού τουρισμού.
Τι διαφορετικό και ίσως πιο ουσιαστικό προσφέρει ο εναλλακτικός τουρισμός στον άνθρωπο; Γιατί έχει αυξηθεί πρόσφατα και ποιος ο κίνδυνος από την υπέρβαση ορίων της αύξησής του;

Είναι εντυπωσιακό το πόσες πολλές μορφές μπορεί να πάρει ο εναλλακτικός τουρισμός. Αρχικά, οι φυσιολατρικές, όπως περίπατοι στη φύση, διάσχιση φαραγγιών, ποταμιών, καταδύσεις… Όσες φορές επιχείρησα τέτοιου είδους δραστηριότητες, η εμπειρία ήταν μοναδική. Όχι απλά γνωρίζεις μέρη μακρινά από το πρότυπο της καθημερινότητας στην πόλη που έχεις συνηθίσει να ζεις, αλλά η επαφή με τη φύση σε καλεί να αναγνωρίσεις την ομορφιά της και να εκτιμήσεις την αξία της. Άλλωστε η Ελλάδα, με το ποικιλόμορφο τοπίο της, προσφέρει άπειρες επιλογές σε κάθε επίδοξο τουρίστα.

Άλλη μορφή εναλλακτικού τουρισμού αφορά τις πολιτιστικές δραστηριότητες. Σκοπός του ταξιδιού είναι η επίσκεψη μουσείων, πολιτιστικών δρώμενων, φεστιβάλ, εκθέσεων είτε με τη μορφή της επίσκεψης είτε με τη μορφή του εθελοντισμού. Ανακάλυψη της ιστορίας, γνωριμία με την κουλτούρα του τόπου, διεύρυνση του πολιτισμικού ορίζοντα.

Τελευταία, γίνεται όλο και πιο δημοφιλής ο φωτογραφικός τουρισμός, που υπάγεται στον εναλλακτικό, σύμφωνα με τον οποίο επισκέπτεσαι μέρη με στόχο όχι μόνο να τα φωτογραφίσεις, αλλά να κατανοήσεις τις ιδιαιτερότητες του τόπου, τον κόσμο, τη ζωή τους, παρατηρώντας και σκοπεύοντας στην αποτύπωση του τέλειου φωτογραφικού καρέ.

Στην Ελλάδα, υπήρξε μια εποχή, όπου επικρατούσε ο μαζικός τουρισμός. Το τρίπτυχο ήλιος-θάλασσα-νησί έκαναν την χώρα μας γνωστή στον κόσμο ως ο προορισμός που προσφέρει τις ειδυλλιακές διακοπές ξεκούρασης και απόλαυσης του καλοκαιριού. Ωστόσο, χαίρομαι που βλέπω πως η χώρα μας γίνεται πόλος έλξης και για τουρίστες που επιδιώκουν κάτι ακόμα εκτός από ανάπαυλα και διασκέδαση. Πάντα αποτελούσε κατεξοχήν προορισμό για πολιτιστικά αξιοθέατα, όμως, τελευταία, εκτός από τα γνωστά περί Ακρόπολης, σημεία ενδιαφέροντος αποτελούν και λιγότερο γνωστά και απομακρυσμένα από την αθηναϊκή βάση, ή ακόμα και φεστιβάλ τέχνης ή κινηματογράφου. Πολλές φορές, διαβάζω για τουρίστες που έχουν έρθει μόνο για αυτόν τον σκοπό, δηλαδή την επίσκεψη της χώρας μας για εναλλακτικό-πολιτιστικό τουρισμό χωρίς την ανάμειξή-συνδυασμό του με τον μαζικό τουρισμό. Παράλληλα, οι φυσιολατρικές δραστηριότητες αποκτούν ιδιαίτερη ισχύ, σε μια κοινωνία που επιζητά διέξοδο από τους γρήγορους ρυθμούς, την ένταση, το άγχος, τον ανταγωνισμό. Που βρίσκει παρηγοριά στην ομορφιά της φύσης, που ψάχνει την ουσία εκεί που υπάρχει, μακριά από την επιφάνεια και που έχει ανάγκη να θαυμάσει αυτό που αξίζει να είναι αίτιο θαυμασμού.

