Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

ΕΦAPΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ~ φτιάχνονται τα βιονικά όργανα

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

από TA NEA Δημιουργήθηκε βιονικό αυτί από ιστούς ζώων

Ένα τεχνητό ανθρώπινο αυτί από ζωντανούς ιστούς αγελάδων και προβάτων, το οποίο αναπτύχθηκε γύρω από ένα εύκαμπτο συνθετικό σκελετό από σιλικόνη και τιτάνιο, δημιούργησαν Αμερικανοί επιστήμονες, πραγματοποιώντας ένα ακόμα βήμα στο πεδίο της αναγεννητικής ιατρικής.
Το βιονικό αυτί, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, έχει το κανονικό ανατομικό ανθρώπινο σχήμα και συνιστά το τελευταίο επίτευγμα στο πεδίο της τρισδιάστατης τεχνητής ανασύνθεσης οργάνων, τα οποία στο μέλλον θα μπορούν να αντικαθιστούν τα φυσιολογικά όργανα που έχουν καταστραφεί ή είναι παραμορφωμένα και δυσλειτουργικά εκ γενετής.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τόμας Θερβάντες του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης στις ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Interface» της Βασιλικής Εταιρίας επιστημών της Βρετανίας, σύμφωνα με τις βρετανικές εφημερίδες «Idependant» και «Daily Mail», ανέφεραν πως το αυτί βρίσκεται ακόμα σε φάση τελειοποίησης και θα χρειαστεί αρκετή έρευνα προτού χρησιμοποιηθεί ως κλινικό μόσχευμα σε ασθενείς.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι σε μερικά χρόνια θα μπορούν να παρέχουν πλήρως λειτουργικά συνθετικά υποκατάστατα αυτιών σε παιδιά που πάσχουν εκ γενετής από παθήσεις των αυτιών όπως η μικρωτία (υπερβολικά μικρά και ανεπαρκώς ανεπτυγμένα αυτιά).
Κορμός του συνθετικού αυτιού είναι ένας σκελετός από ειδική σιλικόνη, που έχει ενσωματωμένο σύρμα από τιτάνιο, που επιτρέπει στο αυτί να είναι ταυτόχρονα ανθεκτικό και εύκαμπτο. Ο σκελετός αρχικά σχεδιάζεται μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή στις κατάλληλες διαστάσεις και στη συνέχεια το ψηφιακό μοντέλο του αυτιού εκτυπώνεται με τη βοήθεια τρισδιάστατου εκτυπωτή.
Ο σκελετός συγκρατεί έναν συνδετικό ιστό κολλαγόνου (η φυσική πρωτεΐνη η οποία δίνει ελαστικότητα και δύναμη στο δέρμα) που λαμβάνεται από αγελάδα και από τον οποίο αναδημιουργείται το πτερύγιο του αυτιού. Στη συνέχεια, στο πορώδες κολλαγόνο εισάγονται κύτταρα χόνδρου που έχουν ληφθεί από αυτί προβάτου και τα οποία σταδιακά αναπτύσσονται.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν το τεχνητό αυτί πάνω σε ποντίκια και αρουραίους, δείχνοντας ότι το συνθετικό όργανο μπορεί να αιματωθεί σωστά και δεν απορρίπτεται από τον οργανισμό του ζώου ως ξένο σώμα, μια διαδικασία που συνολικά πήρε τρεις μήνες.
Στην περίπτωση των ανθρώπων, το αυτί-μόσχευμα θα μπορούσε να αναπτυχθεί μέσω βλαστικών κυττάρων του ίδιου του ασθενούς.
Είναι αξιοσημείωτο ότι το τεχνητό αυτί μπορεί να σχεδιαστεί από πλαστικούς χειρουργούς έτσι ώστε να πάρει όσο γίνεται πιο φυσικό σχήμα. Όπως δήλωσαν οι ερευνητές, «η τεχνολογία βρίσκεται πλέον υπό ανάπτυξη για κλινικές δοκιμές».
Προ μηνών, επιστήμονες των πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ δημιούργησαν μέσω τρισδιάστατου εκτυπωτή ένα παρόμοιο τεχνητό αυτί. Μια άλλη ομάδα, του αμερικανικού πανεπιστημίου Πρίνστον, δημιούργησε ένα βιονικό αυτί με ενσωματωμένα τα κατάλληλα ηλεκτρονικά κυκλώματα, το οποίο μπορεί να ακούει ραδιοσυχνότητες πέρα από αυτές της φυσιολογικής ανθρώπινης ακοής, κάνοντας έτσι ένα ακόμα βήμα για τη δημιουργία βιονικών οργάνων (ή και ολόκληρων βιονικών ανθρώπων), που θα συνδυάζουν στο σώμα τους ζωντανά κύτταρα με διάφορες ηλεκτρονικές συσκευές.
Άλλες ερευνητικές ομάδες έχουν προχωρήσει παράλληλα στην αναγέννηση διαφόρων άλλων ανθρωπίνων οργάνων (πχ της τραχείας).

Όπως γίνεται αντιληπτό οι ερευνητές περνούν σε μία φάση πιο πρακτική και χρήσιμη στον κλάδο. Πριν μερικά χρόνια ενδιαφερόμασταν για την κλωνοποίηση ενός ανθρώπου. Την αναπαραγωγή ενός ολόκληρου αντιγράφου μας που μόνο κοινωνικό προβληματισμό και σκεπτικιστικό σάλο έγειρε στην κοινωνία.
Πλέον υπάρχει ενδιαφέρον για την ανάπτυξη, δημιουργία ή και διόρθωση υπαρχόντων δυσλειτουργικών οργάνων όπως το φαινομενικά απλό, αυτί! Αν το πείραμα περάσει σε στάδιο παραγωγής μετά από έγκριση, τότε ποιος θα διαμαρτυρηθεί αν ξαφνικά άνθρωποι ακούσουν για πρώτη φορά ή περπατήσουν για πρώτη φορά;
Κατά την εκτίμηση μου δεν υπάρχει ή δεν θα έπρεπε να υπάρχει κοινωνικός προβληματισμός γύρω απ’ το θέμα. Γι’ αυτό δεν είναι εξάλλου η επιστήμη και η εξέλιξη της; Για να υπηρετεί τον άνθρωπο. Όχι μόνο την επικοινωνία και την διασκέδαση, αλλά και την υγεία του.

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

ΕΦAPΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ~ βρέθηκε στ’ αλήθεια ο πρώτος εξωγήινος!

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

από TA NEA Την πρώτη απόδειξη εξωγήινης ζωής υποστηρίζουν ότι βρήκαν επιστήμονες

Την απόδειξη ύπαρξης εξωγήινης ζωής στο Διάστημα υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, οι οποίοι έδωσαν την Παρασκευή τις εικόνες που κατέγραψε ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο από οργανισμό που εντοπίστηκε στην στρατόσφαιρα.
Ο οργανισμός εντοπίστηκε από ένα επιστημονικό αερόστατο σε υψόμετρο 27 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης και αυτό, σύμφωνα με τους επιστήμονες συνιστά απόδειξη ότι δεν μπορεί να προέρχονται από τον πλανήτη μας. Πρόκειται για μικρόβια που πιθανότατα προέρχονται από αλλού, υποστήριξαν οι επιστήμονες.

«Οι περισσότεροι θα υπέθεταν ότι αυτά τα σωματίδια απλά θα είχαν παρασυρθεί στην στρατόσφαιρα από τη Γη, ωστόσο είναι γενικά αποδεκτό ότι ένας οργανισμός αυτού του μεγέθους είναι αδύνατο να φτάσει σε υψόμετρα 27 χιλιομέτρων. Η μόνη εξαίρεση είναι μια βίαιη έκρηξη ηφαιστείου, αλλά καμία τέτοια δεν καταγράφηκε κατά την τριετία των ερευνών μας», τόνισε ο καθηγητής Μίλτον Γουέινραϊτ, του τμήματος Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του πανεπιστημίου.

Η επιστημονική ομάδα του καθηγητή Γουέινραϊτ είχε στείλει στην στρατόσφαιρα της Γης ένα ερευνητικό αερόστατο κατά τη διάρκεια της πιο πρόσφατης βροχής μετεωριτών.
«Καθώς δεν υπάρχει άλλος μηχανισμός που να μπορεί να μεταφέρει τέτοια σωματίδια στην στρατόσφαιρα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτές η οντότητες προέρχονται από το Διάστημα. Το συμπέρασμά μας είναι ότι ζωή συνεχίζει να καταφθάνει στη Γη από το Διάστημα, ότι η ζωή δεν περιορίζεται σε αυτόν τον πλανήτη και κατά πάσα πιθανότητα δεν γεννήθηκε εδώ» προσέθεσε ενθουσιασμένος ο καθηγητής Γουέινραϊτ, ο οποίος επεσήμανε: «Αν η ζωή συνεχίζει να καταφθάνει από το Διάστημα τότε θα πρέπει να αλλάξουμε τις απόψεις μας για τη βιολογία και την εξέλιξη. Τα βιβλία θα πρέπει να ξαναγραφούν!»

Το αερόστατο ήταν εφοδιασμένο με ειδικά μικροσκόπια που κατέγραφαν εικόνες μεταξύ 22 χλμ και 27 χλμ. από την επιφάνεια της Γης. Οταν προσγειώθηκε οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι είχε καταγράψει ασυνήθιστες οντότητες στην στρατόσφαιρα, οι οποίες ήταν πολύ μεγάλες για να έχουν ταξιδέψει εκεί από τη Γη.

Τα αποτελέσματα των ερευνών και η υποστήριξή τους, δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Cosmology.
Αυτό το μήνα, θα μπορούσατε να μην διαβάσετε καν το κείμενο. Η εικόνα από μόνη της είναι αρκετή! Βλέπετε με κάθε επισημότητα τον πρώτο εξωγήινο οργανισμό και για να μην χρησιμοποιώ ξενέρωτους ορισμούς επιστήμης… βλέπετε τον πρώτο εξωγήινο!

Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον αν αναλογιστεί κανείς πως η εξωγήινη αυτή μορφή ζωής βρίσκεται ένα τσιγάρο δρόμο από την Γη, στην Στρατόσφαιρα! Τα νέα είναι πολύ καλά αφού τώρα ξέρουμε πως μαζί με σκόνες και πέτρες, οι μετεωρίτες μεταφέρουν στην Γη και… ζωντανούς οργανισμούς, κοινώς… εξωγήινους! Αν είστε από αυτούς που περίμεναν ο πρώτος εξωγήινος να μιλάει αγγλικά και να κουνάει τα χέρια του, τότε μην το βάζετε κάτω! Αν υπάρχουν ζωντανοί οργανισμοί εκεί έξω, είναι μαθηματικά δεδομένο πως κάπου βρίσκεται και η εξέλιξη του. Φυσικά δεν θα είναι δυνατό να ξέρουμε την μορφή της εξέλιξης του, αφού αυτή εξαρτάται και από το περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσεται, όμως υπάρχει κάπου και ίσως μία μέρα συναντηθούμε. Αν θέλουμε…

Προφανώς οι επιστήμονες θα εξετάσουν και θα αναλύσουν τον “μικρό εξωγήινο” που βρήκαν, όμως θα είναι πολύ δύσκολο να φτάσουν σε ιδιαίτερα εντυπωσιακά αποτελέσματα των αναλύσεων αυτών. Το πρώτο βήμα πάντως έγινε. Υπάρχουν εξωγήινοι εκεί έξω και μερικοί από αυτούς αιωρούνται στην στρατόσφαιρα της Γης, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες να κυκλοφορούν ακόμα και… ανάμεσά μας! +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

ΕΦAPΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ~ η (νέα) δύναμη που νίκησε την βαρύτητα

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

από GIZMODO Scientists Just Discovered a New Force That's Stronger Than Gravity
Scientists have long known that blackbodies produce radiation and that radiation creates a repulsive effect. However, according to a new study there's another force at play, one that acts a bit like gravity and attracts objects to the blackbody. They're calling it "blackbody force."


Blackbodies, celestial objects that are perfectly non-reflective, shift the atomic energy of molecules around them in what's known as the Stark effect. This occurs when the electric field created by the blackbody radiation sends photons into surrounding molecules and atoms that often create the repulsive energy we're used to seeing around blackbodies. However, if the energy level of the photon is just right and the radiating blackbody is less than about 6,000-degrees Kelvin, it creates an attractive force that's greater than the radiation pressure and, in some cases, greater than the force of gravity.


This new blackbody force only affects the smallest particles in the universe, though it has an effect on basic astrophysical scenarios. The Austrian team of scientists that discovered the force are particularly interested in how it affects cosmic dust. "These sub-micron-sized grains play an important role in the formation of planets and stars or in astro-chemistry," M. Sonnleitner at the University of Innsbruck told PhysOrg. "Apparently there are some open questions on how they interact with surrounding hydrogen gas or with each other. Right now we are exploring how this additional attractive force affects the dynamics of atoms and dust."


cientists have so far had a hard time replicating the effect in a laboratory, but when they do, they hope it will shed light on some fundamental questions of astrophysics. At the very least, it will be pretty cool to see a new force at work, even if it only works on tiny things.


Πριν τρέξουμε να πετάξουμε όλα τα βιβλία της Φυσικής από την βιβλιοθήκη μας, ψυχραιμία! H νέα αυτή ανακάλυψη δεν είναι ακριβώς ο ορισμός της Εφαρμογής Επιστημών με την οποία ασχολούμαστε στην ενότητα, αφού βρίσκεται σχεδόν σε φιλολογικό επίπεδο και ξέρετε τι εννοούν οι επιστήμονες όταν μιλούν για φιλολογικό επίπεδο, έτσι; Εργαστήριο, θεωρία και στην περίπτωση μας… Κοσμική Σκόνη που λίγο μας νοιάζει πως επηρεάζει το διάστημα αν σκεφτεί κανείς ότι αναφερόμαστε σε σωματίδια σχεδόν αόρατα στο γυμνό μάτι.


Εκ του ασφαλούς λοιπόν μιλώντας, μπορούμε να πανηγυρίζουμε! Ναι, γιατί βρήκαμε μία δύναμη που μπορεί να νικήσει την βαρύτητα. Μπορεί από το Γυμνάσιο ακόμα να μαθαίναμε πως η βαρύτητα είναι δυνατό να νικηθεί. Διότι στις δυνάμεις υπάρχουν αντιδυνάμεις. Αυτό είναι φυσικό. Όμως αυτό που οι αυστριακοί επιστήμονες βρήκαν αλλάζει λίγο τα δεδομένα της Φυσικής, την πρωτοκαθεδρία της βαρύτητας. Μπορεί λοιπόν η δύναμη blackbody να ελκύσει μικρά σωματίδια, όμως είναι στόχος των επιστημόνων να πειραματιστούν σε εργαστηριακές συνθήκες για ενδεχόμενες άγνωστες ιδιότητες της; Αυτή τη φορά, απαντάω με ανακούφιση: Δεν μας νοιάζει! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΦAPΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ~ πραγματικότητα πλέον το διάβασμα του εγκεφάλου

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

από in Σύστημα «τηλεπάθειας» για τη σύνδεση ζωντανών εγκεφάλων

Ένα πειραματικό σύστημα που επιτρέπει τη μετάδοση σημάτων από έναν εγκέφαλο σε έναν άλλο επέτρεψε σε έναν ερευνητή να κουνήσει από μακριά το χέρι ενός συναδέλφου του που βρισκόταν σε διαφορετικό εργαστήριο.

«Το Διαδίκτυο ήταν μέχρι σήμερα ένα μέσο για τη σύνδεση υπολογιστών. Τώρα μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για τη σύνδεση εγκεφάλων» σχολιάζει ο Άντρεα Στόκο, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.

Η μελέτη, η οποία δεν έχει ακόμα υποβληθεί για δημοσίευση, είναι η πρώτη που επιδεικνύει μια μη επεμβατική μέθοδο για τη σύνδεση των εγκεφάλων δύο ανθρώπων. Έρχεται λίγους μήνες μετά την ανακοίνωση ερευνητών του Χάρβαρντ για τη σύνδεση ανάμεσα στους εγκεφάλους ενός ανθρώπου και ενός ζώου.


Απώτερος στόχος των πειραμάτων «είναι να μεταφέρουμε τις γνώσεις ενός εγκεφάλου απευθείας σε έναν άλλο εγκέφαλο» λέει τώρα ο Δρ Στόκο.

Τα σήματα του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος μεταδίδοντας μέσω Skype στο εργαστήριο του Δρ Στόκο, στην άλλη άκρη της πανεπιστημιούπολης. Ο Στόκο δεν έβλεπε και δεν άκουγε τον συνάδελφό του, είχε όμως τοποθετημένη στο κεφάλι του μια συσκευή «μαγνητικής διακρανιακής διέγερσης» ή TMS.


Η συσκευή αυτή ήταν τοποθετημένη πάνω από τον κινητικό φλοιό του Στόκο, την περιοχή του εγκεφάλου που συντονίζει τις κινήσεις των άκρων.

«Ήταν βασικά ένας μονόδρομος για τη ροή της πληροφορία από τον εγκέφαλό μου στον δικό του. Το επόμενο βήμα θα είναι να έχουμε μια περισσότερο ισότιμη επικοινωνία ανάμεσα στους δύο εγκεφάλους» λέει ο ερευνητής.


Η δυνατότητα μετάδοσης γνώσεων, πάντως, φαίνεται να απέχει πολύ ακόμα.

από GIZMODO It's Official: Scientists Can Now Actually Read Your Mind

The idea has been tossed around in science fiction yarns for years now, but researchers at Radboud University Nijmegen in the Netherlands have actually found a way to read people's minds. Or, more specifically, decode what letters of the alphabet a subject is looking at by analyzing MRI scans with a special mathematical model they developed. Freaky.

The image suggests that the researchers have found a way to discern actual letters from a subject's brain scan, but that's not entirely accurate. What the scientists did was to break up MRI images of a subject's visual cortex into 1,200 small cubes that would randomly light up when the person was looking at a specific letter of the alphabet. Except that it wasn't actually random; the individual segments would light up in the same pattern again and again for a given letter. And this pattern allowed the researchers to teach their model to then recognize what letter was being visualized.

The mathematical model then went one step further, manipulating the results of the MRI scan so they looked like the letters of the alphabet we'd recognize. It might seem like cheating, but the approach was actually similar to how humans quickly recognize things based on memories of having seen it before—a phenomenon known as prior knowledge.

Για πρώτη φορά αυτόν τον μήνα θα ασχοληθούμε με δύο θέματα. Θεωρητικά είναι διαφορετικά. Όπως -ελπίζω να- διαβάσατε, στις ΗΠΑ βρήκαν τρόπο να στέλνουν μηνύματα από τον έναν εγκέφαλο στον άλλο και στην Ολλανδία να διαβάζουν σκέψεις του εγκεφάλου. Μπορεί να μιλάμε για μία εντελώς διαφορετική υπόθεση, όμως σε θεωρητικό επίπεδο παρατηρούμε πως από τη μία άκρη του πλανήτη στην άλλη, οι ερευνητές ασχολούνται με τον εγκέφαλο. Ασχολούνται με την πιο πολύπλοκη οντότητα της φύσης και για πρώτη φορά προσπαθούν να επέμβουν σε αυτή αντί να την εξηγήσουν απλά, όπως έκαναν έως τώρα.

Θυμάμαι μία επιστημονική έρευνα που είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια που έλεγε πως ο μέσος
άνθρωπος χρησιμοποιεί μόλις το 4 ή 5% του εγκεφάλου του. Ένας σπουδαίος άνθρωπος όπως ο Αϊνστάιν λόγου χάρη, θα χρησιμοποιούσε μέχρι 6 ή 7%. Από τότε αυτό με έβαλε σε σκέψεις. Γιατί να είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να εκμεταλλευτεί το σώμα του; Τις δυνάμεις του; Ύστερα σκέφτηκα αντίστροφα. Αν ένας άνθρωπος κατάφερνε να χρησιμοποιήσει το 100% ή και λιγότερο, τι θα ήταν σε σύγκριση με εμάς; Θα μπορούσε να αψηφήσει φυσικούς νόμους ή να διαβάσει την σκέψη των άλλων ή... τι;

Να λοιπόν που η έρευνα προσπαθεί έστω μέσω της τεχνολογίας (και της επιστήμης) να αξιοποιήσει τον εγκέφαλο! Ένα από τα πιο εντυπωσιακά θεάματα στον κινηματογράφο σε
ταινίες επιστημονικής φαντασίας είναι φυσικά η επικοινωνία δύο ανθρώπων μέσω του εγκεφάλου. Σήμερα ακούμε πως ήδη έγινε αυτό το πρώτο βήμα και προσεγγίζουμε το σημείο αυτό! Γιατί Όμως; Ίσως γιατί κάποια στιγμή η μπαταρία στο κινητό τελειώνει ή το υπεραστικό τηλεφώνημα κοστίζει. Είναι όμως μόνο αυτό; Η μεταφορά γνώσεων και μηνυμάτων από έναν εγκέφαλο σε έναν άλλο ή προσθέτω εγώ, από έναν εγκέφαλο σε ένα αποθηκευτικό μέσο, θα μπορούσε να επαναφέρει μνήμες, γνώσεις κλπ. από νεκρούς, κλινικά νεκρούς και ανθρώπους που απλά για κάποιο λόγο ξέχασαν το οτιδήποτε.

Πόσο ηθικό όμως θα ήταν να επέμβουμε στον εγκέφαλο ενός νεκρού, ανακτώντας κωδικούς πρόσβασης, "βρώμικα μυστικά" και γνώσεις που ίσως δεν θα έπρεπε να έχουμε εμείς; Η απάντηση είναι ίδια σχεδόν κάθε μήνα σε αυτήν την ενότητα. Προφανώς θα έπρεπε να υπάρχει και η αντίστοιχη νομοθεσία που θα προστατεύει την κοινωνία από την χρήση εφαρμογών σαν αυτή που πάει να αναπτυχθεί.

Πάντα θα μας συναρπάζει η εξερεύνηση του εγκεφάλου του ανθρώπου και ο παρορμητισμός μας, εκτιμώ πως θα ήθελε να δούμε το διάβασμα ή την επικοινωνία των εγκεφάλων. Όμως μέχρι αυτό να γίνει πραγματικότητα, μήπως να ετοιμάζουμε και τις επιφυλάξεις μας; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

ΕΦAPΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ~ πως η κλωνοποίηση μπορεί να λειτουργήσει ως μέθοδος προσφοράς

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

από in Πείραμα κλωνοποίησης συνεχίζεται εδώ και 26 γενιές

Ιάπωνες ερευνητές υποστηρίζουν ότι τελειοποίησαν τη μέθοδο που είχε χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία του προβάτου Ντόλι, έτσι ώστε να μπορούν να κλωνοποιούν τους κλώνους επ΄αόριστον και να δημιουργούν έτσι μια αθάνατη σειρά πειραματόζωων.
Στη διάρκεια ενός πειράματος που συνεχίζεται εδώ και επτά χρόνια, οι ερευνητές δημιούργησαν 26 «γενιές» κλωνοποιημένων ποντικών, καθεμία από τις οποίες είχε κλωνοποιηθεί από την προηγούμενη. Όλα τα πειραματόζωα , συνολικά 581 τον αριθμό, είναι γενετικά αντίγραφα ενός αρχικού ποντικού που κλωνοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2005, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Cell Stem Cell.
Η βελτιωμένη μέθοδος κλωνοποίησης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην κτηνοτροφία ή σε προγράμματα αναπαραγωγής απειλούμενων ειδών: «Η τεχνική αυτή θα μπορούσε να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμα για τη μαζική παραγωγή ζώων ανώτερης ποιότητας, είτε στην κτηνοτροφία είτε για λόγους διατήρησης του περιβάλλοντος» δήλωσε ο Τερουχίκο Γουακαγιάμα, γνωστός «εξπέρ» της κλωνοποίησης και επικεφαλής της μελέτης στο Κέντρο Αναπτυξιακής Βιολογίας Riken, στο Κόμπε της Ιαπωνίας.
Μέχρι σήμερα, οι προσπάθειες «επανακλωνοποίησηςς» κλωνοποιημένων ζώων συχνά αποτυγχάνουν λόγω της συσσώρευσης γενετικών βλαβών -στην περίπτωση της αγελάδας, του χοίρου και της γάτας, για παράδειγμα, οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να προχωρήσουν πέρα από την τρίτη «γενιά» κλώνων.
Η ομάδα του Γουακαγιάμα χρησιμοποίησε την ίδια μέθοδο που είχε εφαρμοστεί για τη δημιουργία της Ντόλι το 1996: ο πυρήνας ενός σωματικού κυττάρου, στον οποίο βρίσκονται αποθηκευμένες οι γενετικές του πληροφορίες, εισάγεται μέσα σε ένα ωάριο από οποίο έχει αφαιρεθεί ο δικός του πυρήνας. Το «γονιμοποιημένο» πλέον ωάριο εμφυτεύεται τελικά στη μήτρα μιας παρένθετης μητέρας που θα αναλάβει να κυοφορήσει τον κλώνο.
Προκειμένου να αποτρέψει τη σταδιακή συσσώρευση γενετικών λαθών, ο Γουακαγιάμα χρησιμοποίησε τριχοστατίνη, μια ουσία που εμποδίζει τις λεγόμενες «επιγενετικές» αλλαγές: χημικές τροποποιήσεις στο μόριο του DNA, οι οποίες δεν αλλάζουν μεν τις ίδιες τις πληροφορίες των γονιδίων, μπορούν όμως να αυξάνουν ή να μειώνουν την έκφρασή τους.
Οι ιάπωνες ερευνητές αναφέρουν ότι το ποσοστό επιτυχίας στις προσπάθειες κλωνοποίησης δεν άλλαζε από τη μία «γενιά» κλώνων στην επόμενη. Όλα τα πειραματόζωα ήταν γόνιμα και παρουσίαζαν φυσιολογική διάρκεια ζωής, περίπου δύο χρόνια.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η επαναληπτική κλωνοποίηση είναι εφικτή» δήλωσε ο Γουακαγιάμα.
«Θα ήθελα να ήμουν σε θέση να πω ότι θα συνεχίσουμε το πείραμα για πάντα. Θα συνεχίσουμε όμως τη μελέτη μας μέχρι να δούμε κάποιο τέλος» είπε.

Η ιστορία με την κλωνοποίηση έχει πλέον μακρά ιστορία. Όταν κλωνοποιήθηκε το πρόβατο όλοι φοβόμασταν για ανθρώπους που θα γεννηθούν όμοιοι και τέτοιες δακρύβρεχτες ιστορίες, όμως όταν φάνηκε πόσο μακριά είμαστε από αυτό, κανείς δεν έκατσε να ασχοληθεί με το κατά πόσο μία σχετική έρευνα θα έλυνε προβλήματα (αντί να δημιουργούσε).

Ο Γουακαγιάμα επέμεινε και μάλιστα στην προσπάθεια του να τελειοποιήσει την εφαρμογή του, δεν σταμάτησε να κλωνοποιεί κλωνοποιημένα, ξανά και ξανά μέχρι να φτάσει σήμερα, στα πεντακόσια ογδόντα ένα τέλεια κλωνοποιημένα ποντίκια. Ε, αυτό δεν σημαίνει κάτι για την αρτιότητα του εγχειρήματος;

Αν δηλαδή είναι ο τρόπος να σώσουμε ένα προστατευόμενο είδος ή μία καλλιέργεια. Αν είναι ο τρόπος να παράγουμε με επάρκεια για ανθρώπους που δεν έχουν την δυνατότητα καν να τρώνε, αν για κάποιο λόγο αυτή η εφαρμογή δώσει λύσεις στην επιστήμη, στην γεωργία και την κτηνοτροφία, τότε γιατί να μην αξίζει μία προσπάθεια εφαρμογής στον… έξω κόσμο;
Αν η συζήτηση πάει στον άνθρωπο, τότε μπορούμε να αρχίσουμε να συζητάμε για ώρες και ώρες με βάση την θρησκεία, την ανθρωπολογία, την επιστήμη, την δικαιοσύνη, τους νόμους και πάει λέγοντας. Όμως γιατί πρέπει όλα να είναι τόσο πολύπλοκα; Γιατί πρέπει να είμαστε πάντα των άκρων;

Πριν αποφασίσουμε και καταδικάσουμε οποιαδήποτε ιδέα, ας ρωτήσουμε τον κτηνοτρόφο, τον άπορο, γεωργό. Ίσως αυτός μας παρουσιάσει μία διάσταση που ο πουριτανισμός μας δεν επιτρέπει να δούμε. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

ΕΦAPΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΙΟΥΛΙΟΥ ~ βρέθηκε τρόπος να εξαφανίζονται γεγονότα

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

από news 247 Ο μανδύας που τα κάνει όλα αόρατα: Εξαφανίζει τα γεγονότα, κάνοντας "τρύπες" στο φως

Ένας νέος μανδύας αορατότητας, που δημιούργησαν Αμερικανοί ερευνητές, δεν κρύβει αντικείμενα στον χώρο, αλλά κρύβει γεγονότα στον χρόνο, κάνοντας διαδοχικές "χρονικές τρύπες" στη ροή του φωτός που μεταδίδεται μέσω μιας οπτικής ίνας.

Οι επιστήμονες κατάφεραν να κρύψουν σχεδόν τα μισά δεδομένα (ποσοστό 46%) που μετέφερε το φως και ευελπιστούν ότι στο μέλλον θα βελτιώσουν κι άλλο την αποτελεσματικότητα της τεχνικής τους, η οποία στην ουσία "σβήνει" τα γεγονότα από την ιστορία, σαν να μην συνέβησαν ποτέ.

Μεταξύ άλλων δυνητικών πρακτικών εφαρμογών, ο μανδύας θα μπορούσε μελλοντικά να κάνει πολύ πιο ασφαλείς τις οπτικές τηλεπικοινωνίες και το διαδίκτυο, "εξαφανίζοντας" τα μεταφερόμενα δεδομένα και κάνοντας έτσι δύσκολη τη ζωή σε όσους θα ήθελαν να κρυφακούσουν και να υποκλέψουν στοιχεία.

Η τεχνική μπορεί να ενσωματωθεί ομαλά στην υπάρχουσα υποδομή τηλεπικοινωνιών
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Πέρντιου της Ιντιάνα, με επικεφαλής τον καθηγητή της σχολής
ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών υπολογιστών 'Αντριου Γουάινερ και τον βοηθό του Τζόζεφ Λούκενς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και το "New Scientist", διευκρίνισαν ότι "χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά να γίνει, ωσότου η εν λόγω μέθοδος βρει πρακτική εφαρμογή, όμως χρησιμοποιεί τεχνολογία που μπορεί να ενσωματωθεί ομαλά στην υπάρχουσα υποδομή τηλεπικοινωνιών".

Ο πρώτος που πρότεινε να δημιουργηθεί ένας χρονικός μανδύας, ήταν το 2010 ο φυσικός Μάρτιν Μακ Κολ του Imperial College του Λονδίνου.
Πέρυσι, ερευνητές του πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον φυσικό Αλεξάντερ Γκαέτα, ανακοίνωσαν τον πρώτο χρονικό μανδύα στον κόσμο, όμως ήταν πολύ μικρότερων δυνατοτήτων σε σχέση με τον νέο μανδύα αορατότητας.
Επίσης ο προηγούμενος χρονικός μανδύας απαιτούσε ένα πολύπλοκο λέιζερ, ενώ η νέα τεχνική χρησιμοποιεί κοινά εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται στις εμπορικές οπτικές τηλεπικοινωνίες.

Πώς λειτουργεί η νέα τεχνολογία. Φτιάχνοντας "τρύπες" φωτός
Η νέα τεχνολογία βασίζεται στη "χειραγώγηση" του χρονισμού των παλμών του φωτός, με δεδομένο ότι το φως - που είναι ταυτόχρονα κύμα και σωματίδιο - διαδίδεται σαν τα κύματα της θάλασσας. Αν τη στιγμή που ένα κύμα ανεβαίνει, ένα άλλο κατεβαίνει και όταν συναντηθούν, αυτή η συμβολή οδηγεί στην αλληλοεξουδετέρωσή τους.
Χρησιμοποιώντας κάτι ανάλογο με το φως, οι Αμερικανοί επιστήμονες πέτυχαν να δημιουργήσουν "τρύπες" του φωτός, εξαφανίζοντας μέσα σε αυτές τα δεδομένα που μεταφέρει το φως μέσω των οπτικών ινών. Οι "χρονικές τρύπες" - δηλαδή η απόκρυψη των πληροφοριών - είναι δυνατό να επαναλαμβάνονται με συχνότητα 12,7 gigabits ανά δευτερόλεπτο, ταχύτητα κατάλληλη για εμπορικές εφαρμογές.

Ο μανδύας στην πραγματικότητα δεν χειραγωγεί τον χρόνο, αλλά τα φωτόνια, τα σωματίδια του φωτός που μεταφέρουν τα γεγονότα (τις πληροφορίες) στον χρόνο. "Φανταστείτε ότι παίρνουμε ένα τμήμα ποταμού και ωθούμε ένα μέρος του προς τα εμπρός κι ένα άλλο προς τα πίσω, έτσι ώστε να δημιουργούνται τρύπες εκεί όπου δεν υπάρχει πια καθόλου νερό…Με αυτό τον τρόπο ελέγχουμε τη ροή του φωτός, ωθώντας το εμπρός και πίσω στο χρόνο, αποφεύγοντας έτσι συμβάντα που αλλιώς θα το διατάρασσαν", δήλωσε ο Γουάινερ.

Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Μπορεί να βρει εφαρμογή σε θέματα στρατού
"Οι ωτακουστές δεν θα συνειδητοποιήσουν ότι το σήμα έχει καμουφλαριστεί, επειδή δεν φαίνεται καθόλου ότι κάποιο σήμα έχει σταλεί" δήλωσε ο Λούκενς. Επεσήμανε ότι είναι προφανείς οι εν δυνάμει εφαρμογές στο πεδίο του στρατού και των υπηρεσιών ασφαλείας (καθόλου τυχαία, η νέα έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο 'Αμυνας των ΗΠΑ), αλλά και από μεγάλες εταιρίες που επίσης αναζητούν ύψιστη ασφάλεια στις επικοινωνίες τους.
Μέχρι τώρα η ερευνητική έμφαση είχε δοθεί στη δημιουργία μανδυών από τεχνητά "μετα-υλικά" που "ξεγελούν" το φως και εξαφανίζουν στο χώρο αντικείμενα από τα μάτια του παρατηρητή.
Σταδιακά όμως, οι μανδύες επεκτείνονται στην εξαφάνιση συμβάντων και δεδομένων στο χρόνο, χωρίς μάλιστα να απαιτούν ειδικά και εξεζητημένα υλικά.

Τελικά, το "ιερό δισκοπότηρο" θα είναι ένας ενιαίος χωροχρονικός μανδύας, που θα μπορεί να εξαφανίσει ταυτόχρονα τα αντικείμενα στο χώρο και τα συμβάντα στο χρόνο.
Όμως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι δυσκολίες είναι πολύ μεγάλες και συνεπώς δεν πρόκειται να υπάρξει στο άμεσο μέλλον.

Ελπίζω να κάνατε τον κόπο να διαβάσετε το δημοσίευμα. Αν μάλιστα σας άνοιξε την όρεξη και θέλετε να διαβάσετε ολοκληρωμένη την παρουσίαση, ρίξτε της μια ματιά. Σε κάθε περίπτωση ακόμα και με λίγα λόγια μπορούμε όλοι να σταθούμε με δέος μπροστά στο συγκεκριμένο επιστημονικό επίτευγμα. Αν μπορείς να "κλέβεις" κομμάτια της ιστορίας διαγράφοντάς την, τότε τι μένει πια σε αυτόν τον κόσμο;

Προφανώς δεν είναι δυνατό να διαγραφεί ή μάλλον (για να μπούμε και στο τεχνικό ύφος) να αλληλοεξουδετερωθεί κάτι τόσο μεγάλο όσο ένας πόλεμος, όμως αν μπορείς να σβήσεις μία συνομιλία που μόλις έλαβε μέρος ή ένα οπτικό γεγονός που πιθανότατα παραλίγο να κατέγραφε μια κάμερα, τότε εκτός ότι μπορείς να βγάλεις τους αυτόπτες μάρτυρες τρελούς, μπορείς και να επέμβεις στην ιστορία!

Και όπως κάθε μήνα καταλήγουμε στο ηθικό δίλημμα της ιστορίας. Είναι εύλογο να εφαρμοστεί  μία τέτοια εφαρμογή; Η απάντηση όπως πάντα είναι υποκειμενική. Αν βοηθήσει στην αποφυγή υποκλοπών για την ασφάλεια των συνομιλιών και του απορρήτου, τότε προφανώς είναι καλοδεχούμενη. Όμως ποιος μπορεί να μας βεβαιώσει ότι δεν θα χρησιμοποιήσει και διαφορετικά; Ώστε να αποκρύψει γεγονότα από μία κατάσταση που έλαβε μέρος, να "εξαφανίσει" πειστήρια σε μία πολύκροτη δίκη ή να διαψεύσει μάρτυρες που βασίζονται σε ένα συγκεκριμένο γεγονός; Προφανώς ο δυνατός, εκείνος που έχει την εξουσία και τελικά αυτός που χρηματοδότησε την έρευνα και απέκτησε την εφαρμογή, είναι εκείνος που θα έχει και τον πρώτο λόγο ή την ευκαίρια για το πως θα την χρησιμοποιήσει.

Προ μηνών σε αυτήν την εδώ την ενότητα είχαμε δει για το πως ένας μανδύας μπορεί να εξαφανίσει τον άνθρωπο. Σήμερα βλέπουμε το πως μπορούν να εξαφανιστούν γεγονότα ή δεδομένα. Η τάση του ανθρώπου να χρηματοδοτεί έρευνες για το πως να σβήσει τα "αποτυπώματα" του αντί να δημιουργήσει, μάλλον με προβληματίζει. Εσάς; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

ΕΦAPΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΙΟΥΝΙΟΥ ~ τώρα εκτυπώνουμε τρισδιάστατα αγαθά όπως... όπλα

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

από in Επιτυχημένη η δοκιμή του πρώτου εκτυπωμένου όπλου

Το πρώτο όπλο που δημιουργήθηκε από τρισδιάστατο εκτυπωτή δοκιμάστηκε με επιτυχία στις ΗΠΑ, ένα σημαντικό τεχνολογικό βήμα που θέτει, παράλληλα, σημαντικά ερωτήματα για την νομιμότητα ή τις επιπτώσεις μιας τέτοιας ενέργειας.

Το περίστροφο κατασκευάστηκε από την εταιρεία Defense Distributed, που δηλώνει ότι θα διαθέσει τα σχέδια στο Ίντερνετ.

Είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από πλαστικό.

Ο εκτυπωτής, που αγοράστηκε από την ιστοσελίδα δημοπρασιών eBay, στοίχισε 8.000 δολάρια.
Το ποσό ίσως είναι μεγάλο, αλλά, όπως συμβαίνει με τις καινοτόμες τεχνολογίες, στο μέλλον αναμένεται να συρρικνωθεί και οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα είναι προσιτοί σε όλο και περισσότερους πολίτες.

Ο 25χρονος επικεφαλής της εταιρείας, Κόντι Γουίλσον, αναγνωρίζει ότι τα όπλα μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να βλάψουν άλλους ανθρώπους.

Βλέπει ωστόσο ένα κόσμο όπου «η τεχνολογία λέει ότι μπορεί να έχεις σχεδόν ότι θέλεις. [Η κατάσταση] δεν είναι πια στα χέρια των παικτών στη πολιτική». Ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται μάλιστα σαν κρυπτοαναρχικός (εδώ το «κρύπτο-» παραπέμπει στην κρυπτογραφία).

Πάντως, όπως αναφέρει το BBC, οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες επιβολής της τάξης παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις.

Η επικεφαλής του τμήματος κυβερνοεγκλήματος της Europol λέει ότι, για την ώρα, οι εγκληματίες προτιμούν παραδοσιακές μεθόδους για την απόκτηση όπλων. «Αλλά καθώς η τεχνολογία [της τρισδιάστατης εκτύπωσης] γίνεται πιο φιλική στον χρήση και πιο φτηνή, είναι πιθανό ότι θα εμφανιστούν κίνδυνοι», προσθέτει.

Ας είμαστε ρεαλιστές. Αυτή η νέα τεχνολογία των τρισδιάστατων εκτυπώσεων όχι απλά εξάπτει την φαντασία, αλλά έχει ήδη φέρει τα πρώτα αποτελέσματα στην κυκλοφορία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το πρώτο εκτυπώσιμο ρούχο που φόρεσε ένα μοντέλο σε επίδειξη μόδας! Λίγο αργότερα είχαμε διαβάσει για τρόφιμα που θα μπορούν να εκτυπώνουν οι κοσμοναύτες ώστε να μην χρειάζεται να τα αποθηκεύουν και να τα συντηρούν. Με ενδιαφέρει να αντιληφθείτε την κλίμακα του γεγονότος. Δεν μιλάμε για την εκτύπωση μίας κούκλας, ενός ρολογιού ή ενός κλειδιού, αλλά εκμεταλλευόμαστε εξ αρχής την τεχνολογία και την επιστήμη της ώστε να φτάσουμε να εκτυπώνουμε ακόμα και αυτοκίνητα.

Δεν υπάρχει όμως καλή ή κακή επιστήμη. Υπάρχει καλός και κακός τρόπος με τον οποίο την
χρησιμοποιείς κι έτσι ξαφνικά βλέπουμε εντελώς απροκάλυπτα -και αρχικά νόμιμα- εταιρεία παραγωγής όπλων να δημοσιεύει μέσω του διαδικτύου τα σχέδια ενός όπλου που θα μπορούσε να εκτυπωθεί μέσω ενός τρισδιάστατου εκτυπωτή. Και μαντέψτε: Χιλιάδες κόσμου έσπευσαν να "κατεβάσουν" τα σχέδια και σε πολλές περιπτώσεις να εκτυπώσουν το όπλο που βλέπετε στην εικόνα.

Από τη στιγμή που ο χρήστης τυπώνει το όπλο και το κρατά στα χέρια του, το όλο θέμα παύει να άπτεται στον τομέα της επιστήμης. Είναι καθαρά κοινωνικό ή και πολιτικό. Σε μία περίοδο που η βία και η εγκληματικότητα κάνει την εμφάνιση της ολοένα και περισσότερο με ολοένα και πιο διαφορετικούς τρόπους, πως ένα κράτος μπορεί να επιτρέψει σε μία -έστω νόμιμη- εταιρεία να μοιράζει όπλα μέσω του διαδικτύου; Πράγματι, η αμερικανική κυβέρνηση έσπευσε να απαγορέψει την ελεύθερη πώληση του όπλου, όμως ήδη εκατό χιλιάδες χρήστες το είχαν ήδη προμηθευτεί. Ίσως είναι έφηβοι που θα ανοίξουν πυρ στο σχολείο τους ή διαταραγμένα άτομα που θα επιτεθούν σε μία πλατεία.

Το θέμα παρουσιάζει πολλές πτυχές και ξαναλέω πως αφορά την πολιτική και την κοινωνία. Εξαιτίας του δε σημαίνει πως ξαφνικά πρέπει να ρίξουμε στην πυρά τους τρισδιάστατους εκτυπωτές. Σε λίγα χρόνια που αναμένεται να είναι πιο προσιτοί προς τους καταναλωτές (αφού σήμερα το κόστος τους ξεπερνά τις οκτώ χιλιάδες δολάρια) θα δούμε εξαιρετικές εφαρμογές της αποθέωσης του παντρέματος τεχνολογίας και επιστήμης, αφού πολλά προϊόντα θα τα προμηθευόμαστε παράγοντάς τα εμείς οι ίδιοι μέσω του εκτυπωτή μας! Πρεσβεύω πως οι εξαιρέσεις που αμαυρώνουν αυτήν την νέα σελίδα της επιστήμης, δεν κρίνονται ικανές να την σταματήσουν. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

ΕΦAPΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΜΑΙΟΥ ~ μέθοδος που αποτυπώνει σε εικόνες τα όνειρα

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

από in Επιστήμονες βλέπουν τα όνειρά μας μέσω τομογράφου


Ιάπωνες νευροεπιστήμονες ανακοίνωσαν ότι κατάφεραν να «δουν» σε ένα βαθμό τα όνειρα ανθρώπων με τη βοήθεια υπολογιστών, κάνοντας ένα ακόμα βήμα για αυτό που μερικοί θεωρούν μεγάλο επίτευγμα: κάποια στιγμή τα μηχανήματα θα μπορούν να «διαβάζουν» τα όνειρα του καθενός.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Γιουκιγιάσου Καμιτάνι των Εργαστηρίων Υπολογιστικής Νευροεπιστήμης ATR στο Κιότο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Science, σύμφωνα με το BBC, χρησιμοποίησαν την απεικονιστική τεχνική της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI), σε συνδυασμό με ειδικό λογισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή, και κατόρθωσαν να «διαβάσουν» με ποσοστό ακρίβειας 60% τις ονειρικές εικόνες που οι εθελοντές του πειράματος έβλεπαν, καθώς κοιμούνταν.

Μπορεί ο «πατέρας» της ψυχανάλυσης Ζίγκμουντ Φρόιντ να έδινε τεράστια σημασία στα όνειρα, όμως το γιατί ονειρεύονται οι άνθρωποι παραμένει ακόμα μυστήριο για την επιστήμη. «Δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτε για τη λειτουργία του ονείρου» παραδέχτηκε η νευροεπιστήμονας Μασάκο Ταμάκι.

«Είχα την ισχυρή πεποίθηση όμως πως η αποκωδικοποίηση των ονείρων θα ήταν εφικτή, τουλάχιστον για ορισμένες πλευρές των ονείρων. Δεν εξεπλάγην από τα αποτελέσματα, αλλά ενθουσιάστηκα» δήλωσε ο Καμιτάνι.

Οι Ιάπωνες ερευνητές συνεργάστηκαν με τρεις εθελοντές που κοιμούνταν και ονειρεύονταν σε συνθήκες εργαστηρίου. Μόλις οι εθελοντές φαινόταν πως ονειρεύονταν (πριν το πρώτο στάδιο ύπνου REM), οι επιστήμονες τους ξυπνούσαν και τους ζητούσαν να περιγράψουν τι είχαν δει στον ύπνο τους. Αυτό επαναλήφθηκε πάνω από 200 φορές με καθέναν από τους τρεις συμμετέχοντες στο πείραμα.

Η παραμικρή ονειρική εικόνα, όσο εξωπραγματική και αν ήταν, καταγραφόταν από τους ερευνητές οι οποίοι στη συνέχεια ζήτησαν από τους εθελοντές, ενώ αυτή τη φορά ήταν ξύπνιοι, να δουν σε μια οθόνη υπολογιστή τις ίδιες εικόνες. Έτσι, οι επιστήμονες κατάφεραν να συσχετίσουν κάθε εικόνα με ένα νευρωνικό «αποτύπωμα» στον εγκέφαλο των εθελοντών. Με αυτό τον τρόπο δημιούργησαν μια μεγάλη βάση ψηφιακών-νευρωνικών δεδομένων, στην οποία παρόμοιες εικόνες ήταν ενταγμένες στην ίδια κατηγορία (π.χ. όνειρα σπιτιών, ξενοδοχείων και κάθε άλλου κτίσματος ταξινομήθηκαν ως «οικοδομές»).

Στο επόμενο στάδιο, οι εθελοντές έπεσαν ξανά για ύπνο, μόνο που τώρα πλέον οι εικόνες που δημιουργούσε ο εγκέφαλός τους στη διάρκεια του ονείρου (δηλαδή τα εναλλασσόμενα νευρωνικά μοτίβα), ήταν δυνατό να συσχετιστούν από το λογισμικό του υπολογιστή με συγκεκριμένες εικόνες που ήδη περιείχε η βάση δεδομένων. Επειδή οι ίδιες περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται όταν κανείς βλέπει την ίδια εικόνα, είτε είναι ξύπνιος, είτε ονειρεύεται, το τελικό αποτέλεσμα ήταν ότι οι επιστήμονες μπορούσαν να «μαντέψουν» σε σημαντικό βαθμό τι περίπου ονειρεύονταν οι εθελοντές, πριν καν αυτοί ξυπνήσουν και περιγράψουν το όνειρό τους.

Οι ιάπωνες ερευνητές προτίθενται να εμβαθύνουν την έρευνά τους στο πεδίο που λαμβάνει χώρα ο βαθύς ύπνος, στο μέσον της νύχτας, όπου οι άνθρωποι συνήθως βλέπουν και τα πιο ζωντανά όνειρά τους (στάδιο REM). Επιπλέον, θέλουν να προχωρήσουν κι άλλο την έρευνά τους για να διαπιστώσουν αν και κατά πόσο είναι δυνατό, μέσα από την καταγραφή, απεικόνιση και ανάλυση της εγκεφαλικής δραστηριότητας, να προβλέψουν άλλες πλευρές των ονείρων, πέρα από τις εικόνες, όπως τα συναισθήματα, τις μυρωδιές, τα χρώματα κ.α. που βιώνει κάποιος όταν ονειρεύεται.

Ο γνωσιακός νευροεπιστήμονας δρ Μαρκ Στόουκς του πανεπιστημίου της Οξφόρδης έκανε λόγο για «συναρπαστική έρευνα», η οποία μας φέρνει πιο κοντά στην εποχή που τα μηχανήματα θα διαβάζουν τα ανθρώπινα όνειρα, όμως επεσήμανε πως κάτι τέτοιο απέχει ακόμα πολλά χρόνια εωσότου γίνει πραγματικότητα. «Δεν υπάρχει πάντως κατ' αρχήν κάποιος λόγος που να μην μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Η δυσκολία έγκειται κυρίως στη συστηματική συσχέτιση της εγκεφαλικής δραστηριότητας με τα φαινόμενα των ονείρων» είπε.

Προειδοποίησε όμως πως θα είναι σχεδόν αδύνατο στο μέλλον το ίδιο μηχανικό σύστημα αποκωδικοποίησης των ονείρων να μπορεί να «διαβάσει» τα όνειρα του καθενός: «Ποτέ δεν θα μπορούσαμε πραγματικά να φτιάξουμε ένα μηχάνημα που θα διαβάζει τα όνειρα του οποιουδήποτε. Τα όνειρα έχουν ένα ιδιοσυγκρασιακό χαρακτήρα για τον καθένα, συνεπώς η (ονειρική) εγκεφαλική δραστηριότητα ποτέ δεν θα είναι ομοιόμορφη για όλους».

Το σημερινό θέμα για μένα έχει ιδιαίτερη σημασία. Βλέπετε ανήκω σε ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων που έχουν δει μετρημένες στα δάχτυλα φορές όνειρο και πάντοτε το όνειρο αυτό ήταν εφιάλτης! Από μικρός είχα έναν εφιάλτη που με ταλαιπώρησε για πολλές ημέρες. Οι φωνές και ο πανικός μου, ξεσήκωναν τους γονείς μου που μάταια προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν όπως μάταια κι εγώ προσπαθούσα να τους περιγράψω τι ακριβώς είχα "δει" νωρίτερα.

Παρά την ιδιόμορφη σχέση μου με τα όνειρα, παραδέχομαι πως αυτά υπάρχουν και πως ενίοτε μπορεί να έχουν και συγκεκριμένη ερμηνεία. Έχω γνωρίσει ανθρώπους που συμβουλεύονται τον ονειροκρίτη και βάση των χθεσινών ονείρων τους, καθορίζουν την ημέρα τους! Ακούω πως το αν δεις "αίμα" θα ακούσεις καλά νέα και αν δεις "άγαλμα" θα λάβεις στεναχώρια και -λυπάμαι μα- ποτέ δεν πίστεψα σ' αυτά.

Οι Ιάπωνες όμως οδεύουν στο να μου αλλάξουν την γνώμη. Η λέξη κλειδί σε όλα είναι τα
"εναλλασσόμενα νευρωνικά μοτίβα" ή στην περίπτωση που δεν διαβάσατε το κείμενο παραπάνω, η αποκωδικοποίηση της συμπεριφοράς συγκεκριμένων νευρώνων στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Αν αυτή είναι τέτοια που επιτρέπει την αποτύπωση εννοιών που μεταφράζονται αργότερα σε εικόνες, τότε αποδεικνύεται αρχικά ότι τα όνειρα δεν είναι τυχαία και αόριστα και δεύτερον ότι μπορούν να αποτυπωθούν σε μία ή περισσότερες εικόνες!

Για μένα, η πιθανότητα αυτή ξεκίνησε το 1996 όταν η παιδίατρος της ανιψιάς μου εξήγησε πως το μωρό θα αρχίσει να βλέπει όνειρα ανάλογα με τα ερεθίσματα που λαμβάνει και τις εικόνες που βλέπει καθημερινά: Αντικείμενα, πρόσωπα, χρώματα κλπ. Εκεί αντιλαμβάνεσαι πως τα όνειρα σου εξαρτώνται από εσένα. Τα βιώματα σου και όπως λένε οι ειδικοί και την ψυχολογία σου.
Αφού λοιπόν τα όνειρα έχουν συγκεκριμένη και λογική αιτία εμφάνισης, γιατί να μην μπορούν και να αναλυθούν και κατ' επέκταση να αποτυπωθούν με την βοήθεια αυτών των εναλλασσόμενων νευρωνικών μοτίβων; Δεν είναι πλέον κάτι αόριστο, δεν είναι τέχνη ή έμπνευση. Δεν είναι (μάλλον) επέμβαση Του Θεού ή των νεκρών συγγενών μας. Προφανώς έχουμε δρόμο ακόμα, όμως αν σε 60% οι επιστήμονες μπορούν να "διαβάσουν" τα όνειρα μας, τότε δεν υπάρχει λόγος να μην πιστέψουμε πως η μέθοδος θα τελειοποιηθεί. Και τότε θα ήθελα πολύ να... τυπώσω τους εφιάλτες μου που με συνδέουν με τον κόσμο των ονείρων. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

ΕΦAPΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ~ επιστήμονες ζωντάνεψαν αντικείμενα

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

από Gizmodo Scientists Have Created Crystals That Are Almost Alive

Man-made life is a thing of fiction, relegated to things like Frankenstein. But scientists are coming close to something almost like it. New light-affected crystals developed by scientists at New York University are very close to being alive, so close it makes you question what "being alive" really means.

The crystals are microscopic cubes of hematite that can conduct electricity under certain wavelengths of blue
light. As a result, when they're in a hydrogen peroxide soup, the right light can make them swim around, merging into larger crystals, breaking apart, and doing it all again. And then, when the light goes out, they stop.

Paul Chaikin, one of the authors of the paper recently published in Science, notes that this gives the little things metabolism and mobility, two of the criteria required to be considered "alive." They just happen to lack the ability to reproduce, for now. Another of the authors, Jérémie Palacci, put it this way to Wired:

[We] show that with a simple, synthetic active system, we can reproduce some features of living systems. I do not think this makes our systems alive, but it stresses the fact that the limit between the two is somewhat arbitrary.

There's nothing really to suggest that these crystals might suddenly learn to replicate, but they do provide something of a window back in time, when the building blocks of life may have been quite similar to this, before they began to multiply and become actual life. In the meantime, Chaikin and Palacci are working on a different particle that has metabolism and can replicate, but not move. If these two projects manage to learn from each other, we could be in for something really wild.

To έχω ξαναγράψει από αυτήν εδώ την ενότητα, πως υπό τις κατάλληλες συνθήκες του εργαστηρίου, μπορούμε να γίνουμε μάρτυρες θαυμαστών εφαρμογών που άλλωστε έχουμε δει και σε προηγούμενες δημοσιεύσεις. Τι γίνεται όμως όταν καλούμαστε να μεταφέρουμε τα εργαστηριακά πειράματα στην καθημερινότητα όπου και ζητείται η εφαρμογή τους;

Συνήθως τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά. Συνήθως λέμε πως έγινε το πρώτο βήμα, όμως έχουμε πολλά πειραματικά στάδια να διανύσουμε ως την ολοκλήρωση. Κάπως έτσι είναι και στους "ζωντανούς κρυστάλλους". Οι επιστήμονες πανηγυρίζουν πως μπορούν να δημιουργήσουν ζωή χρησιμοποιώντας χημικά στοιχεία του αιματίτη και φως. Μπορούν να ζωντανέψουν κρυστάλλους.

Αν και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό τους, οφείλω να παραδεχτώ την σημαντικότητα του στοιχείου το οποίο πραγματεύονται. Βλέπετε ο κρύσταλλος αποτελεί ένα πολυεργαλείο με πολλές ιδιότητες στην καθημερινή χρήση. Αν με κάποιον τρόπο -έστω με τη βοήθεια της ύπαρξης ή απουσία του φωτός- βρεθεί ο τρόπος της χειραγώγησης ή κατευθυνόμενης κίνησης του, τότε μιλάμε για ένα πράγματι ιστορικό επίτευγμα. Θα μιλάμε για κρυστάλλους στην υπηρεσία του τελικού χρήστη ή και καταναλωτή όταν εν καιρώ θα απευθυνόμαστε στο εμπόριο. Αυτό, ναι. Θέλουμε να το δούμε να συμβαίνει! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

ΕΦAPΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΜΑΡΤΙΟΥ ~ ελέγχοντας τον εγκέφαλο του ανθρώπου

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

από CNN How to 'take over' a brain

The hottest field in science this past decade has been neuroscience. That explosion in research, and our understanding of the human brain, was largely fueled by a new technology called functional magnetic resonance imaging (fMRI) that became widely available in the 1990s. Well look out! Another technology-based neuroscience revolution is in the making, this one perhaps even bigger. The term to watch for in 2013 is "optogenetics." It's not a sexy term, but it is a very sexy technology.

The heritage of optogenetics goes way back to 1979, when Nobel Laureate Francis Crick, co-discoverer of the structure of DNA with James Watson and Rosalind Franklin, suggested that neuroscientists should seek to learn how to take control of specific cells in the brain. Well, that certainly would seem to be an advance with great potential. Imagine being able to turn the neurons in an animal's brain on and off from the outside. Sounds like you'd be turning the creature into a robot, sounds like science fiction. Right?

Well, flash forward thirty-some years, and guess what, optogenetics is a reality! Here's how it works... roughly. An obvious approach would be to stick a tiny electrode into an animal's brain and stimulate the cells using electricity.

Today we have tiny microelectrodes, but they are still too crude for the job. Crick speculated that light could be the tool to use. That turned out to be true: Optogenetics involves inserting fiber-optics tools into an animal's brain, in order to control the target neurons using pulses of light as a trigger.

Learning to shine light on a neuron is not the whole answer, though. In order for the method to work, the neurons have to be re-engineered so that they react to the light. That was made possible by the amazing discovery of a kind of protein that can be used to turn neurons on and off in response to light.
The exotic light-sensitive protein is not present in normal neurons, so scientists designed a way to insert it. That is accomplished through a type of gene engineering called "transfection" that employs "vectors" such as viruses to infect the target neuron, and, once there, to insert genetic material that will cause the neuron to manufacture the light-sensitive protein.

Put it all together, and you have that sci-fi-sounding technology: genetically-engineered neurons that you can turn on and off at will, inside the brain of a living and freely-moving animal.

It is the combined use of optics and genetics that give optogenetics its name, but it's not the "how" that makes optogenetics exciting, it is the "what." Scientists didn't really develop it to "take over" a creature's brain. They developed it, like fMRI, to learn about the brain, and how the brain works, in this case by studying the effect of stimulating specific types of neurons.

The technology is already beginning to pay off, and despite its recent invention, the word on the street is that a Nobel Prize isn't far off. In one application of optogenetics, scientists investigated how neurons that make dopamine, a neurotransmitter in the brain, may give rise to feelings of reward and pleasure. That work may help scientists understand the pleasure-related pathologies involved in clinical depression.

In another application, scientists selectively stimulated brain cells in animal models of Parkinson's disease, a disease that involves the disruption of information-processing in the brain. That research gave new insight into the circuitry involved in the disease, and the way that the therapies we currently prescribe for it operate. It has also suggested new directions for therapeutic intervention.

Schizophrenia is another disorder that involves information processing issues in the brain. The illusion of hearing voices, for example, may arise from the failure of an internal mechanism for notifying a person when his or her thoughts are "self-generated." Optogenetics has been employed to better understand a kind of brain activity called "gamma oscillations" that appear abnormal in schizophrenia -- and also in autism.
Today, we are a long way from the era when a single person working with an assistant or two can make a revolutionary technological breakthrough. It took, instead, decades of work in many fields, which came together, only very recently, to bring Crick's vision to fruition. But now that it's here, optogenetics is destined to change the way we treat mental illness, and eventually, even, the way we understand ourselves as human beings.

Το αρχικό κείμενο είναι ήδη πολύ μεγάλο, οπότε δε θέλω να επεκταθώ στον σχολιασμό μου. Πριν υποκλιθώ στους ερευνητές που βρίσκονται πολύ κοντά στην δημιουργία της επιστημονικής φαντασίας στην καθημερινότητά μας, θα πρέπει να σημειώσω πως ο έλεγχος των εγκεφαλικών κυττάρων δεν είναι πολύπλοκος μόνο σε επιστημονικό επίπεδο αλλά και σε θεωρητικό στο οποίο και θα προβληματιστούμε σήμερα.

Το παράδειγμα στο παραπάνω άρθρο αναφέρει για τον έλεγχο των εγκεφαλικών κυττάρων ενός σκύλου. Να τον κάνουμε πιο αγαπητό, πιο ευαίσθητο σε ερεθίσματα κλπ. Ποιος και πως θα μπορεί να εφαρμόσει ένα τέτοιο πείραμα σε έναν άνθρωπο όταν έρθει εκείνη η ώρα; Ποιος θα επιβλέπει την επέμβαση αυτή πιστοποιώντας πως ο ασθενής άλλαξε αυτά που υποτίθεται πως θα έπρεπε να αλλάξει; Κι αν ακόμα οι οπτικές ίνες που περιγράφονται στο άρθρο, μας δώσουν τη δυνατότητα να ερεθίζουμε τα κύτταρα χωρίς εσωτερική επέμβαση, πως ξέρουμε πως αυτό θα γίνεται από τον ίδιο τον άνθρωπο ή τουλάχιστον από άτομα που βεβαιωμένα θα εκτελέσουν αποκλειστικά και μόνο αυτό που θα έπρεπε;

Η Οπτογενετική θα μας δώσει την δυνατότητα να θεραπεύουμε ασθένειες ή ένστικτα. Στο άρθρο αναφέρεται η σχιζοφρένεια κι εγώ προχωράω την φαντασία μου αναφέροντας τα διάφορα κακά ένστικτα που ένας εγκληματίας μπορεί να κρύβει. Μπορεί να φτάσουμε στην θεραπεία του Αλτσχάιμερ ή απλά να καταφέρουμε να διαγράψουμε τυχόν αναμνήσεις και εμπειρίες που προκαλούν ψυχολογικά προβλήματα ή και ασθένειες όπως είναι οι αυτοκτονικές τάσεις κ.α.


Μία τέτοια δυνατότητα είναι βέβαιο πως μας ανοίγει τεράστιους ορίζοντες και μας δίνει το περιθώριο να βελτιώσουμε τη σημαντικότερη οντότητα στον πλανήτη μας που είναι ο άνθρωπος. Η εφαρμογή του ελέγχου των κυττάρων του εγκεφάλου μας ερεθίζει την φαντασία, μας γεμίζει με αισιοδοξία και μας προβληματίζει. Πως θα διασφαλίζεται το -ελπίζω- αυστηρό πλαίσιο  περιορισμών χρήσης και εφαρμογής από τον ίδιο τον χρήστη ή τους ειδικούς; Πως θα αποτρέψουμε την δημιουργία "ανθρώπων-μηχανών" ή την παρά-φύση δραστηριότητα του ανθρώπου; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

ΕΦAPΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ~ πρώτο βήμα για την θεραπεία των παραπληγικών

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

από in Βλαστικά κύτταρα «επέτρεψαν σε παράλυτους να νιώσουν το σώμα τους»

Δοκιμή με εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα που διεξάγεται στην Ελβετία πέτυχε κάτι το οποίο προκάλεσε έκπληξη ακόμη και στους ίδιους τους ερευνητές: επανέφερε σε έναν βαθμό την αίσθηση σε παράλυτους ασθενείς, σε σημεία του σώματος τα οποία ήταν εντελώς «αναίσθητα» εξ αιτίας τραυματισμού του νωτιαίου μυελού.

Η θεραπεία, η οποία αναπτύσσεται από την αμερικανική εταιρεία StemCells, δοκιμάστηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Μπάλγκριστ της Ζυρίχης στην Ελβετία. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή είναι η μόνη δοκιμή με εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα για τη θεραπεία τραυματισμών της σπονδυλικής στήλης που διεξάγεται παγκοσμίως μετά τη διακοπή μιας αντίστοιχης δοκιμής από την επίσης αμερικανική Geron πριν από σχεδόν έναν χρόνο.

Στο πλαίσιο της δοκιμαστικής θεραπείας 20 εκατομμύρια νευρωνικά εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα εγχύθηκαν σε τρεις ασθενείς με παράλυση, απ’ ευθείας στις τραυματισμένες περιοχές του νωτιαίου μυελού. Η έγχυση των κυττάρων, τα οποία προέρχονταν από δωρεές εμβρυϊκού εγκεφαλικού ιστού, πραγματοποιήθηκε σε διάστημα τεσσάρων ως οκτώ μηνών μετά τον τραυματισμό του κάθε ασθενούς. Παράλληλα χορηγήθηκαν στους εθελοντές ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ώστε να περιοριστεί το ενδεχόμενο απόρριψης των βλαστικών κυττάρων.

Πριν από τη θεραπεία και οι τρεις ασθενείς δεν είχαν καμία αίσθηση από τις θηλές του στήθους και κάτω. Έξι μήνες μετά οι δυο από αυτούς απέκτησαν αίσθηση της αφής και της θερμότητας κάτω από τον αφαλό. Ο τρίτος ασθενής δεν παρουσίασε καμία αλλαγή.

Η ανάκτηση της αισθητικής λειτουργίας των δυο ασθενών στο συγκεκριμένο σημείο και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό, εξέπληξε τους ειδικούς που διεξήγαγαν τη δοκιμή. «Το γεγονός ότι είδαμε αντιδράσεις στο ελαφρύ άγγιγμα, τη θερμότητα και την ηλεκτρική διέγερση τόσο χαμηλά ήταν εντελώς απρόσμενο» δήλωσε ο Στίβεν Χαν της StemCells. «Η ευαισθησία τους βρίσκεται τώρα πραγματικά κοντά στο φυσιολογικό επίπεδο σε αυτές τις περιοχές».

Αν και η δοκιμή και η μελέτη των δεδομένων της βρίσκονται ακόμη σε πολύ αρχικό στάδιο, η έκβασή της προκαλεί αισιοδοξία στους επιστήμονες. «Αυτές οι αισθητικές μεταβολές υποδηλώνουν ότι τα κύτταρα ίσως επιδρούν θετικά στην αποκατάσταση» δήλωσε ο Αρμιν Κουρτ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Μπέλγκριστ της Ζυρίχης, κύριος ερευνητής της δοκιμής ο οποίος παρουσίασε τα αποτελέσματα στο ετήσιο συνέδριο της Διεθνούς Εταιρείας Νωτιαίου Μυελού που διεξάγεται στο Λονδίνο.

«Τα αισθητηριακά κέρδη που ανιχνεύθηκαν αρχικά στους τρεις μήνες μετά τη μεταμόσχευση συνεχίζονται και έχουν εξελιχθεί έξι μήνες μετά» πρόσθεσε από την πλευρά του ο κ. Χαν. «Οπωσδήποτε πρέπει να συλλέξουμε πολύ περισσότερα δεδομένα για να αποδείξουμε την αποτελεσματικότητα, τα μέχρι τώρα αποτελέσματά μας όμως προσφέρουν έναν πολύ ισχυρό λόγο ώστε να συνεχίσουμε την κλινική ανάπτυξη των βλαστικών κυττάρων μας για τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης».

Οι τρεις ασθενείς στους οποίους έγιναν οι μεταμοσχεύσεις είναι οι πρώτοι από 12 συνολικά εθελοντές στους οποίους θα χορηγηθεί η δοκιμαστική θεραπεία. Τα τρία πρώτα περιστατικά ήταν τα πιο «βαριά», στους επόμενους 9 εθελοντές η παράλυση είναι λιγότερο εκτεταμένη.

Τα αποτελέσματα έγιναν δεκτά με ικανοποίηση από άλλους ειδικούς που δεν συμμετείχαν στη μελέτη. Οι περισσότεροι τόνισαν την ανάγκη να μην εγκαταλειφθούν οι δοκιμές του είδους. Κάποιοι ωστόσο επεσήμαναν ότι, ακόμη και αν στο μέλλον αποβούν αποτελεσματικές, οι θεραπείες με βλαστικά κύτταρα από μόνες τους δεν θα είναι σε θέση να προσφέρουν πλήρη αποκατάσταση αλλά μάλλον θα πρέπει να συνδυαστούν και με άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Αν αυτό δεν είναι το πρώτο βήμα προς την θεραπεία των παραπληγικών, τότε πότε και ποια θα είναι; Τα νέα είναι παραπάνω από ευχάριστα. Όταν σε ποσοστό 67% καταφέρνεις να αφυπνίσεις μέρη του σώματος που ήταν εντελώς ξεχασμένα, τότε ασφαλώς και πρέπει να ελπίζουμε.

Όλη η ουσία του πράγματος έγκειται στην νέα τάση στην επιστήμη που είναι τα βλαστοκύτταρα. Πλέον όλοι ασχολούνται με αυτά. Σε θεραπείες από μολύνσεις, ιούς, ή ακόμα και στην ρομποτική. Προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν ουσιαστικά στοιχεία του ανθρώπινου οργανισμού για να ρυθμίσουν τις ατέλειες που παρατηρούνται σε έναν άλλο. Το μέλλον της επιστήμης είναι τα βλαστικά κύτταρα και σημειώστε πως μελλοντικά θα μας εκπλήξουν πολύ ευχάριστα.
Σε ότι αφορά πάντως τα νεκρά κύτταρα των αναπήρων, το μόνο βέβαιο είναι πως χρειάζεται υπομονή. Είναι σαφές πως θα χρειαστούν πολλές δοκιμές πριν να μιλάμε με βεβαιότητα για μία σίγουρη τεχνική. Από την άλλη οι προοπτικές είναι τεράστιες. Σκεφτείτε πως ένας ανάπηρος δεν έχει να χάσει απολύτως τίποτα. Το δείγμα λοιπόν των ασθενών είναι τεράστιο και πρόσφορο. Ο καθένας θα θέλει να δοκιμάσει την τεχνική ακόμα κι αν τελικά αυτήν δεν πετύχει στο δικό του σώμα. Ύστερα είναι βέβαιο πως αν αυτό είναι το πρώτο βήμα, σκεφτείτε πόσα περιθώρια βελτιώσεων υπάρχουν. Είπαμε: τα βλαστικά κύτταρα μας επιφυλάσσουν πολλές εκπλήξεις και σύντομα ίσως κάποιοι συνάνθρωποι μας μπορέσουν να κινηθούν ανεξάρτητα ξανά! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »