Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΘEMAΤΟΛΟΓΙΑΣ ~ φτιάχνουμε το νέο κόμμα που όλοι έχουμε ανάγκη

Καληνωρίσματα. «Το ΠΑΣΟΚ έκλεισε τον κύκλο του, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ικανός να κυβερνήσει και η Δεξιά στην Ελλάδα έχει ακόμη πιο σοβιετικού τύπου αντίληψη για το κράτος και από το ΠΑΣΟΚ». Θέλω πρώτα να σκεφτείτε πόσο πολύ μπορείτε να διαφωνείτε με αυτήν την φράση. Προσωπικά καθόλου. Νομίζω πως αν το καλοσκεφτείτε, ελάχιστοι διαφωνούν με αυτήν. Τώρα μπορώ να σας αποκαλύψω πως πρόκειται για πρόσφατη δήλωση του Γιάννη Μπουτάρη. Ουσιαστικά ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης κατέδειξε την ανάγκη ίδρυσης ενός νέου ισχυρού κεντροαριστερού κόμματος.

Για να δούμε πόσο χρήσιμη μπορεί να είναι αυτή η πρόταση στις μέρες μας. Μετά την ουσιαστική διάλυση του ΠΑΣΟΚ (αλλά και πιο πριν) πολλά πρώην στελέχη των πρώην μεγάλων κομμάτων, αποφάσισαν να ιδρύσουν κόμματα,
image κινήματα και πάει λέγοντας. Ειλικρινά δεν έχω καμία όρεξη να αραδιάσω εδώ τα μικρά και μεγάλα ονόματα των φιλοδοξιών τους. Τι κατάφεραν; Τίποτα! Μπορεί να αποδυναμώνουν εν μέρει τα μεγάλα κόμματα ως ένα βαθμό όμως δεν καταφέρνουν τον στόχο τους που είναι ένα καλό ποσοστό δημοτικότητας ικανό να τους βάλει στην Βουλή σε επόμενες εκλογές. Φωτεινή εξαίρεση το κόμμα του Καμμένου και του Κουβέλη που έγινε και κυβέρνηση τρομάρα του! Οι πολιτικοί μπορεί να φτιάχνουν κόμματα και να παίζουν σαν αλητάκια στην αλάνα της πολιτικής (σκακιέρας) όμως ο λαός; Οι ψηφοφόροι; Εμείς;

Πρέπει να ενστερνιστούμε τις δικές τους εγωιστικές φιλοδοξίες και να τρέξουμε να τους ψηφίσουμε στη νέα τους τρέλα; Αρκετά δεν γευτήκαμε από την πολιτική τους σταδιοδρομία όσο ανήκαν στα μεγάλα κόμματα; Τι μένει; Η ανάγκη να στραφούμε κάπου όπου μπορούμε να ελπίζουμε. Η άποψη μου κατά των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων και της βίας και τέτοιων ακραίων αντιδράσεων, είναι γνωστή. Μέσα από πολιτικές ιδέες και διεξόδους πιστεύω ότι μπορεί να βρεθεί μία χρυσή τομή για την εξομάλυνση της καταπόνησης της κοινωνίας και την συνέπεια των δεσμεύσεων μας στην Ευρώπη και τους δανειστές μας.


Πως μπορεί να γίνει αυτό; Στ’ αλήθεια μέσω ενός νέου κόμματος με Κεντροαριστερά φιλοσοφία που στις μέρες μας μπορεί να εκφράσει την συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Όσοι αντιλαμβάνονται την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, δεν θα ζητήσουν ούτε την μείωση της ανεργίας στο 1% ούτε την αύξηση των μισθών στα χίλια ευρώ! Αυτό που ο κόσμος ζητάει είναι να φύγει ο πολιτικός από το κάστρο της Βουλής, να λύσει την γραβάτα του και να συνομιλήσει με τον πολίτη και όχι τον διεφθαρμένο συνδικαλιστή. Να του εξηγήσει τα περιθώρια που έχει και να μαζί να βρουν μία λύση που θα είναι μεν επίπονη αλλά όχι καταδικαστική για τον μέσω πολίτη που πλέον ξέρετε, ε; Δεν αποκαλείται μικρομεσαίος. Απλά μικρός. Και φτωχός.