Το πρόβλημα ωστόσο, που έχει ήδη αρχίσει σημειακά να φαίνεται είναι τα όρια. Θα έπρεπε να υπάρχουν όρια στον εναλλακτικό τουρισμού, όσον αφορά το πλήθος των τουριστών και τη συγκέντρωσή τους σε συγκεκριμένα μέρη;

Αναφέρομαι σε όρια, διότι ο εναλλακτικός τουρισμός εύκολα μετατρέπεται σε μαζικό. Θυμάμαι την παραλία Σεϊτάν Λιμάνι, στα Χανιά, πριν από 5 χρόνια και τη θυμάμαι πριν από 2 χρόνια. Θορυβώδης αλλαγή μεταφορικά και κυριολεκτικά… Ένα μοναδικό τοπίο, θαύμα της φύσης, σημείο έλξης για λίγους, σημείο άφιξης για ακόμα λιγότερους. Μέσα σε λίγο μόλις διάστημα, μεταμορφώθηκε σε μία συνωστισμένη παραλία, από τις πρώτες επιλογές για κάποιον τουρίστα, ευρέως γνωστή πλέον. Πώς θα ανατραπεί αυτή η μεταβολή; Υπάρχουν όρια, μπορούν όντως να υπάρχουν και ποιος θα τα καθορίσει;

Είναι ενδιαφέρον να παρατηρεί κανείς αυτή την τάση προς τον εναλλακτικό τουρισμό, τόσο κοινωνιολογικά, αφού δείχνει την ροπή της κοινωνίας προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, όπως και οικονομικά. Και ακριβώς γιατί μιλάμε για τουρισμό, που συνδέεται άμεσα με την οικονομία κάθε χώρας και με πεδίο επένδυσής της. Γνωρίζουμε καλά ότι ο τουρισμός είναι πηγή εσόδων τόσο για τους πολίτες, όσο και για το κράτος. 

Μέχρι ποιο σημείο όμως πρέπει αυτό να το εκμεταλλευτούμε; Πώς μπορούμε να αποτρέψουμε την μετατροπή του εναλλακτικού τουρισμού σε μαζικού; Πώς θα διακρίνουμε την υπερβολή, όταν εκείνη έρθει και ποιες οι συνέπειες που θα φέρει μαζί της;

Οι απαντήσεις δικές σας..!+Elina Ioannou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το "αιγαίον" που έκλεισε άνοιξε τη συζήτηση για το νέο προφίλ της αθήνας

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

«Σχεδόν αιώνας πέρασε! Το «αιγαίον» κλείνει εδώ έναν κύκλο! Αισιοδοξούμε να γλυκάνουμε και πάλι τους πελάτες μας σε νέες συνθήκες στο προσεχές μέλλον». Μ' αυτές τις δύο σειρές, ένα ακόμη μαγαζί-σύμβολο της Αθήνας αποχαιρέτισε το -μεγάλο- κοινό του και προστέθηκε στη λίστα των, εξίσου ιστορικών και θρυλικών (και δεν χρησιμποιώ καταχρηστικά τους όρους, πως αλλιώς θα μπορούσε να τα χαρακτηρίσει κανείς αφού η ζωή τους άγγιξε τον αιώνα) μαγαζιών της πόλης που πέρασαν στο παρελθόν όπως το "Τηνιακό" και το "Floral".

Η μελαγχολία που προξενούν τέτοιες ειδήσεις κατά βάση δεν εδράζεται ούτε στο κατά πόσο είχε ο καθένας για στέκι το εκάστοτε μαγαζί, ούτε στο κατά πόσο εκτιμούσε το εμπορεύσιμο προϊόν του. Βασίζεται κυρίως στο ότι, για όσους τουλάχιστον αγαπούν ειλικρινά αυτήν την πόλη με τα καλά της και τα στραβά της, κάθε φορά που κλείνει ένα τέτοιο μαγαζί, ξηλώνεται κι ένα παράσημο κι απ' τη στολή της Αθήνας. Ένα κομμάτι-φορέας της διαδρομής της, ένας μάρτυρας για το πως έφτασε εδώ που βρίσκεται σήμερα. Πέρα από παράθυρα νοσταλγίας, αυτά τα τόσο παλιά μαγαζιά αποτελούν και παράθυρα ιστορίας.

