μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα
Χαίρεται! Έντεκα το βράδυ και η αυλαία επιτέλους έπεσε. Η μικρή κοιμάται κι εγώ έχω στην διάθεση μου λίγη ώρα έως ότου έρθει ο Μορφέας να με παρασύρει... Σκέφτομαι πόσες φορές μέσα στην ημέρα δοκιμάστηκε η υπομονή μου. Και κάπως έτσι εμπνεύστηκα τούτο το άρθρο. Σκέφτομαι "το ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο";
Παλαιότερα οι γονείς χρησιμοποιούσαν το ξύλο ως μέσο διαπαιδαγώγησης. Το χρησιμοποιούσαν για να επιβληθούν στα παιδιά τους είτε γιατί δεν έτρωγαν το φαγητό τους, είτε γιατί δεν διάβαζαν είτε γιατί μάλωσαν με τα αδέρφια τους, είτε γιατί μιλούσαν άσχημα και θα μπορούσαμε να γράφαμε για ώρες, αιτίες του "παιδαγωγικού ξυλοδαρμού".
Οι παιδοψυχολόγοι αναφέρουν ότι η βία ως μέσο διαπαιδαγώγησης δεν είναι σωστή. Πιστεύουν ότι η βία φέρνει βία, αντιδράσεις έντονες από μέρος των παιδιών, χαμηλή αυτοπεποίθηση, την εντύπωση ότι τους αξίζει να τα δέρνουν και μεγαλώνοντας -ειδικά οι γυναίκες όταν οι άντρες τους ασκούν βία πάνω τους- παρουσιάζουν προβλήματα στην διάθεση τους, στην όρεξη, παρατηρούνται φαινόμενα βουλιμίας ή νευρικής ανορεξίας κλπ.
Μελετώντας πάντως το συγκεκριμένο θέμα, διάβασα πως οι αυστραλοί λένε "ναι" στο ξύλο! Για να είμαι ειλικρινής πάντως, δεν έχω φάει ξύλο ως παιδί. Όμως εγώ με το "κορασιδάκι" μου πολλές φορές χάνω την υπομονή μου. Δεν την έχω χτυπήσει ποτέ εάν το κάνω θα έχω αντίθετο αποτέλεσμα καθώς αντιδρά ακόμα κι όταν της υψώνω τον τόνο της φωνής μου, πόσο μάλλον αν την χτυπήσω.
Έχω ακούσει πολλούς γονείς να αναφέρουν πως όταν έδειραν το παιδί τους σταμάτησε να κάνει αταξίες ή άρχισε να τρώει το φαγητό του κλπ. Είμαι της άποψης να μην δέρνουμε τα παιδιά μας πάραυτα. Αν όμως κάποιοι δεν μπορούν να σταματήσουν, αρχίζουν να ξεφεύγουν όσο αφορά την άσκηση της βίας και πριν τα πράγματα φτάσουν σε υπερβολικούς ρυθμούς, καλό είναι να ζητήσουν βοήθεια από κάποιον ειδικό. Πολλοί γονείς λόγω της κούρασής τους από το πραγματικά δύσκολο πρόγραμμα τους δεν έχουν την απαιτούμενη υπομονή και καταφεύγουν στο ξύλο. Θα έπρεπε πρώτα να σκεφτούν πόσο κακό κάνουν στα παιδιά τους. Και φυσικά δεν εννοώ μόνο την ψυχολογική φθορά αλλά και την σωματική καταπόνηση σε περίπτωση που κατά λάθος ο γονέας χτυπήσει σε σημείο που ενδεχομένως θα προκαλέσει μεγάλο πόνο στο παιδί. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να εξαιρέσω εντελώς από τον προβληματισμό τούτο, τα περιστατικά βίας ως μέσω αντίδρασης και ξεσπάσματος. Θέλω να πιστεύω πως το ξύλο χρησιμοποιείται ως μέσο διαπαιδαγώγησης και οι εξαιρέσεις αφορούν ένα εντελώς διαφορετικό θέμα.
Μπορεί βία να ασκείται ακόμα και σήμερα -έστω σε μικρότερο βαθμό πάντως- από τους γονείς, είναι όμως σημαντικό να αναφέρουμε πως οι ψυχολόγοι αναφέρουν πως η σύγχρονη βία προς τα παιδιά μας είναι οι φωνές. Άλλωστε αν το σκεφτούμε καλύτερα η κοινωνία μας αποτελείται από ανθρώπους που κάποια στιγμή της ζωής τους, υπήρξαν θύματα βίας, ακόμα και για λόγους διαπαιδαγώγησης. Ενδεχομένως αυτός να είναι ένας από τους λόγους που συμπεριφέρονται έτσι. Ας φτιάξουμε μια πιο όμορφη Ελλάδα, μέσα από την σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας. Περιμένω τα δικά σας σχόλια πάνω στο πολύ σοβαρό ζήτημα της βίας ως μέσο διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας. +Ioanna Mpourdouvali
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΒΙΑ ΩΣ ΜΕΣΟ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το