ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 21/09/2009
Δεν είναι άγνωστο ζήτημα για τη θεματολογία του yannidakis live, όμως αυτή τη φορά την αφορμή την δίνει η νομοθεσία του κράτους μας και αφορά την κοσμοθεωρία των ιδιοκτητών ιστολογίου, την ανωνυμία.
Στο άρθρο 19 του Συντάγματος διαβάζουμε για το απόρρητο των επιστολών και της επικοινωνίας. Αναλύεται περιοδικά κάθε Τρίτη στο yannidakis live το ζήτημα, στο αφιέρωμα στην «Επικοινωνία μέσω Τεχνολογίας». Αλλά και πάλι, κάθε νοήμον άνθρωπος αντιλαμβάνεται την ανάγκη για την ασφάλεια της απόρρητης επικοινωνίας.
Σε τι διαφέρουν λοιπόν τα ιστολόγια; Οφείλουμε να παραδεχτούμε πως πολλές σελίδες παρακολουθούνται από τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Οι όχι λίγες, περιπτώσεις εξιχνίασης εγκλημάτων παιδικής πορνογραφίας ή πρόληψης αυτοκτονιών από προβληματικούς νέους, εμένα μου δίνουν αφορμή να στηρίξω αυτήν την διακριτική παρακολούθηση. Άλλωστε οι σελίδες μας είναι δημόσιες, σωστά;
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το σπουδαιότερο χαρακτηριστικό των ιστολογίων που είναι η ανωνυμία. Η ανωνυμία αποτελεί το εργαλείο έκφρασης και ελεύθερης δραστηριότητας του ανθρώπου. Ένα μέσο που μόνο ηλεκτρονικά βρίσκει ανταπόκριση στις συγκεκριμένες ανάγκες του ανθρώπου. Ανάγκες που νόμιμα ικανοποιούνται και άρα είναι υποχρέωση του ανθρώπου να τις διαφυλάσσει.
Πως λοιπόν μπορεί κάποιος να έχει το φόβο της αποκάλυψης της αντιστοιχίας ταυτότητας και προσωπικών φαντασιώσεων, ερωτικών μυστικών, αποκαλυπτικών συζητήσεων ή ακραίων απόψεων; Αυτά είναι τα ερωτήματα που ουσιαστικά έρχονται αντιμέτωπα με την άρση του απορρήτου στα ιστολόγια. Ξέρω ανθρώπους που θα έτρεμαν στην ιδέα της αποκάλυψης των στοιχείων τους εδώ στα spaces κι άλλους που θα περιοριζόταν αισθητά η διάθεσή τους για έρευνα και αποκαλύψεις.
Τελικά το ερώτημα που προκύπτει έχει να κάνει με το αν εμείς:
Α :[ είμαστε διατεθειμένοι υπό τις ανώτερες συνθήκες να αποκαλύψουμε την ταυτότητά μας
Β :[ η άρνηση μας είναι αδιαπραγμάτευτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το