προβληματισμός παρασκευής - ΜΥΘΟΣ ΜΑΙΟΥ: ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ ΖΩΗΣ (μέρος 2/4)

Μετά από λίγους μήνες, τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα κατά την αποφοίτηση των φοιτητών και ο Νίκος αποφοίτησε με πολλαπλούς επαίνους και άριστα στο πτυχίο του. Πριν καν οι καλοκαιρινές διακοπές ολοκληρωθούν ο Νίκος δέχτηκε κλήση από την ΠΑΝΙΝΦΟ για να εργαστεί εκεί. Ο Νίκος δεν το σκέφτηκε. Με την Κατερίνα αποφάσισαν πως αποτελούσε μια σπουδαία ευκαιρία σε περιόδους δύσκολες για επαγγελματικές προοπτικές κι έτσι σύντομα ξεκίνησε εργασία εκεί.

Ο Νίκος ανέλαβε τα καθήκοντά του, όμως δεν έμεινε μόνο εκεί. Έμενε μέχρι αργά και ασχολούνταν πολύ παραπάνω από το ωράριο του. Ήταν επίμονος και εργατικός και η δίψα του για βελτίωση δεν περνούσε απαρατήρητη από κανέναν. Τα βράδια συναντιόταν συχνά με την Κατερίνα όπου της εξομολογούνταν πόσο κουρασμένος ήταν, όμως εκείνη πάντα τον στήριζε. Σε ένα από αυτά τα βράδια, ο Νίκος έδειχνε προβληματισμένος.

- “Νομίζω πως ανακάλυψα ένα λάθος. Τι έκανα και το ξαναέκανα. Σήμερα ξόδεψα όλη μου τη μέρα μου σε αυτές τις εγγραφές και δεν κατάφερα να βρω την λύση. Ποτέ δε θα γίνω καλός λογιστής αν δεν μπορώ να βρω κάτι τόσο εύκολο” έλεγε απογοητευμένος.

- “Μην στεναχωριέσαι. Είμαι σίγουρη πως θα καταφέρεις να βρεις τον τρόπο. Είναι θέμα χρόνου για σένα. Όμως πρέπει να χαλαρώσεις. Δεν μπορείς να ασχολείσαι συνεχώς με τη λογιστική. Θυμάσαι πως μετά τα μαθήματα, φεύγαμε να χαλαρώσουμε; Τότε που καθαρίζαμε το μυαλό μας απ’ όλα αυτά”; απαντούσε τρυφερά η Κατερίνα.

- “Θα ξαναέρθουν εκείνες οι μέρες. Απλά πρέπει να καθιερωθώ”.

Εκείνες οι μέρες αργούσαν. Ο Νίκος έβρισκε περισσότερα λάθη και τα προβλήματα αυξάνονταν αντί να λύνονται. Σύντομα μάλιστα βρισκόταν μπροστά σε αρχεία εγγραφών από αγορές τεχνολογίας υποκλοπών και άλλες άσχετες με την εταιρεία αγορές. Ο Νίκος είχε αποφασίσει πως ήταν καιρός να μιλήσει με τον προϊστάμενο του. Χρειαζόταν βοήθεια. Η νύξη που έκανε, σύντομα έφερε αποτελέσματα. Σε λίγες ημέρες ο προϊστάμενος του τμήματος λογιστικής κάλεσε τον Νίκο στο γραφείο του για να του ανακοινώσει: “Νίκο, προέκυψε ένα πολύ σημαντικό σεμινάριο στην Γερμανία. Θα χρειαστεί να λείψεις για μερικές ημέρες. Είναι ένα πιστοποιητικό που θέλω οι υπάλληλοι μου να έχουν. Θα ταξιδέψεις με έναν ακόμα συνάδελφο. Δυστυχώς, εξαιτίας περικοπών, θα χρειαστεί να μοιραστείτε το ίδιο δωμάτιο. Μην ανησυχείς, είναι για λίγες μόνο ημέρες”.

Ο Νίκος την ημέρα της αναχώρησης πέρασε από την εταιρεία, όπου αυτοκίνητο της εταιρείας θα μετέφερε τους δύο συναδέλφους στο αεροδρόμιο. Εκεί τον περίμενε ο προϊστάμενος του: “Καλημέρα. Εδώ είσαι. Μπες στο αυτοκίνητο και καλό ταξίδι. Στον φάκελο σου έχω ότι πληροφορίες χρειάζεσαι για το σεμινάριο”. Ο Νίκος μπήκε στο αυτοκίνητο όπου συνάντησε στο πίσω κάθισμα μία γυναίκα. Ήταν κοντά στα τριάντα με μακριά μαύρα μαλλιά, φαινόταν πολύ ψηλή, φορούσε ένα κοντό φόρεμα που άφηνε τα υπέροχα πόδια της γυμνά ως τις γόβες της. “Γεια! Είμαι η Λένα. Πρέπει να είσαι ο Νίκος. Μαζί θα συμμετέχουμε στο σεμινάριο”. Ο Νίκος αιφνιδιάστηκε. Σίγουρα κάτι άλλο περίμενε και σίγουρα κάτι άλλο του επιφύλασσαν οι επόμενες ημέρες.

:[
το τρίτο μέρος του Μύθου την ερχόμενη Παρασκευή στις 12:00