Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ένα σοκαριστικό περιστατικό αφαίρεσης επιμέλειας παιδιού

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 
Διαβάζω πριν μερικές μέρες πως οι αρχές μπούκαραν σε διαμέρισμα στη Λάρισα βρίσκοντας ένα εξάχρονο κοριτσάκι να κλαίει μόνο του σε ένα χώρο βρώμικο, γεμάτο δυσοσμίες και ακατάλληλο για στέγαση. Όπως προέκυψε, η μάνα είχε βρει δουλειά σε ένα εργοστάσιο για να ζήσει την κόρη της και μη έχοντας άλλη επιλογή άφηνε το παιδί μόνο του σπίτι. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το παιδί πήγε στο νοσοκομείο για να σιτιστεί και να βρεθεί ίδρυμα που θα το φιλοξενήσει, ενώ η μητέρα έχασε την επιμέλειά του.

Θα ήθελα να σημειώσω δύο πράγματα που με προβλημάτισαν σχετικά με τα παραπάνω, αφού αφενός το παιδάκι ζούσε σε μία τρώγλη και με ελλιπή σίτιση. Να το δούμε λίγο αυτό. Αντιλαμβάνομαι μία γυναίκα να ζει κάτω απ’ το όριο της φτώχιας αντιμετωπίζοντας την ανέχεια και την εξαθλίωση, όμως αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούσε να διατηρήσει μία στοιχειώδη καθαριότητα στο παιδί της; Ίσως δεν είχε χρήματα για σοκολάτες, όμως είναι δυνατό να μην κατάφερε να θρέψει το παιδί της έστω και με τη βοήθεια της γειτονιάς ή της ενορίας της; Είναι δυνατό να την άφησε να κλαίει για οχτώ και πλέον ώρες που εργαζόταν στο εργοστάσιο, αντί να το εμπιστευτεί σε κάποιον βρε αδερφέ, έστω απ’ την γειτονιά; Η μάνα αυτή έχει υποπέσει σε πολλά και σοβαρά λάθη, ικανά να βλάψουν την υγεία του παιδιού και αυτό την καθιστά... ανίκανη;

Ή μήπως κακώς την καταδικάζουμε με την εσχάτη των ποινών που είναι η απώλεια της επιμέλειας της κόρης της. Στο κάτω-κάτω δεν ήταν για καφέ, αλλά στο εργοστάσιο που υποθέτω πως δούλευε για να καταφέρει να δώσει κάτι καλύτερο στην κόρη της. Ας είμαστε ειλικρινείς: Αυτή η γυναίκα ήθελε αυτήν την κατάληξη; Δεν είναι κι αυτή θύμα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης για την οποία πρωτίστως ευθύνεται το κράτος; Και τώρα (αυτό) τι κάνει ως ελάχιστη διευκόλυνση; Της παίρνει το παιδί τιμωρώντας την κι από πάνω που βρήκε επιτέλους δουλειά; Αντί να την στηρίξει προσφέροντάς της μία ευκαιρία να απασχολείται δωρεάν σε κάποιο σταθμό έως ότου αυτή σχολάσει, προτιμάει να την τιμωρήσει αφαιρώντας της την επιμέλεια;

Ξέρετε, δεν μιλάμε για κάποιο ακίνητο που δεν πλήρωσες και τελικά στο πήρανε πίσω. Μιλάμε για ένα παιδί, μια ανθρώπινη ψυχή που αν κρίνουμε από τα δεδομένα του ρεπορτάζ το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένα ανθρώπινο σπιτικό, φαγητό και... την μαμά της. Ας της τα δώσουμε ρε παιδιά! +Yanni Spiridakis

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

7 σχόλια:

  1. Δυστυχώς η μητέρα κατά την δική μου γνώμη,δεν αντιμετώπισε σωστά την όλη αυτή κατάσταση...πρίν βρεί δουλειά δεν είχε σκεφτεί το ποιός θα φροντίζει το παιδί ΤΗΣ τις ώρες που εκείνη θα εργαζόταν?και μη μου πείτε πως δεν υπήρχε κανείς...δεν νομίζω πως υπάρχει τόση απανθρωπιά πια στον κόσμο μας...ίσως δεν ζήτησε τη βοήθεια κάποιου (έστω και του γείτονα).Απλά πιστεύω πως μέσα στην απογοήτευσή της η μητέρα δεν έδωσε προτεραιότητα στο παιδί της,ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!Τώρα όσο αφορά την διαχείρηση αυτής της κατάστασης από την πλευρά του κράτους επίσης την κατακρίνω!Θα μπορούσαν να γίνουν πολλά για να βοηθηθεί και το παιδάκι αλλά και η μητέρα ,όπως αυτό που αναφέρεις για τον παιδικό σταθμό που είναι πραγματικά το ελάχιστο.Δυστυχώς και οι δύο (μητέρα και κράτος) ''έπαιξαν'' με μια παιδική ψυχούλα που για εμένα είναι πολύ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ.Και να ξέρετε εσείς που είστε αρμόδιοι να διαχειρήζεστε όλες αυτές τις υποθέσεις πως ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ(τουλάχιστον στην πλειοψηφία),και εσύ που ο θεός σου έδωσε το αξίωμα της ΜΑΝΑΣ πρέπει πάντα πάνω από όλα να βάζεις το ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ.....και τέλος για να κλείσω πείτε μου σας παρακαλώ τα τραύματα αυτής της ψυχούλας πως θα κλείσουν? ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΕΣΤΩ ΓΙΑ ΑΥΤΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε γενικές γραμμές συμφωνούμε και ενόσω δεν ξέρουμε τις ακριβείς καταστάσεις στο σπίτι του παιδιού, εγώ θα σημειώσω πως καμιά φορά, ο επόμενος σταθμός μπορεί να είναι καλύτερος. Ακόμα κι αν μάνα είναι μόνο μία, εγώ θα ελπίζω πως αυτό το παιδάκι θα βρει στέγη σε ένα καλύτερο σπίτι με δύο ανθρώπους που έχουν ανάγκη από αυτό..

      Διαγραφή
  2. Μέχρι να φτάσει στον επόμενο σταθμό ο δρόμος θα είναι μακρύς για αυτό το παιδί,δυστυχώς και εκεί το κράτος βάζει το χεράκι του!Συμφωνώ πως μπορεί να είναι καλύτερος......άλλωστε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι δίκοπο μαχαίορι αυες οι περιπτώσεις. Σκέφτεσαι το ένα, και σου έρχεται αμέσως στην σκέψη και το άλλο. Φταίει η μάνα που άφησε μόνη της την μικρη...Που λογικά θα την άφηνε και το επόμενο διάστημα για να δουλέψει...Φταίνε όμως και οι Αρχες που δεν δείχνουν την απαραίτητη ευαισθησία σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις... Ειλικρινά είναι μια πολύ στενάχωρη ιστορια... Ένα κράτος άχρηστο και ανίκανο και μέσα του άνθρωποι χωρις αξίες, ιδανικά και λογικη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κρατάω την τελευταία σου πρόταση που είναι μια λογική συνέχεια και του τελευταίου σου κειμένου, αφού όλα όσα αναφέρεις είναι συστατικά μιας "χαμένης πατρίδας"...

      Διαγραφή
  4. Στο δημοσίευμα έχω την εντύπωση πως έλεγαν πως το παιδί ήταν δεμένο στην καρέκλα. οπότε για ποιά ΜΑΝΑ μιλάμε; Μάνα ειναι μόνο μία. Και εγώ μάνα είμαι και θλίβομαι όταν ακούω πως πήραν το παιδί άλλης μάνας. Ομως το παιδί μου δεν θα το άφηνα ποτέ μόνο και σίγουρα δεν θα το έδενα ποτέ στην καρέκλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το link του άρθρου θα το βρεις με μπλε γράμματα στην πρώτη παράγραφο. Αν το διαβάσεις θα διαπιστώσεις ότι δεν προκύπτει κάτι τέτοιο

      Διαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το