Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

κυματίζοντας σκέψεις - το κλάμα της βροχής


το κλάμα της βροχής

Μιλτιάδης Μαλακάσης

Βροχή
Ἔξω βροχὴ κι ἀπ᾿ τὸ παράθυρο
Μαῦρες οἱ στέγες, μαῦροι οἱ δρόμοι,
Δὲν πέφτουν ἀπ᾿ τὰ μάτια δάκρυα,
Ποῦ μιὰ βαρειὰ τὰ πνίγει γνώμη.


Τὰ σύγνεφα ποὺ ἀνεμοδέρνονται
Καὶ σιγαλὰ βογκοῦν καὶ κλαῖνε,
Δὲ σέρνουν τὴν ψυχή μου σκλάβα τους,
Μ᾿ ὅλα τὰ μυστικὰ ποὺ λένε.


Κάποτε μέσ᾿ ἀπ᾿ τὸ παράθυρον,
Ὅπως καθόσουν στὸ πλευρό μου,
Κύτταζα στὰ γλαρὰ τὰ μάτια σου
Τὴ θλιβερὴ βροχὴ τοῦ δρόμου.


Κ᾿ ἔβλεπα ἀκόμα, πιὸ μακρύτερα,
Μέσα στὰ μάτια σου καὶ πάλι,
Τὰ σύγνεφα ποὺ τὰ ταξίδευε
Στὸν οὐρανὸ ἡ ἀνεμοζάλη.


Ἔξω βροχή, κι ἀπ᾿ τὸ παράθυρο
Μαῦρες οἱ στέγες, μαῦροι οἱ δρόμοι,
Δὲν πέφτουν ἀπ᾿ τὰ μάτια δάκρυα,
Ποὺ μιὰ βαρειὰ τὰ πνίγει γνώμη.


Τὰ σύγνεφα ποὺ τώρα κρέμονται,
Καὶ χαμηλώνουν κι ὅλο βρέχουν,
Δὲν καθρεφτίζονται στὰ μάτια σου,
Κι ἄλλους κρυφοὺς καϋμοὺς δὲν ἔχουν...


Είναι που η βροχή κλαίει για ‘σένα και δεν χρειάζεται τα δάκρυα να τρέξουν πια απ’ τα δικά μου μάτια. Είναι η βροχή που τα λέει όλα πάντα για ‘μένα! Ξέρεις εσύ τι θα πει βροχή...ξέρεις τι σημαίνει...όλα τα ξέρεις. Βρέξε λοιπόν λυπηρέ ανοιξιάτικε ουρανέ, βρέξε γιατί χωρίς τα δάκρυά σου δεν θα πρασινίσουν τα λιβάδια και οι κάμποι και δε θα γεμίσουν χρώματα τ’ άνθη του Μαϊού. Βρέξε και άσε την καρδιά μου να ματώνει στην κάθε σταγόνα σου...μαχαιριά πάνω της(_)

μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας
μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το