Δυστυχώς αυτό δεν μπορούν να το επιτύχουν οι γνωστοί πολιτικοί του σήμερα. Οι μεν έχουν καταστρέψει την εικόνα τους με την αλαζονεία της εξουσίας και οι δε υπόσχονται πράγματα που κάθε λογικός άνθρωπος γνωρίζει πως δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν κι αν το τολμήσουν θα μας καταστρέψουν. Χρειαζόμαστε νέους ανθρώπους, επιστήμονες στην υγεία και την οικονομία. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που προέρχονται από τον λαό και όχι από τα τζάκια των βορείων προαστίων, ώστε να γνωρίζουν πως είναι να ζεις στην εποχή της κρίσης. Χρειαζόμαστε ανθρώπους με ηγετικές ικανότητες και ρεαλιστικές προσεγγίσεις και είμαι πεπεισμένος πως τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν, απλά δεν ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με την πολιτική όπως είναι. Ας τους βρούμε, ας τους προωθήσουμε. Ας φτιάξουμε όλοι μαζί αυτό το κόμμα της Κεντροαριστεράς που έχουμε ανάγκη. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ

6 σχόλια:

  1. Ξεκινάς ήδη από λάθος βάση. Γιατί το κόμμα που έχουμε ανάγκη είναι κεντροαριστερό και όχι κεντροδεξιό ή κάτι άλλο;
    Θεωρείς με απόλυτο τρόπο ότι πρέπει ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ να υπάρχει συγκεκριμένη ιδεολογία που να επικρατεί.
    Αυτό σημαίνει ότι διαχωρίζεις τους ανθρώπους σε "καλούς" και "κακούς". Τι διαφορετικό έκαναν όλοι αυτοί που μας κυβερνάνε εδώ και 150 χρόνια;
    Χρειαζόμαστε ένα κόμμα ΧΩΡΙΣ ιδεολογία και αυτό είναι απίστευτα δύσκολο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γιατί χρειαζόμαστε ένα κόμμα χωρίς ιδεολογία;
      αν δεν πιστεύεις κάπου, αν δεν στοχεύεις σε κάτι, τότε πως ξεκινάς οτιδήποτε;

      Διαγραφή
    2. Είναι έτσι αλλά ταυτόχρονα δεν είναι. Εάν θεωρήσεις πχ ότι χρειάζεται ένα κεντρώο κόμμα, αυτομάτως (με βάση τα αντίθετα του νου μας) βάζεις στην θέση του αντίπαλου όλα τα υπόλοιπα κόμματα και τους οπαδούς τους. Τότε ταυτόχρονα βάζεις και τις βάσεις για διχασμό και αντιπαλότητα.
      Πρόκειται για φαύλο κύκλο, ο οποίος μένει άλυτος λόγω του τρόπου με τον οποίο έχουμε εκπαιδευτεί να σκεφτόμαστε.
      Δυστυχώς η μοναδική και τελείως αδύνατη λύση είναι εάν βρίσκαμε έναν «σοφό τύραννο». Ένας σοφός που θα εκτελούνταν οι διαταγές του και ο οποίος θα έφευγε από την εξουσία τόσο φτωχός όσο ανέβηκε και που δεν θα έκανε χάρη ούτε στα παιδιά του, είναι η μοναδική αλλά ανύπαρκτη λύση.

      Διαγραφή
  2. Mάλιστα.. ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ λοιπόν!! ξεκινάτε και οι δυο με βάση την ανάγκη.Κι όπου υπάρχει ανάγκη δεν υπάρχει ελευθερία.Τεσπα..μεγάλη συζήτηση αυτή ..αν και βασική πάμε παρακάτ
    Φτιάχνουμε το νεο κόμμα που έχουμε ανάγκη.Αρκεί 11 εκατομύρια να συμφωνήσουμε στις ανάγκες.
    Και εγώ συνδιαλέγομαι με τη φαντασία, γράφω τις ιστορίες μου, κομψά λογοτεχνημένες μετά.. Το ξανασκέφτομαι λέω τι κάνεις, τα σβήνω όλα, ξανάρχομαι.
    Κύκλους κάνω που γίνονται ολοένα και πιο μικροί, ζαλίστηκα, αλήθεια
    Επρεπε να γεράσω για να καταλάβω πως η πολιτική πραγματικότητα δεν έχει καμμιά σχέση με τις προθέσεις μου, τη βούλησή μου και τις ιδέες μου,αλλά με μια κλινική περίπτωση εφηρμοσμένου καννιβαλισμού.(κάποιος το`πε αυτό αλλα δε θυμάμαι ποιός)
    Ο μισός και παραπάνω πλανήτης φρενήρης αναρωτιέται γιατί η πραγματικότητα ανατρέπει όλο τον ιδεολογικό του διάκοσμο ποικιλοτρόπως.
    Συνέβει..όσοι προσπάθησαν την ιδεολογική ανατροπή, τους φάγανε( εφαρμοσμένος κανιβαλισμός)
    Jesus, Gandhi, Lincoln, John Kennedy, Martin Luther King, Malcolm X, John Lennon κ.α.
    Εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει η τρέλα
    Δεν ξέρω αν έχουμε καιρό να περιμένουμε Πεφωτισμένους ηγέτες που θα μετατραπούν κι αυτοι με τη σειρά τους σε πεφωτισμένους μονάρχες(η ιστορία διδάσκει)Ποιον περιμένουμε?
    Τον anonymus να χακάρει το μυαλο μας κανοντας delete στο φόβο ή την αδιαφορία μας?Μηπως τον ακαδημαϊκό κόσμο που είναι γεμάτος αριστερίζοντες μισαλλόδοξους,και δεν σου επιτρέπουν
    με τις ακαταλαβίστικες θεωρίες τους ούτε να ψελλίσεις την υποψία ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα βλέπουν?
    Με φοβίζει πολύ η γνώση πως το πρόβλημα του κόσμου ειναι οτι οι έξυπνοι άνθρωποι ειναι γεμάτοι αμφιβολίες ενω οι ηλίθιοι γεμάτοι αυτοπεποίθηση.
    Δεν έχω πια καθόλου υπομονή για ό,τι περνάει ως προοδευτική σκέψη αλλά αμφιβάλει αν στην πράξη μπορεί να σταθεί..Αδημονώ για τη μέρα που θα περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη.
    Ειπα πράξη ,θυμήθηκα "αιμα,τιμή Χρυσή αυγή" κι ανατρίχιασα με την αυτοπεποίθηση των ηλιθίων.Καμιά ιδεολογία,μισάνθρωπες απόψεις.
    Ποιόν να εμπιστευθώ?
    Οι ιδεολογίες φτιάχνουν κινήματα
    Τα κινήματα είναι συστήματα
    και τα συστήματα σκοτώνουν.
    Όπως το τσιγάρο ¨οπως η ιστορία και χειρότερα
    Πανστρατιές δράσης , οργανωμένος λαός, αλύγιστοι της ταξικής πάλης,λαϊκή συσπείρωση, αντιλαϊκή σύμπλευση, χαρακώματα,μυρωδιά απο μπαρούτι.. σφιχτά σχοινιά της ανάγκης που σε αιχμαλωτίζουν,
    ανθρώπινα ποτάμια ποτίζουν σπόρους που καρπίζουν καταναλώνονται και στο τέλος αφοδεύονται.
    οι τοίχοι της φάμπρικας μενουν μόνο αναλλοίωτοι στο χρόνο και η αλλοτρίωση του εργάτη μέσα στην παραγωγή.
    Ο σταυρός του.
    συμπεριλαμβανομένων
    της εκμετάλευσής του
    της αποπομπής
    της αποτυχίας
    της προδοσίας
    κι όλης της σχετικής πνευματικής σαβούρας που του`χουν φυτέψει στο μυαλό.
    Ευχαριστώ δεν θα πάρω.
    μένω μακριά από εκκλησίες, μουσεία, ιδεολογίες και πάω στο μπαρ καιροφυλακτώντας
    σαν αράχνη-
    νυχτερίδα μου.
    Εμαθα να οδηγουμαι απο την δική μου συνείδηση
    με την ηθική μου
    με την κάθε μου απόφαση
    Δεν υπάρχει καμία εξουσία, παρα μόνον εγω.εγω μόνο μπορώ να με κάνω καλύτερη,
    τον κόσμο κανείς.
    Λυδία
    (Δεν ξέρω γιατί δεν δέχεται το σχόλιό μου με τη διευθυνση του wordpress)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δε σημαίνει ότι διαφωνώ, όμως επιβεβαιώνω πως η ανάγκη τα κάνει όλα. Από εκεί ξεκινούν όλα. Είτε μιλάμε για τη δημιουργία ενός κόμματος, είτε για την επίσκεψη στην Εκκλησία που εσύ δεν κάνεις, είτε ακόμα για την επίσκεψη σου σε ένα μπαρ.
      Καλοδεχούμενη όπως πάντα η... αράχνη

      Διαγραφή
    2. Η αιτία όλων όσων αναφέρεις βρίσκεται στην ψυχολογία μας, η οποία είναι παντελώς διεστραμμένη και ελαττωματική. Και πραγματικά ο μόνος που μπορεί να την αλλάξει είναι ο ίδιος ο κάτοχός της. Αυτήν την βασική ιδέα προσπαθώ να «διαφημίσω» σε αρκετές καταχωρήσεις μου και σχόλια που κάνω, αν και αυτό είναι απίστευτα δύσκολο να γίνει κατανοητό.

      Διαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το