προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ: ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΖΩΗΣ (4/5)

Η κατάσταση στο σπίτι του Στέφανου χειροτέρευε. Ο ίδιος έδειχνε συνεχώς αδιάφορος και η ψυχολογία της γυναίκας και κόρης του είχαν αποσυνθέσει τελείως την οικογένεια.

Σε μία τέτοια ημέρα, ο Στέφανος γύρισε στο σπίτι αφού παράτησε τη δουλειά του και έκατσε στον υπολογιστή του γραφείου του. Άρχισε να γράφει. Έγραφε ακατάπαυστα. Σαν μανιακός. Σαν εθισμένος. Και τον ήχο των συνεχόμενων πλήκτρων, διέκοψε ο ερχομός της Χρύσας.
- “Πρέπει να μιλήσουμε. Ξέρεις, σε στηρίζω πάντα και είμαι εδώ για σένα. Σε δικαιολόγησα στους φίλους μας και στην κόρη μας, προσπάθησα να κάνω τα πάντα για να είσαι ευχαριστημένος και να επιστρέψεις στην παλιά υπέροχη ζωή μας, όμως είναι φανερό πως εσύ δεν θέλεις να προσπαθήσεις κι εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι. Μια ζωή στηριζόμουν πάνω σου και τώρα νοιώθω χαμένη” άρχισε να φωνάζει αγανακτισμένη.
- “Μη νομίζεις πως δεν το ξέρω, πως δεν το βλέπω, πως δεν ξέρω ακριβώς τι συμβαίνει στη ζωή μας. Αν ήμουν εσύ, δεν θα είχα αντέξει ούτε όσο εσύ. Και έχεις δίκιο… δε θέλω να προσπαθήσω. Όχι επειδή δεν θέλω, απλά δεν μπορώ. Θα σου ζητήσω μία τελευταία χάρη λοιπόν. Θέλω να με ανεχτείς λίγο ακόμα. Λίγο. Σύντομα θα βρω μία λύση ως τότε όμως πρέπει να με αφήσεις ως έχω. Σου υπόσχομαι πως σύντομα δε θα είμαι εδώ να δυσκολεύω περισσότερο τη ζωή σας” απάντησε ήρεμα εκείνος.
- “Τι εννοείς; Τι θα κάνεις”; ρώτησε τρομαγμένη.
- “Μην ανησυχείς. Θα κάνω το καλύτερο για σένα και την κόρη μας. Θα σε αποδεσμεύσω. Άφησε με τώρα. Άφησε με για ένα χρονικό διάστημα. Ζήσε χωρίς εμένα” απάντησε λίγο εκνευρισμένος.

Το επόμενο διάστημα πέρασε όπως το είχε ζητήσει. Υπήρχε στο σπίτι όπου ακατάπαυστα έγραφε, όμως ήταν ξένο σώμα. Η κόρη του είχε αρχίσει να τον φοβάται και η γυναίκα του έκανε ότι της είπε: ζούσε χωρίς αυτόν. Απέκτησε μόνιμο δεσμό με τον Περάκη χωρίς όμως να το γνωστοποιήσει σε κανέναν. Μαζί περνούσαν ατελείωτες βραδιές με ερωτικές συνευρέσεις χωρίς συναίσθημα. Κάθε φορά που γυρνούσε σπίτι της, κάθε φορά που περνούσε από το δωμάτιο του Στέφανου με την ερμητικά κλειστή πόρτα, δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της και εκείνη ένοιωθε πολύ βρώμικη. Ήταν αυτό το τέλος; Όχι.

:[
διαβάστε το πέμπτο και τελευταίο μέρος του Μύθου την ερχόμενη Παρασκευή στις 12:00