Και κάπως έτσι, σποραδικά αλλά κομμάτι-κομμάτι και σταθερά, η Αθήνα χάνει στοιχεία της ταυτότητάς της και αλλάζει. Γίνεται ίσως πιο μοντέρνα, ίσως και πιο ξένη όμως. Η αξιολόγηση της αλλαγής αυτής είναι άμεσα εξαρτώμενη από το βλέμμα που την εξετάζει, αλλά φαντάζομαι ότι απ' τα γραφόμενά μου θα έχετε καταλάβει περίπου που τοποθετούμαι...

Ένα ερώτημα που προκύπτει εξετάζοντας το ζήτημα από ελαφρώς διαφορετική οπτική είναι αυτό που δεν αφορά την πόλη αυτή καθαυτή, αλλά την ψυχή της. Τους πολίτες της. Και εξηγούμαι: είναι δίκαιο να επιρρίπτουμε όλη την ευθύνη για τη διαμόρφωση της νέας Αθήνας στην "κρίση" που μαστίζει σύσσωμη τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια; Ή μήπως αυτός που αλλάζει και ψάχνει να βρει την ταυτότητά του σε ταραγμένους καιρούς, είναι ο Αθηναίος;

Τροφή για σκέψη.

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ εσύ, κάνεις αυτά που σε συμβουλεύουν;

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Δύο πράγματα δεν μου αρέσουν καθόλου (μα καθόλου όμως!). Το πρώτο είναι να αποδεικνύεται ότι τελικά δεν έχω δίκιο σε αυτό που υποστηρίζω, και το δεύτερο, ακόμα χειρότερο, είναι όχι μόνο να αποδεικνύεται το προηγούμενο, αλλά να με είχαν προειδοποιήσει κιόλας για το "λάθος"... Ξέρω ότι δεν είμαι μόνος στην χώρα αυτών των δυσάρεστων συναισθημάτων, καθώς υπάρχουν πολλοί εκεί έξω  που συμμερίζονται αυτό το παράπονο. Και ποιοι είναι -φυσικά- οι άνθρωποι οι οποίοι επαληθεύονται όλο και περισσότερο όσο περνούν τα χρόνια μέσα από αυτό; Τα πολύ κοντινά και μεγαλύτερα πρόσωπα βέβαια. Γονείς, θείοι, παππούδες, όλοι ένας-ένας με την σειρά "βγαίνουν" αληθινοί σε πολλά από αυτά που κάποτε μας είχαν πει και συμβουλεύσει να (μην) κάνουμε και εμείς ως φωτεινοί παντογνώστες της τότε εποχής, αρνηθήκαμε κατηγορηματικά. Μην μπερδεύεστε όμως. Ο σημερινός προβληματισμός δεν αφορά επαγγελματικούς προσανατολισμούς και "οικονομικές" αποφάσεις (στην πλειοψηφεια τουλάχιστον). Ο σημερινός προβληματισμός απευθύνεται κυρίως σε επιλογές ατόμων τα οποία βάζουμε στην ζωή μας.


Πολύ-πολύ παλιά (ε καλά όχι και τοοοόσο παλιά -ούτε τα 30 δεν έχω κλείσει ακόμα!) μου είχαν πει: "Από όλους τους ανθρώπους που έχεις στην ζωή σου πρέπει να "παίρνεις" κάτι", φράση την οποία τότε, είχα παρεξηγήσει αρκετά, μιας και την είχα ερμηνεύσει όπως ήθελα (όπως αποδείχθηκε). Τι ήθελε να πει ο... ποιητής; Σίγουρα δεν ήθελε να πει να έχεις κάποιο "υλικό κέρδος", όπως ίσως να υπέθεσα εγώ. Σίγουρα, επίσης, δεν εννοούσε να έχεις κάποιο εγωιστικό όφελος από την σχέση σου με ένα άτομο, δηλαδή, κάποιο "εγωιστικό" συμφέρον όπως, πάλι, ίσως υπέθεσα εγώ. Σίγουρα, τέλος, δεν εννοούσε να έχεις πολύ "παράλογα" ή "άδικα" κριτήρια όταν επιλέγεις έναν άνθρωπο για να τον εντάξεις στον κοινωνικό σου κύκλο, κάτι που, μάλλον, υπέθεσα λανθασμένα εγώ. Με μεγάλη ευκολία, πλέον, μπορώ να πω ότι σκοπός και νόημα αυτής της φράσης ήταν το να επιλέγεις άτομα τα οποία μπορούν να σε κάνουν καλύτερο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Και, εννοείται, αυτό δεν θα επέλθει μόνο από κάποια ενέργεια από μέρους τους προς εμάς, αλλά και το αντίθετο. Δεν είναι λίγες οι φορές άλλωστε που βοηθάμε τον εαυτό μέσα από την βοήθεια που προσφέρουμε στους άλλους.

Δεν χρειάζεται να μπω στην διαδικασία και να θέσω παραδείγματα για το ποιοι άνθρωποι πρέπει/μπορούν να είναι στην ζωή μας. Το πράγμα από κάποιο σημείο "χ" και έπειτα, "μιλάει από μόνο του". Όλοι έχουμε τα κριτήρια μας, και γνωρίζουμε πολύ καλά ποιοι τα πληρούν και ποιοι όχι. Η μόνη εξαίρεση στον κανόνα είναι όταν σε μια ενδεχόμενη σχέση μας με κάποιο πρόσωπο εμπλέκονται και βαθύτερα συναισθήματα τα οποία επηρεάζουν την κρίση μας και δεν μας αφήνουν να δούμε καθαρά. Παρόλα αυτά, ακόμα και σε αυτά τα... ακραία (αλλά και πολύ συνήθη) περιστατικά, υπάρχει ο... κώδων στο αυτί μας, αλλά και το... κόκκινο λαμπάκι που μας προειδοποιεί στο βάθος. Το θέμα είναι να ακούσουμε τον πρώτο, αλλά και να δούμε το δεύτερο. Μόνο και μόνο για να μην ξανακούσουμε να αντηχεί στα αυτιά μας ή στο μυαλό μας η φράση "Στα 'λεγα εγώ!!".

Νομίζω αυτό και μόνο αρκεί.

Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η 1η μέρα στο σχολείο και ένας μπαμπάς περήφανος, χαζός, ονειροπόλος

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Υπάρχουν κάποιες μέρες που κανείς ποτέ δε θα τις θυμάται. Που οι Δημόσιες Υπηρεσίες είναι ανοιχτές και οι άνθρωποι δεν έχουν λόγο να γλιτώσουν την δουλειά το πρωί. Που είναι βαρετές επειδή κανείς δεν έχει κάτι συναρπαστικό να κάνει και όλοι αναμένουν την επόμενη μέρα μπας και είναι πιο ενδιαφέρουσα!

Σε μία τέτοια μέρα είχα την ευκαιρία να δω την αγαπημένη μου πριγκίπισσα να περνάει για πρώτη φορά την πόρτα του Δημοτικού της Σχολείου. Εκείνη, μαζί με χιλιάδες άλλα παιδάκια ξεκινούν έναν μαραθώνιο ή μάλλον έναν Γολγοθά που μπορεί να ανήκει στο σύνηθες κατεστημένο, όμως σκέφτηκε κανείς πως γαλουχεί γενιές; Πως καθορίζει το μέλλον και την ιστορία του εκάστοτε τόπου; Η πρώτη μέρα στο σχολείο είναι η πρώτη μέρα μιας ζωής που θα κρατήσει για τουλάχιστον δώδεκα χρόνια. Μιας ζωής που θα ενηλικιώσει το παιδί και θα το μετατρέψει εν πολλοίς στον άνθρωπο που θα υπηρετήσει την κοινωνία μεθαύριο ανάλογα με τα ερεθίσματα που δέχτηκε και τελικά υιοθέτησε.

Ο καλύτερος τρόπος για να βιώσεις αυτήν την ημέρα είναι να γυρίσεις τον χρόνο πίσω. Τι σου άρεσε, τι όχι. Τι φοβόσουν, τι προσδοκούσες; Όσο πιο κοντά σε αυτά είναι οι αναμνήσεις σου, τόσο πιο καλά θα καταφέρεις να βοηθήσεις το νέο πρωτάκι να αντιμετωπίσει τα δικά του προσωπικά εμπόδια.

Κι έτσι, σήμερα... περνάς για πρώτη φορά την καγκελόπορτα ως μαθήτρια και όχι ως επισκέπτρια όπως είχαμε πάει μαζί προ ημερών για να γνωρίσουμε τους χώρους και κάτσαμε στο πολύχρωμο παγκάκι για να διαπιστώσουμε ότι ήταν φρεσκοβαμμένο και κόλλησαν μπογιά τα ρούχα μας!

Σήμερα ζεις την πρώτη μέρα του μέλλοντός σου. Αν μου το επιτρέψεις θα είμαι πάντα εκεί για να σε βοηθήσω να το χαράζεις, αλλά από σήμερα εγώ θα είμαι ένας κομπάρσος στην ζωή σου. Από σήμερα είσαι εσύ που ετοιμάζεσαι να πάρεις την σκυτάλη αυτού του κόσμου. Είσαι εσύ που θα δώσεις τον δικό σου αγώνα επιβίωσης και βελτίωσης αυτού που εγώ με τύψεις και ενοχές παρέδωσα σε εσένα για να ζεις.

Από σήμερα θα μάθεις την έννοια της ευθύνης, της αποτυχίας και της επιτυχίας και αυτή τη φορά όχι με το δίχτυ ασφαλείας που εγώ σου προσέφερα, αλλά εκεί έξω, στις μάχες με τους βαθμούς σου, τους δασκάλους και τους συμμαθητές σου.

Ως τώρα ήσουν το εύθραυστο κοριτσάκι μου χωρίς σαφείς επιδιώξεις για το μέλλον. Και στα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα καθοριστεί αν θα αλλάξεις αυτόν τον κόσμο με την κατάρτιση σου, το ταλέντο ή τις δεξιότητες σου! Και στο λέω από τώρα: δεν με νοιάζει τι θα καταφέρεις, αρκεί να έχεις την ζωντάνια και το πάθος να θελήσεις κάτι τόσο πολύ που να προσπαθήσεις σκληρά γι΄αυτό...

Σήμερα σε παραδίδω παιδάκι σε αυτόν τον αχανή χώρο και όταν έρθει η ώρα να βγεις για τελευταία φορά από εδώ θα είσαι μια ενήλικη γυναίκα με στόχους, προοπτικές και εκκρεμότητες. Εγώ θα είμαι για πάντα ο πιστός σου φύλακας, έτοιμος να δώσω και την ζωή μου για να εξασφαλίσω την δική σου ευημερία. Και σαν σωστό κι ελεύθερο πουλί, όταν έρθει η ώρα θα είμαι εγώ εκείνος που θα σε σπρώξει για να πετάξεις ψηλά και μακριά (όσο κι αν αυτό θα είναι η δική μου προσωπική υπέρβαση).

Καλή σου πρώτη σχολική χρονιά! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ η παρέα της μοδός

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Είναι ωραίο να βρίσκεσαι ανάμεσα σε ομοίους σου, αν και αυτό, όταν εξελιχθεί σε συνήθεια με συγκεκριμένο γεωγραφικό πεδίο δράσης, τότε η ενδιαφέρουσα παρέα γίνεται επιβεβλημένη τρέχουσα τάση, άρα «παρέα της μοδός».

Δεν υπάρχουν άνθρωποι που να τα έχουν κατάφερει άψογα και στην τέχνη και στη μόδα, γιατί αν τα καταφέρεις πραγματικά στην τέχνη, σπανίως σκοτίζεσαι για τη μόδα. Αν η μόδα σε απορροφήσει και σου πληρώνει το νοίκι, σημαίνει πως κανέναν δεν αφορά η τέχνη σου. Αυτό δε σημαίνει πως φταίει η τέχνη σου αλλά το καταραμένο timing!

Μπορείς σαφώς να ελπίζεις πως η μόδα αγγίζει τα όρια της τέχνης, η προσομοίωση, όμως, αποκλείει την ταύτιση.

Δεν είναι η μόδα τέχνη, αυτό είναι απολύτως βέβαιο γιατί η «μόδα αφορά και κυρίως ορίζεται από τη στιγμή». Παραδόξως, για να παράγεις μόδα, πρέπει να αντιλαμβάνεσαι, όπως οι καλλιτέχνες, τη στιγμή, όμως στη μόδα μένεις προσκολλημένος στην «επίτευξη του προσωρινού».

Η μόδα είναι σαν ματαιόδοξο κορίτσι που επιδιώκει να πάει κάπου υψηλότερα, αλλά τελικά την αποκλείει η ίδια η κοινωνική της φύση.

H οπτική της μόδας είναι «από μέσα σε αυτό και οι άνθρωποί της δε στέκονται ούτε επιθυμούν να παρακολουθούν από το περιθώριο. «Βγάζουν κεφάλι αλλά ξαναπέφτουν στη σούπα.

Ο χυλός δε φτιάχνεται μόνο από τάσεις για τακούνια και υφάσματα. Είναι αβγολέμονο από τρέχουσες αντιλήψεις. Οι αισθητήρες είναι και οι εκπρόσωποι...

Όλοι αυτοί συχνάζουν στα ίδια σημεία. Φορούν ρούχα από το ίδιο μαγαζί, το οποίο επισκέπτονται τακτικά συνήθως τα Σάββατα. Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ εσείς ποιον τύπο χαρακτήρα έχετε;

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Πόσο ρομαντικός, και απομακρυσμένος από την τρέχουσα πραγματικότητα ο στίχος του ποιητή που αναζητούσε «έναν κόσμο όμορφο και… αγγελικά πλασμένο» καθώς από το καλοκαίρι του 2010 εμείς, τα παιδιά και εγγόνια μας ζούμε στην Ελλάδα «Θεσμών», ανεργίας, κατάθλιψης, ξενιτεμού, στερήσεων και έλλειψης της ελπίδας…

Επιτρέψετε μου λοιπόν να αποστασιοποιηθώ από τα πολιτικά και οικονομικά θέματα και να καλέσω την προσοχή σας σε θέμα κοινωνιολογικού και ψυχολογικού περιεχομένου και ενδιαφέροντος ζητώντας σας να ελέγξετε πώς ακριβώς αντιδράτε στις καθημερινές ευχάριστες ή δυσάρεστες, επιθυμητές ή ανεπιθύμητες στιγμές και καταστάσεις της ζωής.

Έχουμε, ο καθένας και η καθεμιά μας, κάποιους συγκεκριμένους τρόπους διαχείρισης των μικρών ή μεγάλων προβλημάτων ή είμαστε καράβια ακυβέρνητα, που παλινωδούμε προσπαθώντας να αντιδράσουμε όσο και όπως καλύτερα μπορούμε χωρίς σχέδια, χωρίς στρατηγική, ίσως και χωρίς ελπίδα;

Στην κλασική ορθόδοξη ψυχοδυναμική του άποψη ο Freud υποστήριξε ότι η δομή του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μας αναπτύσσεται από το σύνολο των παιδικών μας εμπειριών και παγιώνεται γύρω στην ηλικία των επτά περίπου ετών.

Αντιδρώντας σε εκείνη την αυστηρά ορθόδοξη και περιοριστική άποψη του Freud, από την αρχή κιόλας της γέννησης του ψυχαναλυτικού κύκλου της Βιέννης, μερικοί συνάδελφοι και μαθητές του αντέδρασαν υποστηρίζοντας την άποψη ότι η θεμελιακή δομή του χαρακτήρα μας εξελίσσεται μέχρι και το τέλος της εφηβικής ηλικίας.

Στη συνέχεια επικράτησαν και ακόμη πιο προωθημένες απόψεις, χωρίς ίσως αυτές να γίνονται άμεσα αποδεκτές από τους «ορθόδοξους» του ψυχοδυναμικού κινήματος, που πρεσβεύουν ότι ο ανθρώπινος χαρακτήρας και η προσωπικότητά μας παραμένουν ανοιχτά συστήματα μέχρι και την μέση ώριμη σε χρόνια ζωής ηλικία μας…

Ο γερμανικής καταγωγής ψυχολόγος Abraham Maslow που διέφυγε από τη Ναζιστική Γερμανία για να διαπρέψει στις ΗΠΑ, βοήθησε τα μέγιστα στον προσδιορισμό των ψυχολογικών κινήτρων μας με την πασίγνωστη «πυραμίδα των αναγκών του ανθρώπου». Για  Maslow, όπως και για  ένα μεγάλο αριθμό επιστημόνων  της συμπεριφοράς (ανάμεσά τους και ο υπογράφων) ο άνθρωπος μέχρι και τη στιγμή που θα αφήσει την τελευταία του πνοή ως έμβιο όν παραμένει ένα ανοικτό σύστημα και εξελισσόμενο μέχρι και την τρίτη ηλικία.

Στην εξελικτική του πορεία μέσα στον κόσμο των ατόμων που το περιτριγυρίζουν το παιδί έχει τρείς πιθανές επιλογές συμπεριφοράς που θα επιδείξει και στη συνέχεια θα υιοθετήσει σε βαθμό που ΜΙΑ από αυτές να αποτελέσει το ορατό, ευδιάκριτο και καθοριστικό τύπο και περίβλημα του χαρακτήρα  του για το υπόλοιπο της ζωής του.

Όσοι είσθε κιόλας γονείς με ένα, δύο η περισσότερα παιδιά και όσοι μεγαλώσατε κάποια παιδιά βιώσατε και βιώνετε την διαπίστωση ότι κάθε ένα από τα παιδιά σας έχει το δικό του χαρακτήρα, τη δική του προσωπικότητα τους δικούς του τρόπους προσαρμογής στην ίδια ακριβώς αντικειμενική πραγματικότητα όπου συμβιώνει με άλλα αδέλφια/αδελφές.

Η Αμερικανίδα ψυχαναλύτρια Dr Karen Horney έχει ήδη υποστηρίξει ότι ο καθένας μας από την παιδική ακόμη ηλικία δείχνει ότι θέλει συγκεκριμένα:
— να προσεγγίσει τους ανθρώπους,
— να αντιπαραταχθεί με τους ανθρώπους ή
— να αποστασιοποιηθεί από τους ανθρώπους.

Ας δούμε τι ακριβώς σημαίνει ο κάθε ένας τύπος συμπεριφοράς στους απέναντί μας.

Προσεγγίζοντας τους ανθρώπους το παιδί αποδέχεται την αδυναμία του και, ανεξάρτητα από τους ενδόμυχους φόβους του, πασχίζει να κερδίσει την στοργή και την αγάπη τους.
Αντιπαρατασσόμενο το παιδί θεωρεί δεδομένη την εχθρότητα των συνανθρώπων του και αποφασίζει να τους πολεμήσει.

Αποφεύγοντας τους συνανθρώπους του το παιδί δεν επιθυμεί να έχει τη στοργή τους ούτε να τους ανταγωνισθεί – αλλά απλούστατα να κρατηθεί μακριά τους.

Έτσι γεννιέται ένα τρίπτυχο τυπολογίας ανθρώπινων χαρακτήρων που θα μπορούσαμε να αποδώσουμε ως: ο  συμμορφούμενος, ο επιθετικός και ο αποστασιοποιημένος τύπος.

Αν δούμε τον εαυτό μας και τα άλλα πρόσωπα που μας περιτριγυρίζουν σε καθημερινή βάση στο σπίτι, το γραφείο, το εργοστάσιο, το σχολείο ή το Πανεπιστήμιο πιο αναλυτικά και προσεκτικά νομίζω ότι εύκολα θα εντοπίσουμε τους τρεις αυτούς τύπους.

Ο συμμορφούμενος τύπος είναι το άτομο που δείχνει έντονα την ανάγκη του να κερδίσει την στοργή και την εκτίμηση των συνανθρώπων του. Τα άτομα με χαρακτήρα συμβιβαστικού τύπου είναι πρόσωπα αδύναμα που εξαρτώνται άμεσα από άλλα πρόσωπα, αντλούν την αυτοπεποίθησή τους από την στάση που οι τρίτοι κρατούν απέναντί τους και, αδυνατώντας να διακινδυνεύσουν την απώλεια της στοργής την οποία τόσο πολύ χρειάζονται, καταπιέζουν κάθε είδος επιθετικότητας προτιμώντας να επωμισθούν τις ευθύνες και τις ενοχές ακόμη και όταν σε μια συγκεκριμένη κατάσταση δεν είναι….. δικές τους!

Ο επιθετικός τύπος είναι εκείνο το άτομο το οποίο θεωρεί δεδομένη την εχθρότητα των άλλων – ακόμη και όταν δεν υπάρχει – και υιοθετώντας τη θέση ότι η ζωή είναι μια ατέλειωτη πάλη για την επιβίωση πασχίζει για την απόκτηση δύναμης και εξουσίας. Στις διαπροσωπικές του σχέσεις το άτομο αυτό στοχεύει πάντοτε στην επικράτηση, στην μείωση των συνανθρώπων του, στη δική του τελική νίκη.

Ο αποστασιοποιημένος τύπος αφορά εκείνο το άτομο το οποίο πασχίζει να διατηρήσει μια συναισθηματική απόσταση ασφαλείας από τους συνανθρώπους του καθώς το συναίσθημα οικειότητας του δημιουργεί άγχος. Για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του το άτομο προσπαθεί να γίνει συναισθηματικά αυτοδύναμο αποφεύγοντας τον ανταγωνισμό ή την αντιπαράθεση με τρίτους όσο και την οικειότητα και συναισθηματική εξάρτηση που μπορεί να απολήξουν σε ερωτικό «δεσμό».

Ρίξτε μια ματιά, αφού τελειώσετε την ανάγνωση του άρθρου μου, στον εαυτό σας σε έναν συμβολικό καθρέπτη, εάν θέλετε να αποφύγετε τον πραγματικό, και για λίγα λεπτά της ώρας να είσθε απόλυτα ειλικρινείς και αντικειμενικοί στην κρίση και την αυτοκριτική σας.

Μη αντιμετωπίσετε τον εαυτό σας με σαδιστικά ή με μαζοχιστικά κριτήρια!.
Νοερά γυρίστε πίσω στα παιδικά χρόνια, όσο πιο πίσω μπορείτε και σταθείτε εκεί με κατανόηση για το παιδάκι που κάποτε ήσασταν και για τους γονείς και τα αδέλφια σας.

Στην δική σας περίπτωση φίλες και φίλοι που με διαβάζετε εδώ στο blog ποιοι παράγοντες διαδραμάτισαν τον καταλυτικό ρόλο και σας ώθησαν να αποκτήσετε τον συγκεκριμένο χαρακτήρα που σήμερα σας διακρίνει στις διαπροσωπικές σας σχέσεις με γνωστά και οικεία ή με άγνωστα πρόσωπα;
Σας αρέσει ο τύπος που είσθε;

Εάν η απάντησή σας είναι ΝΑΙ, επιτρέψτε μου να ρωτήσω, εάν είσθε γονείς, τι κάνετε για να σας μοιάσουν τα παιδιά σας;
Εάν η απάντησή σας είναι ΟΧΙ πώς προσπαθείτε να αποφύγετε το λάθος της μεταβίβασης του δικού σας χαρακτήρα στα παιδιά σας;

 Διαβάστε περισσότερα.. »