κυματίζοvτας σκέψεις ~ με τα μάτια του μετανάστη (μέρος β)

ακροβατώντας σε κύματα ρεαλισμού & ρομαντισμού, σκέψεις & συναισθήματα αποτυπώνονται σε λέξεις

με τα μάτια του μετανάστη (μέρος β')

Παράξενη η νοσταλγία, είναι φορές που σε κυριεύει και σε τραβάει στο βυθό σα τεράστιο κύμα και είναι άλλες που σε σκοτώνει αργά και μεθοδικά σα φίδι που διπλώνεται πάνω σου και σε σφίγγει μέχρι να πάψεις ν' αναπνέεις. Η ζωή μου τα πρώτα χρόνια κυλούσε με πολλές ασχολίες και λίγο χρόνο να μπορώ να σκεφτώ και ν' αναλογιστώ το μέγεθος της απόστασης που με χώριζε από τους δικούς μου κι από την πατρίδα μου. Τα γράμματα που ερχόντουσαν όμως, αρκετά συχνά, από φίλους κι αδέλφια με γύριζαν πίσω και τότε ήταν που το θεριό της νοσταλγίας άρχιζε να μου τρώει τα σωθικά. Σαν Προμηθέας όμως εγώ κάθε πρωί ξεκινούσα και πάλι τη ρουτίνα μου...

Έκανα φίλους αρκετούς και πάντα μου κρατούσαν συντροφιά και ήταν στο πλάι μου κι εγώ ανταπέδιδα την αγάπη τους, όμως μέσα μου ένιωθα ένα κενό. Ήταν σα να είχα δύο ζωές, αυτή που άφησα πίσω κι αυτή που ζούσα στο παρόν. Δε μπορούσα να βάλω τους φίλους τους παλιούς και τους καινούργιους στην ίδια μοίρα. Μου ήταν δύσκολο να αφεθώ ελεύθερος στην παρέα, δεν είχαμε μεγαλώσει με τα ίδια οράματα και τους ίδιους προβληματισμούς, δεν είχαμε κάνει τα ίδια όνειρα και δεν είχαμε τις ίδιες εμπειρίες στη ζωή μας. Δε θα μπορούσαν ποτέ τους να καταλάβουν τι σημαίνει χαβαλές σε μια καφετέρια ή μπουζουκάκι και τραγούδι κάτω από το φως του φεγγαριού σε μια παραλία. Γελούσα με τ' αστεία τους και προσπαθούσα να μπω στον ψυχικό τους κόσμο, να αφομοιώσω τη ζωή τους και τις προσδοκίες τους. Νομίζω πως αν εξαιρέσουμε την ξενική προφορά μου είχα μπορέσει να να γίνω κι εγώ μέρος της παρέας. Βέβαια οι συναντήσεις γινόντουσαν σε σπίτια ή εστιατόρια που μόλις φας θέλουν να σε βγάλουν έξω για να αδειάσουν το τραπέζι για τους επόμενους πελάτες. Δεν έχει εδώ ατέλειωτες ώρες σε ταβέρνα... Τη μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε η μανία των νέων παιδιών να πίνουν οινοπνευματώδη. Να μεθύσουν και να γίνουν χάλια ήταν αυτό που επιδίωκαν σε κάθε συνάντηση (οι περισσότεροι). Αυτό δε το είχα ζήση γιατί εμείς δεν είχαμε περιορισμούς στο ποτό αλλά δεν ήταν το μεθύσι αυτό που επιδιώκαμε. Ίσως αυτό που είναι απαγορευμένο το θες πιο πολύ... Και σημειώνω ότι οι νόμοι εδώ είναι πολύ αυστηροί για την πώληση και ανάλωση αλκοολούχων ποτών κάτω από την ηλικία των 21 ετών.

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα στο κολέγιο λεγόταν "Two years in the melting pot" γραμμένο από ένα Κινέζο που είχε περάσει δύο χρόνια στην Αμερική ως φοιτητής/καθηγητής και έγραφε τις εντυπώσεις του και αυτά που τον κατέπληξαν σε μια τόσο διαφορετική χώρα από τη δική του. Ο όρος "melting pot" είναι το καζάνι του χαλυβουργείου όπου αναμιγνύονται τα μέταλλα και κάπως έτσι έχουν χαρακτηρίσει την Αμερική. Ότι δηλαδή είναι είναι ένα κράμα διαφόρων ανθρώπων που έχουν γίνει ένα, με κοινή εθνική συνείδηση. Αυτό σε πολλές περιπτώσεις είναι αληθινό αλλά σίγουρα δεν είναι απόλυτο. Αν και δε συμμερίστηκα όλα όσα έγραφε ο Κινέζος ήταν πολλά που σίγουρα εγώ καταλάβαινα περισσότερο από τον καθένα. Αυτό που μου έμεινε ήταν ότι όσο κι αν εντυπωσιάστηκε από τη ζωή εδώ δεν έπαψε να ανυπομονεί να γυρίσει πίσω στη φτωχική αγκάλη της πατρίδας του.

Στον πρώτο χρόνο του σχολίου τα πήγα πολύ καλύτερα απ' ότι φανταζόμουν μια και το λεξιλόγιό μου στ' αγγλικά δεν είχε τον πλούτο που έχει σήμερα. Τα κατάφερα όμως και μάλιστα για μεγάλη έκπληξή μου ανακάλυψα ότι οι γνώσεις μου ήταν σε πολύ πιο υψηλό επίπεδο απ' αυτό των Αμερικανών συνομήλικών μου. Μπορεί να παραπονιόμαστε για την παιδεία στην Ελλάδα αλλά το φάσμα των γνώσεών μας είναι πολύ πιο πλούσιο απ' αυτό που διδάσκεται εδώ στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το μεγαλύτερο σοκ δε ήταν η πλήρης άγνοια των παιδιών σε ότι έχει να κάνει με γεωγραφία, ιστορία και πολιτισμό ξένων χωρών. Απίστευτο! Με ρωτούσαν αν η Ελλάδα είναι κάποιο τροπικό μέρος ή αν βρίσκεται στην Ασία!!! Ακόμα και σήμερα απαντώ σε ερωτήσεις όπως "έχετε εποχές στην Ελλάδα;" Σίγουρα τα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε γιατί σε κάποια στιγμή οι Αμερικάνοι ανακάλυψαν ότι υπάρχει και άλλος κόσμος πέρα του Ατλαντικού και Ειρηνικού...(_)

---

 

μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας