αναδρομές - ΠΡΟΣΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, ΣΗΜΕΡΑ


ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 10 Ιουλίου 2007
ΤΙΤΛΟΣ: ΠΡΟΣΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, ΣΗΜΕΡΑ

Έχω πολύ συγκεκριμένο λόγο για το σημερινό θέμα, και το οποίο έχει να κάνει με την προσμονή. Ο ένας έχει βρεθεί πολλάκις στη θέση του άλλου, περιμένοντας την έλευση ενός προσώπου, αντικειμένου, ή γεγονότος με μεγάλη αγωνία.
Φυσικά η προσμονή κατηγοριοποιείται στις περιπτώσεις που είναι γνωστή εκ των προτέρων η άφιξη/έλευση/παραλαβή/διεξαγωγή αυτού που περιμένουμε και σε τέτοια περίπτωση απλά έχουμε τη βεβαιότητα για το πότε θα απολαύσουμε το συγκεκριμένο, αλλά και το περιθώριο να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την υποδοχή του όπως εμείς το ονειρευόμαστε ή όπως από το ίδιο απαιτείται.
Στην άλλη πλευρά είναι η προσμονή για κάτι το οποίο δε γνωρίζουμε πότε θα γίνει, κάτι που δημιουργεί ένα αίσθημα δυσάρεστης αγωνίας και παράλληλα ένα αίσθημα ευχάριστης ελπίδας. Στην τελευταία περίπτωση η αβεβαιότητα μπορεί να δημιουργήσει αντικρουόμενα συναισθήματα που μπορούν να φτάσουν και στα άκρα. Η υπερβολική αγωνία επηρεάζει την ψυχολογία μας αλλά και το περιβάλλον μας αρνητικά, ενώ ο υπέρμετρος ενθουσιασμός μπορεί να μας οδηγήσει στη μυθοποίηση του γεγονότος, κάτι που ενδεχόμενα μπορεί να μας απογοητεύσει εκ των υστέρων.
Η προσμονή ποικίλλει ανάλογα με τη σημαντικότητα αυτού που προσμένουμε και κατόπιν από την προσωπικότητα και το χαρακτήρα του καθενός. Λένε για τις γυναίκες πως είναι περισσότερο ανυπόμονες. Προσωπικά δεν έχω τις ενδείξεις για να το επιβεβαιώσω, όμως σίγουρα και ηλικιακά η έννοια της προσμονής ποικίλλει, καθώς για παράδειγμα τα παιδιά είναι εξ ορισμού πιο ανυπόμονα.
Και όταν εκείνη τελειώνει, μένει να δούμε αν εκείνο για το οποίο περιμέναμε, είναι τελικά έτσι όπως το περιμέναμε, κάτι το οποίο είναι ικανοποιητικό. Όμως υπάρχουν φορές που είναι κατώτερο των προσδοκιών και σε αυτήν την περίπτωση η απογοήτευση είναι ανάλογη της προσμονής. Εγώ θα σας αφήσω με την πιθανότητα που θέλει το τελικό αποτέλεσμα να είναι ανώτερο κάθε προσδοκίας και η ικανοποίηση τελικά να είναι χαρά και ενθουσιασμός.