προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ (Smooth Criminal)

ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως

Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες μέχρι που μπήκε μέσα με ένα ψυχρό χαμόγελο όλο νόημα. Δεν κοίταξε κανέναν μας και με υπεροπτικό ύφος μας ξεπέρασε φτάνοντας στο μεγάλο γραφείο. Δεν άργησε τότε να βγει με τον διευθυντή ο οποίος περήφανα ανακοίνωνε πως ο Έτσι θα συνεργαστεί με τον Αλλιώς στο νέο πλάνο της εταιρείας. Πάγωμα. Ξαφνικά είχα γίνει ο Αλλιώς και οι υπόλοιποι στην αίθουσα δεν ήξεραν πως να αντιδράσουν. Ήξεραν πως έπρεπε να χειροκροτήσουν όμως κοιτούσαν εμένα περιμένοντας την οργισμένη μου αντίδραση. Δεν μίλησα, δεν κοίταξα, δεν συμφώνησα, δεν διαφώνησα. Περίμενα η ώρα να περάσει για να τελειώσει αυτό το μαρτύριο.

Και όταν η μέρα τελείωσε, ο κόσμος έφυγε και μείναμε οι δυο μας. Με κοίταξε. Ήξερε. Μπορεί και να χαμογέλασε ειρωνικά ή μπορεί να είναι ιδέα μου. Άρχισα να του μιλώ φωνάζοντας, κραυγάζοντας, βρίζοντας και χειροδικώντας. Προσπάθησε να το παίξει ανώτερος μα ξέσπασε κι αυτός. Μπουνιές, κλωτσιές, ανάσες που τελείωναν και ξανά από την αρχή. Εγώ έλεγα πως αυτό το τμήμα μου ανήκει κι εκείνος πως έφτασα ως εδώ με μέσο.

Και τότε μπήκε στην αίθουσα ένας μικρός μαθητής που ξέσπασε πάνω στον νταή του σχολείου για όλες τις φορές που του έκλεβε το χαρτζιλίκι και χαλούσε το παιχνίδι.

Και τότε έκανε την εμφάνιση του ένας εργάτης που άρχισε να δέρνει τον εργοδηγό για όλες τις απλήρωτες υπερωρίες.

Και προστέθηκε και ένας πιτσιρικάς που άρχισε να χτυπάει με δύναμη τον καθώς πρέπει κύριο που η αστυνομία έπιασε να ασελγεί σε ανήλικους.

Και να πιο πέρα και ένας διαδηλωτής που αρχίζει να κλωτσά τον πολιτικό που ευθύνεται που έμεινε στην ανεργία.

Σε λίγα λεπτά η αίθουσα ήταν γεμάτη από ζευγάρια ανθρώπων που ξεσπούσαν για χρόνια καταπίεσης και εξευτελισμού, που επιτέλους έβρισκαν μια ευκαιρία να εκφράσουν την αδικία και την ταπείνωση παίρνοντας μια βίαιη εκδίκηση για όλα. Κοίταξε τα πρόσωπα όλων. Μίσος, ανταγωνισμός. Τα δόντια τρίζουν και οι φλέβες τεντώνονται. Ο ένας κοιτάει τον άλλο με γουρλωμένα μάτια χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιήσει λέξεις.

Και τότε τελειώνει η μουσική. Φεύγουν όλα. Αγκαλιασμένοι όλοι φεύγουν παρέα υποσχόμενοι να κάνουν μια νέα αρχή :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (Time)

ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως

(0:00-2:01) Ξέρεις πως είναι η ζωή κάθε ημέρα που ξημερώνει. Σηκώνεσαι και ντύνεσαι για να πας στη δουλειά. Προσπαθείς να τελειώσεις γρήγορα για να βγεις για ένα ποτό με φίλους και ύστερα να ξαπλώσεις νωρίς γιατί αύριο δουλεύεις. Και μέσα σ’ όλα αυτά θυμάσαι πως πρέπει να δρομολογήσεις ένα γάμο, πρέπει να κάνεις παιδί, να το πηγαίνεις σχολείο και να πληρώνεις φροντιστήρια. Κι ύστερα ο χρόνος σου τελειώνει και αναρωτιέσαι αν πρόλαβες να κάνεις κάτι ή μπορείς να το αναβάλεις για αύριο και τότε, κλείνεις τα μάτια γιατί ένα νέο εικοσιτετράωρο σε περιμένει και όταν έρθει, διαγράφεις ένα ακόμα κουτάκι στο ημερολόγιο, όσο πλησιάζουν οι μέρες για το πέρασμα του χρόνου κι όταν κι εκείνη η μέρα ολοκληρώνεται κλείνεις και πάλι τα μάτια περιμένοντας τον χρόνο να (σου) φέρει την επόμενη ημέρα.

(2:02-3:33) Όταν ξυπνάς όμως δεν αντικρίζεις το δωμάτιο σου. Οι ντουλάπες σου λείπουν και τα ρούχα σου είναι διαφορετικά. Προσπαθείς να σηκωθείς μα διαπιστώνεις πως δεν είσαι καν στο σπίτι, σε κάποιο σπίτι. Κοιτάς στο βάθος και βλέπεις παράλληλα τη δική σου ζωή και χιλιάδων άλλων. Το κουβάρι ξετυλίγεται με εικόνες και ήχους που δημιουργούν ένα χάος καθώς περνάνε από μπροστά σου ακανόνιστα και με διαφορετική ταχύτητα. Άλλες πιο γρήγορα κι άλλες εκνευριστικά αργά. Τότε σηκώνεις το βλέμμα και βλέπεις παραδίπλα σου κι άλλους που στέκονται και κοιτούν τις ζωές. Είναι άνθρωποι μα όχι μόνο. Επικεντρώνεσαι στη δική σου ζωή και βλέπεις τη στιγμή που είχες χάσει το λεωφορείο για το σχολείο, τις φωνές ξεσπάσματος και το συγγνώμη που δεν πρόλαβες να ζητήσεις επειδή πέθανε (ναι, το είχες πάντοτε τύψεις), βλέπεις τη λάθος απάντηση στις πανελλήνιες που σου κόστισε τη θέση στο πανεπιστήμιο, βλέπεις πως η αγάπη που απάτησες θα ήταν ο άνθρωπος με τον οποίο θα έκανες οικογένεια. Μια ζωή ολόκληρη! Και τότε οι εικόνες μικραίνουν τόσο που η ροή δεν φαίνεται πια, σα να σταμάτησε. Συνεχίζουν να μικραίνουν μέχρι που γίνονται κουκίδες και τότε βλέπεις πολλές κουκίδες. Εκατομμύρια, αμέτρητες. Δεν μπορείς να διακρίνεις ποια είναι η δική σου. Ξέρεις μόνο πως είναι από ανθρώπους του σήμερα, του χθες, του αύριο. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πλέον τις έννοιες. Με δυσκολία σηκώνεις το κεφάλι και βλέπεις ψηλά κυκλικά σώματα σαν ρολόγια να γυρίζουν άλλα πιο γρήγορα κι άλλα πιο αργά και ύστερα ακούς θόρυβο από πίσω και βλέπεις ανθρώπους να ανεβαίνουν και μωρά να κατεβαίνουν. Τότε κλείνεις τα μάτια εξαντλημένος…

(3:34-4:32) …και τα ανοίγεις και πάλι. Βρίσκεσαι στο δωμάτιο σου, ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Κάνεις την κίνηση να δεις την ώρα, μα οι δείκτες λείπουν από όλα τα ρολόγια και τότε θυμάσαι. Τι είναι ο χρόνος; Ο χρόνος είναι σχετικός. Δεν υπάρχει χρόνος…

(4:33-4:36) …ή μήπως είναι μια ψευδαίσθηση του ανθρώπου :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ (Πρύτανη...Κακό Πιντί)

(0:00-1:54) Φοράω το μαύρο μου πουκάμισο και δένω τα γυαλιστερά παπούτσια. Κουμπώνω το παλτό μου και βγαίνω καλύπτοντας το κεφάλι με το μαύρο μου καπέλο. Κατεβαίνω στην πόλη των τρελών και ξεκινώ να πορεύομαι. Κι απόψε ο κόσμος έχει κατακλύσει τους δρόμους κι εγώ κατευθύνομαι αμέριμνος ανάμεσά τους. Φωνάζουν, βρίζουν, παραμιλούν και ψιθυρίζουν. Τους βλέπεις με ρούχα σκισμένα που άλλοι έσκισαν για να ταιριάζουν κι άλλοι δεν βρήκαν λεφτά για να μπαλώσουν. Κρέμονται αλυσίδες από το στόμα τους και χαλκάδες από τη μύτη τους. Τα μαλλιά τους είναι μπλε, πράσινα και πετάνε ανεξέλεγκτα. Περνώντας από δίπλα τους μυρίζομαι αλκοόλ, ναρκωτικά και βρωμιά, πολύ βρωμιά. Οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν καν ότι κάποιος περνάει ανάμεσά τους. Στο σκοτάδι δεν διακρίνομαι εύκολα, όμως αυτοί δεν μπορούν πια να αναγνωρίσουν καν τον διπλανό τους. Κάποιοι άλλοι, πιο έξυπνοι, πιο συγκρατημένοι βλέπουν και δρουν. Πολλοί ζητούν μερικά ψιλά κι άλλοι σχεδιάζουν μια πιο οργανωμένη επίθεση. Πολλοί θα ήθελαν να δουν ανυπεράσπιστους πολίτες να περνούν από κει. Εύκολα θύματα. Άνθρωποι κάνουν έρωτα στον υγρό δρόμο και δίπλα τους άλλοι ρουφούν την δόση τους. Λίγο πιο κάτω γυναίκες ψάχνουν για πελάτες. Και στο τέλος του δρόμου, μικρά παιδιά φυλάσσουν τις μολότοφ που περίσσεψαν από τη σημερινή “πορεία”.

(1:55-02:09) Εγώ. Τους αποφεύγω εύκολα. Σταματάω για λίγο σε ένα μονοπάτι που ούτε κι αυτοί δεν μπορούν να εντοπίσουν. Παίρνω μια ανάσα…

(02:10-03:39) …και επιστρέφω στον δρόμο. Οι αθλιότητες συνεχίζονται. Βαρέθηκα. Πρέπει να κάνω κάτι. Τα βάζω με όλους τους. Σηκώνω το μαύρο μου ραβδί μα δεν είναι μαγικό. Δε θα αλλάξουν μονομιάς. Δε με ενδιαφέρει για εκείνους που θέλησαν να καταστραφούν, με ενδιαφέρει για αυτούς που θέλουν καθαρή τη γειτονιά τους, για αυτούς που κινδυνεύουν. Με απότομες κινήσεις χωρίς ίχνος έκφρασης να ζωγραφιστεί στο σκοτεινό μου πρόσωπο, εξαφανίζονται. Εξαϋλώνονται. Τώρα όμως η νύχτα βιάζεται να φύγει και στην πρώτη ακτίνα του ηλίου, εγώ πρέπει να γυρίσω πίσω. Το επόμενο βράδυ το ίδιο σκηνικό, στους ίδιους δρόμους με τους ίδιους… ανθρώπους :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΤΟ ΦΩΣ ΣΟΥ (Your Light)

Ξέρεις πως από την πρώτη στιγμή ονειρευόμουν να είμαι μαζί σου. Πολύ σύντομα η ζωή μας ενώθηκε χωρίς κανείς να πιστεύει στην αρχή πως ξεκινήσαμε από το μηδέν και πως φτάσαμε ως εδώ. Μια δυνατή σχέση για δυνατούς ανθρώπους που κράτησε στον χρόνο και στην απόσταση. Είναι ένα παράξενο συναίσθημα το οποίο δεν μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας. Όταν θα είμαστε μαζί δε χρειάζεται να ανησυχείς. Μπορείς πάντοτε να μου ανοίγεις την καρδιά σου και να μοιράζεσαι τα προβλήματά σου, γιατί ότι κι αν είναι, για μένα θα είναι πάντοτε σημαντικά και από μένα πάντοτε να περιμένεις τη λύση τους.

Γι’ αυτό μην είσαι λυπημένος και στάσου να αντιληφθείς την προσφορά μου. Εγώ θα είμαι “τοίχος” δίπλα σου και το στήριγμα σου σε ένα δάκρυ ή ένα ξέσπασμα. Όταν η ελπίδα σου χαθεί θα είμαι εγώ αυτός που θα σου δίνει δύναμη για να συνεχίζεις, μέσα στο σκοτάδι της νύχτας εγώ θα είμαι το φως σου. Θα σου δίνω πάντα ένα στήριγμα για να κρατιέσαι όταν δεν μπορείς να βρεις τον δρόμο σου, όπως η φωτιά που καίει με λάμψη περισσή, θα είμαι εγώ το φως σου.

Γι’ αυτό χαλάρωσε και σου υπόσχομαι πως μαζί θα τα νικήσουμε όλα. Όταν είμαστε μαζί τα καταφέρνουμε καλύτερα όπως έχει δείξει η ζωή μας ως τώρα. Αν αισθάνεσαι όπως εγώ τότε ξέρεις πως έχει η αλήθεια. Μαζί χτίζουμε και μαζί νικάμε στο τέλος. Όμως ποιος είπε ότι είναι εύκολο; Συμβαίνει να είναι όλα ανάποδα, όλα αντίξοα. Ακόμα και τότε που ίσως κάτι βρίσκεται εναντίον μας, μην το βάλεις κάτω γιατί έτσι η νίκη έχει μεγαλύτερη αξία. Άλλωστε ποιος είπε ότι όλα θα ήταν εύκολα;

Θα είμαι το φως σου οποτεδήποτε κι αν χρειαστείς ένα στήριγμα. Έλα λοιπόν κοντά μου και άσε τα εμπόδια για να τα γκρεμίσουμε, απλά νοιώσε με όπως χτίζω το τοίχος που θα σε προστατεύσει από ένα δάκρυ ή ένα σου ξέσπασμα και να ξέρεις πως όταν χάνεις την ελπίδα σου, θα είμαι η δύναμη για να αντέχεις, μέσα στο σκότος της νυκτός θα είμαι το φως για σένα. Εγώ θα σου παρέχω το στήριγμα για να βρίσκεις το δρόμο που έχασες και όπως η φωτιά φωτίζει, έτσι και εγώ θα είμαι το φως σου :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΑΣ (Aladar & Neera)

(0:01-0:41) Πιάσε σήμερα το χέρι μου και ακολούθησε με. Μη φοβάσαι. Εγώ θα σε οδηγήσω σε ένα μέρος ονειρικό με εικόνες, χρώματα και ζωή που ποτέ άλλοτε δεν έχεις ξαναδεί. Μην νοιώσεις έκπληξη, μόνο χαμογέλα και συνέχισε να με κρατάς σφιχτά. Να ξέρεις ότι ποτέ δε θα σε αφήσω ότι κι αν συμβεί.

(0:42-2:32) Ξέρω. Τρόμαξες! Είναι όλα τόσο διαφορετικά. Άνθρωποι χορεύουν χαμογελαστοί, χωρίς να φοβούνται για την πείνα ή τον ύπνο τους το βράδυ. Κοίτα πως τραγουδούν ανέμελοι στους δρόμους που δεν έχουν άσφαλτο μα θρυμματισμένα φύλλα απ’ τα δέντρα. Ξέρω πως είναι όλα τόσο ξένα σε εσένα και εμένα. Ξέρω ότι αισθάνεσαι πως κάποιος θα σε τσιμπήσει και θα ξυπνήσεις στην πραγματικότητά της καθημερινότητας, όμως μην περιμένουμε αυτή την ώρα. Ας μπούμε κι εμείς στο πλήθος και ας ταξιδέψουμε στον κόσμο της ξεγνοιασιάς. Ναι, μην σταματάς, χόρεψε μαζί τους, εγώ είμαι εδώ και σε καμαρώνω γελώντας. Ακόμα κι όταν έρχεται η ώρα για τον ήλιο να δύσει, οι μικροί άνθρωποι ανάβουν μικρές και μεγάλες φωτιές συνεχίζοντας το ατελείωτο γλέντι που δεν θα έχει ποτέ τέλος.

(2:33-3:13) Το βράδυ ακούς τα νυχτοπούλια να τραγουδούν τον δικό τους ρυθμικό σκοπό και μέσα στο σκοτεινό –πια- τοπίο, φαντάζεσαι τα χρώματα που η επόμενη μέρα θα αποκαλύψει. Χωρίς άγχος, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς δεσμεύσεις. Ελεύθερα.

(3:14-3:27) Κλείσε τώρα τα μάτια σου και ξεκουράσου στην αγκαλιά μου. Δεν πειράζει που όλο αυτό τελείωσε. Έχεις την αγκαλιά μου να σε περιβάλει μέχρι να έρθει το άλλο πρωί. Κι όταν πάλι νοιώθεις απεγνωσμένη, ξέρεις τι να κάνεις. Κλείσε τα μάτια σου και έλα στην αγκαλιά μου. Το ταξίδι στον κόσμο της ξεγνοιασιάς μπορεί να ξαναρχίσει :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΕΣΕΝΑ (Driven By You)

Όσος καιρός κι αν περάσει δε θα σταματήσω ποτέ να αισθάνομαι την παρουσία σου κοντά μας. Θυμάμαι πόσο υπερπροστατευτικός ήσουν με όλους μας. Πως εσύ πιο έτοιμος για όλα ήθελες να προλάβεις όλες τις καταστάσεις. Όλοι μαζί ήμασταν τόσο δυνατοί σαν μια φωτιά κι εγώ ήμουν κοντά σου να στηρίζω κάθε σου προσπάθεια. Και ακόμα όταν το σκοτάδι έπεφτε, εμείς θέλαμε μόνο μια σπίθα για να φτιάξουμε ένα φως τόσο λαμπερό ώστε να φωτίσει όλο τον κόσμο. Ο ένας εμπιστευόταν τον άλλο και είχαμε πίστη και αυτοπεποίθηση τόση ώστε να μην σταματάμε πουθενά.

Όμως τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εσύ έφυγες και αν νομίζεις ότι όλα έσβησαν σαν ένα όνειρο, κάνεις λάθος. Είμαστε ακόμα εμείς εδώ και θα προσπαθούμε στο όνομα σου μέρα και νύχτα για να πραγματοποιήσουμε τον στόχο που είχαμε πάντα ως σκοπό. Όμως κάθε μας ενέργεια, κάθε μας επιτυχία, να ξέρεις πως οφείλεται σε εσένα γιατί ότι κι αν κάνουμε έχει εσένα ως έμπνευση.

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο δύσκολο ήταν να κάνουμε το ταξίδι μένοντας μόνοι και ξέροντας πως όλη η δημιουργία και η έμπνευση έσβησε μαζί σου αφαιρώντας την από όλους εμάς που μείναμε πίσω. Όμως να ξέρεις πως έχουμε ακόμα χρόνο να δημιουργήσουμε. Έλα και κράτα γερά το τιμόνι όπως έκανες πάντα, οδήγησε μας μπροστά. Μπορεί ο δρόμος να μην είναι φυσικός όμως εσύ μπορείς να κάνεις τα πάντα και αξίζεις τα πάντα από εμάς, γι’ αυτό ότι κι αν κάνουμε θα έχει εσένα ως οδηγό.

Άλλωστε ξέρεις πόσο σε αγαπούσαμε ακόμα κι αν δεν μας άφηνες ποτέ σε ησυχία και η αλήθεια είναι ότι το έκανες επειδή έλεγες ότι θα θέλαμε όλοι μας να πούμε, όμως ποιος θα είχε το θάρρος (τότε) να το παραδεχτεί;  Σήμερα τα παιδιά έχουν χάσει τον δρόμο τους κι όμως εσύ με τη ζωή και τον θάνατο σου έδωσες το παράδειγμα για το τίμημα των πράξεων μας και τις συνέπειες των επιλογών μας. Τώρα όλοι ξέρουν. Αυτό είναι ένα παράδειγμα ζωής που θέλω να διηγηθώ στον καθένα, ακόμα κι αν η ζωή χωρίς εσένα δεν έχει το ίδιο σημαντικό νόημα. Όμως να ξέρεις πως ότι κάνουμε, γίνεται για σένα και πάντα θα έχει εσένα οδηγό :[ 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΑΜΕ (Beds Are Burning)

ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως

Σε ένα μέρος που τα ποτάμια σταματούν στα φράγματα και τα δάση αιμορραγούν από το τσιμέντο. Σε ένα μέρος με παρατημένα ναυάγια από τσιμέντο που φτιάχνεται με μηχανήματα που γεμίζουν ρύπους το παραλίγο μπλε του ουρανού, έφτασε ο καιρός και είναι γεγονός! Ήρθε η ώρα να αποπληρώσουμε το χρέος μας και να καταβάλλουμε το μερίδιο μας. Ότι ο χρόνος ήρθε είναι γεγονός και τώρα ότι ανήκει στη φύση, ήρθε η ώρα να της το δώσουμε πίσω. Μα πως άλλωστε θα μπορούσαμε να χορεύουμε ανέμελα όταν αυτός ο πλανήτης ζορίζεται να γυρίσει γύρω από τον άξονά του.

Άνθρωποι μάχονται ανθρώπους και ζητάνε αίμα για να δώσουν λεφτά, ζητάνε λεφτά για να δώσουν ελπίδα και τότε ο πλανήτης αναπνέει με δυσκολία, ο κόσμος βράζει και η γη ψήνεται στις πιο έντονες στιγμές της. Ο χρόνος όμως ήρθε για να αποδώσουμε δικαιοσύνη και να αποπληρώσουμε το χρέος και το μερίδιό μας. Ήρθε η στιγμή να αντικρύσουμε τα γεγονότα ως έχουν και ότι είναι δανεικό να το επιστρέψουμε πίσω.

Ο πλανήτης φλέγεται και η γη πονάει. Ο πλανήτης φθείρεται και οι άνθρωποι μάχονται μεταξύ τους σα να υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές ενώ όλοι είναι τόσο μικρά μεγάλοι. Πως αλήθεια, μπορούμε ανέμελα να χορεύουμε πάνω σε αυτόν τον πλανήτη που μετά βίας καταφέρνει να τελειώσει την περιστροφή του και πως μπορούμε να κοιμόμαστε στο κρεβάτι μας ενώ αυτό φλέγεται ακριβώς από κάτω :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΜΟΝΟ ΕΣΕΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ (Landing In London)

ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως

Μια ακόμη μέρα που ξυπνάω βιαστικά. Πρέπει να φύγω γρήγορα κι εσύ ακόμα θα κοιμάσαι. Σου δίνω ένα φιλί στο μέτωπο και κλείνω την πόρτα πίσω μου. Η σκέψη μου πάει μόνο στο βράδυ που θα επιστρέψω για να σε δω και πάλι. Μέχρι τότε δεν έχω σύμμαχο, δεν έχω παρηγοριά και απλά εύχομαι όσο το δυνατό πιο γρήγορα να μπορέσω να έρθω πίσω σε σένα. Ξέρω πως θα σηκωθείς γυρεύοντάς με κάπου τριγύρω, μα πρέπει να καταλάβεις πως η ζωή είναι δύσκολη και ο τρόπος που έχει φτιαχτεί για μένα δε θα είναι ποτέ απλά.

Γι’ αυτό όταν η νύχτα πέφτει γύρω μου αναλογίζομαι αν ποτέ θα τα καταφέρω. Και τότε βρίσκω φως από τα λαμπερά σου μάτια για να οδηγηθώ στο μονοπάτι μου. Κάθε λεπτό, κάθε βήμα σε αυτό το μονοπάτι, είσαι η μοναδική μου σκέψη. Και σε έχω ανάγκη τόσο πολύ, γιατί η μέρα μου περιστοιχίζεται από τρέλα και μ’ ότι κι αν ασχολούμαι αφήνω κομμάτια του εαυτού μου που φθείρεται. Όσο βρίσκομαι μακριά σου η ζωή μου κινείται τόσο ακατανόητα αργά και το μόνο που θέλω είναι να γυρίσω σπίτι σε σένα. Όμως είμαι μακριά (το ξέρω) και σου υπόσχομαι πως όλες αυτές τις απουσίες μου θα στις ξεπληρώσω εν καιρώ. Χρειάζομαι την αγάπη σου για να αντέχω όταν όλα φαίνονται να είναι εναντίον μου.

Κι ύστερα μία ακόμα νύχτα φτάνει γύρω μου και δε νομίζω πως θα τα καταφέρω. Άσε με να χρησιμοποιήσω το φως από τα φωτεινά σου μάτια για να βρω τον δρόμο μου, γιατί έτσι κι αλλιώς μόνο εσένα σκέφτομαι. Και για όλο αυτό το χρόνο μακριά σου, θα σε ξεπληρώσω στο υπόσχομαι. Ωστόσο δίνε μου την αγάπη σου για να αντέχω όλα εκείνα που μόνος μου δεν μπορώ. Γι’ αυτό να ξέρεις πως όταν η νύχτα πέφτει πάνω μου δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω, αλλά βλέπω από το φως των ματιών σου που φωτίζει τον δρόμο μου και να ξέρεις πως μόνο εσένα σκέφτομαι :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΑΓΡΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ (Where The Wild Roses Grow)

Με φωνάζουν το “Άγριο Τριαντάφυλλο” όμως στ’ αλήθεια το όνομα μου είναι Ελίσα Ντέι. Δεν ήξερα τον λόγο που με φώναζαν έτσι, όμως θα τον μάθαινα πολύ αργότερα.

Από τη πρώτη μέρα που την είδα, κατάλαβα πως ήταν η μοναδική, εκείνη για μένα. Κι αυτή ανταποκρίθηκε. Με κοίταξε στα μάτια τόσο βαθιά που ένοιωσα μια δυνατή χημεία να αναπτύσσεται μεταξύ μας. Η βαθιά ματιά της έγινε ένα ζεστό χαμόγελο καθώς τα χείλη της έπαιρναν το χρώμα από το τριαντάφυλλο. Δεν ξέρω αν ήταν από την ντροπή της ή επειδή ένοιωσε την ζεστασιά που ένοιωσα κι εγώ, όμως αυτό το κόκκινο το ήξερα. Προέρχεται από ένα άνθος που βρίσκεται κάτω στο ποτάμι και λάμπει τόσο πολύ το κόκκινό του, που θαρρείς πως πλημμύρισε με αίμα το ποτάμι. Κι εκείνος ήρθε χτυπώντας μου την πόρτα μα όταν μπήκε μέσα στο δωμάτιο μου είδα έναν άντρα να τρέμει από συγκίνηση καθώς πλησίαζε για να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήμουν σίγουρη πως είναι ξεχωριστός και πως κανείς δε θα αντιδρούσε έτσι. Όταν δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπο μου, εκείνος μου τα σκούπισε απαλά επιβεβαιώνοντας μου πως θα μπορούσε να είναι ο πρώτος μου άντρας.

Τη δεύτερη μέρα της κρατούσα ένα τριαντάφυλλο για να επιβεβαιωθώ. Ήταν τα χείλη της τόσο κόκκινα όσο σε αυτό; Τότε διαπίστωσα πως δίπλα της το τριαντάφυλλο άνθιζε ακόμα περισσότερο και δίπλα του εκείνη φαινόταν ως η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου. Τότε τη ρώτησα αν ξέρει που φυτρώνουν αυτά τα άγρια τριαντάφυλλα. Τα τόσο κόκκινα και ελεύθερα; Δεν ήξερα τι να του απαντήσω όμως δέχτηκα να του μιλήσω για τη ζωή μου και για ποιο λόγο ήμουν πάντα λιγομίλητη, με θλίψη πάνω στο πρόσωπο μου. Έμεινα σιωπηλή και ξάπλωσα γυμνή στο κρεβάτι όπου άπλωσα δίπλα μου το τριαντάφυλλο. Εκείνος με ρώτησε αν ήθελα να τον ακολουθήσω εκεί που φυτρώνουν τα τριαντάφυλλα.

Την τρίτη μέρα φτάσαμε στο ποτάμι κι εκεί αποκαλύφθηκε μια ομορφιά από κόκκινα τριαντάφυλλα. Με αγκάλιασε και με φίλησε και το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι να άκουσα ήταν ένα μουρμουρητό καθώς με άφησε ξαπλωμένη από μια πέτρα που κρατούσε στη γροθιά του. Πραγματικά την οδήγησα στο μέρος όπου αυτά τα κόκκινα τριαντάφυλλα φυτρώνουν και εκείνη αφέθηκε εντελώς, σα να ήταν για πρώτη φορά στο σπίτι της. Εγώ έμεινα από μακριά να την κοιτάω να μπερδεύεται ανάμεσα στα άνθη που την χάιδευαν από το απαλό αεράκι. Τότε τη φίλησα λέγοντάς της πως όλη η ομορφιά πρέπει να αφήνει την πνοή της εδώ. Έτσι την άφησα ξαπλωμένη κάτω καρφώνοντας ένα τριαντάφυλλο μέσα της.

Με φώναζαν το “Άγριο Τριαντάφυλλο” ακόμα κι αν το όνομά μου ήταν Ελίσα Ντέι. Δεν ήξερα τον λόγο που με φώναζαν έτσι, όμως τελικά έζησα το δράμα του θανάτου καθώς έγινα εγώ το Άγριο Τριαντάφυλλο :[ 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΤΟ ΦΩΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ (The Light Will Stay On)

Άλλη μια νύχτα με βρίσκει εκεί ψηλά, στο ψηλότερο κτίριο της πόλης να παρατηρώ όλα όσα φαίνονται μόνο τη νύχτα, μόνο από ψηλά. Και ύστερα αποφασίζω να αποσυρθώ. Πριν οι δαίμονες ξυπνήσουν και όταν έρθει η ώρα να επιστρέψω, οι άγγελοι δεν έχουν φύγει ακόμα. Προλαβαίνω να μαζέψω όλες μου τις ανιστόρητες επιθυμίες και όλους τους ανομολόγητους φόβους μου. Κρατάω τα μυστικά μου καλά κλεισμένα και έχοντας ένα κίνητρο που κανείς ποτέ δε θα μάθει, τα πετάω στη φωτιά και τα κοιτώ να σιγοκαίνε. Δεν είναι ότι θέλω να τα σβήσω, δεν είναι ότι θέλω να τα διαγράψω, όμως θέλω να μείνουν για πάντα εδώ.

Αλλά μην το βλέπεις σαν μία εγωιστική κίνηση. Γιατί η φωτιά αυτή θα παραμείνει δυνατή πολύ αφότου φύγουμε. Η λάμψη θα συνεχίσει να υπάρχει. Έτσι σκέφτομαι μέχρι το επόμενο βράδυ όπου ξανά στο ψηλό κτίριο παρατηρώ τη σκοτεινή πόλη να φωτίζεται. Το φως διακόπτεται από σκόρπιες νυχτερίδες που τις χαζεύω καθώς πετούν εδώ κι εκεί άλλοτε με ορισμένη κατεύθυνση κι άλλοτε σα να χορεύουν έναν χορό που εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις. Τις βλέπεις παντού. Πάνω από σάπια δέντρα ή βρώμικους δρόμους, κοντά σε σπίτια ζεστά ή σε ανθρώπους του υποκόσμου. Πετούν σαν ενθουσιασμένες για κάτι και σίγουρα δε φοβούνται να πετάξουν, δε φοβούνται να ζήσουν, δε φοβούνται να χαθούν ή να πεθάνουν και έτσι μου δείχνουν τον δρόμο, γιατί κι εμείς πολύ αφότου φύγουμε, θα δεις πως τα φώτα θα παραμείνουν λαμπερά, θα εξακολουθούν να φωτίζουν την πόλη.

Ακόμα κι όταν έρθει εκείνη η μέρα, μη φοβηθείς, μη λυπηθείς. Έλα μόνο να με χαιρετίσεις για τελευταία φορά και ρίξε τρία δάκρυα για μένα. Το ένα θα είναι για τον καημό σου, το άλλο για τον ιδρώτα μας να φτάσουμε –έστω- ως εδώ και ένα ακόμη για όλα τα παράξενα που  ζήσαμε μαζί και ποτέ δε θα ξεχαστούν. Αν αμφιβάλλεις ποτέ, τότε κοίταξε το άψυχο κορμί μου. Θα δεις μια λάμψη, δες τη λάμψη. Είναι εκείνη που υπήρχε πάντα και πολύ αφότου φύγω, θα εξακολουθεί να υπάρχει γιατί στο υπόσχομαι, το φως θα παραμείνει :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΛΕΝΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ (The Joker)

Με τα σχιστά μου μάτια χαμηλώνω το κεφάλι και σβήνω το τσιγάρο για να μασάω ανενόχλητος την τσίχλα μου. Έχω μάθει να με κακολογούν και να με έχουν συνέχεια στο στόχαστρο. Κάποιοι λένε πως είμαι εκτός θέματος κι άλλοι πως η υπερβολική μαγκιά βλάπτει. Μερικοί με φωνάζουν διάφορα ονόματα για να δείξουν ότι την κατέχω καλά την αγάπη. Γενικά όπως κατάλαβες οι άνθρωποι μιλούν για μένα, λέγοντας διάφορα πράγματα, λες και ξέρουν τι πραγματικά είμαι. Λένε πως σε επηρεάζω και ίσως σου κάνω κακό. Τέλος πάντων, εσύ μην ανησυχείς, γιατί εγώ ότι κι αν κάνω, είμαι δίπλα σου και θα παραμείνω εδώ γιατί ξέρω να επιλέγω στα σοβαρά κι ας κάνω τον αστείο στους άλλους, ξέρω ν’ αγαπάω κι ας είμαι αμαρτωλός. Μ’ αρέσει να ακούω μουσική μόνος μου μακριά, γιατί μπορεί να φαίνομαι ένας γελωτοποιός, να καπνίζω αργά τη νύχτα ότι πιο βαρύ υπάρχει, αλλά στο τέλος φτάνω πάντα στην αγάπη μου.

Να ξέρεις πως είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί ποτέ, ότι πιο γλυκό υπάρχει. Αχ, πόσο τρελαίνομαι να σε βλέπω με αυτό το ντεκολτέ και την κοντή τη φούστα και πόσο σκέφτομαι τι θα γίνει άμα τα βγάλω. Σίγουρα θα περάσουμε καλά! Εμείς ξέρουμε να περνάμε καλά –έτσι δεν είναι- κι άσε τους άλλους να λένε, πως εγώ δεν ξέρω να επιλέγω, πως ξέρω μόνο να κάνω τους άλλους να γελάνε και πως δεν είμαι καλός εραστής. Άσε να με λένε αμαρτωλό, έναν γελωτοποιό που καπνίζει πολύ τις νύχτες. Μόνο εγώ ξέρω πως ποτέ δε θέλω να πληγώσω κανέναν.

Ότι και να λένε για μένα, εσύ ξέρεις και μην ανησυχείς, γιατί ότι κι αν κάνω θα γυρίσω πίσω σε εσένα δίπλα :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΟΤΑΝ Η ΦΙΛΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΡΩΤΑΣ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ (Never Be The Same Again)

Εσένα παίρνω τηλέφωνο όποτε τα πράγματα στραβώνουν. Άλλωστε εσύ είσαι πάντοτε εκεί για μένα, είσαι το στήριγμα μου σε κάθε αναποδιά. Και ξαφνικά, όλα έγιναν πιο καθαρά όταν μετά από τόσα χρόνια συνειδητοποίησα πως πρέπει να κάνω το παραπάνω απαγορευμένο βήμα. Τι όμως μπορεί να με βεβαιώσει πως είναι η σωστή επιλογή όταν μπορεί να το μετανιώσω;

Τίποτα στη σχέση μας δεν ξεκίνησε σα δεδομένο και ότι κατακτήσαμε ήταν με πολύ προσπάθεια. Όλα ήρθαν τόσο φυσιολογικά. Τώρα όμως αισθάνομαι πως δεν είμαι παρά μια μοναχική καρδιά που περιμένει να βρει το άλλο της μισό που για τόσο καιρό είχε μπροστά της. Άραγε να νοιώθεις κι εσύ έτσι πριν στο εκμυστηρευτώ;

Όλα ξεκίνησαν με εμάς να είμαστε δυο πολύ καλοί φίλοι, όμως πλέον τίποτα δε θα είναι το ίδιο ξανά. Ύστερα από τόσα που έχουμε περάσει διαπιστώνω πως είμαστε ακόμα στην αρχή. Τώρα πια δεν θα είναι μυστικό. Ανοίξαμε τις καρδιές μας, σταματήσαμε να κρυβόμαστε απ’ το πέπλο της φιλίας και από απόψε δε θα είμαστε ποτέ πια το ίδιο ξανά. Δεν ξεχνάω βέβαια το πόσο κοντά ήμασταν ανέκαθεν, όμως πλέον χαίρομαι που συνειδητοποίησα πως σε χρειάζομαι πολύ περισσότερο, ακόμα κι αν αυτή η εξέλιξη μας φέρει μπροστά σε κριτικές και ανθρώπους που δε θα εγκρίνουν. Αυτό που συμβαίνει από σήμερα αφορά τους δυο μας και είναι πρωτόγνωρο.

Αν το σκεφτείς, υπάρχουν κάποιες φορές που είναι αυστηρά απαγορευτικό να ανακαλύπτεις κάποια συναισθήματα που ήταν βαθιά κρυμμένα. Μεταξύ μας δεν υπάρχει δίλημμα, δεν υπάρχει ενδοιασμός, μόνο αναμεταξύ μας μπορεί να δημιουργηθεί αυτός ο δεσμός. Και παρά τα δεδομένα, να που το απίθανο δεν χρειάζεται να είναι αδύνατο όταν μια αγάπη είναι ασταμάτητη. Είναι σα μια λεπτή γραμμή να χωρίζει τη μοίρα με το πεπρωμένο και… αλήθεια εσύ πιστεύεις σε αυτό που απλά ήταν γραμμένο να γίνει; Εγώ πάντως νοιώθω κάθε φορά που με καλείς, μια αυθόρμητη ζωγραφιά να σχεδιάζεται στην καρδιά μου. Και τότε όπως η ενέργειά μας εκφράζεται μέσα από τις πράξεις μας όντας πια ενωμένοι, οι καθημερινές δυσκολίες δείχνουν να απλοποιούνται με έναν ανεξήγητο τρόπο και πιο αποδοτικό απ’ ότι στην φιλία μας. Έτσι η ενοποίηση αυτή δημιούργησε μία κοινή δύναμη που θα χαράσσει κοινή πορεία.

Κάποτε νόμιζα πως θα ήμασταν για πάντα φίλοι, μα σήμερα τίποτα δε θα είναι το ίδιο ξανά. Από σήμερα ξεκινάμε μια νέα αρχή, όπως τίποτα γνωστό ως τώρα. Πλέον οι καρδιές μας δε χρειάζεται να κρύβουν μυστικά καθώς τώρα περάσαμε σε μια νέα διάσταση. Από δω κι ύστερα σου υπόσχομαι πως τίποτα δε θα είναι το ίδιο ξανά :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΦΙΛΩΝΤΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ (Kiss From A Rose)

Η ζωή κάνει κύκλους κι εγώ μέσα από το σκοτάδι στο οποίο διαλέγω να ζω βρήκα το φως μέσα σου για να φωτίζει τη σκοτεινή μου πλευρά. Η αγάπη (μας) έγινε ένας εθισμός που όμοιός του δεν υπάρχει και τώρα βλέπω μέσα από τις νιφάδες του χιονιού τη ζωή μου να αλλάζει και το φως (σου) να ακτινοβολεί πάνω σου και να φαίνεται μέσα σε κάθε πτυχή της μέχρι τώρα ζωής μου. Γι’ αυτό σε συγκρίνω με ένα τριαντάφυλλο που φιλάω απαλά με φόντο το σκοτάδι (μου). Όσο περισσότερο γεμίζεις την ώρα μου, τόσο παράξενα αισθάνομαι και τότε το τριαντάφυλλό σου ανθίζει φωτίζοντας την κατήφεια όλου του κόσμου μου.

Υπάρχουν τόσα που θα μπορούσα να σου πω, τόσα να σου εξηγήσω, όμως το σημαντικό είναι να αντιληφθείς πως έχεις γίνει η δύναμή μου, η ευχαρίστηση μου, ο πόνος ο ίδιος. Κι όσο μαζί σου αλληλεπιδρώ, η εξάρτηση μου για σένα μεγαλώνει και δεν μπορώ να το αρνηθώ ή να κάνω κάτι για να το σταματήσω. Δεν ξέρω αν είναι σωστό όμως εσύ καθορίζεις τώρα την ίδια μου την ύπαρξη. Η ματιά σου είναι το φως που απλώθηκε στη σκοτεινή μου καθημερινότητα, στα πιο απόκρυφα σημεία του μυστικού εαυτού μου και το μυστήριο, ο κίνδυνος και το μαύρο έγιναν λάμψη και ελπίδα χάρη σε εσένα. Γι’ αυτό σε συγκρίνω με το φιλί από ένα τριαντάφυλλο με φόντο το σκοτάδι που όσο περισσότερο το γεύομαι τόσο περισσότερο εθίζομαι σε αυτό, σε εσένα :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ (Faith)

Στέκομαι κατάκοπος όρθιος και ταλαιπωρημένος. Δεν ξέρω αν έχω πολύ χρόνο ακόμα ή αυτό θα είναι ένα αιώνιο μαρτύριο, όμως οι δυνάμεις μου έχουν τελειώσει προ πολλού κι ας συνεχίζω. Κι όμως. Δε θα το βάλω κάτω, δε θα το βάλω στα πόδια κι άλλωστε με τόσες εκκρεμότητες να με κυνηγούν που θα μπορούσα να πάω; Θα μείνω εδώ και θα συνεχίσω να παλεύω όπως ως τώρα. Δεν πρόκειται να αλλάξω τακτική και νοοτροπία, δε θα κάνω σε κανέναν το χατίρι να τα παρατήσω. Όσο κι αν αυτή η μάχη μέρα με τη μέρα είναι εναντίον μου, προτιμώ να σταθώ εδώ και να πολεμήσω.

Ξέρεις πως είναι; Σαν όλη σου η ζωή να γυρνάει ανάποδα και όλος ο κόσμος σου να γκρεμίζεται γεμίζοντας με θρύψαλα τη ζωή σου. Μα δεν μπορεί. Δεν θα είναι αυτή η μοίρα μου. Δεν μπορεί να είναι αυτή η μοίρα μου. Δεν πρέπει να είναι μόνο και μόνο αυτή η αιτία που είμαι σε αυτόν τον κόσμο. Δεν μπορεί να ζω γι’ αυτό τη ζωή μου.  Έλα λοιπόν και κάνε μου ότι καταλαβαίνεις, θα διαπιστώσεις πως είμαι αδιάφθορος. Ανίκητος και ατρόμητος. Άλλωστε πέρασα αλώβητος τη μάχη με το χρόνο. Διαφορετικά μπορείς να με περιφρονήσεις, τουλάχιστον μέχρι ο χρόνος να τελειώσει, μετά θα πρέπει εσύ να κρυφτείς για πάντα. Θα νοιώσεις πως είναι να γυρίζει ανάποδα η ζωή σου και πως ο κόσμος σου μπορεί να γκρεμιστεί μπροστά σου.

Θα φωνάζεις με λυγμούς πως δεν είναι αυτή η μοίρα σου, δεν μπορεί να είναι αυτή η μοίρα σου, δεν μπορεί να ήρθες στον κόσμο γι’ αυτό. Τότε θα δεις πως είναι να χτίζεις γέφυρες από σπασμένα αμάξια και πως η λύτρωση μας είναι μόνο σε ένα σημείο. Ναι, κοίτα εκεί ψηλά στ’ αστέρια. Τώρα κλείσε τα μάτια σου να μην κοιτάς (άλλο) γιατί όσο κι αν πας να ονειρευτείς, δεν μπορείς να κρυφτείς από αυτή τη ζωή. Αυτή είναι η μοίρα μου, αυτός ο λόγος που ζω αυτή τη ζωή. Αυτός είμαι λοιπόν και αυτό ζω στη ζωή μου :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΟΔΗΓΟΥΣΑ ΟΛΗ ΝΥΧΤΑ ΣΕ ΣΕΝΑ (I DROVE ALL NIGHT)

Δεν περίμενα καν να σχολάσω απ’ τη δουλειά. Το γραφείο, ο αέρας, όλα ήταν εναντίον μου. Τόσο βασανιστικά ένοιωθα το μέρος να είναι ψυχρό κι όμως να κολλάει πάνω μου σαν άσχημος ιδρώτας. Έπρεπε να ξεφύγω για να κάνω πραγματικότητα αυτό που τόσο ήθελα. Ίσως να έπρεπε να σε ειδοποιήσω, αλλά ήμουν σίγουρος ότι θα ένοιωθες την παρουσία μου και άλλωστε δεν ήθελα να χάσω στιγμή κι έτσι μπήκα μονομιάς στο αμάξι κι άρχισα να τρέχω προς εσένα κάνοντας όνειρα για σένα όσο ο μακρύς δρόμος διαρκούσε. Ονειρευόμουν τη γεύση από τα γλυκά σου χείλη και τα χέρια σου να με περιμένουν διάπλατα ακούγοντας το αμάξι να φτάνει στην πόρτα σου. Η σκέψη σου και μόνο μου προκαλεί πυρετό και καίει τα σωθικά μου.

Γι’ αυτό οδηγούσα όλο το βράδυ για να φτάσω σε σένα. Οδηγούσα με σκοπό να τρυπώσω στο δωμάτιό σου, να σε ξυπνήσω απ’ τον γλυκό σου ύπνο και να σου κάνω έρωτα, το μόνο που θα αντάμειβε την ολονύκτια οδήγηση. Συνεχίζω να οδηγώ τώρα και σκέφτομαι τι μπορεί να μας κρατάει δυνατούς σε αυτόν τον κόσμο που είναι γεμάτος εμπόδια και τότε σκέφτομαι πως δε χρειάζεται να ψάξω πολύ γιατί είναι ακριβώς ο ήχος της καρδιάς μας που ενωμένη σαν μία, κουβαλάμε μέσα μας και τότε σκέφτομαι εσένα όπου κι αν είμαι. Οδηγώ και θυμάμαι τις νύχτες που είναι κρύες και σκοτεινές ή όταν κάποιος προσπαθεί να με επηρεάσει όμως μόνο εσύ μπορείς να επιδράσεις πάνω μου κι έτσι τίποτα δεν μπορεί να αναιρέσει τα συναισθήματα μας.

Κι έτσι οδηγούσα όλο το βράδυ για να φτάσω σε σένα. Σχεδίαζα φτάνοντας να μπω μεσ’ το δωμάτιο σου και να ξυπνήσω τον γλυκό σου ύπνο κάνοντάς σου έρωτα. Η νύχτα περνάει και τα χιλιόμετρα μικραίνουν όσο ο πόθος μεγαλώνει και πριν προλάβει ο ήλιος να απλώσει την πρώτη του ακτίνα, εγώ μυρίζω το άρωμά σου, καθώς σε αισθάνομαι όλο και πιο κοντά. Το βράδυ τελειώνει και μαζί και η αναμονή :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΗΣ ΤΑΞΗΣ (First Class)

(0:00-0:34) Τους βλέπεις από πίσω καθώς φεύγουν από το μεγάλο κτίριο. Περπατούν αργά και με σιγουριά σε παράταξη σα να ακολουθούν κάποιο πλάνο. Δεν κοιτάζει ο ένας τον άλλο κι όμως ξέρουν πότε να επιβραδύνουν, πότε να κουμπώσουν την μακριά τους φόρμα, πότε να βάλουν τα γυαλιά τους και να ισιώσουν το χαμόγελο ικανοποίησης. Τώρα ξέρουν πως είναι ομάδα Πρώτης Τάξης και έχουν αυτοί την ευθύνη που άλλος κανείς ποτέ δεν είχε.

 

(0:35-1:25) Όταν φτάνουν έξω διασκορπίζονται ανάλογα με το χρέος του καθένα. Παίρνει ο καθένας τη θέση του και αφού κοιτάξουν κάπου στο βάθος, στο άπειρο όπου όλη τους η ζωή περνάει σε λίγες στιγμές, κλείνονται στον ιερό για αυτούς χώρο, έτοιμοι να δράσουν με τον ίδιο ζήλο της πρώτης μέρας, ακόμα κι αν αυτή είναι η τελευταία μέρα εκεί, η τελευταία μέρα της ζωής τους. Δεν υπάρχει περιθώριο χαλάρωσης κάθε φορά γιατί η ποιότητά τους είναι Πρώτης Τάξης.

 

(1:26-2:18) Και τώρα ξεκινούν. Εκεί ψηλά τα “γεράκια” της Ελλάδας με τις αμέτρητες ώρες πάνω στους αιθέρες σκίζουν τον ουρανό προστατεύοντας την πατρίδα. Με άπειρα μίλια κατά μήκος του Αιγαίου μπερδεύονται ανάμεσα στα σύννεφα και μπερδεύουν τον εχθρό με τους ελιγμούς τους. Όπως όταν περπατούσαν, η παράταξή τους στον ουρανό μετράει κάθε εκατοστό ακρίβειας και η πτήση τους κεντράρει πάντα τον εχθρό που δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις γνώσεις, την εμπειρία, το πάθος, την αγάπη για την πατρίδα των πιλότων της Πρώτης Τάξης.

 

(2:19-3:21) Ποτέ κανείς δε δείλιασε. Κι όταν ο εχθρός βρέθηκε μπροστά τους εκείνοι είχαν το δάχτυλο στο κουμπί της πυροδότησης περιμένοντας το σήμα για να το πιέσουν. Εκτός όμως από φρουροί της πατρίδας, είναι και στυλοβάτες της πολιτικής και της διπλωματίας. Ακόμα και εκεί ψηλά που η αδρεναλίνη ξεπερνά το κόκκινο, εκείνοι ψύχραιμοι βάζουν το συμφέρον της πατρίδας πάνω από την ανάγκη τους να ξεσπάσουν. Οι εχθροί χάνουν. Πάντα. Καμία νίκη. Ποτέ. Γυρνούν πίσω και φεύγουν για τη δική τους πατρίδα. Άλλη μια μέρα τελείωσε για την ομάδα Πρώτης Τάξης :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΤΟ ΣΦΥΡΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΠΟΛΕΜΟ (Hammerhead)

Πιστεύω πως όλοι έχουμε έρθει εδώ για να εκπληρώσουμε έναν σκοπό ακόμα κι αν δεν τον ξέρουμε. Δες εμένα που κρύβομαι από κάθε απειλή, κρατάω τα όπλα μου και ρισκάρω τη ζωή μου για να είναι ασφαλής ο λαός μου. Εγώ είμαι αυτός που μπορεί να ξεφύγει από κάθε πρόκληση και ο επίσημος εκπρόσωπος της εξουσίας. Θα με δεις στο πεδίο των μαχών που κανένα πρόβλημα δεν έχω να θυσιαστώ μαζί με τους συμπολεμιστές μου.

Μη με πεις τρελό και ότι δεν βλέπεις πουθενά πόλεμο. Ξανακοίταξε: παντού υπάρχει πόλεμος γύρω σου. Έξω από αυτήν την πόρτα (που επέλεξες να ζεις μέσα στον κόσμο σου) υπάρχει ο αληθινός που ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει και πάντοτε πρέπει να είσαι έτοιμος και οπλισμένος για να επιτεθείς αλύπητα. Εκείνη τη στιγμή δε χρειάζεται να σκεφτείς ιδιαίτερα, ακούς φωνές από μέσα σου να σε παροτρύνουν “να το κάνεις”. Τις ακούς να σε προκαλούν να πάρεις μια ζωή γιατί ίσως έτσι σώσεις άλλες δέκα, γιατί έτσι έχουν τα πράγματα. Κλείνω τα μάτια μήπως σταματήσουν οι φωνές, αλλά τότε ένα σφυρί στο κεφάλι μου με χτυπάει συνεχόμενα και αλύπητα δυνατά πονώντας με αλύπητα και δίχως τέλος. Το ακούω ξανά και ξανά. Σκότωσε έναν, να σώσεις δέκα. Δεν τελειώνεις ποτέ.

Κι εσένα τώρα σειρά σου. Έχεις υποχρέωση και με βάση τη λογική πρέπει να πιστέψεις στο κοινό καλό που εγώ σου περιγράφω. Παράβλεψε την σκόνη και τον καπνό και προσηλώσου στον στόχο για να κατατροπώσουμε τον εχθρό. Δεν πρέπει να μείνει τίποτα. Ίχνος ανθρώπινου στοιχείου. Αυτό λέει ο στόχος μας για το μέλλον. Μη σε νοιάζει που δεν ξέρεις (ακόμα) τι βρίσκεται έξω από την πόρτα. Όπλισε και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να επιτεθείς. Άκου τις φωνές που σε παροτρύνουν να σκοτώσεις. Ακόμα κι αν νοιώσεις κάποια στιγμή τύψεις θα ξέρεις πάντα εσύ εκτελούσες εντολές σαν ένας γνήσιος στρατιώτης. Γι’ αυτό μη φοβηθείς ποτέ να πάρεις μια ζωή, θα έχεις το σφυρί μεσ’ το κεφάλι σου να σε χτυπάει διαρκώς. Άκου τον χτύπο. Νοιώσε τον χτύπο. Μόνο αν δεν αντέχεις τον πόνο, καταλαβαίνεις σωστά την αποστολή σου.

Καμάρωσέ με πως περνάω μέσα από το μονοπάτι της κοιλάδας της σκιάς των νεκρών και παρατήρησε πόσο αντρειωμένος είμαι και δεν φοβάμαι το κακό. Έτσι οπλισμένος που προχωρώ θα βρω τη δική μου (παραποιημένη) αλήθεια και θα εισχωρήσω μέσα στον πανικό της κολασμένης σημερινής κοινωνίας. Κρυφτείτε γιατί έρχομαι και ζητήστε έλεος γιατί δε θα έχω καθόλου για εσάς. Οι προσθέσεις μου για τη ζωή είναι αληθινές :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ (THESE ARE THE DAYS OF OUR LIVES)

Κάθομαι εδώ, στην αγαπημένη μου πολυθρόνα και με έχει πιάσει αυτό το αίσθημα που γυρνάω πίσω, σε αυτά τα υπέροχα χρόνια μας. Εκείνες τις μέρες, πολύ πίσω που ήμασταν ακόμα παιδιά, που ήμασταν νέοι όλο ζωντάνια. Θυμάσαι που όλα φαινόντουσαν τέλεια; Που οι μέρες διαδέχονταν η μία την άλλη σα να μην τέλειωναν ποτέ κι εμείς τις περνούσαμε ξέγνοιαστα και με πάθος και όρεξη να τις ζήσουμε; Ο ήλιος ήταν πάντοτε λαμπερός και οι καρδιές μας πάντα ορεξάτες και ευδιάθετες. Τώρα κοιτώντας απ’ την πολυθρόνα μου, αισθάνομαι πως πάνε τόσο μακριά εκείνες οι μέρες, τώρα δεν βλέπω εκείνη τη ζωή. Από τότε η ζωή έγινε σαν σε μία καθημερινή παράσταση. Τότε όμως ήταν οι μέρες της ζωής μας. Τα κακά ήταν τόσο λίγα. Οι μέρες αυτές πέρασαν, άφησαν όμως μιαν αλήθεια που όταν την ψάχνω, όταν την αναζητώ, μου δείχνει πως ακόμα σ’ αγαπώ.

Ξέρω πως δε γίνεται να γυρίσω πίσω το χρόνο. Τι καλά που θα ‘ταν, ε; Αν γινόταν θα ήθελα να έκανα μια ακόμα βόλτα σε εκείνη την παραλία, όπως τότε που όλα έμοιαζαν σαν σε παιχνίδι! Ύστερα σκέφτομαι πως δεν έχει νόημα να αναπολώ το παρελθόν, όταν μπορώ να αφεθώ στο παρόν και να το απολαύσω μέσα από την καινούρια προσπάθεια του παιδιού μας. Τώρα, κοιτώντας απ’ την πολυθρόνα μου σκέφτομαι πως καλύτερα θα ήταν να σκεφτώ το σήμερα και να ζήσω τη ροή που θα ακολουθήσει η οικογένειά μας.

Εκείνες –τότε- ήταν οι μέρες της ζωής μας και όπως όλα, πέταξαν μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Εκείνες οι μέρες χάθηκαν για πάντα, όμως κάποια πράγματα τους έμειναν ακόμα και σήμερα, γιατί κοιτάζω και αναζητώ μη βλέποντας καμία αλλαγή. Όταν συγκρίνω το τότε και το σήμερα, σ’ αναζητώ, για να σου πω πως ακόμα σ’ αγαπώ :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ (Drive)

Σας βλέπω πως θέλετε να βγάλετε την οργή από μέσα σας. Πως θέλετε να σπάσετε, να καπνίσετε να ζήσετε κακά. Πως θέλετε να εκδικηθείτε για τη ζωή που σας “προσέφεραν” και να δέσετε κάποιον στις ράγες του τρένου λίγο πριν αυτό περάσει. Όμως ρε παιδιά είστε ελεύθεροι. Αν εμείς κάποτε δεν είχαμε το δικαίωμα να φωνάξουμε εσείς μπορείτε να ακούσετε ότι μουσική θέλετε και χωρίς κανένας να σας πει που θα πάτε.

 

Κι αν εγώ οδηγώ σε τέσσερις ρόδες κι εσύ πας με τα πόδια κι αν εγώ αναπαύομαι όσο εσύ “χτυπιέσαι” σε κάποιο club όλη την ώρα χωρίς να ακούς τον χρόνο να περνάει κι αν τολμούσες κι αν έκανες το παραπάνω βήμα κι αν προσπαθούσες να κάνεις μια αρχή που κανείς άλλος δεν έχει τολμήσει ως τώρα; (Δεν σε ακούω πρόθυμο). Ρε παιδιά που είστε; Άλλωστε κανείς δε σας χειραγωγεί σήμερα. Ρε παιδιά κουνηθείτε απ’ τη θέση σας, μπορεί η τρέλα μας να βρίσκεται μόνο μέσα στο κεφάλι. Μπορεί να μην το είδα ποτέ κι εσύ να τόλμησες, να έκανες το παραπάνω βήμα, ενώ χτυπιόσουνα στο club καθώς ο χρόνος περνούσε. Μπορεί όσο περπατούσες ενώ εγώ οδηγούσα να τόλμησες να ξεχωρίσεις (κι εγώ να μην το πρόσεξα ποτέ).

 

Ρε παιδιά κουνηθείτε απ’ τη θέση σας, μπορεί η τρέλα να είναι μέσα στο κεφάλι μας. Ρε παιδιά που είστε; Κανείς δε σας λέει τι να κάνετε. Ρε παιδιά χορέψτε! Κανείς δε σας λέει που να πάτε :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός σαββάτου - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ (I Don’t Want To Miss A Thing)

Θα μπορούσα να μείνω για πάντα σε αυτό το σημείο καθώς αισθάνομαι την μικρή σου ανάσα. Να σε βλέπω να χαμογελάς όπως κοιμάσαι και βλέπεις αθώα όνειρα. Ένας τρόπος για να αλλάζει έστω για λίγο ολόκληρη η ζωή μου, που θα μπορούσε να κρατήσει για πάντα, αφού κάθε στιγμή μαζί σου τώρα και στο μέλλον θα είναι ανεκτίμητη για μένα. Δε θέλω να κλείσω τα μάτια μου για να με πάρει ο ύπνος γιατί θα σε χάσω έστω για λίγο και θα μου λείπεις και θέλω να ξέρεις πως δε θέλω να χάσω τίποτα από τη ζωή σου. Γιατί ακόμα κι όταν σε ονειρεύομαι ή απλά σε σκέφτομαι, δεν μπορώ να αναπληρώσω τις στιγμές μαζί σου και δε θέλω να χάσω τη ζωή σου.

 

Όταν ξαπλώνω κοντά σου κοιτάω τη μικρή σου καρδούλα να χτυπάει γρήγορα και αναρωτιέμαι όπως έχεις μισάνοιχτα τα μικρά σου ματάκια, αν βλέπεις όνειρο και χαμογελάς ή απλά σ’ αρέσει αυτός ο κόσμος. Ύστερα σε φιλάω στο μικροσκοπικό σου μέτωπο και ευχαριστώ Τον Θεό που σε έφερε σε εμένα και κρατάω τη στιγμή για όλες τις φορές που θα είμαι μακριά σου, γιατί δε θέλω να χάσω την πρώτη φορά που θα χαμογελάσεις, δε θέλω να χάσω την πρώτη φορά που θα μας φιλήσεις, δε θέλω να χάσω το πρώτο σου βήμα ή την πρώτη σου λέξη, θέλω απλά να είμαι εκεί σε ότι σου συμβαίνει είτε είναι για καλό είτε στο κακό. Ακόμα κι αν έρχομαι αργά το βράδυ, μην ξεχνάς ποτέ πως θέλω να είμαι εκεί για σένα.

 

Γι’ αυτό και τώρα δε θέλω να κλείσω τα μάτια, δε θέλω να με πάρει ο ύπνος, γιατί ξέρω πως θα μου λείπεις εσύ και οι στιγμές σαν αυτή. Ακόμα και το πιο γλυκό όνειρο δε θα μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει την παρουσία σου και θέλω να ξέρεις πως θέλω πάντα να είμαι εκεί για σένα :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »