ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ πως ο adetokunbo διαφημίζει την ελλάδα δυσφημίζοντας τους έλληνες

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Δεν έχω όρεξη να χαϊδέψω αυτιά ή να τονώσω εθνικά φρονήματα. Όχι σε αυτό το κείμενο. Εδώ και δυο-τρεις δεκαετίες έχουμε λίγο μπερδευτεί με τους όρους υπηκοότητα, ιθαγένεια, αλλά και πατριωτισμός και εθνικιστής.

Ακριβώς επειδή δεν θέλω να προκαλέσω (αλλά να ενώσω) σήμερα, δεν θέλω να αναφερθώ σε παραδείγματα όπου εύκολα δεχτήκαμε αλλοδαπούς για να αγωνίζονται με το εθνόσημο, παίρνοντας χρυσά μετάλλια και υψώνοντας την ελληνική σημαία σε Ολυμπιάδες και Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Την ίδια ώρα όταν ένας αλλοδαπός εγκληματούσε, άνοιγε σε κανάλια και καφενεία το μεγάλο ζήτημα της εισροής μεταναστών στην χώρα. Η συζήτηση με το πέρασμα των χρόνων και των γενιών μετεξελίχθηκε στο αν πρέπει να σηκώνουν τα παιδιά τους την σημαία μας, να λένε τον εθνικό ύμνο και πάει λέγοντας.

Και μια μέρα, ένα παιδί που πριν δύο χρόνια πουλούσε CD και το έδιωχναν οι θαμώνες στις καφετέριες με υποτιμητικά σχόλια, γίνεται αστέρας του παγκόσμιου μπάσκετ και ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους αθλητές παγκοσμίως! Ο παραλίγο νιγηριανός, τελικά έλληνας, Γιάννης Αντετοκούμπο απολαμβάνει ξαφνικά από την απόρριψη, τον χλευασμό και την αγωνία για το φαγητό της ημέρας, την απόλυτη δόξα, σεβασμό και φυσικά... χρήμα! Και ξαφνικά, λίγη ώρα μετά από έναν αγώνα, συμβαίνει αυτό:

Hundreds of Greeks serenade @Giannis_An34 after the game in Cleveland!! pic.twitter.com/slAIvmlXtj

— Milwaukee Bucks (@Bucks) November 8, 2017

Και τότε ξαφνικά όλοι αισθανόμαστε εθνικά περήφανοι, όλοι συγκινούμαστε με την δύναμη της Ελλάδας στο εξωτερικό και στον αθλητισμό, όλοι προσπαθούμε να κερδίσουμε λίγο φως από αυτό που εκπέμπει ένας αστέρας, ακόμα κι αν αυτός είναι αστέρας του μπάσκετ, ακόμα κι αν εκπέμπει μέσα από μαύρο δέρμα και όχι λευκό όπως οι πολλοί έχουμε συνηθίσει.

Γιατί τελικά, είμαστε τόσο υποκριτές! Τόσο λαίμαργοι να νικάμε, τόσο εθνικά υπερόπτες, τόσο ύπουλοι εθνικόφρονες και τόσο επιλεκτικά φιλελεύθεροι όσο και αηδιαστικά ρατσιστές. Γιατί δεχόμαστε το ξένο όταν μας συμφέρει και το απορρίπτουμε όταν δεν μας κάνει. Αυτοί οι έλληνες είμαστε. Είμαστε αυτοί οι έλληνες;  +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο;

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Μια ερώτηση που μας έχει βασανίσει όλους. Ένας προβληματισμός που μας έχει ταλαιπωρήσει επανειλημμένα. Άλλους λιγότερο και άλλους περισσότερο. Κάποιους συχνά και κάποιους σπάνια. Έχουν οι πράξεις μας άραγε κάποια επιρροή σε αυτόν τον κόσμο; Είναι οι επιλογές μας κλωστές που καθορίζουν το πλεκτό αυτής της πραγματικότητας; Είναι το "φαινόμενο της πεταλούδας" αληθινό; Παίζει ρόλο το αν θα αφήσουμε κάποια "ψιλά" στον περαστικό ζητιάνο ή το αν θα πάμε με το αμάξι μας στην δουλειά, αντί του τρένου εκείνη την Τετάρτη; Στην ιδέα μιας αρνητικής απάντησης σε όλα τα προηγούμενα, μας κυριεύει ο φόβος της "ανικανότητας" και του ασήμαντου των επιλογών μας. Σε μια θετική όμως, το άγχος αυτών είναι εκείνο που μας ανησυχεί και συνάμα μας δίνει ελπίδα για το μέλλον και κατά πόσο μπορούμε να το αλλάξουμε/επηρεάσουμε.

Προσωπικά, θεωρώ ότι και η παραμικρή μας ενέργεια αποτελεί λιθαράκι που χρησιμοποιείται για να χτιστούν τα θεμέλια του κοντινού, αλλά και του μακρινού μέλλοντος. Μέχρι τώρα -δεν ξέρω αν πρόκειται για απανωτές και επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις- όλες οι ενέργειες και πράξης μου είχαν κάποια επίπτωση ή συνέπεια στην μετέπειτα πορεία μου. Δεν ξέρω αν σε κάποιες περιπτώσεις ήταν κάτι που μεγαλοποίησα εγώ, όμως τις περισσότερες φορές, τα αποτελέσματα ήταν αρκετά έντονα και ουσιαστικά. Με τούτα και με 'κείνα, θα ήθελα να επικεντρωθώ στο εξής: Οι άνθρωποι, όλοι μας, έχουμε ο καθένας ξεχωριστά ένα μέγεθος επιρροής σε αυτόν τον κόσμο. Όλοι μαζί, κατέχουμε απεριόριστη δύναμη και ισχύ. Ο καθένας ξεχωριστά, ενδεχομένως απειροελάχιστη, όμως, λίγο λίγο, όλοι κάνουμε την διαφορά μας.


Ως απάντηση στον σημερινό προβληματισμός, θα πω με σιγουριά "ναι". Μπορούμε και έχουμε την δυνατότητα να αλλάξουμε τον κόσμο, είτε αυτό αφορά ένα πολύ μικρό κομμάτι του, είτε αυτό έχει να κάνει με ένα άλλο μεγαλύτερο. Το σημαντικό όμως είναι ότι μπορούμε. Εμείς ελέγχουμε κατά ένα μεγάλο ποσοστό την πορεία των πραγμάτων. Εμείς είμαστε οι χειριστές. Εμείς κρατάμε το τιμόνι. Όπως συμβαίνει όμως με όλους τους οδηγούς εκεί έξω, το ζητούμενο είναι πέρα από το να ξέρεις να οδηγείς, να γνωρίζεις και που θέλεις να πας.

Εις το επανιδείν...  +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ένα σχόλιο ξεγύμνωσε το πρόβλημα της εκκλησίας του σήμερα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Έχεις πάει στην εκκλησία, όλοι έχουμε πάει στην εκκλησία. Κάποιοι από εμάς εκκλησιαζόμαστε πιο συχνά, άλλοι λιγότερο, άλλοι για το τυπικό κι άλλοι καθόλου! Ανάμεσα στο Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας, ξεχωρίζω πάντα το κήρυγμα που εκάστοτε ιερέα στους εκκλησιαζόμενους.

Συνήθως ο κόσμος δυσανασχετεί εκείνη την στιγμή, όμως αν το καλοσκεφτούμε, είναι το σημείο στο οποίο ο ιερέας μιλάει στην Δημοτική ακριβώς στα αυτιά του του επισκέπτη και μπορεί να απευθυνθεί σε αυτόν εμπνευσμένος από την καθημερινότητα, από την επικαιρότητα και όλα όσα βασανίζουν τον καθημερινό άνθρωπο. Πρακτικά, θα έπρεπε να είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι κι όμως ο κόσμος όχι μόνο το αγνοεί στην πλειοψηφία του, αλλά το αισθάνεται σαν ένα διάλειμμα από την διαδικασία της λειτουργίας και αρχίζει να μιλάει μεταξύ του.

Εγώ δίνω μεγάλη βαρύτητα σε αυτό. Επειδή εκκλησιάζομαι σε διάφορους ναούς, ακούω με προσοχή τα εκάστοτε κηρύγματα και αξιολογώ και αυτά αλλά και τους ιερείς. Δεν σας κρύβω πως υπάρχουν ιερείς που ορμώμενοι από ένα εκκλησιαστικό θέμα, στέλνουν εξαιρετικά επίκαιρα και σύγχρονα μηνύματα στον κόσμο. Αντίθετα υπάρχουν κι εκείνοι που μπορεί να έγραψαν ένα κείμενο και να το διαβάζουν κάθε χρόνο το ίδιο και το οποίο είναι ένα παζλ από πατερικά κείμενα κλπ.

Προχθές λοιπόν, γιορτή του Αγίου Μηνά -πολιούχου του Ηρακλείου- είχα την ευκαιρία να παραστώ για την λειτουργία στον μητροπολιτικό ναό του. Κατά τη διάρκεια του λόγου ενός καλεσμένου Μητροπολίτη του οποίου το όνομα δεν συγκράτησα ένιωσα την κούραση μιας μακράς βαρετής ομιλίας να με καταβάλει. Σε εκείνο το σημείο ο άνθρωπος με τον οποίο βρισκόμουν στην εκκλησία μου δυσανασχέτισε με σχετική γκριμάτσα και εγώ σχολίασα ψιθυριστά πως η ομιλία του είναι για τα σκουπίδια.

Μεγάλο λάθος μου, αφού μια κυρία από πίσω μου που έως εκείνη τη στιγμή συνομιλούσε με την διπλανή της, άκουσε τι είπα και άρχισε να με "ντύνει" με τα... "ντροπή σου, σεβασμός στην εκκλησία" κλπ. Αυτή η κυρία βέβαια δεν ξέρει πως εγώ είχα προσέξει κάθε λέξη από την έως εκείνη τη στιγμή ομιλία, δεν ξέρει πως εκτός από ακροατής έχω υπάρξει και ομιλητής και πως έχω μακρά διαδρομή στην Εκκλησία και την θρησκεία που έχω υπηρετήσει μεταξύ άλλων, οπότε δεν τίθεται θέμα σεβασμού αλλά καλοπροαίρετου σχολιασμού.

Οι εκκλησιαστικές σχολές διδάσκουν τους επίδοξους μελλοντικούς ιερείς πως μετά τα δώδεκα λεπτά ο κόσμος χάνει το ενδιαφέρον του στην ομιλία και όταν αυτά γίνονται είκοσι πέντε τότε αντιλαμβάνεστε πως όχι μόνο σκοτώνουν την προσήλωση του ακροατή, αλλά μαρτυρούν και την υστεροφημία του ομιλητή που μόνο και μόνο επειδή έχει εγγυημένο(;) ακροατήριο ξεσπά όλη του την πλεονεξία. Την ίδια στιγμή, τι λέει το περιεχόμενο της ομιλίας; Αγγίζει σύγχρονα θέματα που απασχολούν τον άνθρωπο όπως η οικονομία, η κοινωνία, η οικογένεια, το άγχος, η τρομοκρατία, η αλληλεγγύη κλπ. ορμώμενη από ένα εκκλησιαστικό ζήτημα ή μια διδαχή ή... ξεσκονίζει πατερικά κείμενα που κινούνται σε θεωρίες και νοήματα της εποχής που γράφτηκαν;

Ο καθωσπρεπισμός έχει σκοτώσει την Εκκλησία εδώ και καιρό. Η πίστη των ελλήνων δεν αρκεί για να σώσει την Εκκλησία. Λέγαμε πάντα πως η Εκκλησία είναι ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας και αυτό σε πάρα πολλές περιπτώσεις ισχύει ακόμα και υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα, όμως όταν η Εκκλησία πάσχει τόσο πολύ από marketing και αυτό που μένει στον μέσο πολίτη, είναι πως πρόκειται για έναν οργανισμό διαφθοράς και πουριτανισμού, τότε κάποιο πρόβλημα υπάρχει και αυτό δεν είναι το σχόλιο που έκανα εκείνη τη στιγμή, ε; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ διαβήκαμε στην #κεντροαριστερά και αφού ταυτιστήκαμε αρχίσαμε να απαιτούμε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον την Κυριακή την κινητοποίηση του κόσμου για την ανάδειξη του νέου προέδρου της νέας παράταξης της Κεντροαριστεράς που φιλοδοξεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες του παλιού ΠΑΣΟΚ.

Η συμμετοχή ήταν μεγάλη και η προσέλευση ικανοποίησε τους υποψηφίους. Είμαι σε θέση να γνωρίζω πως ψήφισαν όχι μόνο ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, αλλά και πολλοί του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στην διαδικασία υπήρχαν και αρκετοί από αυτούς που δεν δηλώνουν υποστηρικτές κάποιου κόμματος. Και αυτό είναι πολύ-πολύ σημαντικό. Εκεί όμως που αξίζει να σταθούμε είναι στην συμμετοχή πολιτών που πρόσκεινται στην Νέα Δημοκρατία, με πρώτο τον Παναγιώτη Ψωμιάδη ο οποίος το δήλωσε κιόλας! Εξάλλου πρέπει να σημειώσουμε και τα συγχαρητήρια για την διαδικασία από τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Ένα fair play που έχει ανάγκη η πολιτική.

Η συμμετοχή αυτή λοιπόν, δείχνει πως ο έλληνας ανήκε πάντα στο Κέντρο και Αριστερά, μακριά από δέσμια και περιορισμούς, από χούντες και στρατούς, από αναρχικά στοιχεία που επισκιάζουν την ελευθερία του άλλου. Με κύριο γνώμονα την ελευθερία, την δημιουργικότητα και την δημοκρατία.

Δεν ξέρω αν η νέα παράταξη που προέκυψε χθες, μπορεί να γιγαντωθεί σαν κόμμα. Να αποτελέσει τον νέο πόλο της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Ξέρω πως σε αυτό συμμετέχουν άνθρωποι νέοι και ορεξάτοι. Άνθρωποι που έχουν όρεξη να δείξουν κάτι καινούριο και πιο οργανωμένο.

Όμως αυτό δε σημαίνει ότι θα έχουν και λευκή επιταγή από μένα. Το νέο κόμμα πρέπει να δείξει τα πρώτα δείγματα γραφής του από τώρα. Ως αντιπολίτευση αρχικά πρέπει να δραστηριοποιηθεί με συγκεκριμένες προτάσεις, ξεκάθαρες πολιτικές και ρεαλιστικούς στόχους. Ο κόσμος έχει ωριμάσει. Δεν πέφτει θύμα ωραιοποιημένων υποσχέσεων, όχι μετά από το πατατράκ της απάτης του ΣΥΡΙΖΑ και πλέον είναι μεγάλη ευθύνη για όποιον θέλει να λέει ότι ασχολείται με την πολιτική, να μπορεί να συνδυάζει μαζί με την πολιτική φλυαρία και την αντρίκια ειλικρίνεια.

Όπως βλέπετε, δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να ασχοληθώ με τον νικητή ή αν θέλετε τους... φιναλίστ. Αυτό είναι κάτι που θα μας απασχολήσει το επόμενο διάστημα. Για αρχή, τονίζω τις απαιτήσεις μου για κάτι πραγματικά προοδευτικό. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ ιθαγένεια=υπηκοότητα. όλο το εθνομηδενιστικό σχέδιο των προδοτικών κυβερνήσεων σε ένα κρατικό έγγραφο...

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Θάνος

Νομίζετε ότι είναι απλά αγράμματοι και δεν ξέρουν την διαφορά ιθαγένειας και υπηκοότητας;
Οχι... την γνωρίζουν πολύ καλά...
Απλά με την μεθόδευση αυτή προσπαθούν να αλλοιώσουν την εθνολογική ομοιογένεια της Ελλάδας...

Διαβάστε τις οδηγίες του Υπουργείου Εσωτερικών προς σχολεία και δημόσιες υπηρεσίες:
(πατήστε τις εικόνες για μεγέθυνση)

Ας δούμε πως ορίζονται οι δύο λέξεις ακόμα και στο πιο φημισμένο λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας του Μπαμπινιώτη:

υπηκοότητα: ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός κράτους με το κράτος αυτό.

ιθαγένεια: ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει.

Οπως βλέπουμε εδώ έχουμε μια σημαντική διαφορά...

Η υπηκοότητα μπορεί να αποδωθεί σε αλλοδαπούς με αυστηρές προϋποθέσεις (νόμιμη και μόνιμη πολυετής διαμονή, επαγγελματική ιδιότητα, γνώση γλώσσας, γνώση ιστορίας, στρατιωτική θητεία κλπ) ... και κατοχυρώνει την ιδιότητά τους ως πολίτες με πλήρη πολιτικά δικαιώματα.

Η Ιθαγένεια είναι καθαρά εθνικό χαρακτηριστικό και έχει σχέση με τους δεσμούς αίματος του ατόμου με την χώρα... Το άτομο ανήκει σε αυτήν την χώρα... δεν είναι απλά πολίτης της χώρας. Εχει καταγωγή από την χώρα αυτή. Οι γονείς του έχουν κι αυτοί την Ιθαγένεια της χώρας αυτής.

Προσέξτε όμως οι προδότες πως μπερδεύουν εσκεμμένα τις δύο ιδιότητες...
Το έγγραφο αναφέρει:

"Στην ελληνική νομική γλώσσα δεν γίνεται διάκριση μεταξύ των όρων "ιθαγένεια" και "υπηκοότητα", οι οποίοι έχουν στην χώρα μας ταυτόσημο περιεχόμενο, δηλώνοντας τον δημοσίου δικαίου νομικό δεσμό που συνδέει το άτομο με την πολιτεία στο λαό της οποίας ανήκει"...

Και παρακάτω στην ίδια παράγραφο αναφέρει:
"Πάντως για την αποφυγή σύγχυσης και παρερμηνειών, προτείνουμε την από πλευράς σας καθιέρωση της ένιαιας χρήσης του όρου ιθαγένεια σε κάθε διαδικασία σας"...

Η βρωμοδουλειά λοιπόν είναι στημένη 100%....
Και πρέπει να είσαι ή αφελής ή τραγικά αγράμματος για να μην αντιλαμβάνεσαι που το πάνε...

(η εικόνα του εγγράφου από εδώ)  

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ~ κάθε γυναίκα πρέπει να μιλήσει γιατί #allisnotlost

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Το πιο αποτρόπαιο έγκλημα όλων, είναι ο βιασμός. Αν κάτι, κάπως, από κάποιον, τότε ΜΙΛΗΣΕ +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ~ loving vincent...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Είναι πολύ επίκαιρος. Όχι μόνο λόγω της μεγάλης έκθεσης "Van Gogh Alive" που φιλοξενείται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ούτε λόγω της -αριστουργηματικής, ζωγραφισμένης εξ ολοκλήρου στο χέρι- ταινίας "Loving Vincent" στην οποία δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή. Είναι πάντα επίκαιρος, γιατί στην περίπτωση του η κολοσσιαία καλλιτεχνική δυναμική και η προσφορά στην τέχνη συνδυάστηκαν με μία πλούσια, ευαίσθητη αλλά και ακραία προσωπικότητα που ακόμη και σήμερα γεννά συγκινήσεις και εγείρει το ενδιαφέρον των φίλων και μη της τέχνης.

Οι Πατατοφάγοι

Το μεγαλύτερο παιδί πολύτεκνης οικογένειας, ο Vincent Van Gogh γεννήθηκε το 1853 στην Ολλανδία. Πριν καταπιαστεί με την ζωγραφική, είχε δοκιμαστεί σε πληθώρα επαγγελμάτων: από ιεροκήρυκας μέχρι έμπορος έργων τέχνης, ακολουθώντας την πορεία του αδερφού του Theo, ο οποίος ήταν κι εκείνος που τον στήριξε οικονομικά στο μεγαλύτερο διάστημα της φτωχής ζωής του. Ήταν υποσιτισμένος και ταυτόχρονα εθισμένος στο ταμπάκο και το αψέντι. Στα νεανικά του χρόνια, σημαδεύεται από μία μεγάλη ερωτική απογοήτευση: απορρίπτεται από την πρώτη του ξαδέρφη Κι Βος και όταν ο πατέρας του μαθαίνει για τον ανάρμοστο έρωτά του τον διώχνει από το σπίτι. Αργότερα συνδέεται με τη Σιέν, μία φτωχή πόρνη, η οποία τον επηρεάζει καλλιτεχνικά, καθώς εκπροσωπεί μία αδύναμη κοινωνική μερίδα στην οποία ήδη ο Van Gogh είχε αδυναμία. Στα πρώτα του έργα πράγματι εντοπίζουμε έντονο κοινωνικό σχόλιο.

Στα αριστερά "Η Καρέκλα του Van Gogh", στα δεξιά "H Kαρέκλα του Gauguin"

Ταξιδεύει έπειτα στην Αμβέρσα και το Παρίσι, όπου φιλοξενείται από τον Theo. Η χρωματική του παλέτα ανοίγει, τα θέματά του εμπλουτίζονται με τοπιογραφίες και νεκρές φύσεις και έρχεται σε επαφή με τον ιμπρεσιονισμό και τους εκπροσώπους του. Παράλληλα μελετά και ιαπωνικά χαρακτικά τα οποία ασκούν μεγάλη επίδραση στην τέχνη του. Ωστόσο, καθώς η συμβίωση με τον αδερφό του γινόταν όλο και πιο δύσκολη, παίρνει την απόφαση να μετακομίσει στο Arles, της Νότιας Γαλλίας. Εκεί λαμβάνει χώρα κι ένα από τα πιο γνωστά γεγονότα της ζωής του: η επίθεση με λεπίδα στον αγαπημένο του φίλο Γκωγκέν, το κόψιμο του αυτιού του, και η αναχώρηση του Γκωγκέν κακήν κακώς από το Arles. Έπειτα ο Van Gogh παθαίνει κρίση και αποφασίζει να κλειστεί σε κλινική στο Saint-Remy, κατά την παραμονή του στην οποία παρουσιάζει σημαντική καλλιτεχνική παραγωγή.

Νυχτερινό Καφενείο

Λίγο αργότερα εγκαταλείπει την κλινική, πάει στον Theo στο Παρίσι, για να καταλήξει σύντομα σε μία άλλη κλινική στο Auvers Sur Oise. H παλέτα του σπάει πια με πιο σκούρα χρώματα, τα θέματά του απηχούν μοναξιά και εγκατάλειψη. Ιούλιος του 1980 ήταν ο καλλιτέχνης αποφάσισε να θέσει τέλος στη ζωή του αυτοπυροβολούμενος, με τα τελευταία λόγια να μένουν θρυλικά στην αιωνιότητα: "Η θλίψη θα κρατήσει για πάντα". Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ενισχύεται η άποψη ότι ο Van Gogh δεν αυτοκτόνησε, αλλά ο θάνατός του ήταν ατύχημα, ότι δηλαδή δύο παιδιά με το λάθος παιχνίδι στα χέρια τον πυροβόλησαν και θέλησε να μην τα παραδώσει στην αστυνομία...

Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα καλλιτέχνη του οποίου η προσφορά αναγνωρίστηκε μετά θάνατον. Πολλοί είπαν γι' αυτόν πως ήταν "ένας τρελός". Εξαιρετικά απλοϊκή προσέγγιση για μία προσωπικότητα γεμάτη καλοσύνη και συμπόνοια, που κατά την ταπεινή μου γνώμη ζητούσε απλά την αγάπη. Αψήφησε τα κοινωνικά στεγανά, λάτρεψε τη φύση και την αλήθεια της, γύρισε την πλάτη στον σύγχρονό του άνθρωπο και την αστική ζωή. Είμαι πεπεισμένη πως το ίδιο θα έκανε και σήμερα... +Κωνσταντίνα Πορφυρού

Koράκια σε σιταγρούς

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ μην ταξιδέψετε στα καλύτερα μέρη του κόσμου όπως στην ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Μπορώ να λέω ότι έχω επισκεφτεί ως τώρα περίπου δεκαπέντε αεροδρόμια σε Ελλάδα και εξωτερικό και ενώ έχω άποψη για το καθένα από αυτά (τι ωραίο εκείνο της Κοπεγχάγη και τι χάος σε εκείνο της Νέας Υόρκης) ποτέ δεν θα έλεγα πως το αεροδρόμιο αποτελεί το κριτήριο για να επιλέξω τον προορισμό μου.

Εγώ όμως είμαι ένας και υπάρχουν χιλιάδες τουρίστες εκεί έξω που δεν συμφωνούν με εμένα. Και κάπως έτσι, η λίστα με τα χειρότερα αεροδρόμια του κόσμου αποκτά μεγάλη βαρύτητα κυρίως επειδή τα κράτη που διατηρούν τα αεροδρόμια αυτά ή ακόμα παραπάνω οι κατά τόπους τοπικές αυτοδιοικήσεις οφείλουν να μεριμνήσουν πολύ απλά, για να βγουν από την λίστα αυτή. Δεν είναι θέμα τιμής ή πατριωτισμού, αλλά προστασίας του τόπου τους. Ενίσχυση του τόπου τους, τουριστικά, οικονομικά, κοινωνικά.

Κι αν όλο αυτό ακούγεται πολύ θεωρητικό, το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει 4 αεροδρόμια στην λίστα των 15 χειρότερων του κόσμου, τότε κάπως πρέπει να το μελετήσουμε όλο αυτό. Πριν απογοητευτούμε και οργιστούμε, αξίζει να δούμε όλη την λίστα για να διαπιστώσουμε πως "κακό" αεροδρόμιο έχει και η Αγγλία και η Ιταλία και η Γαλλία και οι ΗΠΑ. Όμως, έχουν από ένα...

Τα 15 χειρότερα αεροδρόμια του κόσμου:

Και όταν η συζήτηση έρχεται στην Ελλάδα, τότε με λύπη διαπιστώνουμε πως σε μία από τις πιο τουριστικές περιοχές του κόσμου, καταφέραμε να υποδεχόμαστε τους επισκέπτες μας με 4 από τους 15 χειρότερους τρόπους στον κόσμο και αυτό δεν είναι απλά ένα πρόβλημα, είναι μια εθνική αγένεια προς εκείνους που έρχονται για να αφήνουν τα λεφτά τους εδώ διασκεδάζοντας. Αποτελεί μία ένδειξη πως το πιο εύκολο χρήμα που μπορεί να αντλήσει μια χώρα -όπως είναι ο τουρισμός- εμείς το χλευάζουμε, το θεωρούμε δεδομένο με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται.

Ανάγοντας το ζήτημα σε λίγο πιο εθνικό επίπεδο, θα έλεγα ότι είναι εντυπωσιακά προκλητικό το γεγονός πως ανάμεσα στα 4 χειρότερα αεροδρόμια της Ελλάδας, δεν είναι ούτε αυτό της Αλεξανδρούπολης, ούτε αυτό της Καλαμάτας (τίποτα προσωπικό με τις δύο πόλεις, απλά παραδείγματα) των οποίων οι πόλεις δεν είναι δα και οι πυλώνες του τουρισμού της χώρας, αλλά αντιθέτως, είναι του Ηρακλείου -το οποίο είναι το δεύτερο σε κίνηση μετά από αυτό της Αθήνας- και των Χανιών, δηλαδή και τα δύο της Κρήτης, του νησιού που αποφέρει σαν Περιφέρεια τα περισσότερα χρήματα στην χώρα.

Εδώ θα μπορούσαμε να προσθέσουμε άνετα ορισμένα στοιχεία που πλαισιώνουν την διαπίστωση αυτή, όπως το εθνικό δίκτυο του νησιού και άλλες υποδομές που εξαρτώνται από την Κεντρική Διοίκηση της χώρας, όμως δεν το κάνω γιατί ίσως ξεφύγω από το θέμα μου.

Έτσι προτιμώ να πλαισιώσω την έρευνα με την δική μου προσωπική εμπειρία από το αεροδρόμιο της πόλης μου, του Ηρακλείου, το οποίο το καλοκαίρι υποφέρει από έλλειψη υποδομών, προσωπικού και εγκαταστάσεων σε σημείο που οι επισκέπτες του, αναγκάζονται να δημιουργούν ουρές που φτάνουν έξω από το κτίριο στο απόλυτο ταξιδιωτικό αστείο... Και μάλιστα, την ίδια ώρα που εδώ και δεκαετίες συζητείται, μελετάται, δημοπρατείται ένα νέο υπερσύγχρονο αεροδρόμιο λίγο έξω από την πόλη το οποίο φυσικά και θα λύσει όλα αυτά τα προβλήματα. Όμως όσο το έχετε δει εσείς, άλλο τόσο τελικά υπάρχει!

Μας αρέσει ή όχι, το αεροδρόμιο είναι κάτι σαν τον μετρητή μετρητών στην τράπεζα. Κάθε επισκέπτης είναι και καμπόσα χαρτονομίσματα. Όταν όμως το μηχάνημα αρχίσει να χαλάει, θα έχετε παρατηρήσει ότι πετάει τα χαρτονομίσματα έξω ή παθαίνει εμπλοκή μπλοκάροντας την διαδικασία. Φανταστείτε ότι σιγά-σιγά, αυτό συμβαίνει με τους επισκέπτες μας και σκεφτείτε εκ νέου για την σημαντικότητα του προβλήματος αυτού... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ οι δικοί μας άνθρωποι

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

12:03 μμ. 

Μόλις γύρισα από έξω, από μια συνάντηση που είχα, έπειτα από αρκετό καιρό, με δικούς μου ανθρώπους. Άτομα με τα οποία μεγάλωσα μαζί, με τα οποία μοιραζόμαστε τις ίδιες πάνω κάτω αξίες και ιδέες. Προσωπικότητες οι οποίες αναμφίβολα έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του δικού μου χαρακτήρα, και που, αντίστοιχα, έπαιξα και εγώ στην διαμόρφωση του δικού τους. Δεν νομίζω να υπάρχει συναίσθημα που να μην έχω μοιραστεί μαζί τους. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει θέμα ή προβληματισμός που δεν έχω συζητήσει με αυτούς. Αμέτρητες οι συμβουλές που έχω πάρει και έχω δώσει. Ακόμα πιο πολλές οι στιγμές που έχω ζήσει.

Αν τύχει και μας παρακολουθήσει κάποιος "τρίτος" από ένα διπλανό τραπέζι, σε κάποιον "καφέ" μας θα παρατηρήσει το πόσο δένουμε σαν άνθρωποι. Το τι εκτίμηση και σεβασμό εμπνέει ο ένας στον άλλον. Σαφώς έχουμε περάσει τα πάνω μας και τα κάτω μας. Εννοείται πως έχουμε παρεξηγηθεί και... "στραβώσει" ο ένας με τον άλλον κατά καιρούς. Όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι. Και ενώ όμως όσο μεγαλώνουμε, τόσο αραιώνουν τα διαστήματα που συναντιόμαστε και βρισκόμαστε σαν παρέα, κάθε φορά που θα κανονίσουμε να τα πούμε, όταν μαζευτούμε, θα είναι σαν να τα είχαμε πει την προηγούμενη μέρα. Τόσο απλά, και τόσο τέλεια.

Η ιστορία μας μακρά και συνάμα σύντομη, συγκριτικά με άλλους. Πόσο γεμάτη όμως. Μπορώ ειλικρινά να μας κάνω εικόνα σε οποιαδήποτε περίπτωση και κατάσταση αν ανατρέξω στην ιστορία μας πίσω. Πως συμβαίνει αυτό με κάποιους ανθρώπους άραγε; Πώς συνδυάζονται έτσι οι ζωές τους; Πώς υπάρχει τόση χημεία και επικοινωνία ανάμεσα σε ορισμένα πνεύματα, που οι συζητήσεις και οι διάλογοι τους θυμίζουν έτοιμο σενάριο που απλά υπαγορεύεται; Ανεξήγητο για εμένα. Είναι μάλλον η στιγμή που αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι αυτό που άκουγες τότε και δεν μπορούσες να αντιληφθείς. Το γνωστό: "τους ξέρω μια ζωή". Πόσο ωραίο αυτό;

Εις το επανιδείν...   +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το jason-αντιγόνη είναι ένα θύμα της εξελικτικής μαλακίας του σήμερα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Δεν είναι ταινία φαντασίας ούτε κάποιο σενάριο απ' το μέλλον. Είναι γεγονός του "σήμερα" και είτε θα νιώσεις πουριτανός είτε πολύ μεγάλος σε ηλικία είτε κάτι άλλο που δεν θα το γράψω εδώ.

Έχουμε λοιπόν έναν άντρα που δεν ξέρω ποια μύγα τον τσίμπησε αλλά στηριζόμενος στους νόμους του κράτους άλλαξε το όνομα του σε Jason. Να τον έλεγαν Ιάσονα; Αγνοώ... Προφανώς είχε φαγούρα στον κώλο του από καιρό και όταν η νέα κυβέρνηση αποφάσισε να νομιμοποιήσει σχεδόν κάθε παρά φύσιν δραστηριότητα μεταξύ ομοφυλόφιλων ή παράουρα (που λέμε και στην Κρήτη) σεξουαλικώς προσδιορισμένων, εκείνος το πήγε ένα βήμα πιο πέρα τραβώντας κι άλλο το σκοινί.

Η απαίτηση του σήμερα, είναι να προστεθεί δίπλα στο νόμιμο Jason και το όνομα Αντιγόνη το οποίο θα εξισορροπεί το φύλλο του. Για την ακρίβεια απαιτεί από την ελληνική δικαιοσύνη να του αναγνωρίσει νομίμως το δικαίωμα να μην έχει φύλλο και να χρησιμοποιείται για αυτόν η αντωνυμία  "το".

Ο Jason, η Αντιγόνη, τώρα σε μία συσκευασία του ενός... είναι το... Αυτό!

Διάβασα σε διάφορα άρθρα της επικαιρότητας για την δράση του... "αυτό" και ενώ δηλώνει ακτιβιστή και υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παράλληλα έχει και πλούσια δράση σαν φιλόζωο και πάει λέγοντας. Αισθάνεται τόσο πολύ ότι προσφέρει που στο τέλος απλά θέλει να απολαύσει αυτήν την "ουδετερότητα" που διεκδικεί στα ελληνικά δικαστήρια, ακόμα κι αν στο τέλος αναγκαστεί να προσφύγει στα ευρωπαϊκά.

Αρκετά με αυτό. Ας προβληματιστούμε λίγο. Εγώ είμαι περήφανος που είμαι άντρας, είμαι επίσης περήφανος που μου αρέσουν οι γυναίκες και απολαμβάνω να τις βλέπω να τονώνουν και να εκφράζουν την θηλυκότητα τους. Μ' αρέσει να μιλάω με άντρες για διάφορα αντρικά πράγματα, όπως και να συναναστρέφομαι με γυναίκες για να έχω συζητήσεις που άπτονται των ενδιαφερόντων τους. Τώρα με έναν... ουδέτερο άνθρωπο δεν ξέρω πως θα μπορούσα να φερθώ ειδικά αν έμοιαζε όπως ο τύπος, δηλαδή να φοράει φορέματα και μακιγιάζ και να έχει πιο πολλές τρίχες από μένα!

Όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να διαφέρουμε και να ξεχωρίζουμε. Να επιδεικνύουμε την διαφορετικότητά μας εφόσον αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας. Όμως στην πάροδο του χρόνου και στην εξέλιξη της κοινωνίας, χάσαμε την αίσθηση του προσδιορισμού της έννοιας της προόδου είτε ανθρωπολογικά είτε εννοιολογικά είτε κοινωνικά. Έχουμε τόσο μεγάλη αγωνία για να επηρεάσουμε αυτήν την εξέλιξη που καταλήγουμε να βάζουμε την σφραγίδα μας άμεσα ή έμμεσα σε οποιαδήποτε μαλακία απλά φαντάζει διαφορετική και προσποιούμαστε με τόσο πάθος ότι μας αρέσει που στο τέλος όχι απλά την υιοθετούμε αλλά την πιστεύουμε και ιδεολογικά. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ αναλύοντας sms

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Χτυπάει μήνυμα και κάνεις σάλτο να τσεκάρεις τι έστειλε πάλι. Δυο λέξεις μαραμένες  και 'χεις αναστατωθεί σαν 15χρονο κοριτσόπουλο.

Στο στομάχι σου παρτάρουν πεταλούδες λες και έχεις να βγεις πρώτο ραντεβού, συγχρόνως έχεις και άγχος λίγο δυσάρεστο- σαν ήρθε η σειρά σου σε δημόσια υπηρεσία...

Επειδή δεν μπορείς να καταλήξεις κάπου -πώς να αντιμετωπίσεις τέτοιο μεγάλο γεγονός χωρίς βοήθεια-, παίρνεις φίλους και συγγενείς, φωνάζεις γείτονες να δώσουν τα φώτα τους στην ανάλυση του σπουδαίου sms που έσκασε μύτη στην οθόνη του «έξυπνου» κινητού σου.

Το κινητό συγκρατείται σφιχτά μέσα στα απαλά κοριτσίστικα δαχτυλάκια σου και οι υπόλοιποι περιμένουν σοβαροί, να ακούσουν το βαρύγδουπο δεδαλώδες.  Παιδιά, μου έγραψε: «Τι κάνεις;», φωνάζεις σαν να πήρε προαγωγή με υψηλές αποδοχές στο μισθό. Οι αντιδράσεις είναι οι ίδιες.

Κάποιος θα πεταχτεί να πει: «Σε γουστάρει»... Και να σε έβριζε στο sms, πάλι το ίδιο θα έλεγε ο υπεραισιόδοξος-  τέτοιοι τύποι πέφτουν διαρκώς έξω και έχουν ρίξει πολλές σχέσεις στα βράχια. Αν δεν τον πιστέψεις, θα προσπαθήσει να σε πείσει με ένα  «σίγουρα σε γουστάρει, πάω στοίχημα, αν δεν σε γουστάρει δεν θα έστελνε ολόκληρο: «Τι κάνεις;».

Κάποιος άλλος, με πιο επιθετική διάθεση, θα σε συμβουλεύει με  απόλυτη σιγουριά, σαν να έχει μπροστά του αλάνθαστο οδηγό ανάλυσης sms: «Στείλε κι εσύ κάτι πιο καλό, στείλε κατ' ευθείαν: «Πότε θα βγούμε για ποτάκι, παίδαρε;». Ο επιθετικός στην ανάλυση μηνύματος, ενδεχομένως έχει σχέση και είναι βολεμένος σε βαθμό που από την ασφάλειά του, όλα του φαίνονται απλά και αυτονόητα (όπως και είναι) και ζει μεγάλο σασπένς μέσω της δικής σου κατάστασης. Θέλει να υπάρξει συνέχεια στο σήριαλ - έχει δίκιο...

Υπάρχουν και άλλοι τύποι αναλυτών sms: Ο αποκαρδιωτικός σου λέει: «Άστο είναι βλάκας, βρες άλλον», χωρίς να σκεφτεί πως για να κάθεσαι να ασχολείσαι τόσο με ένα «τι κάνεις;» μάλλον δεν έχεις βρει και μάλλον ο τυπάς σε ενδιαφέρει.

Ο «βαριεστημένος» θα γειώσει εσένα και τα μηνυματάκια άνευ «σημασίας και συνέχειας»... Είναι ίσως ο πιο ισορροπημένος. Εδώ που τα λέμε, τι να αναλύσει στο «τι κάνεις;»

Όλα αυτά τα ανούσια, ψιχουλάκια επικοινωνίας –γνωστά και ως breadcrumbs- δεν είναι τίποτα παραπάνω από ψήγματα επαφής. Ας τα ξεψαχνίζουμε όλοι μόνοι ή  με την βοήθεια ολόκληρης ομάδας υποστήριξης.

Μη βιαστείτε να πείτε πως ένα «τι κάνειςς», μπορεί τελικά να σημαίνει κάτι, δεν θα διαφωνήσω... όμως ένα «τι κάνεις», αν έχει σημασία, δεν κυκλοφορεί ποτέ μόνο του και δεν αφήνει -σε καμία περίπτωση- υπονοούμενα γάμου...

Χωρίς την ευκολία των  sms και του breadcrumbing, θα  έπρεπε αναγκαστικά να πάρεις κανονικό τηλέφωνο, να συναντήσεις κανονικά κάποιον ή να στείλεις κανονικό γράμμα που δεν αποτελείται από  ψίχουλα αλλά από τουλάχιστον μια κανονική ολόκληρη σελίδα.

Τα sms- ψίχουλα δεν είναι κακοπροαίρετα, αλλά πολύ πολύ εγωιστικά. Όταν δεν υπάρχουν σημαντικά νοήματα, τα πετάμε γιατί θέλουμε να διατηρήσουμε ένα είδος επαφής, χωρίς τις «αβάσταχτες» υποχρεώσεις των σχέσεων  και χωρίς πολλά σουξου-μουξου.

Τα ψίχουλα δεν μας στοιχίζουν και μας δίνουν μίνι αυτοπεποίθηση, μας εξυψώνουν το «εγώ» μας. 

Ψίχουλα υπάρχουν σε όλες τις σχέσεις: Φιλικές, ερωτικές, ιδιαίτερα στις πρώην ερωτικές, στις επαγγελματικές και βεβαίως στις οικογενειακές.

Ξυπνάς με μοναξιά ή γενική μεταμέλεια και στέλνεις σε έναν παλιόφιλο ένα κωμικό : «Τι νέα;».

Νιώθεις άσχημα που δεν είδες την μαμά σου και της στέλνεις μια φωτογραφία του σκύλου σου στην παραλία - έτσι  νιώθεις σαν να πήγες επίσκεψη σπίτι της με πάστες, χωρίς τα υπόλοιπα... Δηλαδή ερωτήσεις προσωπικές που σε κάνουν να νιώθεις τελείως αμήχανα!

Ο κίνδυνος με τα ψιχουλάκια είναι πως γινόμαστε δυσανεκτικοί στις επισκέψεις και στο «από κοντά». Δεν προχωράμε . 

Τα ψίχουλα υποστηρίζουν κάποια εκκρεμότητα, είναι επαφή αλλά όχι ουσιαστική επικοινωνία και κανείς μαζί μας δεν θα είναι καλός και επιεικής μαζί μας επειδή μπήκαμε  στον κόπο να πατήσουμε send δεκάδες φορές. H γκόμενα θα βρει άλλον -οι σχέσεις εξαντλούνται από τα πολλά ξερά και ανώφελα «τι κάνεις;». Ο παλιόφιλος αν είσαι μονίμως busy, θα βρει παρέα που να του είναι πιο διαθέσιμη και χρήσιμη.

Με διαφορετική οπτική, όταν  στέλνουμε ψίχουλα, αισθανόμαστε ότι ενδιαφερόμαστε για τους άλλους, δε διανοούμαστε  πως τα δικά μας ψίχουλα προστίθενται σε άλλα πολύ παρόμοια ψίχουλα διαφόρων άλλων.

Ο κίνδυνος, αν λάβεις υπερβολική δόση ψίχουλου -ειδικά αν είσαι ευαίσθητος- είναι  από την ψυχολογική υπερκόπωση του τίποτα να καταντήσεις αναίσθητος και αποφεκτικός μισάνθρωπος.

Φτάνεις στο αντίθετο άκρο. Να μην στέλνεις ούτε τυπικό «χρόνια πολλά» στην ξεδέρφη σου, ούτε ένα ανθρώπινο «τι χαμπάρια;».

Χαμηλώνεις την ένταση, βουλώνεις το κινητό σου με τσιμέντο αν βρεις, μη γίνει κανένα λάθος και πάλι χτυπήσει χωρίς λόγο και ταραχτείς για να απαντήσεις σε κάποιον που δεν ήθελε στα αλήθεια να πείτε κάτι ουσιαστικό.

Σε παρεξηγούν οι οικείοι, γιατί ενώ δε στέλνουν ψιχουλάκια αλλά ολόκληρες φραντζόλες τους παίρνεις κι αυτούς η μπάλα της αδιαφορίας.

Μπλοκάρεις επαφές, πατάς το (μαγικό;;;) block this caller, (τι εφεύρεση ευλογία-), με  άρρωστη ικανοποίηση γιατί νομίζεις πως ξεφορτώνεσαι το μαρτύριο της  εκκρεμότητας,.

Είμαστε κοντά στο να φτάσουμε στο άλλο άκρο, να γίνουν spa και κατασκηνώσεις περιθωριακών της αποφυγής ανούσιας επικοινωνίας, να πηγαίνουμε να κρυβόμαστε σε φεστιβάλ απομόνωσης σε τροπικά χωριουδάκια και να μπλοκάρουμε ολόκληρο τον τηλεφωνικό κατάλογο μη τυχόν και μας ενοχλήσουν...

Αν κάποιος σας έχει ζαλίζει και δεν έχετε το ψυχικό σθένος  να απαντήσετε έστω τυπικά γιατί αποκτήσατε και εσείς πλέον κουσούρι, στείλτε του το link χωρίς πολλές κουβέντες.

Θα με βρεις εδώ: G+: Nastazia A
           
                             FB:  Anastasia Papadaki

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ εγκλήματα γονέων σκοτώνουν τα τέκνα... (στον βρωμερό κόσμο της μόδας)

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Ένα μοντέλο από τη Ρωσία, ηλικίας μόλις 14 ετών, πέθανε στην Κίνα κατά τη διάρκεια ενός fashion show με διάρκεια 13 ωρών!

Η Vlada Dzyuba ετοιμαζόταν να περπατήσει για μία ακόμα φορά στην πασαρέλα σε επίδειξη μόδας στη Σανγκάη, όταν κατέρρευσε στο πάτωμα. Ολοι έτρεξαν πάνω της και προσπάθησαν να τη βοηθήσουν, αλλά το νεαρό κορίτσι δεν επανερχόταν…

Το ασθενοφόρο έφτασε γρήγορα και τη μετέφερε στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Το κορίτσι είχε πέσει σε κώμα και παρέμεινε σε αυτή την κατάσταση για δύο ημέρες, οπότε και δυστυχώς κατέληξε… Οι γιατροί δήλωσαν, σύμφωνα με τους Siberian Times, ότι πέθανε από μηνιγγίτιδα η οποία πυροδοτήθηκε από υπερκόπωση.

Η μητέρα της Vlada που ήταν στη Ρωσία, ενώ είχε στείλει για τρεις μήνες το παιδί της στην Κίνα να δουλέψει ως μοντέλο, δεν κατάφερε να φτάσει εγκαίρως ώστε να δει την κόρη της ζωντανή έστω μία τελευταία φορά. Όπως δήλωσε σε ΜΜΕ, το κορίτσι την έπαιρνε συχνά τηλέφωνο και παραπονιόταν ότι δεν προλαβαίνει ούτε να κοιμηθεί από την πολλή δουλειά.

«Με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε πως είναι πολύ κουρασμένη. Ηθελε να κοιμηθεί. Πρέπει να ξεκινούσε η ασθένειά της, άρχισε να έχει και πυρετό. Ούτε εγώ μπορούσα να κοιμηθώ με αυτά που μου έλεγε και της έλεγα να πάει στο νοσοκομείο».

Σύμφωνα με όσα αποκαλύφθηκαν, η Vlada είχε προσληφθεί από πρακτορείο μοντέλων με ελάχιστα χρήματα και χωρίς ιατρική ασφάλιση. Σύμφωνα με το συμβόλαιο της υποτίθεται ότι θα δούλευε στην Κίνα μόνο τρεις ώρες την ημέρα… Στη Ρωσία είναι συνηθισμένο, ανήλικα κορίτσια να πηγαίνουν να δουλεύουν για κινεζικά πρακτορεία υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες…

πηγή

ΣΧΟΛΙΟ

Το έχουμε πει πολλές φορές και θα το λέμε μέχρι να το εμπεδώσουμε...
Η μόδα είναι ένα όπλο ελέγχου στα χέρια της Νέας Τάξης...
Οδηγεί στην εκπόρνευση των νέων... στην παγκόσμια υποταγή και έχει σαν αποτέλεσμα την εκμετάλλευση της νεολαίας από τους πλούσιους...

Τα θύματα της είναι πρωτίστως η νεαρές κοπέλλες και εκ δευτέρου οι νεαροί άντρες...
Θύματά της είναι τα ίδια τα μοντέλα που υποφέρουν από νευρικές ανορεξίες, βουλιμίες και σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα όπως κατάθλιψη κλπ..., αλλά κυρίως θύματά της είναι τα εκατομμύρια των γυναικών που βλέπουν ως πρότυπα αυτές τις επιπόλαιες τραγικές υπάρξεις....

Δυστυχώς μερικές φορές τα θύματα πεθαίνουν και στην κυριολεξία...
Αλλά αυτό ποσώς επηρρεάζει το σύνολο του διεφθαρμένου αυτού κόσμου, όπου βασιλεύουν η ανηθικότητα και η διαστροφή και οι κύριοι πελάτες του είναι οι πλούσιοι που τελικώς εκμεταλλεύονται παντοιοτρόπως (και σεξουαλικώς φυσικά) τις όμορφες κοπέλλες που πέφτουν θύματα μιας ανήθικης καριέρας... νομίζοντας πως θα έχουν δόξα, αναγνώριση και χρήμα...
Δυστυχώς αυτό είναι το αποτέλσμα του πανσεξουαλισμού και της (ψεύτικης και υποκριτικής ) απελευθέρωσης που έφερε ο φεμινισμός με την ψευδεπίγραφη έννοια της χειραφέτησης...

Ολα αυτά πρέπει να τα έχετε συνεχώς υπόψιν σας, διότι δυστυχώς τελευταία παρουσιάζονται τέτοιες νεοταξίτικες τηλεοπτικές εκπομπές ακόμα και στην μεσημεριανή ζώνη τηλεθέασης της ελληνικής τηλεόρασης, δηλητηριάζοντας τις ψυχές μικρών κοριτσιών...

Σε συγκεκριμένη τηλεοπτική εκπομπή καμιά εικοσαριά νεαρές κοπέλλες κυρίως από τον χώρο του μόντελινγκ, ντύνονται για διάφορες περιστάσεις και κρίνονται από τις συναγωνιζόμενές τους και από 3 περίεργους κριτές φορείς της νεοταξίτικης ιδεολογίας...

Είναι εντυπωσιακό ότι οι κοπέλλες αναφέρονται συνεχώς σε κοσμικά γκαλά... σε τένις, σε ιππασίες, σε νυχτερινά κλάμπ, σε πάρτυ σε κότερα, και πάντα σε κοσμικά μέρη του εξωτερικού, στην λεγόμενη "καλή" και πλούσια ζωή... παρουσιάζοντας ότι οι κοπέλλες που θα ασχοληθούν με αυτόν τον χώρο θα ζήσουν μια ζωή χαρισάμενη...

Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ τραγική...
Ανηθικότητα, αλκοολισμός, βίζιτες, ναρκωτικά, και ομοφυλοφιλία κρύβονται πίσω από την όμορφα στολισμένη βιτρίνα...
Μόλις περάσεις την πόρτα... δέχεσαι την ομοβροντία από ολόκληρη την αηδία της Νέας Τάξης....

Δυστυχώς πολλοί γονείς σπρώχνουν στην κυριολεξία τα παιδιά τους προς τον όλεθρο όπως το παραπάνω παράδειγμα του άρθρου με την τραγική κατάληξη...

ΘΑΝΟΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ "αποδομωντας" το χαμογελο...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πολλοί θεωρούν ότι "το χαμόγελο είναι ο ψίθυρος του γέλιου"

Το χαμόγελο αποτελεί ένα θαυμάσιο επικοινωνιακό εργαλείο, με το οποίο μπορούν να κτιστούν ανθρώπινοι δεσμοί πάσης φύσεως, από επαγγελματικοί έως ερωτικοί.  Ενδυναμώνει τις κοινωνικές μας συναναστροφές και λειτουργεί "θεραπευτικά" για εμάς και για τους γύρω μας.

Παρακάτω θα παραθέσουμε και αναλύσουμε μερικές ενδιαφέρουσες διατυπώσεις που αφορούν το χαμόγελο και έχουν βασιστεί σε επιστημονικές μελέτες. 

Βρέφος και χαμόγελο

Το χαμόγελο εμφανίζεται κατά την 1η εβδομάδα της ζωής μας, ως ακούσια αντίδραση του νευρικού μας συστήματος. Το χαμόγελο της 1ης εβδομάδας εκδηλώνεται αυτόματα μετά τη λήψη της τροφής. Μετά τη 2η βδομάδα εμφανίζεται ως αντίδραση στις ανθρώπινες φωνές (εξωγενής φάση χαμόγελου). Από την 8η περίπου εβδομάδα το μωρό αρχίζει να χρησιμοποιεί το χαμόγελο ως κοινωνικό/επικοινωνιακό μέσο.

Μελέτες υποστηρίζουν ότι η συχνότητα που εμφανίζεται το χαμόγελο στο πρόσωπο ενός μωρού μάς δείχνουν και το πόσο υγιές και ικανοποιημένο αισθάνεται μέσα στο περιβάλλον του.

Χαμόγελο = δείκτης μη-επίθεσης

Το χαμόγελο και ο φόβος είναι οι δύο εκφράσεις του προσώπου που τραβούν τους μύες προς τα πίσω, όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα όταν αποτυπώνονται στις εκφράσεις του προσώπου τραβούν τους μύες προς τα εμπρός.

Τόσο ο (ειλικρινά) χαμογελαστός όσο και ο φοβισμένος άνθρωπος δεν επιτίθενται. Η μη-επίθεση έχει ανάγκη από σήματα φιλικότητας. Αυτή τη φιλικότητα δηλώνει το χαμόγελο και κατευνάζει τα πνεύματα.

Αξιοσημείωτο είναι ότι, όπως έχουν δείξει μελέτες, το χαμόγελο είναι το μόνο μορφολογικό στοιχείο που είναι αναγνωρίσιμο από απόσταση 45 μέτρων!!! Κανένα άλλο στοιχείο επικοινωνίας του προσώπου μας, δεν είναι ορατό, παρά μόνο από πολύ κοντινή απόσταση. 

Χαμόγελο και γυναίκα

Οι γυναίκες είναι εκπαιδευμένες να χαμογελούν, ακόμα κι όταν δεν είναι χαρούμενες. Ο ρόλος τους ως "ειρηνοποιών" απαιτεί να χαμογελούν για να εξομαλυνθούν τα όποια προβλήματα παρουσιάζονται. Ωστόσο, στις μέρες μας που ακολουθούν επαγγελματική καριέρα έχουν συνδυάσει το χαμόγελο με την υποταγή. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που χαμογελούν πολύ στο εργασιακό τους περιβάλλον δίνουν την εντύπωση αδυναμίας, ότι είναι ακίνδυνες ανταγωνιστικά.

Ωστόσο, αγαπητές μου, πριν αποφασίσετε να χαμογελάτε λιγότερο στο εργασιακό σας περιβάλλον, σκεφτείτε ότι οι άνδρες ζουν ένα μας χαμόγελο!!!

Αληθινά Χαμόγελα!

Πώς να διακρίνετε το ειλικρινές χαμόγελο:

1. Ένα αληθινό χαμόγελο διαρκεί από 2-4 δευτερόλεπτα

2. Το αληθινό χαμόγελο διακρίνεται από την ακρίβεια χρόνου, δηλαδή τα προσποιητά χαμόγελα ποτέ δεν εμφανίζονται την ακριβή στιγμή, αλλά λίγο νωρίτερα ή αργότερα από την ακριβή στιγμή μιας συνάντησης, μιας χειραψίας, μιας συνομιλίας κ.α.

3. Στα προσποιητά χαμόγελα υπάρχει ένα είδος ασυμμετρίας στο πρόσωπο: α) έλλειψη ζεστασιάς, β) έλλειψη κίνησης των σφιγκτήρων μυών των οφθαλμών. Γι' αυτό την επόμενη φορά που θα θέλετε να σιγουρευτείτε για τα ειλικρινή συναισθήματα του συνομιλητή σας κοιτάξτε τον στα μάτια!!!

Και μην ξεχνάτε πώς το χαμόγελο είναι υγεία! Πώς είναι μεταδοτικό! Πώς ακόμα κι αν δεν έχουμε καλή διάθεση, αν χαμογελάσουμε στον εαυτό μας, αμέσως η διάθεσή μας θα αλλάξει!

Εσείς πόσο συχνά χαμογελάτε; Εξασκηθείτε στα χαμόγελα!!! +Elena Alefantinou

Πηγή: "Γέλιο: Η καλύτερη θεραπεία" του Α. Λουπασάκη  

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ για λίγο καιρό υποστηρίζουμε όλοι τον παναθηναϊκό (εκτός γηπέδου)

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Αν και υποστηρίζω πάντοτε τις ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη, δεν μπορώ να κρύψω την αντιπάθεια μου σε αυτές του Κέντρου, όπως ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ κλπ. Επιπροσθέτως έχω μια κάποια ιδιαίτερη αδυναμία στο να αντιπαθώ τον Παναθηναϊκό. Έτσι, κάθε αποτυχία για αυτόν ή τις άλλες ομάδες που προανέφερα είχε πάντοτε ιδιαίτερο γούστο για εμένα (επαναλαμβάνω ότι εξαιρώ τις ευρωπαϊκές τους συμμετοχές).

Η συνήθεια μου αυτή ωστόσο φέτος δείχνει να αλλάζει. Ο Παναθηναϊκός διανύει μία από τις χειρότερες φάσεις στην ιστορία του, με ένα εκ των σεναρίων που ακούγονται να είναι και η πτώση του στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα. Κάποια στιγμή το αστειάκι με τις κόντρες (μου) τελείωσε και πλέον ενδιαφέρομαι πραγματικά για την κατάσταση στην ομάδα.

Βλέπετε, εδώ και αρκετό καιρό η ομάδα είναι είτε διοικητικά ακέφαλη είτε με προέδρους και μεγαλομετόχους που κάθε άλλο παρά σεβασμό εμπνέουν. Άνθρωποι της σειράς κλήθηκαν να διοικήσουν ένα τεράστιο σωματείο και φυσικά το κατέστρεψαν χρεώνοντας το υπέρογκα, αλλά και γεμίζοντάς το με λανθασμένες διοικητικές επιλογές, καθώς επίσης και μεταγραφές του ποδαριού. Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε από τα χέρια ζάπλουτων σεΐχηδων σε επιχειρηματίες της προπαγάνδας και της πρόκλησης. Και από ομάδα με σταθερή πορεία στην Ευρώπη και με βλέψεις για ένα σύγχρονο γήπεδο στολίδι, κατάντησε να μην μπορεί να συγκρατήσει τους αγανακτισμένους του οπαδούς από νέα επεισόδια κάθε φορά.

Αρέσει ή όχι σε μερικούς, ο Παναθηναϊκός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την Ιστορία της Ελλάδας. Δεν είναι ένα απλό αθλητικό σωματείο, αλλά ένας οργανισμός που έχει προσφέρει και σε αθλητικό και σε κοινωνικό επίπεδο στην χώρα. Το λιγότερο που αξίζει, είναι σεβασμός και από τον επιχειρηματικό κόσμο και από την αθλητική κοινωνία, αλλά και από τον ελληνικό λαό. Σαν ελληνική επιχείρηση που είναι, δεν θα πρέπει να της χαριστεί κάτι αν χρωστάει σε προσωπικό ή το κράτος, όμως όσοι θέλουν να ενδιαφερθούν για την ομάδα αυτή, θα πρέπει να το κάνουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα και όχι κοροϊδεύοντας τον κόσμο.

Ας μην ξεχνάμε πως μόλις πριν λίγες ημέρες, οι απλήρωτοι παίκτες του Παναθηναϊκού ίδρωσαν την φανέλα τους και κέρδισαν τον πανίσχυρο Ολυμπιακό του Champions League αποδεικνύοντας πως ακόμα και σήμερα, ακόμα και τον επαγγελματισμό που επικρατεί στο ποδόσφαιρο, κάποιοι μπορούν να παίξουν για μια τόσο "βαριά φανέλα". +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ το περίεργο συναίσθημα του: "ώρα να πηγαίνω"

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Το έχετε αισθανθεί; Το έχετε νιώσει; Το έχετε αντιληφθεί; Οι περισσότεροι έχω την εντύπωση πως, ναι, το έχετε. Παράξενο πολύ, δεν συμφωνείτε; Τι είναι αυτό που το προκαλεί; Είμαστε εμείς οι ίδιοι; Είναι κάτι άλλο που μας καλεί; Ένας συνδυασμός θα έλεγα. Άλλες φορές είναι ένας κύκλος που κλείνει, άλλες πάλι η ανάγκη για μια αλλαγή και άλλες ίσως η ανασφάλεια και ο φόβος για το καινούριο. Υπάρχουν βέβαια και εκείνα τα δυσάρεστα τα οποία το προκαλούν, όπως αρνητικά συναισθήματα και ψυχικός εξαναγκασμός, κάτι το οποίο προκαλείται από άλλους στην καλύτερη, και από εμάς στην χειρότερη. Πόσο δυσάρεστο αυτό το τελευταίο, να εξαναγκάζεις δηλαδή τον εαυτό να αποχωρήσει από κάτι, για τον απλούστατο λόγο του "δεν αντέχω άλλο";

Ας μην το "μελοποιήσουμε" πολύ όμως. Ας μείνουμε στην (φυσιολογική θα έλεγα) ανάγκη του ανθρώπου να αποχωρήσει κάποια στιγμή από την οποιαδήποτε κατάσταση, με σκοπό να εξερευνήσει καινούργια μονοπάτια και να ανακαλύψει νέους προορισμούς. Ένα καινούργιο σπίτι, μια καινούργια δουλειά, μια καινούργια ζωή. Ε λοιπόν αρχίζω και πιστεύω ότι είναι στην φύση του ανθρώπου να έχει αυτό που λέμε: "τάσεις φυγής". Σίγουρα όσο μεγαλώνουμε και αποκτάμε εμπειρίες και... χορταίνουμε, η ανάγκη αυτή μειώνεται σε μεγάλο βαθμό μέχρι που ίσως, να μην γίνεται σχεδόν καθόλου αντιληπτή. Παρόλα αυτά, θεωρώ πως όλοι θέλουμε να ζήσουμε πράγματα και να περάσουμε μέσα από καταστάσεις, με σκοπό να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο το πρώτο. Να "ζήσουμε" δηλαδή.

Σίγουρα δεν πρέπει να φοβάστε να μείνετε, όμως ακόμα πιο σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να φοβάστε να φύγετε. Όταν σας μπει η ιδέα στο μυαλό ότι πρέπει να την "κάνετε" σιγά σιγά, προσπαθήστε να προσπεράσετε τον φόβο της αμφιβολίας που θα σας κυριεύσει στιγμιαία, και απλά κάντε το. Ορισμένες φορές, το να φεύγεις από κάπου δεν σημαίνει ότι τα παρατάς, αλλά, αντίθετα, ότι θέλεις να συνεχίσεις να προσπαθείς.

Εις το επανιδείν...   +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ εσύ ζεις ή υπάρχεις;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πάει καιρός τώρα που έγραφα για παράλληλους κόσμους. Δεν αναφερόμουν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν ή σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αλλά στον τρόπο που ο καθένας αντιλαμβάνεται ή βιώνει ή εκμεταλλεύεται το περιβάλλον στο οποίο ζει.

Πρώτο θύμα αυτής της διαπίστωσης είναι ο εαυτός μου. Ζω στο Ηράκλειο. Μια υπέροχη πόλη με πραγματικά αμέτρητα σημεία για να επισκεφτεί κανείς. Κι όμως η ζωή μου περιφέρεται ανάμεσα σε 3-4 σημεία (δουλειά, σπίτι, σχολεία κλπ.) και το αυτοκίνητο μου είναι σα να "ζει" την ζωή ενός συρμού του μετρό με συγκεκριμένο δρομολόγιο μπρος και πίσω.

Κι όμως... η μαγεία είναι εκεί έξω και απλά περιμένει από εσένα να την βιώσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνεις ένα βήμα πίσω για να μπορείς να παρατηρείς πιο ψύχραιμα και αντικειμενικά το τι συμβαίνει στ' αλήθεια.

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να κάνω αυτό το βήμα πίσω έστω και για μία μέρα και να παρατηρήσω αυτόν τον παράλληλο κόσμο. Είδα ένα ζευγάρι νέων να περπατάει χέρι-χέρι στον δρόμο ώσπου έκατσαν για ένα ποτήρι κρασί. Γύρω τους υπήρχε φασαρία από παιδιά, έντονη μουσική και άλλες παρέες που γελούσαν ή φώναζαν, όμως έδειχναν ότι τίποτα από αυτά δεν μπορούσαν να τους επηρεάσουν. Δεν γύρισαν ούτε μία φορά το κεφάλι τους για να δουν ή να σχολιάσουν κάτι από αυτά. Το μόνο που έκαναν ήταν να κοιτάζει ο ένας τον άλλο βαθιά στα μάτια και να ανταλλάζουν σιγανές κουβέντες που ίσως να ήταν και ψιθυριστές.

Λίγο αργότερα, έβλεπα έναν πατέρα να παρακολουθεί έναν ποδοσφαιρικό αγώνα (στην τηλεόραση) με τον γιο του. Δεν έδειχνε να τον ενδιαφέρει το σκορ, νομίζω ότι του αρκούσε που εξηγούσε διάφορες φάσεις στον γιο του την ίδια ώρα που άλλοι μιλούσαν δυνατά, έβριζαν ή ένιωθαν άγχος για την εξέλιξη του αγώνα.

Και κάπως νωρίτερα απ' αυτά, παρατηρούσα μία μητέρα να περπατάει με την έφηβη κόρη της και σε πολύ ήρεμο και φιλικό κλίμα να της δίνει συμβουλές για το πως δεν πρέπει να παρατάει την παρέα της όταν έχουν βγει όλοι μαζί με την κόρη της χωρίς ίχνος εγωισμού να την προσέχει ιδιαίτερα. Δίπλα τους άλλοι διερχόμενοι μιλούσαν αγχωμένοι στο τηλέφωνο ή επιτάχυναν το βήμα τους σα να είχαν χάσει κάποιο σημαντικό ραντεβού.

Η θάλασσα βρίσκεται 100 μέτρα από το γραφείο μου, όμως δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που την κοίταξα. Ένας ψαράς ακόμα δεν ξέρω πότε στάθηκε για ένα λεπτό να την χαζέψει. Πάω στοίχημα όμως ότι το ζευγάρι του πρώτου παραδείγματος, έχει περάσει καμπόσες ώρες κοντά της...

Έτσι σήμερα έρχομαι να απαξιώσω το δικό μου προηγούμενο συμπέρασμα περί παράλληλου κόσμου. Το πως τον βιώνουμε (τον κόσμο) είναι καθαρά δική μας επιλογή. Το αν επιλέγουμε να μασάμε το φαγητό ή να το γευόμαστε, το αν επιλέγουμε να καταπίνουμε το ποτό μας ή ευφραινόμαστε από δαύτο, το πως επιλέγουμε να κοιτάζουμε κάποιον ή να τον αντικρίζουμε. Και ναι, ξέρω καλά πως οι συνθήκες είναι πάντα αντίξοες, όμως αν αφεθούμε σε αυτές, τότε θα γίνουμε ένα με αυτές... αντίξοι άνθρωποι! Είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη εξεύρεσης ενός κινήτρου, ενός μικρού "σπρωξίματος" που θα μας πάει αυτό το πολύ σημαντικό ένα βήμα πίσω για να μάθουμε να ζούμε την ζωή και όχι να πέφτουμε χωρίς σωσίβιο πάνω στο ποτάμι της ροής της. Καλή επιτυχία σε όλους μας... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »