Καληνωρίσματα. Το 2011 αφιερώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση στον εθελοντισμό. Είναι πολύ αισιόδοξο το ότι μαθαίνουμε πως εκατό εκατομμύρια ευρωπαίοι συμπολίτες μας ασχολούνται με τον εθελοντισμό. Την ίδια ώρα μόλις το 10% των ελλήνων και των ιταλών 
είναι εθελοντές. Ο ικανοποιητικός συνολικός αριθμός προκύπτει από το ότι το 40% του πληθυσμού της Ολλανδίας και της Βρετανίας είναι εθελοντές. Προφανώς υπάρχει ζήτημα σε ότι αφορά την ενημέρωση για αυτήν την πολύ σημαντική δραστηριότητα και ακριβώς αυτό το κενό ενημέρωσης προσπάθησε να καλύψει φέτος η Ε.Ε. αφιερώνοντας το έτος στον εθελοντισμό. Δεν είμαι σίγουρος πως τα κατάφερε αφού το έτος στιγματίστηκε από την οικονομική κρίση και τον κίνδυνο κατάρρευσης του ευρώ.
είναι εθελοντές. Ο ικανοποιητικός συνολικός αριθμός προκύπτει από το ότι το 40% του πληθυσμού της Ολλανδίας και της Βρετανίας είναι εθελοντές. Προφανώς υπάρχει ζήτημα σε ότι αφορά την ενημέρωση για αυτήν την πολύ σημαντική δραστηριότητα και ακριβώς αυτό το κενό ενημέρωσης προσπάθησε να καλύψει φέτος η Ε.Ε. αφιερώνοντας το έτος στον εθελοντισμό. Δεν είμαι σίγουρος πως τα κατάφερε αφού το έτος στιγματίστηκε από την οικονομική κρίση και τον κίνδυνο κατάρρευσης του ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση ο εθελοντισμός είναι ζωντανός. Στην Ελλάδα τον ζήσαμε πιο έντονα το 2004 μέσα από την άρτια οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων στους οποίους είχα κι εγώ την ευκαιρία να ζήσω την εμπειρία από κοντά. Είναι δύσκολο να αισθανθείς την ψυχολογία του εθελοντή αν πρώτα δεν την βιώσεις σαν εμπειρία. Εκείνος που προσφέρει χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα, προσφέρει αληθινά και απεριόριστα καθώς δεν μετρά την προσφορά του με βάση τον μισθό του. Ένας γνήσιος εθελοντής ικανοποιείται πρώτα ο ίδιος από την προσφορά του και τελικά ίσως αυτό να είναι και η ανταμοιβή του.
Μπορούμε όμως στις μέρες μας να μιλάμε για εθελοντισμό όταν πολλοί δίνουν μάχη για ένα μεροκάματο; Εκείνος που πρώτος έδωσε την απάντηση, ονομάζεται Marc Boyle. Πρόκειται για έναν άγγλο ακτιβιστή που καταφέρνει να ζει χωρίς εισόδημα εδώ και περισσότερα από δύο χρόνια. Ο ίδιος είναι πολύ ενεργός αφού έχει το δικό του ιστολόγιο, ενώ κυκλοφόρησε και ένα βιβλίο στο οποίο δίνει συμβουλές για το πως μπορεί κανείς να ζήσει χωρίς λεφτά! Αυτό αμέσως μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο τον οποίο μπορούμε να επωφεληθούμε προσφέροντας, βοηθώντας και αναπτύσσοντας καλές σχέσεις με τους φίλους, τους γείτονες, τους συμπολίτες μας. Είναι μια σχέση που ίσως μας φανεί πολύ χρήσιμη στη συνέχεια.
Το παράδειγμα της προσφοράς δεν είναι μόνο θεωρητικό και δεν ανήκει μόνο σε οργανωμένες προσπάθειες που συχνά-πυκνά γίνονται κατά τόπους, με τη μορφή μιας δενδροφύτευσης, ενός καθαρισμού παραλίας κλπ. Πολλοί συνάνθρωποι μας προσφέρουν εθελοντική εργασία παραδίδοντας ιδιαίτερα μαθήματα αφιλοκερδώς, κάνοντας μερεμέτια σε σπίτια γειτόνων, επισκευάζοντας υπολογιστές ή παρέχοντας δωρεάν συμβουλευτική βοήθεια σε διάφορους τομείς. Υπάρχουν εκείνοι που απλά θα πάνε για τα ψώνια της εβδομάδας ενός υπερήλικα ή θα φροντίσουν να μεταφέρουν το παιδί του γείτονα σπίτι από τον παιδικό σταθμό. Τα παραδείγματα είναι ανεξάντλητα και ο μόνος περιορισμός που μπορώ να σκεφτώ αφορά την όρεξη και θέληση προσφοράς που ίσως στον καθένα έχει κάποια όρια.
Τώρα που το σκέφτομαι, η ανεργία έχει δημιουργήσει πολύ ελεύθερο χρόνο στους ανθρώπους. Δεν είναι ανάγκη να κλαίει ο καθένας τη μοίρα του που δεν ξέρει τι να κάνει μέσα στην ημέρα. Μπορεί να προσφέρει και το μόνο σίγουρο είναι πως εκτός ότι θα νοιώσει καλύτερα που δεν παραμένει ανενεργός, θα αναπτύξει και τις δημόσιες σχέσεις του που ίσως του φανούν χρήσιμες στο επαγγελματικό του μέλλον.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΓΡΑΨΕΤΕ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το