Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ "η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να'ρθει"

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

"Όλοι περιμένουν... "κάτι"." 

Ακόμα και εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν το αντίθετο, αν ψάξουν βαθιά μέσα τους και περιπλανηθούν στα ενδότερα της ψυχής τους σκαλίζοντας τα απόκρυφα του εσωτερικού τους κόσμου, με έκπληξη θα ανακαλύψουν ότι το υποσυνείδητο τους διαρκώς διαμαρτύρεται για τις συνεχόμενες προσδοκίες και μυστικές επιθυμίες τους. Τι είναι όμως αυτό που μας κάνει να αναζητούμε συνεχώς ένα "κάτι" που θα μας γεμίσει και θα μας κάνει να αισθανθούμε πλήρεις: Εδώ θα μπορούσαν να αποδοθούν κάθε λογής ορισμοί και ετικέτες, όμως εγώ θα προτιμήσω να αποδώσω, απλά, μονάχα μια φράση η οποία είναι: "η αναζήτηση της ευτυχίας". Με ότι και αν συνεπάγεται αυτό.


Και ενώ θα μπορούσε ο καθένας να υποστηρίξει ότι: "Ναι αλλά έχει παραγίνει λίγο το κακό με αυτό το υποτιθέμενο... κυνήγι της ευτυχίας και πλέον έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο!", η αλήθεια είναι πώς, αφενός, αυτό που κάνει έναν άνθρωπο ευτυχισμένο διαφέρει έστω και απειροελάχιστα από εκείνο που κάνει ευτυχισμένο κάποιον άλλο, και, αφετέρου, δεν διαθέτουν όλοι την ιδιότητα να αντιλαμβάνονται τους λόγους για τους οποίους κάποιος αναζητά "κάτι". Αν με ρωτάτε, ακόμα και η ψευδαίσθηση της -προσωρινής- ευτυχίας που προέρχεται από αυτό το "κάτι" που κάποιος αναζητεί (έστω και μάταια), καλώς ή κακώς, είναι ένα πολύ δυνατό κίνητρο για να το επιδιώξει και να το επιθυμήσει.

Έπειτα είναι και το άλλο. Αξίζει άραγε να κυνηγάς κάτι συστηματικά ή μήπως πρέπει να αφήσεις τα πράγματα να έρθουν από μόνα τους; Ας πούμε ότι συμφωνούμε να τα αφήσουμε στην τύχη τους. Τι απαντάμε σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι "συν Αθηνά και χείρα κίνει"; Αν και πάλι με ρωτάτε, σας απαντάω ότι, ειλικρινά, δεν γνωρίζω. Και εγώ όπως και εσείς την ίδια απάντηση ψάχνω. Αν επιμένετε όμως, θα σας πω ότι. κατ' εμέ, οι... "ευτυχίες", μάλλον, χωρίζονται σε 2 κατηγορίες. Η πρώτη αφορά τους στόχους και τα θέλω μας που -θέλοντας και μη- αν δεν βάλουμε και εμείς το χεράκι μας. το πιθανότερο είναι να μην έχουμε ποτέ κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Η δεύτερη, περιλαμβάνει όλα εκείνα τα οποία θα μπορούσαν να στεγαστούν κάτω από μία επιγραφή που να λέει: "τα τυχαία είναι και τα καλύτερα". Είναι ίσως εκείνα που όσο πιο πολύ τα κυνηγάς και τα αναζητάς, τόσο πιο μακρινά και άπιαστα φαίνονται, με αποτέλεσμα όλο αυτό τον συρφετό αρνητικών συναισθημάτων. 
 
Συμπέρασμα; To ατέρμονο (;) κυνήγι της ευτυχίας συνεχίζεται.

Για τους πραγματικά ευτυχισμένους, που ειλικρινά δεν αναζητούν κάτι άλλο γιατί αυτό που ήθελαν το βρήκαν και το έχουν, θα πω: "Μπράβο! Μακάρι να το έχουν μια ζωή και να ακολουθήσουν και άλλοι". Για εκείνους που συνεχώς αναζητούν κάτι και αγχώνονται που δεν το βρίσκουν, θα αναφέρω μια πολύ ωραία φράση που μου θύμισε ένας γνωστός μου πρόσφατα, σε μια συζήτηση που είχαμε: "H ευτυχία είναι σαν την βροχή. Αν την αποζητάς συνεχώς δεν θα έρθει ποτέ. Όταν είναι η ώρα της, πρώτες ψιχάλες θα πέσουν εκεί που δεν το περιμένεις." Τέλος, θα καθησυχάσω αυτούς που φοβούνται επειδή αναζητούν αυτό το "κάτι" που θα τους γεμίσει πραγματικά, λέγοντας τους πώς:

"Όλοι περιμένουν..."κάτι"".
Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το