Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Το έχω ξαναγράψει εδώ, αλλά δεν πειράζει. Χωρίζομαι με ανθρώπους που αγαπάω από τα δύο μου χρόνια και έκτοτε συνέχεια. Ξανά και ξανά. Για κάποιους αυτό δεν λέει και πολλά, για εμένα ίσως είναι η αχίλλειος πτέρνα μου. Και το φοβερό όλων είναι ότι αυτοί οι αποχωρισμοί συμβαίνουν ξανά και ξανά όλα αυτά τα χρόνια με ελάχιστες διαφοροποιήσεις, σαν έναν κατάσκοπο που τον ανακρίνουν οι μυστικές υπηρεσίες, κάθε φορά και με έναν διαφορετικό πράκτορά. Άλλοτε πιο σκληρό και βίαιο, άλλοτε πιο ύπουλο και βασανιστικό.
Για να υπάρξουν βέβαια οι αποχωρισμοί πρέπει να υπάρχουν και οι στιγμές αντάμωσης. Και καλό είναι να σταθούμε εκεί σήμερα. Όταν ένα αγαπημένο σου πρόσωπο έρχεται από μακριά συμβαίνουν συνήθως δύο πράγματα. Το ένα είναι πως ενδεχομένως ενθουσιάζεσαι υπέρμετρα και το δεύτερο ότι αστοχείς στην διαχείριση του χρόνου. Για το πρώτο δε θα δείξω ενδιαφέρον. Καλά κάνεις βρε αδερφέ!
Το δεύτερο όμως θα αποτελέσει τον σημερινό μας προβληματισμό. Ο χρόνος κυλάει πολύ γρήγορα και αν αυτή η αντάμωση έχει ένα χρονικό περιθώριο τότε η διαχείριση του χρόνου είναι πρωτρχικός παράγοντας. Με θυμάμαι στο αεροδρόμιο να κατεβάζω προφορικά λίστα όλων όσων υποτίθεται έπρεπε να κάνουμε στο ταξίδι και τα οποία δεν έγιναν.
Οι μέρες κυλούν ύπουλα. Ο χρόνος είναι αμείλικτος και πρέπει κι εσύ να είσαι το ίδιο μαζί του. Μπορείς πάντα να βγάλεις πρώτα όλες τις εκκρεμότητες από την μέση και μετά αν μείνει χρόνος να τον έχεις διαθέσιμο για ηρεμία και χαλάρωση.
Υπάρχουν βέβαια και τα απρόοπτα. Το τελευταίο βράδυ στο Παρίσι με την τότε κοπέλα μου, είχα κλείσει ρομαντική κρουαζιέρα στον Σηκουάνα με ακριβό δείπνο και σαμπάνια εν πλω. Λίγο η κούραση από την ημέρα που είχε προηγηθεί, λίγο η μπόλικη σαμπάνια, λίγο η ηρεμία της εμπειρίας αυτής... το βράδυ δεν έγινε τίποτα από όσα περίμενες και περίμενα... Κοιμηθήκαμε σαν πουλάκια δίπλα-δίπλα στο ξενοδοχείο μας. Τα απρόοπτα είναι μέρος του ταξιδιού, μέρος της διαδικασίας. Είναι πάλι δική σου ευθύνη το πως θα διαχειριστείς τα απρόοπτα.
Όποτε ποιος είναι αυτός που θα καταφέρει να υπερνικήσει τις προκλήσεις και να νικήσει στον αγώνα κόντρα στον χρόνο που εκπνέει; Μα αυτός που θα έχει φτιάξει σωστό πλάνο στο ταξίδι του, στην αντάμωση, στο καλωσόρισμα και που μέσα στο πρόγραμμα του θα έχει προβλέψει περιθώρια απροόπτων. Και καλά να... περάσετε! +Yanni Spiridakis
Το δεύτερο όμως θα αποτελέσει τον σημερινό μας προβληματισμό. Ο χρόνος κυλάει πολύ γρήγορα και αν αυτή η αντάμωση έχει ένα χρονικό περιθώριο τότε η διαχείριση του χρόνου είναι πρωτρχικός παράγοντας. Με θυμάμαι στο αεροδρόμιο να κατεβάζω προφορικά λίστα όλων όσων υποτίθεται έπρεπε να κάνουμε στο ταξίδι και τα οποία δεν έγιναν.
Οι μέρες κυλούν ύπουλα. Ο χρόνος είναι αμείλικτος και πρέπει κι εσύ να είσαι το ίδιο μαζί του. Μπορείς πάντα να βγάλεις πρώτα όλες τις εκκρεμότητες από την μέση και μετά αν μείνει χρόνος να τον έχεις διαθέσιμο για ηρεμία και χαλάρωση.
Υπάρχουν βέβαια και τα απρόοπτα. Το τελευταίο βράδυ στο Παρίσι με την τότε κοπέλα μου, είχα κλείσει ρομαντική κρουαζιέρα στον Σηκουάνα με ακριβό δείπνο και σαμπάνια εν πλω. Λίγο η κούραση από την ημέρα που είχε προηγηθεί, λίγο η μπόλικη σαμπάνια, λίγο η ηρεμία της εμπειρίας αυτής... το βράδυ δεν έγινε τίποτα από όσα περίμενες και περίμενα... Κοιμηθήκαμε σαν πουλάκια δίπλα-δίπλα στο ξενοδοχείο μας. Τα απρόοπτα είναι μέρος του ταξιδιού, μέρος της διαδικασίας. Είναι πάλι δική σου ευθύνη το πως θα διαχειριστείς τα απρόοπτα.
Όποτε ποιος είναι αυτός που θα καταφέρει να υπερνικήσει τις προκλήσεις και να νικήσει στον αγώνα κόντρα στον χρόνο που εκπνέει; Μα αυτός που θα έχει φτιάξει σωστό πλάνο στο ταξίδι του, στην αντάμωση, στο καλωσόρισμα και που μέσα στο πρόγραμμα του θα έχει προβλέψει περιθώρια απροόπτων. Και καλά να... περάσετε! +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το