Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010
Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010
Σάββατο 13 Μαρτίου 2010
Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010
Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010
Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010
Τρίτη 9 Μαρτίου 2010
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
Σάββατο 6 Μαρτίου 2010
Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010
Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010
yannidakis live τετάρτης - ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ, ΕΚ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟΙ
Τελικά το περιβόητο γερμανικό δημοσίευμα μάλλον ωφέλησε παρά έβλαψε τον έλληνα http://yannidakis.spaces.live.com/ :[
Τρίτη 2 Μαρτίου 2010
Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010
yannidakis live – ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στο "Ερώτημα της Εβδομάδας" αναζητήθηκε η θέση της Ελλάδας στον κόσμο κι εσείς δώσατε την απάντηση yannidakis.spaces.live.com :[
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010
yannidakis live δευτέρας - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Η ΕΛΛΑΔΑ;
Στο σημερινό "Ερώτημα της Εβδομάδας" αναζητάμε την αντικειμενική υπόσταση της Ελλάδας; Ποιά είναι; http://yannidakis.spaces.live.com/
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010
Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010
Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010
Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010
Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010
Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010
Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010
Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010
Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010
Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010
Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010
Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010
Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010
Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010
Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010
Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010
Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010
Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010
Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010
Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010
Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010
Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010
Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010
Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010
Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010
Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010
Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010
Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010
Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010
Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009
Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009
Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009
Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009
Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009
Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009
Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009
Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009
Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009
Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009
Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009
Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009
Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009
Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009
yannidakis live τετάρτης - ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΑΝΑΨΑΝ. ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΤΑ ΣΒΗΣΕΤΕ;
Αρχισε το εορταστικο ωραριο & η αντιδραση καταναλωτων αποτελει αντικειμενο μελετης στο yannidakis live http://yannidakis.spaces.live.com :[
Διαβάστε περισσότερα.. »
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009
yannidakis live τρίτης - Ε.3. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕΣΩ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ (μέρος vii)
Το Β' μερος του αφιερωματος του yannidakis live στην "Επικοινωνια Μεσω Τεχνολογιας" με αντικειμενο το διαδικτυο http://yannidakis.spaces.live.com :[
Διαβάστε περισσότερα.. »
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009
ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ
Σημερα στο "Ερωτημα της Εβδομαδας" επιλεγουμε Θεωριες Συνωμοσιας οπως εμεις τις πιστευουμε. Πιστευουμε; http://yannidakis.spaces.live.com :[
Διαβάστε περισσότερα.. »
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009
yannidakis live πέμπτης - ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ. Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ
Καληνωρίσματα. Από την 1η Δεκεμβρίου κάτι έχει αλλάξει. Μπορεί να μην το νοιώσαμε και βραχυπρόθεσμα ίσως ποτέ να μην το ζήσουμε, όμως η Ευρώπη όπως την ξέραμε, άλλαξε. Άλλαξε διοικητικά, οργανωτικά, διαρθρωτικά και είναι πλέον μια ενιαία κοινότητα πολιτών με συγκεκριμένα πρόσωπα εκπροσώπησης των πολιτών. Ένα μεγάλο πολυμορφικό κράτος! Η περιβόητη “Συνθήκη της Λισαβόνας” τέθηκε σε εφαρμογή και πλέον η Ευρώπη έχει ουσιαστική υπόσταση.
Υπάρχουν πολλοί ενδιαφέροντες ιστοτόποι για να διαβάσετε για το τι θα μας προσφέρει η εφαρμογή της Συνθήκης, όμως το πλέον δημοκρατικό απ’ όλα είναι πως οποιοδήποτε μέλος επιθυμεί, μπορεί απλά… να αποχωρήσει! Οι ευρωβουλευτές αυξάνονται και κατ’ αναλογία και η εκπροσώπηση από τα κράτη-μέλη, ενώ πλέον οι πολιτικές θα είναι ενιαίες κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα όταν αγγίζουμε το θέμα της μετανάστευσης. Την ίδια στιγμή κάθε χώρα δύναται να εξαιρείται των πολιτικών αυτών μιας και το εκπληκτικό της Συνθήκης είναι πως υπάρχει μια χαρακτηριστική ελαστικότητα στην εφαρμογή των αποφάσεων της. Οι ψηφοφορίες θα γίνονται με πλειοψηφίες ενώ συγκεκριμένοι ευρωβουλευτές κάθε χώρας έλαβαν ξεχωριστό πόστο ενασχόλησης. Κάτι σαν τα Υπουργεία. Εκείνο όμως που χαρακτηρίζεται ως νίκη των ευρωπαίων πολιτών έναντι των πολιτικών αντιπροσώπων τους είναι η διάσημη πρωτοβουλία των πολιτών την οποία θα αναλύσω προσεχώς στο yannidakis live μιας και είναι η επισφράγιση των δημοκρατικών προθέσεων της ΕΕ έναντι σε κάθε κράτος-μέλος της και σε κάθε πολίτη αυτής.
Σε μια εποχή που η Κοινότητα διευρύνεται συνεχώς, ενώ κάθε νέο μέλος περνά από εξονυχιστικό έλεγχο κριτηρίων (βλέπε τουρκία), η θέσπιση πολιτικών όρθωσης του θηρίου που λέγεται Ευρώπη έναντι των άλλων όπως της αναδυόμενης οικονομίας της Κίνας, της βυθιζόμενης των ΗΠΑ και της πάντα ιδιόμορφης Ρωσίας, φαντάζει απαραίτητη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ότι ονειρεύονταν οι οραματιστές της και εμείς είμαστε μέλη μια σπουδαίας οικογένειας ως ισότιμα μέλη, παρά τα προβλήματα μας. Τι θα λέγατε να αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε ως τέτοια;
Διαβάστε περισσότερα.. »
Υπάρχουν πολλοί ενδιαφέροντες ιστοτόποι για να διαβάσετε για το τι θα μας προσφέρει η εφαρμογή της Συνθήκης, όμως το πλέον δημοκρατικό απ’ όλα είναι πως οποιοδήποτε μέλος επιθυμεί, μπορεί απλά… να αποχωρήσει! Οι ευρωβουλευτές αυξάνονται και κατ’ αναλογία και η εκπροσώπηση από τα κράτη-μέλη, ενώ πλέον οι πολιτικές θα είναι ενιαίες κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα όταν αγγίζουμε το θέμα της μετανάστευσης. Την ίδια στιγμή κάθε χώρα δύναται να εξαιρείται των πολιτικών αυτών μιας και το εκπληκτικό της Συνθήκης είναι πως υπάρχει μια χαρακτηριστική ελαστικότητα στην εφαρμογή των αποφάσεων της. Οι ψηφοφορίες θα γίνονται με πλειοψηφίες ενώ συγκεκριμένοι ευρωβουλευτές κάθε χώρας έλαβαν ξεχωριστό πόστο ενασχόλησης. Κάτι σαν τα Υπουργεία. Εκείνο όμως που χαρακτηρίζεται ως νίκη των ευρωπαίων πολιτών έναντι των πολιτικών αντιπροσώπων τους είναι η διάσημη πρωτοβουλία των πολιτών την οποία θα αναλύσω προσεχώς στο yannidakis live μιας και είναι η επισφράγιση των δημοκρατικών προθέσεων της ΕΕ έναντι σε κάθε κράτος-μέλος της και σε κάθε πολίτη αυτής.
Σε μια εποχή που η Κοινότητα διευρύνεται συνεχώς, ενώ κάθε νέο μέλος περνά από εξονυχιστικό έλεγχο κριτηρίων (βλέπε τουρκία), η θέσπιση πολιτικών όρθωσης του θηρίου που λέγεται Ευρώπη έναντι των άλλων όπως της αναδυόμενης οικονομίας της Κίνας, της βυθιζόμενης των ΗΠΑ και της πάντα ιδιόμορφης Ρωσίας, φαντάζει απαραίτητη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ότι ονειρεύονταν οι οραματιστές της και εμείς είμαστε μέλη μια σπουδαίας οικογένειας ως ισότιμα μέλη, παρά τα προβλήματα μας. Τι θα λέγατε να αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε ως τέτοια;
Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009
yannidakis live πέμπτης - ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Καληνωρίσματα. Έχει πλέον περάσει αρκετός καιρός μετά τις ιστορικές κοινοβουλευτικές εκλογές που πανηγυρικά κέρδισε το Πα.Σο.Κ. με αυτόματο πιλότο δεδομένης της αγανάκτησης που επικρατούσε (και εξακολουθεί) στο σύνολο του ελληνικού πληθυσμού σε φτωχούς, πλούσιους, εργάτες και εμπόρους.
Κι αν η κυβέρνηση έχει πολύ σοβαρά θέματα να λύσει, κάτι διαφορετικό συμβαίνει με τα άλλα κόμματα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Με πρώτο φυσικά τη Νέα Δημοκρατία η οποία είναι η πρώτη φορά που φαίνεται τόσο βυθισμένη στην εσωστρέφεια από τότε που δημιουργήθηκε σαν πολιτική “ιδεολογία” και τα στελέχη της χάσκουν ανάμεσα στην εύρεση μιας νέας σύγχρονης πολιτικής ταυτότητας και στην επιστροφή σε δεξιές πολιτικές που φαίνεται να κερδίζουν κόσμο τελευταία, όπως μαρτυρά το 5% των ψηφοφόρων της που απορροφήθηκαν από το ΛΑ.ΟΣ.
Το κείμενο αυτό όμως δεν αφορά τη Ν.Δ. γιατί και στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Για καιρό υπήρχαν προβλήματα και η φυγή του Αλαβάνου τα έφερε όλα στην επιφάνεια και μάλιστα προεκλογικά, με αποτέλεσμα τα ποσοστά να μειωθούν και το εσωκομματικό χάος να παρουσιαστεί μετεκλογικά. Ένας ιδιόμορφος νέος που ακούει στο όνομα Τσίπρας προσπαθεί να καινοτομήσει, προς το παρόν όμως έχει αναστατώσει όλο το κόμμα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα φαίνεται μόνο σε καμιά απεργία και οι Οικολόγοι έχουν πάει διακοπές στο νησί της μπανάνας και της ανακύκλωσης!
Τα δεδομένα μου δίνουν την ευκαιρία να μιλήσω για αντιπολίτευση. Μ’ αρέσει να μιλάω για αντιπολίτευση. Ήταν απ’ τα πρώτα θέματα του yannidakis live κάποια χρόνια πριν, όμως σήμερα δεν έχω τι να γράψω διότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Ο καθένας κοιτάει να σωθεί απ’ τον εσωτερικό του βούρκο και η κυβέρνηση μόνη παλεύει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα των τελευταίων ετών παράλληλα με έναν άνισο αγώνα να φανεί αντάξια των προεκλογικών της δεσμεύσεων. Δεν ξέρω αν στηρίζετε ή ελπίζετε στο κυβερνών κόμμα, αλλά θα συμφωνείτε πως κανένα άλλο αυτή τη στιγμή δε θα μπορούσε να σταθεί στις σημερινές προκλήσεις. Μόνο του μιας και η αντιπολίτευση είναι γυμνή και τυφλή.
Διαβάστε περισσότερα.. »
Κι αν η κυβέρνηση έχει πολύ σοβαρά θέματα να λύσει, κάτι διαφορετικό συμβαίνει με τα άλλα κόμματα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Με πρώτο φυσικά τη Νέα Δημοκρατία η οποία είναι η πρώτη φορά που φαίνεται τόσο βυθισμένη στην εσωστρέφεια από τότε που δημιουργήθηκε σαν πολιτική “ιδεολογία” και τα στελέχη της χάσκουν ανάμεσα στην εύρεση μιας νέας σύγχρονης πολιτικής ταυτότητας και στην επιστροφή σε δεξιές πολιτικές που φαίνεται να κερδίζουν κόσμο τελευταία, όπως μαρτυρά το 5% των ψηφοφόρων της που απορροφήθηκαν από το ΛΑ.ΟΣ.
Το κείμενο αυτό όμως δεν αφορά τη Ν.Δ. γιατί και στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Για καιρό υπήρχαν προβλήματα και η φυγή του Αλαβάνου τα έφερε όλα στην επιφάνεια και μάλιστα προεκλογικά, με αποτέλεσμα τα ποσοστά να μειωθούν και το εσωκομματικό χάος να παρουσιαστεί μετεκλογικά. Ένας ιδιόμορφος νέος που ακούει στο όνομα Τσίπρας προσπαθεί να καινοτομήσει, προς το παρόν όμως έχει αναστατώσει όλο το κόμμα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα φαίνεται μόνο σε καμιά απεργία και οι Οικολόγοι έχουν πάει διακοπές στο νησί της μπανάνας και της ανακύκλωσης!
Τα δεδομένα μου δίνουν την ευκαιρία να μιλήσω για αντιπολίτευση. Μ’ αρέσει να μιλάω για αντιπολίτευση. Ήταν απ’ τα πρώτα θέματα του yannidakis live κάποια χρόνια πριν, όμως σήμερα δεν έχω τι να γράψω διότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Ο καθένας κοιτάει να σωθεί απ’ τον εσωτερικό του βούρκο και η κυβέρνηση μόνη παλεύει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα των τελευταίων ετών παράλληλα με έναν άνισο αγώνα να φανεί αντάξια των προεκλογικών της δεσμεύσεων. Δεν ξέρω αν στηρίζετε ή ελπίζετε στο κυβερνών κόμμα, αλλά θα συμφωνείτε πως κανένα άλλο αυτή τη στιγμή δε θα μπορούσε να σταθεί στις σημερινές προκλήσεις. Μόνο του μιας και η αντιπολίτευση είναι γυμνή και τυφλή.
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009
yannidakis live τετάρτης - Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΣΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ
Καληνωρίσματα. Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να αρχίσουμε να γράφουμε για τη διαφθορά παγκοσμίως και στη χώρα μας. Οι αποδείξεις βρίσκονται προκλητικά μπροστά μας και κανείς πλέον δεν είναι τόσο αφελής στον κόσμο που το’ χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι!
Είναι αρκετός καιρός τώρα που μια σεισμική δόνηση τάραξε το παρακράτος της διαφθοράς. Συνέβη στις Σέρρες με έναν ιατρό γυναικολόγο που πιάστηκε επ’ αυτοφώρω όταν χρηματιζόταν από σύζυγο ασθενούς με τη μορφή της πασίγνωστης μεθόδου με το “φακελάκι”. Το πειθαρχικό αποφάσισε να αφαιρέσει οριστικά την άδεια του γιατρού για τον οποίο δεκάρα δε δίνω, όμως σκέφτομαι την αξία του παραδειγματισμού αυτής της απόφασης σε συναδέλφους του ανά την Ελλάδα. Σαν ρομαντικός που είμαι σκέφτηκα προς στιγμήν: “λες να είναι το τέλος της διαφθοράς”. Και σαν ρεαλιστής που είμαι, μου απάντησα αμέσως αρνητικά.
Κι όμως, θα μπορούσε να είναι η αρχή του τέλους της. Φανταστείτε να ακουστούν μερικά ακόμα παρόμοια περιστατικά τα οποία θα καταλήξουν σε παραδειγματική αυστηρότατη τιμωρία στον χρηματιζόμενο. Οι τομείς διαφθοράς ξέρουμε πως είναι ανεξάντλητοι. Δεν είναι μόνο οι γιατροί, αλλά και η κάθε μέρα που ο πολίτης αντιμετωπίζει το δημόσιο και τους υπαλλήλους-φαντάσματα-δράκοι που το απαρτίζουν. Ας σκεφτούμε ένα σχέδιο ομαδικής συνεργασίας των… απροστάτευτων πολιτών όπου θα προσέρχονται στις δημόσιες υπηρεσίες με όπλο την ουσιώδη καταγγελία. Υπό την απειλή της δημοσιοποίησης της κάθε παρασπονδίας γιατροί και δημόσιοι υπάλληλοι θα πασχίζουν για τις καλύτερες επιδόσεις τους!
Τι χρειάζεται; Μα ένας καλός συντονισμός και κάποιος δημοσιογράφος με όρεξη να το κυνηγήσει. Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, απλά προϋποθέτει όρεξη. Κι όμως τη στιγμή της κρίσης όλοι κοιτούμε το συμφέρον μας και αφήνουμε παράμερα την μικρή μας επανάσταση που θα εξυπηρετούσε το κοινό καλό. Άλλωστε ποιός ρισκάρει για την επιτυχία της, όταν διακυβεύεται η υγεία της οικογένειάς του.
Διαβάστε περισσότερα.. »
Είναι αρκετός καιρός τώρα που μια σεισμική δόνηση τάραξε το παρακράτος της διαφθοράς. Συνέβη στις Σέρρες με έναν ιατρό γυναικολόγο που πιάστηκε επ’ αυτοφώρω όταν χρηματιζόταν από σύζυγο ασθενούς με τη μορφή της πασίγνωστης μεθόδου με το “φακελάκι”. Το πειθαρχικό αποφάσισε να αφαιρέσει οριστικά την άδεια του γιατρού για τον οποίο δεκάρα δε δίνω, όμως σκέφτομαι την αξία του παραδειγματισμού αυτής της απόφασης σε συναδέλφους του ανά την Ελλάδα. Σαν ρομαντικός που είμαι σκέφτηκα προς στιγμήν: “λες να είναι το τέλος της διαφθοράς”. Και σαν ρεαλιστής που είμαι, μου απάντησα αμέσως αρνητικά.
Κι όμως, θα μπορούσε να είναι η αρχή του τέλους της. Φανταστείτε να ακουστούν μερικά ακόμα παρόμοια περιστατικά τα οποία θα καταλήξουν σε παραδειγματική αυστηρότατη τιμωρία στον χρηματιζόμενο. Οι τομείς διαφθοράς ξέρουμε πως είναι ανεξάντλητοι. Δεν είναι μόνο οι γιατροί, αλλά και η κάθε μέρα που ο πολίτης αντιμετωπίζει το δημόσιο και τους υπαλλήλους-φαντάσματα-δράκοι που το απαρτίζουν. Ας σκεφτούμε ένα σχέδιο ομαδικής συνεργασίας των… απροστάτευτων πολιτών όπου θα προσέρχονται στις δημόσιες υπηρεσίες με όπλο την ουσιώδη καταγγελία. Υπό την απειλή της δημοσιοποίησης της κάθε παρασπονδίας γιατροί και δημόσιοι υπάλληλοι θα πασχίζουν για τις καλύτερες επιδόσεις τους!
Τι χρειάζεται; Μα ένας καλός συντονισμός και κάποιος δημοσιογράφος με όρεξη να το κυνηγήσει. Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, απλά προϋποθέτει όρεξη. Κι όμως τη στιγμή της κρίσης όλοι κοιτούμε το συμφέρον μας και αφήνουμε παράμερα την μικρή μας επανάσταση που θα εξυπηρετούσε το κοινό καλό. Άλλωστε ποιός ρισκάρει για την επιτυχία της, όταν διακυβεύεται η υγεία της οικογένειάς του.
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009
yannidakis live δευτέρας - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΙΑ ΜΕ ΜΕΤΡΟ;
Καληνωρίσματα. Όλοι γνωρίζουμε από την ιστορία πως η θρησκεία μέσα στους αιώνες αποτελούσε έναν κύριο λόγο διενεργείας πολέμων και φανατικών συγκρούσεων. Θυμηθείτε τις σταυροφορίες και τόσα ακόμα κεφάλαια τις ιστορίας. Το πέρασμα των αιώνων βέβαια, ομαλοποίησε τη κατάσταση καθώς ιδιαίτερα στις δυτικές ανεπτυγμένες χώρες επικράτησε η ανεξιθρησκία και ο σεβασμός στο διαφορετικό.
Σήμερα όπως όλα δείχνουν έχουμε περάσει στο εντελώς αντίθετο άκρο του ζητήματος. Η ανεξιθρησκία πρέπει να εφαρμόζεται, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει τη θυσία των παραδόσεων. Έτσι, το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες συνεχώς αυξανόμενων περιπτώσεων που η θρησκεία παραγκωνίζεται στο όνομα της ελευθερίας. Σχολικά βιβλία χριστιανικών κατά παράδοση, κρατών, περιορίζουν την ύλη που αφορά τον χριστιανισμό προσθέτοντας κεφάλαια άλλων θρησκειών, εκκλησιαστικά σύμβολα που αποκαθηλώνονται από τοίχους δημοσίων κτιρίων στο όνομα της ανεξιθρησκίας από το παράδειγμα της απόφασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μην υπάρχουν σταυροί σε ιταλικά σχολεία ως την απαίτηση κατηγορούμενο σε ελληνικό δικαστήριο, να αφαιρεθεί η εικόνα της Παναγίας και το Ευαγγέλιο από την αίθουσα!
