(0:00-1:39) Καληνωρίσματα ή μάλλον όχι. Κοιμήσου… …κλείσε τα μάτια σαν τίποτα να μην συμβαίνει. Ταξίδεψε γυμνός στο άπειρο ή σε έναν κόσμο όπου το σκοτάδι και το φως δεν ξεχωρίζουν επειδή τίποτα δεν είναι σαφές. Τίποτα δεν προσδιορίζεται κι εσύ το ξέρεις καθώς ξεθωριάζουν οι δυνάμεις σου, οι σκέψεις σου, τα συναισθήματα σου. Τείνεις να μην νοιώθεις τίποτα και τώρα μπορούμε να αρχίσουμε.
(1:40-3:18) Είσαι γυμνός και περπατάς σε μονοπάτια που δεν έχουν περπατηθεί ποτέ ξανά ή αυτοί που τα διαβήκανε δεν επέστρεψαν ποτέ πίσω. Βλέπεις αντικείμενα αλλά δεν είναι σαν τα συνηθισμένα. Μοιάζουν με φυτά, μα ποτέ δεν έχεις δει ξανά παρόμοια. Υπάρχει λιγοστό φως μα δεν είναι ήλιος, δεν είναι φωτιά, ούτε κάποια λάμπα που ανάβει. Νομίζεις πως μυρίζεις, όμως δεν είναι φαγητό ή άρωμα, δεν είναι η μυρωδιά της φύσης. Και ύστερα πατάς στο έδαφος που δεν είναι από χώμα, δεν είναι από άμμο, ούτε από πλάκες τεχνητές, μέχρι που βρέχεσαι και κοιτάς μα δεν είναι νερό. Δεν είναι κάποιος χυμός ή σταγόνες από υγρά. Δεν μπορείς να προσδιορίσεις την ύλη κι έτσι προχωράς όμως δεν βρίσκεις ένα τέρμα, δεν βρίσκεις κάποιο σύνορο ή κάποιαν άκρη για να κατευθυνθείς. Το ένστικτο σου υπνωτίστηκε μαζί με το σώμα που άφησες πίσω κι έτσι νοιώθεις πως βρίσκεσαι στη μέση ενός κόσμος γεμάτου από… τι; Νοιώθεις βασανισμένος και συγχρόνως ευλογημένος που ζεις αυτήν την εμπειρία.
(3:20-4:45) Και ξαφνικά δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε εσύ. Δε βλέπεις. Δεν ακούς. Δεν μπορείς να αγγίξεις. Δεν… ζεις; Είναι σα να αιωρείσαι όμως ξέρεις πως στηρίζεσαι καλά. Νοιώθεις πως κοιμάσαι μα δεν μπορεί αυτό το όνειρο να είναι τόσο αληθινό. Προσπαθείς να φτάσεις τα χέρια σου στα μάτια για να τ’ ανοίξεις μήπως είναι κλειστά. Μα δεν είσαι σίγουρος αν το έκανες.
(4:45-5:33) Θέλεις να επιστρέψεις πίσω; Στα δάνεια; Τις διαδηλώσεις; Τα λάθη; Τις παρεξηγήσεις; Στη βρωμιά και στην έλλειψη πιθανοτήτων; Ε, λοιπόν, ναι. Θέλεις! Χτύπα τα δάχτυλα σου δυνατά μπας και ξυπνήσεις. Χτύπα τα! Ξανά! Το όνειρο να σβήσεις :[
σήμερα αποκωδικοποιούμε ένα ιστορικό κλασσικό κομμάτι. Πρόκειται για το "Montagues and Capulets" του Sergei Prokofiev το οποίο αποτέλεσε το μουσικό θέμα για το Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Πλέον η φήμη του ξεπερνά το ίδιο το κομμάτι μιας και χρησιμοποιείται σε πολλές περιστάσεις :[
ΑπάντησηΔιαγραφή0:00......
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάτησα pause στο 1:39
:[ lydia1196
ΑπάντησηΔιαγραφήβόλεψε ως εκεί, ε;
τώρα όμως ποτέ δε θα μάθεις τι συμβαίνει στο 4:45 :[