σχόλιο δευτέρας #ΕΝΦΙΑ και καλώς ορίσατε στη νέα πραγματικότητα

Η ΕΙΔΗΣΗ
Από τον Σεπτέμβρη που αρχίζει, μέχρι και τον Ιανουάριο του 2017, οι έλληνες πολίτες καλούμαστε να πληρώσουμε (μετρημένους) 14 φόρους.

Σημειώστε…

• Φόρο εισοδήματος
• Ειδική εισφορά αλληλεγγύης
• Τέλος επιτηδεύματος
• Φόρο πολυτελούς διαβίωσης
• (αυξημένο) Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων, ο γνωστός ΕΝΦΙΑλτης
• Τέλος σταθερής τηλεφωνίας
• (αυξημένο) Ειδικό φόρο σε βενζίνη, πετρέλαιο κίνησης, υγραέριο
• (αυξημένο) Ειδικό φόρο κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο
• (αυξημένο) ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης
• (αυξημένο) Ειδικό φόρο κατανάλωσης στον καφέ
• (αυξημένο) Ειδικό φόρο κατανάλωσης στα προϊόντα καπνού
• (αυξημένο) Ειδικό φόρο κατανάλωσης στα ηλεκτρονικά τσιγάρα
• (νέα) Τέλη κυκλοφορίας των Ι.Χ. για το έτος 2017.
• (αυξημένη) Μηνιαία παρακράτηση σε μισθούς και συντάξεις.

ΤΟ HASHTAG
#ΕΝΦΙΑ
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
Βλέποντας τη λίστα φόρων σκέφτομαι σε πόσα νοικοκυριά θα μειωθεί ο αριθμός τροφίμων στη λίστα για το super market. Ακόμα, σκέφτομαι ότι με αριστερά στην κυβέρνηση το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών μεγαλώνει με τη μεσαία τάξη που κρατούσε τις ισορροπίες να γίνεται φτωχότερη. Και διερωτώμαι αυτό για την αριστερά θεωρείται απονομή δικαιοσύνης;
 +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ #HASHTAG ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ παιδιά προσφύγων vs παιδιά ελλήνων

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Οι πρόσφυγες ήρθαν -όπως ήρθαν- στην Ελλάδα και οι περισσότεροι προσπάθησαν να, φύγουν. Κάποιοι τα κατάφεραν. Κάποιοι όχι. Κάποιοι προχώρησαν προς τον Βορρά κι άλλοι επέστρεψαν στην τουρκία. Δεκάδες χιλιάδες από αυτούς όμως έμειναν στην Ελλάδα. Ξέρετε... από δω κι από κει. Και μπορεί να μην είναι πλέον πρώτο θέμα στην επικαιρότητα, όμως είναι εδώ. Υπάρχουν. Ζούνε. Και είναι άνθρωποι.

Κάποιοι από αυτούς διέφυγαν στο κέντρο της Αθήνας ξεκινώντας μία λαμπρή καριέρα ως έμποροι ναρκωτικών, κάποιοι άλλοι ξεκίνησαν την δική τους μαφία ανάμεσα στους καταυλισμούς (απ' ότι μάθαμε σε αυτό είναι καλοί οι αλγερινοί), κάποιοι είναι τζιχαντιστές και περιμένουν υπομονετικά να έρθει η σειρά τους να δράσουν κι άλλοι... είναι απλοί οικογενειάρχες -σαν εσένα και μένα- που αναρωτιούνται αν έχει μείνει τίποτα όρθιο στην γειτονιά τους, στην Συρία και ευελπιστούν σε μία εξέλιξη στην ζωή τους.

Ανάμεσα τους, τα παιδιά. Όχι τα μωρά που είδαμε να κουβαλούν υπό αντίξοες συνθήκες, αλλά τα άλλα. Αυτά που έπρεπε τώρα να είναι σε κάποια αλάνα και να παίζουν και σύντομα να κάτσουν στα σχολεία τους για να ξεκινήσει το μάθημα. Αυτά τα παιδιά, τι θα κάνουν εδώ πέρα κλεισμένα;

Την απάντηση δίνει το ΕΣΠΑ και δεν θα σας πω ψέματα, δεν γνωρίζω πιο ΕΣΠΑ. Βλέπετε αυτό το πρόγραμμα ύψους 9,5 εκατομμυρίων ευρώ αρχίζει να αποδεσμεύεται για να φτιαχτούν σχολικές μονάδες, να βρεθούν καθηγητές που θα διδάσκουν τα ελληνικά ως ξένη γλώσσα και αραβικά, καθώς και τα λοιπά έξοδα που αντιλαμβάνεται κανείς ότι απαιτούνται. Η πρώτη μου ερώτηση αφορά το ποσό αυτό. Πρόκειται για κάποιο ποσό που δεσμεύτηκε για αυτόν τον λόγο ή είναι ποσό που αφορούσε άλλες ανάγκες του ελληνικού κράτους; Ακόμα κι αν πάντως δεσμεύτηκε από το ευρωπαϊκό ταμείο, τι έξοδα πήγαν σε στάση αναμονής για να δοθούν αυτά;

Και αφού μιλάμε για σχολεία (έστω κι αν είναι κάπως νωρίς) δεν γίνεται να μην βάλουμε στην συζήτηση τα δικά μας, τα ελληνικά σχολεία, που μπορεί να αργούν ακόμα να ανοίξουν, όμως όποιος παρακολουθεί την σχετική ειδησεογραφία (όχι ότι θέλει και πολύ φαντασία) θα γνωρίζει πως ήδη μιλάμε για δεκάδες ελλείψεις σε κάθε νομό, σε ότι αφορά τους δασκάλους και καθηγητές, κάτι που σημαίνει πως για έναν ακόμη Σεπτέμβρη το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο προς επένδυση για το μέλλον που διαθέτουμε, θα μείνει εκτεθειμένο και καταδικασμένο. Αν το Υπουργείο τρέχει να προλάβει μία αξιοπρεπή σχολική παροχή για αυτά τα παιδιά της προσφυγιάς, τι κάνει για να καλύψει τις δεκάδες ελλείψεις των ελληνικών σχολείων, την ίδια στιγμή που οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί είναι χιλιάδες;

Νιώθω την ανάγκη να τοποθετηθώ και να γράψω πως θεωρώ πολύ σημαντικό αυτά τα παιδιά να τύχουν εκπαιδευτικών υπηρεσιών, ακριβώς σα να ήταν δικά μας παιδιά, διότι πολύ απλά θεωρώ πως τα παιδιά αυτά είναι και δικά μας παιδιά, βασικά είναι παιδιά όλου του κόσμου (για τους ενήλικες έχω λίγο διαφορετική θεωρία και ιδεολογία πάντως...) και ως εκ τούτου πρέπει να τους συμπεριφερθούμε σαν τέτοια. Αυτό όμως δε σημαίνει πως πρέπει να αφήσουμε τα δικά μας παιδιά χωρίς παροχές, ανέσεις και υπηρεσίες που αρμόζουν σε ένα μέλλον όπως θα έπρεπε να είναι. Και λέω ένα μέλλον, διότι το παρόν... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

εικονικοί προβληματισμοί @heraklion και στον περήφανο Κούλε

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Πάνε χρόνια που δεν είχαμε βρεθεί από κοντά. Έμενε να σε καμαρώνω καθώς περνούσα από κοντά σου και να σε διαφημίζω ως το πιο μάχιμο και περήφανο κάστρο της Μεσογείου. 
Και τώρα, επιτέλους είμαι και πάλι εκεί ψηλά! +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

KYΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ~ το τραγούδι των αναμνήσεων

ακροβατώντας σε κύματα ρεαλισμού & ρομαντισμού, σκέψεις & συναισθήματα αποτυπώνονται σε λέξεις

Καλώς ορίσατε στις σκέψεις του +yannidakis

Το καυτό απόγευμα ήταν αφόρητο στους 32 βαθμούς με την υγρασία να κάνει το δέρμα σου να κολλάει κι ένας αλύπητος ήλιος να χτυπάει και να πυρώνει τα πάντα. Οδηγούσα σπίτι από τη δουλειά μετά από μια πολύ κουραστική μέρα που με είχε πραγματικά εξουθενώσει. Με το κλιματιστικό στο φουλ αποφάσισα να βάλω λίγη μουσική να με καλμάρει και να με ηρεμήσει καθώς η κίνηση με τ’ αυτοκίνητα, τα καυσαέρια και το λιοπύρι μου είχαν χαλάσει το κέφι. Και ξαφνικά ήρθε εκείνο το ξεχωριστό τραγούδι που έκανε τη σκέψη να γυρίσει τόσα μα τόσα χρόνια πίσω και να φέρει την εικόνα του εαυτού μου σαν έφηβο σε κάποιο πάρτι να χορεύω αγκαλιά με την αγαπημένη μου.

Το δωμάτιο ήταν μικρό και το βράδυ ζεστό μα όμορφο όπως όλα κείνα τα βράδια του καλοκαιριού που η ανάμνηση του σχολείου ήταν ένας μακρινός εφιάλτης. Η ζεστασιά των κορμιών έκανε ένα γλυκό ιδρώτα να δροσίζει τα μέτωπά μας και συνεπαρμένοι από τη μουσική νιώθαμε την αγάπη μας να πλημμυρίζει τις φλέβες μας και να κάνει τα πόδια μας να μην ακουμπούν πια το πάτωμα. Κάθε βήμα και λύγισμα του γονάτου έκανε την επαφή ακόμα πιο αγγελική κι αιθέρια. Ο νεανικός έρωτας είναι κάτι πολύ ξεχωριστό και ανεπανάληπτο, ένα συναίσθημα που κατακλύζει κυριολεκτικά όλες τις αισθήσεις και είναι ελεύθερο από καθημερινές έγνοιες, αμφιβολίες, ανασφάλειες, και καχυποψίες. Οι εμπειρίες και οι κακουχίες της ζωής δεν έχουν ακόμα βαρύνει τους ώμους τους όμως και δεν περιορίζουν το νέο να αφήνεται ελεύθερο στην ηδονή των συναισθημάτων τους. Οι Bee Gees συνέχιζαν να τραγουδούν το «too much heaven» και να χαράζουν το μυαλό μου μ’ αυτή την απίθανη ανάμνηση που έχει μείνει μαζί μου τόσα χρόνια τώρα.

Το αυτοκίνητο καταβρόχθιζε χιλιόμετρα και το ένα τραγούδι μετά το άλλο φέρνανε διάφορες αναμνήσεις από διαφορετικά στάδια της ζωής μου λες και περνούσαν σα γρήγορη ταινία μπροστά στα μάτια μου. Η μουσική παίζει μεγάλο ρόλο στη ζωή μας όπως και οι γεύσεις και οι οσμές αλλά πολύ περισσότερο από κάθε άλλη αίσθηση, η μουσική συνδέεται με συγκεκριμένα γεγονότα και σκέψεις που κυματίζοντας ξεδιπλώνουν το παρελθόν δίνοντάς του ζωή. Είχα φτάσει σχεδόν σπίτι όταν μια συζήτηση που είχα πριν μερικές μέρες με την 20χρονη κόρη μου με έκανε να σκεφτώ πόσο αλλάζουμε σαν άνθρωποι στη μέση ηλικία. Σε μια πολύ προσωπική συζήτηση μου είπε, «μπαμπά μα γιατί θέλεις να κάνεις αυτό αφού δεν είσαι ερωτευμένος…» Τα λόγια αντηχούν μέσα μου και φανερώνουν πως η νεαρή αυτή κοπέλα έχει ακόμα την αθωότητα και τον αυθορμητισμό να σκέφτεται πως το πιο σημαντικό υλικό μιας πετυχημένης σχέσης είναι ο έρωτας. Πως θα μπορούσα να εξηγήσω σ’ αυτήν την άπειρη και αθώα μικρή μου πως ο μεγαλύτερος παράγοντας σε μια σχέση είναι η ευτυχία και η ψυχική ηρεμία που φέρνουν μια αγάπη σε ένα διαφορετικό πλατό. Σίγουρα δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα από τον έρωτα μα ο έρωτας έχει πάντα μια απροσδιόριστη ημερομηνία λήξεως και μετά το μόνο που μένει είναι ή μια απογοήτευση ή κάποια συναισθήματα που ίσως πικραίνουν.

Και να το τελευταίο τραγούδι που έφερε κοντά μου τις πιο πρόσφατες αναμνήσεις αυτές που βάλανε το θεμέλιο για μια αγάπη που στέκεται σταθερά σε τέσσερα πόδια και δε γέρνει ούτε δεξιά ούτε αριστερά. Πλέει σαν καλοτάξιδο καράβι μέσα στις μπόρες και μπονάτσες του ωκεανού με πλώρη προς την ελπίδα την κατανόηση και την ευτυχία. «and you hold out your hand and you say you love me, just as I am…” +Niko Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ~ δεν έχεις όλυμπες θεούς, ραγιάδες έχεις μόνο

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης

Παρακολουθούμε οι σκεπτόμενοι άνθρωποι την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας, από τον τρόπο λειτουργίας της Βουλής τα τελευταία 40-45 χρόνια και διαπιστώνουμε με θλίψη δυστυχώς μέχρι σήμερα, τίποτε δεν άλλαξε. Δηλαδή δεν υπάρχει καμία περίπτωση να δημιουργηθεί παραγωγικό έργο στην Βουλή. Διότι! σύμφωνα με την άθλια πολιτική νοοτροπία που επικρατεί, το μεν κυβερνών Κόμμα κινείται πάντα σ’ ένα βασικό άξονα, δίνοντας βαρύτητα σε πράξεις, ενέργειες και αποφάσεις, που θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις επανεκλογής των στην εξουσία, η δε αντιπολίτευση κινείται πάντα με μοναδικό σκοπό την κατηγορία και μείωση του έργου της εκάστοτε Κυβέρνησης, χωρίς να συμφωνεί πουθενά, με μοναδικό σκοπό ν’ ανέλθει αυτή στην εξουσία. Είναι δυνατόν η Βουλή αυτή να παράγει έργο για τα Εθνικά, οικονομικά και λοιπά θέματα; Ασφαλώς! ΟΧΙ.

- Εδώ και πολλά χρόνια οι Κυβερνήσεις της χώρας έπαιρναν χρήματα δανεικά ή από την Ευρωπαϊκή Ένωση για έργα υποδομής και ανάπτυξης, ώστε κάποτε και η πατρίδα μας να είναι αυτάρκης με δική της παραγωγή και εξαγωγές και αυτά δυστυχώς πήγαιναν σε αλλότριες κατευθύνσεις ή ένα μεγάλο τουλάχιστον μέρος.

- Με την μεταπολίτευση η χώρα διέθετε πολλά Ελληνικά εργοστάσια, στα οποία εργάζονταν χιλιάδες Έλληνες, τα οποία καλύπτανε την ελληνική αγορά και είχαμε και εξαγωγές. Σήμερα έμειναν ελάχιστες και αυτές χαροπαλεύουν επικίνδυνα. Αυτές οι ελληνικές επιχειρήσεις, το σημειώνω μόνο καταναλωτικών αγαθών αντικαταστάθηκαν από πολυεθνικές ξένων συμφερόντων, που δεν προσφέρουν τίποτε στην Ελληνική οικονομία, παρά μόνο κάποιες θέσεις εργασίας. Τα χρήματα που δανειζόμαστε μέσω αυτών επιστρέφουν στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να μειώνεται συνεχώς το ελληνικό χρήμα που κυκλοφορεί στην αγορά.

- Η Διαπλοκή της πολιτικής με το ντόπιο και ξένο Κεφάλαιο είναι άλλος ένας λόγος που κατέστρεψε τον παραγωγικό ιστό της ελληνικής Οικονομίας. Αναφέρω παράδειγμα από τις Ένοπλες Δυνάμεις (Στρατός ξηράς που έχω προσωπική γνώμη). Το 1974-75 ο Στρατός ξηράς ήτο σε πολύ μεγάλο μέρος αυτάρκης στις ανάγκες του. Υπήρχαν εξαίρετα Στρατιωτικά εργοστάσια ενδύσεως και υποδήσεως, ανακατασκευής αρμάτων και οχημάτων, επισκευής και κατασκευής σύγχρονων μέσων τηλεπικοινωνιών, κατασκευής φορητού οπλισμού, πυρομαχικών και εκρηκτικών. Και! μάλιστα η Ελλάς εδέχετο παραγγελίες βλημάτων και από το ΝΑΤΟ. Επίσης και η ιδιωτική Βιομηχανία βαριά και μεσαία είχε μεγάλη ανάπτυξη.

Εάν λοιπόν οι Κυβερνήσεις βοηθούσαν το επιχειρείν των Ελλήνων, σήμερα η χώρα μας θα ήτο αυτάρκης σε πολλά αγαθά και με τις ανάλογες εξαγωγές, θα καλύπτονταν και με θετικό αποτέλεσμα ίσως το Ελληνικό ισοζύγιο των πληρωμών. Αλλά! η διαπλοκή της Πολιτικής με το Κεφάλαιο των ξένων συμφερόντων (με αντιπροσωπείες στην Ελλάδα), δυστυχώς κατέστρεψαν τον παραγωγικό αυτό ιστό των Ελλήνων και ανέλαβαν τα πάντα οι αντιπρόσωποι ξένων Επιχειρήσεων και με την γνωστή μίζα των, με κατεύθυνση τα θυλάκια των αρμοδίων διέλυσαν την Ελληνική οικονομία και κατέστρεψαν την παραγωγική Ελλάδα. Το θλιβερό, απ’ ότι πληροφορούμαι είναι και οι Στολές ασκήσεων των οπλιτών προέρχονται από εργοστάσιο που βρίσκεται στα Άδανα της Τουρκίας και οι άλλες ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων, και όχι μόνο, καλύπτονται από εισαγωγές, με συνεχή επιβάρυνση του Κρατικού Κορβανά.

Ο Ελληνικός Λαός αγανακτισμένος από την απαράδεκτη συμπεριφορά και την καταστροφή της Ελλάδος από τις Κυβερνήσεις της χώρας μας, αποφασίζει στις τελευταίες εκλογές να ψηφίσει αριστερό Κόμμα [ο λόγος το λέει], το οποίο όλοι ξέρουμε ψηφίστηκε, όχι μόνο από μέρος Ελλήνων με αριστερές πεποιθήσεις, αλλά και από δεξιούς και κεντρώους ψηφοφόρους. Για τους εξής δύο βασικούς λόγους, πρώτον με την σκέψη ότι χειρότερα απ’ ότι είμαστε δεν πρόκειται να πάθουμε και με κρυφή ελπίδα ότι, απ’ όσα έταξε το 1/10 να κάνει μας φθάνει. Δυστυχώς! Διαψεύσθηκαν και αυτές οι προσδοκίες των Ελλήνων για άλλη μια φορά.

Τελικά απεδείχθη και η σημερινή Κυβέρνηση δεν έχει καμία διαφορά, από τα λοιπά αστικά Κόμματα, η κατάσταση της χώρας πάει στο χειρότερο, χωρίς πλέον ελπίδες αναστροφής στα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν την χώρα. Μάλιστα η αριστερόστροφη αυτή Κυβέρνηση της χώρας, με την αριστερή λαθεμένη ιδεοληψία που διακατέχεται, είναι χειρότερη. Διότι:
 
ΠΡΩΤΟΝ: Έχει, κατά την γνώμη μου, τελείως λαθεμένη άποψη στα Εθνικά μας θέματα, στο Επιχειρείν των Ελλήνων, στην αναστολή της οικονομικής καταστροφής που υπέστη η χώρα μας, στην αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων των Ελλήνων, στην παιδεία, στην Άμυνα και Ασφάλεια της χώρας, στον Πατριωτισμό των Ελλήνων, στην σχέση της πίστεως των Ελλήνων, την εφαρμογή των Νόμων προς πάσαν κατεύθυνση και με επικίνδυνες τάσεις διεθνισμού.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Δεν ενδιαφέρεται να πει την αλήθεια και αυτή η Κυβέρνηση στον Ελληνικό Λαό. Διακατέχεται δυστυχώς από πάθος για την εξουσία, αδιαφορώντας για την επίλυση των τεράστιων προβλημάτων της χώρας που απαιτούν άμεση επίλυση ή προσπάθεια επίλυσης με συνολική και συλλογική συνεργασία, που είναι απαραίτητη, όλων των πολιτικών κομμάτων της χώρας μας. Αυτό φαίνεται δηλ. την απασχολεί πώς θα μπορέσει να εδραιωθεί στην εξουσία, διότι τα θέματα τρίτης και τέταρτης προτεραιότητας, που αφορούν την Ελλάδα, την απασχολούν αυτές τις δύσκολες στιγμές (Αλλαγή Συντάγματος, εκλογικός Νόμος, ψήφος στα 17, μη συμμετοχή των Ελλήνων του εξωτερικού κ.λπ.), επειδή πιστεύει ότι θα της δημιουργήσουν προϋποθέσεις, για την επανεκλογή της στις επόμενες και μεθεπόμενες εκλογές.

ΤΡΙΤΟΝ: Η Ηγεσία της χώρας για να είναι αποδεκτή απ’ όλο τον Ελληνικό Λαό, όχι μόνο από τους χειροκροτητές της, πρέπει να διοικεί δια του Παραδείγματος. Έπρεπε προτού προβεί στην άθλια φοροεπιδρομή του Ελληνικού Λαού, να προβεί πρώτα στην ελαχιστοποίηση των προνομίων των Πολιτικών και των Κομμάτων, την δίωξη εγκλημάτων Πολιτικών, την μείωση του αριθμού των Βουλευτών, την μείωση των εξόδων του Κράτους. Δυστυχώς! και στον τομέα αυτόν γίνεται το αντίθετο.

ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Είναι απορίας άξιον πώς μπορούν και κοιμούνται οι υπεύθυνοι της χώρας, πολιτική εξουσία και αντιπολίτευση, με την ύπαρξη τέτοιων προβλημάτων στην χώρα μας[ απώλεια εθνικής κυριαρχίας, χρέος αδιαχείριστο,  μετανάστευση νέων επιστημόνων στο εξωτερικό, κλείσιμο ή μετεγκατάσταση ελλην. Επιχειρήσεων σε όμορες χώρες και όχι μόνο, αδυναμία από τον λαό πληρωμής των υποχρεώσεών των προς το δημόσιο κ.λπ.] , χωρίς να υπάρχει φως, προς το παρόν τουλάχιστον, για την αντιμετώπιση και την επίλυσή των.

Δυστυχώς! ο αιώνιος διχασμός συνεχίζεται με την εκτός ελέγχου ρητορική στη Βουλή με ψευδεπίγραφα διλήμματα. Ουδείς βεβαίως ασχολείται με την ανάγκη συνθέσεως των πολιτικών αντιλήψεων, που είναι το ζητούμενο εδώ και τώρα. ΚΡΙΜΑ!

«Εκ της Ιστορία προκύπτει ότι, αν οι Έλληνες δεν αλληλοσπαράσσοντο θα κατακτούσαν την υφήλιο» (ΒΙΣΜΑΡΚ ΦΟΝ ΟΘΩΝ).

 Διαβάστε περισσότερα.. »

εικονικοί προβληματισμοί @syria και στο ρεαλιστικό πρόσωπο του πολέμου (που δεν γνωρίζεις)

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Όλοι συμφωνούμε πως ο πόλεμος είναι.. κακός, όμως πως πραγματικά τον φανταζόμαστε; Έχουμε μπει ποτέ στην διαδικασία να σκεφτούμε πως θα ήταν να ζούμε μέσα σε μια εμπόλεμη ζώνη;
Επειδή πάντοτε ο πόλεμος μας αφορά επιδερμικά, ιδεολογικά, πολιτικά ή συναισθηματικά, μάλλον ποτέ δεν μπορούμε να τον νιώσουμε ρεαλιστικά. Να, όπως αυτό το κοριτσάκι δηλαδή... +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ~ θέλω την μαμά

μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα

Χαίρεται. Μετά από ένα καλοκαίρι γεμάτο επισκέψεις, κόσμο να μπαίνει και να βγαίνει στο σπίτι μας, φαγητό εκτός σπιτιού, εκδρομές στη θάλασσα διαπίστωσα πόσο προσκολλημένη είναι η μικρή μου κόρη μαζί μου. Δεν είχα διαπιστώσει το μέγεθος αυτής της κατάστασης αλλά βλέποντάς την να μην πηγαίνει σε άλλα πρόσωπα κατάλαβα ότι περνάει το λεγόμενο άγχος αποχωρισμού.

Μια κατάσταση τέτοια φέρνει την μητέρα σε πολύ δύσκολη θέση μιας και δεν μπορεί να λείπει από το οπτικό πεδίο του παιδιού η μητέρα, το παιδί πιέζεται  ότι η μητέρα του το εγκαταλείπει και ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος που είναι δύσκολο να βγει κανείς. Συζητώντας με μία ψυχολόγο φίλη μου μου είπε ότι σε αυτή την περίπτωση πρέπει να φερόμαστε στο παιδί σαν να είναι μεγάλο. Να του εξηγούμε ακριβώς τα βήματα που θα ακολουθήσουν στην καθημερινότητά μας και να τα εφαρμόζουμε πιστά. Ένα παράδειγμα που μου ανέφερε είναι ότι όταν για παράδειγμα φεύγουμε το πρωί για να πάμε στην δουλειά πρέπει να εξηγούμε στο παιδί ότι θα φύγουμε να πάμε για εργασία, και ότι θα επιστρέψουμε να τα πάρουμε είτε μετά τον ύπνο τους είτε μετά το φαγητό, είτε μετά από μία δραστηριότητα. Ένας άλλος τρόπος για να βοηθήσουμε το παιδί είναι να μην ανταποκρινόμαστε αμέσως στα κλάματα και στις φωνές του παιδιού. Να το καθησυχάζουμε ότι θα το πάρουμε αγκαλιά μόλις τελειώσουμε την δουλειά που κάνουμε εκείνη την στιγμή και ότι είναι σε ασφαλής χέρια είτε αυτή είναι η γιαγιά είτε είναι μια baby sitter. Μια άλλη συμβουλή που μου έδωσε είναι επίσης να κάνουμε μικρούς αποχαιρετισμούς. Για παράδειγμα θέλουμε να κάνουμε μια δουλειά σε άλλο δωμάτιο του σπιτιού τότε να του πούμε ότι θα πάμε στο άλλο δωμάτιο και να επιστρέψουμε σε μικρό χρονικό διάστημα. 

Εμπειρικά αυτό που έχω να πω είναι ότι όταν η καθημερινότητα μέσα στο σπίτι είναι συγκεκριμένη είναι πιο εύκολο για το παιδί να προσαρμοστεί. Όταν όμως ο αποχωρισμός γίνεται για λίγες ώρες ή για λίγες μέρες μέσα στην εβδομάδα τότε το παιδί δυσκολεύεται να προσαρμοστεί. Επίσης, όταν βλέπουμε ότι το παιδί δεν το παρηγορούμε όσο είμαστε ακόμη μαζί του τότε ο καλύτερος τρόπος για να ηρεμήσει είναι να φύγουμε και να του διασφαλίζουμε ότι επιστρέψουμε. Καλή συνέχεια. +Ioanna Mpourdouvali 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

σχόλιο Παρασκευής ~ μπουρκίνι

Η ΕΙΔΗΣΗ
Η απαγόρευση του μπουρκίνι αποτελεί σοβαρή και παράνομη προσβολή των θεμελιωδών ελευθεριών, σύμφωνα με απόφαση Ανώτατου Διαστηρίου της Γαλλίας.
ΤΟ HASHTAG
#BurkiniBan
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
Σίριαλ έχει γίνει αυτό το θέμα. Πρέπει να απαγορευτεί, δεν πρέπει να απαγορευτεί... Η αλήθεια είναι ότι ο δυτικός κόσμος έχει δείξει μεγαλύτερη ανοχή στη διαφορετικότητα και στα δικαιώματα των μουσουλμάνων, συγκριτικά με τη δική τους ανοχή και προσπάθεια (ποια προσπάθεια; δεν πιστεύω ότι προσπαθούν) να ενταχθούν ομαλά στις δυτικές κοινωνίες. Φυσικά κι αν μια γαλλίδα πήγαινε με μπικίνι στα μέρη τους είναι ζήτημα αν θα επέστρεφε σώα και αβλαβής. Από την άλλη, επειδή αυτοί είναι απόλυτοι και αυταρχικοί, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνουμε και εμείς λιγότερο δημοκράτες. Καλό θα ήταν η κάθε γυναίκα (δυτικού ή ανατολικού πολιτισμού) να αποφάσιζε μόνη της τί θέλει, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
+Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ #HASHTAG ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ πως θα γίνεις τελικά στ' αλήθεια πλούσιος;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Ακολουθώντας τον Δυτικό πολιτισμό της αφθονίας και του πλούτου μπαίνουμε αναπόφευκτα στον κυκεώνα του άγχους για να καλύψουμε ανάγκες τις οποίες εμείς οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει, δεν είναι βιοποριστικές αλλά αλαζονικές και στην ουσία άχρηστες.

Δεν χρειαζόμαστε τα πιο ακριβά ρούχα και κοσμήματα και άλλα υλικά αγαθά για να νιώθουμε ευτυχισμένοι. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η πραγματική αγάπη η οποία απορρέει από τον σύντροφο, την οικογένεια, τους φίλους μας. Η αγάπη μόνον μπορεί να γεμίσει την καρδιά μας με αφθονία και αγαλλίαση, και όχι τα υλικά αγαθά γιατί εκείνα φθείρονται, χαλάνε, είναι αναλώσιμα, ενώ η αγάπη πηγάζει από μέσα μας, είναι συναίσθημα άπιαστο και ποτέ δεν θα χαθεί.

Οι χαλεποί όμως καιροί που διανύουμε μας ωθούν στην υλική σπατάλη και στην αγωνιώδεις αναζήτηση του πλούτου για να μεθοδευτεί η κατασπατάληση των πλεονασμάτων. Ο δυτικός κόσμος αναζωπυρώνει την κυρίαρχη και συνάμα απάνθρωπη νοοτροπία της αδιαφορίας για τον συνάνθρωπο και του συμφέροντος για την βολική και γεμάτη πλούτο ζωή μας.

Το επιπλέον όμως δεν ανήκει σε κανέναν. Εάν μαζέψουμε όλα τα σκουπίδια των  προηγμένων χωρών, όλα εκείνα που για κάποιους είναι περιττά και άχρηστα, θα μπορούσαμε να λύσουμε το επισιτιστικό πρόβλημα της ανθρωπότητας. Αλλά για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει όλοι μας να ενδιαφερόμαστε όχι μόνο για τον εαυτούλη μας αλλά και για εκείνον που είναι δίπλα μας και έχει πραγματικά ανάγκη που όμως κάνουμε επιδεικτικά πως δεν υπάρχει. +maria karantai

            

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

σχόλιο πέμπτης για την #korakaki που βρέθηκε στο προσκήνιο όχι για τα μετάλλια στο #Rio2016 αλλά...

Η ΕΙΔΗΣΗ
Με μια ανάρτησή της στο Facebook η χρυσή Ολυμπιονίκης Άννα Κορακάκη ξεκαθάρισε το ζήτημα αναφορικά με το αν προσκλήθηκε ή όχι στην προεδρία της Δημοκρατίας, όπου ο πρόεδρος, Προκόπης Παυλόπουλος τίμησε σήμερα τους Έλληνες Ολυμπιονίκες
ΤΟ HASHTAG
#korakaki
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
Είναι εμετικό. Όχι το ποιος είπε ή δεν είπε τι, αλλά το ότι μπήκαμε καν σε αυτήν την διαδικασία. Η κοπέλα που πήρε το χρυσό στον στίβο ήρθε και πετούσε ένα σωρό σπόντες για το ποιοι θυμούνται ποιους κλπ.
Παρόμοιο σκηνικό από τη μάνα του νεαρού που πήρε το χρυσό στην γυμναστική.
Τώρα και το τρίτο μας χρυσό έμελλε να απαξιωθεί. Δεν ξέρω αν η αθλήτρια ξεχάστηκε να προσκληθεί, αν προσκλήθηκε και έλειπε ή αν η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση.
Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ότι καταφέραμε -έλα...- να απαξιώσουμε κάθε μας επιτυχία και σε αυτήν εδώ την διοργάνωση. Όπως πάντα, πολιτικά, παραπολιτικά και κοινωνικά.
Γιατί; Γιατί και εδώ το μαύρο πέπλο ετούτης της κυβέρνησης επισκιάζει στον διάβα του τα πάντα...
+Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ #HASHTAG ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ γιατί ο πολιτισμός μας μετράει αντίστροφα;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Τώρα που τελείωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και έληξε η εκεχειρία μεταξύ των κρατών (μην γελάσετε ακόμα) μπορούμε να μιλήσουμε για πόλεμο ή τέλος πάντων για διαφορές μεταξύ των κρατών ή των πολιτισμών. Τείνω να πιστέψω πως ο κόσμος σήμερα κάνει μία μεγάλη -ιστορική θα την έλεγα- στροφή προς το παρελθόν του. Ξέρετε, τότε που δεν υπήρχε ελευθερία του λόγου, βασικά δεν υπήρχε ελευθερία σε πολλά πράγματα, όπως η θρησκεία.

Σκεφτείτε το. Μπορεί κάποιος να νοιώσει ελεύθερος στις μέρες μας; Οι περισσότερες κεντρικές πόλεις της Δύσης βρίσκονται σε συναγερμό καθώς ανά πάσα ώρα και στιγμή μία βόμβα ή ένα αυτόματο πυροβόλο μπορεί να αδειάσει σε έναν σταθμό μεταφοράς, μία πλατεία, έναν χώρο αναψυχής. Κανείς δεν μπορεί να το αποφύγει γιατί κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει, οπότε...

Ο εχθρός είναι της μόδας να λέμε πως είναι ο ισλαμισμός (και θα επιστρέψουμε εκεί) όμως δεν είναι και τόσο αλήθεια αν σκεφτεί κανείς πως Ρωσία και Ουκρανία βάζουν στην άκρη την Ορθόδοξη Χριστιανική τους υπόσταση και κάνουν έναν πόλεμο με σοβαρές συνέπειες και για τους δύο. Ο πόλεμος τελικά μπορεί να είναι και οικονομικός αν σκεφτείς την νέα υποδούλωση της Ελλάδας με φόντο το περιβόητο και ατελείωτο χρέος. Πόλεμος και εκ των έσω, αν σκεφτεί κανείς το πραξικόπημα στην τουρκία ή τις ατελείωτες επιθέσεις των κούρδων προς αυτήν.

Και ύστερα; Η θρησκεία. Σήμερα η θρησκεία μας χωρίζει περισσότερο από ποτέ. Όχι, αυτό είναι ψέμα αφού μας χωρίζει ακριβώς όπως μας χώριζε στα βάθη της ιστορίας. Τότε που γινόντουσαν πόλεμοι στο όνομα της θρησκείας, δηλαδή ακριβώς όπως και σήμερα (λέγε με και "τζιχάντ"). Τότε δεν είχες δικαίωμα να πιστεύεις σε όποιον Θεό θέλεις, ειδάλλως ή φυλακιζόσουν ή απλά σε αποκεφάλιζαν ή κάτι παρόμοιο. Σήμερα, η διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες. Αν δηλώσεις χριστιανός κάπου στην Μέση Ανατολή είναι πολύ πιθανό να χάσεις το κεφάλι σου αν δεν λιθοβολιστείς, όμως πλέον και στην Δύση τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά. Στην Αμερική κάθε μουσουλμάνος θεωρείται ύποπτος εξ ορισμού, ενώ αλλού η δημοκρατία έκανε πολλά βήματα μπροστά και απαγόρευσε από τους κατοίκους να δείχνουν την πίστη τους.

Έτσι, στην Γαλλία είχαμε παράδειγμα όπου αστυνομικοί ζήτησαν σε γυναίκα που βρισκόταν σε τοπική παραλία είτε να αφαιρέσει το "μπουρκίνι" της είτε να αποχωρήσει. Λίγο νωρίτερα η αστυνομία είχε κάνει συστάσεις σε γυναίκα που φορούσε μαντήλα σε κεντρικό σημείο μίας γαλλικής επαρχιακής πόλης. Σε όσα μπάνια έκανα εγώ πάντως φέτος στην Κρήτη κανείς δεν μου ζήτησε να βγάλω τον σταυρό μου. Ευτυχώς, γιατί θα έπαιρνε την ίδια απάντηση με τον γιατρό που μου έκανε μαγνητική εξέταση και μου ζήτησε να βγάλω τον σταυρό μου.
- "Χα, δεν γίνεται. Έχω επίτηδες αφαιρέσει το κούμπωμα από την αλυσίδα μου. Θα πρέπει να μου κόψεις το κεφάλι" του είπα και μάλλον αυτήν η απάντηση πρόκειται να εφαρμόζεται σύντομα...

Nouvelle vidéo de la chasse aux femmes voilées à #Nice06 Saison 1 / épisode 2 #BurkiniGate pic.twitter.com/XJNKTh2Rdk

— Feiza Ben Mohamed (@FeizaK) August 23, 2016

Και ξέρετε... ο κόσμος σήμερα δεν είναι τόσο εκτός ορίων όπως πιστεύεται. Πίσω από τις επίσημες σελίδες της Ιστορίας, υπάρχουν αναλυτικές περιγραφές και μερικά από τα πιο "κοκκινίζω και μόνο που το σκέφτομαι" σεξουαλικά σκάνδαλα που μπορείς να φανταστείς. Όργια και αίσχη που ακόμα και ο σύγχρονος πολίτης της Δύσης βρίσκει υπερβολικά... Οπότε καλύτερα να μην μιλάμε για τους νέους σήμερα (λέω εγώ).

Τα παιδιά των λουλουδιών πέθαναν. Τα παιδιά της γενιάς που ένωσαν τον κόσμο μέσω της τεχνολογίας μεγάλωσαν και πλέον επικεντρώθηκαν στο πως θα την χρησιμοποιήσουν για να κατασκοπεύσουν ή να βγάλουν λεφτά με κάθε τρόπο. Καλώς ή κακώς, δεν υπάρχει πλέον κάτι καινούριο για να ενώσει τον κόσμο, αντιθέτως υπάρχουν τόσα πολλά για να τον χωρίσουν. Και επειδή αποδεδειγμένα πλέον, η Ιστορία επιστρέφει τον πολιτισμό κάπου από εκεί που άρχισε, νομίζω ότι εύκολα μπορούμε να πούμε πως ο χρόνος μετράει αντίστροφα! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

σχόλιο τετάρτης ο #ItalyEarthquake μας θυμίζει πόσο μικροί είμαστε

Η ΕΙΔΗΣΗ
Νεκροί, τραυματίες, εγκλωβισμένοι και τεράστιες καταστροφές από ισχυρή σεισμική δόνηση μεγέθους 6,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ που έπληξε την κεντρική Ιταλία. 
Σύμφωνα με την Πολιτική Προστασία,ξεπερνούν τους 80 οι άνθρωποι που έχουν ανασυρθεί νεκροί από τα συντρίμμια ενώ επισήμως οι αγνοούμενοι υπολογίζονται σε 150.
ΤΟ HASHTAG
#ItalyEarthquake
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
Είναι οι στιγμές που σαν άνθρωπος αισάνεσαι εντελώς αδύναμος, ανίκανος, παγωμένος. Είναι οι περιπτώσεις που δεν φταίει κανείς για αυτό που συνέβη. Ούτε η πολιτική, ούτε η επιστήμη, ούτε οι επιλογές μιας κοινωνίας.
Απλά, μένεις να παρακολουθείς αποσβολωμένος την φύση να παίρνει μια μικρή εκδίκηση για όλα όσα της έχουμε κάνει τα τελευταία χρόνια. Και αυτό είναι μία μεταφορά, γιατί στην κυριολεξία η αλήθεια είναι εντελώς ειρωνική. Αυτός ο σεισμός θα γινόταν είτε έτσι είτε αλλιώς. Και αυτό είναι ακόμα πιο επίφοβο. Γιατί η αλήθεια είναι πως ότι δεν το ξέρεις, ότι δεν το περιμένεις, το φοβάσαι τελικά περισσότερο.
Σήμερα θρηνούμε λοιπόν για τα θύματα αυτού του σεισμού, όμως όχι μόνο για τους νεκρούς, αλλά και για τους επιζήσαντες. Αυτούς που δεν θα περπατήσουν ποτέ ξανά ή τα παιδιά που θα μεγαλώσουν ορφανά. Ακόμα και για αυτούς που κατάφεραν να ζήσουν βλέποντας όλη την περιουσία τους να χάνεται και μη έχοντας πόρους να την αντικαταστήσουν. Ο θρήνος σήμερα δεν αφορά τους νεκρούς αλλά ολόκληρη την περιοχή της γειτόνισσας Ιταλίας.
Σήμερα, γιατί αύριο σίγουρα κάποιος άλλος έχει σειρά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο...
+Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ #HASHTAG ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ "η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να'ρθει"

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

"Όλοι περιμένουν... "κάτι"." 

Ακόμα και εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν το αντίθετο, αν ψάξουν βαθιά μέσα τους και περιπλανηθούν στα ενδότερα της ψυχής τους σκαλίζοντας τα απόκρυφα του εσωτερικού τους κόσμου, με έκπληξη θα ανακαλύψουν ότι το υποσυνείδητο τους διαρκώς διαμαρτύρεται για τις συνεχόμενες προσδοκίες και μυστικές επιθυμίες τους. Τι είναι όμως αυτό που μας κάνει να αναζητούμε συνεχώς ένα "κάτι" που θα μας γεμίσει και θα μας κάνει να αισθανθούμε πλήρεις: Εδώ θα μπορούσαν να αποδοθούν κάθε λογής ορισμοί και ετικέτες, όμως εγώ θα προτιμήσω να αποδώσω, απλά, μονάχα μια φράση η οποία είναι: "η αναζήτηση της ευτυχίας". Με ότι και αν συνεπάγεται αυτό.

Και ενώ θα μπορούσε ο καθένας να υποστηρίξει ότι: "Ναι αλλά έχει παραγίνει λίγο το κακό με αυτό το υποτιθέμενο... κυνήγι της ευτυχίας και πλέον έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο!", η αλήθεια είναι πώς, αφενός, αυτό που κάνει έναν άνθρωπο ευτυχισμένο διαφέρει έστω και απειροελάχιστα από εκείνο που κάνει ευτυχισμένο κάποιον άλλο, και, αφετέρου, δεν διαθέτουν όλοι την ιδιότητα να αντιλαμβάνονται τους λόγους για τους οποίους κάποιος αναζητά "κάτι". Αν με ρωτάτε, ακόμα και η ψευδαίσθηση της -προσωρινής- ευτυχίας που προέρχεται από αυτό το "κάτι" που κάποιος αναζητεί (έστω και μάταια), καλώς ή κακώς, είναι ένα πολύ δυνατό κίνητρο για να το επιδιώξει και να το επιθυμήσει.

Έπειτα είναι και το άλλο. Αξίζει άραγε να κυνηγάς κάτι συστηματικά ή μήπως πρέπει να αφήσεις τα πράγματα να έρθουν από μόνα τους; Ας πούμε ότι συμφωνούμε να τα αφήσουμε στην τύχη τους. Τι απαντάμε σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι "συν Αθηνά και χείρα κίνει"; Αν και πάλι με ρωτάτε, σας απαντάω ότι, ειλικρινά, δεν γνωρίζω. Και εγώ όπως και εσείς την ίδια απάντηση ψάχνω. Αν επιμένετε όμως, θα σας πω ότι. κατ' εμέ, οι... "ευτυχίες", μάλλον, χωρίζονται σε 2 κατηγορίες. Η πρώτη αφορά τους στόχους και τα θέλω μας που -θέλοντας και μη- αν δεν βάλουμε και εμείς το χεράκι μας. το πιθανότερο είναι να μην έχουμε ποτέ κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Η δεύτερη, περιλαμβάνει όλα εκείνα τα οποία θα μπορούσαν να στεγαστούν κάτω από μία επιγραφή που να λέει: "τα τυχαία είναι και τα καλύτερα". Είναι ίσως εκείνα που όσο πιο πολύ τα κυνηγάς και τα αναζητάς, τόσο πιο μακρινά και άπιαστα φαίνονται, με αποτέλεσμα όλο αυτό τον συρφετό αρνητικών συναισθημάτων. 

 
Συμπέρασμα; To ατέρμονο (;) κυνήγι της ευτυχίας συνεχίζεται.

Για τους πραγματικά ευτυχισμένους, που ειλικρινά δεν αναζητούν κάτι άλλο γιατί αυτό που ήθελαν το βρήκαν και το έχουν, θα πω: "Μπράβο! Μακάρι να το έχουν μια ζωή και να ακολουθήσουν και άλλοι". Για εκείνους που συνεχώς αναζητούν κάτι και αγχώνονται που δεν το βρίσκουν, θα αναφέρω μια πολύ ωραία φράση που μου θύμισε ένας γνωστός μου πρόσφατα, σε μια συζήτηση που είχαμε: "H ευτυχία είναι σαν την βροχή. Αν την αποζητάς συνεχώς δεν θα έρθει ποτέ. Όταν είναι η ώρα της, πρώτες ψιχάλες θα πέσουν εκεί που δεν το περιμένεις." Τέλος, θα καθησυχάσω αυτούς που φοβούνται επειδή αναζητούν αυτό το "κάτι" που θα τους γεμίσει πραγματικά, λέγοντας τους πώς:

"Όλοι περιμένουν..."κάτι"".
Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

σχόλιο τρίτης για τους #Paralympics russia και τον πολιτική δολοφονία του αθλητισμού

Η ΕΙΔΗΣΗ
Η Διεθνής Παραολυμπιακή Επιτροπή είχε ανακοινώσει από τις 7 Αυγούστου τον αποκλεισμό της Ρωσίας από τους Παραολυμπιακούς, μετά την δημοσιοποίηση της έκθεσης ΜακΛάρεν, η οποία αποκάλυψε στοιχεία για εκτεταμένο πρόγραμμα ντόπινγκ με κρατική χορηγία. Η Ρωσία δεν δικαιώθηκε στην έφεση που κατέθεσε
ΤΟ HASHTAG
#Paralympics russia
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
Θα πρέπει να είμαστε αμείλικτοι σε φαινόμενα απαγορευμένων ουσιών, ειδικά στον αθλητισμό που αποτελεί τροχοπέδη για την κοινωνία του αύριο.
Στην περίπτωση όμως της Ρωσίας η πολιτική υποκίνηση είναι προκλητικά τεράστια... Είναι αδιανόητο πως επειδή η Ρωσία βρίσκεται στο πολιτικό προσκήνιο με συνεχόμενες κυρώσεις και αποκλεισμούς, θα πρέπει να πέφτει θύμα αυτό και ο αθλητισμός της. Ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για νέα παιδιά που κοπίασαν και αγωνίστηκαν σκληρά για να πιάσουν τα όρια της Ολυμπιάδας. Πως σε αυτά τα παιδιά αρνείσαι την συμμετοχή στην σπουδαιότερη διοργάνωση; Και πως αυτά τα παιδιά θα έχουν το κίνητρο να συνεχίσουν την προσπάθεια τους στο μέλλον;
Το έχω ξαναγράψει: Όταν η πολιτική εμπλέκεται στον αθλητισμό και αντίστοιχα όταν οι αθλητές (καλλιτέχνες κλπ.) εμπλέκονται στην πολιτική, τα αποτελέσματα είναι από τραγικά έως καταστροφικά.
+Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ #HASHTAG ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ γέλενα ισινμπάγιεβα, έκανες φάουλ

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Κι όσο που λέτε εμείς εδώ πανηγυρίζαμε (και δικαίως) για το χρυσό της Κατερίνας Στεφανίδη στο άλμα επί κοντώ, με το οποίο ολοκληρώθηκε ο χορός των μεταλλείων μιας αρκετά επιτυχημένης Ολυμπιάδας για την Ελλάδα δεδομένων των συνθηκών, δεν πήραμε χαμπάρι πως, σε μία παράλληλη διάσταση του αθλήματος, η Γέλενα Ισινμπάγιεβα δήλωνε τη μέρα του τελικού: "Όταν τα κορίτσια πηδήξουν απόψε χωρίς εμένα, πιστεύετε ότι θα είναι ειλικρινείς; Όταν αγωνίζεσαι χωρίς την Ισινμπάγιεβα δεν πρόκειται να κερδίσεις κανονικό χρυσό μετάλλειο. Όποια και να κερδίσει σίγουρα θα νιώσει πως δεν κέρδισε ακριβώς το χρυσό, γιατί νούμερο ένα στόχος της θα ήταν να κερδίσει την Ισινμπάγιεβα".

 Αδιαμφισβήτητα η Ισινμπάγιεβα είναι μία σούπερ σταρ του αθλήματος, κάτι που επιβεβαιώνουν και οι πλούσιες διακρίσεις της. Πολλάκις παγκόσμια πρωταθλήτρια και τρις Ολυμπιονίκης, χαρακτηρίστηκε "τσαρίνα των αιθέρων". Είναι δικαιολογημένη η πικρία της, αφού, μετά το σκάνδαλο ντόπινγκ στη Ρωσία και το σούσουρο που προκλήθηκε, έμεινε εκτός Ολυμπιακών Αγώνων χωρίς λόγο όπως υποστηρίζει η ίδια. Μέχρι εδώ όλα καλά, πολλά μπορεί να δικαιολογηθούν. Το μόνο που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, είναι η απύθμενη αλαζονεία και η έπαρση που φτάνει τα όρια της αγένειας... Αν η Ισινμπάγιεβα θέλησε να κάνει πολιτική μέσω αυτών των δηλώσεων, μάλλον απέτυχε παταγωδώς.

Βλέπετε ο αθλητισμός παίζει περίεργα παιχνίδια και κάθε απόλυτη βεβαιότητα καλό είναι να αποφεύγεται. Μπορεί να το επιβεβαιώσει και ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Λονδίνου στο μονόζυγο Έπκε Ζόντερλαντ, ο οποίος φέτος είχε την ατυχία να πέσει από το όργανο και να καταταγεί έβδομος. Πέρα όμως απ' αυτό, πόσο ηθικό είναι να μειώνεις τις συναθλήτριες σου, γυναίκες που ξέρεις πόσα έχουν περάσει για να φτάσουν σ' αυτό το κορυφαίο επίπεδο; Τι ποιότητα χαρακτήρα δείχνει αυτή η στάση; 

Κάπως έτσι επανέρχεται στη σκέψη μας ένα ζήτημα διαχρονικό, η σύζευξη του αθλητισμού με το ήθος. Ακόμη κι αν έχεις σπουδαίο ταλέντο και σημαντικές επιδόσεις, αυτό που θα έρθει να σε κάνει μεγάλο αθλητή, είναι η ευγενής ψυχή. Όσο για την Ισινμπάγιεβα, η απάντηση της Κατερίνας Στεφανίδη, νομίζω μας καλύπτει όλους επαρκώς. 

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

σχόλιο δευτέρας για τον #Παρασκευόπουλος ή πες το και αποσυμφόρηση των φυλακών..

Η ΕΙΔΗΣΗ
Αποφυλακίστηκε την περασμένη εβδομάδα ο Βασίλης Στεφανάκος κάνοντας χρήση του «νόμου Παρασκευόπουλου» για την αποσυμφόρηση των φυλακών (4322) ο οποίος προβλέπει την υπό προϋποθέσεις αποφυλάκιση κρατουμένων. Είχε συμπληρώσει οκτώ χρόνια κράτησης.
ΤΟ HASHTAG
#Παρασκευόπουλος
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
Από τη μια μεριά, έχουμε τον "δημοκράτη" Ερντογάν που αποφυλακίζει εγκληματίες για να φυλακίσει πραξικοπηματίες, μιας και δεν του φτάνουν τα κελιά! Από την άλλη μεριά, ο Παρασκευόπουλος εφευρίσκει νόμο για να ελευθερώσει εγκληματίες που καθώε φαίνεται είχαν πάρε δώσε με τις ακραίες επαναστατικές ομάδες που ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να
"περιθάλπει"! Τί δημοκράτες όλοι τους! Ένας νόμος ΠΡΕΠΕΙ να αποσκοπεί στο γενικό όφελος και την ευρυθμη και δίκαιη λειτουργία της κοινωνίας...συμβαίνει αυτό σε αυτές τις περιπτώσεις;;
 +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ #HASHTAG ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ love yourself

 you've got to take this moment στο +yannidakis

H ζωή μας είναι κάτι παραπάνω από συναρπαστική. Υπάρχει αυτή η έμφυτη αισιοδοξία και εκείνη η απαισιοδοξία που μας κάνει διακριτικά μοναδικούς στα μάτια των άλλων. Όταν όμως η αισιοδοξία επισκιάζεται από το σύνδρομο κατωτερότητας, που ενδεχομένως μας διακατέχει, τότε τα πράγματα περιπλέκονται.

Τι είναι αυτό που μας κάνει να χάνουμε το σεβασμό στον εαυτό μας;

Σε πρόσφατη συζήτηση που είχα με τον Α., νομίζω ότι φταίει η ουτοπία του μυαλού μας. Κυνηγάμε πάντα κάτι το οποίο θεωρούμε εμείς ιδανικό, και κάθε φορά το «ιδανικό» μας πετά, δεν είναι για εμάς.

Σε δεύτερο πλάνο, έχουμε αξιολογήσει τελείως λάθος τον εαυτό μας. Μας στοιχειώνουν ορισμένα λάθη του παρελθόντος και νιώθουμε ένοχοι. Μα υπάρχει η τελειότητα; Όχι βέβαια. Επίσης, η λύτρωση του εαυτού μας δε θα επέλθει μέσω της τιμωρίας από ερωτικές απογοητεύσεις. Όπως λέει και ένας γνωστός, «όλοι ψάχνουμε έναν καλό άνθρωπο».

Προκαλούμε με τη στάση μας τους άλλους να μας φερθούν άσχημα, να μας απορρίψουν, να μην μας έχουν μέσα στη ζωή τους. Βλέπουν ότι τους έχουμε ανάγκη και αυτομάτως γινόμαστε έρμαιο στα χέρια εκείνων που θεωρούμε «σωτήρες» της ψυχής μας. Όμως, όλα αυτά δεν είναι τίποτα όταν ένα πρωί ξυπνάμε, μετράμε την αξία τους εαυτού μας και λέμε «κάνω restart».

Ευγνώμων θα νιώσεις κάνοντας ένα ώριμο και συνειδητοποιημένο restart και όλα έρχονται στην ώρα τους χωρίς τύψεις και ταλαιπωρία.  +Nastazia A 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

εικονικοί προβληματισμοί #rio2016 και η Ελλάδα που κέρδισε

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Πρώτα πρέπει όλοι να τονίσουμε το δεδομένο. Πως οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής δεν είναι πρώτες στην κατάταξη. Πρώτη είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεύτερες οι ΗΠΑ, τρίτη η Κίνα, ύστερα η Μεγάλη Βρετανία κ.ο.κ.

Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο μας απόψε. Οι Ολυμπιακού Αγώνες ολοκληρώθηκαν σήμερα με την Ελλάδα να διαψεύδει κάθε οικονομικό και πολιτιστικό παράγοντα που ήθελε την Ελλάδα -στατιστικά- να μην παίρνει τίποτα!

Έτσι, ανάμεσα σε διακόσιες και πλέον χώρες, η Ελλάδα της κρίσης, της γκρίνιας, της αποτυχίας έφτασε στην πρώτη εικοσάδα και το έκανε με τέτοιο τρόπο που άφησε το δικό της θετικό και ευγενές πλαίσιο.

Ευχαριστούμε τους έλληνες αθλητές. Ραντεβού στην Ρωσία! +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ~ "αργοπεθαίνει όποιος..."

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα στους φίλους του +yannidakis! 

Για να βρεις τον δρόμο σου , πρέπει να τον χάσεις πρώτα. Εγώ χάνομαι συχνά… Χάνω όχι μόνο τον προσανατολισμό μου, αλλά και τον στόχο μου, τη διάθεσή μου, τα κριτήριά μου ώστε να αξιολογήσω και να βρω την αξία στα πράγματα που κάνω, την αξία στις πράξεις μου, στις επιλογές μου. Επιλογές δικές μου; Άλλων; Των γύρω μου και των ανθρώπων που άμεσα ή έμμεσα με επηρεάζουν και διαμορφώνουν τη ζωή μου. Άλλωστε διαδραστικά όντα δεν είμαστε και εμείς οι άνθρωποι..; Επηρεαζόμαστε, λοιπόν. Σε μεγάλο βαθμό. Είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, ο δρόμος μας δεν είναι αυτός καθεαυτός δικός μας. Έχει πολλές επιμέρους διαδρομές και παρεκκλίσεις, άλλες σκοτεινές, άλλες φωτεινές, άλλες μοναχικές, σιωπηλές, άλλες θορυβώδεις, ακόμα και προκλητικές. 

Σημασία έχει, όποια πορεία και αν επιλέξουμε να φροντίσουμε να είναι η σωστή. 
Και η σωστή είναι αυτή που μας κρατάει ζωντανούς! Αυτή που στη διαδρομή η καρδιά μας χτυπάει δυνατά, το μυαλό μας είναι σε υπερδιέγερση, το σώμα μας γεμάτο ενέργεια και η ψυχή μας γαλήνια, ήσυχη σαν μικρού παιδιού.

Επειδή λοιπόν, η νέα σεζόν ξεκινάει σε λίγο καιρό από τώρα, επειδή τον Αύγουστο οι σκέψεις καλμάρουν, οπότε οι βάσεις για να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας είναι πιο γερές, σταθερές και καρποφόρες και επειδή ο άνθρωπος τείνει να ξεχνάει…. Οι Σπίθες Αισιοδοξίας αυτού του μήνα είναι μια υπενθύμιση. Είναι ο "σελιδοδείκτης" στο προσωπικό μας ημερολόγιο. Είναι λόγια που οφείλουμε να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας όταν κάνουμε μια επιλογή, όταν καθόμαστε αμέριμνοι στο γραφείο μας (ή ξαπλώνουμε σε κάποια παραλία όπως τώρα) και ενώ κάνουμε αυτό που υποτίθεται ότι είναι το «σωστό», κάτι μέσα μας μας τρώει… Αυτό το κάτι είναι εκεί για να μας προβληματίσει, να μας ξυπνήσει και να μας βάλει τελικά στον πραγματικά σωστό για εμάς δρόμο.
Ας δούμε λοιπόν, ποιος αργοπεθαίνει, ώστε να καταλάβουμε ποιος ζει…

Αργοπεθαίνει όποιος...

"Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο «ι» αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

Αποφεύγουμε το θάνατο σε μικρές δόσεις όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής. Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας. "

Pablo Neruda (Συγγραφέας και ποιητής, 1904-1973) 

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους! +Elina Ioannou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

εικονικός προβληματισμός @syria και στο παιδί που νίκησε την ζωή αλλά έχασε απ' αυτήν

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Αυτό το τυχερό παιδί επιβίωσε από τα ερείπια του βομβαρδισμένου του σπιτιού στην Συρία!

Αυτή είναι η εικόνα του πολέμου και δεν αφορά μόνο την ζωή με την βιολογική της έννοια αλλά και αυτή με την κοινωνική έννοια. Ο 5χρονος αυτός πιτσιρικάς και το μέλλον του!

Ποιο μέλλον; Τι μέλλον μπορεί να έχει αυτό το παιδάκι χωρίς οικογένεια, χωρίς πόρους, χωρίς ελπίδα. Τα όποια όνειρα έσβησαν σε μία στιγμή και αυτό είναι η φρίκη του πολέμου πολύ περισσότερο από τον θάνατο. +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »