Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΗ EΛΛAΔΑ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ~ η ανάδυση ξεκινά απ’ τον τουρισμό

μέσα σε μια βαλτωμένη κοινωνία, μία Ελλάδα πρωτοπορεί, καινοτομεί & διαφημίζει τη χώρα. Ας την γνωρίσουμε

Αυτήν την περίοδο βιώνουμε ένα από τα πιο κρίσιμα καλοκαίρια της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Σε αντίθεση με τον χειμώνα αυτόν, τον επόμενο, τον προηγούμενο ή όλους τους προηγούμενους από το 2009 και μετά, αυτό το καλοκαίρι έχει μία ενδιαφέρουσα αντίθεση. Ένα ερωτικό οξύμωρο. Ας το δούμε.

Μπορεί ακόμα και αυτήν την εποχή να έχουμε νέους νόμους, νέες απολύσεις και νέους λόγους να διαδηλώνουμε imageστους δρόμους συμβάλλοντας στην ήδη μίζερη διάθεση μας, όμως το καλοκαίρι σαν εποχή, βοηθάει να φτιάξει κάπως η διάθεση μας, και ειδικά φέτος αποτελεί ένα εθνικό στοίχημα επιβίωσης. Η Ελλάδα –έστω και με το ζόρι- κατάφερε να αφήσει πίσω της την φάση όλης αυτής της αρνητικής επιρροής λόγω της κρίσης, των αποκαλύψεων διαφθοράς και ψεύτικης οικονομίας και των επεισοδίων, βίας και καταστροφής, κάθε φορά που κάποιος μνημονιακός νόμος ψηφιζόταν. Η επιφυλακή των ξένων χωρών προς τους τουρίστες τους για προσοχή, άρθηκε. Η εντύπωση που υπάρχει πλέον για την Ελλάδα, είναι πως αποτελεί μία χώρα φτωχή, με πολύ όρεξη για ανάπτυξη και πως αποτελεί και πλέον έναν οικονομικό τουριστικό παράδεισο.
Η επανεκκίνηση της οικονομίας (όπως έχω ξαναγράψει) σε μία χώρα όπως η Ελλάδα ξεκινάει από τον τουρισμό. Μην με παρεξηγήσετε: Ο τουρισμός από μόνος του δεν είναι αρκετός για να καλύψει τα τραγικά ποσοστά ανεργίας και να φέρει έργα ανάπτυξης αρκετά για να χαθεί το χαμένο έδαφος. Είναι όμως ο κλάδος που η βάση υπάρχει χωρίς να χυθεί ίχνος ιδρώτα. Βλέπετε έχουμε το προνόμιο να διαθέτουμε τις καλύτερες παραλίες, την καλύτερη διατροφή, τα ιστορικότερα μνημεία και άπλετο ήλιο και θάλασσα που μας χαρίστηκαν από την φύση. Εμείς απλά πρέπει να τα εκμεταλλευτούμε!
Και φέτος, έχουμε αρχίσει και το κάνουμε. Ο ντόπιος επιχειρηματίας δεν βλέπει πια τον τουρίστα ως κινούμενο ευρώ, δεν σκέφτεται πως θα τον “κλέψει”. Είδε πως όταν το έκανε αυτό, ο τουρίστας επέλεξε έναν προορισμό όπως η τουρκία για τις διακοπές του. Είδε πως όταν το έκανε αυτό ο τουρίστας κλείστηκε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου του για την διατροφή του. Και επειδή η ζωή τελικά δίνει και δεύτερες ευκαιρίες στους μετανοιωμένους, τα νούμερα φέτος είναι εντυπωσιακά! Δεν θα σας ζαλίσω με νούμερα, όμως η αύξηση τους τουρίστες από Ρωσία, Κίνα και Ισραήλ  είναι εντυπωσιακή. Φέτος μάλιστα συνδυάζεται με την επιστροφή των άλλοτε μόνιμων πελατών/επισκεπτών μας από την Βρετανία, την Γερμανία και την Σκανδιναβία. Σε αυτούς προσθέστε ένα κύμα Πολωνών και Αυστριακών και κάπως έτσι διαμορφώνεται ο πύργος της Βαβέλ των ελληνικών τουριστικών προορισμών.
Ας μην πανηγυρίζουμε ακόμα. Ο σκοπός μας δεν είναι να έρθουν αυτοί οι άνθρωποι και του χρόνου να πάνε κάπου αλλού. Ο στόχος είναι να κάνουμε ότι είναι δυνατό ώστε αυτοί οι άνθρωποι να ξαναγυρίσουν του χρόνου στην Ελλάδα. Ο στόχος αυτός είναι εθνικός. Συλλογικός. Οι πρεσβευτές του τουρισμού μας, που είναι οι ξενοδοχειακοί υπάλληλοι είναι οι πρώτοι στην προσπάθεια αυτή. Ακολουθούν όλοι οι επιχειρηματίες και οι σχετικοί του κλάδου. Οι ξεναγοί, οι οδηγοί, οι πωλητές των εισιτηρίων, όλοι μαζί δείχνουν όχι μόνο την ελληνική φιλοξενία, αλλά και την ευγνωμοσύνη τους στον επισκέπτη που ας μην ξεχνάμε πως κι εκείνος έρχεται εν μέσω κρίσης και στην χώρα του. Και ύστερα όλοι οι υπόλοιποι. Οι απλοί πολίτες που σταματούν στις διαβάσεις να περάσουν οι ξένοι για τους οποίους είναι δεδομένοι αυτοί οι συνήθεια, που δίνουν την θέση τους στον ξένο, που αν παρατηρήσουν πως κοιτούν τον χάρτη πολύ ώρα, προσφέρονται να τους ρωτήσουν τι ψάχνουν, που ίσως τους προτείνουν ένα καλό στέκι ή μια καλή παραλία. Πολλές φορές όταν περπατώ στους κεντρικούς δρόμους του Ηρακλείου, ανάμεσα σε μία θάλασσα κόσμου από κάθε γωνιά του πλανήτη, αισθάνομαι την ανάγκη να τους χαιρετίσω, να τους ευχαριστήσω, να τους επιβεβαιώσω πως έκαναν πολύ καλή επιλογή που ήρθαν εδώ και πως θα τους περιμένω και του χρόνου για να δουν λίγο περισσότερο από αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Η Ελλάδα αναδύεται και είναι καιρός να το μάθουν και οι επισκέπτες μας! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

3 σχόλια:

  1. Μην είσαι και ιδιαίτερα ευχαριστημένος αν και αυτά που είπες ισχύουν εν μέρει. Αλλά:
    1) Οι τουρίστες σημαίνουν επίσης και καταστροφή του περιβάλλοντος και των ελάχιστων φυσικών πόρων μας. Οι περισσότεροι ξένοι έχουν μάθει να ανοίγουν την βρύση το πρωί και να την κλείνουν το βράδυ. Η βόρεια Ευρώπη δεν έχει πρόβλημα λειψυδρίας.
    2) Τα περισσότερα από αυτά που θα καταναλώσουν είναι εισαγόμενα. Στο Πήλιο για παράδειγμα μας έφεραν για πρωινό μέλι από την Γερμανία(!) και ολλανδικό βούτυρο. Τα περισσότερα χρήματα που θα δαπανηθούν θα επιστρέψουν στις χώρες τους. Και θα έχουμε να πληρώσουμε και τόκο αφού δανειζόμαστε για να εισάγουμε αυτά τα τρόφιμα.
    3) Όλοι αυτοί θα εξαφανιστούν και πάλι όταν οι χώρες τους, παρέα με τα ΜΜΕ, για πολιτικούς ή άλλους λόγους θα βγάλουν ταξιδιωτικές οδηγίες ότι είμαστε επικίνδυνοι λόγω «ταραχών» που θα προκαλέσουν «κάποιοι» μπροστά την αμερικανική πρεσβεία.

    Τελικά βέβαια, όπως λέει και η παροιμία, «στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι».
    Έστω και αυτά τα λίγα που θα περισσέψουν για τους ντόπιους είναι μια μικρή ανάσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. υπάρχει άριστο ελληνικό μέλι και βούτυρο που ξέρω πάρα πολλές ξενοδοχειακές και άλλες επιχειρήσεις ότι προσφέρουν στους πελάτες τους, όμως αν οι υπόλοιποι έχουν διαπιστώσει πως έτσι έχουν κέρδος, τότε ας είναι.

      Δεν υπάρχει κέρδος χωρίς επένδυση και εμείς πρέπει να επενδύσουμε στον τουρισμό για να κερδίσουμε από αυτόν.

      Μπορούμε επίσης και να διώξουμε όλους τους τουρίστες, ώστε να μην χρειάζεται να αγοράζουμε από την Γερμανία και την Ολλανδία, να μην καταναλώνουμε νερό άσκοπα και να μην επιβαρύνουμε τους φυσικούς μας πόρους που είναι και λίγοι.

      Ας διαλέξουμε τι θέλουμε..

      Διαγραφή
    2. Μοιάζει με αυτό που κάνουν σε πολλά μέρη της Αφρικής. Όταν υπάρχει μακρόχρονη ξηρασία οι βοσκοί κόβουν τα δέντρα για να φάνε τα ζώα τους λίγα φρέσκα φύλλα. Επιβιώνουν αλλά οδηγούνται σε έναν σίγουρο γκρεμό.
      Είναι το «μη χείρον βέλτιστον». Πρόκειται για μια αναγκαστική διαδικασία επιβίωσης, για να μην πεθάνουν της πείνας, που όμως μακροπρόθεσμα είναι καταστροφική.
      Έτσι και εμείς ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ κάνουμε το ίδιο.

      Διαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το