ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 01/01/2009
Θα έχετε ακούσει πως στην εκκλησία κάθε πρώτη του μήνα γίνεται λειτουργία και ευλογείται αγιασμός για τους πιστούς. Από αυτή την παράδοση δεν εξαιρείται κανένας μήνας.
Από την άλλη, εμείς παραδοσιακά βγάζουμε το άχτι μας την πρώτη μέρα του πρώτου μήνα του κάθε χρόνου! Την ίδια ώρα η εκκλησία γιορτάζει αυτή τη μέρα βασικά τον Άγιο Βασίλειο, παράλληλα με την καθιερωμένη πρωτομηνιά.
Σε όλο τον κόσμο η παράδοση θέλει την πρωτοχρονιά να αποτελεί αργία για σχεδόν όλους και από την παραμονή της μέχρι και το βράδυ αυτής, ο κόσμος να ξεφαντώνει διασκεδάζοντας.
Προσωπικά εργάζομαι αρκετές ώρες στο γραφείο την ημέρα αυτή και ενώ φροντίζω να διασκεδάσω με τον ένα ή άλλο τρόπο την παραμονή της (συνήθως πάω στο γραφείο χωρίς λεπτό ύπνου), δε συμμερίζομαι τον πανικό αυτής της ημέρας.
Ο κόσμος μιλάει για μια νέα αρχή, για απολογισμό, ανασκοπήσεις, καθορισμό νέων στόχων για το μέλλον, επιδιώξεις σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά ακόμα και στη συμπεριφορά στην οικογένεια, το συνάνθρωπο, το Θεό. Αυτό για μένα φαντάζει λιγάκι ρομαντικό: Περιμένουμε τριακόσιες τόσες μέρες για να κάνουμε μια νέα αρχή!
Όχι πως εγώ ξεφεύγω από τον ορισμό της δύναμης της συνήθειας, αλλά προς Θεού, δεν περιμένω την αρχή ενός έτους, του μήνα ή κάποιας εβδομάδας για να ξεκινήσω κάτι. Λέω εν καιρώ και αρχίζω έγκαιρα χρονοδιαγράμματα χωρίς να δίνω σημασία στον αριθμό της ημέρας του μήνα.
Το σίγουρο είναι πως η ημέρα του Αγίου Βασιλείου, σήμερα στέλνει το μήνυμα του βίου του Αγίου. Να φροντίζουμε τα παιδιά, τη νέα γενιά και όσους χρειάζονται κάτι που μπορούμε να δώσουμε. Ο Άγιος Βασίλειος (ή Νικόλαος)* δεν το έκανε την πρώτη του χρόνου, το έκανε όλες τις ημέρες του χρόνου που μπορούσε!
Για σήμερα δε θα ευχηθώ τα τυπικά. Έχετε από καρδιάς όλες τις συνετές ευχές που επιθυμείτε. Σήμερα προτιμώ να σας/μας θυμίσω πως πρέπει να φροντίζουμε την ψυχή μας, τα παιδιά και όσους έχουν ανάγκη όσες περισσότερες μέρες του χρόνου είναι δυνατό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το