ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ οι 10 καλύτερες χριστουγεννιάτικες ταινίες

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Σε 20 ημέρες έχουμε Χριστούγεννα! Τι ωραία που είναι να ζεις αυτή τη γιορτή με αυτούς που αγαπάς και να περνάς τέλεια μαζί τους!

Αν και γιορτάζω Πάσχα λόγω του ονόματός μου, μπορώ να πω με σιγουριά ότι τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου γιορτή. Με το που μπαίνει ο Σεπτέμβρης λέω τι ωραία, σταματάει η ζέστη και πλησιάζουμε στις γιορτές. Όλα είναι πιο όμορφα και λίγο πιο αισιόδοξα αυτή την περίοδο του χρόνου.

Παρακάτω σας έχω συγκεντρώσει τις 10 καλύτερες χριστουγεννιάτικες και πιο διαχρονικές ταινίες. Οι δύο τελευταίες είναι οι αγαπημένες μου και δεν παραλείπω να τις βλέπω τα Χριστούγεννα όταν τα εορταστικά λαμπάκια αναβοσβήνουν. Καλή προβολή!!

Και για το τέλος σας αφήνω τις 2 καλύτερες ταινίες όοοοολων των εποχών!!!

 +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ αγαπητέ μου εαυτέ...

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

                                                                                                                                 Αθήνα, 23/11/2016

Για δες πως περνάει ο καιρός...

Μεθαύριο, κλείνει ένας χρόνος από τότε που ξεκίνησες να γράφεις σε αυτό εδώ το ιστολόγιο. Ένας χρόνος, σίγουρα πολύ μικρό σαν διάστημα συγκριτικά με άλλους συν-αρθρογράφους, όμως γεμάτος εμπειρίες, πολυποίκιλες και διαφορετικές από κάθε άποψη, οι οποίες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μεταφέρθηκαν στα κείμενα που έγραψες και δημοσιεύτηκαν εδώ. Σκέψεις που περάστηκαν πάνω στο "χαρτί" του ηλεκτρονικού υπολογιστή και προβληματισμοί που απασχολούν τόσο σε προσωπικό, όσο και σε γενικότερο επίπεδο. Δεν είναι πρόθεση σου όμως να περιαυτολογήσεις μέσα από το σημερινό άρθρο (ειδικά σήμερα) παρά μόνο να κάνεις μια μικρή αναδρομή στην χρονιά που πέρασες στο yannidakis, να αναφερθείς σε ορισμένα από αυτά που αποκόμισες, καθώς και στα εφόδια που σου δόθηκαν για να συνεχίσεις (με ότι και να εμπεριέχεται σε αυτήν την... συνέχεια).

Ένα χρόνο πριν, λοιπόν, είχες την τύχη να στείλεις το βιογραφικό σου σε μια αγγελία όπου ζητούταν συντάκτης για ένα ιστολόγιο... κοινωνικού προβληματισμού. Μέσα από αυτήν την αγγελία είχες την ευκαιρία να γνωρίσεις τον Γιάννη και την συντακτική του ομάδα και να ξεκινήσεις να γράφεις τους προβληματισμούς της Τετάρτης διαμέσου του δικό σου προσωπικού "Ευαγγελίου" στοχασμών και ιδεών. Δεν θα κρύψεις ότι η αρχική πρόταση και ιδέα ήταν να ασχοληθείς κυρίως με την επικαιρότητα και τα γεγονότα του σήμερα εν γένει, όμως γρήγορα αυτό έγινε ελεύθερη θεματολογία. (Ευχαριστείς τον κ. Σπυριδάκη για αυτό, για την άνοχη που έδειξε αυτό το διάστημα επιτρέποντας σου να μιλήσεις για eurovision, φαντάσματα και ότι άλλο σου κατέβαινε στο κεφάλι!). Μέσα από την συγγραφή των κειμένων αυτών, έμαθες πολλά πράγματα. Αρχικά, το πως να οργανώνεις την σκέψη σου, πράγμα που στο παρελθόν σε ταλαιπωρούσε. Έπειτα, ανακάλυψες το πως σκέφτεται και μεταφέρει ο υπόλοιπος κόσμος (συνάδελφοι και αναγνώστες) την δική του, όπως επίσης και το πως αλληλεπιδρούν αυτές οι σκέψεις μεταξύ τους. Και φυσικά, εν τέλει, πήρες μια μικρή (μεγάλη) ιδέα για το τι μπορεί να είναι αυτός ο "πολυσυζητημένος" -εδώ πέρα-... προβληματισμός.

Από το πρώτο σου κείμενο μέχρι το σημερινό, μπορείς να αναγνωρίσεις και να δεις τους διάφορους εαυτούς και φάσεις της ζωής σου με μεγάλη ακρίβεια, και αυτό είναι κάτι που σε χαροποιεί ιδιαιτέρως. Θεωρείς πως το ταξίδι αυτό στο yannidakis σε έχει κάνει καλύτερο σε πολλά επίπεδα και πιστεύεις πως ήταν μια από τις καλύτερες επιλογές που έκανες στην μέχρι τώρα πορεία/ζωή σου. Θα το χαρακτήριζες ως εξέλιξη με μια λέξη. Ήταν μοίρα; Ήταν timing; Ήταν θέληση, αυτό που σε οδήγησε εδώ; Αυτό είναι κάτι που σε προβληματίζει ακόμα και σήμερα και, μεταξύ μας, νομίζω πως είναι κάτι που θα σε προβληματίζει για καιρό. Όμως, αυτό που σίγουρα δεν θα σε προβληματίσει ποτέ, είναι το πόσο ορθές μπορεί να είναι κάποιες φορές οι επιλογές που κάνουμε για τον εαυτό μας, και εν συνεχεία για τους άλλους.

ΥΓ: Όταν κάποια στιγμή ένας μελλοντικός σου εαυτός διαβάσει αυτό το κείμενο, θα ήθελες να σταθεί για λίγες στιγμές και να προβληματιστεί για το χθές του σήμερα και το σήμερα του αύριο, και ταπεινά να ευχηθεί σε όλους εμάς και εσάς...

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ~ "εγω φταίω" μια θεατρική παράσταση για το bullying

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Η λέξη Bullynig είναι αγγλικής προελεύσεως και στα ελληνικά αποδίδεται ως Εκφοβισμός (bully = νταής), η λέξη χρισημοποιήθηκε για 1η φορά το 1530! Το 1710 παίρνει τη σημασία του εκφοβισμού και στις μέρες μας ουσιαστικά ως Bullying νοείται κυρίως ο ψυχικός τραυτισμός του θύματος από την κακοποίηση που δέχεται (σωματική, λεκτική, συναισθηματική). Το Bullying μπορεί να παρουσιαστεί σε όλες τις ηλικίες και τις κοινωνικές ομάδες. Μεγαλύτερες διαστάσεις έχει πάρει "ο Σχολικός Εκφοβισμός", δηλαδή το Bullying στo πλαίσιο του σχολείου. Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το ΑΠΘ έχουν υποστεί Bullying το 29% των μαθητών. 

Τον Νοέμβριο στα όμορφα Χανιά ανεβαίνει το θεατρικό έργο της Εύας Γκουντάρα "Εγώ Φταίω" με θέμα το Bullying. Ακολουθεί το δελτίο τύπου:

Κατηγορία παράστασης: Θέατρο - χορός

Τύπος παράστασης: δράμα, ρεαλισμός, θρίλερ

Καταλληλότητα: άνω των 13 ετών.

Λίγα λόγια για το κείμενο από τη συγγραφέα:

Το κείμενο είναι ένας καταπέλτης στο διαχρονικό και άσχημα εξελισσόμενο φαινόμενο του εκφοβισμού, κατά κόσμο "Bullying". Με γνώμονα το παράλογο της βίας μεταξύ εφήβων το έργο θίγει και άλλες εκφάνσεις της βίας. Βία ψυχολογική, βία ενδοοικογενειακή, βία ρατσιστική, βία ως απόρροια του φανατισμού. Μέσα από ένα ταξίδι στο σαλεμένο μυαλό του θύτη βλέπουμε να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας μια τραγική ιστορία. Μια αναδρομή στο παρελθόν του θα μας δώσει την ευκαιρία να αναζητήσουμε το γιατί. Υπάρχει άραγε δικαιολογία;  Ποιος φταίει για τις πράξεις μας αν όχι εμείς; Σε ποια ηλικία αρχίζουμε να φταίμε; Πόσο αθώοι είναι οι γύρω μας; Πόσο αθώοι εμείς και οι προθέσεις μας;

Δεν είναι μόνο φόρος τιμής στους νεκρούς, είναι κυρίως για να ξυπνήσουμε τους "αθώους" εαυτούς μας, για να ανοίξουμε τα σφραγισμένα στόματα μας, για να μη γίνουμε οι επόμενοι που φταίνε, για να μη σβήσουν άλλα χαμόγελα από αθώα πρόσωπα...

Μια δουλειά συλλογική, θλιβερή προσταγή από την κοινωνία μας, από όλους εμάς, για μας και εσάς...

Συντελεστές:

Κείμενο: Εύα Γκουντάρα

Σκηνοθεσία: Γιώργος  Σιδεράκης - Εύα Γκουντάρα

Παίζουν:

Βασίλης Αντωνάκης

Νίκος Μοτάκης

Νεκτάριος Λιονάκης

Παναγιώτης Βαγιωνάκης

Δέσποινα Αθητάκη

Ευφροσύνη Χουρδάκη

Συμμετέχουν:  Γιάννης Κρομιδάκης, Διονύσης Τέρεχωφ, Εύα Γκουντάρα και ο μικρός Μάνθος Παπαδόσηφος.

Σκηνικά: Διονύσης Τέρεχωφ

Φώτα - ήχος: Νίκος Μαρκάκης

Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Κατσικανδαράκης

Χορογραφία:  Richard Szilagyi

Video edit: Αλίκη Χιωτάκη

Φωτογράφιση Αφίσας: Γιάννης Κρομιδάκης

Μακιγιάζ: Ξένια Ζάχου

Κατόπιν συζήτησης με την αντιδήμαρχο κ. Βαρβάρα Περράκη η οποία έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δουλειά μας αποφασίσαμε να διαθέσουμε μέρος των εσόδων στο κοινωνικό παντοπωλείο.

Που και πότε παίζουμε:

Η παράσταση θα ανέβει στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανιών.

Ημερομηνίες παραστάσεων: 3,4,5,6 Νοεμβρίου.

Με εκτίμηση,

Εύα Γκουντάρα και η ομάδα. +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ οι αποχρώσεις της μουσικής που ξυπνούν τις αισθήσεις

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Σας αρέσει να ακούτε μουσική; Εμένα πολύ! Και όταν λέω πολύ, εννοώ πως ακόμα και την Μεγάλη Παρασκευή θέλω να ακούσω μια μελωδία. Κάτι που θα μου αρέσει ιδιαίτερα και τότε θα ανέβει η ψυχολογία μου.

Τι γίνεται όμως όταν αναπάντεχα συναντάς ένα μουσικό ο οποίος είναι έτοιμος να απογειώσει τη μουσική σου φαντασία; Τότε τα πράγματα αλλάζουν. Ανακαλύπτεις πώς παράγεται η μουσική και μαθαίνεις να ακούς ένα τραγούδι ολόκληρο. Mαθαίνεις να κάνεις focus στα λόγια και την αρμονία της μουσικής που συνοδεύει τους στίχους.

Εκτιμώ τους ανθρώπους που γνωρίζουν μουσική. Κρύβουν ευαισθησίες που οι υπόλοιποι, που δεν έχουμε μουσικές γνώσεις, δεν διαθέτουμε (οκ, δεν είμαι απόλυτη σε αυτό). Πάντως παρατηρούν μικρές ηχητικές λεπτομέρειες που σε εμάς, τους απλούς, διαφεύγουν.

Όλοι έχουμε έναν μουσικό μέντορα και του επιτρέπουμε να μας ξεναγήσει σε άγνωστα μουσικά μονοπάτια εκεί που η τουρκο-μπαρόκ κουλτούρα και το κιτς δεν έχουν καμία απολύτως θέση. Η καρδιά μας πλημμυρίζει με εξαιρετικές μουσικές συνθέσεις που μετά από μια κοπιαστική ημέρα μας γαληνεύουν αναπάντεχα και αυτομάτως μας γεμίζουν με συναισθήματα και αναμνήσεις.

Η μουσική δεν ερεθίζει μόνο τα αυτιά μας αλλά και την ψυχή μας. Υπερέχει των άλλων τεχνών. Πώς θα υπήρχε ο χορός για παράδειγμα αν δε συνοδευόταν από μουσική. Τι αξία θα είχε μια ταινία αν δεν υπήρχε μουσική ταυτότητα, μια μουσική που θα εντείνει την αγωνία του θεατή... +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ το φθινόπωρο του στοχασμού

Φθινόπωρο, φθορά, παρακμή, τα σχολεία σε λειτουργία, οι διακοπές τελείωσαν και μόνο οι καλοκαιρινές αναμνήσεις μένουν να μας συντροφεύουν στην επιστροφή της μελαγχολικής μας ρουτίνας. Το φως χάνεται γρήγορα πίσω από τις βουνοκορφές και οι νύχτες μακραίνουν σταδιακά καταπίνοντας τις όμορφες παραλίες και τα δροσερά λαγκάδια. Μια ψύχρα προμηνύει τον ερχομό του άπονου χειμώνα και τ’ αγιάζι αρχίζει να δαγκώνει τα ακροδάχτυλα. Τα πρωτοβρόχια δροσίζουν την ξεραμένη γη και τα ποτάμια αρχίζουν να βρίσκουν και πάλι ζωή.

Το φθινόπωρο σε αντίθεση με τον ψυχικό ενθουσιασμό της Άνοιξης είναι η εποχή του στοχασμού, της αυτοσυγκέντρωσης, της θύμησης όλων αυτών που το ανέμελο καλοκαίρι μας έκανε να αμελήσουμε. Καιρός για τάξη και προγραμματισμό, καιρός για ταξινόμηση των καθηκόντων και των αναγκών, καιρός για καινούριους στοχασμούς και πλάνα. Ο χειμώνας που πλησιάζει και πρέπει να μας βρει έτοιμους για τις βαριές και σκοτεινές του μέρες. Μα δεν είναι το φθινόπωρο μόνο μια εποχή προετοιμασίας και στοχασμού, είναι καιρός να θαυμάσουμε τη φύση, να κουρνιάσουμε κάτω από μια απαλή κουβέρτα και ν’ απολαύσουμε το αγαπημένο μας βιβλίο μέσα στη θαλπωρή αυτής της απίθανης εποχής. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι και η εποχή της ελπίδας μια που και το τέλος του χρόνου φέρνει τις προσδοκίες για ένα καλύτερο χρόνο και την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.  

Ας αφήσουμε λοιπόν το φθινόπωρο να μας οδηγήσει σε κάτι καλύτερο και να μας προετοιμάσει για το νέο χρόνο με όλες τις χαρές και λύπες που πιθανόν θα μας φέρει. +Niko Spiridakis   

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ 90's-00's

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Τη δεκαετία των περίφημων 90's, τότε που μεσουρανούσε η Kate Moss, γεννήθηκα. Επίσης, να σημειώσω πως γεννήθηκα επί ΠΑΣΟΚ πράγμα για το οποίο δε φέρω καμία απολύτως ευθύνη.

Τη δεκαετία του '90 την αγαπώ γιατί ήταν πιο "προχώ" από εκείνη του '80. Πιο διασκεδαστική τηλεόραση και η μουσική βιομηχανία παρήγαγε τραγούδια με περισσότερο ρυθμό.

Όσον αφορά τη μόδα, ευτυχώς τα 90's δεν είχαν το έντονο στοιχείο του κιτς όπως το '80, με μαλλιά αφάνες, βάτες τεράστιες στα σακάκια, και έντονες γραμμές eyeliner που τα γυναικεία μάτια παρέπεμπαν πιο πολύ στου ET του εξωγήινου!!

Επιπλέον, αγαπήμένη εποχή μουσικά, είναι η πρώτη πενταετία του 2000. Δε θα ξεχάσω το καλοκαίρι του 2004, έκανα διακοπές στη Χαλκιδική με οικογένεια και φίλους σε ένα πραγματικά ονειρικό ξενοδοχείο. Το ξενοδοχείο είχε pool bar. Τα μεσημέρια ενώ οι δικοί μου κοιμόντουσαν η μουσική «βάραγε » ασταμάτητα και γύρω στις 16:00 κάθε μέρα έπαιζε αυτό  

Τότε, δεν υπήρχε διαδίκτυο για να μπορέσω να βρω το τραγούδι ούτε υπήρχε το shazam. Αν και ήμουν εννέα ετών θυμόμουν το Vamos A Bailar και έψαξα το τραγούδι 6 χρόνια αργότερα. Από τότε μου είχε κολλήσει και ήθελα να το βρω.

Ακόμη ένα τέλειο τραγούδι που συντρόφευε τα παιδικά μου χρόνια και ακούγοντάς το πάντα το χόρευα ήταν το "Let's Get Loud" της υπέρτατης show woman JLo! Το άσμα ακούστηκε το 1999. Σας το αφήνω παρακάτω να το απολαύσετε

Στη συνέχεια, θα βρείτε το απόλυτο, το Νο1, το αγαπημένο όλων των έφηβων κοριτσιών early 00's. Κορίτσια οι Backstreet Boys. Τύφλα να έχουν οι One Direction!!

Για το τέλος αφήνω το τραγούδι που άκουγα όταν μπήκα στην εφηβεία (τo 2008) και κατά κάποιο τρόπο με έχει σημαδέψει. Ενδεχομένως, να φταίει το λουκ του συγκροτήματος. Δεν ξέρω να σας πω. Όλα παίζουν!! Τα φιλιά μου με rumming through the monsoon από Τokio Hotel 

(καμένη ονομασία, αντικειμενικά πάντα μιλώντας)... Βάλ΄ τε τέρμα πλιζ!! +Nastazia A 

 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ξεκίνα απ' την αρχή σε έναν άλλο πλανήτη

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Εγώ παίρνω εξ ορισμού πως λίγο-πολύ οι περισσότεροι από εμάς δεν είμαστε ευχαριστημένοι από την εδώ ζωή μας. Κάποιοι θέλαμε έναν καλύτερο, πιο οργανωμένο και νομοταγή κόσμο για να ζούμε και άλλοι θέλανε έναν πιο ελεύθερο για να... κάνουν ότι θέλουν! Κάποιοι έχουν ευχηθεί να μην υπήρχαν πια σε αυτόν τον κόσμο και άλλοι ονειροπολούν για το πως θα μπορούσαν να τον αλλάξουν. Λίγο-πολύ όλοι θα θέλαμε να ξεκινήσουμε απ' την αρχή.

Και ίσως να μπορούμε. Απλά όχι στην Γη! Ο διάσημος ιδρυτής της SpaceX, Elon Musk έχει το σχέδιο έτοιμο. Ο δισεκατομμυριούχος τόνισε πως ο Άρης προσφέρει στους ανθρώπους μία “διέξοδο” από τον υπερπληθυσμό των 7 δισεκατομμυρίων της Γης, ενώ θα προστατεύσει το είδος μας από πιθανά συμβάντα που μπορεί να καταστρέψουν την ανθρωπότητα. Έχει ήδη φανταστεί τα διαστημόπλοια, με χωρητικότητα 100 και πλέον επιβατών, τα οποία θα κάνουν το ταξίδι Γη-Άρης πραγματικότητα με τιμή εισιτηρίου 200.000 δολάρια έκαστο.

Και εδώ έρχεται το ερώτημα μιας ολόκληρης ζωής: Θα ρίσκαρες την ζωή σου αφήνοντας πίσω για πάντα ότι υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο και να πήγαινες σε ένα αύριο με περιορισμένες πιθανότητες το οποίο όμως θα έφτιαχνες εσύ από την αρχή; Επειδή ουσιαστικά ο προβληματισμός είναι αυτός, πριν γράψω το κείμενο συζήτησα με μερικούς διαφορετικούς μεταξύ τους ανθρώπους. Κατέληξα πως όταν έχεις ξεκινήσει μία οικογένεια και όταν από εσένα εξαρτώνται πολλοί, τότε μάλλον τα πράγματα είναι αδύνατα. Αντίθετα, από τους ανθρώπους χωρίς παιδιά και ισχυρές εξαρτήσεις οι απόψεις ήταν διφορούμενες. Πολλοί συνέχισαν να πιστεύουν πως αξίζει να παλέψουν σε τούτο τον μάταιο κόσμο, ενώ οι τελικά οι υπόλοιποι βρήκαν ελκυστική την ιδέα του νέου αυτού ξεκινήματος.

Επειδή όμως στον Άρη δεν πας μόνος σου, αλλά μαζί σου θα φτιάξουν την νέα... αποικία πολλά άτομα ακόμα, τίθεται ένας νέος εξίσου σημαντικός προβληματισμός που δεν αφορά μόνο εσένα αλλά και τους ιθύνοντες του όλου σχεδίου εξ αρχής. Ποια άτομα επιλέγει κανείς για να στείλει στο ξεκίνημα ενός νέου ανθρώπινου πολιτισμού;
Έτσι σκέφτηκα εγώ:

• Επιστήμονες και μαθηματικούς και ιατρούς που αφενός θα μπορούν να συνεχίσουν το επιστημονικό έργο και αφετέρου θα μπορούν να εφαρμόσουν τις σύγχρονες πρακτικής της ιατρικής.
• Καλλιτέχνες οι οποίοι θα μπορούν να παράξουν λόγο, μουσική, ζωγραφική κλπ.
• Διαχειριστές. Μπορεί να ακούγεται αόριστο, όμως εκεί πάνω, όλα θα είναι μετρημένα και καμία σπατάλη δε θα είναι αποδεκτή. Τρόφιμα, οξυγόνο, πρώτες ύλες. Τουλάχιστον μέχρι να αρχίσει κάποιου είδους παραγωγή και ο πληθυσμός να αυξηθεί και να αναπαραχθεί ώστε να αρχίσει να συναλλάσσεται, θα χρειάζεται να γίνεται πολύ αυστηρός έλεγχος και διαχείριση των υλών.
• Ηλεκτρονικοί, ηλεκτρολόγοι, τεχνίτες κλπ. Γιατί η τεχνολογία θα παίξει βασικό ρόλο στην καθημερινότητα των ανθρώπων εκεί καθώς και στην εξέλιξή τους.
• Άντρες και Γυναίκες, γιατί... προφανώς!
• Λευκοί, έγχρωμοι, μελαψοί, ασιάτες κλπ. Γιατί το χρώμα είναι το ίδιο όμορφο με τα άλλα μέρη του σώματος ή του χαρακτήρα.
• Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Βουδιστές, Ινδουιστές κλπ. Γιατί η θρησκεία πρέπει να διαδοθεί και αν όχι, τότε μην ανησυχείτε, θα εκλείψει από μονή της...

Και κάπως έτσι φτιάχνεις ένα πρώτο μείγμα ενός νέου πολιτισμού... Την ίδια ώρα περισσότερες εταιρείες αδειοδοτούνται προκειμένου να πραγματοποιήσουν επανδρωμένες αποστολές στο διάστημα επενδύοντας εκατομμύρια σε κάτι το οποίο ίσως γίνει τάση τα επόμενα χρόνια. Εσύ; Είσαι έτοιμος να ξεκινήσεις απ' την αρχή; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ τελικά τα video games κάνουν καλό;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ο πρώτος λόγος που με ώθησε να ασχοληθώ με αυτό το θέμα είναι ότι τα Video Games συνδυάζουν μοναδικά την επιστήμη με την τέχνη. Διότι, από τη μία, χρειάζονται επιστημονικές γνώσεις για να στήσεις τέτοιου είδους παιχνίδια, από την άλλη, χρειάζεται δημιουργικότητα και φαντασία για να κάνει κανείς ένα παιχνίδι ελκυστικό. Και η δημιουργικότητα και η φαντασία είναι βασικά χαρακτηριστικά της τέχνης. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι για την υπό διαπραγμάτευση 10η τέχνη, τα Video Games αποτελούν μία από τις επικρατέστερες υποψηφιότητες

Ο δεύτερος λόγος είναι η ανάγκη μου να υπερασπιστώ αυτό το είδος παιχνιδιού. Και δεν θα τα υπερασπιστώ ως gamer, γιατί δεν είμαι! Απλώς τυγχάνει να υπήρξα παρατηρητής των επικών φιλονικιών των αντιμαχόμενων στρατοπέδων και με κέρδισαν οι gamers. Όχι γιατί συμβαίνει αρκετοί από αυτούς να είναι καλοί μου φίλοι, μα γιατί, πιστεύω ότι όσοι μαίνονται αυτών των παιχνιδιών έχουν λανθασμένη προσέγγιση του θέματος.

Όμως ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά…

Οι φήμες λένε…

Το να κάθεσαι με τις ώρες μπροστά σε μία οθόνη και να πωρώνεσαι με ένα παιχνίδι φαντάζει χαζό και ενέχει πολλούς κινδύνους, ιδίως, για τα παιδιά που εθίζονται και δεν επικοινωνούν και αποξενώνονται και είναι και επικίνδυνο για την υγεία τους και δεν διαβάζουν τα μαθήματά τους… Άσε που σύμφωνα με τις γιαγιάδες αυτά τα ηλεκτρονικά είναι κατασκευάσματα του διαβόλου, και χίλια δυο άλλα που δεν αξίζει καν να τα αναφέρω…

Η αλήθεια είναι…

Ας ξεκινήσουμε με το θέμα του εθισμού: Όλα στη ζωή θέλουν μέτρο, όχι μόνο τα Video Games. Κι όταν, πριν κάτι αιώνες, ο Κλεόβουλος έλεγε "μέτρον άριστον" και ο Αριστοτέλης ανέλυσε την έννοια της μεσότητας, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧAN VIDEO GAMES. Δεν είναι λοιπόν τα Video Games που εθίζουν, είναι η τάση των ανθρώπων - άλλων περισσότερο κι άλλων λιγότερο - να δημιουργούν πυρήνες συνήθειας και εθισμού στη ζωή τους.

Τώρα, ας υποθέσουμε ότι όντως είναι αρνητική επίδραση στη νέα γενιά. Λέω εγώ τώρα, τί είναι προτιμότερο; Να λογομαχεί κανείς με το παιδί του και να απαγορεύσει τη χρήση των Video Games ή να γίνει προσπάθεια από τους ειδήμονες να στρέψουν αυτήν την αγάπη των παιδιών προς όφελός τους; Για παράδειγμα, έχει παρατηρηθεί πως είθισται οι gamers να μιλάνε πολύ καλά αγγλικά γιατί το παιχνίδι τους δίνει το ΚΙΝΗΤΡΟ να ψάξουν και να μάθουν άγνωστες λέξεις και φράσεις για να περάσουν τα εμπόδια, επίπεδα, κ.α. Ακόμα, τους δίνει το ΚΙΝΗΤΡΟ να ερευνήσουν για θέματα και πρόσωπα που αναφέρονται στα παιχνίδια αυτά. Αν συνδυάσουμε αυτά με τις έρευνες που έχουν δείξει ότι ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΚΙΝΗΤΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ, καθώς και ότι η διδασκαλία μέσω του παιχνιδιού και δη με τη χρήση πολυμέσων είναι ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ και ίσως αποτελεί τον καλύτερο τρόπο εκμάθησης για μικρούς και μεγάλους θα πετυχαίναμε πολλά στο χώρο της εκπαίδευσης. Και δεν πρόκειται για κάτι νέο και πρωτοφανές στο εξωτερικό ήδη έχουν γίνει έρευνες και έχουν γραφτεί βιβλία, όπως το «Video Games & Εducation» του Harry J. Brown, ήδη εκπαιδευτικοί τα έχουν συμπεριλάβει στη διδασκαλία τους. 

Πληροφοριακά να πούμε ότι, με τον όρο Video Games εννοούμε κάθε τύπου ηλεκτρονικά παιχνίδια που υπάρχουν σε κινητά, κονσόλες, υπολογιστές… Οι βασικοί χρήστες των Video Games είναι τα παιδιά και οι έφηβοι, διότι η κινούμενη εικόνα και το εικονικό περιβάλλον διεγείρουν τη φαντασία τους περισσότερο από κάθε άλλο παιχνίδι. Ωστόσο, είναι αρκετά δημοφιλή και στις ηλικίες των 20-35, και όχι μόνο. Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, ότι παρόλο που το κοινό των video games είναι ανδροκρατούμενο, το γυναικείο κοινό, αν και μικρό, ολοένα και αυξάνεται.

Ακόμα, να σημειώσουμε ότι κάποια Video Games έχουν μεταφερθεί – επιτυχώς ή ανεπιτυχώς – στη μεγάλη οθόνη (π .χ. Lara Croft , το Prince Of Persia, Resident Evil franchise κ.α.), ακόμα, έχουν γραφτεί βιβλία βασισμένα σε Video Games όπως το «Assassins Greed». Επιπρόσθετα, έτσι για την ιστορία, να πούμε ότι το πρώτο παιχνίδι /μηχάνημα που διαφημίστηκε επίσημα, ήταν το Comput er Space (παιχνίδι φλίπερ), το 1971. Τέλος, ας δούμε και κάτι ενδιαφέρον: Τι συμβαίνει επαγγελματικά στη χώρα μας στο χώρο αυτό: Τα Video Games ανοίγουν και επαγγελματικούς ορίζοντες – πρόκειται για το Gaming. Με τον όρο Gaming εννοούμε τα παιχνίδια που διεξάγονται με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Ιδιωτικές σχολές έχουν δημιουργηθεί στη χώρα μας και παραδίδουν σεμινάρια για το Gaming.

Τα φιλιά μου! +Elena Alefantinou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ "σωκράτη εσύ superstar"

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Κατά τα αρχαία χρόνια, το θέατρο καθιστούσε το δημόσιο σχολείο του πλήθους. Στεκόταν ως δάδα επιμόρφωσης και προβληματισμού, που μεταλαμπάδευε το γνωστικό περιεχόμενο του μέσα από παραστάσεις, και με διαύλους επικοινωνίας τις 3 βασικές μορφές τους: την Κωμωδία, την Τραγωδία & το Σατυρικό Δράμα. Τότε, το θέατρο δεν ήταν απλά μια συνήθεια ή ένα χόμπι το οποίο επέλεγες αν θα ακολουθούσες ή όχι. Ήταν τρόπος ζωής και πηγή βιωματικών εμπειριών, που αποσκοπούσε στην πνευματική άσκηση.

Έκτοτε, τα πράγματα έχουν αλλάξει, καθώς ήταν φυσικό. Αν και τα χαρακτηριστικότερα αρχαία θέατρα της εποχής (Θέατρο Ηρώδου του Αττικού, Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου) έχουν διατηρήσει ένα αξιόλογο μέρος της παλιάς του αίγλης, ο περισσότερος κόσμος (αν όχι όλος) έχει αλλάξει ριζικά νοοτροπία και τρόπο αντιμετώπισης απέναντι στο θέατρο. Πλέον, το άλλοτε σχολείο του δήμου έχει μετατραπεί σε -καθαρά- τρόπο διασκέδασης και ψυχαγωγίας, αφού η μερίδα του θεατρικού κοινού το οποίο το αντιμετωπίζει διαφορετικά και, ενδεχομένως, πιο,.. σοβαρά, αποτελεί είδος προς εξαφάνιση. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αφενός, η εκπαίδευση είναι σήμερα πολύ πιο εύκολα προσβάσιμη οπότε ο κόσμος δεν έχει "τόση" ανάγκη τον διδάσκαλο του θεάτρου (ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει), και, αφετέρου, τα μέσα προβολής έχουν υποβιβάσει τον -τότε- μοναδικό τρόπο ψυχαγωγίας που προσέφερε το θέατρο, με αποτέλεσμα να ευτελισθεί και ο ρόλος του.

Και ενώ όλα φαίνεται να έχουν συμβάλει στην παρακμή του θεάτρου, αξίζει να σημειωθεί το εξής. Το ίδιο, σαν τρόπος ψυχαγωγίας και εκμετάλλευσης του ελεύθερου χρόνου, έχει ακμάσει αρκετά, αφού τα 3 βασικά είδη που αναφέραμε στην αρχή, έχουν αναπαραχθεί και πολλαπλασιαστεί σε δεκάδες άλλα, με στόχο να ικανοποιήσουν ακόμα και τις πιο ιδιαίτερες προτιμήσεις, του πιο απαιτητικού θεατή. Παρόλα αυτά, δεν είναι αντικειμενικά γνωστό, αν τα ρεύματα των θεατών που παρασύρονται από τις θεατρικές παραστάσεις παραμένουν στατικά, ή αυξομειώνονται και αυτά με την σειρά τους ανάλογα την εποχή και το κλίμα της εκάστοτε περιόδου. Παράλληλα, φημολογείται πώς "το θέατρο διαχρονικά ακμάζει σε περιόδους κρίσης (ακόμη και οικονομικής) και είναι πάντα σημείο κατατεθέν για σατιρισμό-σχολιασμό-κριτική των δρώμενων της επικαιρότητας" σε όλα τα επίπεδα. Αν αυτή η φήμη είναι αληθινή, αυτό είναι κάτι που δεν το γνωρίζω. Όμως, θα ήθελα να ρωτήσω το εξής. Εσείς, πότε πήγατε τελευταία φορά θέατρο;
Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ καλοκαιρινές αποδράσεις

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Δεν τίθεται θέμα αναλγησίας, αλλά θέμα ότι δεν υπάρχει χρόνος και ενδεχομένως και χρήμα για να αποφασίσεις που θα πας φέτος διακοπές, όσο κι αν το επιθυμείς.

Όταν κανονίζεις διακοπές υπάρχει η ίντριγκα του πρώτου ραντεβού. Η μόνη διαφορά με τα πρώτα ραντεβού είναι πως οι διακοπές θα έχουν σίγουρα επιτυχία γιατί θα γνωρίσεις ένα νέο μέρος που δεν είχες επισκεφθεί ξανά και θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό σου.

Η αλήθεια είναι πως παρά το γεγονός ότι είναι μια δύσκολη χρονιά όσον αφορά τα οικονομικά ζητήματα, οι ακτοπλοϊκές εταιρείες -αν πρόκειται για νησί- δε μειώνουν τις τιμές τους, μονάχα κάνουν ορισμένες προσφορές οι οποίες είναι πολύ περιορισμένες και πρέπει να είσαι συντονισμένος στη σελίδα της κάθε ακτοπλοϊκής για να πετύχεις τη σούπερ προσφορά!

Από κοντινά, στην Αθήνα, σημεία θα προτείνω την Αίγινα και την Άνδρο! Η Αίγινα έχει μια ήρεμη δύναμη. Πράσινα τοπία και γαλανά νερά είναι τα πρωταρχικά στοιχεία που παρατηρεί ο επισκέπτης. Φοβερό σημείο για εκδρομή με επιβλητικό τοπίο είναι ο Άγιος Νεκτάριος που συνδυάζεται η ομορφιά του τοπίου με την πίστη και προσδίδει ένα αγνό στοιχείο στο σύνολο.

Η Άνδρος από την άλλη, είναι ένα νησί με εξίσου πλούσια φυσική ομορφιά και με χαλαρή ζωή. Δεν είναι ιδιαίτερα ακριβή και έχει υπέροχες ακρογιαλιές. Το μόνο κακό είναι οι ατελείωτοι χωματόδρομοι που κάνουν την πρόσβαση. Το βράδυ το «Μπατσί» ζωντανεύει και γεμίζει κόσμο έτοιμο να περάσει ένα όμορφο καλοκαιρινό βράδυ.

Οικονομικό νησάκι με τέλειο φαγητό και παραλίες που θα ζήλευαν όλα τα εξωτικά νησιά του πλανήτη είναι η Μήλος. Το μαγευτικό «Κλέφτικο», που έχεις πρόσβαση μόνο με καΐκι, σου κλέβει κυριολεκτικά την καρδιά. Καθαρό τοπίο με γαλαζοπράσινα νερά που καθρεφτίζουν το πρόσωπό σου!

Όπου κι αν πάτε συμφέρει να ζητήσετε προσφορά από ένα ταξιδιωτικό γραφείο λέγοντας στους υπεύθυνους το «μπάτζετ» που διαθέτετε. +Nastazia A 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ~ άνθρωπος της δύσης: νοοτροπία και ψυχολογία μιας ψεύτικης ελευθερίας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ξέρω ότι θα με πιστέψετε αν σας πω πως ο μέσος άνθρωπος του Δυτικού πολιτισμού έχει πολλά μα πάρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά με έναν συμπολίτη του. Μπορεί να λέμε πως κάθε άνθρωπος διαφέρει, όμως οι διαφορές αυτές αφορούν λεπτομέρειες και δεν είναι τέτοιες που να μπορούν να επηρεάσουν τόσο πολύ τα πράγματα.

Ο μέσος πολίτης της Δύσης έχει μεγαλώσει με πολύ συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, τρόπο αντίδρασης και τρόπο ψυχολογικής κατανόησης στα δρώμενα του περιβάλλοντός του. Αυτή η ομαδοποίηση είναι πολύ εξυπηρετική για όλους εκείνους που σήμερα εργάζονται στην διαχείριση των ερεθισμάτων που προσφέρονται σήμερα στον άνθρωπο. Ποιες είναι αυτές; Η τηλεόραση, το διαδίκτυο, οι εφαρμογές στο κινητό μας.

Σκεφτείτε το λίγο. Πιστεύετε πως η σειρά των διαφημίσεων μεταξύ ενός τηλεοπτικού προγράμματος είναι τυχαία; Πιστεύετε πως τα μενού σε μία ιστοσελίδα βρίσκονται τυχαία στην πάνω σειρά ή πως η εμφάνιση των διαφημίσεων απλά στριμώχνεται στα δεξιά και αριστερά του άρθρου που διαβάζετε;

Ας το προχωρήσουμε λίγο αυτό.

Μπαίνοντας σε μία σελίδα ενημέρωσης βλέπετε μεγάλες εικόνες και μεγάλα γράμματα στο βασικό θέμα κάθε φορά και δίπλα και από κάτω περισσότερα θέματα. Ωστόσο αν θέλεις να περιηγηθείς σε κάποιο συγκεκριμένο θέμα, θα πας στο μενού της σελίδας έχοντας εκεί ορισμένες επιλογές. Πολιτική, αθλητισμός, πολιτισμός κλπ. Πιστεύεις ότι αλήθεια κατάφερες να περιηγηθείς ελεύθερα στην σελίδα;

Ήταν τελικά οι επιλογές που σου δόθηκαν σε μία δεδομένη στιγμή και σε έναν δεδομένο χώρο (έστω ψηφιακό) αρκετές;

Όταν επιλέγεις ανάμεσα σε μία λίστα, έχεις αναρωτηθεί ποτέ για την ή τις, επιλογές σου και μετά είσαι σίγουρος ότι είναι όλες εκεί ή έχεις αναρωτηθεί για εκείνη που δεν υπάρχει διαθέσιμη...

Είναι γεγονός πως ο τρόπος που οι εταιρείες και οι σχεδιαστές φτιάχνουν αυτές ή οποιεσδήποτε άλλες λίστες είναι τέτοιος που να εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα, να δημιουργούν ανάγκες και επιλογές που οι ίδιοι μπορούν να υποστηρίξουν και να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση στον χρήστη πως εκείνος έχει τον έλεγχο της δραστηριότητάς του.

Είναι ακριβώς το ίδιο με το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς όταν αγοράζεις γάλα ή δημητριακά. Έχεις ένα ολόκληρο ράφι με δεκάδες επιλογές και αυτές οι επιλογές δημιουργούν και την αντίστοιχη ανάγκη σου. Εγώ για παράδειγμα αγόραζα για χρόνια ένα συγκεκριμένο αποσμητικό. Όταν ξαφνικά αυτό δεν υπήρχε στο ράφι του σούπερ μάρκετ, αρχικά διαμαρτυρήθηκα στον υπάλληλο, αμέσως μετά στον προϊστάμενο και ύστερα πήρα μέχρι και την αντιπροσωπεία στην Αθήνα. Τελικά ξέρετε τι έκανα; Βρήκα ένα άλλο αποσμητικό το οποίο και χρησιμοποιώ μέχρι σήμερα!

Δεν ξέρω αν ασχολείστε με το κινητό σας όσο εγώ, πάντως ο μέσος χρήστης ελέγχει το smartphone του περίπου 150 φορές την ημέρα και τελικά όσες περισσότερες επιλογές του δίνουν οι διάφορες εφαρμογές του, τόσο πιο πεπεισμένος είναι ότι πλέον έχει όλα τα εργαλεία πληροφόρησης που χρειάζεται. Όταν ξυπνάτε, δεν ελέγχετε τις ειδοποιήσεις στο κινητό σας; Αν τις ελέγξετε όλες έχετε ένα αίσθημα ανακούφισης ότι όσο κοιμόσασταν δεν συνέβη κάτι που να σας αφορά και να μην ενημερωθείτε για αυτό. Όμως όλοι ξέρουμε πως αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό...

Γενικά η εξάρτηση από τα κοινωνικά δίκτυα μας επηρεάζει πλέον πολύ. Σίγουρα έχετε φίλους στα προφίλ σας που έχετε να βρεθείτε εδώ και πολλά χρόνια, όμως ενώ δεν έχετε ανάγκη την φυσική τους παρουσία δεν θα τους διαγράψετε διότι κατά βάθος θέλετε να παρακολουθήσετε την δραστηριότητά τους όταν εσείς νιώσετε την επιθυμία αυτή. Επίσης, είστε εξαρτημένοι από το σύμβολο των ειδοποιήσεων. Τα likes, τις κοινοποιήσεις, τα μηνύματα και όλα αυτά που δείχνουν ότι κάποιος όχι μόνο σας σκέφτεται, αλλά πολύ περισσότερο σας αποδέχεται. Εσάς, το μουσικό σας γούστο, το χιούμορ ή ακόμα τις πολιτικές σας πεποιθήσεις. Χωρίς να έχω επίσημη μέτρηση, ποιος θα διαφωνήσει πως όταν ο μέσος χρήστης δει ειδοποιήσεις στο κινητό του, η παλμοί του δεν αυξάνονται έστω και στιγμιαία, έστω και ασυναίσθητα.

Ο μέσος πολίτης της Δύσης έχει μία συνεχή φοβία ότι θα χάσει κάτι. Από μια είδηση για κάτι που τον ενδιαφέρει μέχρι μία αλλαγή κατάστασης στον "τοίχο" ενός "φίλου". Αν και αυτό είναι γεγονός, μπορεί να γκρεμιστεί σαν χάρτινος πύργος όταν διαπιστώσει κανείς πως η πραγματική απουσία δραστηριότητας δεν θα του στοιχίσει καθόλου. Αν για παράδειγμα ο server του facebook "πέσει" και η σελίδα δεν λειτουργεί για 2-3 μέρες, τότε κανείς δεν θα ενδιαφερθεί σε εκείνο το διάστημα για εκείνον που έτσι κι αλλιώς δεν έχει μαζί του φυσική επαφή. Για εκείνους δε με τους οποίους έχει φυσική επαφή, αυτή ακριβώς θα επιδιώξει! Είναι πολύ αστείο το πόσο εύκολα μπορούμε να αποτοξινωθούμε από αυτόν τον εθισμό.

Και όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά ένα σύνολο πολύ προσεκτικής δημιουργίας αναγκών από τις ίδιες τις εταιρείες που τα παρέχουν αυτά. Και ξέρετε κάτι; Είναι άπληστοι. Έχετε φτάσει στο τέλος ενός άρθρου που διαβάσατε; Ακριβώς πιο κάτω ή κολλητά δίπλα έχει κείμενα που με αυτόματο τρόπο ταιριάζουν κατά κάποιο τρόπο με αυτό που μόλις διαβάσατε και σας παροτρύνουν να συνεχίσετε το διάβασμα. Δεν με πιστεύετε; Μπείτε στο youtube. Πλέον μόλις ολοκληρωθεί ένα video σας δίνει λίγα δευτερόλεπτα να επιλέξετε ένα επόμενο από την δεξιά μπάρα, αν δεν το κάνετε τότε αυτό επιλέγει ένα παρόμοιο με αυτό που μόλις είδατε και το ξεκινάει αυτόματα! Με άλλα λόγια θα κάνει τα πάντα για να σας κρατήσει καθηλωμένο στη σελίδα αυτή γλιτώσει χρόνο.

Αν συνοψίσουμε τα πάντα σε μία φράση, θα διαπιστώσουμε πως ο μέσος άνθρωπος της Δύσης αρέσκεται στο να είναι εξαρτημένος. Αρέσκεται στο να είναι κάτω από έναν υποσυνείδητο έλεγχο που πολλές φορές του δίνει τα αντιφατικά ονόματα "ελευθερία" και "επιλογή" κάνοντας τελικά θεό εκείνον που φτιάχνει και δίνει αυτές τις... επιλογές! Ναι, είμαστε ελεύθεροι, αλλά η ελευθερία μας είναι κλεισμένη σε ένα πλαίσιο που άλλοι έχουν φτιάξει για εμάς και επειδή δεν βλέπουμε τι υπάρχει έξω από αυτό, το αποδεχόμαστε σαν στοιχείο ελευθερίας. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ μία αναδρομή στο... μπεν-μιξ για καλές ελεύθερες διακοπές

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Κάποιοι τυχεροί θα έχουν κάνει ήδη τα πρώτα τους μπάνια, κάποιοι άλλοι, ίσως, θα περιμένουν ακόμα για την καλοκαιρινή τους άδεια. Σε κάθε περίπτωση, ο 2ος μήνας του καλοκαιριού μόλις μπήκε! Ήλιος, Θάλασσα, διακοπές είναι τα trends των ημερών. Σε αυτό το πνεύμα κινηθήκαμε λοιπόν σε τούτο το άκρως καλοκαιρινό άρθρο, ταξιδεύοντας, παράλληλα, πίσω στο χρόνο και κρίνοντας από απόσταση τα "σημεία των τότε καιρών"...

Πόσο δεδομένο είναι για εμάς σήμερα να πηγαίνουμε χαλαρά στην παραλία με την παρέα μας και να καθόμαστε δίπλα σε άλλες παρέες αγοριών και κοριτσιών;! Κι όμως, δεν ήταν πάντα έτσι. Στην κλασική ταινία «Η θεία από το Σικάγο» μνημονεύεται αυτή η αλλαγή, η αλλαγή που οδήγησε στα λεγόμενα «μπέν-μιξ».

Ως το 1924 απαγορεύονταν τα μεικτά θαλάσσια λουτρά! Ως τότε πήγαινε η εκάστοτε οικογένεια στην παραλία και χωρίζονταν οι θηλυκοί από τους αρσενικούς! Μάλιστα, υπήρχε και φράκτης από συρματόπλεγμα! Ακόμα, υπήρχαν παρατηρητήρια και αστυνομικοί σε περιπολία! (άκουσον-άκουσον αστυνομικοί αντί για ναυαγοσώστες!) 

Προσπαθώντας, λοιπόν, να λύσω την απορία μου γιατί να υπάρχει αστυνόμευση;! Ανακάλυψα τόσο τους λόγους όσο και από πού προήλθε η λέξη «μπανιστήρι»! Λοιπόν, οι άνδρες της εποχής εκείνης με διάφορους τρόπους και μέσα (π.χ. ανοίγονταν με βάρκες στη θάλασσα, σκαρφάλωναν σε δέντρα  κ.λπ.) προσπαθούσαν να πλησιάσουν στην πλευρά των γυναικών και να τις δουν «να λούονται στα δροσερά νερά της θάλασσας»! Εε, μπάνιο – μπανιστήρι – μπανίζω κ.λπ. 

Ώσπου μια μέρα… μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού… εκεί στα 1924, οι νέοι της εποχής δημιούργησαν ένα μικρό κίνημα και «μπούκαραν» στο τμήμα της πλαζ που ήταν για τις γυναίκες! Έκτοτε, καθιερώθηκαν τα κοινά / μεικτά λουτρά! Βέβαια, μη νομίζετε… απλώς η αστυνόμευση σταμάτησε και τα ακραία μέτρα! (Μα συρματόπλεγμα στην πλαζ! Αυτό θα ήθελα να είμαι από μια μεριά να το δω πως το στήνανε!). Από εκείνη τη μέρα, λοιπόν, ως και τη δεκαετία του 1950 περίπου η οικογένεια έπαιζε το ρόλο του αστυνόμου, πήγαιναν, δηλαδή, σε ερημικές παραλίες, ειδικά αν είχαν κορίτσια της παντρειάς! Και πόσες οικογένειες να ήταν ανοικτόμυαλες πριν το 1950;! Απειροελάχιστες!

Feel free, it’s summer time!!! Καλές διακοπές σε όλους! Τα φιλιά μου! +Elena Alefantinou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »