ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το ιστορικό καλεντάρι του μαρτίου

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Το ότι η πρώτη Τρίτη του μήνα συνέπεσε με την πρώτη μέρα του μήνα, με έβαλε σε ιδιαίτερες σκέψεις σχετικά με τον σημερινό προβληματισμό. Κατέληξα, λοιπόν, στο να αφιερώνω τον πρώτο "Προβληματισμό Τρίτης" κάθε μήνα σε μία επισκόπηση των σημαντικότερων ιστορικών γεγονότων που συνέβησαν τον μήνα αυτό. Προσδεθείτε, μπείτε στη χρονομηχανή, και πάμε μαζί να ενημερωθούμε, να αυξήσουμε  τις γνώσεις μας και να προβληματιστούμε, σ' ένα ιδιότυπο αλμανάκ!

2 Μαρτίου 1919: Ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ, γνωστός ως Λένιν, ιδρύει τη Γ' Κομμουνιστική Διεθνή (ένωση των κομμουνιστικών κομμάτων) στη Μόσχα.

6 Μαρτίου 1910: Αιματηρή εξέγερση αγροτών στο Κιλελέρ της Θεσσαλίας, ως αποτέλεσμα της συγκέντρωσης της γης σε λίγους και ισχυρούς και της μεταχείρισης των κολίγων.

9 Μαρτίου 2000: Η Ελλάδα καταθέτει αίτημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για ένταξη στην ευρωζώνη...

10 Μαρτίου 1905: Ξεσπά στην Κρήτη το "Κίνημα του Θερίσου", με αρχηγό τον Ελευθέριο Βενιζέλο και αίτημα την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

14 Μαρτίου 1957: Απαγχονίζεται από τους Άγγλους ο κύπριος αγωνιστής Ευαγόρας Παλληκαρίδης σε ηλικία 19 ετών.

15 Μαρτίου 44: Ο Ιούλιος Καίσαρας δολοφονείται έπειτα από συνωμοσία μελών της συγκλήτου, μέσα στη Σύγκλητο.

Άρθουρ Έβανς

16 Μαρτίου 1900: Ο σερ Άρθουρ Έβανς ξεκινά τη συστηματική ανασκαφή στο ανάκτορο της Κνωσού.

22 Μαρτίου 1821:  Οι επαναστατημένοι Έλληνες μπαίνουν στην Πάτρα κι ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ' στήνει σταυρό για να ορκίσει τους αγωνιστές στην πλατεία Αγίου Γεωργίου.

24 Μαρτίου 1999: Ξεκινούν οι ΝΑΤΟϊκοί βομβαρδισμοί διαρκείας 78 ημερών στη Γιουγκοσλαβία, ως αντίδραση στην άρνηση της τελευταίας να υπογράψει τη συμφωνία για το Κοσσυφοπέδιο. Αξίζει να σημειωθεί πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση που συνέβη στο ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

25 Μαρτίου 1821: Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ', στην πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Πάτρα κηρύσσει και επίσημα την επανάσταση και εκδίδει την αμέσως επόμενη μέρα επαναστατικό μανιφέστο.

30 Μαρτίου 1952: Ο Νίκος Μπελογιάννης και τρεις ακόμη σύντροφοί του εκτελούνται δια τυφεκισμού στο στρατόπεδο στο Γουδί, αφού καταδικάστηκαν ως κομμουνιστές με την κατηγορία της κατασκοπείας.

~Καλό μήνα!~

+Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ζώντας την ιστορία τη στιγμή που γράφεται: η ελληνίδα που επιβεβαίωσε τον αϊνστάιν

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας+yannidakis 

Ο ήχος των τρακτέρ ακόμη αντηχεί στ' αυτιά μας, μέσα μας ακόμη θρηνούμε τα αδικοχαμένα παλικάρια που έπεσαν με το Agusta Bell, ο προβληματισμός σχετικά με την πορεία της χώρας είναι πλέον μόνιμος. Κι ενώ οι συγκυρίες είναι τέτοιες, στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, μία σπουδαία επιστήμων στέφεται τις δάφνες της ιστορίας. Σήμερα το άρθρο είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στη Βίκυ Καλογερά. Μία γυναίκα που ξεκίνησε απ' το τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ, τιτλοφορήθηκε διδάκτορας στο Ιλινόις και σήμερα είναι καθηγήτρια στο τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του πανεπιστημίου Northwestern, ενώ πρόσφατα τιμήθηκε με το βραβείο "Χανς Μπέτε" (Hans Bethe) της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας.

Το 1916, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν πραγματευόμενος τα βαρυτικά κύματα στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, αναφέρει πως είναι τόσο αδύναμα που δεν μπορούμε να τα ανιχνεύσουμε. Την ύπαρξή τους, που μαντεύθηκε 100 χρόνια πριν, έρχεται να επιβεβαιώσει σήμερα η επιστημονική ομάδα LIGO, με βασική αστροφυσικό τη Βίκυ Καλογερά. Ένας καινούριος δρόμος ανοίγεται στο σύμπαν, ένα απάτητο μονοπάτι προς την πραγμάτωση της γνώσης των μυστικών της φύσης. 

Δεν πρόκειται εδώ να προσεγγίσω ζητήματα που αφορούν το καθαρά επιστημονικό κομμάτι, καθώς κάθε άλλο παρά γνώστης είμαι στον συγκεκριμένο τομέα. Σας παραπέμπω όμως στην εξαιρετική δουλειά του Βασίλη Αναστασιάδη, για το +yannidakis η οποία θα σας διαφωτίσει πλήρως! Ωστόσο, θα ήθελα μαζί να αναλογιστούμε, το πόσο φορτισμένη είναι η στιγμή που, μετά από ασύλληπτο κόπο, ώρες εργασίας, απογοητεύσεις και συγκινήσεις, ο στόχος επιτυγχάνεται. Κι έτσι, απ' τη μία στιγμή στην άλλη, τοποθετείσαι στο πάνθεον της ιστορίας, εξασφαλίζεις τη δόξα και την υστεροφημία σου, αλλά και τοποθετείς ένα σημαντικό λιθαράκι στο εκάστοτε αντικείμενο στο οποίο με πάθος έχεις αφοσιωθεί. Ζεις την ιστορία. Γίνεσαι η ιστορία. Ίσως η λέξη "έκσταση" είναι λίγη. 

Να σας οδηγήσω απ' το ζενίθ στο ναδίρ με μία πληροφορία που "ξύνει πληγές";

Στην κοινοπραξία LIGO συμμετέχουν πάνω από 1000 επιστήμονες, από 83 πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα 15 χωρών. Εξαιρώντας τους μεμονωμένους ελληνικής καταγωγής επιστήμονες, η Ελλάδα απουσιάζει από το project... +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ έχει φύλο η δίψα για εξουσία; απ' τη χίλαρι κλίντον στην ειρήνη την αθηναία

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Στις προκριματικές εκλογές της Αϊόβα η Χίλαρι Κλίντον απέκτησε ένα μικρό προβάδισμα ενάντια στον αντίπαλό της Μπέρνι Σάντερς για το χρίσμα των δημοκρατικών κι έκανε ένα μικρό, αλλά ικανοποιητικό βήμα, προς την πραγμάτωση του στόχου της. Ποιος είναι όμως ο απώτερός της στόχος, πέρα απ' τον προφανή, αναρωτιέται μεγάλη μερίδα όσων παρακολουθούν ανά τον κόσμο τα πολιτικά δρώμενα. Μήπως πίσω απ' τα κίνητρα της γυναίκας αυτής που βρέθηκε και πάλι στο προσκήνιο διεκδικώντας την προεδρία των ΗΠΑ υφέρπει μία καλπάζουσα αρχομανία; Οι σταθμοί στη διαδρομή της ήταν σίγουρα πολλοί: πρώτη κυρία των ΗΠΑ, (δις) υπουργός εξωτερικών, γερουσιαστής, διεκδικήτρια του χρίσματος των δημοκρατικών και το 2008.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι γυναίκες, από τη στιγμή που ανεβαίνουν στην εξουσία, παρουσιάζουν κι αυτές τις ίδιες ανθρώπινες αδυναμίες με τους άνδρες. Μελετώντας την ιστορία εντοπίζουμε γυναίκες δυναμικές, πετυχημένες, άλλες πιο ήπιες και χαμηλών τόνων, γυναίκες που μπορούν να διαχειριστούν την εξουσία που βρέθηκε στα χέρια τους κι άλλες που έγιναν υποχείρια αυτής.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των τελευταίων, είναι η αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία (780-788 και 797-802), χήρα του αυτοκράτορα Λέοντα Δ' της δυναστείας των Ισαύρων, η οποία βρέθηκε αρχικά στην εξουσία όσο ο γιος της ήταν ανήλικος. Με κεντρική γραμμή της πολιτικής της την αναστήλωση των εικόνων (βρισκόμαστε στην εικονομαχία) προέβη στην Ζ' Οικουμενική Σύνοδο, προκάλεσε αντιδράσεις και αναγκάστηκε να παραχωρήσει την εξουσία στον ενήλικο πλέον γιο της, Κωνσταντίνο Στ'. Η φιλόδοξη αυτή όμως γυναίκα, που κάθε άλλο παρά ταλαντούχα ήταν στον τομέα της διοίκησης του κράτους, ανέπτυξε σε τέτοιου βαθμού εμμονική προσκόλληση στην εξουσία που δε δίστασε όχι μόνο να ανατρέψει με δόλο το γιο της απ' το θρόνο, αλλά και να διατάξει την τύφλωσή του εντός του παλατιού, στην Πορφύρα, το δωμάτιο δηλαδή που εικοσιπέντε περίπου χρόνια πριν τον είχε γεννήσει, με σκοπό να μην απειλήσει ποτέ ξανά την κυριαρχία της. Κάποιες μέρες αργότερα ο Κωνσταντίνος έχασε τη ζωή του από αιμορραγία.

Προφανώς, ο τρόπος διαχείρισης της εξουσίας και ο βαθμός επιρροής της στην προσωπική ζωή, εξαρτάται απ' την προσωπικότητα, τα κίνητρα και τα βιώματα του διαχειριστή, κι αυτό ισχύει ανεξάρτητα απ' το φύλο καθώς εντοπίζουμε και στις γυναίκες πολλές φορές ανάλογες αδυναμίες, με ακραίο παράδειγμα το παραπάνω. Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα πως η δίψα για εξουσία δεν έχει φύλο, ούτε χρόνο. Είναι πανανθρώπινη και αιώνια, βασίζεται στο αρχέγονο ένστικτο της κυριαρχίας, μέσα στα χρόνια εκδηλώνεται με ποικίλες και διαφορετικές μορφές, άλλοτε μειώνεται και άλλοτε αυξάνεται. Πάντα όμως είναι παρούσα. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ιστορικά βιβλία: μία μεγάλη ιστορία

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Είναι αδιαμφισβήτητα μεγάλη ιστορία, μεγάλη και ταραχώδης. Στριφνή φάρα οι ιστορικοί (κατά γενική ομολογία, οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα!), δύσκολο αντικείμενο η ιστορία. Η τεχνολογία προχωρά, η έρευνα αποκτά όλο και μεγαλύτερες δυνατότητες, ανακύπτουν συνεχώς νέα στοιχεία. Και κάπως έτσι, βρισκόμαστε με μία πλούσια βιβλιογραφία στα χέρια μας, τουλάχιστον όσο αφορά τα θέματα γενικού ενδιαφέροντος ή το μεγαλύτερο μέρος τους... Βλέπετε είναι πολλές οι πτυχές στο βελούδο της ιστορίας. Όμως στην προκειμένη, το θέμα μας είναι άλλο κι ας μείνουμε σ' αυτό.

Είναι πολλοί οι παράγοντες που συνιστούν σ' ένα καλό ιστορικό βιβλίο, σχεδόν τόσοι πολλοί όσες είναι και οι διαφωνίες γύρω απ' αυτά. Προσωπική μου γνώμη, είναι ότι κρατώντας ένα τέτοιο στα χέρια μας, οφείλουμε αρχικά να αναρωτηθούμε: "σε ποιόν απευθύνεται;". Όταν προσεγγίζουμε ένα θέμα για πρώτη φορά, ίσως θα έπρεπε για αρχή να αναζητήσουμε βιβλία που να το πραγματεύονται σε πιο αδρές γραμμές, βιβλία μη εξειδικευμένα σε λεπτομέρειες. Αφού κατακτήσουμε τη βασική γνώση κι έρθουμε σε πρώτη επαφή με το φαινόμενο/πρόσωπο/ζήτημα/εποχή/οτιδήποτε, τότε, ανάλογα και με τα ενδιαφέροντα μας, μπορούμε να προχωρήσουμε εξετάζοντας επιμέρους θέματα.

Παράλληλα, όταν βρισκόμαστε σε μία τέτοια αναζήτηση, ανακύπτει στο νου μας και το ερώτημα: "το παλιό, το διαχρονικό ή το σύγχρονο, το μοντέρνο;". Αφενός το παλιό, για να έχει επιβιώσει στον αφρό της βιβλιογραφίας ως τις μέρες μας, είναι κατά πάσα πιθανότητα αξιόπιστο. Αφετέρου όμως, το νέο, έχει σίγουρα άλλες αρετές είναι επιδείξει, είναι αποτέλεσμα σύγχρονης ιστοριογραφικής έρευνας, περιέχει νέα στοιχεία, διορθώσεις, νέες πηγές. Απάντηση λοιπόν στο ερώτημα; Και τα δύο! Κατά προτίμηση με χρονολογική σειρά, ώστε να μπορέσουμε να οξύνουμε λίγο την παρατηρητικότητά μας και να εντοπίσουμε διαφορές στον τρόπο εργασίας των ιστορικών. Ναι, η διαδικασία αξίζει. Μια δοκιμή θα σας πείσει.

Κι όταν, μετά από φιλτράρισμα επί φιλτραρίσματος, φτάσει αυτό στα χέρια μας; Πώς το διαβάζουμε;
Σίγουρα, η διαδικασία της "ιεροτελεστίας" είναι προαιρετική. Για πολλούς περιττή. Ωστόσο, αν ταιριάζει στο χαρακτήρα και τις αναγνωστικές σας συνήθειες σίγουρα θα σας βοηθήσει να εκτοξεύσετε το ποσοστό των πληροφοριών που θα αφομοιώσετε από το βιβλίο. Ξεκινώντας την ανάγνωση, μην ξεχάσετε να έχετε μαζί σας στυλό, φωσφοριζέ μαρκαδοράκια, μολυβάκι και σελιδοδείκτες. Οι τακτικές είναι πολλές, απ' την απλή υπογράμμιση μέχρι τους πλαγιότιτλους, όλα αυτά θα σας βοηθήσουν να αποτυπώσετε καλύτερα αλλά και να ανατρέξετε στο μέλλον ξανά σε σημεία που σας έκαναν εντύπωση. Bonus tip: σε ένα post-it γράψτε τις σελίδες με τα θέματα που σας απασχόλησαν. Έτσι, δημιουργείτε δικά σας "περιεχόμενα" βασιζόμενοι στα οποία θα συνεχίσετε την αναζήτηση στη βιβλιογραφία.

Εν είδει επιλόγου, σας παραθέτω κάποιους αγαπημένους μου τίτλους: Γραμματική των Πολιτισμών (F.Braudel),  Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας (W.Schuller), Οι θεσμοί στην Κλασική Ελλάδα (C.Mosse) και για όσους απολαμβάνουν αυτό το ειδικό ενδιαφέρον, Το Χρονικό της Τέχνης (E.Gombrich).

Καλή ανάγνωση! +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ αφιέρωμα: τα πιο στυγερά εγκλήματα της σύγχρονης ελλάδας (μέρος β')

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Την προηγούμενη εβδομάδα ταξιδέψαμε σε διαχρονικές υποθέσεις εγκληματικότητας που απασχόλησαν το ελληνικό αστυνομικό δελτίο. Σήμερα, θα σπάσουμε το φράγμα του 2000 και θα αναμοχλεύσουμε πρόσφατα γεγονότα, συμβάντα που ακόμη δεν έχουμε ξεχάσει, κι όμως θα σημαδέψουν τα εγκληματολογικά χρονικά.

Η πενταπλή δολοφονία των κυνηγών: Εν έτι 2006, πέντε κυνηγοί έβαψαν με το αίμα τους το χώμα ενός χωραφιού στα Λεύκα Αγρινίου. Αυτό το χωράφι στάθηκε η αιτία να τους αφαιρεθεί η ζωή από τους ιδιοκτήτες, πατέρα και γιό, καθώς το καταπάτησαν κατά τη διάρκεια ενός κυνηγιού.

"Μήδεια" 2013: Όταν σύσσωμη η Ελλάδα συγκλονίστηκε από την υπόθεση της γυναίκας που σκότωσε το τριών μηνών παιδί της και το τοποθέτησε στην κατάψυξη. Την αστυνομία κάλεσε ο ίδιος ο σύζυγος όταν αντελήφθη τι συνέβη. Η 31χρονη ομολόγησε την πράξη της.

Η υπόθεση της Σαντορίνης: Το θέαμα του άνδρα που τριγυρνούσε στην κατάμεστη από τουρίστες Σαντορίνη τον Αύγουστο του 2008 με το κεφάλι της γυναίκας του στα χέρια σίγουρα προκάλεσε αποτροπιασμό. Λίγο πριν την είχε μαχαιρώσει επτά φορές, ενώ αποκεφάλισε και το σκύλο τους. Προσπάθησε να διαφύγει από την αστυνομία, στο ανθρωποκυνηγητό προκλήθηκε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Τελικά κρίθηκε ομόφωνα ένοχος.

Υπόθεση Άννυ: 2015. Ένα κοριτσάκι δηλώνεται εξαφανισθέν από το κέντρο της Αθήνας. Εξ αρχής η αστυνομία προβληματίζεται απ' τις αντιφάσεις στις οποίες υποπίπτουν οι γονείς. Τελικά, ο πατέρας συλλαμβάνεται και ομολογεί, ανατριχιάζοντας αν μη τι άλλο το πανελλήνιο, πως δολοφόνησε και τεμάχισε την κόρη του και εξαφάνισε τα ίχνη της.

 Για την ψυχολογία του εγκληματία θα σας παραπέμψω εδώ. Εκεί που θέλω να οδηγηθεί ο προβληματισμός μας είναι στην ατομική ψυχολογία αλλά και στην ψυχολογία της κοινής γνώμης μετά το έγκλημα. Μετά το κάθε έγκλημα.

Σίγουρα πρόκειται για λίγα, ελάχιστα απ' τα φρικιαστικά εγκλήματα που έχουν περάσει στην ελληνική ιστορία. Σίγουρα, υπάρχουν πολλοί φάκελοι στις ανεξιχνίαστες υποθέσεις που αν είχαμε κατορθώσει να διαφωτίσουμε θα μας είχαν σοκάρει εξίσου. Ωστόσο, τέτοιες δαιδαλώδεις σκέψεις δεν μπορούν να προσφέρουν ανακούφιση στο δέος που προκαλεί η συνειδητοποίηση του τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος και του πόσο εύθραυστα είναι τα όρια της λογικής. Και το δέος αυτό (δεν ξέρω αν ποτέ το έχετε αναλογιστεί) είναι τόσο βαθύ, είναι ένα ένστικτο συμφυές με την ύπαρξή μας, που η λογική δύσκολα μπορεί να εισβάλλει και να το ερμηνεύσει. Σε κάτι τέτοιες ειδήσεις, το συναίσθημα αναλαμβάνει τα ηνία: ο φόβος, ο θυμός, η οργή. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ αφιέρωμα: τα πιο στυγερά εγκλήματα της σύγχρονης ελλάδας (μέρος α')

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

"Σοκ στην Καλλιθέα! Πτώμα βρέθηκε σε καταψύκτη!" Και μετά σιωπή. Μετά περίσκεψη. Κάπως έτσι κλονίζονται οι παγιωμένες ιδέες μας για τη ζωή, τον άνθρωπο, το τι είναι τρέλα και το πόσο εύκολο είναι άραγε να φτάσεις σε ένα έγκλημα. Να αφαιρέσεις μία ανθρώπινη ζωή. Οι υποψίες στρέφονται στην 45χρονη πρώην σύζυγο του ναυτικού που βρέθηκε νεκρός και φιμωμένος στον καταψύκτη, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του. Μέχρι όμως να κλείσει αυτός ο φάκελος, εμείς θα ασχοληθούμε με κάποια άλλα εγκλήματα. Με αυτά που σημάδεψαν την κοινή γνώμη, προβλημάτισαν, δημιούργησαν φοβίες.

Υπόθεση Φραντζή: 1978. Όλοι μιλούσαν για μία σχέση με μεγάλες εντάσεις και συχνούς καυγάδες. Μία σχέση που κατέληξε απ' τα σκαλιά της εκκλησίας στο νεκροτομείο. Το πόρισμα του ιατροδικαστή "έδειξε" στραγγαλισμό. Τον στραγγαλισμό της άτυχης γυναίκας ακολούθησε ο διαμελισμός της με χασαπομάχαιρο, η τοποθέτηση των μελών σε δέκα πλαστικές σακούλες και η διανομή τους σε πολλούς κάδους σκουπιδιών. Θεωρείται έγκλημα λόγω ζήλιας. Απολογούμενος ο δράστης υποστήριξε ότι η γυναίκα χτύπησε μόνη της πάνω σε έναν καυγά και στον πανικό του προσπάθησε να εξαφανίσει το πτώμα. Δεν έπεισε το δικαστήριο και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Αποφυλακίστηκε το 2005.

Κατσούλας-Δημητροκάλης-Μαργέτη

Οι σατανιστές της Παλλήνης: 1982. Απ' τις πλέον κλασικές υποθέσεις του ελληνικού εγκλήματος. Ασημάκης Κατσούλας, Μάνος Δημητροκάλης, Δήμητρα Μαργέτη εμπλέκονται σε τελετές μαύρης μαγείας, επιχειρούν να προσηλυτίσουν κι άλλους νεαρούς, και καταλήγουν να βιάζουν και να δολοφονούν δύο κοπέλες για να τις προσφέρουν ως θυσία στο σατανά... Όσοι παρακολούθησαν τη δίκη μιλούν για εγκλήματα αποτροπιαστικά. Στους Κατσούλα και Δημητροκάλη επιβλήθηκε η ποινή των δις ισόβια, ενώ η Μαργέτη καταδικάστηκε σε φυλάκιση 17 ετών. Σήμερα οι Δημητροκάλης και Μαργέτη έχουν αποφυλακιστεί, ενώ πέρυσι τέτοια εποχή περίπου είχαν κυκλοφορήσει φήμες για αποφυλάκιση και του Ασημάκη Κατσούλα, οι οποίες ωστόσο είχαν διαψευστεί.

Υπόθεση Δουρή: 1993. Μία υπόθεση που έχει κάνει κόμπο πολλά στομάχια. Δύο ανήσυχοι γονείς καταγγέλλουν την εξαφάνιση του 6χρονου γιου τους στην αστυνομία. Παρά τις τεράστιες προσπάθειες της αστυνομίας, εκείνος που τελικά καταφέρνει να βρει τη σωρό του παιδιού είναι ο ίδιος ο πατέρας. Το γεγονός έχει ήδη κινήσει την καχυποψία των αρχών, η οποία κορυφώνεται με το πόρισμα του ιατροδικαστή: θάνατος από ασφυξία, είχε προηγηθεί βιασμός. Ο Δουρής δεν πρόλαβε να εκτίσει την ποινή του, καθώς το 1996 βρέθηκε απαγχονισμένος, ενώ το προηγούμενο διάστημα είχε καταγγείλει ότι είχε πέσει θύμα ξυλοδαρμού απ' τους συγκρατούμενους του.

Υπόθεση Σεχίδη: 1996. Ένας φοιτητής θεολογίας, ο Θ. Σεχίδης, δολοφονεί τους γονείς, τη γιαγιά, το θείο και την αδερφή του. Τους τεμαχίζει. Πετά τα μέλη σε μία χωματερή και άλλα τα κρατά στην κατάψυξη. Το ζήτημα άργησε να πάρει διαστάσεις κι οι διαδικασίες κινήθηκαν για αναζήτηση των αγνοούμενων. Ο Σεχίδης ομολόγησε, υποστήριξε ότι δεν μετανιώνει καθώς βρισκόταν σε άμυνα, και καταδικάστηκε σε 5 φορές ισόβια κάθειρξη. Νοσηλεύεται στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού.

Αν αισθάνεστε ένα κόμπο στο λαιμό σας, είναι λογικό. Πρόκειται σίγουρα για γεγονότα που ξεπερνούν τη λογική και καταβαραθρώνουν τη διάθεση, ενώ μας κάνουν να αμφισβητούμε τους πάντες. Πρωταγωνιστές θα μπορούσαν να είναι γνωστοί μας, γείτονές μας... ή ακόμη κι εμείς. Το "αν" φωλιάζει και τρομάζει. Είναι όντως τόσο εύθραυστα τα όρια; Ή υπάρχει προηγούμενη παθογένεια που αγνοείται;

Το πρώτο μέρος του αφιερώματος περιλάμβανε τις "κλασικότερες" ανατριχιαστικές υποθέσεις. Συντονιστείτε στο +yannidakis για το δεύτερο μέρος, με κάποιες υποθέσεις πιο κοντά στο σήμερα, αλλά και μία απόπειρα προσέγγισης της ψυχολογικής πλευράς του ζητήματος. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ο κιμ, το κουμπί και τα πυρηνικά

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Το "πάτα το κουμπί ρε Κιμ να τελειώνουμε" έγινε σύνθημα χάριν αστεϊσμού. Όμως εκείνος δεν αστειεύεται κι έτσι, στις 6/1/2016 ο Κιμ Γιόνγκ Ουν, ηγέτης της Β. Κορέας, ανακοίνωσε ότι η βόμβα υδρογόνου ξεκίνησε να δοκιμάζεται, και μάλιστα επιτυχώς! Κι αν, όταν οι σεισμογράφοι σε Ν. Κορέα και Κίνα κατέγραψαν σεισμό 5.1 ρίχτερ σε περιοχή δοκιμής πυρηνικών της Β. Κορέας, οι απαισιόδοξοι ανησύχησαν, ευτύχησαν έπειτα να επιβεβαιωθούν από την ίδια την επίσημη βορειοκορεατική τηλεόραση. Κι έτσι, μία καινούρια σελίδα αρχίζει για την παγκόσμια ιστορία. Μία σελίδα με φόβο, με διπλωματικά παιχνίδια, με επίπονες αναμνήσεις από το παρελθόν. Ορμώμενη από την κίνηση αυτή και τη συζήτηση γύρω απ' τα πυρηνικά, ας θέσω κι εγώ το λιθαράκι μου στον ουρανοξύστη των απόψεων.

Η άγνοια που έχουμε για την πυρηνική ενέργεια, καθώς και ορισμένα πυρηνικά ατυχήματα, όπως το πρόσφατο στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας , μας οδήγησαν σε μία αντίληψη μάλλον διαστρεβλωμένη. Πώς καταλήξαμε όμως εκεί; Ιστορικά, η πυρηνική ενέργεια είναι μάλλον η "νεαρότερη" μορφή ενέργειας, αν αναλογιστεί κανείς πως μόλις τη δεκαετία του '30 ανακαλύπτουμε ότι ο πυρήνας του ατόμου αποτελείται από πρωτόνια και νετρόνια. Λίγα χρόνια αργότερα έρχεται κι η επίγνωση της σχάσης και των τεραστίων ποσών ενέργειας που παράγει. Η χρήση της όμως στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, της δημιουργεί μάλλον κακή φήμη, την οποία έρχονται να συμπληρώσουν πυρηνικές καταστροφές που σημάδεψαν τη νεότερη ιστορία.

Φωτογραφία πανοραμική από την έκρηξη στο εργοστάσιο λίγο μετά την έκρηξη. Ο καπνός φαίνεται από αυτή τη λήψη από αεροπλάνο.

Στάση πρώτη: Τσέρνομπιλ (1986). Όταν ένα πείραμα στα συστήματα ασφαλείας απέδειξε πως η χειρότερη δυνατή κατάληξη, είναι κι αυτή μία ισχυρή πιθανότητα. Το βάρους 1000 τόνων ατσάλινο κάλυμμα του τέταρτου πυρηνικού αντιδραστήρα τινάζεται στον αέρα, το ραδιενεργό υλικό απλώνεται στον αέρα φτάνοντας μέχρι το Β. Πόλο κι οι επίσημοι νεκροί αγγίζουν τους 31. Σημειώθηκαν μεταλλάξεις σε χλωρίδα και πανίδα, ενώ τα εκατομμύρια των ανθρώπων που εκτέθηκαν στη ραδιενέργεια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ αγγίζουν τα 8,4 εκατομμύρια! Οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης βρέθηκαν κι αυτές εκτεθειμένες σε ραδιενεργά ισότοπα, ενώ ακόμη και σήμερα δεν αρθεί όλοι οι περιορισμοί στη διακίνηση τροφίμων.

Στάση δεύτερη: Κιστίμ, (πρώην) Σοβιετική Ένωση (1957). Θεωρείται το δεύτερο πιο σημαντικό πυρηνικό ατύχημα παγκοσμίως. Η έκρηξη, που προκλήθηκε από την κατάρρευση του συστήματος ψύξης σε μία δεξαμενή με πυρηνικά απόβλητα 70 τόνων, δεν προκάλεσε άμεσες απώλειες σε ανθρώπινες ψυχές. Ωστόσο, χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να εκτεθούν σε ακτινοβολία.

Στάση τρίτη: Windscale, Αγγλία (1957). Το εργοστάσιο τυλίχτηκε στις φλόγες για 16 ώρες, μολύνοντας 500 τ.χλμ. στην ύπαιθρο με ραδιενεργό υλικό. Η κυβέρνηση απαγόρευσε για ένα μήνα την πώληση αγελαδινού γάλακτος από την περιοχή, ενώ 33 περιπτώσεις καρκίνων είναι πιθανό σύμφωνα με τους επιστήμονες να οφείλονται στο ατύχημα.

Στάση τέταρτη: Three Mile Island, HΠΑ (1979). Ο συνδυασμός ανθρώπινου λάθους και τεχνικής βλάβης οδήγησε στο σημαντικότερο γεγονός μέχρι εκείνη την εποχή: το λιώσιμο ενός πυρηνικού αντιδραστήρα, το οποίο δεν έχει ενοχοποιηθεί για την απώλεια κάποιας ανθρώπινης ζωής.

Κατεβαίνοντας απ' το ιστορικό μας τρένο, οφείλουμε να αναλογιστούμε αν αντιληφθήκαμε το νόημα του ταξιδιού αυτού. Ναι, η χρήση της πυρηνικής ενέργειας ενέχει κινδύνους. Ωστόσο διαπιστώνουμε από τα παραπάνω στοιχεία ότι η δαιμονοποίηση των πυρηνικών, ο πανικός που εντέχνως σπείρεται στη μάζα, ουσιαστικά δεν έχουν έρεισμα! Η φθορά που έχουμε προξενήσει στη φύση εξορύσσοντας λιγνίτη, πετρέλαιο κτλ είναι σαφώς μεγαλύτερη απ' αυτή που έχει προκληθεί απ' τα πυρηνικά, κι αυτό το βλέπουμε γύρω μας καθημερινά. Άνθρωποι πεθαίνουν στα ανθρακωρυχεία και κατά την εξόρυξη πετρελαίου κάθε χρόνο. Φαίνεται λοιπόν ότι η ενέργεια είναι γενικά μία υπόθεση γύρω απ' την οποία πρέπει συνολικά να αναδιοργανωθούμε και να κυνηγήσουμε το βέλτιστο δυνατό.

Σχηματίζοντας κύκλο και επιστρέφοντας στην αφόρμησή μας, θα ήθελα να τονίσω για μία ακόμη φορά τη σημασία του ανθρώπινου παράγοντα. Ένα μαχαίρι, αν δε βρεθεί σ' ένα χέρι που εκτελεί εντολές άρρωστου μυαλού, είναι απλά ένα εργαλείο, ένα όργανο. Το ίδιο ισχύει και για τα πυρηνικά. Ας αποτινάξουμε από πάνω μας προκαταλήψεις που δεν μας επιτρέπουν να αποκτήσουμε σφαιρική αντίληψη για τα πράγματα. +Kωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ από το φειδία στον gucci: τα γλυπτά και πάλι στην επικαιρότητα

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Στην πρώτη μας συνάντηση για το νέο έτος (παρεμπιπτόντως, καλή κι ευτυχισμένη χρονιά με υγεία), θα ασχοληθούμε με ένα ζήτημα διαχρονικό, το οποίο μάλιστα με την πάροδο των χρόνων αποκτά νέες διαστάσεις παγκοσμίως. Δεν είναι άλλο από το ζήτημα των γλυπτών του Παρθενώνα. Κάτω από ποιο πρίσμα όμως; Γιατί τώρα; Όλα ξεκίνησαν όταν "σερφάροντας" στο διαδίκτυο έπεσα πάνω σε μία ανακοίνωση της Unesco Πειραιώς και Νήσων, η οποία χαρακτήριζε "εικαστικό βανδαλισμό" τις παρεμβάσεις του οίκου Gucci σε φωτογραφίες των γλυπτών των αετωμάτων του Παρθενώνα που ανέβηκαν μάλιστα και στο Instagram. Δεν χρειάστηκε ιδιαίτερος κόπος ούτε για να βρω τις φωτογραφίες, ούτε για να διαβάσω ποικίλα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με το γεγονός.

Μία από τις εν λόγω φωτογραφίες

Η ταυτότητα των γλυπτών: οι εναέτιες συνθέσεις του Παρθενώνα έχουν μυθολογικό περιεχόμενο περιστρεφόμενο γύρω από την Αθήνα. Στο ανατολικό αέτωμα εικονίζεται η γέννηση της θεάς Αθηνάς, ενώ στο δυτικό η διαμάχη της με τον Ποσειδώνα για την ονομασία της πόλης. Τις συνθέσεις κατά κανόνα πλαισιώνουν διάφορες μορφές. Όπως μας ενημερώνει ο Πλούταρχος ("Βίος Περικλέους"), η εποπτεία γενικότερα του γλυπτού διακόσμου του ναού ανήκε στο Φειδία.

Μία από τις εν λόγω φωτογραφίες

Αρκετούς αιώνες αργότερα, το 1799, κι ενώ η χώρα βρισκόταν υπό Οθωμανική κυριαρχία, ο Τόμας Μπρους (7ος κόμης του Έλγιν) αφαιρεί αρχιτεκτονικά γλυπτά από τον ευρύτερο χώρο της Ακρόπολης (Παρθενώνας, Ερέχθειο, Προπύλαια, Ναός Αθηνάς Νίκης) και τα μεταφέρει στη Βρετανία. Σήμερα, φιλοξενούνται στο Βρετανικό μουσείο παρά το εκτεταμένο διπλωματικό πινγκ-πονγκ ανάμεσα στις δύο χώρες, το οποίο ξεκινά ήδη από το 1983 με τη Μελίνα Μερκούρη σε ρόλο ηγετικό. Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν μεσολαβήσει καμπάνιες υπέρ της επιστροφής, δημόσιες τοποθετήσεις δημοφιλών προσώπων και διακεκριμένων επιστημόνων καθώς κι η κατασκευή του νέου μουσείου της Ακρόπολης. Τίποτα όμως δεν δείχνει να κλονίζει τους Βρετανούς. Ιδιαίτερα όταν έχουν να αντιμετωπίσουν μία μάλλον χλιαρή επιθυμία από μέρους μας.

Επιστρέφοντας στο παρόν, θα ήθελα να τονίσω ότι οι εν λόγω φωτογραφίες προφανώς και δεν προκαλούν αισθητική τέρψη, ούτε και διαθέτουν (τουλάχιστον κατ' εμέ) κάποιο ιδιαίτερο χιούμορ.  Ωστόσο, θεωρώ ότι ο έντονος αποτροπιασμός ενέχει κάποια υποκρισία. Υπάρχουν πολύ σοβαρότερα ζητήματα γύρω απ' τα εν λόγω μνημεία για να μας απασχολεί τόσο μία ψηφιακή επεξεργασία... Η επιστροφή τους στην πατρίδα τους επείγει, για λόγους αισθητικής και καλλιτεχνικής αξίας, ηθικής αλλά κυρίως, για λόγους δικαιοσύνης. Έχουν κλαπεί, οφείλουν να επιστραφούν. Και σίγουρα, υπάρχει μία καλύτερη διέξοδος για κάθε μας προβληματισμό σχετικά με αυτά τα μνημεία: ενεργοποίηση και δραστηριοποίηση σε καμπάνιες και petitions για την επιστροφή τους, αξιοποίηση του ελεύθερου βήματος που μας δίνει η κυριαρχία του ίντερνετ στις μέρες μας. Όχι, δεν είμαι τόσο αιθεροβάμων ώστε να πιστέψω ότι μία e-υπογραφή μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Όμως σίγουρα είναι κάτι πολύ πιο δραστικό και ουσιαστικό από συζητήσεις επί συζητήσεων σε σχόλια στο Facebook για το αν η κίνηση του Gucci είναι ασέβεια ή όχι, και μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε κάτι κι εμείς από το μετερίζι μας. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ στο τρελό βαγόνι των ελληνικών κομμάτων

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Οι διαβόητες εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, έπειτα από ώρες τηλεοπτικού αέρα, ματαιώσεις, κόντρες, συζητήσεις, προγνωστικά και δημοσκοπήσεις, έχουν μπει πλέον στην τελική τους ευθεία, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης στις 20/12. Με αφορμή αυτό καθαυτό το γεγονός, τις διάφορες συζητήσεις που έγιναν σχετικά με το αν θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει η "Νέα Δημοκρατία" αυτούσια ή να δημιουργηθεί νέο κεντροδεξιό κόμμα, αλλά και τη γενικότερη δυσαρέσκεια που επικρατεί γύρω απ' τα κόμματα της Βουλής, σήμερα θα επιχειρήσουμε να βουτήξουμε στα άδυτα της ιστορίας των ελληνικών κομμάτων.

Τα πρώτα τρία κόμματα της Ελλάδας, "Γαλλικό", "Αγγλικό" και "Ρωσικό", αν και οι καταβολές τους ιδεολογικά βαστούν ήδη απ' την επανάσταση, ενεργοποιούνται πολιτικά και κάνουν αισθητή την παρουσία τους κυρίως μετά την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843, υποστηρίζοντας ενεργά την ψήφιση συντάγματος απ' τον τότε βασιλιά Όθωνα. Ωστόσο, η περίοδος της "Συνταγματικής Μοναρχίας" αποτέλεσε γι' αυτά το κύκνειο άσμα, καθώς εισήλθαν σε φάση παρακμής κυρίως για τις στάσιμες απόψεις τους. Ειρωνία της τύχης ή φυσιολογική πορεία; Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι σ' αυτά ακριβώς τα κόμματα "χρωστάμε" παραδόσεις όπως οι πελατειακές σχέσεις και η διαφθορά, οι οποίες ακέραιες έχουν επιβιώσει μέχρι και σήμερα (διότι είμαστε και γνωστοί λάτρεις των παραδόσεων)!

Οι Τρικούπης-Δηλιγιάννης σε γελοιογραφία της εποχής

Παράλληλα, μία νέα γενιά με καινοτόμες για την εποχή ιδέες κάνει την εμφάνισή της ασκώντας σφοδρή κριτική στους παλαιότερους πολιτικούς και τη βασιλική πολιτική, η οποία δεν άργησε να οδηγήσει σε λαϊκή εξέγερση ενάντια στον Όθωνα, και εν τέλει στην έξωσή του (1862). Στη νέα Βουλή που σχηματίζεται μετά τη Β' Εθνοσυνέλευση, σημαντικότερες παρουσίες αποτελούν οι "Πεδινοί" του Δ. Βούλγαρη και οι "Ορεινοί" των Δ. Γρίβα και Κ. Κανάρη. Βραχύβια ωστόσο και η δική τους παρουσία, καθώς διαλύθηκαν μετά τη διάλυση της Συντακτικής Βουλής του 1864. Απ' τα σπλάχνα τους, δημιουργούνται νέοι πολιτικοί σχηματισμοί. Ξεχωρίζουν τα δύο μεγάλα κόμματα, του Τρικούπη και του Δηλιγιάννη, τα οποία πρωταγωνιστούν στην περίοδο του δικομματισμού. Χαρακτηριστικό είναι πως, το 1884, το ποσοστό των δύο κομμάτων στη Βουλή άγγιζε το 92,2%! Η κάθοδος όμως, δεν ήταν αναπόφευκτη ούτε γι' αυτά τα κόμματα, όπως και για κανέναν και τίποτα σ' αυτή τη ζωή. Η πτώχευση για το Τρικουπικό κόμμα και ο "ατυχής πόλεμος" για το Δηλιγιαννικό αποτέλεσαν τα κομβικότερα σημεία κατάρρευσης των προαναφερθέντων πολιτικών σχηματισμών.

Το "Κίνημα στο Γουδί" του 1909, παρά τα ασαφή αιτήματα και ιδεολογικά χαρακτηριστικά του, φέρνει στην Αθήνα το Βενιζέλο έπειτα από έκκληση του Στρατιωτικού Συνδέσμου. Μόλις ένα χρόνο μετά, ιδρύονται οι "Φιλελεύθεροι", που με το μεταρρυθμιστικό τους έργο έμελλε να αλλάξουν την ιστορία της χώρας. Τόσο ορμητική ήταν η παρουσία τους και τόσο νεωτερικές κάποιες απ' τις ιδέες τους, που η ιστορία αποτύπωσε τα κόμματα της αντιπολίτευσης ως "αντιβενιζελικά" (με κύριες φυσιογνωμίες τους Ράλλη, Μαυρομιχάλη, Θεοτόκη). Το 1910 όμως, εκτός των "Φιλελευθέρων" ιδρύθηκε και το "Λαϊκό κόμμα" υπό τον Α. Παπαναστασίου με πρωταρχικό στόχο την αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος. Σαφώς θετική ήταν η προσέγγισή του στους "Φιλελευθέρους". Την ήττα των τελευταίων στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920, ακολούθησε η "Στρατιωτική Επανάσταση" των Πλαστήρα-Γονατά-Φωκά. Το 1924, το προϋπάρχον Σ.Ε.Κ.Ε, με το ριζοσπαστικό πρόγραμμα, μετονομάζεται σε Κ.Κ.Ε.

Κάπως έτσι παραμένει διαμορφωμένος ο πολιτικός χάρτης μέχρι τη Δικτατορία του Μεταξά, κατά τη διάρκεια της οποίας, λόγω της φύσης και των επεμβάσεων του καθεστώτος οι περισσότεροι σχηματισμοί διαλύονται. Ακολουθεί ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Αφήνει πίσω του μία Ελλάδα ποικιλοτρόπως λαβωμένη, με ζωντανές τις εικόνες του πόνου και βαθιές τις χαρακιές του εμφυλίου. Εξετάζοντας καθαρά το κομματικό τμήμα της πολιτικής ιστορίας της εποχής, ενδιαφέρον στοιχείο αποτελεί η κυριαρχία των κομμάτων του κέντρου το 1950-1952, η οποία σβήνεται απ' τον πολιτικό χάρτη με το Κίνημα Παπάγου, την αρχή της επικράτησης της δεξιάς στο πολιτικό προσκήνιο.

Πρωτοσέλιδο "Ελευθερίας", 1958

Πλησιάζοντας στο σήμερα με ρυθμούς ραγδαίους, συναντάμε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος διορίζεται πρωθυπουργός μετά το θάνατο του Πλαστήρα και επικυρώνει την εντολή του παλατιού με εκλογές τις οποίες η Ε.Ρ.Ε κερδίζει με 47,38% χάρη στον τότε εκλογικό νόμο, παρόλο που η αντιπολιτευόμενη "Δημοκρατική Ένωση" (Σ. Βενιζέλος, Γ. Παπανδρέου κτλ) συγκεντρώνει μεγαλύτερο ποσοστό! Η Ε.Ρ.Ε κερδίζει και τις εκλογές του 1958, στις οποίες μεγαλύτερη έκπληξη αποτελεί η παρουσία της Ε.Δ.Α στη δεύτερη θέση. Για πρώτη φορά η αριστερά βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Για να αλλάξουν οι ισορροπίες, πρέπει να φτάσει το 1963, και να επικρατήσει η "Ένωση Κέντρου" του Γ.Παπανδρέου.

Η διαρκής κινητικότητα που παρατηρούμε και η διαρκής εναλλαγή κυβερνήσεων, δεν ανακόπτεται παρά μόνο το 1967, οπότε και ξεκινά η "Χούντα των Συνταγματαρχών".

Το ταξίδι που επιχειρούμε σήμερα τελειώνει εδώ. Το τι συνέβη μετά τη μεταπολίτευση αποτελεί ένα θέμα με το οποίο θα μου επιτρέψετε να ασχοληθώ μεμονωμένα στο μέλλον... Προς το παρόν, ας αναλογιστούμε ποιες αναλογίες παρουσιάζει η πραγματικότητα σήμερα με ορισμένα απ' τα προαναφερθέντα και ας παρατηρήσουμε πως, σε τελματικές περιόδους, όπως αυτή που διάγουμε (κι ας μας πληγώνει όταν το παραδεχόμαστε) η λύση φανερωνόταν στην επιβολή κάποιου καθεστώτος, ή την εμφάνιση νέων, δυναμικών πολιτικών παραγόντων. Μήπως ήρθε η ώρα λοιπόν, παρακάμπτοντας την τάση των Μ.Μ.Ε να αφοσιώνονται στο υπάρχον, το παλιό, το τετριμμένο, να αναζητήσουμε γύρω μας τις νέες πολιτικές φωνές; Μήπως πρέπει εμείς οι ίδιοι να ενεργοποιηθούμε λίγο περισσότερο πολιτικά; Η απάντηση που θα έδινα εγώ στα ερωτήματα αυτά, είναι: ΝΑΙ. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ χριστούγεννα και ιστορική αλήθεια (μέρος β')

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Αν το πρώτο μέρος του αφιερώματός μας σας έκανε να στραβοκοιτάξετε με δυσπιστία το στολισμένο μπαλκόνι του γείτονα, ετοιμαστείτε για μεγαλύτερες ποσότητες προβληματισμού! Συνεχίζοντας την ακροβασία ανάμεσα στην ιστορική πραγματικότητα και την εικόνα των Χριστουγέννων όπως την έχουν οι περισσότεροι στο μυαλό τους, είμαστε εδώ για να σβήσουμε απ' την κοινή συνείδηση μύθους και να τους αντικαταστήσουμε με αλήθειες.

Το έθιμο λέει πως πρέπει να το τοποθετούμε στην κορυφή του δέντρου μας, σε ανάμνηση μίας εκ των ιερότερων βραδιών του χριστιανισμού. Δεν είναι άλλο από το αστέρι της Βηθλεέμ. Σε περίπτωση που αυτό υπήρξε κάποιο φαινόμενο, καθώς η ύπαρξή του έχει αμφισβητηθεί, το πιθανότερο είναι πως πρόκειται για τριπλή σύνοδο πλανητών, συγκεκριμένα Άρη, Δία και Κρόνου. Η θεωρία αυτή, που διατυπώθηκε για πρώτη φορά απ' τον Κέπλερ κι έχει υποστηριχθεί από αρκετούς αστρονόμους, είναι και η πλέον επιστημονικά βάσιμη, καθώς άλλες, όπως η ταύτιση του "αστεριού" με κομήτη ή supernova έχουν απορριφθεί εδώ και αρκετά χρόνια. Το "αστέρι" λοιπόν, που με τόση περηφάνεια βάζουμε στην κορυφή του δέντρου μας μέσα σε πνεύμα κατάνυξης... δεν ήταν αστέρι!

Δεν θα μπορούσε φυσικά να λείψει απ' αυτό το άρθρο ο σημαντικότερος διαχρονικά προβληματισμός, όχι μόνο σχετικά με τα Χριστούγεννα, όχι μόνο σχετικά με το χριστιανισμό, αλλά γενικότερα της ιστορίας: υπήρξε ο Ιησούς; Ένα ερώτημα για το οποίο έχει χυθεί πολύ μελάνι, έχουν πατηθεί πολλά πλήκτρα, έχουν πονοκεφαλιάσει πολλοί ακαδημαϊκοί.

Κοινή παραδοχή των επιστημόνων, είναι πως ο Ιησούς υπήρξε, ήταν ένας Γαλιλαίος Ιουδαίος του οποίου η ζωή τοποθετείται στο 7-4 π.Χ με 30-36 μ.Χ., βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και σταυρώθηκε με εντολή Ποντίου Πιλάτου. Μεγάλη φιλολογία έχει αναπτυχθεί σχετικά με άλλα κομμάτια των Γραφών που αφορούν το βίο Του, αλλά και τις ιδιότητες που Του αποδίδει η θρησκεία. Ωστόσο, θα μου επιτρέψετε να θεωρήσω άσκοπο το τελευταίο κομμάτι αέναου επιστημονικού διαλόγου, αυτό δηλαδή που αφορά τις ιδιότητες, τις δυνατότητες και τη φύση του Ιησού, καθώς επαφίεται στο ζήτημα της πίστης του καθενός και προσαρμόζεται ανάλογα με αυτό. Με λίγα λόγια: όποιος πιστεύει στο Χριστιανισμό, πιστεύει στα θαύματα του Χριστού και τη θεϊκή του φύση, καθώς πρόκειται για έννοιες που δεν αποδεικνύονται επιστημονικά. Αυτό που έχει σημασία και δίνει το θεμελιώδες έρεισμα στα Χριστούγεννα, είναι πως ο Χριστός όντως υπήρξε.

Κλείνοντας αισιόδοξα, θα ήθελα να τονίσω πως όλη αυτή η διαδρομή σε καμία περίπτωση δεν είχε σκοπό να απομυθοποιήσει το "πνεύμα των Χριστουγέννων", τη χαρά των γιορτών, τις παραδόσεις τόσων ετών, ή να μας γεμίσει μιζέρια. Τώρα, που έχουμε πετάξει κάθε περιττό περίβλημα, που έχουμε προσδιορίσει την ιστορική ακρίβεια, που έχουμε τακτοποιήσει κάθε εκκρεμότητα κι έχουμε κάνει όσα βήματα μας επιτρέπουν οι γνώσεις μας προς την αλήθεια, τώρα είμαστε έτοιμοι να συνειδητοποιήσουμε τι είναι τα Χριστούγεννα και να απορροφήσουμε την ουσία τους: την ανιδιοτελή αγάπη, το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, το χρόνο με τους δικούς μας ανθρώπους. Αξίες χρήσιμες στον οποιονδήποτε, ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα, μιας και η επόμενη "συνάντησή" μας θα είναι σε μία εβδομάδα από τώρα: Καλά Χριστούγεννα και χρόνια πολλά! +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ χριστούγεννα και ιστορική αλήθεια (μέρος α')

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Απ' τη στιγμή που το ράδιο ξεκίνησε να παίζει το "last Christmas", που τα μαγαζιά στολίστηκαν με πάσης φύσεως γιρλάντες και γιορτάζουν πάνω από τρεις φίλοι μας κάθε βδομάδα, δε χωρά αμφιβολία, ήρθαν τα Χριστούγεννα! Τα Χριστούγεννα, η φάτνη, το αστέρι και οι μάγοι, λίγο πολύ όλα μας είναι γνωστά. Υπάρχει όμως και η άλλη φύση της ιερής γιορτής των Χριστιανών. Η λιγότερο γνωστή. Αυτή που αφορά την ιστορική της θεμελίωση.

Σημαντικότερο θέμα μεταξύ των ερευνητών αποτελεί αυτό που αφορά την ημερομηνία εορτασμού των Χριστουγέννων. Η 25η Δεκεμβρίου είχε επικρατήσει μέχρι το 376 μ.Χ. σε Ανατολή και Δύση, σήμερα όμως έχουμε αρκετούς λόγους να αμφιβάλλουμε γι' αυτή. Αρχικά, σύμφωνα με τις Γραφές, όταν τα χαρμόσυνα νέα της γέννησης του Κυρίου μεταφέρθηκαν μέσω αγγέλων στους βοσκούς, εκείνοι είχαν τα κοπάδια τους στην ύπαιθρο. Ωστόσο, αυτό μας δημιουργεί αρκετούς προβληματισμούς, καθώς οι παγεροί χειμώνες δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους δραστηριότητες. Παράλληλα, μελετητές βασιζόμενοι σε στοιχεία όπως η γέννηση του Ιωάννη κι η ηλικία του Ιησού κατά τη σταύρωση έχουν καταλήξει με σχετική ακρίβεια στην τοποθέτηση της γέννησης Του μέσα στο φθινόπωρο.

Γιατί όμως καθιερώθηκε η 25η Δεκεμβρίου; Παρά τον ισχυρό θρησκευτικό της πυρήνα, η γιορτή φαίνεται πώς βρήκε αυτή τη θέση στο εορτολόγιο καθαρά για λόγους πολιτικής. Αποτέλεσε τη χαριστική βολή του Χριστιανισμού στην ειδωλολατρία, καθώς στις 25 Δεκεμβρίου γιορτάζονταν ήδη από την αρχαία Ελλάδα τα Ηλιούγεννα,  η γέννηση δηλαδή του Διονύσου η οποία έπειτα ταυτίστηκε με τη γιορτή του θεοποιημένου Ήλιου! Πόσο πιο καλό και ανταγωνιστικό marketing θα μπορούσατε να σκεφτείτε; Η εκκλησία σ' αυτόν τον τομέα παίρνει αριστείο.

Ένα ακόμη θέμα προβληματισμού σχετικά με τα Χριστούγεννα είναι οι "μάγοι", για τους οποίους φαίνεται πως η Αγία Γραφή πουθενά δεν αναφέρει πως ήταν τρεις, παρά μόνο πως τόσα ήταν τα δώρα τους! Επίσης, σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ματθαίο, καθώς οι μάγοι έρχονταν από την ανατολή (κι αυτό δικαιολογεί και το προσωνύμιο "μάγοι" που τους έχει δοθεί, καθώς οι πνευματιστές θεωρούνταν επιστήμονες σχεδόν μόνο σε ανατολικές χώρες- πιθανότερη καταγωγή τους η περσική), είχαν να διανύσουν δηλαδή μεγάλη απόσταση, δεν επισκέφθηκαν τον Ιησού στο στάβλο, όπως η Χριστουγεννιάτικη βιομηχανία προσπαθεί να μας πείσει, αλλά στο σπίτι που βρισκόταν με την μητέρα του!

Φαίνεται λοιπόν πως υπάρχουν πράγματα, λεπτομέρειες ή μη, που δεν γνωρίζουμε για τη δημοφιλέστερη παγκοσμίως γιορτή. Στοιχεία που ακόμη και σήμερα ελάχιστοι προσπαθούν να υποδείξουν ή ακόμη και αποκρύπτουν. Είτε ευθύνεται γι' αυτό το θρησκευτικό αίσθημα, είτε η βιασύνη και οι ρυθμοί της εποχής μας, είτε ο φόβος για "απομυθοποίηση" της μεγάλης γιορτής της χριστιανοσύνης (από την οποία η παγκόσμια οικονομία κάθε χρόνο λαμβάνει μεγάλες τονωτικές ενέσεις...), οφείλουμε να εκμεταλλευόμαστε τη δυνατότητα που έχουμε για πρόσβαση στη γνώση και να αποκαθιστούμε την αλήθεια.

Σας περιμένω την επόμενη βδομάδα στο +yannidakis για το δεύτερο μέρος του αφιερώματος. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ιστορικό ταξίδι με τον υπερσιβηρικό

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Εντυπωσιακό όταν μελετάμε τη Ρωσία είναι το γεγονός πως, παρά την επιβλητική έκτασή της στο χάρτη, το πάμπλουτο υπέδαφός της και τη διαρκή παρουσία της σε πρωταγωνιστικούς ρόλους στη διεθνή πολιτική, ποτέ δεν αποτέλεσε τον αδιαφιλονίκητα ισχυρότερο παγκόσμιο παράγοντα. Πάντα ήταν δυνατή, ποτέ όμως η πιο δυνατή. Με ένα σύντομο βλέμμα στη νεότερη και σύγχρονη ιστορία της, διαπιστώνουμε πως πρόκειται για μία χώρα διαρκών σκαμπανεβασμάτων, μία χώρα με αδιάκοπη κινητικότητα στην εξωτερική της πολιτική, μία χώρα για την οποία το κυνήγι του εκσυγχρονισμού αποτέλεσε τη μεγαλύτερή της πληγή (η οποία ακόμη και σήμερα δεν έχει κλείσει).

Το 1613 τα ηνία αναλαμβάνουν οι Ρομανώφ, οι οποίοι αναδείχθηκαν ικανότατοι αρχιτέκτονες τόσο για το εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο εμπλούτισαν με μουσική, μπαλέτο και ξένες γλώσσες, όσο και για την εξωτερική πολιτική, καθώς στα χρόνια τους η Ρωσία ανοίχτηκε στη Βαλτική και τη Μαύρη Θάλασσα ιδρύοντας σημαντικά λιμάνια. Η πιθανότητα απορρόφησης εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που τότε βρισκόταν σε διάλυση, οδήγησε τις δυνάμεις της Δύσεις σε σκέψεις. Τελικά, το 1812 ο Ναπολέων επιχειρεί (αποτυχημένη) εισβολή στα Ρωσικά εδάφη, για να φτάσουμε το 1853-1856 στον Κριμαϊκό Πόλεμο και την ήττα της Ρωσίας από Αγγλία, Γαλλία και Τουρκία.

Η ήττα προβληματίζει τους τσάρους, οι οποίοι αποφασίζουν να επενδύσουν στη βιομηχανική και συγκοινωνιακή ενίσχυση της χώρας (υπερσιβηρικός). Η εκβιομηχάνιση όμως, καθώς και οι απαρχαιωμένες κοινωνικές δομές της αλλά και η ήττα στην Ιαπωνία το 1905, εντείνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, η οποία κορυφώνεται με τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τις τεράστιες ανθρώπινες απώλειες. Σε μία τέτοια περίοδο βαθιάς κρίσης, οι κομμουνιστές μπολσεβίκοι και ο Λένιν διαρκώς ισχυροποιούνται, καθιστώντας πλέον αναπόδραστη τη λαϊκή εξέγερση το 1917 (Οκτωβριανή επανάσταση). Ο Λένιν εκτελεί τον τσάρο Νικόλαο, αφού αυτός παραιτηθεί και υπογράφει την συνθήκη ειρήνης του Μπρέστ-Λιτόφσκ με τη Γερμανία. Οι ευνοϊκοί για τη Γερμανία όροι της, εξαγριώνουν τους Μενσεβίκους. Ο εμφύλιος βρίσκει νικητές τους κομμουνιστές, οι οποίοι αλλάζουν την ταυτότητα της Ρωσίας. Η Ε.Σ.Σ.Δ πλέον, μπαίνει στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και νικά τη Γερμανία.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1947, ο Ψυχρός Πόλεμος εμφανίζεται στο προσκήνιο, ο ανταγωνισμός δηλαδή Ρωσίας και ΗΠΑ με έπαθλο την κατάληψη του "θρόνου" του ισχυρότερου του πλανήτη. Τελικά, το 1898 το κομμουνιστικό καθεστώς καταρρέει. Χώρες σε Ασία και Ευρώπη αποσχίζονται απ' τη Ρωσία.

Σήμερα, η Ρωσία βρίσκεται σε φάση αναδιοργάνωσης οικονομίας και κοινωνίας και εκσυγχρονισμού των δομών της (ναι, για μία ακόμη φορά). Νωπές είναι ακόμη οι μνήμες από την κρίση στην Κριμαία του 2014, όταν, με άδεια του Κοινοβουλίου, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν χρησιμοποιεί στρατιωτική βία και προσαρτά την Κριμαία μετά από αίτημα του ανωτάτου συμβουλίου της. Εδώ και λίγες μέρες, το πόκερ ανάμεσα στη Ρωσία και την Τουρκία έχει πάρει φωτιά, με φόντο πεσμένα μαχητικά, ISIS, Κούρδους και μία παγωμένη ανθρωπότητα.

Είναι φανερή, κατά την ταπεινή μου γνώμη, η προσπάθεια της Ρωσίας να αποτελέσει το ρυθμιστή στα ζητήματα της μέσης ανατολής και τον πρώτο επιλαχόντα-επίδοξο κυρίαρχο στα αντίστοιχα εδάφη, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Ιδιαίτερα με προβληματίζει όμως το αν διαθέτει τα ανάλογα φόντα, κυρίως σε επίπεδο πολιτικού σχεδιασμού, ή αν πρόκειται για μία ακόμα προσπάθεια καταδικασμένη να αποτύχει, με αποτέλεσμα την επιστροφή της χώρας στην απομόνωση και την εσωστρέφεια. Θα μάθει η Ρωσία απ' τα παθήματά της ή δεν ήρθε ακόμη η ώρα να βγει απ' την εφηβεία της; +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »