ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ το συνέδριο μιας νέας δημοκρατίας που μου άρεσε γιατί έκανε το σωστό

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Οι μέρες που πέρασαν στιγματίστηκαν από το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. Δεν σας κρύβω πως δεν παρακολούθησα στενά τα δρώμενα, όμως καμιά φορά αυτό σε αφήνει να έχεις μια πιο αντικειμενική άποψη για ένα γεγονός, πόσο μάλλον από κάποιον σαν εμένα που ουδέποτε υπήρξα ψηφοφόρος του κόμματος αυτού.

Συνέβησαν όμως μια σειρά από πράγματα που δεν μπορούμε να μην τα σημειώσουμε. Ο Μητσοτάκης αφού έγινε πρόεδρος, άρχισε να τα βάζει με το ίδιο του το κόμμα, πριν τα βάλει επισήμως με τον πολιτικό του αντίπαλο, Τσίπρα. Άρχισε να ξηλώνει την ΟΝΝΕΔ και αμέσως μετά την ΔΑΚΕ. Μιλάμε για δύο "υπό-κομμάτια" της Νέας Δημοκρατίας που παραδοσιακά αποτελούσαν μέρος της ραχοκοκαλιάς του κόμματος. Ο Μητσοτάκης αναγνωρίζοντας την βρωμιά και την φθορά που υπάρχει στις τάξεις των οργάνων αυτών, αποφάσισε να τα βάλει μαζί τους και αυτό από μόνο του ακούγεται πολύ ενδιαφέρον.

Στο Συνέδριο του κόμματος μίλησε και ένας τύπος που αναφέρθηκε στην μεγάλη ανάγκη για μεγάλες συμμαχίες προκειμένου η Ελλάδα ενωμένη να προχωρήσει στην εξυγίανσή της. Κάτι που ο ανεμοδαρμένος πολίτης έχει ανάγκη από το 2009 όμως ποτέ σε αυτά τα έξι-εφτά χρόνια δε συνέβη. Ο τύπος αυτός ήταν ο Θεοδωράκης από το "Ποτάμι" που είπε κάτι αυτονόητο. Δεν ξέρω αν η δήλωση του αυτή κρύβει μικροπολιτικά συμφέροντα, όμως είναι σωστή.

Η Νέα Δημοκρατία έκανε επανεκκίνηση, είναι άλλο κόμμα, γύρισε σελίδα και διάφορα άλλα που ακούστηκαν και μακάρι να είναι σωστά. Σε αυτό το σημείο που βρισκόμαστε δεν έχουμε την πολυτέλεια να κατηγορούμε τον Τσίπρα, τον Μητσοτάκη ή τον Παπανδρέου. Χρειαζόμαστε μία ενωμένη κεντρική πολιτική (μακριά από πολιτικές ακρότητες) που θα μπορέσει να βγάλει το φίδι απ' την τρύπα με υπεύθυνο πολιτικό και τεχνοκρατικό τρόπο και όχι με λαϊκισμούς που ήταν στην μόδα τη δεκαετία του 90'.

Κι εμείς -όσο κακοπροαίρετοι κι αν δικαιούμαστε να είμαστε- οφείλουμε να συμβάλλουμε όχι να αναλωνόμαστε στην καχυποψία και στην μιζέρια. Λέω εγώ τώρα... +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ η εξέλιξη της ελληνικής πολιτικής σκηνής... με έκανε να νοσταλγήσω (photos)

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Τέλη δεκαετίας του '80. Τότε που ο μικρός Γιαννάκης -εγώ δηλαδή- άρχισα να παρακολουθώ ειδήσεις στο νεόφερτο κανάλι της ιδιωτικής τηλεόρασης (μάντεψε ποιο) που τότε ότι κι αν έπαιζε, φάνταζε φαντασμαγορικό! Το κεντρικό δελτίο ειδήσεων τότε ξεκινούσε στις 20:30 και μέσα σε μισή ώρα είχε βάλει αθλητικά, καιρό, χρηματιστήρια και ετοιμαζόσουν για την ταινία/σειρά των 21:00.

Νίκος Χατζηνικολάου... dah...

Τότε λοιπόν, λίγο πριν αρχίσουν οι ένθετες ενότητες που προανέφερα, έκαναν για 2-3 λεπτάκια το γύρο του κόσμου βάζοντας διάφορα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ σκηνές από την βουλή της Κίνας ή κάπου πολύ μακριά από εδώ (που να θυμάμαι τώρα μικρό κοπέλι) που εντελώς ξαφνικά (ξέρεις είναι και λίγο ανέκφραστοι αυτοί) άρχισαν να πλακώνονται στο ξύλο σαν μικρά παιδιά με γραβάτες και κουστούμια!

Πολλά χρόνια μετά, πλειοψηφία στην ελληνική Βουλή είναι οι επαναστάτες Αριστεροί που μαζί με τους αδιάφορους κομουνιστές και τους χουλιγκάνους εθνικιστές, το αποτέλεσμα αν και το βιώνουμε στο πίσω μέρος του σώματός μας εδώ και αρκετό καιρό, έχει και μερικές εκφάνσεις που φέρνουν λίγο από τα χρόνια της αθωότητας μου κάπου εκεί στο τηλεοπτικό δελτίο. Σήμερα βέβαια η τεχνολογία τα έχει φέρει όλα πολύ κοντά μας κι έτσι δεν μιλάμε απλά για κινέζους βουλευτές που πλακώνονται μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο αλλά για καθαρόαιμους(;) έλληνες που μας προσφέρουν παρόμοια σκηνικά.

Προ καιρού λοιπόν είχαμε το εξής: [...] Έτσι όταν βρήκε εκτός αίθουσας της Ολομέλειας τον κ. Μανιάτη του είπε σε έντονο ύφος: "εμένα μην με ξανακοιτάξεις με αυτό τον τρόπο" για να του απαντήσει ο πρώην υπουργός: "Τι λες ρε μεγάλε που θα σε ρωτήσω για να σε κοιτάξω κιόλας".

Σε έξαλλη κατάσταση ο κ. Μουμουλίδης, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες στους διαδρόμους της Βουλής, του απάντησε με οργισμένο ύφος: "Εμένα δεν θα με κοιτάς, γιατί με κοιτάς; με γουστάρεις και με κοιτάς;".

Η απάντηση του κ. Μανιάτη στον κ. Μουμουλίδη ήταν: "Άντε ρε γαμίσου".

Το επεισόδιο συνεχίστηκε σχεδόν και στο περιστύλιο της Βουλής, με τους δύο ανθρώπους να κοντεύουν να πιαστούν στα χέρια με υβρεις εκατέρωθεν".

Και μπορώ να δεχτώ πως η πίεση είναι ισχυρή. Όσο πολιτικός απατεώνας κι αν είσαι, δεν είναι εύκολο να προδίδεις αυτόν που σε ψήφισε μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Η πίεση φέρνει νεύρα και τα νεύρα κούραση. Και η κούραση απαιτεί ξεκούραση, γιατί άνθρωποι είμαστε...

