Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ η επέλαση του χιονιά της υποκρισίας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Οι τελευταίες μέρες του 2016 και αντίστοιχα οι πρώτες του 2017 ήταν κρύες. Παγωμένες! Μπορεί εσείς εκεί πάνω να έχετε συνηθίσει λίγο-πολύ, όμως εδώ στην Κρήτη ζήσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις! Χιόνια μέσα στην πόλη, ακόμα και στην παραλιακή, αποκλεισμένα χωριά σε χαμηλό υψόμετρο, θερμοκρασίες που άγγιξαν το μηδέν μέσα στην πόλη (του Ηρακλείου) κλπ. Προσωπικά, λατρεύω αυτόν τον καιρό. Τον απολαμβάνω και όπως χαρακτηριστικά λέω, "μυρίζει υγεία"! Όμως δεν είμαι μόνο εγώ.

Πολλοί άνθρωποι ανά την Ελλάδα ή την εντελώς απροετοίμαστη Κρήτη, βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση εξαιτίας αυτού του χιονιά. Μακριά από τις φωτογραφίες χαράς, τους χιονάνθρωπους και τις βόλτες για χιονοπόλεμο, είδαμε αποκλεισμένα χωριά, κομμένο ρεύμα, τροχαία λόγω των παγωμένων δρόμων και... κάτι που θα γράψω λίγο παρακάτω.

Με τον καιρό, τον σεισμό και την φύση γενικά δεν μπορεί κανείς να τα βάλει, μπορεί όμως να προστατευτεί με διάφορους τρόπους, πολλοί από τους οποίους αποτελούν σενάρια επιστημονικής φαντασίας για την ελληνική νοοτροπία. Για πολλά λοιπόν από τα δεινά που βασάνισαν τους συμπολίτες μας αυτές τις μέρες, την ευθύνη έχουν οι... ίδιοι ή τέλος πάντων οι κρατικές υπηρεσίας και η πολιτική προστασία.

Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μία ακόμα μεταβλητή που όσο εμείς ανάβαμε το τζάκι και ψήναμε λουκάνικα, βρισκόταν στην εξίσωση της κακοκαιρίας στην χώρα μας. Πρόκειται για τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, ή όπως αλλιώς θέλετε, πείτε τους. Μιλάμε για ανθρώπους που εδώ και μήνες έχουν μόνιμη κατοικία μια σκηνή εντελώς ακατάλληλη για τον χειμώνα. Άνθρωποι που έζησαν το ίδιο κρύο με εμάς, για εκείνους ενδεχομένως να ήταν ακόμα πιο σοκαριστικό μιας και στον τόπο τους δεν νομίζω να είναι σύνηθες φαινόμενο κακοκαιρία σαν αυτή. Άνθρωποι που είχαν να προστατεύσουν τα παιδιά τους από το κρύο κι όμως την ίδια ώρα έτρεμαν επειδή πολύ απλά δεν είχαν πουθενά να κρυφτούν. Δεν τους βάζω στην ίδια κατηγορία με τους άστεγους των ελληνικών πόλεων, μιας και οι τελευταίοι είχαν την ευκαιρία έστω για αυτές τις μέρες να στεγαστούν σε ειδικούς χώρους που είχαν δεσμεύσει οι τοπικές διοικήσεις.

Ο σημερινός προβληματισμός δεν είναι πολιτικός. Δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να συζητήσω για το αν αυτοί οι άνθρωποι είναι καλώς μακριά απ' την χώρα τους, για το αν είναι καλώς στην δική μας ή δεν ξέρω τι άλλο. Σε αυτές τις έκτακτες περιπτώσεις είναι άνθρωποι. Συνάνθρωποι. Και ανάμεσά τους υπάρχουν πολλά παιδιά. Παιδιά που αύριο θα είναι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο πολίτες αυτού του κόσμου. Και αυτοί οι άνθρωποι θα κουβαλούν για πάντα μαζί τους εικόνες πολέμου και τρέμουλο κρύου μέσα στο σκοτάδι μιας σκηνής.

Πρώτος εγώ δηλώνω πόσο απόλαυσα αυτό το κρύο, όμως την ίδια ακριβώς σκέφτομαι τους εργαζόμενους που έμειναν χωρίς δουλειά εκείνες τις μέρες, τους αποκλεισμένους λόγω της μη εξυπηρέτησης των μεταφορών, μα κυρίως αυτά τα παιδάκια που έτρεμαν όσο εμείς βεγγερίζαμε αχνίζοντας στο ζεστό μας τζάμι. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



2 σχόλια:

  1. Δυστυχώς ο φετινός χειμώνας Γιάννη δεν έκανε την...χάρη σε σχέση με τον ήπιο περσινό και έτσι γιαάλλη μια φορά ξεγυμνώθηκε το ανύπαρκτο σχέδιο δράσης της πολιτείας σε τέτοιες περιπτώσεις.
    Όχι οτι περιμέναμε κάτι διαφορετικό βένβεια αν σου πω την αλήθεια. Επειδή δεν θέλω να μηδενίζω όμως, σε πολλές περιοχές γίνανε σωστές κινήσεις και ο κρατικός μηχανισμός δουλεψε σωστά, αλλά στο μεγαλύτερο ποσοστό υπήρξαν τραγικές παραλείψεις.
    Οι πρόσφυγες, τα μικρά παιδιά, οι άστεγοι των μεγάλων πόλεων βίωσαν αυτό το διάστημε δραματικές καταστάσεις. Πόσο με κάλυψες με οσα έγραψες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ξέρεις σε στιγμές έντονες, είτε θετικές είτε αρνητικές, δεν σκεφτόμαστε σφαιρικά. κοιτάμε μονόπλευρα ανάλογα με το ερέθισμα. και ο προβληματισμός μου δεν είναι κακός, αλλά άργησε ρε Μάκη. άργησε πολύ να γραφτεί..

      Διαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το