ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ πάντα να αναμένεις το απροσδόκητο

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο και συνάμα τρομακτικό, το πόσο εύκολα μπορεί να αλλάξει η ζωή κάποιου από την μια στιγμή στην άλλη. Φως και σκοτάδι, ευτυχία και δυστυχία, μοναξιά και συντροφικότητα, τύχη και ατυχία· όλα παράγοντες-συγκοινωνούντα δοχεία τα οποία αλλάζουν στάθμη σύμφωνα με το τι προστάζουν άγνωστης προέλευσης και φύσης σταθερές.

Ξυπνάς ένα πρωί και σου παρουσιάζεται μια ευκαιρία (ανεξαρτήτου τομέα) και σου αλλάζει όλη την μέχρι τώρα πορεία σου. Ξυπνάς ένα άλλο, και εκεί που έχεις την εντύπωση ότι όλα έχουν μπει σε μια σειρά και είναι σχετικά προγραμματισμένα ανάλογα με τα -δεν- θέλω και τα -δεν- πρέπει σου, ένα κοσμικό γρανάζι αποφασίζει να αλλάξει τροχιά, με αποτέλεσμα όλος ο μηχανισμός του είναι σου να καταρρεύσει. Τετριμμένο συμπέρασμα, που όμως όλοι πάντα ξεχνάμε: τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο και κανείς δεν πρέπει να αντιμετωπίζει μια κατάσταση ως απόλυτη. Είναι αυτές οι απρόσμενες εξελίξεις για τις οποίες όλοι ακούμε, που όμως, παράλληλα, κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει και να ερμηνεύσει τους λόγους που προκαλούνται, που φέρνουν τα πάνω-κάτω και που αποτελούν και το τελευταίο σκαλοπάτι στην στενή, σύντομη και μετέωρη ανεμόσκαλα που οδηγεί στον σημερινό προβληματισμό...

Έπειτα, όμως, είμαστε όλοι εμείς. Και εμείς, άραγε, τι ρόλο παίζουμε σε αυτήν την παράσταση βιωματικών εμπειριών και τι λόγος μας πέφτει; Ξεφυλλίζουμε ένα προδιαγεγραμμένο σενάριο που απλά μας έχει δοθεί ή μήπως έχουμε και την ευχέρεια να κάνουμε (μικρο)αλλαγές στην υπόθεση; Ειλικρινά, δεν έχουμε σαφή απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Ακόμα πιο ειλικρινά; δεν νομίζω ότι θέλουμε να έχουμε μία.

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η τέχνη του να ζεις σε δύσκολους καιρούς

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Κόκκινα δάνεια, "καταδρομείς" κοπής ρεύματος (γνωστοί ως "ΔΕΗ"), χρέη, ανεργία αλλά και προσωπικά προβλήματα, προβλήματα αγαπημένων μας ανθρώπων είναι κομμάτια μιας καθημερινότητας της οποίας η διαμόρφωση, σε πολύ μεγάλο βαθμό, δεν είναι στο χέρι μας. Τι κάνεις λοιπόν όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα; Όταν αισθάνεσαι εγκλωβισμένος και βαλλόμενος από παντού;

Αρχικά διατηρείς την ψυχραιμία σου, εξετάζεις τις υφιστάμενες καταστάσεις και ενεργείς όσο σου επιτρέπεται. Η παθητικότητα ρίχνει ακόμη περισσότερο την ψυχολογία σου, σε κάνει να αισθάνεσαι άβουλος και αδύναμος. Αντίθετα, μέσα σε όλη αυτή τη μαυρίλα μία επιτυχής κίνηση μπορεί να σε βγάλει όχι μόνο δυνατότερο, όχι μόνο σοφότερο αλλά και να διευκολύνει τη λύση του εκάστοτε προβλήματος που σε απασχολεί. Έπειτα, κλειδί για την ομαλότερη πάροδο των δυσκολιών, είναι το να μένουμε κοντά στους δικούς μας ανθρώπους: με το να κλειστεί στον εαυτό του δεν βοηθήθηκε κανείς. Είναι τώρα η ευκαιρία να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά, να αντιληφθούμε ποιος αξίζει και ποιος όχι και να διεισδύσουμε κάπως βαθύτερα στις έννοιες "άνθρωπος", "συνάνθρωπος", "φιλία", "αγάπη", "αλληλεγγύη". Η ισχύς εν τη ενώσει.

Εξίσου σημαντικό είναι να αντιληφθεί κανείς την απλότητα της ζωής. Τι είναι αυτό που εν τέλει τη νοηματοδοτεί και την καθιστά "ζωή" και όχι απλά "επιβίωση". Γαλουχημένοι σε ένα δυτικό περιβάλλον καταναλωτισμού και επίπλαστων αναγκών, χάσαμε προοδευτικά το όλο νόημα. Επειδή όμως αυτό για τον καθένα είναι διαφορετικό, απαιτεί δουλειά με τον εαυτό μας. Spoiler alert: ψάξτε το κάπου στα απλά: η δουλειά που αγαπάτε, μια Κυριακή για μπάλα με τους φίλους σας, η αγάπη του σκύλου σας κτλ.

Τέλος, ποτέ μα ποτέ, μην ξεχνάτε πως υπάρχουν και χειρότερα. Τα ζούμε, τα βλέπουμε, τα έχουμε δίπλα μας καθημερινά. Το να χαίρεσαι με όσα έχεις είναι το πρώτο βήμα αισιοδοξίας, που αυξάνει τις πιθανότητες να αντιμετωπίσεις όσα σε δυσαρεστούν. Η υπομονή κι η επιμονή, το δίδυμο-κλειδί πασπαρτού, είναι εν τέλει αυτές που θα μας βγάλουν απ' όλα τα αδιέξοδα. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ~ πρωτότυπο vs αντίγραφο

χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis

Με τη μόδα δεν είμαι πολύ σχετική. Αρκούμαι στο να φοράω ότι μου ταιριάζει και με κάνει να νιώθω άνετα. Παρόλα αυτά ξέρω τι κυκλοφορεί στην αγορά, και δεν θα έλεγα ότι είμαι ενθουσιασμένη. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι όλοι μοιάζουν με όλους, και εννοώ εξωτερικά. Βλέπεις σε όλες τα ίδια παπούτσια, τα ίδια μαγιό, τα ίδια μαλλιά, τα ίδια νύχια! Δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποια πράγματα τόσο κοινά, όπως ένα ζευγάρι παπούτσια, να καταλήξουν τελικά να φαντάζουν τόσο ξεχωριστά που όλοι πρέπει να τα αποκτήσουμε!

Σίγουρα όλες θεωρούμε τον εαυτό μας ξεχωριστό. Μπορεί να μην το δηλώνουμε ανοιχτά, αλλά σίγουρα το πιστεύουμε, και με κάθε ευκαιρία φροντίζουμε να το δείχνουμε. Και αυτό είναι γεγονός. Είμαστε όντως ξεχωριστές, κάθε μία από εμάς με τον δικό της τρόπο, και αυτή ακριβώς είναι η ουσία. Και για να μιλήσω με βάση την επιστήμη, η πιθανότητα να γεννηθεί ένας άνθρωπος σαν τον εαυτό μας, με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τον συγκεκριμένο σωματότυπο και το συγκεκριμένο dna είναι 1 στα 400 τρισεκατομμύρια! Βέβαια, το πήγα πολύ μακριά, αλλά θέλω μέσα από όλα αυτά να καταλήξω στο εξής: γιατί εφόσον η σοφότερη όλων μητέρα Φύση μας έκανε τόσο ξεχωριστούς, εμείς να προσπαθούμε να είμαστε ίδιοι;

Που χάθηκε η διαφορετικότητα μας; Την πετάξαμε πάνω σε μια κρίση ανωριμότητας; Την φυλάξαμε για κάποιον ξεχωριστό, ή μήπως μας την πάτησε το τρένο; Οεο;;;+el. gk. 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ αθήνα: μία πόλη-ακροβασία ανάμεσα στην ομορφιά και την ασχήμια

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Πρόσφατα είχα με φίλους μία συζήτηση σχετικά με το αν τελικά η Αθήνα έχει τη δική της ομορφιά, ή απλά την συνηθίσαμε ζώντας σ' αυτήν και πλέον η αίσθηση του οικείου είναι αυτή που μας γεννά συμπάθεια. Πριν βιαστείτε να απαντήσετε, ελάτε να προβληματιστούμε μαζί πάνω σε κάποιες σκέψεις.

Αναμφίβολα η Αθήνα έχει τεράστια προβλήματα. Άναρχη δόμηση, εγκαταλελειμμένα παλιά κτίρια (που αν βρίσκονταν σε άλλες χώρες τώρα θα ήταν συντηρημένα ως αρχιτεκτονικοί θησαυροί...),  αφόρητη κίνηση, εκτεταμένη βρωμιά. Αυτά όλοι τα έχουμε ζήσει, κι όλοι τα έχουμε καταραστεί. Αρκούν όμως για να την κάνουν άσχημη; Μπορούν να υπερνικήσουν το επιβλητικό ιστορικό της υπόβαθρο; Το να φτάνεις κάθε μέρα στη διασταύρωση Βασιλίσσης Σοφίας και Πανεπιστημίου (βρίζοντας, οκ, δεκτό), να σηκώνεις το βλέμμα σου και να βλέπεις την Ακρόπολη; Τις δεκάδες πολιτιστικές και αρχαιολογικές κοιτίδες που φιλοξενεί στους κόλπους της;

Πλάκα

Τα στενά της Πλάκας, το Μοναστηράκι και το Θησείο με το νεαρόκοσμο και τα στέκια τους, τα Εξάρχεια με τη δική τους χάρη, τα "χύμα" μαγαζιά στο Μεταξουργείο: οι εναλλακτικές για κάθε γούστο και σε κάθε τομέα είναι κάτι που μπορεί κανείς να πάρει αψήφιστα;  Η όαση του Εθνικού Κήπου μέσα στο χάος, τα νεοκλασικά, η μαγεία μιας πόλης που δεν περιορίζεται σ' αυτά που βλέπουν όλοι: Αθήνα δεν είναι μόνο η Σταδίου, η Πανεπιστημίου κι η Ακαδημίας. Είναι και τα μικρά στενάκια με τα παλιά βιβλιοπωλεία, τα θέατρα που κάθε λίγο και λιγάκι εμφανίζονται σ' όποιον πάρει την απόφαση να την περπατήσει, ταράτσες και κήποι που δεν σου περνάει απ' το μυαλό ότι θα μπορούσαν να' ναι μαγαζιά.

Ξέρετε λοιπόν ποιο είναι το πρόβλημα της Αθήνας; Ότι δεν βρέθηκε κανείς τόσα χρόνια, έπειτα από τόσες κυβερνήσεις, που να αποφασίσει να αναδείξει την ομορφιά της. Να επενδύσει σ' αυτήν, να διορθώσει τα στραβά της και να διεκδικήσει την αναγνώριση που της αξίζει. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ για να σε ποδοπατήσουν πρέπει να είσαι ξαπλωμένος...

χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis

Περνώντας ατελείωτες ώρες της ζωής μου μέσα στα βιβλία, μπορώ να πω με σιγουριά πως το διάβασμα είναι ένα από τα πολυτιμότερα πράγματα που μπορούμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας: μας κάνει να σκεφτόμαστε πράγματα που δεν θα περνούσαν ποτέ από το μυαλό μας, διεγείρει τις αισθήσεις, ξυπνάει συναισθήματα, χαρίζει ηρεμία, προβληματίζει, διδάσκει...

Ένα λογοτεχνικό βιβλίο που τελείωσα πρόσφατα είχε στη σελίδα 271 διατυπωμένο το εξής: ...πάντως αυτοί που υπομένουν την ταπείνωση είναι μάλλον οι δυνατοί. Είναι εκείνοι που πεθαίνουν κι ανασταίνονται μόνοι τους 10 φορές ημερησίως... Αναρωτήθηκα αν είναι όντως έτσι.

Για πολλούς, όποιος καταφέρνει και αντέχει τον ψυχικό πόνο θεωρείται δυνατός, αφού κατά κάποιο τρόπο μαθαίνει να σκληραγωγεί τον εαυτό του. Υπάρχουν κι εκείνοι που πιστεύουν το αντίθετο, δηλαδή ότι πίσω από την φαινομενική ψυχική αντοχή, υπάρχει ένας άνθρωπος αδύναμος, που δεν μπορεί να αντιταχθεί σε ότι τον μαραζώνει.

Προσωπικά πιστεύω στη δύναμη των ανθρώπων, όπως πιστεύω ότι μπορούμε να εντυπωσιαστούμε από τις ικανότητες και τις αντοχές μας. Ίσως, βέβαια, να είναι και θέμα χαρακτήρα. Κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του άμυνες, και τους δικούς του τρόπους να εκφράζεται και να εκδηλώνει τα συναισθήματα του. Το σημαντικότερο όλων είναι να μπορούμε από κάθε αρνητική εμπειρία να αποκομίσουμε κάτι θετικό. +el. gk. 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ γιατί πιστεύεις;

χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis

Η πίστη είναι μία πολυχρησιμοποιημένη λέξη με πολλές παράλληλες σημασίες: θρησκευτική πίστη, κοινωνικές προκαταλήψεις, κοινωνικές αξίες...Κάθε έννοια της πίστης έχει να μας διδάξει κάτι διαφορετικό. Αν θέλουμε να δώσουμε έναν απλό ορισμό, μπορούμε να πούμε ότι πίστη είναι η βεβαιότητα για την αλήθεια ενός ισχυρισμού, ανεξάρτητα αν η βεβαιότητα αυτή είναι δικαιολογημένη ή όχι. Όμως πραγματικά, τι τρέχει με την πίστη;

Η πίστη και τα συστήματα πεποιθήσεων, δηλαδή τα συστήματα βεβαιοτήτων που δεν μπορούν να αποδειχθούν, είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Είναι χαρακτηριστικά που συναντάμε σε όλους τους ανθρώπους και το είδος τους συνήθως αφορά τον τρόπο και τις συνθήκες που μεγαλώσαμε. Αν, για παράδειγμα, βαφτιστήκαμε χριστιανοί και μεγαλώσαμε μέσα σε χριστιανική οικογένεια, το πιο πιθανό είναι πως θα διατηρήσουμε την ιδεολογία και τα πιστεύω μας μέχρι το τέλος της ζωής μας, ακόμα κι αν αυτά πηγάζουν πολλές φορές μη συνειδητά. Και εδώ θα ήθελα να προσθέσω  τη διαφορά μεταξύ επιστήμης και θρησκείας. Η επιστήμη, όπως γνωρίζουμε, βασίζει τις θεωρίες της στην έρευνα. Ο πιστός, από την άλλη μεριά, δεν είναι ερευνητής. Ο πιστός βαριέται, δεν θέλει να ψάξει, γι'αυτό πιστεύει.

Ακόμα, η πίστη και τα συστήματα πεποιθήσεων, καθόλου τυχαία, λειτουργούν περισσότερο αντί του ορθολογισμού, σε ανθρώπους ή σε φάσεις ζωής όπου ο έλεγχος της πραγματικότητας είναι μικρός. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως άνθρωποι αμόρφωτοι ή ψυχικά ασθενείς είναι πιο επιρρεπείς σε θέματα πίστης σε σχέση με ανθρώπους μορφωμένους και υγιείς, αλλά κάτι τέτοιο μάλλον δεν ισχύει.

Πέρα από όλα τα άλλα, η πίστη φαίνεται πως είναι ένας ψυχολογικός έλεγχος της μελλοντικής μας πορείας. Μιας και το μέλλον είναι αβέβαιο, ευχόμαστε, προσευχόμαστε και ελπίζουμε να είναι καλό. Η πίστη σε συνδυασμό με την ελπίδα μας επιτρέπουν να επηρεάζουμε το μέλλον μας. Μπορεί ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ή ο Γκάντι να κατάφεραν να αλλάξουν τον κόσμο έως κάποιο βαθμό μέσω της πίστης, αλλά μόνο επειδή την χρησιμοποίησαν σωστά.

Το σημαντικότερο όλων δεν είναι σε τι πιστεύουμε, αλλά να ξέρουμε το γιατί. Το γιατί πιστεύουμε σε κάτι μπορεί να μας βοηθήσει έως ένα βαθμό να προσδιοριστούμε σαν άτομα, και παράλληλα μας ανοίγει το δρόμο για την απάντηση σε ακόμα περισσότερα ερωτήματα, που μας βοηθούν να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να επιτύχουμε την πιο θαρραλέα μορφή πίστης: την πίστη στον εαυτό μας.+el. gk. 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ 2-3 σκόρπιες σκέψεις/προτάσεις για το φετινό καλοκαίρι

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Και να που φτάσαμε για ακόμη μια φορά στο καλοκαίρι. Ο Ιούνιος ήρθε, και μπορεί να μην έχουμε καταλάβει και πολλά μέχρι στιγμής, από πλευράς αναποφάσιστου καιρού και κλίματος, όμως η 1η ημέρα του φετινού θέρους είναι γεγονός. 

Αλήθεια, τι γίνεται με αυτό το υποτιθέμενο και πολλά υποσχόμενο "καλο"...καίρι; Μήπως πρέπει να κάνουμε καμία ημερολογιακή αναθεώρηση; Μήπως όλα αυτά τα χρόνια έχουμε ξεχάσει να συμπεριλάβουμε κάποια "χρονική συνισταμένη" η οποία μετακινεί (αργά αλλά σταθερά) τις εποχές και δεν το έχουμε αντιληφθεί: Όλοι σίγουρα έχουμε παρατηρήσει ότι οι "μεγάλες ζέστες" όλο και αργούν να ξεκινήσουν, αλλά, παράλληλα, όλο και καθυστερούν να τελειώσουν με το πέρασμα των χρόνων. Μην μου σκοτίζεστε. Η συνισταμένη αυτή είμαστε "εμείς". Οι κλιματικές αλλαγές που έχουμε προκαλέσει σε αυτόν τον πλανήτη είναι τόσο καθοριστικές (εδώ, σου λέει, οι πολικές αρκούδες συναντήθηκαν με τις καφέ, επειδή λιώνουν οι πάγοι, και άρχισαν να αναπαράγονται, δημιουργώντας καινούργιο είδος!), οπότε, μάλλον, δεν θα έπρεπε να ψάχνουμε αλλού για αιτίες, παρά μόνο στις ενέργειες μας. Όμως αυτό είναι μεγάλη κουβέντα και... μια άλλη ιστορία...

Στο θέμα μας τώρα. Θεωρητικά, η καλοκαιρινή περίοδος είναι καιρός για ταξίδια, διακοπές και ξεκούραση. Πρακτικά, ίσως και όχι! Πλέον... Σίγουρα όμως, η ατμόσφαιρα γίνεται πιο ήπια και οι ρυθμοί χαλαρώνουν. Οι φοιτητές/μαθητές τελειώνουν με τις εξεταστικές περιόδους τους, αρκετοί (τυχεροί) εργαζόμενοι κανονίζουν τις άδειες τους, ενώ η πλειοψηφία του κόσμου αρχίζει να αναζητά τις πλησιέστερες -ή μη- παραλίες. Αν είστε από αυτούς που οργανώνουν ολόκληρη την χρονιά τους γύρω από τις καλοκαιρινές τους διακοπές, τότε έχετε κάνει ήδη -από πέρυσι- τα πλάνα και τα σχέδια σας, έχετε ξεκινήσει να βγαίνετε δειλά δειλά στις πλαζ, ενώ σε ένα μαγνητάκι στο ψυγείο σας βρίσκεται η "to do" list - Summer 2016. Επειδή όμως υπάρχουν και οι αναγνώστες μας που είναι "της τελευταίας στιγμής", παρακάτω σας έχω 2-3 πληροφορίες σχετικά με το τι μας επιφυλάσσουν οι επόμενες ημέρες. Έτσι, για να αρχίσετε να οργανώνεστε σιγά-σιγά (ή έστω να πάρετε καμία ιδέα).

Στα κινηματογραφικά δρώμενα, έχουμε ενδιαφέρουσες προτάσεις. Στις αίθουσες καταφτάνει το πολυαναμενόμενο "Warcraft" (οι gamers του ομώνυμου παιχνιδιού καταλαβαίνουν), το "Finding Dory" για τους μικρούς μας φίλους (η συνέχεια του επιτυχημένου "Ψάχνοντας τον Νέμο"), ενώ ακολουθούν τα "The Legend of Tarzan" , "Star Trek Beyond" και στο βάθος του Αυγούστου το "Suicide Squad".

Από μουσικές επιλογές τώρα, υπάρχει και φέτος ποικιλία. Στις 5 Ιουνίου το Rockwave είναι και πάλι εδώ με πλήθος ονομάτων όπως: Suede, The Subways, Despite Everything, The Last Shadow Puppets, Dropkick Murphys, Turbonegro, The Callas, Whereswilder και Wish Upon A Star. Από... "εγχώρια ονόματα" ξεχωρίζουν αρκετοί, όμως δείτε και αναλυτικά την λίστα εδώ.

Τέλος, ας μιλήσουμε και για τις θερμοκρασίες. Από ότι βλέπω στα περισσότερα site με προγνωστικά για τον καιρό, θα έχουμε τα "πάνω μας και τα κάτω μας". Αποφύγετε εξόδους και προγραμματισμούς για το διάστημα μεταξύ 7 και 12 του μήνα, διότι προβλέπονται... συννεφιές.. Την 4η εβδομάδα, από ότι διακρίνω, θα αρχίζουν και να αχνοφαίνονται τα πρώτα 30άρια. Έχετε τις τσάντες θαλάσσης ανά χείρας! Hint: Μην ξεχνάτε και τις 20 Ιουνίου (Αγίου Πνεύματος) εσείς που εργάζεστε και σας "πιάνει". Κολλήστε και καμία ημέρα άδειας , αν σας παίρνει, και αποδράστε!

Εμπρός λοιπόν. Ξεκινήστε να φτιάχνεται το πρόγραμμα σας, διότι η πιο αγαπημένη (για τους περισσότερους) περίοδος του χρόνου, ξεκινά. Καλό μήνα και... καλό καλοκαίρι!

Εις το επανιδείν...   +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »