Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

KYΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ~ αποχαιρετισμός;

ακροβατώντας σε κύματα ρεαλισμού & ρομαντισμού, σκέψεις & συναισθήματα αποτυπώνονται σε λέξεις


αποχαιρετισμός;

Κυματίζω σκέψεις με μεγάλη δυσκολία κι αναρωτιέμαι πως έχασα την ικανότητα να αντιλαμβάνομαι και να περιγράφω τα βαθιά μου συναισθήματα, αυτά που με συγκλονίζουν, αυτά που αποτυπώνονται σαν σκαλιστά γράμματα στον πάπυρο της ψυχής. Συναισθήματα γεννιούνται μέσα από εντυπώσεις κι οι εντυπώσεις δεν χρειάζεται να είναι πάντα μεγάλες ή ασυνήθιστες. Ακόμα και η απαρατήρητη εισπνοή κι εκπνοή μπορεί να δημιουργήσει μια εντύπωση που θα βάλει σε κίνηση τη ρόδα των σκέψεων. Ήμουν τυχερός που σ’ ένα μικρό παράθυρο της ζωής μου μπόρεσα να κοιτάξω, ν’ ακούσω και να μυρίσω με την ψυχή κι όχι με τα μάτια, τ’ αυτιά και τη μύτη μου. Μπόρεσα ν’ ακούσω τα μυστικά που ψιθυρίζουν τα φύλλα όταν χορεύουν στο άγγιγμα του αγέρα. Μπόρεσα να δω το παιχνίδι μιας ηλιαχτίδας καθώς έλουζε απαλά τη γη. Μπόρεσα να μυρίσω το γλυκό άρωμα λεμονανθών πάνω σε μακριά ζαρτά μαλλιά.

Και τώρα σαν καλός κι υπάκουος στρατιώτης πήρα τη θέση μου στην παράταξη της ζωής, έγινα και πάλι το πιόνι του κατεστημένου και ανάλαβα το καθήκον που υπαγορεύει η άχρωμη καθημερινότητα. Γύρω μου τα πουλιά συνεχίζουν να κελαηδάνε, ο ήλιος συνεχίζει να διαγράφει την κοντινή χειμερινή τροχιά του και τ’ αστέρια συνεχίζουν να λάμπουν για κάποιαν που δεν το ξέρει πια. Όμως εγώ δεν τα βλέπω, δεν τ’ ακούω γιατί οι αισθήσεις της ψυχής μου έπαψαν να λειτουργούν, οι ευθύνες κι οι έννοιες κάλυψαν με το μαύρο τους πέπλο το ρομαντισμό και το λυρισμό της μούσας μου και μονάχη θρηνεί στην μοναξιά του βουβού κόσμου της. Είναι θλιβερό κι απάνθρωπο, μα αναπόφευκτο μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο που ασχολείται τυφλά με παροδικά κι ανούσια θέματα μαγνητισμένος από το αποτελεσματικότερο μέσο προπαγάνδας που εφευρέθηκε ποτέ, την βασίλισσα τηλεόραση. Μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο κλείστηκα κι αιχμαλώτισα τις σκέψεις μου ώστε να μην μπορούν να κυματίζουν πια…

Θέλω θερμά να ευχαριστήσω το yannidakis που με φιλοξένησε μα περισσότερο τον συντάκτη του, Γιάννη, που μου έδωσε την τιμή να είμαι ο πρώτος του συνεργάτης στην υπέροχη, πολύχρωμη και αξιοθαύμαστη ιστοσελίδα του. Ειλικρινά κλείνω με πίκρα αυτή την συνεργασία που αγάπησα πολύ αλλά νιώθω ανάξιος να συνεχίσω όταν δεν μπορώ πια να συνεισφέρω δημιουργικά και ποιοτικά. Θέλω να ευχαριστήσω εσάς που με διαβάσατε και να σας προτρέψω να συνεχίσετε να διαβάζετε και να προβληματίζεστε μέσα από ένα από τα πιο αξιόλογα μπλογκ στην Ελλάδα που λέγεται yannidakis. Καλή χρονιά σε όλους και μην ξεχνάτε να κυματίζετε τις σκέψεις σας όσο μπορείτε περισσότερο. +Niko Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

2 σχόλια:

  1. αναθαρρεύω από το ερωτηματικό που πρόσεθεσες στον τίτλο για να δηλώσω μπροστά σε όλους τους αναγνώστες μας πως τα Κύματα σου, τα κύματα όλων μας, αποτελούν μία (ίσως την μοναδική για τους περισσότερους) διέξοδο στις αισθήσεις μας, το παράθυρο στην πολυχρωμία σκέψεων και συναισθημάτων.
    Λίγο πολύ, είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι σε μία ψυχρή ρουτίνα καθημερινότητας, όμως ποιος έχει το θάρρος να κάνει την υπέρβαση έστω για λίγο, έστω με λίγες γραμμές να περάσει τα νοητά σύνορα του κόσμου του συναισθηματισμού; Εκεί που οι σκέψεις και οι περιγραφές δεν γνωρίζουν σύνορα. Εκεί που ο άνθρωπος μπορεί να ταξιδέψει με τις σκέψεις του σε όλα τα μήκη και πλάτη του γνωστού και αόρατου κόσμου;

    Αυτός ο άνθρωπος είσαι εσύ που μαζί με την ενότητά σου, μας δίνεις μια μοναδική ευκαιρία να δραπετεύουμε μαζί σου με οδηγό τις σκέψεις σου και την φαντασία σου και με εφόδια τις ανατριχιαστικές περιγραφές σου σε κάθε αντικείμενο, σκέψη ή συναίσθημα.

    Τον Φεβρουάριο ημέρα θα είναι μεγαλύτερη και η Άνοιξη πιο κοντά. Θα περιμένουμε και τότε το επόμενο Κύμα σου :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου. Ειλικρινά συγκινήθηκα και πίστεψέ με η καρδιά μου είναι βαριά με την απόφασή μου. Το ερωτηματικό συμβολίζει την αναποφαστικότητά μου πάνω στο θέμα. Το να περιγράφεις συναισθήματα είναι ένας πνευματικός κόπος, μια αναταραχή που στο τέλος αποδεικνύεται λυτρωτικό. Το να μην μπορείς να περιγράψεις αυτά που νιώθεις είναι κάτι πολύ χειρότερο. Δεν μπορώ να υποσχεθώ για το Φεβρουάριο αλλά ας ελπίσουμε πως η μούσα θα ξανατραγουδήσει...

      Διαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το