Καληνωρίσματα. Είναι αρχή μου εδώ στο yannidakis να μην επαναλαμβάνομαι, πόσο μάλλον στους προβληματισμούς που θέτω, όμως σήμερα αποφάσισα να κάνω μια εξαίρεση με αφορμή έναν κοινό (και καλό) σκοπό και στόχο που αφορά την ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας.
Πρόκειται για το το κίνημα “καταναλώνουμε ότι παράγουμε” που επιστρέφει με μια νέα δράση επ’ αφορμής της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς. Χιλιάδες γονείς φέτος θα στείλουν ενάμισι εκατομμύριο μαθητές στα νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια της χώρας και ως είθισται η προετοιμασία για τη νέα χρονιά περιλαμβάνει καινούρια ρούχα, καινούρια σχολικά, καινούριο εξοπλισμό, εφόδια λειτουργικότητας και καλής ψυχολογίας για την καλύτερη απόδοση του μαθητή. Όλα αυτά είναι εύλογα όσο κι αν έχουν καθιερωθεί προς όφελος του εμπορίου.
Η πρόταση του κινήματος που στο yannidakis στηρίζω απόλυτα, αφορά 
την κατανάλωση ελληνικών προϊόντων αποκλειστικά και μόνο, για την κάλυψη των άνωθεν αναγκών από τους γονείς. Όπως θα διαπιστώσετε με μια πρόχειρη έρευνα αγοράς, τα ελληνικά προϊόντα αποτελούν και πιο οικονομικά συμφέρουσες λύσεις για το οικογενειακό πορτοφόλι και έτσι τι καλύτερο από το να ανακυκλώσουμε τα χρήματα μας στέλνοντάς τα κατ’ ευθείαν σε έλληνες επιχειρηματίες και κατ’ επέκταση στο ελληνικό κράτος, βοηθώντας στην αλυσίδα της αγοράς εργασίας σε μια χώρα που μαστίζεται από την ανεργία. Το θέμα δεν είναι εθνικιστικό, είναι καθαρά πρακτικό και εποχές σαν αυτή οφείλουμε όλοι να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο για να σταθούμε στις δυσκολίες που οι συνθήκες έχουν καθιερώσει. Ακόμα κι αν δεν μελετήσουμε το θέμα από την οικονομική του οπτική, θα διαπιστώσουμε πως κινήσεις και προτάσεις σαν αυτή του κινήματος, βοηθούν την (ελληνική) κοινωνία να συσπειρωθεί, να λειτουργήσει πιο ομαδικά προς όφελος της ίδιας της κοινωνίας.
την κατανάλωση ελληνικών προϊόντων αποκλειστικά και μόνο, για την κάλυψη των άνωθεν αναγκών από τους γονείς. Όπως θα διαπιστώσετε με μια πρόχειρη έρευνα αγοράς, τα ελληνικά προϊόντα αποτελούν και πιο οικονομικά συμφέρουσες λύσεις για το οικογενειακό πορτοφόλι και έτσι τι καλύτερο από το να ανακυκλώσουμε τα χρήματα μας στέλνοντάς τα κατ’ ευθείαν σε έλληνες επιχειρηματίες και κατ’ επέκταση στο ελληνικό κράτος, βοηθώντας στην αλυσίδα της αγοράς εργασίας σε μια χώρα που μαστίζεται από την ανεργία. Το θέμα δεν είναι εθνικιστικό, είναι καθαρά πρακτικό και εποχές σαν αυτή οφείλουμε όλοι να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο για να σταθούμε στις δυσκολίες που οι συνθήκες έχουν καθιερώσει. Ακόμα κι αν δεν μελετήσουμε το θέμα από την οικονομική του οπτική, θα διαπιστώσουμε πως κινήσεις και προτάσεις σαν αυτή του κινήματος, βοηθούν την (ελληνική) κοινωνία να συσπειρωθεί, να λειτουργήσει πιο ομαδικά προς όφελος της ίδιας της κοινωνίας.
Το yannidakis εδώ και χρόνια προωθεί την έννοια της ανακύκλωσης του χρήματος, ακόμα και σε εποχές που είχε κατηγορηθεί από τους αναγνώστες του, για τοπικιστικές απόψεις. Σήμερα βέβαια όλοι συντάσσονται με τις απόψεις αυτές. Καταναλώνουμε λοιπόν ελληνικά, εξοπλίζουμε τα παιδιά μας με ελληνικά προϊόντα και κάνουμε το σύνθημα “made in greece” συνώνυμο με τις καταναλωτικές μας συνήθειες.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΓΡΑΨΕΤΕ ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ “ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ” ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ :[
Συνφωνώ απόλυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς άλλο σχολιασμό.
:[ biobaxes
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να στηρίξουμε τους έλληνες επιχειρηματίες και κυρίως τους μικρομεσαίους :[
Για ένα χαιρετισμό πέρασα Yan.Eνοείται πως συμφωνώ και όχι μόνο σε ότι αφορά σχολικό εξοπλισμό αλλά σε ότι παράγει ο τόπος.Δεν είναι δα και πολλά.. Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφή:[ lydia1196
ΑπάντησηΔιαγραφήας προωθήσουμε τότε το κίνημα και τις δράσεις του με την προσωπική μας δραστηριότητα αλλά και με την εξάπλωση της ιδέας στους κύκλους μας. Από εμάς εξαρτάται :[
Σε χαιρετώ φίλε, συνοδοιπόρε.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Έπαθα" πριν από λίγο...Δεν μου άνοιγε η σελίδα σου!!!
Τέλος όλα καλά και να μαι εδώ.
Δεν νομίζω να χρειάζεται συζήτηση. Τα όσπρια τα ψωνίζω από καταστήματα που έχουν επάνω τον Έλληνα παραγωγό, τα λαχανικά από τις λαϊκές αγορές (περισσότερο των Μεγάρων) ενώ το αλεύρι από παραδοσιακό μύλο πάλι των Μεγάρων, καθώς και το λάδι.
Αποφεύγω τις πλαστικές σακούλες, ενώ προσπαθώ ότι αγοράζω, επιπλέον απ' τα καθημερινά, δώρα,ένδυση και υπόδηση μας να είναι μόνο ελληνικά.
Θέλω να σου καταθέσω όμως, πως είναι πάρα πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα στην Αθήνα, να βρεις ελληνικά προϊόντα!
Ευτυχώς που υπάρχουν κάποια καταστήματα ακόμη!
:[ Annyra Math
ΑπάντησηΔιαγραφήτο yannidakis είναι αλήθεια πως έκλεισε αιφνίδια για κάποια λεπτά της ώρας. Άγνωστο παραμένει γιατί και ελπίζω ο πόλεμος εναντίον μου να σταματήσει εδώ.
Ο τρόπος ζωής ή τέλος πάντων αγορών σου, αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Ομολογώ κι εγώ με τη σειρά μου πως είμαι αρκετά τοπικιστής σε αυτά τα θέματα (ομολογώ πως εξαιρώ την ένδυση) ακόμα κι ας κατηγορούμαι πολλές φορές. Όμως γιατί όχι; Εφόσον αποδεδειγμένα τα κρητικά προϊόντα και κατ' επέκταση τα ελληνικά, αποτελούν ασφαλής λύση για το τραπέζι του σπιτιού μου :[
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ελπίσουμε ότι θα μείνει έως εδώ, κι ο χώρος που διδάσκει ήθος, αλήθεια και μας κρατά τεκμηριωμένα ενήμερους για όσα δεν μπορούν άλλα μπλοκ του "είδους" να μας παράσχουν θα βρίσκεται πάντα ψηλά στην προτίμησή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα είμαι όσο βρίσκομαι στην Ελλάδα, στο πλευρό σου και για άλλη μια φορά θα στείλω στη google τα παράπονα μου.
Να είσαι πάντα καλά.
Γιάννη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμάζω την ανιδιοτέλειά σου. Το να προτιμάς τον συντοπίτη σου σίγουρα δεν είναι τοπικισμός. Είναι ένδειξη αλληλεγγύης που είναι περισσότερο από απαραίτητη αυτή την εποχή. Από μια κοινωνική ματιά, όλοι θα συμφωνούσαν σε μια τέτοια πράξη.
Από μια οικονομική σκοπιά, αναρωτιέμαι πόσο αποτελεσματική είναι. Η οικονομία μας είναι πρωτίστως μια χώρα εμπορική. Εμπορεύεται προϊόντα και υπηρεσίες. Γνωρίζεις ότι η πλειονότητα των συνοικιακών μικρομάγαζων αλλά και των μικρομεσαίων επιχείρησεων στον τόπο μας αποτελούν ενδιάμεσους κρίκους μιας αλυσίδας αξίας που ξεκινά από χώρες παραγωγούς, όπως η Κίνα και η Γερμανία, οι βασικοί προμηθευτές της χώρας μας. Είναι η αξία που θα καταφέρουμε να καρπωθούμε ως μεσάζοντες αρκετή για να ξεπεράσουμε αυτή ή οποιαδήποτε άλλη κρίση του μέλλοντος;
Κατά την άποψή μου, 2 είναι οι εναλλακτικές στρατηγικές για τις επιχειρήσεις: είτε να παράγουν αντί να εισάγουν, είτε να ενισχύσουν την διαπραγματευτική τους ισχύ ως μεσάζοντες για να εισάγουν φθηνότερα.
Εμείς οι καταναλωτές, σε μια ελεύθερη οικονομία, διαλέγουμε σύμφωνα με το συμφέρον, όχι με συναισθηματισμό. Αυτό που αντέχει το πορτοφόλι μας...
Αντώνης, ένας παλιός συμμαθητής
:[ Xspant
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλε μου Αντώνη (χαίρομαι που "συναντιόμαστε" ξανά) κρίνω σκόπιμο να σημειώσω πως αυτή είναι η κυριότερη αιτία της κατάστασης της χώρας μας σήμερα. Ο καθένας κοιτούσε πάντοτε το συμφέρον του. Μάλιστα το έκανε τόσο φανατικά ώστε έφτανε στο άκρο της παρανομίας, της φοροδιαφυγής του λαδώματος κλπ.
Πρέπει να υπάρξουν ορισμένα παραδείγματα ώστε η εξαίρεση να γίνει σιγά-σιγά ο κανόνας. Όχι σήμερα ή του χρόνου, αλλά έστω την επόμενη γενιά. Δεν παύω ποτέ να είμαι αισιόδοξος πως μια επόμενη ελληνική (ή ευρωπαϊκή) γενιά, θα αποτελέσει ένα καλύτερο αύριο του εκτρώματος που εμείς δημιουργήσαμε ή συντηρήσαμε :[
Γιάννη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι ιδεαλιστής. Επιθυμείς έναν κόσμο δίκαιο, όπως όλοι μας. Όποιον σώφρων άνθρωπο και να ρωτήσεις, αυτό θα σου πει. Γιατί, όμως, αποτυγχάνουμε συλλογικά;
Γιατί είμαστε ωφελιμιστικά ζώα. Όχι λαμόγια προς Θεού. Είναι το ένστικτο της επιβίωσης. Γονατίζει οποιαδήποτε μόρφωση, όποια εξευγενισμένη αντίληψη, όποια εξανθρωπισμένη κοινωνία.
Όμως είναι άδικο να κατηγορείς τη φύση μας γι'αυτό.
Διάβασε μερικές σκέψεις μου πάνω σ'αυτό:
http://the-k-project.blogspot.com/2011/06/h.html
Για να μην επαναλάβω μια από τα ίδια μια και συμφωνώ με τους φίλους προσχολιαστές, να παραθέσω μόνον πως οι Γερμανοί αν και είναι τα πλέον ωφιλιμιστικά ζώα του πλανήτη, με τον τοπικισμό κατάφεραν να γίνουν και πάλι κραταιοί και με τον έλεγχο των τιμών (όποιος έστω για μια μέρα είχε το προϊόν του ένα λεπτό ακριβότερα από άλλους, δεν ξαναγόραζαν μέχρι να τον κλείσουν).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι ποιό είναι το όφελός εν τέλει, αλλά τι εμείς νομίζουμε ως όφελος.
: )
:[ Αχιλλέας
ΑπάντησηΔιαγραφήενδιαφέρουσα οπτική, ρεαλιστικό το παράδειγμα :[