Και στην αντίπερα όχθη τι συναντάμε; Δημιουργία τεμένους σύντομα στην Αθήνα, το ίδιο και κάπου στην Ελβετία κατόπιν δημοψηφίσματος και γενικά περισσότερες ελευθερίες στους αλλόθρησκους της Ευρώπης επί των πλείστων, όπως είναι τα δημόσια αξιώματα. Αναφέρομαι στην Ευρώπη γιατί στις μουσουλμανικές χώρες διαβάζω συχνά για περιπτώσεις δολοφονίας χριστιανών, διαβάζω για επιθέσεις σε χριστιανικές περιοχές μουσουλμανικών περιφερειών και ακόμα και πιο... δυτικά, στο κοσμικό κράτος της τουρκίας η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης αποτελεί μεγάλο ταμπού στους ντόπιους, το ίδιο και στην ελεύθερη λατρεία των χριστιανών Του Θεού τους.
Θυμάμαι πρόσφατη δήλωση αυστραλού τοπικού άρχοντα που σε έντονο ύφος δήλωνε πως οι μετανάστες πρέπει να προσαρμοστούν στις παραδόσεις και τα ήθη του τόπου που έρχονται να βγάλουν το ψωμί τους κι όχι το αντίθετο. Ρατσιστικό; Απαντήστε το, στο σημερινό “Ερώτημα της Εβδομάδας” επιλέγοντας:
Α :[ Η ανεξιθρησκία πρέπει να είναι ολοκληρωτική επηρεάζοντας και τις παραδόσεις του τόπου
Β :[ Θα πρέπει να εφαρμόζεται με τρόπο που να σέβεται το διαφορετικό, αλλά να μην επηρεάζει τις τοπικές θρησκευτικές πεποιθήσεις
Διαβάστε περισσότερα.. »
Σήμερα όπως όλα δείχνουν έχουμε περάσει στο εντελώς αντίθετο άκρο του ζητήματος. Η ανεξιθρησκία πρέπει να εφαρμόζεται, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει τη θυσία των παραδόσεων. Έτσι, το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες συνεχώς αυξανόμενων περιπτώσεων που η θρησκεία παραγκωνίζεται στο όνομα της ελευθερίας. Σχολικά βιβλία χριστιανικών κατά παράδοση, κρατών, περιορίζουν την ύλη που αφορά τον χριστιανισμό προσθέτοντας κεφάλαια άλλων θρησκειών, εκκλησιαστικά σύμβολα που αποκαθηλώνονται από τοίχους δημοσίων κτιρίων στο όνομα της ανεξιθρησκίας από το παράδειγμα της απόφασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μην υπάρχουν σταυροί σε ιταλικά σχολεία ως την απαίτηση κατηγορούμενο σε ελληνικό δικαστήριο, να αφαιρεθεί η εικόνα της Παναγίας και το Ευαγγέλιο από την αίθουσα!
Και στην αντίπερα όχθη τι συναντάμε; Δημιουργία τεμένους σύντομα στην Αθήνα, το ίδιο και κάπου στην Ελβετία κατόπιν δημοψηφίσματος και γενικά περισσότερες ελευθερίες στους αλλόθρησκους της Ευρώπης επί των πλείστων, όπως είναι τα δημόσια αξιώματα. Αναφέρομαι στην Ευρώπη γιατί στις μουσουλμανικές χώρες διαβάζω συχνά για περιπτώσεις δολοφονίας χριστιανών, διαβάζω για επιθέσεις σε χριστιανικές περιοχές μουσουλμανικών περιφερειών και ακόμα και πιο... δυτικά, στο κοσμικό κράτος της τουρκίας η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης αποτελεί μεγάλο ταμπού στους ντόπιους, το ίδιο και στην ελεύθερη λατρεία των χριστιανών Του Θεού τους.
Θυμάμαι πρόσφατη δήλωση αυστραλού τοπικού άρχοντα που σε έντονο ύφος δήλωνε πως οι μετανάστες πρέπει να προσαρμοστούν στις παραδόσεις και τα ήθη του τόπου που έρχονται να βγάλουν το ψωμί τους κι όχι το αντίθετο. Ρατσιστικό; Απαντήστε το, στο σημερινό “Ερώτημα της Εβδομάδας” επιλέγοντας:
Α :[ Η ανεξιθρησκία πρέπει να είναι ολοκληρωτική επηρεάζοντας και τις παραδόσεις του τόπου
Β :[ Θα πρέπει να εφαρμόζεται με τρόπο που να σέβεται το διαφορετικό, αλλά να μην επηρεάζει τις τοπικές θρησκευτικές πεποιθήσεις
Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009
yannidakis live πέμπτης - Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ
Για κάθε χαρακτηρισμό υπάρχει τουλάχιστον ένα διάσημος εκφραστής του μέσα στην ιστορία. Ο Ιούδας Ισκαριώτης έμεινε στην ιστορία σαν την προσωποποίηση της προδοσίας. Πολλά χρόνια μετά, η λέξη έχει την ίδια ερμηνεία και οι μορφές εμφάνισής της αν και παρόμοιες, προβληματίζουν. Αν θέλαμε να δώσουμε μια ερμηνεία του όρου θα ανατρέχαμε σε λεξικό.
Όμως εγώ σκέφτομαι για την πιο παρεξηγημένη απόδοση της προδοσίας. Νομίζω πως είναι το μόνο που αξίζει να διασωθεί απ’ το θέμα. Πρόκειται για μια σχέση που αναπτύσσεται με τους καλύτερους οιωνούς και έχει όλα κείνα τα στοιχεία που θα την χαρακτηρίσουν πετυχημένη. Συντροφικότητα, ειλικρίνεια, βοήθεια, αληθινά συναισθήματα, κοινά βιώματα και βάσιμες προοπτικές. Το μέλλον είναι συχνά ύπουλο και ξέρετε... το μέλλον είναι τζάμπα. Ο καθένας το σχεδιάζει με τα δικά του μέτρα και τα δικά του σταθμά. Οι εξαργυρώσεις γίνονται εκ των πραγμάτων και εκεί κάνει κανείς ταμείο. Άλλοι μπορεί να έπεσαν μέσα κι άλλοι όχι.
Τι γίνεται όμως αν στους δυο (τρεις κλπ.) τα σχέδια διαφέρουν; Τι γίνεται αν το μέλλον δε μετουσιωθεί σε μια καλή ερωτική σχέση ή αν η ερωτική σχέση δεν γίνει γάμος; Τι γίνεται αν η αιώνια φιλία μείνει στις καρδιές επειδή κάποιος θα φύγει για πάντα για μια καλύτερη ζωή σε άλλο μέρος; Τι γίνεται αν ο συνεργάτης θα αφήσει τη θέση του για μια πολλά υποσχόμενη θέση αγνοώντας τα σχέδια ανάπτυξης της εταιρείας; Τι γίνεται αν το μέλλον δεν τους βρει όλους μαζί ή αν σε διαφορετική μορφή απ’ εκείνη που πάντα ονειρευόντουσαν; Προδοσία; Υπό προϋποθέσεις, μπορεί να απαντήσει κανείς. Και τώρα; Ποια η αντίδραση; Κατανόηση με την αγάπη να συμβαδίζει με το συμφέρον του φίλου και αγαπημένου; Μήπως ένταση, νεύρα; Λέξεις βαριές που καταστρέφουν μονομιάς τον πολύχρονο τοίχο και αφήνουν όλους χαμένους;
Η έννοια της προδοσίας θα μπορούσε να είναι τελικά μετρήσιμη. Ανάλογα με το πώς ανατρέπονται τα σχέδια του άλλου. Θα μπορούσε να μην υφίσταται. Ανάλογα με το πόσο ειλικρινείς ήταν κανείς στις προθέσεις του. Ακόμα κι αν ο άλλος παρεξηγήθηκε.
Διαβάστε περισσότερα.. »
Όμως εγώ σκέφτομαι για την πιο παρεξηγημένη απόδοση της προδοσίας. Νομίζω πως είναι το μόνο που αξίζει να διασωθεί απ’ το θέμα. Πρόκειται για μια σχέση που αναπτύσσεται με τους καλύτερους οιωνούς και έχει όλα κείνα τα στοιχεία που θα την χαρακτηρίσουν πετυχημένη. Συντροφικότητα, ειλικρίνεια, βοήθεια, αληθινά συναισθήματα, κοινά βιώματα και βάσιμες προοπτικές. Το μέλλον είναι συχνά ύπουλο και ξέρετε... το μέλλον είναι τζάμπα. Ο καθένας το σχεδιάζει με τα δικά του μέτρα και τα δικά του σταθμά. Οι εξαργυρώσεις γίνονται εκ των πραγμάτων και εκεί κάνει κανείς ταμείο. Άλλοι μπορεί να έπεσαν μέσα κι άλλοι όχι.
Τι γίνεται όμως αν στους δυο (τρεις κλπ.) τα σχέδια διαφέρουν; Τι γίνεται αν το μέλλον δε μετουσιωθεί σε μια καλή ερωτική σχέση ή αν η ερωτική σχέση δεν γίνει γάμος; Τι γίνεται αν η αιώνια φιλία μείνει στις καρδιές επειδή κάποιος θα φύγει για πάντα για μια καλύτερη ζωή σε άλλο μέρος; Τι γίνεται αν ο συνεργάτης θα αφήσει τη θέση του για μια πολλά υποσχόμενη θέση αγνοώντας τα σχέδια ανάπτυξης της εταιρείας; Τι γίνεται αν το μέλλον δεν τους βρει όλους μαζί ή αν σε διαφορετική μορφή απ’ εκείνη που πάντα ονειρευόντουσαν; Προδοσία; Υπό προϋποθέσεις, μπορεί να απαντήσει κανείς. Και τώρα; Ποια η αντίδραση; Κατανόηση με την αγάπη να συμβαδίζει με το συμφέρον του φίλου και αγαπημένου; Μήπως ένταση, νεύρα; Λέξεις βαριές που καταστρέφουν μονομιάς τον πολύχρονο τοίχο και αφήνουν όλους χαμένους;
Η έννοια της προδοσίας θα μπορούσε να είναι τελικά μετρήσιμη. Ανάλογα με το πώς ανατρέπονται τα σχέδια του άλλου. Θα μπορούσε να μην υφίσταται. Ανάλογα με το πόσο ειλικρινείς ήταν κανείς στις προθέσεις του. Ακόμα κι αν ο άλλος παρεξηγήθηκε.
yannidakis live δευτέρας - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΑΡΧΙΖΩ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΑΠΟ
Καληνωρίσματα. Διαβάζω σε κοινοτικές ιστοσελίδες πως η οικονομική κρίση έπληξε δυσανάλογα τις ανεπτυγμένες, αναπτυσσόμενες και υπανάπτυκτες χώρες. Τα νούμερα είναι τραγικά με την ανεργία στις αναπτυσσόμενες χώρες να πλήττεται πολύ περισσότερο και οι επενδύσεις να κατρακυλούν, την ίδια στιγμή που οι υπό ανάπτυξη χώρες ένοιωσαν την πρόοδο τους να παγώνει. Συμπερασματικά οι φτωχές χώρες παρέμειναν φτωχές χωρίς αξιοσημείωτη πτώση.
Κι αν τα παραπάνω προκύπτουν από διεθνείς μελέτες, δε χρειάζεται παρά η κοινή λογική για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα πως το χρήμα κινείται από τις μεγάλες οικονομικά χώρες οι οποίες δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξουμε πως κινούν τα νήματα παγκοσμίως. Και ύστερα, μετά από αρκετό καιρό συζητάμε για την ανάκαμψη, την ανάδυση από την οικονομική κρίση. Αμέτρητες μελέτες και οικονομικές προσεγγίσεις από πολιτικούς, ηγέτες χωρών, οικονομικούς αναλυτές που προτείνουν μοντέλα επίλυσης που εφαρμόζουν καλύτερα σε κάθε κράτος ξεχωριστά. Αναρωτιέμαι αν θα ήταν πιο εύκολο για μια οικονομικά αναπτυγμένη χώρα να παρακάμψει αυτήν την άσχημη φάση, απ’ ότι ένα μικρότερο κράτος.
Ύστερα υπάρχουν τα υπανάπτυχτα κράτη που παλεύουν και θα παλεύουν για μια υποτυπώδη ευημερία στο λαό τους ακόμα και κόντρα στις άσχημες συνθήκες όπως αυτές που επικρατούν στα αφρικανικά κράτη. Αν για παράδειγμα οι κοινοτικές επιδοτήσεις στόχευαν περισσότερο από το 1,6% σ' αυτά τα κράτη (έναντι του 82% στα εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης μέλη) αυτά τα κράτη, σίγουρα η ανάκαμψη τους θα ήταν πέρα από κάθε προσδοκία, όμως πως αυτό θα βοηθούσε γενικότερα την παγκόσμια οικονομία; Μήπως θα γινόμασταν μάρτυρες μιας σημαντικές μεν, μονόπλευρης δε οικονομικής ανάπτυξης;
Έτσι τίθεται το σημερινό “Ερώτημα της Εβδομάδας” με εσάς να πρέπει να καταβάλλεται προσπάθεια να γίνεται αντικειμενικοί και να διαλέξετε! Αν η οικονομική κρίση έφτανε τώρα στο τέλος της, από ποια κατηγορία κρατών θα επιθυμούσατε να ξεκινήσει η οικονομική και αναπτυξιακή ανάκαμψη με δεδομένο την επιθυμία όλων για το κοινό καλό του κόσμου ή της δικής μας χώρας;
Α :[ τις αναπτυγμένες χώρες, όπως αυτές της Ευρώπης
Β :[ τις υπανάπτυχτες χώρες, όπως οι αφρικανικές
Διαβάστε περισσότερα.. »
Κι αν τα παραπάνω προκύπτουν από διεθνείς μελέτες, δε χρειάζεται παρά η κοινή λογική για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα πως το χρήμα κινείται από τις μεγάλες οικονομικά χώρες οι οποίες δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξουμε πως κινούν τα νήματα παγκοσμίως. Και ύστερα, μετά από αρκετό καιρό συζητάμε για την ανάκαμψη, την ανάδυση από την οικονομική κρίση. Αμέτρητες μελέτες και οικονομικές προσεγγίσεις από πολιτικούς, ηγέτες χωρών, οικονομικούς αναλυτές που προτείνουν μοντέλα επίλυσης που εφαρμόζουν καλύτερα σε κάθε κράτος ξεχωριστά. Αναρωτιέμαι αν θα ήταν πιο εύκολο για μια οικονομικά αναπτυγμένη χώρα να παρακάμψει αυτήν την άσχημη φάση, απ’ ότι ένα μικρότερο κράτος.
Ύστερα υπάρχουν τα υπανάπτυχτα κράτη που παλεύουν και θα παλεύουν για μια υποτυπώδη ευημερία στο λαό τους ακόμα και κόντρα στις άσχημες συνθήκες όπως αυτές που επικρατούν στα αφρικανικά κράτη. Αν για παράδειγμα οι κοινοτικές επιδοτήσεις στόχευαν περισσότερο από το 1,6% σ' αυτά τα κράτη (έναντι του 82% στα εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης μέλη) αυτά τα κράτη, σίγουρα η ανάκαμψη τους θα ήταν πέρα από κάθε προσδοκία, όμως πως αυτό θα βοηθούσε γενικότερα την παγκόσμια οικονομία; Μήπως θα γινόμασταν μάρτυρες μιας σημαντικές μεν, μονόπλευρης δε οικονομικής ανάπτυξης;
Έτσι τίθεται το σημερινό “Ερώτημα της Εβδομάδας” με εσάς να πρέπει να καταβάλλεται προσπάθεια να γίνεται αντικειμενικοί και να διαλέξετε! Αν η οικονομική κρίση έφτανε τώρα στο τέλος της, από ποια κατηγορία κρατών θα επιθυμούσατε να ξεκινήσει η οικονομική και αναπτυξιακή ανάκαμψη με δεδομένο την επιθυμία όλων για το κοινό καλό του κόσμου ή της δικής μας χώρας;
Α :[ τις αναπτυγμένες χώρες, όπως αυτές της Ευρώπης
Β :[ τις υπανάπτυχτες χώρες, όπως οι αφρικανικές
Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΜΥΘΟ
Ρούφηξε με όλη την δύναμη της ψυχής της το άρωμα που ανάδυε το λατρεμένο του κορμί... πολύ αργά άρχισε να το στολίζει με γλυκά και τρυφερά φιλιά, Δεν ήθελε να τον ξυπνήσει ή μήπως πάλι ήθελε? Αυτός ανάσαινε αργά και το πρόσωπό του ήταν γαλήνιο. Καθώς τα χείλη της όμως κατέβαιναν όλο και πιο χαμηλά και πλησίαζαν το στομάχι του οι μυς του σφίχτηκαν και η ανάσα του άρχισε να βγαίνει κοφτή και βαριά ώσπου ένα χέρι την σταμάτησε:
-Τι έγινε μωρό μου ξύπνησες ορεξάτη σήμερα?
-Όχι – όχι εγώ.. είπε όλο νάζι... ο πιτσιρίκος μας εδώ και ώρα είναι αρκετά ανήσυχος.
Εκείνος έσμιξε τα φρύδια του και την άφησε απαλά πίσω στα σκεπάσματα ακουμπώντας τρυφερά το χέρι του στην τεράστια κοιλιά της. Ήταν στις μέρες της και αυτή η κοιλιά φαινόταν έτοιμη να εκραγεί σκεφτόταν ενώ ένα τεράστιο χαμόγελο διαγράφηκε στο πρόσωπό του. Θα γινόταν πατέρας!
Τις τελευταίες μέρες ήταν ενθουσιασμένος στη δουλειά. Αλλά σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα! Δέχτηκε τηλεφώνημα να πάει στο μαιευτήριο. Ο μικρός ήταν έτοιμος να έρθει στη ζωή. Παρά την κίνηση στο δρόμο έφτασε κατενθουσιασμένος. Μάλιστα είχε προλάβει να αγοράσει κόκκινα τριαντάφυλλα και μπαλόνια. Ανέβαινε γρήγορα τα σκαλιά για τον τέταρτο όροφο, ονειρευόταν αυτή τη στιγμή όσο τίποτα άλλο.
Λίγο πριν φτάσει, ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Ανήσυχος επιτάχυνε και είδε έξω από την πόρτα του δωματίου τον πατέρα του ζευγαριού που θα γεννούσε με τη γυναίκα του να κρατάει ένα όπλο και κλαίγοντας να μονολογεί: “χάσαμε το παιδί στη γέννα. Γιατί σε μένα”; Ερχόμενος στο δωμάτιο αντίκρισε μια λίμνη αίματος με τη γυναίκα του νεκρή με σφαίρα στην κοιλιακή χώρα και το νεογνό στην αγκαλιά της σοκαρισμένης μαίας να κλαίει με εκκωφαντικό ρυθμό.
Τίποτα δε μπορούσε να αντιστρέψει τα πράγματα. Εκείνη έφυγε κλείνοντας την Ιστορία της κι αυτό ήρθε για να ξεκινήσει το δικό Μύθο.
--------------------------------------------------------------------------------
Ευχαριστώ για το θερμό αγκάλιασμα στις "Ιστορίες Παρασκευής" και το ζεστό καλωσόρισμα στους "Μύθους yannidakis" με τον “Εισαγωγικό Μύθο” που προηγήθηκε. Ευχαριστώ πολύ την Κ. για την συνεργασία μας στην Ιστορία που έκλεισε τη μεγάλη αυτή ενότητα του yannidakis live :[
Διαβάστε περισσότερα.. »
-Τι έγινε μωρό μου ξύπνησες ορεξάτη σήμερα?
-Όχι – όχι εγώ.. είπε όλο νάζι... ο πιτσιρίκος μας εδώ και ώρα είναι αρκετά ανήσυχος.
Εκείνος έσμιξε τα φρύδια του και την άφησε απαλά πίσω στα σκεπάσματα ακουμπώντας τρυφερά το χέρι του στην τεράστια κοιλιά της. Ήταν στις μέρες της και αυτή η κοιλιά φαινόταν έτοιμη να εκραγεί σκεφτόταν ενώ ένα τεράστιο χαμόγελο διαγράφηκε στο πρόσωπό του. Θα γινόταν πατέρας!
Τις τελευταίες μέρες ήταν ενθουσιασμένος στη δουλειά. Αλλά σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα! Δέχτηκε τηλεφώνημα να πάει στο μαιευτήριο. Ο μικρός ήταν έτοιμος να έρθει στη ζωή. Παρά την κίνηση στο δρόμο έφτασε κατενθουσιασμένος. Μάλιστα είχε προλάβει να αγοράσει κόκκινα τριαντάφυλλα και μπαλόνια. Ανέβαινε γρήγορα τα σκαλιά για τον τέταρτο όροφο, ονειρευόταν αυτή τη στιγμή όσο τίποτα άλλο.
Λίγο πριν φτάσει, ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Ανήσυχος επιτάχυνε και είδε έξω από την πόρτα του δωματίου τον πατέρα του ζευγαριού που θα γεννούσε με τη γυναίκα του να κρατάει ένα όπλο και κλαίγοντας να μονολογεί: “χάσαμε το παιδί στη γέννα. Γιατί σε μένα”; Ερχόμενος στο δωμάτιο αντίκρισε μια λίμνη αίματος με τη γυναίκα του νεκρή με σφαίρα στην κοιλιακή χώρα και το νεογνό στην αγκαλιά της σοκαρισμένης μαίας να κλαίει με εκκωφαντικό ρυθμό.
Τίποτα δε μπορούσε να αντιστρέψει τα πράγματα. Εκείνη έφυγε κλείνοντας την Ιστορία της κι αυτό ήρθε για να ξεκινήσει το δικό Μύθο.
--------------------------------------------------------------------------------
Ευχαριστώ για το θερμό αγκάλιασμα στις "Ιστορίες Παρασκευής" και το ζεστό καλωσόρισμα στους "Μύθους yannidakis" με τον “Εισαγωγικό Μύθο” που προηγήθηκε. Ευχαριστώ πολύ την Κ. για την συνεργασία μας στην Ιστορία που έκλεισε τη μεγάλη αυτή ενότητα του yannidakis live :[
yannidakis live - ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ: ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
Μια φορά σε έναν καιρό η Τασία ονειρευόταν μια καλύτερη ζωή για το αύριο. Η ίδια είχε περάσει πολλά δύσκολα χρόνια φτώχιας, μιζέριας, δυστυχίας και έλλειψης. Ήταν μικρή ακόμα, όμως τότε η ηλικία δεν είχε και τόση σημασία κάθε μέλος της οικογένειας έπρεπε να προσφέρει για την επιβίωσή της. Σχολείο δεν πήγε ποτέ. Ο πατέρας της είχε αναθέσει σπουδαιότερες ευθύνες.
Θυμάμαι που όταν γυρνούσε απ’ το χωράφι έπαιρνε το καρβέλι ψωμί απ’ τον πάγκο και η μαμά της ακούγοντάς την, την πρόσταζε να πλυθεί στη βρύση δίπλα στον αχυρώνα. Αχ! πόσο ξεχασιάρα ήταν. Λίγες μπουκιές ψωμί έκοβαν την όρεξη κι όταν ο πατέρας γυρνούσε ήταν όλα έτοιμα. Βασικά η Τασία φρόντιζε για όλα. Η μαμά της έδινε οδηγίες χωρίς να ξέρει τι ακριβώς συνέβαινε, όμως έτσι ένοιωθε ότι συμμετείχε. Ήταν βλέπεις τυφλή εδώ και χρόνια.
Όταν η Τασία γνώρισε τον νεαρό εκείνο από το διπλανό χωριό άρχισε να χάνει το ενδιαφέρον για την καθημερινότητα στο σπίτι και ο πρώτος που το κατάλαβε ήταν ο πατέρας της που αυστηρός της απαγόρευσε να βλέπει τον νέο. Ήταν πολύ αργά όμως και ο πατέρας έθεσε τον όρο να έρθει το ζευγάρι και αφού παντρευτεί να μετακομίσει σπίτι τους. Να βοηθήσει κι αυτός. Όπως κι έγινε.
Σύντομα οι δυο τους απέκτησαν μια κόρη. Ήταν το όνειρο της Τασίας. Είχε τόσα όνειρα γι’ αυτήν, έπρεπε να πετύχει. Όλη στην οικογένεια ήταν χαρούμενοι όμως το ζευγάρι έπρεπε να μετακομίσει στο χωριό εκείνου. Εκεί που είχε περιουσία και μεγάλο σπίτι για να μείνουν άνετα. Δεν ήταν μακριά και το μωρό αυτό άξιζε το καλύτερο. Ήταν για την Τασία η έλευση του σημαντικότερου δώρου, ένας κανονικός χρησμός απ’ τον ίδιο τον Χριστό, γι’ αυτό και πήρε το όνομα, Χριστίνα. Η Χριστίνα ήταν η άνοιξη στην οικογένεια της Τασίας. Και όλοι περίμεναν απ’ αυτήν.
Εκεί στο χωριό η Χριστίνα μπορεί να ήταν πολύ μικρή να σταθεί αντάξια των προσδοκιών, όμως το μόνο σίγουρο είναι πως μάθαινε. Οι γονείς της επένδυαν στο χαρακτήρα και την διαπαιδαγώγηση της και εκείνη τους αντάμειβε σε κάθε ευκαιρία. Και κάπως έτσι τα χρόνια περνούσαν με τη Χριστίνα κοπέλα πια να ξεχωρίζει, όχι μόνο για το πνεύμα και τον καλοδουλεμένο χαρακτήρα της, αλλά και για την εμφάνιση της. Τα κατάξανθα μαλλιά, τα πράσινα μάτια και το δέρμα σα γάλα.
Μεγαλύτερη πια μπορούσε να πηγαίνει συχνότερα στην αγαπημένη της γιαγιά την οποία και λάτρευε. Μοιραζόταν μαζί της μυστικά που κανείς δεν ήξερε. Ίσως η γιαγιά να μην μπορούσε να την δει, όμως η γλυκιά της φωνή και ο τρόπος που μιλούσε έδινε τη σιγουριά που η γιαγιά της ζητούσε. «Ο Κώστας με φίλησε χωρίς να προλάβω να τον σπρώξω» είπε με νάζι και η γιαγιά της ξέσπασε σε γέλια αγκαλιάζοντάς την και φιλώντας την προσεγγιστικά στο κεφάλι.
Η Χριστίνα στο σπίτι της γιαγιάς της περνούσε πολλές ώρες της ημέρας φροντίζοντάς την. Πάντα την καμάρωνα για τη διάθεση που είχε δίπλα της. «Να ξέρεις πως για μένα είσαι τα μάτια που δεν έχω καλό μου παιδί. Ίσως γι' αυτό ο Θεός τα ευλόγησε φτιάχνοντάς τα ανοιχτά για να φωτίζουν το δρόμο σου και πράσινα για να λάμπουν σαν σμαράγδια στις κακοτοπιές που θ' άρθουν», της είπε κάποτε για να απαντήσει με απορία: «Γιατί κακοτοπιές γιαγιά;» και η γιαγιά της χαμογελώντας με νόημα απάντησε: «Θα έρθουν κακοτοπιές Χριστίνα, όμως εσύ θα λάμπεις πάντα. Θα πρέπει να είσαι πάντα δυνατή και να μην παρατάς τον εαυτό σου. Πάντα να παλεύεις για το μέλλον σου και ποτέ μην αφήσεις κάποιον να σε κρατήσει πίσω. Θα δεις πως θα είσαι τα μάτια κι άλλων ανθρώπων στο μέλλον. Τα μάτια σου θα είναι το σπάνιο χάρισμά σου».
Ίσως η Χριστίνα δεν είχε καταλάβει ακριβώς τα λόγια της γιαγιάς, όμως δε θα αργούσε η στιγμή που θα τα ζούσε στην πράξη.
Τα χρόνια πέρασαν και η Χριστίνα άρχισε να πραγματοποιεί τα όνειρά της στερημένης μητέρας της. Άριστη στο σχολείο της, πέρασε στο Πανεπιστήμιο στο οποίο είχε τις καλύτερες περγαμηνές και άριστες επιδόσεις. Μια πραγματικά δακτυλοδεικτούμενη κοπέλα που είχε το σεβασμό όλων, ακόμα και κι όταν απέκτησε την πρώτη της σοβαρή σχέση, ακόμα κι όταν κάπου ενδιάμεσα έχασε την πολυαγαπημένη της γιαγιά. Ένα μεγάλο πλήγμα στη ζωή της.
Τα φοιτητικά χρόνια τελείωσαν και εκείνη γύρισε σπίτι της. Ο σκοπός ήταν να βρει δουλειά, να αναζητήσει μια καλύτερη ζωή. Και αυτό δεν άργησε. Σύντομα ήταν σε μια μικρή εταιρεία με θέση σε γραφείο. Όχι άσχημα για αρχή, όχι αρκετά για να κυνηγήσει το όνειρό της, να κάνει το επόμενο βήμα που η γιαγιά ή η μητέρα της δεν κατάφερε. Μια βαρετή μέρα στη δουλειά έφτασε στο γραφείο της ένας νεαρός πολύ καθώς πρέπει, όμορφος και καλοντυμένος. “Πρέπει να είσαι η Χριστίνα. Μου είπαν να ψάξω για την πιο όμορφη κοπέλα εδώ μέσα”.
”Ελπίζω να μην έχει σημασία αυτό. Τι θα θέλατε;” αποκρίθηκε κοφτά.
”Ξέρετε, συνήθως δεν λειτουργεί έτσι, όμως περάστε από τα γραφεία της εταιρείας μας αύριο το πρωί. Ας κάνουμε μια συζήτηση. Σας θέλουμε να δουλέψετε για μας και σίγουρα εσείς αναζητάτε ένα μεγαλύτερο σκαλοπάτι στην καριέρα σας”. Ο νέος έφυγε και η Χριστίνα προσγειωμένη ως συνήθως δεν ενθουσιάστηκε. Θυμήθηκε όμως τα λόγια της γιαγιάς της και αποφάσισε να ρισκάρει το όνειρο.
Το επόμενο πρωί πέρασε το γυάλινο υπερπολυτελές κτίριο της εταιρείας και βρήκε το νέο από χθες. “Ήρθες! Ακολούθησέ με” ενθουσιώδης ο νέος την οδήγησε στον όγδοο όροφο του κτιρίου. Χτύπησε την πόρτα και την παρουσίασε σε έναν μεσήλικα κύριο που καθόταν στο χλιδάτο γραφείο του. “Ώστε εσύ είσαι η Χριστίνα. Σε περιμέναμε. Ψάχναμε για εσένα, σε βρήκαμε και είμαστε έτοιμοι να επενδύσουμε πάνω σου. Είμαι έτοιμος να στηριχτώ στα μάτια σου” μονολόγησε με ένα ψυχρό χαμόγελο και σοβαρό ύφος.
Θα ήταν αυτή η πλήρωση των λόγων της γιαγιάς της;
Ο πατέρας της Χριστίνας ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα νοσηλείας υπέκυψε στην ασθένειά του και η οικογένεια βυθίστηκε στο πένθος. Ο κύριος Βριάνος έδωσε μεγάλη άδεια στην Χριστίνα και όταν γύρισε της έκανε σημαντική αύξηση που ήταν αλήθεια πως χρειαζόταν πολύ. Ήταν τότε που της ζήτησε να γυρίσει και πάλι στο σπίτι που της είχε διαθέσει κι όμως παρά τις παραινέσεις όλων, η Χριστίνα δεν άφησε την μητέρα της και έμεινε μαζί της.
Η συνεχόμενη ανάπτυξη της Χριστίνας είχε αφήσει άναυδο όλο τον επιχειρηματικό κλάδο. Ο Βριάνος είχε τις ιδέες και τις παραγγελίες και η Χριστίνα ήταν τα μάτια του. Μετουσίωνε κάθε σκέψη σε εικόνα. Κάθε της σχέδιο το αφιέρωνε στη γιαγιά της και είχε έρθει η στιγμή να το κάνει και δημόσια. Ο σύλλογος των επαγγελματιών τους, θα τη βράβευε στην Πράγα με όλες τις τιμές!
Η Χριστίνα έφτασε στην Πράγα με τον Βριάνο και στην απονομή αφού αφιέρωσε το βραβείο στην κυρία Τασία ευχαρίστησε και εκείνον για όσα της είχε προσφέρει στην σταδιοδρομία της. Στο τέλος της εκδήλωσης έφυγαν ευτυχισμένοι. “Μάτια μου. Στο είπα ότι είσαι τα μάτια μου” εκείνη χαμογέλασε χαρούμενη και έφτασαν στο ξενοδοχείο. Ο Βριάνος της φίλησε το χέρι ευγενικά και ερωτικά μαζί και εκείνη ανταπέδωσε με ένα πεταχτό φιλί στο στόμα. Ο Βριάνος συνέχισε συνοδεύοντας την στο κρεβάτι, γδύνοντάς την ενώ εκείνη χωρίς δυνάμεις προσπαθούσε ευγενικά να τον απομακρύνει μέχρι που έγινε πολύ πιεστικός. Η Χριστίνα προσπάθησε να φωνάξει μα εκείνος τη φίμωσε. Πάλη ακολούθησε ώσπου ένας νέος άντρας τον απώθησε απότομα όταν ο Βριάνος με τον αγκώνα του τον χτύπησε δυνατά στο μάτι.
Στον πανικό που ακολούθησε η Χριστίνα συνόδευσε τον νέο στο νοσοκομείο της Πράγας όπου εγχειρίστηκε. Μετά από πολλές ώρες ο χειρούργος ανακοίνωσε πως ο νέος είχε χάσει το ένα του μάτι. Ήταν ο Θάνος. Ο νεαρός που την είχε καλέσει εκ μέρους της εταιρείας. Πάντα φλέρταραν! Η Χριστίνα τον πλησίασε: “Μη φοβάσαι. Θα είμαι εγώ τα μάτια σου” ψιθύρισε φιλώντας στοργικά τον σωτήρα της. “Μαζί. Μακριά από κει” της είπε χαμογελώντας.
:[
Διαβάστε περισσότερα.. »
Θυμάμαι που όταν γυρνούσε απ’ το χωράφι έπαιρνε το καρβέλι ψωμί απ’ τον πάγκο και η μαμά της ακούγοντάς την, την πρόσταζε να πλυθεί στη βρύση δίπλα στον αχυρώνα. Αχ! πόσο ξεχασιάρα ήταν. Λίγες μπουκιές ψωμί έκοβαν την όρεξη κι όταν ο πατέρας γυρνούσε ήταν όλα έτοιμα. Βασικά η Τασία φρόντιζε για όλα. Η μαμά της έδινε οδηγίες χωρίς να ξέρει τι ακριβώς συνέβαινε, όμως έτσι ένοιωθε ότι συμμετείχε. Ήταν βλέπεις τυφλή εδώ και χρόνια.
Όταν η Τασία γνώρισε τον νεαρό εκείνο από το διπλανό χωριό άρχισε να χάνει το ενδιαφέρον για την καθημερινότητα στο σπίτι και ο πρώτος που το κατάλαβε ήταν ο πατέρας της που αυστηρός της απαγόρευσε να βλέπει τον νέο. Ήταν πολύ αργά όμως και ο πατέρας έθεσε τον όρο να έρθει το ζευγάρι και αφού παντρευτεί να μετακομίσει σπίτι τους. Να βοηθήσει κι αυτός. Όπως κι έγινε.
Σύντομα οι δυο τους απέκτησαν μια κόρη. Ήταν το όνειρο της Τασίας. Είχε τόσα όνειρα γι’ αυτήν, έπρεπε να πετύχει. Όλη στην οικογένεια ήταν χαρούμενοι όμως το ζευγάρι έπρεπε να μετακομίσει στο χωριό εκείνου. Εκεί που είχε περιουσία και μεγάλο σπίτι για να μείνουν άνετα. Δεν ήταν μακριά και το μωρό αυτό άξιζε το καλύτερο. Ήταν για την Τασία η έλευση του σημαντικότερου δώρου, ένας κανονικός χρησμός απ’ τον ίδιο τον Χριστό, γι’ αυτό και πήρε το όνομα, Χριστίνα. Η Χριστίνα ήταν η άνοιξη στην οικογένεια της Τασίας. Και όλοι περίμεναν απ’ αυτήν.
Εκεί στο χωριό η Χριστίνα μπορεί να ήταν πολύ μικρή να σταθεί αντάξια των προσδοκιών, όμως το μόνο σίγουρο είναι πως μάθαινε. Οι γονείς της επένδυαν στο χαρακτήρα και την διαπαιδαγώγηση της και εκείνη τους αντάμειβε σε κάθε ευκαιρία. Και κάπως έτσι τα χρόνια περνούσαν με τη Χριστίνα κοπέλα πια να ξεχωρίζει, όχι μόνο για το πνεύμα και τον καλοδουλεμένο χαρακτήρα της, αλλά και για την εμφάνιση της. Τα κατάξανθα μαλλιά, τα πράσινα μάτια και το δέρμα σα γάλα.
Μεγαλύτερη πια μπορούσε να πηγαίνει συχνότερα στην αγαπημένη της γιαγιά την οποία και λάτρευε. Μοιραζόταν μαζί της μυστικά που κανείς δεν ήξερε. Ίσως η γιαγιά να μην μπορούσε να την δει, όμως η γλυκιά της φωνή και ο τρόπος που μιλούσε έδινε τη σιγουριά που η γιαγιά της ζητούσε. «Ο Κώστας με φίλησε χωρίς να προλάβω να τον σπρώξω» είπε με νάζι και η γιαγιά της ξέσπασε σε γέλια αγκαλιάζοντάς την και φιλώντας την προσεγγιστικά στο κεφάλι.
Η Χριστίνα στο σπίτι της γιαγιάς της περνούσε πολλές ώρες της ημέρας φροντίζοντάς την. Πάντα την καμάρωνα για τη διάθεση που είχε δίπλα της. «Να ξέρεις πως για μένα είσαι τα μάτια που δεν έχω καλό μου παιδί. Ίσως γι' αυτό ο Θεός τα ευλόγησε φτιάχνοντάς τα ανοιχτά για να φωτίζουν το δρόμο σου και πράσινα για να λάμπουν σαν σμαράγδια στις κακοτοπιές που θ' άρθουν», της είπε κάποτε για να απαντήσει με απορία: «Γιατί κακοτοπιές γιαγιά;» και η γιαγιά της χαμογελώντας με νόημα απάντησε: «Θα έρθουν κακοτοπιές Χριστίνα, όμως εσύ θα λάμπεις πάντα. Θα πρέπει να είσαι πάντα δυνατή και να μην παρατάς τον εαυτό σου. Πάντα να παλεύεις για το μέλλον σου και ποτέ μην αφήσεις κάποιον να σε κρατήσει πίσω. Θα δεις πως θα είσαι τα μάτια κι άλλων ανθρώπων στο μέλλον. Τα μάτια σου θα είναι το σπάνιο χάρισμά σου».
Ίσως η Χριστίνα δεν είχε καταλάβει ακριβώς τα λόγια της γιαγιάς, όμως δε θα αργούσε η στιγμή που θα τα ζούσε στην πράξη.
Τα χρόνια πέρασαν και η Χριστίνα άρχισε να πραγματοποιεί τα όνειρά της στερημένης μητέρας της. Άριστη στο σχολείο της, πέρασε στο Πανεπιστήμιο στο οποίο είχε τις καλύτερες περγαμηνές και άριστες επιδόσεις. Μια πραγματικά δακτυλοδεικτούμενη κοπέλα που είχε το σεβασμό όλων, ακόμα και κι όταν απέκτησε την πρώτη της σοβαρή σχέση, ακόμα κι όταν κάπου ενδιάμεσα έχασε την πολυαγαπημένη της γιαγιά. Ένα μεγάλο πλήγμα στη ζωή της.
Τα φοιτητικά χρόνια τελείωσαν και εκείνη γύρισε σπίτι της. Ο σκοπός ήταν να βρει δουλειά, να αναζητήσει μια καλύτερη ζωή. Και αυτό δεν άργησε. Σύντομα ήταν σε μια μικρή εταιρεία με θέση σε γραφείο. Όχι άσχημα για αρχή, όχι αρκετά για να κυνηγήσει το όνειρό της, να κάνει το επόμενο βήμα που η γιαγιά ή η μητέρα της δεν κατάφερε. Μια βαρετή μέρα στη δουλειά έφτασε στο γραφείο της ένας νεαρός πολύ καθώς πρέπει, όμορφος και καλοντυμένος. “Πρέπει να είσαι η Χριστίνα. Μου είπαν να ψάξω για την πιο όμορφη κοπέλα εδώ μέσα”.
”Ελπίζω να μην έχει σημασία αυτό. Τι θα θέλατε;” αποκρίθηκε κοφτά.
”Ξέρετε, συνήθως δεν λειτουργεί έτσι, όμως περάστε από τα γραφεία της εταιρείας μας αύριο το πρωί. Ας κάνουμε μια συζήτηση. Σας θέλουμε να δουλέψετε για μας και σίγουρα εσείς αναζητάτε ένα μεγαλύτερο σκαλοπάτι στην καριέρα σας”. Ο νέος έφυγε και η Χριστίνα προσγειωμένη ως συνήθως δεν ενθουσιάστηκε. Θυμήθηκε όμως τα λόγια της γιαγιάς της και αποφάσισε να ρισκάρει το όνειρο.
Το επόμενο πρωί πέρασε το γυάλινο υπερπολυτελές κτίριο της εταιρείας και βρήκε το νέο από χθες. “Ήρθες! Ακολούθησέ με” ενθουσιώδης ο νέος την οδήγησε στον όγδοο όροφο του κτιρίου. Χτύπησε την πόρτα και την παρουσίασε σε έναν μεσήλικα κύριο που καθόταν στο χλιδάτο γραφείο του. “Ώστε εσύ είσαι η Χριστίνα. Σε περιμέναμε. Ψάχναμε για εσένα, σε βρήκαμε και είμαστε έτοιμοι να επενδύσουμε πάνω σου. Είμαι έτοιμος να στηριχτώ στα μάτια σου” μονολόγησε με ένα ψυχρό χαμόγελο και σοβαρό ύφος.
Θα ήταν αυτή η πλήρωση των λόγων της γιαγιάς της;
Ο πατέρας της Χριστίνας ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα νοσηλείας υπέκυψε στην ασθένειά του και η οικογένεια βυθίστηκε στο πένθος. Ο κύριος Βριάνος έδωσε μεγάλη άδεια στην Χριστίνα και όταν γύρισε της έκανε σημαντική αύξηση που ήταν αλήθεια πως χρειαζόταν πολύ. Ήταν τότε που της ζήτησε να γυρίσει και πάλι στο σπίτι που της είχε διαθέσει κι όμως παρά τις παραινέσεις όλων, η Χριστίνα δεν άφησε την μητέρα της και έμεινε μαζί της.
Η συνεχόμενη ανάπτυξη της Χριστίνας είχε αφήσει άναυδο όλο τον επιχειρηματικό κλάδο. Ο Βριάνος είχε τις ιδέες και τις παραγγελίες και η Χριστίνα ήταν τα μάτια του. Μετουσίωνε κάθε σκέψη σε εικόνα. Κάθε της σχέδιο το αφιέρωνε στη γιαγιά της και είχε έρθει η στιγμή να το κάνει και δημόσια. Ο σύλλογος των επαγγελματιών τους, θα τη βράβευε στην Πράγα με όλες τις τιμές!
Η Χριστίνα έφτασε στην Πράγα με τον Βριάνο και στην απονομή αφού αφιέρωσε το βραβείο στην κυρία Τασία ευχαρίστησε και εκείνον για όσα της είχε προσφέρει στην σταδιοδρομία της. Στο τέλος της εκδήλωσης έφυγαν ευτυχισμένοι. “Μάτια μου. Στο είπα ότι είσαι τα μάτια μου” εκείνη χαμογέλασε χαρούμενη και έφτασαν στο ξενοδοχείο. Ο Βριάνος της φίλησε το χέρι ευγενικά και ερωτικά μαζί και εκείνη ανταπέδωσε με ένα πεταχτό φιλί στο στόμα. Ο Βριάνος συνέχισε συνοδεύοντας την στο κρεβάτι, γδύνοντάς την ενώ εκείνη χωρίς δυνάμεις προσπαθούσε ευγενικά να τον απομακρύνει μέχρι που έγινε πολύ πιεστικός. Η Χριστίνα προσπάθησε να φωνάξει μα εκείνος τη φίμωσε. Πάλη ακολούθησε ώσπου ένας νέος άντρας τον απώθησε απότομα όταν ο Βριάνος με τον αγκώνα του τον χτύπησε δυνατά στο μάτι.
Στον πανικό που ακολούθησε η Χριστίνα συνόδευσε τον νέο στο νοσοκομείο της Πράγας όπου εγχειρίστηκε. Μετά από πολλές ώρες ο χειρούργος ανακοίνωσε πως ο νέος είχε χάσει το ένα του μάτι. Ήταν ο Θάνος. Ο νεαρός που την είχε καλέσει εκ μέρους της εταιρείας. Πάντα φλέρταραν! Η Χριστίνα τον πλησίασε: “Μη φοβάσαι. Θα είμαι εγώ τα μάτια σου” ψιθύρισε φιλώντας στοργικά τον σωτήρα της. “Μαζί. Μακριά από κει” της είπε χαμογελώντας.
:[
Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009
yannidakis live δευτέρας - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΜΕ ΘΗΛΥΚΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΑΜΨΗ
Καληνωρίσματα από τον πλανήτη “Οικονομική Κρίση” όπου δεν είναι πολύς καιρός που διάβασα μια ενδιαφέρουσα θεωρία από άγγλο ερευνητή σχετικά με την οικονομική ανάκαμψη των αγορών.
Διαβάζουμε σε έρευνα πως οι πως οι γυναίκες ξοδεύουν τα χρήματά τους με γνώμονα την ευημερία της οικογένειας και του σπιτικού τους ανεξάρτητα για το τι είδους προϊόντα ή υπηρεσίες είναι αυτά. Αντίθετα οι άντρες ξοδεύουν σε πιο.. περιττά πράγματα. Εγώ όμως θα χαρακτηρίσω και τα δύο φύλα λάτρεις του υπερκαταναλωτισμού με ότι αυτό συνεπάγεται στην κίνηση της αγοράς ή στην ανάπτυξη αγοραμανιακών τάσεων που τελικά είναι μια ασθένεια όπως όλες που σχετίζονται με εθισμούς.
Οι άντρες ίσως ασχολούνται περισσότερο με τον τεχνολογικό εξοπλισμό, σίγουρα όμως αρέσκονται σε οικονομικές επενδύσεις που το εύρος τους είναι τεράστιο. Από ένα ποσό κλίμακας ως μεγάλες επενδύσεις σε περιουσία. Οι άντρες ασχολούνται κατά κανόνα με το χρηματιστήριο και σε εκείνους αποδίδεται η ανακατανομή του χρήματος.
Όμως τα νούμερα ως αδιάψευστός μάρτυρας της πραγματικότητας στις αγορές δείχνει πως οι γυναίκες κάνουν διπλάσιες αγορές απ’ τους άντρες. Είναι ακριβώς εκείνες που αισθάνονται όμορφα όταν καταναλώνουν χρήματα για αγαθά. Θυμάμαι μια φίλη μου να μου λέει πως όταν ψωνίζει από ακριβές ετικέτες νοιώθει πιο ευχάριστα απ’ ότι αν δεν το έκανε. Εκεί ακριβώς θα μπορούσε να βρίσκεται το κλειδί της ανάκαμψης της οικονομίας. Γυναίκες ανεξάρτητες και αυτόνομες οικονομικά που πλέον ξοδεύουν επειδή το κέρδισαν. Γυναίκες που έχουν τη δυνατότητα να δώσουν μια ανάσα στις τοπικές αγορές με όλες αυτές τις μικροαγορές που καλύπτουν τις ανεξάντλητες ανάγκες αγοραμανίας που τις διακατέχουν. Η γυναίκα χωρίς κανείς να το προέβλεπε, αποτελεί μια οικονομική υπερδύναμη στην κοινωνία που μπορεί να μετατραπεί σε σταθερά ανάκαμψης.
Κάπως έτσι προκύπτει το σημερινό “Ερώτημα της Εβδομάδας” με τη μελέτη αντρών και γυναικών καταναλωτών που παρουσιάζουν τις δικές τους ιδιομορφίες στην καταναλωτική τους δραστηριότητα. Ποιός θα βοηθήσει περισσότερο στην οικονομική ανάκαμψη;
Α :[ ο άντρας
Β :[ η γυναίκα
Διαβάστε περισσότερα.. »
Διαβάζουμε σε έρευνα πως οι πως οι γυναίκες ξοδεύουν τα χρήματά τους με γνώμονα την ευημερία της οικογένειας και του σπιτικού τους ανεξάρτητα για το τι είδους προϊόντα ή υπηρεσίες είναι αυτά. Αντίθετα οι άντρες ξοδεύουν σε πιο.. περιττά πράγματα. Εγώ όμως θα χαρακτηρίσω και τα δύο φύλα λάτρεις του υπερκαταναλωτισμού με ότι αυτό συνεπάγεται στην κίνηση της αγοράς ή στην ανάπτυξη αγοραμανιακών τάσεων που τελικά είναι μια ασθένεια όπως όλες που σχετίζονται με εθισμούς.
Οι άντρες ίσως ασχολούνται περισσότερο με τον τεχνολογικό εξοπλισμό, σίγουρα όμως αρέσκονται σε οικονομικές επενδύσεις που το εύρος τους είναι τεράστιο. Από ένα ποσό κλίμακας ως μεγάλες επενδύσεις σε περιουσία. Οι άντρες ασχολούνται κατά κανόνα με το χρηματιστήριο και σε εκείνους αποδίδεται η ανακατανομή του χρήματος.
Όμως τα νούμερα ως αδιάψευστός μάρτυρας της πραγματικότητας στις αγορές δείχνει πως οι γυναίκες κάνουν διπλάσιες αγορές απ’ τους άντρες. Είναι ακριβώς εκείνες που αισθάνονται όμορφα όταν καταναλώνουν χρήματα για αγαθά. Θυμάμαι μια φίλη μου να μου λέει πως όταν ψωνίζει από ακριβές ετικέτες νοιώθει πιο ευχάριστα απ’ ότι αν δεν το έκανε. Εκεί ακριβώς θα μπορούσε να βρίσκεται το κλειδί της ανάκαμψης της οικονομίας. Γυναίκες ανεξάρτητες και αυτόνομες οικονομικά που πλέον ξοδεύουν επειδή το κέρδισαν. Γυναίκες που έχουν τη δυνατότητα να δώσουν μια ανάσα στις τοπικές αγορές με όλες αυτές τις μικροαγορές που καλύπτουν τις ανεξάντλητες ανάγκες αγοραμανίας που τις διακατέχουν. Η γυναίκα χωρίς κανείς να το προέβλεπε, αποτελεί μια οικονομική υπερδύναμη στην κοινωνία που μπορεί να μετατραπεί σε σταθερά ανάκαμψης.
Κάπως έτσι προκύπτει το σημερινό “Ερώτημα της Εβδομάδας” με τη μελέτη αντρών και γυναικών καταναλωτών που παρουσιάζουν τις δικές τους ιδιομορφίες στην καταναλωτική τους δραστηριότητα. Ποιός θα βοηθήσει περισσότερο στην οικονομική ανάκαμψη;
Α :[ ο άντρας
Β :[ η γυναίκα
Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009
yannidakis live - ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΕΤΟΙΜΑΣΕ ΤΟ… ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ;
Ίσως πολλοί από εμάς να μην το έχουμε συνειδητοποιήσει, όμως η κατοχή ενός ιστολογίου αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο με προεκτάσεις μακράν εκτός του κλειστού διαδικτυακού χώρου καθαυτού. Οι περισσότεροι θα έχετε διαβάσει κάποιες ειδήσεις από ιστολόγια. Και όλοι θα έχετε διαβάσει ειδήσεις σε ιστολόγια που είναι πιστή αντιγραφή από την πρωτότυπη ιστοσελίδα και συχνά χωρίς καν αναρτημένη την πηγή. Δε θα εξετάσω τη νομικά παράνομη δραστηριότητα των αντιγραφών, αλλά το κατά πόσο ένα ιστολόγιο μπορεί να έχει δημοσιογραφικό χαρακτήρα. Αν το αναλύσουμε λίγο πιο πρακτικά θα φτάσουμε να συγκρίνουμε ένα ιστολόγιο με μια ειδησεογραφική ιστοσελίδα. Υπάρχουν ομοιότητες; Επιβάλλεται. Υπάρχουν διαφορές. Τυπικά ναι, ουσιαστικά πολύ!
Ο ιδιοκτήτης του ιστολογίου δεν έχει την υποχρέωση να παρέχει μια είδηση με αντικειμενικό τρόπο, άλλωστε ο επισκέπτης ενδιαφέρεται για την οπτική του στο θέμα. Στο ιστολόγιο δεν είναι σίγουρο ούτε καν ότι θα βρούμε μια σφαιρική προσέγγιση του θέματος, όμως αντ’ αυτού μελετάμε το κομμάτι της είδησης με το οποίο ο γράφων επιλέγει να ασχοληθεί και εκεί αρχίζει η μεγάλη διαφορά. Στο ιστολόγιο θα διαβάσουμε μια καυστική περιγραφή ενός γεγονότος βασισμένη στην ιδιοσυγκρασία, την ψυχοσύνθεση και το ύφος του ιδιοκτήτη του. Αν επιλέξουμε να ενημερωθούμε λοιπόν, αποκλειστικά και μόνο από ένα ιστολόγιο για μια είδηση, κινδυνεύουμε να πέσουμε θύματα μεροληψίας και υποκειμενισμού. Μήπως αυτό όμως δε συμβαίνει στις «αντικειμενικές» και «ανεξάρτητες» σελίδες; Τελικά το ζητούμενο είναι ο σεβασμός στην είδηση, στον αναγνώστη αλλά και στα πνευματικά δικαιώματα που αποτελούν βασική πληγή του blogging.
Όσο υπάρχουν ιστολόγια που αντιγράφουν μια είδηση, η δημοσιογραφία και το επίπεδο του ελληνικού blogging θα είναι πολύ πίσω. Για μένα κάθε είδηση σε ιστολόγιο είναι μία διαρκής αναζήτηση για τις πηγές της. Άλλωστε για ένα καθαρό... avatar ζούμε όλοι!
Διαβάστε περισσότερα.. »
Ο ιδιοκτήτης του ιστολογίου δεν έχει την υποχρέωση να παρέχει μια είδηση με αντικειμενικό τρόπο, άλλωστε ο επισκέπτης ενδιαφέρεται για την οπτική του στο θέμα. Στο ιστολόγιο δεν είναι σίγουρο ούτε καν ότι θα βρούμε μια σφαιρική προσέγγιση του θέματος, όμως αντ’ αυτού μελετάμε το κομμάτι της είδησης με το οποίο ο γράφων επιλέγει να ασχοληθεί και εκεί αρχίζει η μεγάλη διαφορά. Στο ιστολόγιο θα διαβάσουμε μια καυστική περιγραφή ενός γεγονότος βασισμένη στην ιδιοσυγκρασία, την ψυχοσύνθεση και το ύφος του ιδιοκτήτη του. Αν επιλέξουμε να ενημερωθούμε λοιπόν, αποκλειστικά και μόνο από ένα ιστολόγιο για μια είδηση, κινδυνεύουμε να πέσουμε θύματα μεροληψίας και υποκειμενισμού. Μήπως αυτό όμως δε συμβαίνει στις «αντικειμενικές» και «ανεξάρτητες» σελίδες; Τελικά το ζητούμενο είναι ο σεβασμός στην είδηση, στον αναγνώστη αλλά και στα πνευματικά δικαιώματα που αποτελούν βασική πληγή του blogging.
Όσο υπάρχουν ιστολόγια που αντιγράφουν μια είδηση, η δημοσιογραφία και το επίπεδο του ελληνικού blogging θα είναι πολύ πίσω. Για μένα κάθε είδηση σε ιστολόγιο είναι μία διαρκής αναζήτηση για τις πηγές της. Άλλωστε για ένα καθαρό... avatar ζούμε όλοι!
Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009
yannidakis live δευτέρας - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΠΟΛΛΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΕ ΑΔΕΙΑ ΕΔΡΑΝΑ. ΓΙΝΕΤΑΙ;
Καληνωρίσματα. Διαβάζουμε στην εκπαιδευτική επικαιρότητα πως με αποκορύφωμα τη φετινή χρονιά που η βάση των υποψηφίων για εισαγωγή στα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα ανέβηκε, τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ) έχουν πολλά τμήματα έτοιμα να κλείσουν, αφού σε πολλές περιπτώσεις κάθε καθηγητής αντιστοιχεί σε δύο σπουδαστές. Διαμαρτύρονται λοιπόν οι διοικήσεις των ΤΕΙ, πως η αύξηση των βάσεων στο… 10(!) απειλεί τα ιδρύματα με λουκέτο.
Θλιβερό ασφαλώς, αλλά αναρωτιέμαι αν προκειμένου να διασφαλιστεί η λειτουργία των υπεράριθμων ιδρυμάτων αξίζει τα παιδιά μας να προβιβάζονται στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ της χώρας με τη βάση. Θα με βρείτε κάθετα αρνητικό. Ίσως επειδή έζησα τα ελληνικά ΤΕΙ και Πανεπιστήμια και διέκρινα τη συμπεριφορά “φοιτητών” που διακρίνονται μόνο από την φοιτητική ταυτότητα (ΠΑΣΟ) και το θυμούνται κατ’ ουσία κάθε εξεταστική. Φοιτητές που είναι πέντε μήνες σε διακοπές που πληρώνουν οι γονείς και έναν σε ρυθμούς δοκιμασίας γραπτώς και σε άλλες μορφές πρακτικής.
Δεν το ερεύνησα, όμως έχουμε σίγουρα δέκα τμήματα Λογιστικής κι άλλα τόσα Διοίκησης Επιχειρήσεων μόνο απ’ τα κατά τόπους ΤΕΙ της Ελλάδας. Η λίστα των πολλαπλών όμοιων τμημάτων συνεχίζεται χωρίς τέλος απλά και μόνο για να βρίσκεται κάθε σπουδαστής όσο το δυνατό κοντά στο σπίτι του, την ίδια ώρα που ένας φοιτητής από την California διασχίζει πεντ’ έξι φορές την Ελλάδα για να σπουδάσει στο Massachusetts Institute of Technology (ΜΙΤ) του Cambridge.
Bρίσκω υπέροχη την ιδέα της ίδρυσης τμημάτων παραρτημάτων ΤΕΙ ή Πανεπιστημίων σε μικρές πόλεις όπως η Σητεία, το Μεσολόγγι, η Δράμα κ.α. στηρίζοντας οικονομικά τις τοπικές κοινωνίες όμως δεν αντιλαμβάνομαι γιατί η Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις πρέπει να έχουν τμήματα της “σειράς” απλά και μόνο για να υπάρχει συνωστισμός φοιτητών και βόλεμα καθηγητών στις μεγάλες πόλεις, αδειάζοντας τα όμορα τμήματα των μικρότερων.
Με βάση τα παραπάνω προκύπτει και Το Ερώτημα της Εβδομάδας
Α :[ Ναι στις αυξήσεις των βάσεων και τον αναγκαστικό περιορισμό των υπεράριθμων τμημάτων.
Β :[ Όχι στις αυξήσεις των βάσεων με τις όποιες συνέπειες των υπεράριθμων φοιτητών.
Διαβάστε περισσότερα.. »
Θλιβερό ασφαλώς, αλλά αναρωτιέμαι αν προκειμένου να διασφαλιστεί η λειτουργία των υπεράριθμων ιδρυμάτων αξίζει τα παιδιά μας να προβιβάζονται στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ της χώρας με τη βάση. Θα με βρείτε κάθετα αρνητικό. Ίσως επειδή έζησα τα ελληνικά ΤΕΙ και Πανεπιστήμια και διέκρινα τη συμπεριφορά “φοιτητών” που διακρίνονται μόνο από την φοιτητική ταυτότητα (ΠΑΣΟ) και το θυμούνται κατ’ ουσία κάθε εξεταστική. Φοιτητές που είναι πέντε μήνες σε διακοπές που πληρώνουν οι γονείς και έναν σε ρυθμούς δοκιμασίας γραπτώς και σε άλλες μορφές πρακτικής.
Δεν το ερεύνησα, όμως έχουμε σίγουρα δέκα τμήματα Λογιστικής κι άλλα τόσα Διοίκησης Επιχειρήσεων μόνο απ’ τα κατά τόπους ΤΕΙ της Ελλάδας. Η λίστα των πολλαπλών όμοιων τμημάτων συνεχίζεται χωρίς τέλος απλά και μόνο για να βρίσκεται κάθε σπουδαστής όσο το δυνατό κοντά στο σπίτι του, την ίδια ώρα που ένας φοιτητής από την California διασχίζει πεντ’ έξι φορές την Ελλάδα για να σπουδάσει στο Massachusetts Institute of Technology (ΜΙΤ) του Cambridge.
Bρίσκω υπέροχη την ιδέα της ίδρυσης τμημάτων παραρτημάτων ΤΕΙ ή Πανεπιστημίων σε μικρές πόλεις όπως η Σητεία, το Μεσολόγγι, η Δράμα κ.α. στηρίζοντας οικονομικά τις τοπικές κοινωνίες όμως δεν αντιλαμβάνομαι γιατί η Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις πρέπει να έχουν τμήματα της “σειράς” απλά και μόνο για να υπάρχει συνωστισμός φοιτητών και βόλεμα καθηγητών στις μεγάλες πόλεις, αδειάζοντας τα όμορα τμήματα των μικρότερων.
Με βάση τα παραπάνω προκύπτει και Το Ερώτημα της Εβδομάδας
Α :[ Ναι στις αυξήσεις των βάσεων και τον αναγκαστικό περιορισμό των υπεράριθμων τμημάτων.
Β :[ Όχι στις αυξήσεις των βάσεων με τις όποιες συνέπειες των υπεράριθμων φοιτητών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)