Διευκρίνηση 1: Δεν έκανα κάνα τρελό ρεπορτάζ. Οι φωτογραφίες ανήκουν στο σοβαρό φωτογραφικό αφιέρωμα της Ημερησίας.

Διευκρίνηση 2: Μπορεί να πρόκειται για κυβερνητικά στελέχη, όμως πάω στοίχημα πως αν οι φωτογράφοι ήταν πιο αντικειμενικοί θα βρίσκαν και άλλα χυμένα κορμιά και από την αντιπολίτευση.

Διευκρίνηση 3: Κάποιες από αυτές οι φωτογραφίες -ας μην το παρακάνουμε- δεν είναι δα και αντιδεολογικές. Αν είσαι για ώρες κάπου και κάνεις ένα διάλειμμα, δεν πέθανε κανείς.

Όμως το σύνολο όλων των παραπάνω, δείχνει ρε παιδί μου ότι κάτι έχει αλλάξει σήμερα στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας. Οι καρεκλοκένταυροι ληστές του δικομματισμού έφυγαν ανεπιστρεπτί. Έδωσαν την θέση τους στους ξαπλάκηδες της επανάστασης της κουκούλας! +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ χάλκη - μουφτής, σημειώσατε "χ"

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Αυτήν την περίοδο η Ελλάδα και η τουρκία έχουν ένα κοινό: Είναι πολιτικά αδύναμες. Η κυβέρνηση της τουρκίας συνεχίζει τις επιδείξεις δύναμης όσο όμως βάλλεται από την Ευρώπη, τη Ρωσία, τον νότο με τα απανωτά τρομοκρατικά χτυπήματα, αλλά και την υπερσύμμαχο Αμερική! Η Ελλάδα, προσπαθεί να συνέλθει από τα δρώμενα του Ιουλίου όπου η κυβέρνηση έπαιξε την τύχη της χώρας σε μια ζαριά στα Eurogroups και μοιραία, έχασε φέρνοντας μια πρωτοφανή ύφεση στην κοινωνία.

Αν πάμε όμως λίγο πιο πίσω, θα δούμε ότι οι χώρες ενδιαφερόντουσαν περισσότερο για την εξωτερική πολιτική τους με αποτέλεσμα να έχουμε τις γνωστές κόντρες. Ο Ερντογάν μιλούσε ανοιχτά για "τουρκική ενότητα" στη Θράκη και ζητούσε χωρίς προκαταλήψεις το δικαίωμα να διορίζει μουφτή στην Ελλάδα σε αντάλλαγμα για την ενδεχόμενη επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

Δυο ανάσες ηρεμίας και...

Ας προσπαθήσουμε να αξιολογήσουμε ψύχραιμα και αντικειμενικά τα παραπάνω. Μήπως ο Ερντογάν έχει λίγα γραμμάρια δίκιου; Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα υπάρχουν μουσουλμάνοι νόμιμοι έλληνες πολίτες που μάλιστα εκλέγονται στην ελληνική Βουλή και υπηρετούν στον ελληνικό στρατό. Γιατί θα πρέπει να τους ορίζεται από αλλόθρησκους ο τοπικός αρχηγός της θρησκείας τους; Προσωπικά μου ακούγεται λίγο άδικο και λίγο άσχετο.

Το ότι αυτό αιτείται στα πλαίσια ενός εκβιασμού με χαλάει πολύ. Βλέπετε, αν ενδώσουμε θα πρόκειται για μία πολιτική ήττα και δεν το θέλουμε αυτό κόντρα στην τουρκία. Μπορεί κάλλιστα λοιπόν να αντιστραφεί η απειλή, αν απαιτήσουμε πρώτα το άνοιγμα της Χάλκης, ειδάλλως πάμε για το θάψιμο της υπόθεσης με την Χάλκη να μένει ένα όνειρο. +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ η ευκαιρία των panama papers & γιατί την χάσαμε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Αν δεν έχεις ακούσει τίποτα για την περιβόητη νέα διαρροή των εγγράφων στο Διεθνές

Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) που εκθέτουν σε μεγάλο βαθμό την Ελλάδα, τότε είναι πολύ πιθανό να μην έχεις χάσει τίποτα, γιατί στον σημερινό προβληματισμό "θερμόμετρό" θα ξεκινήσουμε με ένα καυτό θέμα που θα μας κάψει, αλλά μάλλον θα κρυώσει..!

Οι διαρροές των συνομιλιών των στελεχών του ΔΝΤ ήρθαν σαν κεραυνός εν αιθρία και επιβεβαίωσαν το κακό κλίμα μεταξύ δανειστών και ελληνικού κράτους. Έδειξαν ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη και ούτε εκτίμηση. Έδειξαν πως η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει υποχείριο πολιτικών πιέσεων και εξελίξεων ακόμα και σε ότι αφορά το βρετανικό δημοψήφισμα περί brexit.

Ο Αλέξης Τσίπρας -σωστά- θεώρησε ότι βρήκε μία ευκαιρία ώστε να αντιμετωπίσει το ΔΝΤ αφ' υψηλού, όμως είναι τόσο υποβαθμισμένο το πολιτικό κύρος του ίδιου και της Ελλάδας, ώστε όχι μόνο δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί να εκθέσει το ΔΝΤ, αλλά το ίδιο το ΔΝΤ αντέδρασε στο ήπιο μήνυμα του πρωθυπουργού, απότομα και με πολιτική αναίδεια. Η επικεφαλής του, Κριστίν Λαγκάρντ στήριξε τα στελέχη της και διέλυσε τα σύννεφα υπέρ της Ελλάδας με εκκωφαντικό τρόπο. Τεράστια πολιτική ήττα δηλαδή για τον Τσίπρα. Μετά από ένα σαββατοκύριακο πολιτικού οργασμού που επικράτησε στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και στο Μέγαρο Μαξίμου, όλα (από) σήμερα δείχνουν σε μία ηρεμία που υποδηλώνει παράλληλα το μέγεθος της απραξίας της ελληνικής κυβέρνησης που σε κάθε περίπτωση είναι μόνη εναντίον όλων.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι διαρροές των Wikileaks δεν οδήγησαν σε όλες τις περιπτώσεις σε σκάνδαλα. Έτσι κι εδώ, το πιο πιθανό είναι πως το θέμα θα ξεχαστεί. Τα τσιράκια του ΔΝΤ θα επιστρέψουν για... διαπραγματεύσεις και το επόμενο πακέτο μέτρων που εν καιρώ θα συμφωνηθεί, θα ψηφιστεί, θα εφαρμοστεί, ο λαός θα βασανιστεί και το πιθανότερο είναι πως αν κάποιος βγει ζημιωμένος, θα είναι η κυβέρνηση Τσίπρα που στην καλύτερη περίπτωση, δεν θα ανατραπεί..! +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ έκτακτο: το προσφυγικό λύθηκε και όλοι χαμογελούν!

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Δεν σας κρύβω πως στην εικόνα ενός τούρκου πρωθυπουργού μέσα στα κτίρια των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σάστισα. Για να είμαστε ειλικρινείς, κανείς δεν γουστάρει τους τούρκους στην Ένωση και προχθές η αμηχανία στους διαδρόμους του κτιρίου των Βρυξελλών, ήταν έκδηλη. Σε κάθε περίπτωση, η μέρα έληξε με χαμόγελα, όμως σήμερα θα επικεντρωθούμε ακριβώς εκεί: Στα χαμόγελα των πολιτικών!

Όταν ένας πολιτικός χαμογελάει, δεν είναι καλό. Όταν ένας τούρκος (πολιτικός) χαμογελάει, είναι χειρότερο με αποδείξεις. Η ουσία προφανώς κρύβεται πίσω απ' τα χαμόγελα κι εκεί, μάθαμε πως η τουρκία θα αποχωρήσει με έναν πακτωλό δικών μας χρημάτων προκειμένου να διαχειριστεί τους εκεί πρόσφυγες (λέγεται πως είναι σχεδόν τρία εκατομμύρια) συμφωνώντας να εποπτεύεται και από έλληνες ειδικούς, προφανώς αντάλλαγμα στο ότι και τούρκοι θα εγκατασταθούν στα νησιά μας για σχεδόν τους ίδιους λόγους...

Το σημαντικότερο ευχάριστο νέο της συμφωνίας είναι πως κάθε νέος πρόσφυγας θα γυρίζει πίσω και για καθέναν που γυρίζει πίσω (στην τουρκία) ένας άλλος που έχει αιτηθεί άσυλο θα προωθείται στην υπόλοιπη Ευρώπη. Δε με νοιάζει αν θα είναι η Ουγγαρία ή η Αυστρία, αρκεί που δεν θα έρχεται στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι το συνονθύλευμα εξαθλιωμένων ψυχών που στοιβάζονται σε μία εξαθλιωμένη χώρα, σταματάει εδώ. Αφορά σχεδόν πενήντα χιλιάδες και πλέον πρέπει να βρεθεί τρόπος να γίνει σωστή διαχείριση αυτού του αριθμού.

Να μείνουμε λίγο εδώ; Στην διαχείριση των προσφύγων της Ειδομένης, του Πειραιά, των νησιών

κλπ; Αυτοί οι άνθρωποι θα μείνουν στην Ελλάδα για τουλάχιστον δύο χρόνια. Αυτό βγήκε από τα χαμόγελα των πολιτικών. Ελάτε, όμως... μεταξύ μας μιλάμε. Όλοι ξέρουμε πως αυτοί οι άνθρωποι είναι οι νέοι έλληνες της επόμενης γενιάς. Όπως κάποτε με τους γείτονες αλβανούς. Συνεπώς, γυρνάμε στο ζήτημα διαχείρισης τους. Αυτή τη στιγμή οι άνθρωποι αυτοί πεινάνε. Θέλουν απλά να εξασφαλίσουν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, δεν είναι έλληνες πολίτες που να προστατεύονται από κάνα εργατικό δίκαιο και χωρίς να υπονοώ σε καμία περίπτωση την εκμετάλλευση τους, θεωρώ πως αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να εργαστούν με ειδικές συμβάσεις εργασίας σε όλες τις προσφερόμενες δουλειές εκεί έξω που δεν καταλαμβάνονται από νόμιμους έλληνες πολίτες. Ευκαιρία για φτηνά εργατικά χέρια, ευκαιρία για να σωθούν ορισμένες επιχειρήσεις, ευκαιρία για εκείνος ώστε απλά, να ζήσουν. Η ιδέα δεν είναι απόλυτα δική μου. Έγκριτοι ευρωπαίοι αναλυτές εκτίμησαν πρόσφατα πως το προσφυγικό θα συμβάλει στον ρυθμό ανάπτυξης της ευρωζώνης!

Και στο τέλος, άφησα την τουρκία και το... δικό της χαμόγελο που δεν είναι φυσικά τα εκατομμύρια που παίρνει από την Ένωση. Δεν τα έχει ανάγκη... Αυτό που πέτυχε είναι να καταργηθεί η βίζα για όλους τους πολίτες της που ταξιδεύουν στην Ευρώπη και αυτό είναι κάτι ανήκουστο αν σκεφτεί κανείς πως σε μία τέτοια περίοδο με έξαρση στην τρομοκρατία, θα δεχόμαστε από ένα αμιγώς μουσουλμανικό κράτος την ελεύθερη διέλευση πολιτών! Το μεγαλύτερο κέρδος πάντως της τουρκίας είναι προφανώς η συνέχιση των

ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Ένα θέμα που κρατάει εδώ και πολλά χρόνια και που προφανώς δεν προχωρούσε, όσο η τουρκία κλείνει εφημερίδες, δέρνει γυναίκες, μπλοκάρει ολόκληρες σελίδες στο διαδίκτυο. Ξαφνικά, τα αρνητικά παρακάμφθηκαν και οι δύο πλευρές θα επικεντρωθούν στα θετικά. Όπως είπα και στην αρχή, κανείς στην Ευρώπη δεν το θέλει δεδομένου του πόσο αυταρχική και ξένη στα δυτικά πρότυπα είναι η τουρκία, όμως μία τουρκία στην Ευρώπη να ξέρετε, θα είναι μία ισχυρή τουρκία. Πάντως δεν μπορώ να μην σημειώσω πως κατά την εκτίμηση μου, δεν θα δούμε ποτέ εκείνη την ημέρα όπου η τουρκική σημαία θα μπει έξω απ΄το κτίριο των Βρυξελλών δίπλα στις υπόλοιπες είκοσι οχτώ.

Από τα μεσάνυχτα που πέρασαν, τα χαμόγελα έχουν δώσει την θέση τους σε πολύπλοκα σχέδια εφαρμογής των όσων συμφωνήθηκαν. Η Ελλάδα μπορεί πλέον να επικεντρωθεί στην διαχείριση των υπαρχόντων μεταναστών σοφά και καινοτόμα! Λέμε τώρα... +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ (τραμπ)βληματίστηκες;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Το Ελληνικό καρναβάλι των πολιτικών και των δήθεν ηγετών που έχουν ρίξει τη χώρα στη χειρότερη παρακμή της από τα χρόνια της τουρκοκρατίας, έχει κάνει την εμφάνισή του και στις ΗΠΑ. Το πολιτικό σκηνικό ταλαντεύεται ανάμεσα στο γελοίο και στο παράφρον με μια μαύρη σκιά να έχει καλύψει αυτή τη χώρα των τριακοσίων εκατομμυρίων που αντιλαμβάνονται πως ουσιαστικά δεν υπάρχει ηγέτης σ’ αυτές τις εκλογές. Ο πρωτοπόρος των Ρεπουμπλικάνων Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να βαδίζει με σιγουριά στην αντιπροσώπευση του κόμματός του στις γενικές εκλογές και παρά την πολύ πετυχημένη καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς, όλα δείχνουν πως η Χίλαρι Κλίντον θα αντιπροσωπεύσει το Δημοκρατικό κόμμα.

Ο δισεκατομμυριούχος Τραμπ που ποτέ πριν δεν ανακατεύτηκε με την πολιτική, έχει κάνει τον μεγαλύτερο πάταγο με μια προεκλογική καμπάνια που έχει αναστατώσει όλο το κοινό και συνεχίζει να σοκάρει με αντιπολιτικά σλόγκαν και καυτηριασμούς που κανένας πολιτικός στα πρόσφατα χρόνια δεν έχει τολμήσει ποτέ να κάνει. Οι δηλώσεις του περί δίωξης των Μεξικάνων λαθρομεταναστών και η πεποίθησή του ότι θα κτίσει τοίχο ανάμεσα στα σύνορα του Μεξικού και των Ηνωμένων Πολιτειών έχει κάνει μεγάλο πάταγο. Ακόμα πιο τολμηρές είναι οι δηλώσεις του εναντίων των μουσουλμάνων που αγγίζουν το σημείο καθαρού ρατσισμού. Οι εξωφρενικές δηλώσεις του τον έφεραν σε αντιπαράθεση ακόμη και με τον πάπα της Ρώμης τον οποίο αποστόμωσε όταν ο δεύτερος κατηγόρησε τις δηλώσεις του περί τοίχους στα σύνορα, ρωτώντας τον γιατί το Βατικανό έχει τοίχος γύρω από την πόλη του. Παρ’ όλα αυτά ο Τραμπ συνεχίζει να σαρώνει σε δημοτικότητα και σε προεκλογικούς ψήφους. Έχει ουσιαστικά ρεζιλέψει τους 16 άλλους υποψήφιους του Ρεπουμπλικανικού κόμματος οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν παραιτηθεί.

Τι είναι αυτό που κάνει τον Τραμπ τόσο δημοφιλή; Οι δημοσιογράφοι και οι εμπειρογνώμονες οργιάζουν στις θεωρίες και τις εκδοχές, αλλά σε τελική ανάλυση ο Ντόναλντ απλά λέει αυτά που όλοι σκέφτονται και φοβούνται να εκφράσουν ανοικτά. Είναι ο αντιπολιτικός που έχει τα κότσια να δώσει μια γροθιά στο κατεστημένο και στη χρόνια πολιτική της Γουάσινγκτον. Ακόμα και εσωκομματικά προσπαθούν να τον ανατρέψουν γιατί οι συντηρητικοί Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν πως διχάζει το κόμμα και το βάζει σε κίνδυνο να χάσει τις γενικές εκλογές το Νοέμβριο.

Ποιος είναι πραγματικά ο Ντόναλντ Τραμπ; Μήπως είναι ο Χρυσή Αυγή των ΗΠΑ; Μήπως είναι απλά ένας βαριεστημένος βαθύπλουτος που βρήκε κάτι να κάνει για να περνάει την ώρα του; Ή μήπως απλά είναι ένας καραγκιόζης; Μείνετε συντονισμένοι… περισσότερα θα ακολουθήσουν. +Niko Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ δεν έχει τέλος η ελληνική ταπείνωση του τσίπρα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Η κυβέρνηση Τσίπρα είναι τόσο άχρηστη και επικίνδυνη που κάθε φορά που κάνει κάτι (οτιδήποτε) μένει ολόκληρη η Ελλάδα να τρέμει για τις συνέπειες. Στην περιβόητη Σύνοδο Κορυφής του Ιούλιου ο Αλέξης πήγε με ύφος προέδρου δεκαπενταμελούς που ζητάει εκδρομή και όλοι θυμόμαστε τι ταπείνωση υπέστη και μαζί του ολόκληρη η χώρα

Προχθές ήταν μία ακόμα κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής στην οποία ο Τσίπρας δέχτηκε μία ταπεινωτική ήττα και μάλιστα σε μία περίοδο που χλευάζεται φραστικά ή δραστικά από άλλα μέλη της Ευρώπης. Χωρίς λοιπόν, να λύθηκε κάνα προσφυγικό, υπήρξαν δύο σημαντικές αποφάσεις. Η μία αφορά τους πρόσφυγες που παραλίγο να έρθουν στην Ελλάδα και για αυτούς θα προβλέπεται να επιστρέφει ένας στην τουρκία και ένας να φεύγει για την υπόλοιπη Ευρώπη. Ω, τι ανακούφιση για την Ελλάδα θα πει κανείς, αν και εφόσον καταφέρει με ή χωρίς το ΝΑΤΟ να διαφυλάξει τα σύνορά της στο εξής.

Η δεύτερη αφορά άμεσα τη χώρα, αφού αποφασίστηκε να της χορηγηθεί το ποσό των 400 εκατομμυρίων ευρώ για την συντήρηση των τριάντα πέντε χιλιάδων και πλέον προσφύγων που υπάρχουν στην Ελλάδα έως το 2020. Τι καταλαβαίνετε από αυτό; Αφενός δεν συμφωνήθηκε τίποτα για την προώθηση αυτών των ανθρώπων στην υπόλοιπη Ευρώπη και αφετέρου αν τα χρήματα που εγκρίθηκαν αφορούν έξοδα ως το 2020 σημαίνει προφανώς πως μέχρι τότε δεν αναμένεται να γίνει τίποτα άλλο πέρα από το να μένουν αυτοί οι άνθρωποι στα... hot spots να λιώνουν ως το 2020.

Τι τεράστια συμφωνία για την Ελλάδα! Τι τεράστια επιτυχία για την κυβέρνηση! Τι νέες προοπτικές ανοίγει αυτή η απόφαση για την Ελλάδα που αδυνατεί να συντηρήσει τους λιγοστούς έλληνες που απέμειναν ως ένδειξη μαζοχισμού, να παλεύουν κόντρα στην ανεργία και στα εκάστοτε νέα μέτρα της εκάστοτε νέας κυβέρνησης.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως το προσφυγικό αποτελεί την ταφόπλακα των προβλημάτων της Ελλάδας, όμως η κυβέρνηση διαμηνύει πως το ζήτημα είναι διαχειρίσιμο και δεν εμποδίζει  τα άλλα κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει. Εσείς; το πιστεύετε; +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ δεν θα περάσει η λογοκρισία της κυβέρνησης

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Σκέφτηκα ότι μπορεί να γίνω κουραστικός αν γράψω για μία ακόμη ημέρα για την ελευθερία του λόγου και μετά ξανασκέφτηκα -"τι στο καλό; Δικό μου είναι το ιστολόγιο, θα γράψω (για) ότι θέλω"- οπότε αποφάσισα να επανέλθω στο ζήτημα μέσα σε πολύ σύντομο διάστημα και μάλιστα πολύ φοβάμαι για έναν ακόμα πιο σοβαρό λόγο.

Η κυβέρνηση δια του Υπουργού Επικρατείας της, κύριο Παππά, έστειλε εξώδικο στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη για ένα άρθρο που ποτέ δεν περιείχε αυτά για τα οποία φοβόταν ο Παππάς και ολόκληρο το σινάφι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Πριν ξεκινήσω, να σας δώσω τη δυνατότητα να διαβάσετε αναλυτικά το εξώδικό εδώ.

Όταν όμως, μία κυβέρνηση στέλνει εξώδικο σε μία εφημερίδα για αυτόν τον άστοχο λόγο, τότε έχουμε πρόβλημα. Όταν μία Αριστερή κυβέρνηση προσπαθεί να φιμώσει τον τύπο εξαντλώντας την κρατική ισχύ της ενάντια στην ελευθερία του λόγου, συντελείται ένα έγκλημα χωρίς νομική παραβίαση και αυτό είναι ότι πιο αισχρό υπάρχει.

Και καιρός είναι να εξηγηθούμε σε αυτό το σημείο: βλέπετε, δεν είμαι υπέρμαχος των εφημερίδων διότι όλοι γνωρίζουμε πως έχουν πολιτικές θέσεις και υποστηρίζουν πολιτικές για να μην πω κομματικές, ιδεολογίες. Είναι σαν το MEGA που όλοι το κατηγορούν για μεροληψία, αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο βρίσκεται πάντα στις πρώτες θέσεις της τηλεθέασης και αυτό ξέρετε, ονομάζεται ελευθερία της έκφρασης. Λες ότι θέλεις και υποστηρίζεις αυτό που θέλεις ακόμα και αν αυτά τα δύο πέφτουν στην παγίδα της αντίφασης. 

Η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή βάλλεται από τα Μέσα. Αυτό της το αναγνωρίζω. Δεν κατάφερε ποτέ να πάρει λίγη πίστωση χρόνου από τις εταιρείες που έτσι κι αλλιώς δεν την υποστήριξαν ποτέ. Όμως τώρα η πίεση είναι αφόρητη. Μνημόνιο, νέα μέτρα, προσφυγικό, αγρότες, εσωστρέφεια και μηδαμινή ανάπτυξη, είναι παράλληλα μέτωπα στα οποία η άπειρη κυβέρνηση αντιδρά σπασμωδικά και χωρίς πολιτική ωριμότητα.

Αποτέλεσμα; Βλέπει παντού εχθρούς και χωρίς να το θέλει, δημιουργεί νέους... Πρέπει όμως να μάθουν επιτέλους κάτι στο Μαξίμου. Τον δημοσιογράφο, την εφημερίδα και τα μικρόφωνα, δεν τα κλείνεις. Είδατε τι έγινε με την ΕΡΤ που έγινε ΝΕΡΙΤ που έγινε ΕΡΤ. Το όνειρο της κυβέρνησης είναι μία ελεγχόμενη τηλεόραση με τέσσερις άδειες που -γιατί όχι- ας καταλήξουν και σε ξένα (βλέπε τούρκικα) χέρια και από εφημερίδες; Όσο πιο ανίσχυρες, τόσο καλύτερα.

Μα αυτό δεν είναι τρόπος να κυβερνήσεις. Όχι σκοτώνοντας τον Τύπο, όχι σκοτώνοντας τον επιχειρηματία, όχι σκοτώνοντας κάθε λαϊκό στρώμα που κατάφερε να επιβιώσει τα πρώτα πέντε-έξι χρόνια της κρίσης. Άλλωστε αυτό που τώρα κάνουν, υποτίθεται ότι ουδέποτε τους άρεσε. Αυτή η αντιλαϊκή πολιτική. Γιατί λοιπόν συνεχίζουν να οδηγούν τον έλληνα στο αδιέξοδο; Γιατί δεν παραιτούνται αφού εντείνουν το πρόβλημα αντί να αποτελέσουν την λύση του; Γιατί δεν αντιλαμβάνονται πως απομονώνονται ολοένα και περισσότερο από όλους εκείνους που πριν λίγο καιρό τους ανέδειξαν: Τον λαό του Συντάγματος και της πλατείας; Τον λαό που βρισκόταν στα εξώφυλλα των εφημερίδων και στα πρώτα θέματα των δελτίων ειδήσεων; +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ο (νέος) πρόεδρος που έχουμε(;) ανάγκη

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Επειδή ευελπιστώ αυτό το κείμενο να διαβάζεται και μετά από πολλά χρόνια, να διευκρινίσω πως στο ΠΑΣΟΚ πρόεδρος (και ιδρυτής) ήταν ο Παπανδρέου από το 1974 έως το 1996, αλλά και από το 2004 έως το 2012. Αντίστοιχα στη Νέα Δημοκρατία πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ήταν ο Μητσοτάκης από το 1984 έως το 1994 και από χθες, 2016 μέχρι όσο πάει. Όσοι διαβάζεται το κείμενο κοντά στην εποχή της δημοσίευσής του, γνωρίζετε ακριβώς σε τι αναφέρομαι, για όλους τους υπόλοιπους να χαλάσω την έκπληξη και να σας πω πως πρόκειται για τέσσερα διαφορετικά πρόσωπα.

Αφήνουμε την πλάκα λοιπόν και καλωσορίζουμε τον νέο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας στην πολιτική σκηνή. Όχι ότι αυτή είναι άγνωστη σε αυτόν, δισέγγονο του Ελευθερίου Βενιζέλου είναι και όλο του το γενεαλογικό δέντρο, πολιτικοί είναι, όσο γι' αυτόν... δεν λες πως είναι η προσωποποίηση της πολιτικής εμπειρίας, όμως την ίδια στιγμή πρωθυπουργός της χώρας είναι ένας άνεργος πρώην πρόεδρος του δεκαπενταμελούς του σχολείου του, οπότε, γιατί όχι;

Ας ξεκινήσουμε με ορισμένες σκέψεις, σχόλια και διευκρινήσεις, όπως για παράδειγμα πως δεν είμαι και ουδέποτε ήμουν εγώ προσωπικά ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας.

Επίσης να σημειώσω πως προσωπικά χάρηκα με την εκλογή του. Ο αντίπαλός του ήταν μέλος της χειρότερης κυβέρνησης μετά την μεταπολίτευση, ενώ το ύφος νταλικέρη έχει πλάκα, αλλά δεν κυβερνά χώρες.

Έχει ενδιαφέρον το γεγονός πως η είδηση της νίκης του συνοδεύτηκε από πολλά συγχαρητήρια μηνύματα από πολιτικούς αντιπάλους (ε, όχι και τον Τσίπρα) και άσχετους με το κόμμα, πολίτες.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να εμφανίζεται στην Βουλή στο εξής με ρούχα adidas η οποία και πρεσβεύει τη γνωστή φράση: "impossible is nothing" αν και το παίρνω πίσω, γιατί η εν λόγω εταιρεία είναι γερμανική, οπότε δημιουργούνται κακοί συνειρμοί και μακριά από 'μας.

Κι έτσι φτάνουμε στο πρώτο σοβαρό σχόλιο για την εκλογή του νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος εκπροσωπεί μία εικόνα πολιτικού που δεν απεχθάνεται ο μέσος έλληνας. Ένας καλλιεργημένος άνθρωπος με σπουδές, επαγγελματική εμπειρία, στρατιωτική θητεία και οικογένεια. Πράγματα που δεν είναι απαραίτητα συνδεδεμένα με την πολιτική ικανότητα κάποιου, όμως συνδέονται με την εντιμότητα του και αυτό αποτελεί βασική προϋπόθεση ενός πολιτικού ακόμα κι αν αυτές οι δύο λέξεις μοιάζουν τόσο αντιφατικές όταν συνυπάρχουν σε μία πρόταση .

Το ότι αποτελεί έναν πρόεδρο κόμματος βέβαια στα σαράντα οχτώ του, δε σημαίνει πως θα αρχίσουμε να τον επαινούμε για εκσυγχρονισμό, νέα ελπίδα, πέρασμα στο νέο και σύγχρονο κι άλλες τέτοιες ανοησίες που "λουστήκαμε" με τον χειρότερο τρόπο εκλέγοντας πρωθυπουργό έναν νεαρό που μόλις ενηλικιώθηκε.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι ηγέτης. Ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ, όμως ας μην μπερδευόμαστε: Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από ηγέτες μπαλκονιού πλέον. Θέλουμε έναν σοβαρό διαχειριστή, έναν ταπεινό νοικοκύρη ο οποίος θα βάλει σε τάξη του ελληνικό χάος. Δεν ξέρω αν αυτός είναι ο Μητσοτάκης, ξέρω όμως πως θα του δώσω την ευκαιρία να κάνει τη διαφορά. Άλλωστε ο στόχος είναι κοινός! Οπότε, μένουμε με τον Κυριάκο! +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ καλωσορίζουμε την ολλανδική προεδρία στην ευρωπαϊκή ένωση

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Στο... εθιμοτυπικό κείμενο του yannidakis, καλωσορίζουμε την εξάμηνη προεδρία της Ολλανδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια προεδρία που δεν έχει ιδιαίτερες διαφορές με την προηγούμενη, μια προεδρία που δεν αλλάζει σε τίποτα τις προτεραιότητες και τις "γραμμές" που τα κεντρικά όργανα καθορίζουν και μια προεδρία η οποία θα έχει έναν ρόλο "γλάστρας" στην Κοινότητα, ακριβώς  όπως και οι προηγούμενες, ενός θεσμικού χαρακτήρα που είναι τόσο άχρηστος που καταντάει γελοίο.

Ακόμα κι έτσι, η Ολλανδία είναι το νέο "αφεντικό" της Ευρώπης κι ενώ αυτό δεν ακούγεται καθόλου θετικό για την Ελλάδα, ας προβληματιστούμε πάνω στις προτεραιότητες της για το προσεχές εξάμηνο. Οι καθόλου φίλοι μας, ολλανδοί λοιπόν, δηλώνουν εργάτες της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Δύο παραμέτρους που αξίζει να σχολιάσουμε ως προς τα περιθώρια προσέγγισης τους.

Μπορεί η Ολλανδία να θέτει τους στόχους της ωστόσο είναι εξαιρετικά αβέβαιο κατά πόσο μπορεί να αποτελέσει και συνιστώσα λύσεων. Για παράδειγμα κρίνω πως θα δοθεί μεγάλη βαρύτητα στην εκμετάλλευση των μεταναστών στον τομέα της ανάπτυξης. Ήδη ακούμε από την Γερμανία πως υπάρχει πεδίο αξιοποίησης τους σε μεγάλο βαθμό και ήδη έχουν γίνει μετρήσεις που δίνουν υψηλά ποσοστά ανάπτυξης από αυτόν τον τομέα. Αυτή η συγκυρία φαντάζει ιδανική αν σκεφτεί κανείς πως δειλά-δειλά οι αριθμοί αρχίζουν να βγαίνουν στους ευρωπαίους οικονομολόγους. Η Ευρώπη επιστρέφει στην ανάπτυξη με αργό ρυθμό που κυρίως επιβραδύνεται από τον -μαντέψτε- νότο! Είναι ένα πολύ διαφορετικό και πονεμένο θέμα το πως αυτή η ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει αξιοποιώντας τους χιλιάδες άνεργους νέους, ειδικευμένους και μη, αλλά αν μπω σε αυτήν την συζήτηση θα κατηγορηθώ για ρατσιστής και σκληρός προς τους πρόσφυγες, οπότε αλλάζουμε γήπεδο προβληματισμού.

Κι έτσι προχωράμε στον επόμενο στόχο της προεδρίας της Ολλανδίας που είναι η απασχόληση. Αλληλένδετες έννοιες με πριν, δε νομίζετε; Οι Ολλανδοί υπόσχονται να εργαστούν προς αυτόν τον τομέα, όμως δεν διευκρινίζουν αν θα δώσουν το αντίστοιχο βάρος στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία που η ανεργία γδέρνει τα θεμέλια της κοινωνίας μας. Αν θέλετε τη γνώμη μου, θα ανακοινώσουν ορισμένα πακέτα απασχόλησης στα πλαίσια των δυνατοτήτων του μέσω των ευρωπαϊκών κονδυλίων, αυτά δεν θα εφαρμοστούν ουδέποτε σε ικανοποιητικό βαθμό στις χώρες που δεν μπορούν να τα απορροφήσουν και οι εμπνευστές τους δε θα ενδιαφερθούν ποτέ για την ανατροφοδοσία της προσπάθειάς τους.

Όλοι συμφωνούν πως αν την περασμένη Άνοιξη το ζήτημα στην Ευρωζώνη ήταν ακόμα η οικονομική κρίση και το καλοκαίρι η μετανάστευση, από τον χειμώνα και για πολύ ακόμα το σοβαρότερο ζήτημα είναι εσωτερικό και αφορά τον ορισμό της έννοιας της ενωμένης Ευρώπης. Οι Άγγλοι κόβουν αργά και σταθερά τα λουριά της δικής τους σχέση με την Κοινότητα και πλέον με αφορμή το προσφυγικό (την τρομοκρατία) αυτό έχει πάρει διαστάσεις ντόμινο! Βέλγιο, Ολλανδία και πολλοί ακόμα δεν τρελαίνονται να ανήκουν στην Ευρώπη.

Για μένα αυτός θα έπρεπε να είναι ο στόχος της Ολλανδίας για αυτό το εξάμηνο. Η διατήρηση της ενότητας στην Κοινότητα. Σε διαφορετική περίπτωση θα είναι οι ρυθμιστές της ευρωπαϊκής διάλυσης! +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ συμφωνία "ανακούφισης", αλλά για ποιόν;

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis 

Ανάμεσα στα διάφορα θέματα, με ειδήσεις ποικίλης ύλης και.. χρώματος, που διάβασα το τελευταίο διάστημα, ξεχώρισα ένα το οποίο -μπορεί να κάνω και λάθος- περάστηκε λίγο στα.. ντούκου, ενδεχομένως λόγω των εορτών. Γεγονός ιστορικό (για πολλούς), διμερές (οπτικά), "δικαίωση" (μάλλον) και ένα βήμα μπροστά, όσον αφορά τις σχέσεις 2 (;) χωρών, με βαθύ μαύρο παρελθόν πίσω τους.

Την εβδομάδα που πέρασε, έπειτα από πάρα πολλά χρόνια άρνησης, αντιρρήσεων και ενστάσεων, η κυβέρνηση της Ιαπωνίας αποφάσισε, τελικά, να αναλάβει τις ευθύνες της σχετικά με το ζήτημα των "γυναικών ανακούφισης" (όπως ονομάστηκαν), να ζητήσει "εγκάρδια συγνώμη", δια στόματος του Πρωθυπουργού της χώρας, προς όλα τα θύματα, καθώς και να προβεί στην συνομολόγηση συμφωνίας με την κυβέρνηση της Νότιας Κορέας, υπέρ αποκαταστάσεως των εναπομεινάντων γυναικών αυτών. Εν συντομία, οι συγκεκριμένες γυναίκες, οι οποίες σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών ανερχόντουσαν σε εκατοντάδες χιλιάδες, είχαν "συλλεχθεί" κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από διάφορες ασιατικές χώρες υπό την, τότε, ιαπωνική κατοχή, με σκοπό να χρησιμοποιηθούν ως "σκλάβες του σεξ" προς όφελος του ιαπωνικού στρατού. Γυναίκες διαφόρων ηλικιών, ανήλικες τις περισσότερες φορές και όχι απαραίτητα "επαγγελματίες στο είδος", βίωσαν στιγμές φρίκης οι οποίες δεν μπορούν να περιγραφούν και να αναφερθούν σε μόνο λίγες φράσεις. Κινήσεις και ενέργειες, σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα, είχαν ξεκινήσει να πραγματοποιούνται από πολύ πιο πριν, βέβαια.

Καρποφόρησαν, άραγε, οι προσπάθειες για αναγνώριση αυτού του εγκλήματος (κατά της ανθρωπότητας για πολλούς) τόσων ετών και έφτασε η στιγμή της επιβεβαίωσης; Περίπλοκη η απάντηση, νομίζω.

Αναζητώντας περισσότερες πληροφορίες για την συμφωνία αυτή, στο μυαλό μου δημιουργήθηκαν αρκετές απορίες σχετικά με τα κίνητρα αλλά και τα αίτια της σύστασης της. Ψάχνοντας απαντήσεις και θέλοντας να βγάλω κάποιο συμπέρασμα, αποφάσισα να ξεκινήσω εκ του μελλοντικού και ενδεχόμενου αποτελέσματος της. Και αλήθεια· τι θα προσφέρει εν τέλει μια τέτοια "αποδοχή ευθυνών" μετά από, περίπου, 70 χρόνια και αφού σχεδόν όλοι οι θύτες και τα περισσότερα θύματα δεν είναι πια εν ζωή; Σίγουρα τα ελάχιστα, συγκριτικά με εκείνα που θα προσέφερε εάν πραγματοποιόνταν αρκετά χρόνια πριν, εκτός και αν η κίνηση γίνεται εις μνήμην των αποθανόντων και.. δεν το γνωρίζουμε. Είναι τα χρήματα που θα δώσει η κυβέρνηση της Ιαπωνίας ως αποζημίωση, επαρκή και ικανά να απαλύνουν και να επουλώσουν τις πληγές των γυναικών αυτών; Αμφιβάλλω. Δεν γνωρίζω καν, αν υπάρχει η πιθανότητα να δημιουργηθεί το παραμικρό αίσθημα λύτρωσης ή.. δικαίωσης, όπως το αποκαλούν, μακάρι ωστόσο αυτή η κίνηση να τους είναι αρκετή έπειτα από τόσα χρόνια αναμονής. Ας το "καταπιούμε" και εμείς οι υπόλοιποι απλοί θεατές και όντας.. διπλωματικοί ας πούμε ότι: "είναι μια αρχή για τις σχέσεις των 2 (;) χωρών". Και αφού λοιπόν υπάρχει ομολογία, θα τιμωρηθεί κάποιος; Εδώ γελάμε. Κλαίμε από τα γέλια, διότι αφενός οι υπεύθυνοι δεν είναι πλέον ανάμεσα μας (ή μήπως είναι;) και αφετέρου, όλα δείχνουν πως μία "εγκάρδια συγνώμη" και μπόλικα γιεν, είναι αρκετά για να παραγραφούν και να ξεχαστούν χρόνιοι μαζικοί βιασμοί και εν ψυχρώ δολοφονίες. Να ξεχαστούν, ναι, μιας και οι 2 χώρες θα σταματήσουν να αναφέρονται σε αυτό το ζήτημα ανοιχτά και σε διεθνές επίπεδο, ενώ γίνονται ενέργειες και για την απομάκρυνση του αγάλματος που έχει τοποθετηθεί μπροστά από την ιαπωνική πρεσβεία στην Σεούλ, αφιερωμένο στις γυναίκες αυτές.

Ποιοί οι λόγοι, λοιπόν, να γίνει μια τέτοια κίνηση τώρα;

Εντύπωση μου έκανε ότι σε ορισμένα μόνο από τα κείμενα που διάβασα σχετικά με το συγκεκριμένο γεγονός, χωρίς ιδιαίτερη εστίαση ή έμφαση και σε μονάχα 1 ή 2 σειρές, αναφερόταν ότι η ιαπωνική κυβέρνηση δέχεται εδώ και καιρό πιέσεις, έτσι ώστε να προβεί σε ανάληψη ευθυνών, όχι μόνο από οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ, αλλά και από συγκεκριμένες χώρες, και στοχευμένα, όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία, με πρόφαση, φυσικά, την βελτίωση των μεταξύ τους σχέσεων. Χμμ.. Σαν να αρχίζει να ξεκαθαρίζει λίγο το τοπίο τώρα. Πώς ακριβώς; Για αρχή, η.. "συμφωνία" δεν είναι διμερής. Εκτός από Ιαπωνία και Νότια Κορέα, η "σύμπραξη" περιλαμβάνει λίγο Ευρώπη και κάμποση Αμερική. Πώς και με ποιούς τρόπους θα ωφεληθούν αυτές οι 2 "κρυφές υπογραφές"; Δεν έχουμε παρά να συνυπολογίσουμε το τρίπτυχο ΗΠΑ - Ν. Κορέα - Ιαπωνία και να κοιτάξουμε στιγμιαία τι υπάρχει ακριβώς αριστερά από αυτά τα 2 ασιατικά κράτη, σε μια διπλανή χώρα που επίσης κουβαλά ιαπωνικά τραύματα, η οποία όμως (θα) είναι και (η επόμενη) υπερδύναμη.

Διότι, ναι μεν είναι πολύ σοβαρό το ζήτημα των "γυναικών ανακούφισης" και χρήζει άμεσης επίλυσης, πρέπει (και μπορεί) όμως να "αναγνωριστεί" και συγχρόνως να.. "ξεχαστεί", αφού, βέβαια, πρώτα χρησιμοποιηθεί ως έναυσμα για την ένωση και δημιουργία ενός ισχυρού μετώπου, εναντίον μιας ανερχόμενης Κίνας. Το γνωστόν: "με ένα σμπάρο, δύο τρυγόνια" δηλαδή. Από την μια, επιτυγχάνεται η ικανοποίηση των εμπλεκομένων στην υπόθεση βελτιώνοντας την μεταξύ τους σχέση, στον βαθμό που είναι εφικτό και με το θέμα θεωρείται "επισήμως" λήξαν, από την άλλη, δημιουργούνται και οι βάσεις για την επίτευξη του πραγματικού στόχου: η αντιμετώπιση/ο έλεγχος της κινεζικής "απειλής".

Με λίγα και απλά λόγια, "ότι έγινε, έγινε, παιδιά· τώρα έχουμε σοβαρότερα προβλήματα." 

Οπότε, αντί το συγκεκριμένο γεγονός να σηματοδοτεί το τέλος ενός μαυροκόκκινου κεφαλαίου της ιστορίας με μία "ευτυχής" κατάληξη -αν δύναται ποτέ να γραφτεί κάτι τέτοιο, σε μία υπόθεση όπως αυτή-, οι "γυναίκες ανακούφισης", για ακόμη μια φορά, πρέπει να προσφέρουν τις.. υπηρεσίες τους με ένα διαφορετικό τρόπο. Αναγκάζονται, εν άγνοια τους (ευτυχώς) αυτή τη φορά, να προσφέρουν ανακούφιση σε έναν καινούργιο.. στρατό (και, ίσως, αναταραχή σε κάποιον άλλο). Και αυτό είναι και το τραγικό και συνάμα ειρωνικό, κατ εμέ, σε αυτήν την περίπτωση. Το ότι ακόμα και σε αυτό το "τέλος" που γράφεται για εκείνες, οι γυναίκες αυτές, δεν πρόκειται να απολαύσουν αυτό που οι ίδιες προσέφεραν -και συνεχίζουν μάλλον να προσφέρουν-, στην αγνή του μορφή. Την πραγματική ανακούφιση.

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ισπανικές εκλογές ρίσκο με απρόοπτα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Υπάρχουν στιγμές που το καταλαβαίνεις όταν γράφεται ιστορία. Μια τέτοια μέρα, ήταν χθες στην Ισπανία, όπου οι βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν με ένα αποτέλεσμα που μάλλον δεν αφήνει πολλά περιθώρια συζητήσεων. Απλά γράφει ιστορία στην Ισπανία και την Ευρώπη.

Όπως έγραψε και στην Ελλάδα, πέρσι τέτοια εποχή περίπου όταν ο Τσίπρας, εκπρόσωπος της Αριστεράς, του απλού πολίτη, της ελευθερίας και αντίπαλος του Μνημονίου, του ευρώ, της αστυνομίας και της πεπαλαιωμένης πολιτικής, έφτασε στο σημείο να γίνει εκείνος ο εκφραστής όλων όσων ήταν αντίπαλος.

Στην Ισπανία τα πράγματα δεν είναι απαραίτητα διαφορετικά. Ο Ραχόι είναι δεδομένο πως αν θέλει να φτιάξει μια κυβέρνηση πρέπει να συνεργαστεί με Αριστερούς καθώς κανένας από τους Δεξιούς της νέας Βουλής δεν επαρκεί για να έχει πλειοψηφία. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως κάποιος από τους Αριστερούς θα δεχτεί να συνεργαστεί μαζί του. Κατόπιν αυτού, το σενάριο αποτυχίας του Ραχόι και σχηματισμού μιας νέας διευρυμένης Αριστερής κυβέρνησης, είναι πλέον πολύ πιθανό.

Σε αυτό, θεωρείται βέβαιο πως θα συμμετέχουν και οι Podemos. Πρόκειται για τους τύπους που έμεναν σε σκηνές και έτρωγαν κονσέρβες φορώντας βρώμικα ρούχα και μένοντας αξύριστοι για μέρες ή αλλιώς για τους "αγανακτισμένους" αλά ισπανικά. Οι Podemos από κίνημα έγιναν κόμμα και από άπλυτοι έγιναν βουλευτές με ισχυρές πιθανότητες διακυβέρνησης της χώρας!

Τώρα, αν αυτό πρέπει να θεωρηθεί καλό είναι εντελώς διαφορετικό σενάριο. Μην ξεχνάτε πως μιλάμε για άτομα με μηδενική πείρα στην πολιτική και ουσιαστικά οι πιθανότητες επιτυχίας τους φαντάζουν λιγότερες απ' αυτές που είχε ο Τσίπρας να σκίσει το Μνημόνιο.

Και αν αποτύχει το πείραμα της Αριστεράς τότε τα πράγματα είναι δύσκολα, δύσκολα και για εμάς. Σαν έλληνες, επιθυμούμε έναν ισχυρό νότο. Μας συμφέρει, το χρειαζόμαστε, το χρειάζεται συνολικά η Ευρώπη. +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΤΗΣ ~ η διάλυση της ενωμένης ευρώπης ξεκινά απ' τα βόρεια

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Η Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση για να είμαι ακριβής, από καταβολής της έχει θέσει αμέτρητους στόχους. Κάποιος τους πέτυχε (όπως η Κοινή Αγροτική Πολιτική), κάποιους τους προσεγγίζει (όπως το κοινό νόμισμα) και κάποιους βλέπει πως δεν μπορεί να πετύχει (κοινή ανάπτυξη).

Ο βασικότερος της στόχος όμως, ήταν πάντοτε η διεύρυνση. Μπορεί η Ελλάδα να αποτελεί ένα από τα παλαιότερα μέλη της, αυτό όμως δεν την κάνει πιο ισχυρή έναντι των πιο νέων μελών. Αυτή τη στιγμή η Ένωση μετράει είκοσι εφτά μέλη και η διεύρυνση συνεχίζεται με πολλές χώρες να βρίσκονται σε διάφορα στάδια ενταξιακών διαπραγματεύσεων, από την Σερβία ως την Αλβανία, αλλά και την τουρκία!

Σε θεωρητικό επίπεδο, φαντάζει ιδανικό το σενάριο, όμως η πράξη είναι διαφορετική. Κρίση, ανεργία, κακή διαχείριση αναπτυξιακών προγραμμάτων, αδυναμία κοινής ευρωπαϊκής φιλοσοφίας και πλέον και ανεπιτυχή αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Ο κόσμος πλέον έχει κριτική σκέψη και χάρη στις νέες τεχνολογίες, πλήρη εικόνα των δεδομένων στην Ευρώπη. Το μόνο που μένει να κάνει, είναι να επιλέξει. Και στην Δανία -σε πρόσφατο δημοψήφισμα- απέρριψε τα σχέδια για αυξημένη συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, έστω και με μόλις 53%. Ουσιαστικά ζήτησε να μην είναι πλήρες μέλος της. Οι λόγοι είναι προφανείς. Ποιος θέλει να είναι πλήρες μέλος μιας ένωσης που μπάζει από προβλήματα που ακούνε στο όνομα, τρομοκράτης, κρίση, ανεργία.

Το "Όχι" των Δανών, σημαίνει και αποχώρηση της χώρας από την Europol μέσα στο νέο έτος. Τα δεδομένα λοιπόν ανατρέπονται. Η Ευρώπη δεν χτίζεται, γκρεμίζεται ή αν θέλετε ακολουθεί το μοτίβο του "ράβε-ξήλωνε". Είναι κρίμα, γιατί έχω δηλώσει ευρωπαϊστής, όμως ο ευρωπαίος πολίτης δεν είναι αμερικανός που "τρώει" αμάσητη την πληροφορία και αυτό είναι ένας από τους λόγους που η Ένωση αποσυντίθεται. Άλλωστε εκεί πάνω, έχουν πιο καθαρό μυαλό από εμάς που παλεύουμε για ένα μεροκάματο. +Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »