Καληνωρίσματα. Εδώ και καιρό περιμέναμε την έναρξη του πρωταθλήματος για να χλευάσουμε την ποιότητα, την κατάντια και την πικρή πραγματικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ξέρετε καλά πως αντιδρούν οι έλληνες σε κάτι κακό. “Αυτή είναι η Ελλάδα” θα πουν υποτιμητικά ως γνήσιοι πατριώτες…
Το πρωτάθλημα ξεκίνησε και πέρασαν κιόλας οι πρώτες αγωνιστικές του και ενώ πολλοί έχουν να λένε για την ΑΕΚ που έχει στις τάξεις της μία σωστή ακαδημία, για τον Παναθηναϊκό που ενώ δεν είναι τιμωρημένος (λόγω χρεών όπως οι άλλοι) δεν είχε λεφτά να πάρει παίκτες της κλάσης που μας είχε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια και για τις λοιπές ομάδες που δεν έχουν καν να πληρώνουν τα συμβόλαια παικτών κάτω του μετρίου, μάλλον που δεν παρατήρησαν την ουσιαστική αλλαγή στο φετινό πρωτάθλημα μιας και τα χαρτονομίσματα δεν παίζουν μπάλα.
Εγώ το συνειδητοποίησα την πρώτη αγωνιστική όπου ο Πανιώνιος αγωνίστηκε με τον Άρη και χωρίς να έχει μεγάλη σημασία το αποτέλεσμα, οι ομάδες αγωνίστηκαν με είκοσι δύο έλληνες ποδοσφαιριστές, πράγμα ανήκουστο για τα ελληνικά δεδομένα που ήταν πολύ πιο συχνό να δούμε δύο ενδεκάδες αλλοδαπών να αγωνίζονται φορώντας φανέλες για τις οποίες μάλλον δεν ήξεραν τίποτα. Ξαφνικά διαπιστώσαμε πως και η ΑΕΚ βασίζεται σε έλληνες ποδοσφαιριστές και μαζί της οι περισσότεροι εκ των υπολοίπων.
Έλληνες ποδοσφαιριστές που πέρσι είτε “γυάλιζαν” τον πάγκο, είτε ήταν δανεικοί σε υποδεέστερες ομάδες είτε απλά αγωνιζόντουσαν με τις δεύτερες ομάδες ή ολότελα στις ακαδημίες. Οι παίκτες αυτοί ξαφνικά έγιναν βασικοί και το πρωτάθλημα μας γέμισε με ελληνικές φωνές, με απειρία, με παιδιά που δεν παίρνουν πολλά λεφτά, ίσως δε θα πληρώνονται καθόλου, θα έχουν όμως το κίνητρο. Θα παίζουν γιατί την επόμενη μέρα θα δουν τους φίλους και την οικογένεια τους στην καφετέρια, θα παίζουν γιατί ίσως φανούν τυχεροί και κάποιος τους ξεχωρίσει προσφέροντάς τους συμβόλαιο σε μία ομάδα του εξωτερικού. Τα νέα παιδιά που φέτος αποτελούν τον κορμό του πρωταθλήματος, θέλουν απλά να αγωνίζονται. Όπως πριν μερικά χρόνια στα σχολεία και τις αλάνες τους που ξενέρωναν όταν για κάποιο λόγο δεν συμμετείχαν στο παιχνίδι. Θέλουν απλά να παίζουν! Και θα τα δώσουν όλα γιατί αν η απόδοση τους είναι ικανοποιητική, τότε θα καθιερωθούν και θα παίζουν ακόμα περισσότερο. Αυτό, τους αρκεί. Κι εμείς; Δε θα πάμε στο γήπεδο να χειροκροτήσουμε τις ελπίδες, την προσπάθεια των παιδιών; Το μέλλον του αθλητισμού μας; Αυτή θα είναι η ανταμοιβή τους!
Όσοι από εσάς λέτε πως το πρωτάθλημα δεν έχει φέτος ενδιαφέρον σκεφτείτε το ξανά. Ίσως να να συμφωνούμε πως ο Ολυμπιακός θα κάνει περίπατο στην φετινή κούρσα όμως πρέπει πάντα να ασχολούμαστε με τον πρώτο; Από κει και κάτω σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις θα δούμε μία ατελείωτη και αμφίρροπη μάχη μέχρι τέλους. Κατά τη διάρκεια της μάλιστα, θα βλέπουμε αυτά τα παιδιά να ωριμάζουν, να γίνονται πιο έμπειροι, πιο έτοιμοι ποδοσφαιριστές. Να γίνονται η νέα ελληνική φουρνιά της Εθνικής μας, τα παιδιά που θα διαφημίζουν την χώρα μας με το ήθος και την αγωνιστική τους αξία στα πρωταθλήματα του εξωτερικού. Αρχίζει το ματς! :[