Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗΣ

καταχώρηση τσι μέρας
σημερινή προσθήκη στην λίστα των βραβεύσεων τσι μέρας
από LOGOS_EN_DRASEI

Κριμα για ολα
Εχω τοσο καιρο να σχολιασω την επικαιροτητα που ειχε αρχισει να με συνεπαιρνει ολοκληρη μια εντελως καλλιτεχνικη διαθεση. Διοτι και ποια επικαιροτητα να σχολιασω εξαλλου; Οι δημοσιογραφοι ουτε να μας πανικοβαλλουν δεν μπορουν πια! Καθε μερα εχουν την ιδια κασετα στο repeat με μονιμο σουξε την ενδεχομενη αναδιαρθρωση του χρεους που ποτε σκαει σαν ειδηση απο ξενες πηγες ποτε διαψευδεται παταγωδως απο αλλες πηγες. Το βαρεθηκαμε το κακοπαιγμενο τραγουδακι τους, τοσο που και να παθαιναμε το οτιδηποτε δε θα το πιστευαμε! Οποτε τι να σας πω κι εγω...κανενα ενδιαφερον! Σημερα ομως συγκλονιστηκα. Και συγκλονιστηκα οχι γιατι δεν ξερω οτι συμβαινουν τραγικα πραγματα γυρω μου, αλλα γιατι παντα δα συγκλονιζομαι με αυτα. Και αναφερομαι φυσικα στον θανατο ενος ανθρωπου ο οποιος ετοιμαζοταν να μεταφερει τη γυναικα του στο μαιευτηριο για να φερει στον κοσμο το δευτερο παιδι τους κι επεσε θυμα ληστων. Και τωρα θα μου πειτε πως ενας θανατος ειναι τραγικος απο μονος του χωρις να χρειαζεται καμια συμπληρωματικη εικονα για να μας ταρακουνησει. Συμφωνω απολυτα. Απλως ολα τα υπολοιπα λειτουργουν σε ψυχολογικο επιπεδο ασυναισθητα εντεινοντας μια ηδη δυσαρεστη κατασταση. Οπως εδω η εικονα της ετοιμογεννης γυναικας και των παιδιων τους. Εκεινου που προλαβε να γνωρισει τον πατερα του και τον εχασε κι εκεινου που τον εχασε πριν καν τον γνωρισει...Δεν το παιζω μελο. Στην πραγματικοτητα κατι τετοιες στιγμες δεν επεξεργαζομαι ιδιαιτερα τα συναισθηματα μου, τα αφηνω και ρεουν. Επηρεαζομαι. Για ποσο, θα αναρωτηθειτε...για λιγο μεχρι το επομενο γεγονος; Οντως, λενε και εχουν εν μερει δικιο, πως η ζωη συνεχιζεται. Πρεπει να σας πω ομως οτι ειμαι γενικα επηρεασμενη με ολες αυτες τις καταστασεις. Η ζωη μπορει να συνεχιζεται αλλα αυτες που χανονται και μαλιστα με τοσο αδικους τροπους δεν πρεπει να ξεχνιουνται. Κρυβονται τοσα πραγματα πισω απο τετοια περιστατικα! Ακουσα πως οι δραστες πιθανοτατα ηταν αλλοδαποι...και κατι τετοια σε αφοπλιζουν εντελως μπροστα στη θεληση σου να υπερασπιστεις τους μεταναστες ενωπιον των ανθρωπων  που ειναι πολεμιοι τους ειτε λογω ρατσισμου ειτε με βαση παρομοια γεγονοτα. Και ειναι τοσο κριμα, μα τοσο κριμα το οτι με βαση ολα αυτα ξεσπαθωνουν οι ακροδεξιες και οι φασιστικες αποψεις με το δαχτυλο στον κροταφο λεγοντας μας οτι ειχαν δικιο. Γιατι τι να πεις στον απλο κοσμο; Οτι τα αιτια ειναι βαθυτερα; Οτι ολα αυτα ειναι αποτελεσμα ενος σαπιου γενικοτερου πολιτικοκοινωνικου συστηματος που οδηγει πολλους ανθρωπους στην εξαθλιωση και το εγκλημα; Οτι δεν ειναι ολοι οι αλλοδαποι εγκληματιες; Οτι δεν ξερουμε στη θεση τους τι θα εκαναν και καποιοι απο εμας; Ειμαι σιγουρη οτι μπροστα στη φρικη τους ολα αυτα θα τα ακουγαν βερεσε δινοντας δυναμη σε αποψεις ακομη πιο επικινδυνες που αν αποκτησουν ποτε εξουσια τοτε θα φανει πως με πιο υπουλο τροπο θα μπορουσαν να μας κανουν πολυ μεγαλυτερο κακο. Αλλα πως να τολμησει κανεις να αντιταξει θεωρειες απεναντι σε θανατους; Πως να το παιξει δικαιος κι επαναστατης με ομορφα και ουτοπικα λογια περι ισοτητας και λοιπων αφελων λεξεων; Αφελων που αγγιζουν τα ορια του προκλητικου τετοιες ωρες. Μα ειναι τοσο κριμα...Επηρεαστηκα πολυ οταν το εμαθα...κριμα για ολα...


οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια

μετάβαση στην αρχική σελίδαμετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το