Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Δεν ξέρω αν το σημερινό κείμενο αναφέρεται σε όσους πιστεύουν ή όχι στα Θεία. Σε όσους είναι ακόλουθοι της Εκκλησίας ή την περιφρονούν. Σε όσους θεωρούν τους εαυτούς τους θρησκευόμενους ή όχι. Κάπου εκεί ανάμεσα θεωρώ πως βρίσκομαι κι εγώ.
Όμως πέρα από αυτά, πέρα του αν ότι κάνουμε, το κάνουμε για να είμαστε καλοί, ενάρετοι ή αρεστοί στα μάτια Του Θεού, πόσο αντικειμενικά καλοί είμαστε τελικά; Το έχετε σκεφτεί; Βασικά... σας ενδιαφέρει και καθόλου; Δεν μπορεί, θα υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που δεν ενδιαφέρονται για το αν είναι καλοί.
Για εμάς τους υπόλοιπους τι ισχύει; Θεωρώ πως ο καθένας έχει την δική του υποκειμενική θεωρία για το τι πρέπει να κάνεις, τι να μην κάνεις και τι να υπομένεις προκειμένου να θεωρείσαι ότι είσαι καλός. Ξέρεις, αυτός που με την παρουσία του δεν επιβαρύνει την κοινωνία, αλλά την βοηθάει έστω και λίγο. Λοιπόν; Πως εξασκείσαι στην... καλοσύνη; Ξέρετε, είναι η κατάλληλη εποχή να κάνουμε αυτή τη συζήτηση μιας και υποτίθεται πως βρισκόμαστε σε εποχή νηστείας. Αρκεί λοιπόν η καταπίεση του εγωισμού; Των υλικών μας προσδοκιών; Η ανάπτυξη του εθελοντισμού, της προσφοράς και της κοινωφέλειας; Κάποια από αυτά, όλα μαζί ή και κάποια σε συνδυασμό;
Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος σε αυτά. Όπως έγραψα και στην αρχή είναι υποκειμενικό. Έτσι, επιφανειακά θα έλεγα πως το βασικότερο είναι να ενδιαφερθούμε για αυτήν την διαδικασία ανάπτυξης του καλού μέσα μας. Γιατί μην γελιέστε, το κακό πάντοτε υπάρχει στον καθένα από εμάς, αλλά ανάμεσα στο αγγελάκι πίσω από το δεξί αυτί και το διαβολάκι πίσω απ' το αριστερό, είναι εμείς ποιο επιλέγουμε να ακούσουμε κάθε φορά.
Έρχεται η Ανάσταση, όμως πριν από αυτή μην ξεχνάτε πως προηγείται πάντοτε η Μεγάλη Παρασκευή, ολόκληρη η Εβδομάδα των Παθών (που διανύουμε). Εσείς πως την περνάτε; +Yanni Spiridakis
Όμως πέρα από αυτά, πέρα του αν ότι κάνουμε, το κάνουμε για να είμαστε καλοί, ενάρετοι ή αρεστοί στα μάτια Του Θεού, πόσο αντικειμενικά καλοί είμαστε τελικά; Το έχετε σκεφτεί; Βασικά... σας ενδιαφέρει και καθόλου; Δεν μπορεί, θα υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που δεν ενδιαφέρονται για το αν είναι καλοί.
Για εμάς τους υπόλοιπους τι ισχύει; Θεωρώ πως ο καθένας έχει την δική του υποκειμενική θεωρία για το τι πρέπει να κάνεις, τι να μην κάνεις και τι να υπομένεις προκειμένου να θεωρείσαι ότι είσαι καλός. Ξέρεις, αυτός που με την παρουσία του δεν επιβαρύνει την κοινωνία, αλλά την βοηθάει έστω και λίγο. Λοιπόν; Πως εξασκείσαι στην... καλοσύνη; Ξέρετε, είναι η κατάλληλη εποχή να κάνουμε αυτή τη συζήτηση μιας και υποτίθεται πως βρισκόμαστε σε εποχή νηστείας. Αρκεί λοιπόν η καταπίεση του εγωισμού; Των υλικών μας προσδοκιών; Η ανάπτυξη του εθελοντισμού, της προσφοράς και της κοινωφέλειας; Κάποια από αυτά, όλα μαζί ή και κάποια σε συνδυασμό;
Έρχεται η Ανάσταση, όμως πριν από αυτή μην ξεχνάτε πως προηγείται πάντοτε η Μεγάλη Παρασκευή, ολόκληρη η Εβδομάδα των Παθών (που διανύουμε). Εσείς πως την περνάτε; +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
