μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα
Χριστος Ανέστη. Είναι 23:00 το βράδυ και μετά από μια γεμάτη εβδομάδα με τη κόρη μου λόγω της εορτής του Πάσχα αποφάσισα να μοιραστώ μερικές σκέψεις μαζί σας. Πραγματικά απορώ με το πως καταφέρνουμε εμείς οι γυναίκες να επιβιώνουμε.. Ξυπνάμε το πρωί ετοιμαζόμαστε για δουλειά, ετοιμάζουμε το παιδί, τα τάπερ με τα φαγητά καθώς το παραδοσιακό μεσημεριανό τραπέζι δεν ισχύει και μετά από τουλάχιστον 8 ώρες μακριά από το σπίτι μας και το παιδί μας, επιστρέφουμε για να δούμε από που θα αρχίσουμε!
Η ρουτίνα της καθημερινότητας μας ταξιδεύει σε έναν κόσμο υποχρεώσεων και εργασιών όμως εγώ σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια μέρα για το παιδί μου με το παιδί μου. Η αλήθεια είναι ότι η μικρούλα μου είναι ο κόσμος όλος και κάθε εργασία και διασκέδαση έχει πρώτα την σκέψη της για το αν βολεύει με το δικό της πρόγραμμά. Όμως αυτές τις πιο ήρεμες μέρες το παιδί ηρέμησε και αυτό μαζί με μένα. Ο ρυθμός άλλαξε και άλλαξε και εκείνο. Αυτές τις μέρες είδα ένα άλλο παιδί. Όχι γιατί άλλαξε συμπεριφορά αλλά επειδή η μαμά άλλαξε. Η "τρελή" μαμά που είναι όλο άγχος για να προλάβει δεν υπήρχε πια μέσα στο σπίτι. Υπήρχε η ήρεμη και υπομονετική μαμά που χαλάρωνε μαζί με το πιτσιρίκι της, που είχε όρεξη και πολύ διάθεση να παίξει μαζί του και πολύ όρεξη για τραγούδια και χορό. Και οι σκανταλιές που έκανε το παιδί για να τραβήξει ουσιαστικά την προσοχή της μαμάς ως τώρα, αντικαταστάθηκαν από γέλια και χαρά.
Σκέφτομαι ότι το κάθε παιδί αυτό που θέλει είναι κάποιον να ασχολείται μαζί του. Το φυσιολογικό είναι να θέλει να μαθαίνει νέα πράγματα και κάποιον να του εξηγεί, τι βλέπει τι ακούει κλπ. Στην καθημερινότητα μου προσπαθώ μέσα από τις δουλειές να της μαθαίνω νέα πράγματα όπως τα χρώματα από κάτι που βλέπουμε ή που μαγειρεύω π.χ. το καρότο είναι πορτοκαλί κ.ο.κ. Όμως είναι προφανές πως θέλει και το κάτι παραπάνω. Θέλει την μαμά και τον μπαμπά να παίζουν μαζί της χωρίς να κοιτάνε το ρολόι Να την πηγαίνουν βόλτα χωρίς άγχος για την ώρα της επιστροφής, Να είναι χαμογελαστοί και όχι αγχωμένοι γιατί κάτι δεν πήγε καλά στην δουλειά. Συζήτησα με πολλούς γονείς αυτές τις μέρες και όλοι μου έκαναν την ίδια ακριβώς συζήτηση με τις ίδιες παρατηρήσεις.
Αυτές τις μέρες είδα ένα άλλο παιδί. Με χάρηκε και το χάρηκα! Ελπίζω όλοι σας να είχατε όμορφες οικογενειακές στιγμές. Να χαρήκατε τα παιδιά σας και να σας χάρηκαν και εκείνα. Και ας μην ξεχνάμε: ανθρώπους φτιάχνουμε.. Εις το επανειδείν. +Ioanna Mpourdouvali
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το