(0:01-0:41) Πιάσε σήμερα το χέρι μου και ακολούθησε με. Μη φοβάσαι. Εγώ θα σε οδηγήσω σε ένα μέρος ονειρικό με εικόνες, χρώματα και ζωή που ποτέ άλλοτε δεν έχεις ξαναδεί. Μην νοιώσεις έκπληξη, μόνο χαμογέλα και συνέχισε να με κρατάς σφιχτά. Να ξέρεις ότι ποτέ δε θα σε αφήσω ότι κι αν συμβεί.
(0:42-2:32) Ξέρω. Τρόμαξες! Είναι όλα τόσο διαφορετικά. Άνθρωποι χορεύουν χαμογελαστοί, χωρίς να φοβούνται για την πείνα ή τον ύπνο τους το βράδυ. Κοίτα πως τραγουδούν ανέμελοι στους δρόμους που δεν έχουν άσφαλτο μα θρυμματισμένα φύλλα απ’ τα δέντρα. Ξέρω πως είναι όλα τόσο ξένα σε εσένα και εμένα. Ξέρω ότι αισθάνεσαι πως κάποιος θα σε τσιμπήσει και θα ξυπνήσεις στην πραγματικότητά της καθημερινότητας, όμως μην περιμένουμε αυτή την ώρα. Ας μπούμε κι εμείς στο πλήθος και ας ταξιδέψουμε στον κόσμο της ξεγνοιασιάς. Ναι, μην σταματάς, χόρεψε μαζί τους, εγώ είμαι εδώ και σε καμαρώνω γελώντας. Ακόμα κι όταν έρχεται η ώρα για τον ήλιο να δύσει, οι μικροί άνθρωποι ανάβουν μικρές και μεγάλες φωτιές συνεχίζοντας το ατελείωτο γλέντι που δεν θα έχει ποτέ τέλος.
(2:33-3:13) Το βράδυ ακούς τα νυχτοπούλια να τραγουδούν τον δικό τους ρυθμικό σκοπό και μέσα στο σκοτεινό –πια- τοπίο, φαντάζεσαι τα χρώματα που η επόμενη μέρα θα αποκαλύψει. Χωρίς άγχος, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς δεσμεύσεις. Ελεύθερα.
(3:14-3:27) Κλείσε τώρα τα μάτια σου και ξεκουράσου στην αγκαλιά μου. Δεν πειράζει που όλο αυτό τελείωσε. Έχεις την αγκαλιά μου να σε περιβάλει μέχρι να έρθει το άλλο πρωί. Κι όταν πάλι νοιώθεις απεγνωσμένη, ξέρεις τι να κάνεις. Κλείσε τα μάτια σου και έλα στην αγκαλιά μου. Το ταξίδι στον κόσμο της ξεγνοιασιάς μπορεί να ξαναρχίσει :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το