προβληματισμός παρασκευής - ΜΥΘΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΕΜΜΟΝΕΣ (μέρος 3/4)

 

Ο χρόνος εκείνος στην Πάτρα δεν ήταν εύκολος για την Αντιγόνη κι όταν τα Χριστούγεννα έφτασαν η ίδια δεν ήθελε κατά βάθος να πάει στο χωριό. Όμως πήγε και έμαθε πως αυτή τη φορά ο Γιώργος ήταν με κάποια κοπέλα από την Βουλγαρία. Ίσως για πρώτη φορά δεν την ενδιέφερε, όμως περνώντας μερικές μέρες στο χωριό και συζητώντας με γνωστούς και φίλους διαπίστωσε ένα άλλο παράδοξο. Το χωριό αλλά και τα άλλα παρακείμενα, είχαν γεμίσει με κοπέλες από την Βουλγαρία. Πολλοί έκαναν λόγο για παράνομες ‘εισαγωγές’ γυναικών, όμως κανείς δεν μπορούσε να είναι σίγουρος.

 

Και πως να είναι όταν κανείς δεν έδειχνε πρόθυμος να ερευνήσει την υπόθεση. Η Αντιγόνη είδε άντρες της γειτονιάς της να ξενοκοιμούνται με νεαρές αλλοδαπές χαλώντας πολλά χρόνια γάμου, είδε τον αστυφύλακα του χωριού να απολαμβάνει την παρέα τέτοιων γυναικών. Σε μια τέτοια έξοδό της, συνάντησε τυχαία το Γιώργο. Η χειραψία τους ήταν τυπική, όμως η Αντιγόνη ποτέ δεν ξέχασε το κακό που της είχε κάνει και πάντα θα αναζητούσε μια ευκαιρία να τον εκδικηθεί.

- “Θέλω λίγη σκόνη” του είπε κοφτά.

- “Δεν φέρνω πια. Μπορώ να σου βρω φιλαράκια που κάνουν τη δουλειά και θα σου βρουν ότι θέλεις” της απάντησε με άνεση.

- “Και τότε εσύ τι κάνεις”; αυτή τη φορά με δόση ειρωνείας.

- “Το φιλοσόφησα εκείνη τη μέρα. Αν έγκυες κοπέλες κάνουν χρήση μπορούν να χάσουν και τα παιδιά τους. Είμαι πολλά, δολοφόνος όμως δεν είμαι”. Είχε δίκιο. Δολοφόνος δεν ήταν. “Τώρα κάνω κάτι ασφαλές και ήρεμο. Ασχολούμαι με εισαγωγές. Έχω μέχρι και σταθερή σχέση”! συνέχισε με ενθουσιασμό.

Η Αντιγόνη γέλασε κοροϊδευτικά κι εκείνος την πλησίασε και δίνοντάς της ένα πεταχτό φιλί στο στόμα, κατέληξε: “σε ευχαριστώ. Σημαίνεις πολλά για μένα. Εξακολουθείς να είσαι το κορίτσι μου”.

 

Με αρκετές μέρες στη διάθεση της πριν να επιστρέψει στην Πάτρα, η Αντιγόνη φρόντισε να γνωρίσει την Ράνια, την κοπέλα του Γιώργου. Η Ράνια μιλούσε σχετικά καλά τα ελληνικά. Ήταν ψηλή, όμορφη, αλλά και πολύ προσιτή και καλοσυνάτη. Η Αντιγόνη και η Ράνια έγιναν γρήγορα φίλες, ενώ συναντιόντουσαν ώρες που ο Γιώργος έλειπε και χωρίς να ξέρει κάτι.

- “Σήμερα να κάτσεις για φαγητό. Θέλω να σε γνωρίσει ο φίλος μου ο Γιώργος” πρότεινε με ενθουσιασμό η Ράνια.

- “Ξέρεις, θα το ήθελα πολύ, όμως αύριο επιστρέφω στην Πάτρα και θέλω να είμαι μαζί με τους δικούς μου. Καταλαβαίνεις” απάντησε πειστικά η Αντιγόνη.

- “Ναι, βέβαια. Θα το κάνουμε όταν ξανάρθεις”.

- “Σίγουρα. Να δώσεις πολλά χαιρετίσματα στον Γιώργο. Είσαι τυχερή που σε έφερε στην Ελλάδα. Είναι πολύ καλό παιδί” η Αντιγόνη προσπαθούσε να εκμαιεύσει μια δύσκολη πληροφορία από την Ράνια κι εκείνη ενέδωσε.

- “Α, ξέρεις, έτσι; Γιατί μου έχει πει πως δεν πρέπει να μιλάω γι’ αυτό. Με το Γιώργο δεν γνωριστήκαμε στην Βουλγαρία. Εκεί απλά του έδωσα τα χρήματα για τη μεταφορά. Ήμασταν πολλά κορίτσια, οπότε γνωριστήκαμε καλύτερα εδώ, στο χωριό” εξιστορούσε αθώα η Ράνια.

 

Η Αντιγόνη είχε γράψει όλη τη συνομιλία σε κασέτα. Θα έφευγε την επομένη για την Πάτρα και δεν ήθελε να προκαλέσει αναστάτωση τώρα. Προτιμούσε να περάσει λίγος καιρός ώστε να μην στιγματιστεί και να δράσει από την Πάτρα.

 

:[
διαβάστε το τέταρτο και τελευταίο μέρος του Μύθου την ερχόμενη Παρασκευή στις 12:00