Για τo σημερινό αφιέρωμα έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να αιφνιδιαστώ. Και μαζί με τον εαυτό μου, να αιφνιδιαστείτε κι εσείς. Έχω υποσχεθεί απλά να βάλω σε μία γωνία ένα έντονο κόκκινο "
Χ" και
να προειδοποιώ τους πάντες πως το σημερινό κείμενο-αφιέρωμα στον Joker, είναι ακατάλληλο. Για όσους αποφασίσατε να μην συνεχίσετε την ανάγνωση, σας θυμίζω μία περσινή
προσέγγιση στις σχέσεις Batman-Joker που θα βρείτε ενδιαφέρουσα.
Όμως σήμερα
θα κλείσουμε τα φώτα και θα προσποιηθούμε πως δεν υπάρχει Batman στον κόσμο μας, πως ότι και να συμβεί, κανένας Σκοτεινός Ιππότης δεν θα πεταχτεί απ' το πουθενά για να μας σώσει. Γιατί
έτσι είναι ο πραγματικός κόσμος: έχει πολλούς Joker, αλλά κανέναν Batman...
Ο Joker είναι κάτι πολύ κοινότυπο στην ζωή μας. Είναι το αντίθετο. Είναι αυτό που φοβόμαστε, αυτό που αποφεύγουμε, αυτό στο οποίο είμαστε αντίθετοι. Δεν χρειάζεται να είναι ένας άνθρωπος. Αυτό θα ήταν εύκολο. Θα τον εντοπίζαμε, θα τον απομονώναμε από την ζωή μας και αυτό ίσως μας παρείχε ένα αίσθημα ασφάλειας και ευφορίας. Ο Joker όμως είναι παντού γύρω μας. Στον οδηγό που παραβιάζει το STOP, στον πελάτη που σε εξοργίζει, στον γνωστό που αντιλαμβάνεσαι πως λειτουργεί υποχθόνια απέναντί σου, στον ναρκομανή που ακολουθεί τη νύχτα τα βήματα του, που ξέρεις ότι οπλοφορεί, που είσαι σίγουρος ότι θα έρθει να σου ζητήσει λεφτά για τη δόση του, όμως την τελευταία στιγμή φτάνεις στον προορισμό σου και τίποτα από αυτά δεν έχουν συμβεί.
Στο πιο εφιαλτικό σενάριο... Ο Joker είσαι εσύ ο ίδιος. Είναι το πρόσωπο που κρύβεις πίσω από αυτό που φαίνεται ή ακόμα ακριβώς αυτό που φαίνεται ενώ από μέσα κρύβεις ένα άλλο.
Ένα βασικό κριτήριο της αποτυχίας μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι! Το ταξίδι που δεν έκανες. Το ραντεβού που δεν ζήτησες. Το σεμινάριο που δεν ξεκίνησες. Σαν μια αόρατη δύναμη να λειτουργεί ανασταλτικά μέσα σου κρατώντας σε πίσω, εμποδίζοντας σε από την επίτευξη των επιθυμιών σου. Αν αυτό είναι αρκετά κακό, τότε έρχεται από εκείνον...
Το πιο εύκολο πράγμα θα ήταν αυτός ο περιβόητος Joker να σκοτωθεί. Κάποιος να του φυτέψει μια σφαίρα στο κεφάλι ή με κάποιο τρόπο το μυαλό μας να ιαθεί από αυτόν. Όμως αν συζητάμε για αυτό το θέμα, αντιμετωπίζουμε μια μεγάλη ουτοπία.
Ο Joker είναι αδύνατο να σκοτωθεί από εμάς, ακριβώς επειδή δαμάζει τις χειρότερες αδυναμίες μας. Σκέψου το δέρμα σου όταν σε πιάνει έντονη φαγούρα. Ξέρεις ότι δεν πρέπει να ξυστείς για να μην μολυνθείς ή ερεθιστείς κι όμως εσύ αγνοείς τα πάντα συνεχίζοντας να ξύνεσαι με μανία. Μέχρι... που ματώνεις. Εκεί σταματάς. Μέχρι την επόμενη φορά.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του είναι το χάος μέσα του. Είναι οι απρόβλεπτοι στόχοι του μα πολύ περισσότερο τα ακατανόητα κίνητρά του. Κλέβει μα δεν είναι ληστής. Σκοτώνει μα δεν είναι δολοφόνος. Του αρέσει να προκαλεί αλλά δεν είναι επιδειξίας.
Αυτό που πραγματικά θέλει είναι ότι κι εσύ.
Θέτει τον ίδιο στόχο με σένα αλλά τον προσεγγίζει διαφορετικά. Αν εσύ θέλεις τάξη κι ηρεμία στην ζωή σου, αυτός ενδιαφέρεται εξίσου για την ζωή σου αλλά αποσκοπεί στο χάος και την αναρχία. Και κάθε φορά που πιεζόμαστε, ξέρουμε ότι τα έχει καταφέρει. Κάθε φορά που το μυαλό μας παίζει παιχνίδια επιλογών, ο Joker εκπληρώνει τον στόχο του.
Το μεγάλο ερώτημα εδώ είναι... "
Πόση πίεση μπορείς ν' αντέξεις"; Μην απαντήσεις επιφανειακά γιατί το πιο πιθανό είναι πως η πίεση στον άνθρωπο έχει κάποια όρια. Στο σημείο που τα ξεπερνάς, ξέρεις πως έχεις γίνει ο Joker του εαυτού σου. Η πίεση έρχεται σε όλα τα στάδια της ζωής μας και όταν μπορούμε να την ελέγξουμε σημαίνει απλά ότι την διατηρούμε εντός των ορίων μας, όταν όμως τα όρια ξεπερνιόνται τότε αρχίζουμε να χάνουμε τον έλεγχο. Το πιο λογικό εκείνη τη στιγμή είναι να κάνουμε τις λάθος επιλογές.
Γιατί
αυτό είμαστε. Το αποτέλεσμα των επιλογών μας. Και ξέρετε, οι επιλογές μας κάθε φορά είναι κύριο αποτέλεσμα των συνθηκών κάτω από τις οποίες επιλέγουμε. Αλήθεια, έχετε σκεφτεί πόσες λάθος επιλογές έχετε κάνει ως τώρα στην ζωή σας; Αν όχι θα σας βοηθήσω. Απλά προσπαθήστε να σκεφτείτε πόσο μακριά βρίσκεστε από μια τέλεια ζωή...
[...]
πάρτε τον χρόνο σας [...]
...Πως τα πήγατε; Είδατε μια κουκκίδα στο βάθος του τούνελ που ονομάσατε τελειότητα; Όσο πιο μικρή η κουκκίδα, τόσο πιο μακριά είστε και όσο πιο μακριά είστε τόσο πιο πολλές λάθος επιλογές έχετε πάρει. Τις φορές που αδικήσαμε κάποιον, που τον παραμελήσαμε, που κλέψαμε, παραβήκαμε τους κανόνες, αντιληφθήκαμε ότι κάνουμε παρέα με τα λάθος άτομα, ότι δουλεύουμε σε λάθος δουλειά ή ότι παντρευτήκαμε το λάθος άτομο. Αυτές οι λάθος επιλογές είναι όλες χορηγία του Joker.
Γιατί αν μπορούσαμε να του δώσουμε έναν ορισμό, θα λέγαμε ότι είναι το αντίθετο μας. Η νέμεση. Το κακό. Ακόμα και αυτό που θεωρούμε μικρό. Αν μπορείς να σκεφτείς πέντε ή δέκα καλά πράγματα στην ζωή σου, τότε μείνε προσηλωμένος στο να βεβαιωθείς ότι είσαι εξίσου καλός και στα αντίθετά τους, απλά δεν το έχεις συνειδητοποιήσει ή δεν σε συμφέρει να το αναλύσεις.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν έχουν όλα λογική στην ζωή μας. Ξέρουμε γιατί ένας αϊτός βουτάει για να πιάσει ένα φίδι απ' το έδαφος, όμως ακούγεται τόσο ανόητο ότι ένας άνθρωπος σκοτώνει κάποιον άλλο απλά επειδή. Όχι, δεν υπάρχει λογική σε πολλά πράγματα και είναι ακριβώς αυτό που ο Joker εκμεταλλεύεται για να δράσει πάνω σου.
Τι; Δεν το πιστεύεις; Δεν πιστεύεις ότι έχεις πολύ περισσότερα κοινά με τον Joker απ' ότι με οποιονδήποτε άλλο; Ρώτα εμένα.
Σχεδόν τριάντα χρόνια λάτρης του Batman, έφτασα να βρίσκω κάθε μέρα πιο πολύ χάος μέσα μου. Πιο πολύ παραλογία. Πιο πολλά αρνητικά συναισθήματα ή αρνητικά ένστικτα.
Τα στερεότυπα του σήμερα επιμένουν στο ότι είμαστε σωστοί άνθρωποι. Καλοί χαρακτήρες και ότι άλλοι είναι οι κακοί. Κάντε εικόνα μια συζήτηση σε μία παρέα όπου μιλάτε για τον ανόητο που παραβίασε ένα STOP και ενώ όλοι τον καταδικάζετε, βαθιά μέσα σας θυμάστε (ή ακόμα χειρότερα, δεν θυμάστε) ότι κάποτε και εσείς οι ίδιοι είχατε παραβιάσει ένα STOP. Όμως όχι. Παίρνουμε πάντα σαν δεδομένο ότι εμείς είμαστε οι καλοί που σχεδόν ξεχνάμε το κακό που υπάρχει μέσα μας. Εκείνο το σκουλήκι με μοβ σακάκι και λευκό δέρμα που κυλάει μέσα μας, κατατρώγοντας τις σάρκες μας.
Και
όλα αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν όταν αποδεκτούμε το αρνητικό μας ένστικτο. Ο Batman ποτέ δεν σκότωσε τον Joker, δεν τον διέψευσε καν όταν ο "πρίγκιπας του εγκλήματος" του τόνισε εμφατικά "
you complete me".
Δεν έχεις απλά κακία μέσα σου. Στο υποσυνείδητο σου, σου αρέσει κιόλας. Η κακία στον άνθρωπο είναι ανέκαθεν αίσθημα ανωτερότητας, δύναμης, αυτοπεποίθησης. Η κακία είναι μια γλυκιά αμαρτία που προσφέρει μια πιο άνετη ζωή. Όποιος την αποδεκτεί, μπορεί και να ζήσει με λιγότερη πίεση, αφού θα κάνει τις λάθος επιλογές εν γνώση του.
Να μην ξεχνάτε πως οι πιο συνταρακτικές ανακαλύψεις στον άνθρωπο έρχονται απότομα. Απρόοπτα. Αλλοπρόσαλλα. Έρχονται με τρόπο που δεν το περιμένεις κι
αν οι αιτίες ήταν πάντοτε εκεί, η αφορμή είναι πάντα μία και είναι πάντα σύντομη. Έννοιες όπως η τρέλα, η κακία, η παράνοια και το χάος είναι διαφορετικές, όμως μπορούν να καθιερωθούν στην ζωή σου τόσο μα τόσο απλά. Είναι σαν την βαρύτητα: Χρειάζονται ένα μικρό-μικρό σπρώξιμο. Απλά μία κακή μέρα!
Όταν ο ηθοποιός Heath Ledger ανέλαβε το ρόλο του Joker για την ταινία "
The Dark Knight" (2008) κλείστηκε σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο Λονδίνο για έναν ολόκληρο μήνα. Προμηθεύτηκε ένα ημερολόγιο, μια συσκευή εγγραφής ήχου και αμέτρητα comics και βιβλία για τον Joker. Εξάσκησε την φωνή του, ένιωσε Joker και βγήκε από το δωμάτιο αυτό όταν ταυτίστηκε τόσο πολύ με τον χαρακτήρα του, που ήταν έτοιμος να πράξει σαν αυτόν. Το 2008 (λίγο πριν η ταινία κάνει πρεμιέρα και πολύ μετά τα γυρίσματα) ο Ledger βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη με επίσημη αιτία θανάτου την υπερβολική δόση χαπιών. Οι φήμες λένε ότι μέρος αυτών των χαπιών άρχισε να παίρνει μετά το τέλος της καλλιτεχνικής εμπειρίας του με τον Joker. Τα γεγονότα λένε πως στο σπίτι του νεκρού Ledger βρέθηκαν όλα τα comics, το ημερολόγιο, φιγούρες από κλόουν και άλλα ανατριχιαστικά πράγματα που έδειχναν ξεκάθαρα πως ο Heath είχε νικηθεί από τον Joker. Η αυτοκτονία του δεν ακολουθούσε καμία λογική.
Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι ο Joker είναι ένας πραγματικά αξιοθαύμαστος "τύπος". Μπορεί να υστερεί στην μυϊκή δύναμη, είναι όμως θεαματικά ευφυής. Βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά απ' τον Batman, μπορεί να χάνει, όμως βρίσκει πάντα τον τρόπο να επιστρέφει θυμίζοντας μας να μην τα παρατάμε ποτέ και ζει μέσα μας πολύ περισσότερο απ' ότι ο Batman θα μπορούσε. Σκέψου το.
Τι ηρωικό έχεις μέσα σου; Ποιο ήταν το τελευταίο ηρωικό πράγμα που έκανες; Αντίθετα, πότε σκέφτηκες αρνητικά; Πότε θέλησες να κάνεις κάτι πολύ κακό μέσα σου; Το να ταυτιστείς με τον Joker είναι τόσο εύκολο, όσο και αληθινό ακριβώς επειδή ο ίδιος είναι γεννημένος μέσα μας.
Τώρα, σήκω και πήγαινε να ανοίξεις ξανά τα φώτα. Ύστερα κοίταξε τον εαυτό σου στον καθρέφτη.
Χαμογέλασε πονηρά και γουρλώνοντας τα μάτια, κοίτα τον Joker που κατοικεί μέσα σου. Κοίτα το κακό που ξεχειλίζει από πάνω σου. Συνάντησε το πραγματικό σου (κακό) εγώ και να θυμάσαι: Μην προσπαθήσεις ποτέ να το νικήσεις. Ο Joker δεν πεθαίνει. Ζει πάντα μέσα από εμάς ή πεθαίνει μαζί με εμάς... Τι απ' τα δυο θα κάνεις στον εαυτό σου;
Hahahahahaha +Yanni Spiridakis 
Βγάζει μάτι, πως υπάρχει ένας και μοναδικός "θεσμός" στον οποίο αυξήθηκε η εμπιστοσύνη των ελλήνων τα τελευταία χρόνια και δεν είναι άλλος από τον ιδιώτη. Ίσως γιατί περισσότερο από ποτέ -όσο μεγάλος κι αν είναι- μοιράζεται το μαρτύριο των νέων μέτρων με τον απλό πολίτη εξαιτίας της υπερφορολόγησης, της λιτότητας και τελικά του λουκέτου (θυμηθείτε τρανταχτά παραδείγματα όπως η Ηλεκτρονική, Sprider, NEOSET, FOKAS, Κατσέλη, ΑΓΝΟ κλπ.) που πλέον βρίσκεται σχεδόν σε κάθε εμπορικό δρόμο της χώρας. Ξέρετε, άνεργοι πλέον δεν είναι μόνο οι απολυμένοι υπάλληλοι αλλά και οι επιχειρηματίες που αναγκάστηκαν να κλείσουν, πολλοί από τους οποίους κουβαλώντας υπέρογκα χρέη στην πλάτη τους.
Ο συνολικός προβληματισμός είναι πως ο κόσμος έχει ανάγκη από συμμάχους στον απέραντο μοιρολόι στο οποίο έχει υποπέσει η ελληνική κοινωνία. Δεν αντέχει να είναι μόνο του. Και οι επιχειρήσεις αυτή τη στιγμή ακόμα κι αν επιβιώνουν, είναι πλέον ξεκάθαρο σε όλους το πόσο δύσκολα το κάνουν και υπό ποιες συνθήκες. Και ξέρετε κάτι; Αυτό είναι ένα ισχυρό σοκ, αλλά δεν είναι καθόλου κακό. Έχουμε ανάγκη να εμπιστευτούμε τους ιδιώτες, την επιχειρηματικότητα, καθώς στα δικά μου μάτια -όπως πολλάκις έχω γράψει εδώ- μόνο έτσι θα υπάρξει ανάπτυξη. +Yanni Spiridakis 
