Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

ΜOYΣΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ~ το αόρατο στήριγμά σου (will you be there)

ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως
Ένα μωρό βρέθηκε ξαφνικά στον κόσμο. Δεν ρωτήθηκε αν ήθελε ή αν ταίριαζε στην εποχή του κι έτσι το μόνο που ζήτησε είναι κάποιον να του παρέχει ασφάλεια. Ο γονιός το κράτησε και μαζί πέρασαν τα πρώτα χρόνια της ζωής. 

Το παιδί περπάτησε το μονοπάτι που όλοι του υπέδειξαν. Δεν σκέφτηκε να ζήσει μια ζωή όπως την ονειρευόταν. Θεώρησε δεδομένο το πεπρωμένο του και προδιαγεγραμμένους τους στόχους του, έτσι το μόνο που ζήτησε από φίλους ήταν να τον στηρίζουν στα μικρά βήματα που θα κάνει. Ζήτησε να διατηρήσει το ίδιο μέγεθος αγάπης που λάμβανε από την οικογένεια του.

Ο νέος ένοιωσε για πρώτη φορά κούραση. Έμαθε πως είναι να μαθαίνεις τη ζωή ενώ δουλεύεις για να ζεις. Ζήτησε ένα πλευρό να πλαγιάζει για να ξαποστάσει και ζήτησε κάποιον να του υποδεικνύει τα λάθη του. Είδε τον εαυτό του να λοξοδρομεί και ευχήθηκε να είναι πάντα μαζί του κάποιος που θα τον επαναφέρει στον σωστό δρόμο.

Ο άντρας έκανε λάθη και μέσα από αυτά έμαθε πως πρέπει να είναι πιστός στην φιλοσοφία του και προσηλωμένος στον στόχο του. Έμαθε πως η ζωή δεν χαρίζεται και όταν δεν μπορείς να περπατήσεις, τότε το κάθε σου βήμα έχει αξία. Έμαθε πως δεν έχει σημασία αν θα κερδίσεις, αρκεί να έχεις παλέψει μέχρι το τέλος.

Μία άριστη ενάρετη ζωή ανατράπηκε από μία και μόνο σκέψη: “Είμαι μονάχα ένας άνθρωπος”.
Ο άνθρωπος τόλμησε μία αναδρομή της ζωής του από την πρώτη μέρα που θυμόταν. Μια ολόκληρη ζωή κάποιος καθόριζε τον επόμενο στόχο του. Ένοιωσε πως ήταν το κατεστημένο ή το συμφέρον, όμως δεν θυμόταν να ακολούθησε ποτέ την καρδιά του. Είχε πέσει θύμα εκμετάλλευσης ή είχε έναν ανώτερο ρόλο να επιτελέσει; Γιατί αυτός; Ποιος θα το επέλεγε; Ποιος θα τον έκρινε; Ο άντρας έσκυψε κρατώντας σφιχτά το πρόσωπο του. Ήταν τόσο μπερδεμένος. Θα μπορούσε κάποιος να του απαντήσει στα ερωτήματα του; Να τον στηρίξει στην μικρή του επανάσταση σκέψεων;

Ένα απαλό χάδι σύρθηκε στο κεφάλι του. Είναι αυτό που νιώθεις αυτήν την στιγμή. Αυτό που σε γαργαλάει σε κάποιο σημείο του σώματος σου. Του σημείου που έχεις ανάγκη να στηριχτείς (ίσως στην καρδιά σου). Είναι μία φωνή που δεν είχες παρατηρήσει. Είναι ένας θεός, ένας πατέρας ή ένας φίλος. Κάποιος που σε αγαπάει χωρίς να το βλέπεις και το μόνο που αισθάνεσαι είναι ευλογία που ασχολείται μαζί σου επειδή είσαι μοναδικός. Όταν το σώμα σου είναι βαρύ, είναι η δύναμη που σε σηκώνει κι όταν οι πληγές από τον πόνο της καθημερινότητας πονάνε, είναι ένα αδιευκρίνιστο αίσθημα παρηγοριάς που δεν ξέρεις πως ήρθε. Είναι αρκετό όμως για να ξέρεις πως ότι κι αν γίνει έχεις κάποιον δίπλα σου. Αυτό το πρόσωπο θα είναι διαφορετικό κάθε φορά. Όμως αν σταθείς για λίγο, θα παρατηρήσεις πως ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει.

Το μωρό, το παιδί, ο νέος, ο άντρας, ο άνθρωπος έγιναν ένα και ξέσπασαν σε λυγμούς όταν κανείς δεν κοιτούσε. Όταν έρχεται η χειρότερη στιγμή που φοβάμαι, όταν οι ελπίδες μου λυγίζουν και η απόγνωση με κατακλύζει, θα είσαι ακόμα δίπλα μου; Όταν η πίστη μου δοκιμάζεται με αμφιβολίες και απογοητεύσεις, όταν λοξοδρομώ κατακλυσμένος από βία, μίσος και φόβο κι όταν κατακλύζομαι από συναισθήματα άλλοτε χαράς και άλλοτε θλίψης, σου ζητάω να είσαι πάντα δίπλα μου. Σου υπόσχομαι πως θα ζήσω προσπαθώντας για ένα καλύτερο αύριο, γιατί τώρα ξέρω πως εσύ θα βρίσκεσαι πάντα στο σήμερα (μου).

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΩΔΙΚΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το