προβληματισμός τετάρτης - ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΧΩΡΑ Η ΛΙΒΥΗ

Καληνωρίσματα. Η κρίση στη Λιβύη βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, όμως τα σημάδια του πολέμου όταν αυτός τελειώσει θα μείνουν ανεξίτηλα στην ιστορία και κυρίως στους ανθρώπους της Λιβύης που υπέφεραν ή ρίσκαραν τη ζωή τους.

Αυτή η ιστορία όμως έχει πολύ περισσότερες πολιτικές προεκτάσεις. Ο Καντάφι δεν είναι ένας τυχαίος πολιτικός ενός τυχαίου πολιτεύματος μιας τυχαίας χώρας. Με την ασφάλεια της εξουσίας που του παρείχε η μοναρχία του, κατάφερε να αναπτύξει όχι μόνο ένα ευρύτατο δίκτυο πολιτικών συναλλαγών με όλο τον κόσμο, αλλά και στρατηγικές συμμαχίες. Για καιρό βρέθηκε στο πλευρό της γαλλικής κυβέρνησης με όλο το… επιτελείο του που απαρτίζεται από πολυετή γυναικεία αποστολή και υπογράφοντας πολλές συναλλαγές επιχειρηματικού και αναπτυξιακού ενδιαφέροντος. Το ίδιο έκανε στην Ιταλία, το ίδιο στη Ρωσία, ακολούθησε η Ελλάδα, η τουρκία, ακόμα και με τις ΗΠΑ είχε σημαντικές συναλλαγές.

Ο Καντάφι είχε την ευχέρεια να μεταφέρει τη χώρα του εκτός Αφρικής, στους κόλπους της Δύσης. Φυσικά ποτέ δεν επέτρεψε στο λαό του να επηρεαστεί από τις τάσεις των δυτικών κρατών καθώς η υποταγή σε αυτόν παρέμενε η πρώτη προτεραιότητα διακυβέρνησης του. Η ανάπτυξη και ο πλούτος της χώρας του ήταν ένας έμμεσος στόχος που επιτυγχάνονταν πρωτίστως μέσα από την προσωπική του δραστηριότητα. Η αλήθεια είναι ότι ο Καντάφι είναι μια δυναστεία μόνος του. Ίσως αν είχε γεννηθεί σε μια ανεπτυγμένη χώρα της Δύσης να μην ήταν κάτι παραπάνω από έναν έξυπνο και πετυχημένο manager, όμως στη Λιβύη βρήκε την ευκαιρία να γίνει πρώτος στο χωριό. Επωφελήθηκε η Λιβύη από αυτόν; Ασφαλώς! Η Λιβύη είναι από τις πιο οικονομικά, επιχειρηματικά και αναπτυξιακά δραστήριες χώρες της Αφρικής και τα οφείλει όλα στον ηγέτη της, Καντάφι και στην ικανότητά του να εκμεταλλεύεται και να προωθεί κατάλληλα τον ορυκτό πλούτο της χώρας του. Ίσως το ότι μπορούσε να επηρεάζει την τιμή του πετρελαίου να ήταν το ισχυρό του όπλο κάθε φορά που επισκεπτόταν κάποιο ευρωπαϊκό κράτος.

Ο λόγος που αναφέρομαι στον παρελθοντικό χρόνο για τον Καντάφι, είναι επειδή πολύ απλά τώρα, μετά από όλα αυτά, τίποτα δε θα είναι το ίδιο. Η ενεργειακή εξάρτηση του κόσμου από τη Λιβύη και η οικονομική εξάρτηση του Καντάφι από τον κόσμο, θα παραμείνει, όμως ο σεβασμός, τα χαμόγελα, οι γυναίκες, έχουν περάσει στο παρελθόν. Θα ήταν διπλωματικά άτοπο να αγνοηθεί όλη αυτή η ιστορία που λαμβάνει χώρα αυτές τις μέρες. Τώρα ο Καντάφι είναι ο κακός ή μάλλον πάντα ήταν, όμως για πρώτη φορά ο ηρωικός λαός που επαναστάτησε εναντίον του τυράννου του, κατάφερε να το αποδείξει.

Και πως συναλλάσσεσαι με έναν… κακό; Επιστρατεύοντας την διπλωματία. Το μαγικό χαρτί της πολιτικής για να μπορεί να ξεπερνά τις κρίσεις και τα μίση. Το “κόλπο” που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί αλλά ποτέ δεν θα καταλάβει ο λαός. Εφόσον το ΝΑΤΟ έδρασε με πολεμική παρέμβαση, η ιστορία θα χαράξει νέα σελίδα. Ένας πόλεμος έγινε και κάποια στιγμή θα τελειώσει, ένας λαός όμως θα συνεχίσει να υποφέρει υποδουλωμένος σε μία κατάσταση που θα διαδεχθεί τον πόλεμο αυτό και πλέον θα φαντάζει ως εύκολη λύση, η μετανάστευση. Που αλλού; Στην Ευρώπη…

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ :[