η είδηση της εβδομάδας παρουσιάζεται με σκοπό να διερευνηθεί η επίδραση της στην κοινωνία
από ΤΑ ΝΕΑ Ανεμος αλλαγής στην Ευρώπη
Οι γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες πανηγυρίζουν για τον Ολάντ ενώ η Μέρκελ εγκαταλείπει τον Σαρκοζί
Ελπίδες στην Ελλάδα, αλλά και – προσωρινή – αγωνία στις αγορές έφερε η προοπτική εκλογής του Φρανσουά Ολάντ στην προεδρία της Γαλλίας, σε συνδυασμό με τον «ολλανδικό τυφώνα» με την παραίτηση του Πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε: Η άλλοτε «χώρα-πρότυπο» κινδυνεύει πλέον άμεσα να μπει στην κατηγορία των «προβληματικών» της Ευρώπης.
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος μιλώντας χθες στον Αntenna εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πρωτιά του κ. Ολάντ, σημειώνοντας ότι «είναι ένα μήνυμα εξαιρετικά ευοίωνο, που μας δίνει την ελπίδα ότι θα αλλάξουν επειγόντως οι συσχετισμοί στην Ευρώπη. Η Γαλλία είναι η δεύτερη δύναμη στην Ευρώπη και μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο. Εμείς πρέπει να βρεθούμε την κρίσιμη στιγμή ως πραγματικά ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διότι η κρίση που αντιμετωπίζουμε δεν είναι μόνον ελληνική, είναι δυστυχώς κρίση πανευρωπαϊκή. Στο ΔΝΤ έχει προσφύγει η ευρωζώνη συνολικά και αυτό είναι αδιανόητο», κατέληξε με έμφαση ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Σημειώνεται ότι ανάλογη πρόταση έκανε από την πλευρά του ο Γιώργος Καρατζαφέρης, όπως και στελέχη της ΝΔ – για παράδειγμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δηλώσει ότι θα ήταν θετική εξέλιξη η εκλογή
του κ. Ολάντ.
Πάντως, η πρώτη αντίδραση των αγορών ήταν εξαιρετικά νευρική. Τα σπρεντ της Ισπανίας επανήλθαν πάνω από το επίπεδο συναγερμού του 6%, ενώ ισχυρές πιέσεις δέχτηκε το κόστος δανεισμού Γαλλίας και Ολλανδίας, αλλά και το ευρώ. Οι επενδυτές θεωρούν ότι ο κ. Ολάντ δεν είναι διατεθειμένος να βαδίσει στον δρόμο της λιτότητας, όπως ο κ. Σαρκοζί – τη στιγμή μάλιστα που τα επίσημα στοιχεία της Eurostat έδειξαν ότι το ποσοστό χρέους της ευρωζώνης ως προς το ΑΕΠ της διευρύνεται παρά τη μείωση του ελλείμματος.
Ρίγη στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προκαλούν τα ποσοστά της Ακροδεξιάς στις γαλλικές εκλογές, με τη γερμανίδα Καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ να χαρακτηρίζει «ανησυχητική» την επίδοση της Μαρίν Λεπέν. «Εξαιρετικά ανήσυχοι» δηλώνουν οι Δανοί διά του υπουργού των Εξωτερικών Βίλι Σόβνταλ, ο αυστριακός ομόλογός του Μίκαελ Σπίντελεγκερ τόνισε ότι το αποτέλεσμα προκαλεί προβληματισμό, ενώ το Λουξεμβούργο επέρριψε ευθύνες στον Νικολά Σαρκοζί για την επιτυχία του Εθνικού Μετώπου. Με ανησυχία φαίνεται να παρακολουθούν τις εξελίξεις και οι Βρυξέλλες, οι οποίες κάλεσαν τους ευρωπαίους ηγέτες να «μην υποκύπτουν στη λαϊκιστική απειλή να συνεχίσουν να προωθούν την Ευρώπη της ειρήνης και της ανάπτυξης». Η Κομισιόν αναγνώρισε ότι η οικονομική κρίση έχει ενισχύσει τις ανισότητες. «Σε αυτό το οικονομικό πλαίσιο υπάρχει ένα πολιτικό έδαφος για την ανάπτυξη λαϊκισμών», σημείωσε εκπρόσωπος του προέδρου Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Ο ίδιος δεν αναφέρθηκε στην πιθανή λύση. Η γερμανίδα Καγκελάριος, πάντως, φέρεται να πιστεύει ότι η παραφωνία θα διορθωθεί στον δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών, όπως δήλωσε δικός της εκπρόσωπος.
Κατά τα λοιπά, οι αντιδράσεις στη Γερμανία για την έκβαση των εκλογών ήταν συγκρατημένες. Ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες βλέπουν άνεμο αλλαγής και τελική νίκη του Ολάντ, οι Χριστιανοδημοκράτες θεωρούν ακόμη τη μάχη ανοικτή. Η Ανγκελα Μέρκελ, πάντως, δεν πρόκειται να κάνει κοινές προεκλογικές εμφανίσεις με τον Σαρκοζί στο διάστημα που απομένει έως την 6η Μαΐου οπότε θα διεξαχθεί ο δεύτερος γύρος.
Το γερμανικό ενδιαφέρον εστιάζεται στις συνέπειες που θα υπάρξουν αν η Καγκελάριος χάσει τον εταίρο της στο Παρίσι, αλλά και στην πορεία των αναπότρεπτων μεταρρυθμίσεων που έχει διανύσει η ίδια η Γαλλία. Ανάμεικτες είναι οι αντιδράσεις και του γερμανικού Τύπου. Η οικονομική εφημερίδα «Χάντελσμπλατ» αντιμετωπίζει με αισθήματα «συμπόνιας» τον Σοσιαλιστή Ολάντ, ο οποίος «θα κληθεί να κυβερνήσει μια χώρα που γλίστρησε στη β' κατηγορία, οι πολίτες της οποίας δεν πιστεύουν ούτε στις μεταρρυθμίσεις ούτε στη συνέχεια της πολιτικής που έχει ακολουθηθεί έως τώρα».
«Αν οι Γερμανοί ψήφιζαν στη Γαλλία, ο Σαρκοζί δεν θα είχε τίποτα να φοβηθεί», σχολίασε από την πλευρά της η έγκυρη «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ». Οι γερμανικοί «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» κρίνουν ότι το αποτέλεσμα μαρτυρεί «κυρίως ψήφο απόρριψης». Για «ψήφο οργής» κάνει λόγο στην ηλεκτρονική του έκδοση το περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ».
Στη Βρετανία ο «Γκάρντιαν» δεν δίνει πολλές πιθανότητες επιτυχίας στον απερχόμενο Πρόεδρο, ενώ οι «Τάιμς» αναφέρονται στον αποφασιστικό ρόλο που θα παίξουν στον δεύτερο γύρο η Μαρίν Λεπέν και το φάντασμα της Ακροδεξιάς που όλοι θα ήθελαν να το ξορκίσουν, αλλά το βλέπουν να πλανιέται (ξανά) πάνω από την Ευρώπη.
Αυτό που πέτυχε ο Ολάντ είναι μια ιστορική νίκη. Διατηρώ φυσικά τις επιφυλάξεις μου για το αν θα καταφέρει να κερδίσει και την Κυριακή του δευτέρου γύρου, αφού πρεσβεύω πως το εντυπωσιακό 19% των ακροδεξιών ψηφοφόρων της Λεπέν, θα μετακινηθεί στον δεξιό Σαρκοζί. Κάτι τέτοιο δεν θα είχε ίχνος ιστορικότητας.
Ας προσπαθήσουμε να υπολογίσουμε πως σκέφτεσαι ένας γάλλος ψηφοφόρος ο οποίος βλέπει την κρίση που μέχρι πρόσφατα άκουγε μόνο στα εξωτερικά δελτία ειδήσεων, να περνά και από την χώρα του. Ο Σαρκοζί δεν μπορεί να εγγυηθεί για κάτι, όμως η συνεργασία του με την Μέρκελ, την διασφάλιση δηλαδή του περίφημου "γαλλογερμανικού" άξονα, μπορεί να την κατοχυρώσει μόνο αυτός και ενδεχομένως αυτή η συνεργασία παρέχει ένα πέπλο ασφάλειας για τον μέσο γάλλο πολίτη.
Όμως μέχρι τότε ο Ολάντ έχει κάθε δικαίωμα να πανηγυρίζει. Γιατί ο λαός έδειξε πως επιθυμεί μερικές αλλαγές, είτε στην Γαλλία, είτε γενικότερα στην Ευρώπη. Και είναι όντως έτσι, θα το γράψει η ιστορία στις 6 Μαΐου :[
μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το